Zangeres Jannet Bodewes (56) startte in 2020 met de aanpak van TheNewFood en viel 35 kilo af. Ook haar gezondheid verbeterde enorm. Sindsdien wil ze nooit meer anders. Naast zingen houdt ze erg van schrijven. Jannet blogt regelmatig over haar slanke keto-leven.
Moet kunnen
Laatst was ik met een aantal mensen uit eten en een van mijn tafelgenoten volgt ook de aanpak van TheNewFood. Zij vertelt er graag over, net als ik. Het heeft ook haar al zoveel opgeleverd: zo is ze bijna van haar eeuwige darmproblemen af, vertelt ze. Maar nog niet helemaal. Ondertussen eet ze van de frietjes die op tafel staan. Ik kijk haar aan. “Ja,” zegt ze. “Af en toe moet dat kunnen hoor!”
Dan voegt ze eraan toe dat ze regelmatig brood eet als het zo uitkomt. “Gewoon even makkelijk.” Hoe kan dat nou? Vraag ik me af. Ze was zo overtuigd van deze aanpak. Zo krijgt ze toch steeds meer buikklachten? Waar gaat het dan mis? Of ben ik te fanatiek?
Meer dan goed voor me is
Terwijl ik me dat zit af te vragen bedenk ik dat het bij mij eigenlijk ook steeds vaker – haast ongemerkt – een beetje misgaat. Ik eet al ruim 3 jaar keto en ik wil nooit meer anders! Ik doe ook al ruim 2,5 jaar aan deelvasten. Ik weet precies wat wel en niet goed voor me is, waar mijn lijf wel en niet blij van wordt en wat mij energie geeft. En toch gaat het af en toe mis.
Niet dat ik ook ineens aan de patat zit: die fout heb ik in het begin wel eens gemaakt maar daar wordt mijn lijf echt niet blij van. Maar dan neem ik gewoon net iets te vaak extraatjes omdat dat zo uitkomt. Omdat ik ergens zin in heb of omdat er toevallig iets in de koelkast staat wat op moet. Of wat me maar blijft roepen. Of omdat die paar pinda’s ’s avonds op de bank al snel een paar bakjes pinda’s worden.
Het sluipt erin
Het gebeurt ook regelmatig dat ik ergens op visite ben waar mensen speciaal koolhydraatarme dingen voor mij in huis hebben gehaald, die eigenlijk helemaal niet zo goed passen in een keto aanpak. Maar ja: dat kan ik dan toch eigenlijk niet afslaan? Is dat erg? Nee, op zich niet: het is geen ‘ramp’ maar ik merk dat ik er wel steeds meer eetonrust door krijg. Terwijl ik ‘dacht’ dat ik zo ‘goed bezig’ was.
Maar het sluipt erin. Je wordt toch een beetje blind voor alles wat je even tussendoor eet. Net als ik vroeger zo vaak heel goed oplette met de maaltijden. Maar wat ik dan tussendoor at, telde op de een of andere manier niet mee. Ik eet ook niet tussendoor omdat ik honger heb of echt trek: het gebeurt eerder ‘onbewust’. Als ik er over nadenk, weet ik echt wel dat al die hapjes tussendoor ook gewoon maaltijden zijn.
Strakker
Ik merk dat de nieuwe broek die ik een paar maanden geleden kocht steeds strakker gaat zitten. Ik vind een paar kilo zwaarder op zich geen probleem, maar ik heb al mijn te grote kleding weggedaan. En ik wil niet opnieuw grotere maten gaan kopen. En wat ik al helemaal niet wil is weer last van mijn buik en darmen krijgen. Hoogste tijd om weer even terug naar de basis te gaan en goed op te letten!
Weer meer bewust zijn van wat ik in mijn mond stop. En daarom besluit ik om weer even precies de startgids te volgen, maar dan met alleen lunch en diner. Al na drie dagen merk ik dat ik alweer veel meer energie heb en ook dat mijn buik een stuk fijner voelt. Na een week gaat ook die broek alweer veel gemakkelijker dicht. Die challenge om samen de startgidsen op te pakken komt voor mij heel goed uit, ik ben erbij!
Zij zijn veel afgevallen
Diabetes 2 omgekeerd