RIAN BLOG 55 Sinterklaas

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG HONDERDDRIEËNNEGENTIG ZATERDAG

De wekker staat op 7 uur en we zijn dus vroeg in actie. Deze keer eten we allebei wel even wat, want we hebben geen idee hoe de dag qua eten zal gaan lopen. Ik maak een voedzame omelet en Marja eet haar favoriete yoghurt. Al vroeg zitten we in de auto naar Drenthe.

Drenthe

Op de achterbank de zakken met cadeautjes en in mijn tas het Sinterklaasspel dat wij vandaag gaan spelen. We hebben er zin in. Vlak voor aankomst bel ik de kleinkinderen dat we er bijna zijn en vertel hun in grote verbazing dat er vanochtend bij ons in de kamer 2 zakken met cadeautjes voor hen stonden. Ik denk dat Sinterklaas wist dat wij vandaag naar jullie toe zouden gaan, zeg ik.

De kinderen staan helemaal te stuiteren als we aankomen. “Oma, hoe kan dat nou, het is toch nog geen pakjesavond?”, riep mijn kleinzoon. De Sint heeft in een brief uitgelegd dat hij wist dat oma naar ze toe zou gaan. Die Sinterklaas weet ook alles! Sinterklaas vertelt ook nog dat hij een leuk spel heeft gemaakt waarvan hij graag wil dat we dat met elkaar in teams gaan spelen.

Uitpakken

Na iedere ronde van het spel mag er dan een cadeautje uitgepakt worden. De kids zijn direct helemaal in the mood en nog geen kwartier nadat we zijn aangekomen, zijn de teams gevormd en beginnen we aan het eerste spel. Er werd gedurende de middag gedobbeld, gekleurd, gezongen, geknutseld, gesjoeld, sinterklaasmemory gespeeld en de kids schrijven hun naam met kruidnoten.

Als afsluiter zijn er pannenkoeken die zij mogen versieren als Piet en Sinterklaas. Het is een heerlijke middag waarbij de kinderen genieten van het spel en de cadeautjes en we met z’n allen weer mooie herinneringen maken. Wat een heerlijk feest is dit toch.

Chinees

Het is al laat als mijn zoon Chinees gaat bestellen en even denk ik dat ik daar ook wel aan mee wil doen. Dan zou ik Tjap Tjoy nemen of één van de andere gerechten die volgens de aanwijzingen van TNF kunnen van de Chinees. Maar, ik heb niet voor niets mijn boerenkool mee genomen, dus kies daar toch voor. Ik bak vast de pannenkoeken voor de kleintjes, zet alle versiersels op tafel en zet mijn prakkie vast in de magnetron.

Als de Chinese maaltijd wordt bezorgd is alles klaar en kunnen we allemaal aan tafel. Ik ontferm me over de kids die pannenkoeken mogen versieren en eet ondertussen mijn eigen maaltijd op, die me prima smaakt. Het kost me echt geen moeite om tussen een gezelschap te zitten dat smult van verschillende Chinese gerechten. Ik geniet er zelfs van.

Duim

Als we klaar zijn met eten is het al best laat en wordt het bedtijd voor de kinderen. Natuurlijk vertel ik hen nog even een verhaaltje voor het slapen gaan. Ze vinden het altijd heerlijk als ik dat uit mijn duim zuig. Zij mogen dan zeggen waar het over moet gaan en ik verzin er dan op los. Altijd loopt het natuurlijk goed af, al was het deze keer best spannend, vond mijn kleinzoon.

Weer terug in de huiskamer drinken we nog even wat voor we weer richting huis gaan rijden. Weer een rit van ruim 2 uur waar we geen van beiden onze hand voor om draaien. Het was een heerlijke dag en de vele foto’s die we gemaakt hebben, geven ons een blijvende herinnering.

DAG HONDERDVIERENNEGENTIG ZONDAG

Yes, we kunnen weer even heerlijk uitslapen. Coosje wordt pas om 10.00 uur wakker en we hebben pas eind van de middag een afspraak. Marja gaat er wel uit om deze tijd, maar ik draai me nog even om en wordt (schrik niet) om 13.00 uur wakker. Ik heb dus echt een gat in de dag geslapen. Mijn moeder zei dan altijd: “Dan zal je het wel nodig hebben.” Daar houd ik het dan maar op.

Afspraak

Nu ben ik degene die Coosje weer even uit gaat laten en daarna ga ik me een beetje optutten voor onze afspraak. Het concert van Roon Staal gaat dan wel niet door, maar aangezien hij wel in de buurt in een hotel verblijft hebben we toch even een afspraak gemaakt om bij te praten en een nieuw concert te plannen. In de gezellige bar is het ongezellig stil, maar maken wij het met elkaar even heel gezellig.

Er ontstaan mooie plannen en we zijn weer helemaal bijgepraat. De bar sluit om 17.00 uur en er zit niets anders op dan weer op huis aan te gaan. Tot mijn schrik besef ik dat de koelkast zo goed als leeg is en heb ik geen idee wat we vanavond moeten gaan eten.

Eitje

Maak er geen punt van, zegt Marja, ik bak wel een eitje. Dat is niet tegen dovemans oren gezegd, want veel zin om iets klaar te gaan maken heb ik eigenlijk niet. Ik heb gewoon een beetje een luie dag. Ach dat mag toch ook wel eens. Het worden dus 2 eieren die Marja heel eenvoudig eet, maar ik beleg met kaas, avocado en een tomaatje. Het smaakt en voedt goed. In de avond buig ik me weer even over koorzaken.

Ik moet een lastige beslissing nemen mbt de doorgang van de repetities met de aangescherpte coronamaatregelen. Ik ben in strijd met mezelf en kom er nog niet helemaal uit. Toch moet de kogel uiterlijk morgen door de kerk, want de koorleden moeten voor dinsdagochtend weten waar ze aan toe zijn. Ik stel vast een mail op, die er morgen zo uit kan, maar waar ik eerst nog één nachtje over wil slapen.

DAG HONDERDVIJFENNEGENTIG MAANDAG

Vandaag is het voor mij een spannende dag. Ik krijg de uitslag van mijn bloedwaardes die afgelopen week geprikt zijn en mijn bloeddruk wordt gemeten. Ik ben zo benieuwd of mijn waardes weer verbeterd zijn net als dit de vorige keer al het geval was.

De huisarts

Toen was de huisarts nog niet helemaal tevreden, maar vond ik de scores al geweldig. Matty en Lara deelden deze mening ook met mij. Ze waren toen wel verbaasd dat ik mijn bloeddruktabletten moest blijven slikken en de huisarts mij ondanks de goede uitslag toch aan de statines wilde hebben. Dit laatste heb ik ook niet gedaan, maar omdat ik al jaren bloeddruktabletten slik, ben ik dat wel blijven doen.

Vandaag blijkt mijn bloeddruk weer gedaald te zijn ten opzichte van de vorige meting. Hij is 130/70. Dat heb ik echt nog nooit gehad als ik bij een arts was. Deze morgen was ik voordat ik naar de huisarts ging al behoorlijk actief geweest, dus de meting was beslist niet vanuit rust. Hoe geweldig is dit dan? Direct zei ik: nou dan mag ik zeker wel van de tabletten af. Maar nee, dat was beslist niet de bedoeling.

Voorzorg

Omdat ik nu eenmaal al jaren en jaren deze tabletten slik, is het verstandig om dit mijn hele verdere leven te blijven doen, mits ik geen klachten krijg als duizeligheid en trillen en hij niet permanent onder de 110 bovendruk komt. Gewoon uit voorzorg. Ik vind het onbegrijpelijk, maar dit blijft het advies van de huisarts. Wanneer we naar mijn bloedwaardes gaan kijken, vertelt zij mij dat alles weer vooruit is gegaan, dus naar beneden.

Maar die cholesterolwaardes, daar is ze nog niet tevreden over. Weliswaar verlaagd, maar nog niet goed genoeg. Haar advies is dan ook om nu toch aan de statines te gaan. De vorige keer was dit al een punt van discussie en gaf het mij veel verwarring, maar ook nu de waardes nog beter zijn, krijg ik dit advies. Of eigenlijk is het niet eens een advies, maar wordt het als noodzaak gebracht.

Gezond dus aan de pillen

Juist nu ik zo gezond en bewust bezig ben, zou dit een goede keus zijn, want dan sluit ik immers veel (hart)risico’s uit en blijf ik optimaal gezond. Ik kan er gewoon niet bij. Bijna mijn hele volwassen leven heb ik morbide obesitas gehad en nooit heb ik voor een verhoogd cholesterol iets moeten slikken. Nu mijn waardes mooier zijn dan ze ooit geweest zijn, zou dit noodzakelijk zijn.

Ik ben in de war, voel me verdrietig en neem contact op met Matty. Zij is net zo verbaasd als ik en zelfs boos. Wat een bizar advies, zegt ze.  Alsof je zonder pillen niet optimaal gezond kunt zijn! Ik heb geen statines nodig! Net zo min als ik nog bloeddruktabletten nodig heb, als mijn bloeddruk weer mooi laag en stabiel is. Ze stuurt me nog een filmpje van cardioloog Malhotra die statines slechts als verdienmodel ziet.

Huilen

Ik voel me na dit alles niet goed, heb knallende hoofdpijn en het huilen staat me nader dan het lachen. Gelukkig heb ik wat afleiding, want mijn vriendin uit Zoetermeer komt langs en we gaan vandaag heerlijk kringlopen en waarschijnlijk ook even ergens lunchen. Het wordt een heel gezellige middag, waardoor ik mijn boosheid en verwardheid even kan parkeren.

We een lopen behoorlijke tijd rond in de kringloopwinkel. Ik koop een kerstpuzzel van 1000 stukjes voor Marja in de Jan van Haasterenstijl. Het kost een habbekrats en is goed voor uren puzzelplezier. Dan wordt het tijd om te gaan lunchen en dat doen we bij Brownies & Downies in het stadscentrum. Ik maak daar uiteraard weer een heel gezonde keus. Carpacciosalade. Deze is werkelijk heerlijk.

Coosje

In het restaurant hebben we veel bekijks van het personeel omdat ik Coosje bij me heb in de rugtas. Ze zijn er helemaal weg van en willen haar als we klaar zijn met eten allemaal even knuffelen. Coosje gaat van hand tot hand en geniet er enorm van. Dan is het tijd om verder te gaan, want ik wil nog even wat Sinterklaascadeautjes voor Monique gaan kopen. Het is altijd moeilijk te bedenken waar je haar nu echt blij mee maakt.

Uiteindelijk kies ik voor een mooi grijze fleecedeken met roze roosjes, heerlijk warme pantoffels, een warm nachthemd, een agenda met pen en een kunstplantje voor in haar kamertje. Ik spot ook een warme trui met een soort buidelzak waar je je hondje in kan. Ik heb dit nog nooit gezien. Zo apart. En de prijs is en lachertje. Slechts 5.00 euro. Ik twijfel dus geen moment en koop deze voor Marja.

Pillen

Bij thuiskomst is het tussen Marja en mij direct weer onderwerp van gesprek. Ik kan het gewoon nog niet loslaten. Ik merk dat ik toch de bevestiging van een arts zou willen hebben. Nee, zegt Matty, wat ik nodig heb, is weer de baas worden over mijn lijf. Ik bepaal wat ik wel en niet doe. Dit is natuurlijk niet onverantwoord want mijn waardes en bloeddruk zijn prachtig. Ik mag mijn eigen keuzes hierin maken.

Net als toen ik koos voor deze manier van eten. Dit is immers ook niet de manier van eten volgens ‘het boekje’, zoals je wordt aangeraden. Ik eet nu absoluut niet volgens de schijf van vijf, maar moet je eens kijken wát een goede keuze dat is geweest voor mijn gezondheid. Haar advies en het gesprek met Marja doet me goed en maakt me zekerder. Ik wil geen pillen stoppen in een gezond lijf ‘voor de zekerheid’. Klaar!

Boodschappen

Bij thuiskomst geef ik de trui natuurlijk direct aan Marja en niet veel later heeft ze hem al aan en zit Coosje heerlijk warm in de zak op haar buik. Marja vindt het geweldig. Met z’n drietjes drinken we nog even een kop thee en dan gaat mijn vriendin weer richting Zoetermeer en ik richting de supermarkt voor de wekelijkse boodschappen. Veel zin heb ik deze keer niet, maar dat moet toch even gebeuren.

Om het iets aantrekkelijker te maken, kies ik deze keer voor een supermarkt waar ik zelden kom; DIRK. Het is leuk om weer eens heel andere producten te zien. Dat doorbreekt even de sleur. Het lukt me om alles wat op mijn lijstje staat in mijn karretje te krijgen en met 2 overvolle tassen kom ik later thuis en zijn de kasten in no-time weer gevuld.

Moe

Pfffff, het was een lange en drukke dag en ik ben best een beetje moe. Toch moet er weer even iets op tafel komen en om te voorkomen dat ik er straks helemaal geen zin meer in heb, duik ik achter de pannen. Ik maak de Oosterse spitskool uit de eenpanspecial. Het is zo klaar, smaakt zalig en is ook zo op. Dan is er eindelijk even rust en kijk ik even naar (mijn quilty pleasure serie) Goede Tijden, Slechte Tijden.

De verdere avond heb ik mijn handen vol aan het beantwoorden van de vele mailtjes van mijn koorleden die allemaal hebben gereageerd op mijn email over de tijdelijke stop van de koren. Ontzettend jammer, juist in een tijd waar kerstoptredens, een Sinterklaaslunch en een Kerstontbijt gepland stonden. Het was een moeilijk besluit, maar het bleek onder de huidige corona-omstandigheden de beste beslissing.

Gezondheid verbeterd