In twee jaar van maat 56 naar maatje 36… Patricia heeft een topprestatie geleverd, waar ze terecht enorm trots op is. Ze wil graag haar verhaal delen om zo ook anderen te inspireren. “Ik was zo ontzettend ongelukkig met dat dikke lijf en nu ben ik zó blij en zelfverzekerder, ik straal! Ik weet ook zeker, dat ik nu een veel leukere moeder ben en een leukere vrouw.”
Intens verdrietig
Patricia, moeder van drie tieners, was ook als kind niet echt dun, maar vanaf haar twintigste gaat het helemaal mis. Ze wordt steeds dikker ondanks al haar pogingen om af te vallen. Tijdens een aantal jaren van medicijngebruik vliegen de kilo’s er helemaal aan.
“Ik was er zo ontzettend klaar mee. Het was zo triest, ik herinner me nog goed de verdrietige gesprekken met mijn man, op zondagavond, want er moest iets gebeuren. En iedere maandag begon ik dan weer vol goede moed met lijnen. Iedere keer weer die hoop en dan weer de teleurstelling.”
Onhaalbaar
Ze hield het vaak niet langer vol dan een paar dagen. “Ik had steeds honger, het snaaigevoel bleef. Ik at dan niet echt lekker; het was niet blij makend. En het schoot ook niet op, waardoor ik al snel ging sjoemelen. Het was te groot, te veel, het leek onhaalbaar. En dan ging ik weer eten en was het alweer mislukt.”
Ze viel soms veel af, maar kwam ook altijd weer veel (meer) aan. Ze vertelt dat ze op een gegeven moment zelfs 143 kilo woog. Het lukte haar toen wel weer om af te vallen, maar verder dan 130 kilo kwam ze niet.
Kleren kopen was een ramp, ze paste vrijwel nergens in. Ze werd steeds passiever en wilde het liefst nergens meer heen. “Dat ik zo zwaar was geworden, maakte me heel onzeker. Over álles.”
“De maatschappij kijkt ook snel afkeurend naar mensen die veel zwaarder zijn. Natuurlijk ligt het ook aan mij. Ik zie ook wel mensen die veel te zwaar zijn, maar die zich daar helemaal niet ongelukkig door lijken te voelen. Zij trekken zich misschien nergens wat van aan. Maar voor mij was het een drama.”
Keto als laatste redmiddel
Patricia denkt steeds vaker aan een operatie, want zo wil ze niet meer verder. Maar ze overweegt ook een koolhydraatarme/keto aanpak, waar ze steeds meer over hoort. Ze begint er vol overtuiging aan, het is haar laatste redmiddel.
Geen honger en meer energie
En de eerste week gaat het al geweldig, ze valt meteen 4 kilo af. “Ik begon op een raar moment, vlak voor een familieweekend, maar omdat het zo goed ging, vond ik het veel makkelijker om vol te houden. Het feit dat ik geen honger had en veel meer energie kreeg, maakte het ook veel makkelijker dan eerdere pogingen.”
Mensen herkennen me niet meer
Deze nieuwe aanpak houdt ze in het begin nog even voor zich, toch bang om weer te falen. “Dat ik nu deze aanpak volgde, vertelde ik in het begin alleen tegen familie dichtbij. Niet tegen buitenstaanders. Ik merkte dat mensen die verder van me afstonden pas na zo’n 20 kilo iets gingen opmerken. Misschien durfden ze eerder niets te zeggen of misschien zagen ze het toen pas. Nu is het verschil zo groot, mensen herkennen me soms niet meer.”
“Het was wel even wennen”
Ze eet 20 tot 30 gram koolhydraten per dag. Moeilijke momenten had ze eigenlijk niet, vertelt ze. Ze was zó gemotiveerd. “Ik moest in het begin wel echt leren hoeveel koolhydraten overal in zitten. Meer vet eten was ook een beetje een zoektocht en ik ben op sommige punten een lastige eter. Maar nu gaat dat goed.”
“Ik mis niks”
Wat ze het meeste mist met deze manier van eten? “Ik mis eigenlijk niks. Pasta en brood en dergelijke, heeft niet bijgedragen aan een gezond gewicht, dus dat mis ik zeker niet. En als ik ergens zin in heb, zoals Aziatisch eten, dan probeer ik dat te vervangen. Als je ergens achter staat om een doel te bereiken dan mis je niks.”
Patricia houdt zich nu nog steeds aan een maximum van 30 gram koolhydraten per dag. “Ik wil nog wel wat afvallen maar ben nu ietsje makkelijker. Op vrijdag is het hier thuis patatdag en dan eet ik toch een paar frietjes mee. Gewoon voor het idee. En dan op de crosstrainer, ik ben daar heel gedisciplineerd in. Ik kan nu ook maar 1 stukje chocola nemen.”
Vier keer per week op de crosstrainer
Naar de sportschool wilde ze niet; daarom had ze ooit een crosstrainer aangeschaft. “Maar daar heb ik toen weinig mee gedaan. Met zoveel gewicht is het lastig, dat demotiveert. Na een paar maanden LCHF (koolhydraatarm/keto) eten heb ik dat weer opgepakt. Ik train nu minimaal vier keer per week 45 minuten.
Daarnaast train ik met kettlebells om strakker in mijn vel te komen en ik beweeg zoveel mogelijk. Ik doe alles lopend en maak lange wandelingen. Door al dat bewegen worden verhoudingen anders. Ik oog nu slanker dan toen ik als tiener 65 kilo woog.”
Zeventig kilo lichter moet nog steeds wennen
Patricia staat nu heel anders in de wereld. Ze voelt zich zekerder, maar heeft ook nog steeds zwakke momenten. “Je krijgt niet alleen een slanker lijf maar ook een andere geest. Het klinkt misschien raar, maar ik ben nog niet echt gewend aan mijn nieuwe omvang. In mijn hoofd ben ik nog geen 70 kilo. Ik houd nog steeds rekening met mijn ‘omvang’ als ik door poortjes en deuren ga enzo, je geest loopt blijkbaar achter”, lacht ze.
Wil jij ook jouw ervaring delen? Stuur ons een bericht. Wij nemen persoonlijk contact met je op voor een interview. Laten we nog meer mensen inspireren om anders te gaan eten en weer slanker, energieker en gezonder te worden!
Zij zijn veel afgevallen!
Zij versloegen diabetes 2