Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt.
Verjaardagsfeest
Niet lang na het overlijden van mijn moeder ben ik jarig. Andere jaren heb ik mijn verjaardag altijd uitgebreid gevierd, maar daar heb ik geen zin in dit jaar. Ik heb daarom mijn verjaardag samen met Dave en de jongens in de Efteling gevierd. Heel geslaagd en feestelijk genoeg. Alleen zou ik juist nu ook iets met mijn zussen willen doen voor mijn verjaardag. Daarom komen ze morgen alle vier bij mij lunchen, ik kijk er echt naar uit!
Ik heb een prachtige keto-lunch samengesteld, bijna alles komt uit de boekjes. Goulashsoep uit de soepspecial, de tosti uit startgids deel 2, Italiaanse ei met worst uit de kerstspecial en verschillende wraps uit de ontbijt en lunch special. Allemaal simpel te maken en ontzettend lekker. Het enige kant-en-klaar gekochte zijn gegrilde kippenvleugeltjes van de poelier. Zelf ben ik een enorme kipliefhebber, dit voelt als een traktatie.
Heel veel eten…
Terwijl ik alvast sta te koken, denk ik terug aan mijn verjaardagen vóór ik keto ging eten. De tafel was altijd rijkelijk gevuld met veel te veel eten. De frituurpan maakte overuren voor de frikandellen, bitterballen, nasi- en bamihapjes en kipnuggets. Stokbrood met kant-en-klaar smeersels mochten niet ontbreken. Ook taart natuurlijk en dan ook nog de nodige schalen, chips, nootjes, M&M’s en borrelnootjes. Heel veel eten dus.
Ik maakte er een sport van de tafel zo vol mogelijk te zetten. En alles kant-en-klaar gekocht natuurlijk… Ik had altijd veel over, maar dat vond ik niet erg, zo konden we er nog lang van genieten. Ik was mijzelf nog dagenlang aan het volproppen.
Trots
Hoe anders is dat nu… Ik besteed nu écht aandacht aan het eten en aan de tafel. Ik heb zorgvuldig de lunch samengesteld. ‘Kijk mij nou hier een keto-lunch voorbereiden,’ denk ik terwijl ik aan het koken ben. Ik voel me trots, het is even geleden dat ik deze trots heb gevoeld. Ik wil hier bewust bij stilstaan. Genietend van dit gevoel met een fijn muziekje op de achtergrond sta ik ontspannen in de keuken.
Ik vergeet de tijd: als Vinz ineens binnenkomt vanuit school schrik ik. “Mam, ik ruik goulashsoep, ben je die aan het maken?” Snel kijkt hij in de pan tot zijn vreugde ziet hij dat zijn neus hem niet in de steek heeft gelaten. “Mag ik proeven of het lekker is?” Genietend zit hij aan een kop soep na een lange schooldag druk vertellend over zijn dag. Als Senn even later thuiskomt, kijkt ook hij mij blij vragend aan: “goulashsoep?”
Nieuw servies
Alles staat zover klaar dat ik morgen niet heel veel meer hoef te doen. Ik kan bijna niet wachten. Onlangs heb ik een nieuw servies gekocht: ons oude servies kon écht niet meer en het paste zeker niet meer bij ons ‘nieuwe eten’. Sinds we het nieuwe servies hebben, lijkt het net alsof het eten nog lekkerder is. Het is op deze manier een feestje om te koken en alles mooi op de borden te leggen.
Ik dek de tafel met mijn nieuwe servies en kaarsjes. Ik geniet van het feit dat het mij zo blij maakt. De aandacht voor kleine details. Maar als de tafel gedekt is en ik de eerste schalen op tafel heb gezet, voel ik me ineens onrustig worden. Is het wel genoeg? Het is zo karig. De tafel is zoveel leger dan ‘vroeger’… even word ik onzeker, maar dan herpak ik mijzelf en besluit ik dat het goed is zo. Ze zullen niets tekort komen.
Zeer geslaagd
Mijn zussen komen één voor één binnendruppelen en zijn onder de indruk van mijn servies en hoe prachtig het eten eruit ziet. Ik besteedde daar vroeger nooit veel aandacht aan. Dit is ook de eerste keer in mijn leven dat ik zo uitgebreid voor ze heb gekookt. Ze zijn echt onder de indruk. We genieten, alles valt in goede smaak, maar de soep en de Italiaanse ei met worst springen er toch écht wel uit. En het is meer dan genoeg!
Ze willen allemaal weten hoe ik de gerechtjes heb gemaakt. Blij en trots vertel ik er over. Zelf eten ze (nog) niet keto, maar dit willen ze zelf ook wel een keer maken. Ze hebben veel bewondering voor wat ik hebt bereikt met deze manier van eten. In het begin waren ze sceptisch, maar ze zagen wat het me deed. Ze zijn er nu wel van overtuigd dat het werkt. Alleen het deelvasten: dat vinden ze maar niets.
Heerlijk verzadigend
Een paar dagen later spreek ik mijn oudste zus. Ze vertelt dat ze na die lunch de hele dag geen honger meer had gehad en dat verbaasde haar. Want zoveel had ze voor haar gevoel niet gegeten. Ze is ’s avonds zelfs nog gaan sporten, zonder avondeten dus en dat ging zelfs heel goed. Ik ben blij dat ze nu ook zelf de verzadiging en de eetrust heeft ervaren die deze manier van eten je brengt.
Al met al hebben we allemaal enorm genoten. Voor mijn gevoel is hiermee een nieuwe traditie ‘geboren’. Ik ga het volgend jaar weer op deze manier vieren. Met een heerlijk keto-lunch en mijn vier liefste zussen.
Zij zijn veel afgevallen
Diabetes 2 omgekeerd