Rian blog 36 Terugblik

“Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG HONDERDNEGENTIEN DINSDAG

Direct bij het wakker worden voel ik een soort opwinding. Vandaag is het weer koordag. Maar deze wordt specialer dan de eerste vijf repetities, want we gaan na afloop lunchen en feesten. Ik heb er zo’n zin in. Maar eerst op de weegschaal en ja hoor… 88,3. Vorige week was het nog 89. Ik realiseer me wat een geluk ik heb dat ik tot nu toe élke week ben afgevallen! Inmiddels zit ik al bijna op 20 kilo!

Feest

Anderhalf uur voordat het koor binnen komt, ben ik al in de zaal om de stoelen voor het koor in een veilige opstelling klaar te zetten, het geluid aan te sluiten en al wat voorbereidingen te treffen voor ons feestje na afloop. Ruim op tijd ben ik klaar. Het wordt weer een heerlijke repetitie. Wanneer onze laatste noot voor vandaag gezongen is, staat het lunchbuffet al voor ons klaar.

Het is heerlijk weer en de dames willen het liefst buiten zitten. Het is misschien wel de laatste mooie zomerdag van dit jaar, dus we gaan dit ook doen. Dit betekent voor mij wel weer wat extra werk, want datgene wat ik voorbereid had, was allemaal op binnen gericht. Maar geen punt hoor, even de schouders eronder en ook buiten is er geluid en hebben we de mogelijkheid om karaoke te doen en te dansen.

Buffet

Er is een apart buffetje voor speciale wensen, zoals vegetarisch, glutenvrij en/of geen koolhydraten eten. Dus ik geniet van een koolhydraatarme wrap met sla en rosbief, wat kaas, ham, salade en aardbeien. Die wrap zou ik zelf nooit kopen, maar ik wil niet echt opvallen door slechts de inhoud ervan op te eten. Omdat het een buffet is, is er tussendoor tijd om te zingen en te dansen.

Dansen

Wanneer ik een rock & rollmedley van maar liefst 20 minuten opzet, gaan de voetjes van de vloer en houden we dit met z’n allen tot het einde vol. Wat hebben we dit lang niet kunnen doen. Je ziet dat iedereen geniet en hier zo aan toe was. Effe uit je dak gaan! Ook zijn er een aantal dames die zich aan de karaoke wagen, waarbij het koor enthousiast meezingt.

Het nummer “Paradise by the Dashboard light” is echt favoriet en hierbij zetten we de boel echt een beetje op stelten. Ik hoor schaterlachen, zie de dames genieten en ik word zelf helemaal blij van het feit dat ik dit weer mag en kan organiseren. En ik geniet er zelf ook zo intens van. Ik ben pas om 16.30 uur thuis. Jeetje wat een lange, intensieve dag.

Complimentjes

Ik sta echt verbaasd dat ik totaal geen vermoeidheidsklachten of energieproblemen heb. En dat terwijl ik eigenlijk maar 15 minuten gezeten heb om mijn wrap op te eten vanaf de start van de dag. Ik heb zelf ook gedanst en met Rock & Roll en Twistmuziek ben je dan wel echt goed in beweging. Ik ben enorm dankbaar voor de energie die ik nu heb. Ook vandaag heb ik weer zoveel complimentjes gekregen over hoe ik eruitzie.

Eerder had ik hier nog wat moeite mee, maar nu begin ik dit echt leuk te vinden en kan ik ze echt trots in ontvangst nemen. Veel dames uit het koor lezen ook mijn blog, dat ik ook steeds via mijn eigen Facebookpagina deel. Vanmorgen kwam er een dame binnen die eerst even naar mij keek en toen met een knipoog zei: “Wat een leuke jurk heb je aan en wat een mooie mouwtjes”. 

Terugblik

Eenmaal thuis vertel ik Marja in geuren en kleuren over deze geweldig dag en geniet ik na bij het zien van de vele foto’s die ik gemaakt heb. Ik zoek de foto op van de vorige lunch die ik organiseerde en schrik van hoe ik er toe uitzag! Daarna neem ik een heel warme douche, smeert Marja mijn zere rug/schouders even in met Midalgan en ben ik weer helemaal het meisje.

Er kan dus gekookt worden. Het wordt een gerecht uit de eenpanspecial; Oosterse roerbak met omeletrepen. Mmmmmmmm dat is weer genieten. Daarna gaat mijn kaarsje toch wel even uit. Het was een heerlijke, maar oh zo drukke dag!

DAG HONDERDTWINTIG WOENSDAG

Ik heb heerlijk geslapen. Ik hoef er nu veel minder vaak, soms zelfs helemaal niet, meer uit om te plassen. Hier ben ik wel blij mee, al viel ik altijd zo weer in slaap. Ik blijf me ook nog steeds verbazen over de ontzettend grote plassen die ik nu doe. Dit zowel overdag als ’s nachts. Er komt soms geen eind aan. Waar bleef al dat vocht voordat ik op deze aanpak overging, vraag ik me wel eens af?

Layna

Ik haal Layna vroeg uit school omdat ze haar 9-jaarsprikken moet gaan halen vandaag. Als ik bij haar klas aankom, is de spanning daar goed te voelen. Er zijn natuurlijk meer kinderen die die prik moeten halen en ze hebben elkaar flink opgejut en zijn allemaal gespannen. Als Layna eenmaal bij mij in de auto zit, vertelt ze me dat ze het best wel eng vindt.

Als we in de grote (prik)hal in de rij staan, ziet Layna verschillende klasgenootjes huilen. “Is het erg als ik ga huilen Oma”, vraagt Layna. Nee, natuurlijk is dat niet erg, stel ik haar gerust. Op het moment supreme is zij heel erg flink. Poeh, het zal je maar gebeuren dat ze je tegelijkertijd in 2 armen prikken. Dat is als je 9 jaar bent toch niet niks. Maar als het klaar is, is ze direct opgelucht en weer helemaal vrolijk.

Burger King

Zo’n prik moet gevierd worden, ze mag kiezen waar we gaan eten. We rijden vanuit Zoetermeer naar Rotterdam Alexandrium waar we bij de Burger King voor haar een heerlijk menuutje bestellen met friet met gesmolten kaas er overheen en een dubbele cheeseburger met Fanta. Zelf neem ik ook een dubbele cheeseburger en Cola Zero.

Ik geniet van de hamburgers met gesmolten cheddarkaas en sla, het broodje laat ik liggen. Ik had vanmorgen bewust al niet ontbeten, want ik had dit etentje met Layna natuurlijk allang aan zien komen. Layna ziet ook dat ik weer ben afgevallen. Ze vindt het mooi. “Maar,” zegt ze, “Oma daar past je grijze haar niet bij. Wanneer laat je het weer rood verven?”

Verwenoma

Laynadag betekent altijd gezellig knutselen, kleien en spelletjes doen. Het is altijd een echte verwendag en bij een verwendag hoort natuurlijk ook wat lekkers. Maar er is wel iets veranderd sinds ik met mijn nieuwe levensstijl ben begonnen. Ik overvoer haar niet meer met lekkers. Voorheen kon het gewoon niet op en vroeg Marja wel eens gekscherend aan me hoeveel suiker ik er op een oppasdag wel in wilde proppen?

Nu laat ik de kleinkinderen één keuze maken en daar blijft het dan bij. Het andere hoeft dan niet meer op. Ik snoepte overigens ook altijd flink mee hoor. Ik weet dat ik voor hen niet de bijzondere Oma ben door de lekkernijen die ik ze (ook) geef, maar ze zijn dol op me omdat ik ze liefde en aandacht geef en zij zich heel veilig bij me voelen. We ondernemen altijd van alles. Die aandacht is veel belangrijker, dat weet ik. 

Monique 

Als ik Layna heb thuisgebracht praat ik even bij met Marja. Zij is vandaag bij Monique geweest. Monique gaat met hele kleine stapjes vooruit, maar het is nog niet veel. Ze wordt ietsje alerter, eet al ietsje mee en het drinken gaat ook wat beter. De verzorging spreekt wel uit, dat zij het betwijfelen of Monique als ze hier doorheen komt weer de oude zal worden. De delier heeft zo’n impact op dementie en maakt haar ook angstig.

Maar angst hoort ook bij dementie. Het is moeilijk het onderscheid hierin te maken. Het is iedere keer toch een stukje afscheid nemen. Maar het allerbelangrijkste voor ons is dat we zien dat ze gelukkig is. Dat was ze altijd en is ze nu beslist niet. Wel zien we af en toe weer een glimlachje op haar gezicht of maakt  ze een lekker bijdehante opmerking. Dan zien we heel eventjes onze oude Monique terug.

DAG HONDERDÉÉNENTWINTIG DONDERDAG

De dag begint heel vroeg voor mijn doen, omdat er werklui komen om een nieuwe elektriciteitskast te plaatsen en een en ander aan leidingen te veranderen in ons appartement. Onze ergernis begint op te lopen als er om 12.00 uur nog steeds niemand geweest is en wordt vergroot als er dan uiteindelijk om 15.00 uur een elektricien langs komt met de mededeling dat het vandaag niet meer gaat lukken. We balen allebei.

We hebben onze hele dag hier immers voor omgegooid. Het erge is ook dat we nu aanstaande maandag weer om dezelfde tijd klaar moeten zitten en ze denken dat dit ook dinsdag nog zo zal zijn. 

Broccolirisotto

Ik lunch met een salade van avocado, gekookt ei en een paar tomaatjes. ’s Avonds maak ik broccolirisotto uit de lentespecial. We eten er kalkoenhaasjes bij. Het smaakt ons zoals altijd weer heerlijk. Dan ga ik even iets makkelijks aantrekken. Een legging met een lang T-Shirt . Dit shirt had ik lang niet aan gehad en is veeeeeeeel te groot. Marja lacht erom en trekt het shirt even strak.

Terwijl zij dit doet, trek ik de hals over haar hoofd en zitten we samen in 1 T-shirt. Ook haar armen steekt zij in de mouwen. Het is een hilarisch moment. We willen hier wel even een foto van schieten natuurlijk. Zo tegen elkaar aangeplakt lopen we naar de badkamer waar een grote spiegel is en maken we een selfie. We liggen echt in een deuk.

DAG HONDERDTWEEËNTWINTIG VRIJDAG

Vandaag heb ik met een vriendin en haar zoon afgesproken op een terrasje in Gouda. Marja heeft deze morgen weer (online)cursus. Dan is het fijn als er even rust in huis is. Ik doe rustig mijn dingen thuis en vertrek dan naar een terras in Gouda waar ik heb afgesproken.

Omelet

Het is heerlijk nazomer weer en nog voordat mijn vriendin en haar zoon aankomen, zit ik al aan de muntthee. Niet lang daarna voegen zij zich bij me en nadat we eerst even gezellig hebben bijgepraat, bestellen we de lunch. Mijn vriendin bestelt een Vega wrap, haar zoon landbrood met kroketten en ik een heerlijke omelet van het huis. Dat en salades zijn op een terrasje toch wel mijn favoriet. En het gaat niet vervelen.

Hoe simpel een omelet ook lijkt, overal smaakt hij anders en zitten er andere groenten en ingrediënten in. Soms met ham of spek, dan weer met kaas en ook wel met zalm. Vaak zit er dan ook een beetje salade bij. Ik vind het heerlijk dat ik op deze manier altijd verantwoord mee kan doen en toch kan genieten. We blijven nog lang kletsen op het terras en aan het eind van de middag gaan we richting huis en Marja.

Kippensoep

Met z’n viertjes maken we het gezellig. Ik maak de Thaise kippensoep uit de soepspecial. Voor mijn vriendin, die vegetarisch is, vervang ik het kippenvlees door sojavlees, dat ik op dezelfde manier heb gekruid als de kip.  De soep en het vlees maak ik apart en nadat ik de kip en het sojavlees in een grote kom heb geschept, giet ik er de heerlijke soep overheen. Ze vinden het geweldig!

Na het eten worden dan ook direct de boekjes van TheNewFood bekeken en is zij (ook al eet zij vegetarisch) helemaal geïnspireerd. Mijn vriendin is niet te zwaar, maar wordt altijd moe na de maaltijd en vooral na het eten van brood. Vandaar dat ik ook haar deze manier van eten aanraad. Natuurlijk vertel ik haar dat er ook een startgids en vervolgboek speciaal voor vegetariërs is.

Moe

Om half negen breng ik hen met de auto naar Zoetermeer, waarvandaan zij een rechtstreekse verbinding naar hun huis in Den Haag hebben. Als ik thuiskom, ben ik best moe. Ik heb niet veel beweging gehad en het was beslist niet druk, maar de hele dag praten en luisteren vergt ook wel wat. Mijn hoofd zit vol. Voor het eerst sinds lange tijd val ik op de bank in slaap en moet Marja mij wakker maken om naar bed te gaan.

Gezondheid verbeterd