HELEN EN HAAR MAN ATEN ZICH LETTERLIJK WEER GEZOND!
SEPTEMBER 2021 – Helen Smits (55): “In 2018 werd ik geconfronteerd met een slijmbeursontsteking aan mijn schouder. Zeven maanden thuis, daarna weer aan het werk. Maar ik kwam toch weer thuis terecht vanwege de ontsteking. Het ging niet. Net klaar met mijn studie verzorgende, en nu geconfronteerd met lichamelijke klachten. Ik zal je zeggen, dat gaat je niet in je koude kleren zitten.
Enorm frustrerend. In die periode lijken de klachten elkaar op te volgen. Een tenniselleboog, een frozen shoulder, ontstekingen aan mijn voet en knie, het kan niet op. Ik voelde me langzaam aan steeds meer een hele oude vrouw.
Door al deze klachten en met name de frozen shoulder ben ik in de ziektewet en in spoor 2 terechtgekomen. Daar heb je dan ruim drie jaar een opleiding voor gevolgd! En die opleiding ging niet zonder slag of stoot, kan ik je vertellen, maar wat was ik trots dat ik samen met twee studiemaatjes mijn diploma heb gehaald.
Door de lichamelijke klachten die zich van de ene naar de andere plek op mijn lichaam verplaatsten is de euforie ver weggezakt. Wat nog frustrerender was, was dat het medisch circuit geen passende oplossing voor mij had. Het benoemen van de klachten leek onmogelijk.
Ik heb mijn ziektekosten er de afgelopen jaren ruimschoots uitgehaald. Allerlei therapieën heb ik gehad, diverse artsen, hele meersporen trajecten gevolgd, zelfs psychologen – misschien zit het tussen je oren! – om mezelf weer honderd procent op de been en in het arbeidsproces te krijgen.
Ik vertikte het om als een zielig vogeltje in een stoel te gaan zitten. Door de hoeveelheid klachten was de bewegingsruimte die mijn lichaam aankon erg beperkt. Ik kon amper nog wandelen en fietsen, waardoor mijn gewicht flink toenam. Als vrouw word je daar ook niet vrolijk van.
Hierdoor kreeg ik naast de hoge bloedruk ook diabetes 2. Medicatie heb ik geweigerd, ik wilde het zo oplossen. Je moet gaan sporten om af te vallen, werd mij verteld. Dat is fijn, maar mijn lichaam schreeuwt van de pijn als ik ga bewegen. Ik belandde in een vicieuze cirkel waar ik niet uitkwam.
Met de nadruk op kwam, want tijdens een van gezellige avonden met de Kookclub kwam de optie om een osteopaat te bezoeken ter sprake. Niet geschoten is altijd mis, dus ik maakte een afspraak.
Waar artsen al jaren geen antwoord hadden, kwam hij binnen een halfuur met een diagnose aanzetten! Je hebt een lekkende dunne darm, hierdoor tasten de afvalstoffen je immuunsysteem aan. Het gevolg: ontstekingen in je lichaam. Het lijstje met gevolgen daarvan nam hij met mij door, het leek wel of hij mijn persoonlijke verhaal aan het voorlezen was. Zo herkenbaar, en zo verbaasd was ik dat hij dit in een half uurtje geconstateerd had.
Hij was hoopvol over de oplossing. Een keer of drie bij hem langskomen voor therapie, een korte periode ondersteunende homeopathische geneesmiddelen en een langere periode anders gaan eten! Hij stelde voor om koolhydraatarm te gaan eten. Informeer maar eens bij TheNewFood, zei hij. Daar had hij het volste vertrouwen in. Verbaasd over deze plotselinge ‘hoopvolle’ informatie heb ik mijn man bijgepraat. Die was overigens net zo verbaasd als ik.
Enigszins sceptisch zijn we begonnen aan de startgids van de TheNewFood. We spraken af dat we vier weken letterlijk zouden gaan doen wat er in het boekje staat. Na die vier weken zouden we bekijken of we doorgaan of niet.
Mijn man Andre (55) zei: ik doe honderd procent mee, anders gaat het niet werken. Jouw gezondheid is nu nummer 1, ik pas me wel aan. Hij had zelf overigens al zeven jaar diabetes type 2. En al na de tweede week moest hij contact opnemen met de diabetesverpleegkundigen, zijn suikerwaardes kelderden drastisch naar beneden. De eerste van drie medicijnen werd er direct al afgehaald.
Gelukkig werd hij gestimuleerd om vooral door te gaan. En dat niet alleen, bij mij vlogen de kilo’s en de centimeters er ook af. Deel 1 werd opgevolgd door deel 2 en nu bijna vier maanden verder zijn we nog steeds vol in de TheNewFood modus.
Ik ben 12,5 kilo en 11 centimeter in omtrek ben ik kwijt, ik ben van mijn medicijnen af voor hoge bloeddruk en ik ben ook gestopt met cholesterolmedicatie.
Mijn man is alle medicijnen kwijt en is nu dus geen diabetespatiënt meer! Hij was niet heel veel te zwaar, maar is nu 5 kilo lichter. Hij had regelmatig last van onrustige darmen en een lastige stoelgang. Dat is compleet veranderd, rustiger, korter – een verademing, zegt hij.
En nog mooier, mijn klachten zijn bijna helemaal weg. Ik kan weer wandelen, fietsen, werken, ik heb ondertussen weer een nieuwe fantastische baan.
Ik ben zo sterk gemotiveerd door deze aanpak omdat ik de resultaten letterlijk aan den lijve ondervind. Terwijl ik dit schrijf zijn we op vakantie in het zonnige Zeeland, heel af en toe wordt er iets genuttigd wat eigenlijk niet past, en dat merken we meteen aan ons lichaam.
Wij zijn ervan overtuigd dat dit geen dieet is, maar een levenswijze en zo gaan wij dat nu voor ons verder inrichten. Familie en vrienden stellen steeds meer vragen en sommigen gaan ook zelf aan de slag. Ze zien de resultaten direct terug bij ons!
Dat motiveert hen ook om hun eigen klachten aan te gaan pakken. Ze houden zelfs rekening met ons als wij blijven eten. Verbazingwekkend hoe we ons lijf kunnen behandelen met voedsel, zowel negatief als positief. En wij weten wel welke optie wij kiezen: de positieve richting. De stapel aangeschafte boekjes in de boekenkast groeit. We verheugen ons nu al op de stamppottenperiode!”
