EINDELIJK EETRUST EN BLIJVEND AFGEVALLEN

SEPTEMBER 2021 – Carola De Blaey-Wiegel (47): “Ik ben moeder van twee zoons van 17 en 14 en ben getrouwd met Jan. Als kind was ik altijd al de grootste van de klas. Als ik nu foto’s zie van de basisschoolperiode denk ik: ik was niet dik, hooguit stevig… Aan het einde van de pubertijd begon dit te veranderen: ik werd dikker. Op mijn 25ᵉ woog ik uiteindelijk 160 kilo!

Omdat ons gezin bestaat uit mensen die gemakkelijk aankomen, werd thuis altijd al op eten gelet – maar dan calorie- en vetbeperkt. Ik heb diverse diëten geprobeerd. Afvallen lukte altijd, maar nooit genoeg en nooit blijvend.

Ik had geen gezondheidsklachten, geen laag zelfbeeld en mijn omgeving leek er ook geen moeite mee te hebben. Toen ik 23 was, veranderde dat. Ik kreeg een brommerongeluk, met als gevolg dat ik behoorlijk in de kreukels lag. Een van de letsels was een gescheurde milt. Normaal gezien is dit vrij makkelijk te verhelpen door de milt te verwijderen. Door mijn overgewicht was een narcose een te groot risico; voor het eerst speelde mijn overgewicht een rol.

Nadat de bloeding al was gestopt, moest ik nog drie weken op de intensive care blijven. Als ik lang genoeg niets deed en de bloeding niet opnieuw begon, mocht ik naar huis. Toen het eenmaal zo ver was, mocht ik zes weken niet alleen thuis zijn. Best ingrijpend allemaal!

In die periode begon mijn voornemen om serieus en blijvend iets te doen aan mijn overgewicht. Ik had weliswaar geen klachten, maar zowel hart- en vaatzieken als reuma komen veel in de familie voor. Dan maakt overgewicht je wel een serieuze kanshebber op kwalen…..

Ik moest serieus afvallen. Er was nog geen internet, dus ik begon bij de huisarts. Ik was vrij stellig: ik wil iets dat blijvend resultaat geeft! De huisarts gaf heel eerlijk toe dat hij het ook niet wist, maar gaf mij folders mee en telefoonnummers, zodat ik me op verschillende adressen kon oriënteren op de mogelijkheden. Als ik eruit was zou hij me doorsturen. Ik vroeg telefonisch informatie op en las alle folders. Na een tijdje had ik mijn keuze gemaakt: ik wilde een maagband.

Mijn huisarts verwees mij door en zo geschiedde: april 1999 kreeg ik mijn maagband en in 1 jaar tijd, zakte mijn gewicht van 160 naar 75 kilo! Ik was altijd een volume-eter geweest en dat bleef ik, maar wel met het grote verschil dat het volume voor verzadiging nu heel laag was. Ik was er erg blij mee en wist mijn gewicht op peil te houden, ook door de twee zwangerschappen heen.

Mijn gewicht schommelde wel eens wat, maar door calorie-beperking hield ik het goed binnen de perken. De ongemakken van de maagband, zoals veel spugen en vastlopers, nam ik graag voor lief. Het was mijn zekerheid dat ik nooit meer zó dik zou worden!

Na achttien jaar werd mijn maagband de oorzaak van zeer ernstige maagzuurklachten en werd de maagband vervangen door een Gastric Bypass. Ook dit geeft ongemakken, weer heel anders dan de maagband. Maar hé: ‘dik zijn is ook niet alles!’

Na verloop van tijd, kwam ik ook weer wat kilo’s aan na de GBP. Anders dan in mijn maagband periode had ik er weinig invloed op door calorieën en vet te beperken. Zelfs onder begeleiding van een diëtiste en met drie keer per week intensief sporten, ging er nauwelijks iets af. En zodra ik het opletten losliet, groeide ik weer. Frustrerend!

Vorig jaar hoorde ik over New Food, Mijn jongste zus was enthousiast en succesvol aan de slag met een aantal collega’s. Het enthousiasme sloeg ook over op mijn moeder. Inmiddels zijn mijn moeder en zij elk zo’n 25 kilo afgevallen – wow!

Dat leek me geweldig, maar ja… Een GBP betekent zeven tot acht keer per dag eten, oppassen met vet en suiker. Zou dit wel passen voor mij? Ik ben gestart met me in te lezen: de startgidsen van mijn zus doorgelezen, de Facebookgroep gevolgd en op de website van TheNewFood veel artikelen gelezen.

Ik snapte goed wat het inhield, maar ja, die GBP….. Ik besloot ervoor te gaan! Omdat mijn man hier in huis de boodschappen doet en altijd kookt, moest ik die wel aan mijn zijde krijgen natuurlijk. Dat werd onderdeel van mijn tactiek, omdat het dan de de hoogste van slagen zou hebben voor mij. Misschien heb ik hem wel overstelpt met alle info die ik had vergaard. Op 31 augustus 2020 startten we, nadat we de voorraadkast hadden uitgemest. Alles wat niet meer zou passen in de TheNewFood-methode, ging naar het ‘kastje voor mensen die het goed kunnen gebruiken’ bij de kerk in onze woonplaats. Echt schoon schip!

Mijn man ging met mij meedoen, de jongens bleven ‘normaal’ eten. De eerste weken is het best even volhouden, maar dat had ik me ook voorgenomen. We moesten ons kruidenassortiment flink uitbreiden, maar vooral ook etiketten lezen en nieuwe recepten volgen in een boekje in plaats van koken op de automatische piloot.

Het vraagt wel even wat aanpassingen: ik kreeg de ketogriep en huiduitslag, maar we hielden vol. En gelukkig gingen de kilo’s in het begin er rap af, want dat motiveert het meest!

Wel vraagt de combi met het eten van de kinderen wat creativiteit. We plannen de avondmaaltijden een aantal dagen vooruit, er hangt een lijstje in de keuken. Ons ontbijt is vrijwel altijd een KHA cracker met kaas, de lunch bevat altijd gebakken eieren of salade. De diners variëren behoorlijk – wij houden van vlees!

Nu we de methode onder de knie hebben en covid ons ook weer buitenshuis laat eten, hebben we inmiddels de handigheid voor een heerlijke lunch to go. De ei-wrap is favoriet. Ook in een restaurant kunnen we verantwoord kiezen!

Ik ben nog altijd een ‘snaaier’ en heb besloten mezelf dat toe te staan. Ik zorg er wel voor dat elk tussendoortje binnen de KHA methode past en leg diepvriesvoorraadjes aan: ei-muffins, chocofudge, kokosmacronen, cakjes….. Als ik iets snaai hoef ik me niet schuldig te voelen. Tegen niet-KHA kan ik nu makkelijk NEE zeggen!

Toen we de startgidsen loslieten, hebben we één maand in een app koolhydraten geteld. Al snel bleek dat we de meeste dagen niet eens boven de 16 gram koolhydraten kwamen. Na die maand hebben we dat losgelaten. Want hoewel de apps misschien niet altijd accuraat zijn, hadden we inmiddels toch voldoende informatie om te geloven dat we het inmiddels onder de knie hadden!

En het resultaat? Ik ben 23 kilo kwijt, Jan is inmiddels 18 kilo kwijt. We zijn daar echt blij mee. En dat zonder honger te lijden. Onze jongste zoon wilde ook graag iets lichter zijn en doet nu een paar weekjes mee. In die tijd is hij al 6 kilo kwijt. En: een GBP hoeft dus geen belemmering te zijn om deze aanpak te volgen!”