Nancy (42) startte in januari 2021 met de aanpak van TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en was ze een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Inmiddels eten haar zonen Vinz (2011) en Senn (2013) met haar mee. In haar blogs schrijft Nancy over haar ketoreis samen met haar gezin.
Terugkijken
Rond de jaarwisseling sta ik graag bewust stil bij het afgelopen jaar. Wat heeft het ons gebracht? Ik was vaak geneigd om te kijken naar wat er allemaal niet gelukt is. Maar nu voel ik dat ik dat niet meer wil. Ik wil juist bewust stilstaan bij wat er wel is gelukt, wat er wel goed is gegaan. De grootste verandering in 2022 was natuurlijk dat ook de jongens keto zijn gaan eten. Deze weken kijk ik hierop terug.
Allereerst is het opvallend dat beide jongens van hun tinnitus-probleem zijn afgekomen, ik schreef daar in mijn vorige blog al over. En al snel na zijn start met keto merkten we dat Senn rustiger werd. Van een druk jongetje met ADHD-achtig gedrag, veranderde hij in een rustig kind. Ik schreef daar vorig jaar april al over in mijn blog ‘keto tegen ADHD-klachten’, ik had toen niet verwacht wat er daar gebeurde…
Ruwe bolster blanke pit
In de maanden daarna merkten we meer veranderingen. Door die rust in zijn hoofd, kon hij beter voelen wat er in hem speelde. Kon hij zijn gevoelens beter opmerken. Maar wat hij allemaal tegenkwam verwarde hem, het was nieuw. “De oude Senn voelde zich altijd verdrietig mama, maar nu weet ik niet meer hoe ik me voel,” vertrouwde hij mij toe. We hebben hier veel met hem over gepraat en geprobeerd hem te helpen.
Voor Senn is het altijd al wat moeilijker geweest om onder woorden te brengen wat hij ervoer en voelde, dat maakte het extra lastig. Soms was het ook confronterend omdat ik zelf nog volop aan het leren was over wat ik zelf eigenlijk allemaal voelde. Hij was daardoor een spiegel voor mij. Het vroeg ook van mij dat ik ook open en eerlijk naar mijzelf ging kijken.
Leren voelen
Senn mocht gaan leren voelen, aanvoelen, woorden eraan leren geven, maar ook leren zijn ruimte innemen. Vaak sneeuwde hij onder door leeftijdsgenootjes die communicatief sterker waren dan hem. Gaandeweg merkten we dat de school waar Senn naar toe ging, hierin niet de begeleiding en ondersteuning kon bieden die Senn nodig had. We merkten dat Senn er niet meer op zijn plek was.
Hij werd nog steeds vooral gezien als dat drukke ongeleide jongetje, terwijl de mens die daaronder zat, steeds meer naar voren kwam. We hebben uiteindelijk voor een andere school moeten kiezen. Eén met een hele andere visie en manier van lesgeven. De schoolwissel was in het begin lastig voor hem, maar hij werd nu gezien. Hij kreeg de tijd en ruimte om zichzelf in woorden uit te drukken, er werd naar hem ‘geluisterd’.
Rust en focus
Inmiddels zijn we alweer heel wat maanden verder. De nieuwe school doet hem goed. We zien hem nog met de dag groeien. Van een Senn die vaak stuurloos en ongeleid was en elk gesprek uit de weg ging, is hij nu een zelfverzekerd mannetje. Hij gaat steeds vaker met ons én met anderen in gesprek over wat er in hem leeft. Hij maakt makkelijker contact. Hij is toegankelijker geworden. Ik voel meer verbinding met hem.
Tegenwoordig houdt hij zelfs van gezelschapsspellen. Vinz en ik vonden dat altijd al leuk, maar Senn hield er niet van. Hij had het geduld niet om te leren hoe zo’n spel moest. Nu staat hij een paar keer week bij me met een spel in zijn hand. Hij vindt het nu leuk om samen een spel te spelen.
Een wereld van verschil
Voorheen liet ik hem nooit alleen op de fiets naar het dorp gaan, omdat hij altijd zo snel afgeleid was. Nu fietst hij regelmatig in zijn eentje naar de winkel om een boodschap te halen. Hij fietst ook zomaar wat in het dorp rond, simpelweg omdat hij fietsen zo leuk vindt. Afgelopen kerst stond op zijn wensenlijstje een legoset voor 18+. Ik heb lang getwijfeld omdat dit soort cadeaus in het verleden geen succes waren.
Maar Senn was ervan overtuigd dat hij dit wilde en hij kreeg hem. Inmiddels heeft hij er al veel uren mee gebouwd en alles zelfstandig in elkaar gezet. Hij kan zich nu heel goed concentreren, iets wat hem voorheen niet lukte. Kortom: Senn nu en Senn 1 jaar geleden, dat is een wereld van verschil! Hij heeft meer grip gekregen op zichzelf en zijn leven door keto. Dat gunnen wij elk kind. Een blijer en nog fijner leven.
Zij zijn veel afgevallen
Diabetes 2 omgekeerd