NA 40 JAAR EINDELIJK BUIKPIJNVRIJ & DIE HARDNEKKIGE LAATSTE KILO’S KWIJT
FEBRUARI 2023 – Petra Kooistra (43): “Ik ben gelukkig getrouwd en we hebben drie kinderen van 12, 10 en 7. Ik ben altijd wat steviger geweest en gedreven door onzekerheid ‘sonjabakkerde’ ik, heb ik meegedaan met de EGA en hier en daar een ander soort dieet. Gemene deler was dat ik na enige tijd altijd de handdoek in de ring gooide en m’n cravings naar zout en zoet bleef houden. Door mijn actieve leefstijl heb ik mijn gewicht wel altijd aan de bovenkant van een gezonde BMI kunnen houden. Tot na mijn derde zwangerschap, toen bleef ik hangen op 73 kg bij een lengte van 1,68 en daar was ik ontevreden over.
Het was 12 mei 2014 en m’n wereld stond op z’n kop. Ik kreeg de diagnose Mixoid Liposarcoom in mijn rechter bovenbeen. Ik was 35 jaar, getrouwd, had twee jonge kinderen van 1 en 3 jaar, was net gestart met mijn eigen praktijk voor psychosociale therapie, had een lijf zo fit als dat van een jonge moeder kan zijn en was nooit ziek. En toch kreeg ik kanker. Ik was de controle over mijn eigen lijf en mijn gevoel onsterfelijk te zijn van de ene op de andere dag kwijt.
Voor mijn diagnose at ik naar mijn weten redelijk ‘gezond’ volgens de schijf van vijf, met daarnaast altijd trek in koek, snoep en zo’n twee tot drie avonden per week een aantal glazen wijn of een speciaal biertje. Ik sportte een aantal keer per week, wandelde veel en had bijna altijd buikpijn. De diagnose PDS was al in mijn tienerjaren gesteld en ik had het geaccepteerd als de waarheid. De buikpijn hoorde er gewoon bij en was meestal goed te negeren.
Sinds ik in mei 2014 de diagnose kanker kreeg, heb ik veel gelezen over gezonde voeding, bewegen, stress, ontspannen en slaap. De pakjes en zakjes gingen de deur uit, ik bakte mijn eigen speltbrood en op het aanrecht had ik altijd wat staan te pruttelen zoals waterkefir of zuurdesem. Toch bleven de kilo’s hangen na mijn laatste zwangerschap, en het moeilijkste: de cravings lieten me niet met rust…
Op een gegeven moment, na alle informatie op het web en alle tegengestelde adviezen, wist ik niet meer wat gezond was. Ik was op zoek naar mìjn waarheid qua voeding, bewegen, ontspannen en leefstijl en zodoende startte ik de opleiding tot leefstijlcoach. Daar leerde ik onder andere de kracht van voeding begrijpen. Ik hoorde meer over koolhydraatarm eten, vasten en keto en ben naar aanleiding daarvan eerst mijn brood, aardappels, pasta en rijst gaan vervangen. Ik stopte met het drinken van alcohol en startte met meer groente en 18/6 vasten. Na deze eerste stappen voelde ik me energieker, meer ‘in-controle’ en schommelde ik tussen de 65 en 67 kilogram.
Dankzij de verschillende lockdowns en de muren die thuis op me afvlogen heb ik weer een racefiets gekocht, mijn hardloopschoenen aangetrokken en mijn badpak uit de kast gevist om in open water te gaan zwemmen. De duursport beviel en ik schreef me in voor de Ironman, een groot sportevenement in de triatlonsport.
Naast de wens om langer door te kunnen gaan in mijn sport, had ik nog altijd last van mijn buik en bleef ik angstig voor het terugkeren van kanker. Het boek Kankervrij van William Cortvriendt bracht me bij keto en via Facebook ben ik bij TheNewFood terechtgekomen. Op de site van TheNewFood las ik over ketose en duursport en de goede resultaten van ervaren sporters. En na een aantal maanden ‘in stilte’ meekijken leek het me zo fijn om precies te weten wat je kan eten, hoe groot de porties gemiddeld zijn en om nog een paar kilo kwijt te raken zodat ook hardlopen makkelijker zou gaan met hetzelfde vermogen.
Zodoende heb ik de boekjes aangeschaft en ben ik in augustus gestart met de startgids én een flinke dosis scepsis. Want kon ik wel zonder mijn ‘trailbonkies’ (havermout, bananen, dadel, baksel voor energie) een wedstrijd of langere duurtraining uitlopen? Mijn trainingsmaatjes maakten het me nog wat lastiger. Want geen koolhydraten eten is volgens hen hartstikke slecht bij intensieve sport. Je moet je spieren voeden en je suikers nemen! Toch leken het verhaal en de theorie me heel acceptabel en wilde ik mezelf als experiment gebruiken. Ik heb veel gebruikgemaakt van de app met mijn vragen en heb heel veel gelezen op de website van TheNewFood. Mijn oprechte complimenten voor de veelheid van informatie en het gratis (!) beschikbaar stellen hiervan!
Ik vind de gerechten erg lekker en mijn twijfel over meer vetten en minder koolhydraten in het dagelijks leven is verdwenen. Mijn buikpijn is na veertig jaar hoegenaamd helemaal weg, mijn ontlasting normaal. De controle die ik voel door het weglaten van suiker/khd in het kader van preventie van metabole ziekten en kanker doen me mentaal heel goed. En het feit dat ik niet constant op zoek ben naar eten is heel fijn. Ik schommel nog altijd tussen de 65 en 67 kilo en wens onder de 65 te gaan schommelen.
Ik ben eind augustus mijn eerste keto kwart-triathlon binnen een heel acceptabele tijd gefinisht. Hoewel het qua gewenning van mijn lijf nog wel te vroeg was, is het super gegaan. Een Swimrun van 18 km volgde in september en begin januari een halve marathon. De laatste was superzwaar en in de laatste kilometers werd ik flink misselijk. Het was een zware tocht, de eerste zeven kilometer tegen de wind in op het strand en daardoor was m’n hartslag al snel hoog.
Naast rustiger starten verwacht ik dat dit nog met keto-adaptatie te maken heeft. En dat mijn lichaam nog beter kan leren om, ondanks het gebrek aan externe glucose, intern sneller energie vrij te maken. We zullen het zien in komend sportseizoen!
Ik merk dat ik onverzadigbaar ben op het gebied van nieuwe informatie en nieuwe onderzoeken en zo geloof in deze manier van leven! Dit bestaat naast mijn gezonde scepsis en dat is oké. Het houdt me nieuwsgierig en kritisch. Wat ik zo fijn vind aan de Facebookpagina’s van TheNewFood is dat het me extra motiveert. We weten allemaal dat we ons er beter bij voelen, maar het veranderen van gewoontes en gedrag is zo verrekte moeilijk! Zo blijf ik tijdens het koken maar van de kaas snoepen, heb ik een aantal keren een vreselijke vreetkick gehad met buikpijn tot gevolg, lukt het me moeilijk ‘te stoppen‘ met eten en blijf ik me bezwaard voelen dat ik anders eet en geen alcohol drink. En toch zet ik door!”
TIP VAN PETRA
Een eetpatroon, een leefstijl veranderen gaat niet van de ene op de andere dag. Je doet het helemaal voor jezelf en als jij voelt dat het goed voor je is, blijf hier dan bij! Leer weer luisteren naar je lichaam, maak gebruik van de chat voor een luisterend oor of een goede tip en weet: Ieder moment kun je weer opnieuw beginnen!
