BLOG 59 Hoe overleef ik de vakantie?

Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en was ze een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt.

Dubbel

Help, het is bijna vakantie. Normaal is dat al een superstressvolle periode met veel rennen en vliegen, met te veel afspraken om alles af te ronden. Maar dit jaar is het helemaal ‘feest’. Vinz heeft zijn basisschoolperiode afgesloten, waardoor er allerlei activiteiten en uitjes waren. Op de laatste schooldag wordt Vinz uitgezwaaid door de hele school en alle ouders. Samen fietsen we naar huis.

Het voelt wat raar, de laatste keer, het afscheid. Vinz kijkt uit naar de volgende stap, het voortgezet onderwijs. Hij is opgewonden en praat honderd uit onderweg. Ondertussen ben ik in mijn hoofd vooral bezig met: hoe overleef ik de vakantie? Ik vind het altijd weer een hele overgang van tijd en ruimte voor mijzelf naar wekenlang de jongens thuis en worden geleefd door de waan van de dag.

Drama

Daar komt ook nog bij dat ik op het moment weer veel last heb van mijn schouders. Een ellendig gevolg van een val in 2018, waarbij mijn schouders uit de kom gingen en ik een schouder brak. Ik kan op het moment moeilijk lange stukken auto rijden. Ik voel me daardoor beperkt in wat ik met de jongens kan ondernemen. Hoe ga ik dit in de vakantie met ze doen? 

Gelukkig hebben we geen volle agenda voor de komende weken. Geen ziekenhuizen, wachtkamers, therapie of controles… De vakantie afsprakenvrij houden is een bewuste keuze, die we hebben gemaakt toen de heren nog jong waren. Maar goed, we willen natuurlijk ook wel eens een dagje weg samen en dat zal lastig worden. In mijn hoofd is het één groot drama.

Feesteten 

De jongens hebben gelukkig niet zo in de gaten dat ik niet sta te springen om wekenlang vakantie van school. Daarvoor zijn ze veel te uitgelaten. Senn komt later die middag met te zware tassen binnen vallen; zijn tassen vol met werkboeken en andere rommeltjes die uit zijn lades op school zijn gekomen, laat hij uit zijn handen vallen. Hij ploft op de bank en zucht: “Vakantie! Ik ben hier zó aan toe.” 

Ze hebben elkaar veel te vertellen over hun laatste dag op school. Ze zijn echt in feeststemming en natuurlijk hoort daar feesteten bij, volgens de jongens. Dat is traditie! Oeps, ik heb er helemaal niet aan gedacht. Hoe los ik dit op? Op zulke momenten zou ik willen dat we gewoon even patat konden halen, net als vroeger. Maar dat gaat natuurlijk niet. Dit kan er ook nog wel bij, nog meer drama…

Ananas

Dan bedenk ik me dat ik nog kleine pizzabodems in de diepvries heb (volgens het recept uit de ovenspecial). Misschien kunnen we gaan pizzaretten? Ik stel het voor aan de jongens en beiden snellen ze naar de keuken om te kijken wat we allemaal in huis hebben voor op de pizza’s. Er is tonijn, ui, salami, ham, bockworst, mozzarella en natuurlijk kaas. Geen paprika of champignons, maar dat geeft niet.

Dan bedenken de heren dat ze ook ananas willen, dan kunnen ze pizza Hawaï maken. Natuurlijk is er geen ananas in huis. We eten dat in principe niet, maar voor de jongens kan een beetje verse ananas af en toe geen kwaad. Ik stel voor dat ze samen naar de winkel gaan om te kijken of ze een bakje verse ananas hebben. Geen blikje, want daar is veel suiker aan toegevoegd. Voor ik het weet zitten ze al op de fiets.  

Rust

En zo is het ineens weer stil in huis en kan ik even tot rust komen. Ik haal een paar keer diep adem en sluit mijn ogen. Ik weet dat het de komende weken belangrijk is dat ik mijzelf ook even vrij geef. Vrij van regelen, organiseren, rennen en vliegen. Per dag kijken hoe de dag verloopt, het gewoon maar laten gebeuren. Loslaten… Dat is echt een opgave voor me en toch weet ik dat dat het makkelijker maakt.

Als de jongens terugkomen gaan ze meteen aan de slag om alles klaar te zetten. Ik blijf op de bank zitten en geniet van hun enthousiasme. Kijk, zeg ik tegen mijzelf, je kunt het wel! Dat ze tussendoor veel ‘voorproeven’, zie ik vandaag door de vingers. Vinz knipt wat munt uit de tuin, snijdt een citroen en doet dit in een kan met spa rood. Hij zet de kan op de tafel in de tuin met mooie glazen en rietjes.

Genieten

Al snel staat de tafel vol met bakjes en kunnen we bijna beginnen. Ik zet de pizzarette in het midden en help ze met de laatste voorbereidingen. Tijdens het eten vertellen Vinz en Senn natuurlijk weer alles over vandaag aan Dave. We zitten lang aan tafel. Tussendoor plonzen ze een keer in het zwembad om vervolgens weer aan tafel te komen om de volgende pizza te maken.

Het is heerlijk allemaal en vrijwel alles komt op. De jongens maken samen de allerlaatste pizza en die is voor Charlie, die al die tijd ongeduldig in zijn mand heeft gelegen. Ik ontspan en geniet van hoe het allemaal als vanzelf verloopt. Ik voel hoe ik langzaam uit de weerstand ga. Ik ga het laten gebeuren allemaal de komende weken. Gewoon zoals het komt allemaal; die gedachte geeft ruimte om er zelfs naar uit te kijken! 

Gezondheid verbeterd