Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt.
Verslaafd aan eten
Ik was 16 toen ik Mieke leerde kennen. Allebei waren we verzeild geraakt in een roerige tijd. Vanaf dag één dat we elkaar zagen, hadden we een klik. We dachten vaak hetzelfde en dat doen we nog steeds. We hebben aan één blik genoeg. We stonden hetzelfde in het leven en hadden dezelfde struggles en moeilijkheden. Beiden waren we ook verslaafd aan eten.
We hebben samen heel wat tochten naar de supermarkt gemaakt om van ons geld allerlei lekkers te kopen; cola, chips, chocolade, koekjes en snoep. Tijdens de ritten naar de supermarkt stopten we op de terugweg om met al ons gescoorde lekkers te gaan picknicken. We genoten van deze momenten. Het zorgde voor nog meer verbinding tussen ons.
Uit het oog
Toen gebeurde er iets waardoor ik haar van de één op de andere dag kwijtraakte. Er was geen contact meer en we verloren elkaar uit het oog. Pas drie jaar geleden vonden we elkaar weer terug via Facebook. We spraken af elkaar weer te zien en waren eerst voorzichtig aftastend of we beiden nog wel dezelfde waren. Al snel voelde het weer net zo vertrouwd ‘als toen we 16 waren’. We pakten al snel onze oude gewoontes op.
Bij gezelligheid hoort eten en zonder eten is het niet gezellig, was ons motto. We aten al snel weer veel, heel veel, als we samen waren. We propten onszelf vol, zonder schaamte konden we los gaan. We lachten heel wat af ondertussen. Niemand deed ons iets. Wij konden samen de wereld aan, wij voelden ons sterk en flexibel als bamboe! Ondanks dat we beiden steeds dikker en zieker werden.
Spelbreker
En toen kwam het moment dat ik begon met de aanpak van TheNewFood. Mieke niet: ze vond het onzin en zij bleef snaaien. Ook als we samen waren. Ik voelde veel irritatie en ook verdriet, het was zo confronterend om te zien. In haar zag ik mijn oude ik weer terug. Hoe goed ik ook mijn best deed om mijn irritatie niet te laten merken, zij voelde het wel aan.
En ook zij was geïrriteerd. Omdat ik niet meer met haar mee-at. Omdat ik in haar ogen zo streng was voor mijzelf. Ze vond het overdreven allemaal. Ik voelde me onbegrepen. Voor het eerst in mijn leven zorgde ik goed voor mijzelf en zij kon dat niet zo zien. De irritatie liep op, we spraken ons beiden niet volledig uit en we raakten de verbinding met elkaar kwijt.
Ik mis je
Ons contact werd minder, het bleef beperkt bij af en toe een appje. Pas maanden later had ze de moed om een berichtje te sturen: “Nens ik mis je.” Mijn hart maakte een sprongetje; zij sprak uit waar ik te koppig en te eigenwijs voor was om het uit te spreken. We maakten meteen de afspraak om elkaar de volgende dag te zien. Open gingen wij met elkaar het gesprek aan, dit keer werd het een écht gesprek.
Het kwam erop neer dat zij ook wilde afvallen en dat ze jaloers was omdat het mij wel lukte en haar niet. Diezelfde jaloezie die ik ook vaak heb gevoeld als ik de succesverhalen op de facebookpagina van TheNewFood las. Het is die afgunst, dat stemmetje wat zegt; waarom lukt het hun wel en mij niet, het zal mij toch nooit lukken, het is ongezond, het is niet vol te houden. Dat stemmetje wat zegt dat je het heus niet kunt.
Dat wil ik ook
Samen maakten we een plan voor haar om ook te starten. We reden naar de Primera om de twee startgidsen te halen. Diezelfde middag stonden we samen haar keukenkasten leeg te halen om alles weg te doen wat ze niet meer nodig zou hebben. ’s Avonds gingen we samen naar de supermarkt. Deze keer niet om de kar vol te laden met allerlei koek en chips maar voor de boodschappen van de eerste week.
Dat was het begin van haar TheNewFood-avontuur. We zijn nu 10 maanden verder en Mieke is 40 kg lichter. Samen maken we nu mooie wandelingen en ontdekken we de mooiste plekjes in onze omgeving. We picknicken nog altijd, maar nu op een andere manier. Met een thermoskan thee en wat zelfbereide hapjes, of gewoon wat kaasjes of worst.
Epilepsie
Mieke raakte meer kwijt dan die kilo’s. In de afgelopen jaren was ze namelijk steeds zieker geworden; ze had last van epilepsie met vreselijke aanvallen. Daar slikte ze zware medicatie voor. In de eerste weken dat ze met TheNewFood bezig was, werden de aanvallen zelf heftiger. Gelukkig had ze net een nieuwe jonge arts gekregen die deze aanpak kende. Hij moedigde haar aan om vooral door te gaan met strikt keto!
Dat deed ze en het was zwaar. Maar gaandeweg werden de aanvallen minder. De medicatie werd bijgesteld en uiteindelijk mocht ze zelfs helemaal stoppen. Inmiddels is ze vrij van aanvallen! Hoe bijzonder dat dit zo op haar pad is gekomen! Wij hadden vooraf geen idee dat dit zo uit zou pakken. Wisten wij ook veel dat keto al honderden jaren succesvol wordt toegepast bij kinderen met epilepsie!
Genieten
Samen zijn we nu ruim 100 kg lichter. We zijn nog steeds dikke vriendinnen, maar niet meer te dik. We hebben onszelf slank en gezond gegeten. We denken vaak terug aan de tijd waarin we zoveel snaaiden. Beiden zijn we zo veranderd, zowel innerlijk als uiterlijk. We hebben eindeloos veel gepraat. Echte oprechte gesprekken, van hart tot hart. We hebben samen zoveel opgeruimd en dat doen we nog steeds.
Mieke voelt zich nu een heel ander mens, maar voor mij is ze dezelfde gebleven. Het enige verschil is dat onze vriendschap nu puur en echt is, net zoals ons eten. We gaan samen de diepte in en durven onze tranen aan elkaar te laten zien. We hoeven niet meer alles weg te lachen en te eten: we mogen zijn zoals we ons op dat moment voelen.
Buiten beeld
Mieke heeft geen Facebook en ze wil zelf liever buiten beeld blijven, maar via mij wil ze wel graag haar verhaal delen. Natuurlijk doe ik dat. Want wat ben ik trots op haar en ook op ons samen; die twee ‘dikke vriendinnen’. Terwijl ik dit schrijf, rollen de tranen over mijn wangen van puur geluk en dankbaarheid. Wat ‘anders eten’ allemaal niet voor je kan doen…
Zij zijn veel afgevallen
Diabetes 2 omgekeerd