BLOG 9 Te groot

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG ZESENWINTIG ZATERDAG

Vanmorgen maak ik een turbo start. We willen vroeg naar onze camper, maar… mijn nieuwe bril ligt klaar bij de opticien, die wil ik natuurlijk meteen ophalen. En ik móet vandaag ook boodschappen doen. Ik besluit vroeg op te staan en beide te doen, vóór we naar de camper gaan. Ik twijfel even over het ontbijt. Ervoor of erna ontbijten? Het feit dat ik die twijfel heb, is helemaal nieuw voor mij. Ik besluit pas later te ontbijten. 

Valse start

Vroeger kon ik ’s morgens eigenlijk helemaal niets als ik niet had gegeten. Zelfs als ik me alleen maar aankleedde, voelde ik me heel gammel, laat staan dat ik direct in actie moest komen. Die enkele keer dat dat gebeurde, terwijl ik niet gegeten had, voelde ik me door die verkeerde start eigenlijk de hele dag niet echt prettig. Nu sta ik op en heb ik helemaal geen trek. Ik voel me nog steeds verzadigd van de vorige dag.

Ik ga als een wervelwind door het winkelcentrum. En ik voel me superfit. Zo’n tempo heb ik de laatste jaren niet meer gehad. Binnen een uur ben ik thuis. Marja heeft al ontbeten en ik neem daar nu ook even de tijd voor.

Bezoek

Bij de camper aangekomen, gaan we direct aan de slag. We stoppen alleen voor een kopje thee want we willen klaar zijn voor ons bezoek komt.
Mijn dochter komt met haar gezin om onze nieuwe aanwinst te bekijken. Iedereen is heel enthousiast over onze aankoop en we babbelen natuurlijk honderduit over de avonturen die we met onze camper hopen te gaan beleven.

Om half twee duik ik de camper in om de lunch klaar te maken. “Mag ik helpen?” vraagt mijn kleindochter. Natuurlijk mag zij dat en even later staan we in het piepkleine keukentje salades te maken. Ik ervaar dit echt als een geluksmoment. 

Andijviesoep

Thuis gekomen ploffen we allebei op de bank met een heerlijk glas Cola, wat we wel even verdiend hebben. Als ik ben bijgekomen, ga ik aan de slag met ons avondeten. Andijviesoep! Vooraf heb ik er eerlijk gezegd geen vertrouwen dat dit lekker zal zijn. Maar het blijkt overheerlijk en ontzettend voedzaam. Echt een maaltijdsoep. De combinatie van andijvie, avocado, spekjes en ei, zou ik nooit gedacht hebben is heerlijk.

Inmiddels vraag ik me ook niet meer af of iets wel genoeg is. Ik heb al ervaren dat ik altijd verzadigd ben na een maaltijd en dat het zelfs zo is dat ik stop met eten als ik verzadigd ben, in plaats van mijn bord leeg te eten of nog een restje op te maken. Wat een geweldige ontwikkeling is dit.

DAG ZEVENENTWINTIG ZONDAG

Vanmorgen bak ik de snelle zadencracker. Wat is dit toch heerlijk. Zeker doordat ik ze ook besmeer met roomkaas. Echt een verwennerijtje en een heerlijke start van de dag. Daarna gaan we voor de derde dag op rij naar onze camper. Vandaag moet hij zover klaar zijn dat hij naar de stalling kan. Het is flink aanpoten, maar aan het eind van de dag is hij schoon en ingeruimd.

Het harde werken ging ons best goed af. Althans … mij ging dit heel goed af. Marja heeft helaas nog weinig energie en presteert op doorzettingsvermogen. Dat doet ze eigenlijk haar hele leven al. Het zijn onregelmatige dagen zo,  waarbij we nauwelijks thuis zijn. Wij, als starters van de TheNewFood aanpak, hebben onszelf wel direct flink op de proef gesteld.

Hoofdhonger

We smokkelen nooit, maar dat is voor Marja makkelijker dan voor mij. Ik voel soms die strijd in mijn hoofd. Qua trek is er geen verleiding. Als ik iets lekkers zie, gebak, chocolade, ijs, chocolade, friet, etc., dan schreeuwt mijn lichaam hier niet meer om. Ik voel me constant verzadigd. Maar in mijn hoofd speelt zich wel van alles af. Het is zolang mijn patroon geweest om op basis van zien of ruiken iets te kopen of te nuttigen.

Het zijn ook die gewoontes… Terras? Taart! Iets te vieren? Gebak! Onderweg trek? Snacken! Te moe om te koken? Even online eten bestellen! En zo kan ik nog wel even doorgaan. Dát is nu het gevecht. Maar ik win steeds. Ben ik nu nog wel eens te moe om te koken, dan eet ik later. Het hongergevoel is er immers niet meer. Ik ben me heel bewust van wat er in mijn hoofd gebeurt door deze manier van eten. Ik ga anders denken. 

DAG ACHTENTWINTIG MAANDAG

Weer een mijlpaal bereikt. Het is de laatste dag van de startgids! Wat is ons en mijn leven in die korte tijd veranderd.

Te groot

Als ik een legging aantrek blijkt die werkelijk om mijn bovenbeen te zwabberen. Het is geen gezicht. Ik haal al mijn leggings uit de kast en pas de grootste. Maat xxl en xl. Allemaal veel te ruim. Wauwwwww, wat is er dus veel bij mijn bovenbenen af. In mijn kledingkast vind ik nog meer kleding die te wijd zit. Het wordt een flinke hoop. Marja komt de slaapkamer binnen en vraagt verbaasd wat ik aan het doen ben. 

Trots vertel ik haar dat deze stapel weg mag. Ze is onder de indruk, en vraagt of ik m’n slips nog wel pas? Ik koop altijd van die slips die ik tot mijn middel op kan trekken, omdat je dan zo min mogelijk randjes onder mijn kleding ziet. Ze blijken ook te groot, doordat de ruimte bij mijn dijen veel te wijd geworden is. Jeetje, dan ben ik daar dus ook centimeters kwijt. Ik kan echt mijn geluk niet op.

Bloeddruk

En er is nog iets waar ik ongelooflijk blij om ben. Mijn bloeddruk is al omlaag. In geen tijden heb ik zo’n mooie (ochtend) bloeddruk gehad. 134/75! In de avond is hij nog wel wat hoger, maar beslist niet verontrustend meer. Op dit moment doe ik even dagelijks 2 metingen. Zodra ik een stabiele lagere bloeddruk heb, ga ik naar de huisarts om te overleggen of ik misschien al wat mag minderen met de medicijnen.

Proeven

Vandaag aten we groene asperges met tomaat en drumsticks in spek gerold uit de oven. Groene asperges hadden Marja en ik nog nooit gegeten en het beviel ons heel goed. Van de drumsticks mochten we er per persoon 4, maar dat was echt veel te veel. Aan ieder 2 hadden we meer dan voldoende. We eten niet meer om te eten, we eten om te proeven.

Levensstijl

Het is voor mij een echte afkickperiode geweest. Afkicken van de suikers en van mijn totaal verkeerde eet- en snoeppatroon. Maar het is me gelukt om door de moeilijke momenten heen te komen. Mijn wil is deze keer zo sterk. De knop is echt volledig om.  En het klopt, dit is geen dieet, dit is een levensstijl. Een levensstijl die bij ons past. Een bewuste keuze voor gezond leven, met gezonde voeding.

Reclame

Hoe meer ik lees over dat wat al die koolhydraten met je doen, des te blijer ben ik dat TheNewFood op mijn pad is gekomen. Het valt ons op dat er in de reclames op televisie bijna niets of soms helemaal niets gepromoot wordt dat gezond is. Eerder keken we nooit zo bewust naar reclames. Dagelijks kijken we nu met grote verbazing hoe al die producten boordevol koolhydraten aan de kijker worden opgedrongen.

Als ik dit schrijf, denk ik: Pfffff, ik ben best wel fanatiek. Maar nu ik ook bijna alle etiketten lees om te kijken of ik qua koolhydraten wel het goede product pak, valt het me ook op hoeveel suiker er wordt toegevoegd aan levensmiddelen waar je dit helemaal niet bij verwacht. Ik was laatst zo gefocust op het etiket lezen dat ik zelfs bij een fles afwasmiddel op het etiket stond te kijken. Tja, je kan ook een beetje doordraaien he?

Gezondheid verbeterd