RIAN BLOG 23 Vasten

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG VIJFENZEVENTIG ZATERDAG

Het was een onrustige nacht. Althans voor mij, want Marja heeft heerlijk geslapen. Ze heeft me zelfs niet horen spoken. Ik had last van de overgang van het primitieve camperbed naar ons comfortabele bed thuis. Mijn hele lijf deed pijn en iedere keer als ik naar de WC ging (wel vier keer!), liep ik als een oud vrouwtje. 😅😅 Rond 8.00 uur vanmorgen won de slaap het van de malaise en daardoor werd ik laat wakker.

Badpak

Ik ga onze huissleutels ophalen bij mijn vriendin in Zoetermeer die in onze vakantie de plantjes heeft water gegeven. Ik wil ook een badpak van haar lenen. Volgende week ga ik zwemmen met mijn kleindochter. Oma zal dus in badpak moeten. Toen ik gisteravond echter dat van mij paste, bleek het veel te groot. Hij sloot ook niet meer aan bij mijn billen en benen. Oftewel; ik heb inkijk.

Omdat ik nog vele kilo’s te gaan heb, wil ik nog geen nieuw badpak kopen. Gelukkig pas ik het badpak van mijn vriendin. We drinken samen even wat en heel attent heeft zij voor mij Pepsi Max gehaald. Als we weer helemaal zijn bijgepraat, ga ik mét bakpak weer richting huis.

Machteloos

Marja heeft me al gebeld dat ze ook onderweg naar huis is en ik wil graag thuis zijn als zij thuiskomt. Marja is vandaag naar haar zieke broer. Omdat hij niet lang meer te leven heeft, geeft het hem rust om de belangrijkste zaken met haar te bespreken en te regelen.  Ze voelt zich intens verdrietig. Haar broer is de laatste paar dagen hard achteruitgegaan en het was heel erg zwaar om hem zo te moeten zien.

Ook de onderwerpen die besproken moesten worden en de dingen die geregeld moeten worden zijn heel heftig. Maar ze heeft het volbracht en is ook dankbaar dat ze iets voor hem heeft kunnen betekenen. Verder staat ze natuurlijk machteloos. Ze deelt haar ervaring, verdriet en zorgen met mij en heeft even helemaal geen fut meer. Even douchen, een huispak aan en languit op de bank is de beste remedie voor nu.

Rendang

Ik ga aan het eten beginnen. Het wordt bloemkool Rendang uit de eenpanspecial. Het is een groot succes. Zelfs Marja die bij spanning en verdriet nooit veel kan eten, heeft haar portie volledig opgegeten. Ik ben nooit zo’n ‘kookboekenkoker’ geweest. Ik maak zelf graag gerechten op mijn gevoel. Maar nu ik vaak de recepten van Matty bereid, merk ik wel dat er zoveel meer smaken zijn.

Zelf verzand ik toch vaak in de bereiding met vertrouwde kruiden en is de variatie minder. Vanaf dat ik de gidsen in huis heb, ben ik dus helemaal teruggekomen van mijn weerstand tegen kookboeken. Het speelt natuurlijk ook mee dat alles zo makkelijk en snel te bereiden is. Ik ben een snelle kookster; ik houd van koken, maar niet van uren in de keuken staan.

Dikker

Marja maakt nog even wat foto’s als ik aan het koken ben en als ik deze later bekijk, zie ik dat ik er vandaag toch wel veel dikker uitzie dan gisteren in mijn afkledende jurkje. Heel wat jaren droeg ik ruime kleding om mijn lijf wat te verbloemen. Maar nu moet ik daar nog wel mee gaan oppassen. Want al heb ik nog heel wat vetrolletjes weg te werken, ik zie wel dat ruime kleding me echt dikker maakt dan ik ben.

Ik ga daar dus toch maar een beetje op letten. Het is zo leuk als mensen zien dat ik afgevallen ben en met zo’n tent valt dat natuurlijk niet op.

DAG ZESENZEVENTIG ZONDAG

En weer begint de dag voor Marja bij het ontbijt en voor mij pas bij de lunch. Althans qua eten hoor, want we zijn allebei bijtijds op gestaan. Marja ontbijt weer uitgebreid met een yoghurt de luxe. Vanwege haar schildklier eet Marja wat meer koolhydraten dan ik. Marja heeft ook CVS en zit tegen ondergewicht aan, ze is beslist geen ‘doorsnee geval’. Gelukkig staat verpleegkundige Lara van TheNewFood altijd voor haar klaar. 

Marja

Ze is zich nog niet echt beter gaan voelen sinds de start met deze aanpak. Ondanks alle adviezen en hulp. Het zal een kwestie worden van lange adem voor ze verbetering merkt. Het is ook lastig te beoordelen waar de moeheid en de duizeligheid waar Marja last van heeft door komt. Er gebeurt op dit natuurlijk ook heel veel in ons leven en helaas is er heel veel verdriet en onzekerheid. Dat geeft ook veel stress voor je lijf.

Qua werk, zo vlak voor de vakantie, was Marja ook behoorlijk aan het eind van haar Latijn. En ook de vaccinatie kan van invloed zijn, volgens Lara. Ze zien daar veel klachten door bij TheNewFood. Marja had op meer effect qua gezondheid en energie gehoopt, maar noch Marja, noch Lara geven het op. Ik heb er ook zeker vertrouwen in.

Succesformule

Dit alles staat in schril contrast met mijn ervaring en hoe ik mij voel. Bij mij is het echt een succesformule waarbij ik me met de dag beter begin te voelen. Ik ben ontzettend dankbaar dat Marja mij bij alles steunt en zij weet dat ik er ook onvoorwaardelijk voor haar ben. Inmiddels ben ik druk met de voorbereidingen van de eerste koorrepetitie met mijn nieuwe koor aCapelle, die dinsdagmorgen gaat plaatsvinden.

Heerlijk om eindelijk weer op deze manier bezig te kunnen zijn na anderhalf jaar. Naast de muzikale kant zit er natuurlijk ook een administratieve kant aan en dat is niet helemaal mijn ding. Maar ach, het moet ook gebeuren en vandaag stort ik me daar dus even op. Ik merk aan alles dat het me beter afgaat. Zelfs bij deze werkzaamheden.

Taart

In de middag gaan we naar Marja’s zus in Delft. Zij is volgende week jarig en we willen voor haar verjaardag nieuwe kleding geven. Vandaag gaan we passen. Monique is dolblij ons weer te zien na onze drie weken vakantie. Het eerste wat ze zegt is: “We hebben taart!”. Een medebewoner is jarig en er is voldoende taart over voor ons, volgens de begeleiding. Allebei bedanken we natuurlijk voor de taart.

Monique begrijpt daar helemaal niets van. “Lekker joh”, zegt ze. Maar nee, ze kan ons niet overhalen. We doen het met koffie en cola light. We hebben het een paar uurtjes heel gezellig samen en zijn blij dat de meegenomen kleding past. Het “Lang zal ze Leven” wordt al een paar keer geoefend en Monique is helemaal klaar voor het feest van volgende week.

Blij

We rijden altijd blij naar huis als we bij Monique vandaan komen. Het is inmiddels al 18.00 uur en vandaag heeft Marja kookbeurt. Ze gaat een heerlijke soep maken uit de soepspecial; de kip Madrassoep uit de oven. Als de soep bijna klaar is ruikt het heerlijk in huis. Of ik even kom keuren? Nou, dat laat ik me geen twee keer zeggen. De soep smaakt echt heerlijk.

Weer zo anders dan de eerdere soepen uit de gids die we gemaakt hebben. Ik ben zelf nooit zo’n soepklant, met uitzondering van erwtensoep. Maar ik denk dat ik er met al deze lekkere recepten nog wel eens één zal worden. Dit zijn geen standaard soepen. Ik weet ook dat het voldoende vult. Dat deden de soepen die ik eerder maakte niet en dan at ik er altijd veel stokbrood bij. Dat is nu helemaal niet nodig.

DAG ZEVENENZEVENTIG MAANDAG

Marja heeft vanmorgen sinds lange tijd weer eens een lekker eitje gebakken. Vandaag is het weer ‘BACK TO NORMAL’. De vakantie is voorbij, Marja moet weer drie dagen (thuis) werken en ik ga me voorbereiden op de eerste repetitie van mijn nieuwe koor. Mijn stem kan ook wel wat oefening gebruiken na zo’n lange stop. Daarnaast nog even alle partijen goed doornemen, zodat ik goed beslagen ten ijs kom.

Ik start eerst met mijn koorwerkzaamheden en als ik daarmee klaar ben, begin ik aan het huishouden. Ook dat heeft drie weken stilgelegen en er moet wel het één en ander gebeuren. Ik wil me niet te druk maken want vanmiddag moet ik voor bloeddrukcontrole en ik wil natuurlijk dat deze zo laag mogelijk is. Ik zorg er daarom voor dat ik tijdig stop en ontspannen bij de huisarts aankom.

Bloeddruk

Mijn laatste meting aldaar was 165/85 en vandaag is dit 140/70. Ik ben helemaal blij. Ook hier zie je dus een duidelijke verbetering. Ik vraag of met deze verlaging er misschien al wat medicatie afkan? Maar mijn huisarts vind 140 als bovendruk acceptabel, maar niet laag genoeg. Ze zegt dat ik me erop in moet stellen dat ik deze medicijnen waarschijnlijk levenslang heb. Ik ben echt verbaasd, dit had ik niet verwacht.

Ze zegt: “Zelfs als je een mooie bovendruk van 110 hebt, zien wij nog graag dat je je medicatie door blijft slikken. We weten dan zeker dat je bloed goed door kan stromen en je geen risico’s loopt.” Dit is voor mij best een teleurstelling want ik heb mijn hoop erop gezet ooit te kunnen functioneren zonder medicijnen. Ik neem direct even contact op met Lara.

Verbijsterd

Lara kan het niet geloven. “Huh, meen je dit serieus? Moet je zelfs met een normale bloeddruk medicatie blijven gebruiken? Dat is toch bizar.  Je gaat toch geen medicijnen slikken als het niet nodig is?” Bovendien: bloeddrukverlagers slikken zonder dat het nodig is kan ook zorgen voor een te lage bloeddruk, waardoor je bijvoorbeeld duizelig wordt. Bovendien kan deze medicatie ook (ongemerkt) bijwerkingen geven.

Ze legt uit dat mijn huisarts er blijkbaar van uitgaat dat als je chronisch ziek bent je nooit meer gezond kunt worden. Artsen hebben dat vaak zo geleerd en weten gewoon niet dat je jezelf echt gezonder kunt eten. Gelukkig heb ik hier zelf ook nog iets over te zeggen. Ik krijg van Lara het advies om nu beslist nog niet te stoppen met de medicatie, maar er eerst voor te zorgen dat ik op gezonde waardes kom. Daarna is het aan mij.

Courgettepasta

Ik begin vroeger met koken dan anders. Het wordt Courgettepasta met verse zalm in roomsaus. We zijn allebei dol op zalm en de combinatie met kruidenroomkaas, mosterd, Griekse yoghurt, witte wijn en bieslook maakt het tot een echte delicatesse. Met al die kookboeken hoef ik me geen enkele dag meer af te vragen wat ik nu weer eens op tafel zal zetten. Er zijn zoveel recepten. Ik kan voorlopig vooruit. 

Vasten

Het ritme van het vasten gaat me nu goed af. Na het avondeten eet ik nu steeds niets meer, tot de lunch van de volgende dag. Mijn maag heeft het daar totaal niet moeilijk mee, want ik ben helemaal verzadigd. Zelfs als het dan weer lunchtijd is, vraagt mijn maag nog niet om eten. Maar in mijn hoofd is het nog wel iets anders. Niet in de ochtend, want ik vind het juist heerlijk dat ik de dag kan beginnen zonder ontbijt bereiden.

Ik voel me dan beslist niet meer gammel, zoals ik me al die jaren voor het ontbijt voelde, toen ik nog koolhydraten at. Maar in de avond na het eten vind ik soms nog lastig. Eten is niet alleen lekker, maar ook gezellig. Zo’n snackje, zoals wat kaas, halverwege de avond breekt de avond. Dat was ik ook zo gewend. Mijn hoofd komt daar nog niet helemaal van los. Gelukkig weet ik dat het echt wel mag, als het een keer niet lukt.

Loslaten

Ook heb ik me voorgenomen dat ik niet alle dagen slechts twee keer per dag blijf eten, maar dat ik zo af en toe als het zo uitkomt ook wel eens drie keer per dag zal eten of in de avond verantwoord zal snacken. Bijvoorbeeld als we visite krijgen of op visite gaan. Ik let goed op mijn lichaam en voel vanzelf hoe het reageert. Er mag en kan veel, maar sommige keuzes zorgen er wel voor dat het afvallen mogelijk iets minder snel gaat.

Meten

Eén van de dingen die ik mezelf echt wil blijf gunnen is het drinken van 2 glazen cola light per dag. Alleen kan dit wel het afvallen vertragen. Matty stelde voor om eens te meten hoeveel invloed deze zoetstoffen hebben op mijn bloedsuiker. Ik krijg dan een bloedsuikermeter voor twee weken van haar. Ik denk dat ik dat wel ga doen, want ik vind het erg leuk om te zien hoe mijn bloedsuiker op mijn nieuwe levens/voedingsstijl reageert.

Gezondheid verbeterd