Selecteer een pagina

RIAN BLOG 51 Kledingjacht

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG HONDERDTWEEËNZEVENTIG ZATERDAG

Ik ben vroeg wakker. Te vroeg om Marja en Coosje al wakker te maken, maar mijn lichaam wil gewoon niet meer liggen. Ik sluip er dus uit in de hoop dat Coosje me niet hoort en dat ik dus niet direct naar buiten hoef.

Krokante eieren

Helaas Coosje ontgaat niets en ze is toch meteen wakker. Na de nacht moet er natuurlijk direct een plasje gedaan worden, anders weet je zeker dat ze dit in huis doet. Ik trek even snel wat aan en loop dus in alle vroegte buiten. Zo vroeg in de ochtend maken we er nooit een echte wandeling van. Niet veel later sta ik Krokante gevulde eieren te maken.

Dat had ik eerder van de week al zien staan in de vastenspecial, ik werd nieuwsgierig. Dit is een uitgelezen dag om dit gerecht uit te proberen. Ik maak direct maar 2 porties, want ik verwacht dat Marja dit ook wel lust. Voor haar is een dergelijk gerecht als ontbijt te machtig, maar tussen de middag verdraagt ze het wel. Na het ontbijt gaan we richting de hondenschool in Zoetermeer voor de puppytraining.

Puppytraining

Op het veld waar de honden bij elkaar komen staan allemaal plastic opstapjes waar de baasjes op kunnen gaan zitten met de honden aan hun voeten. Even gaat er door me heen: Wat ben ik blij dat ik afgevallen ben, want een half jaar geleden zou ik echt niet in die zithouding kunnen komen en er al helemaal niet vanaf op kunnen staan. Nu gaat dit zonder enig probleem.

De training duurt 45 minuten en dat is net lang genoeg, want het is best koud. Ondanks dat we warm zijn gekleed en op regen voorbereid, met onze kaplaarzen. Het park waar de training is heeft gelukkig een gezellig restaurant, waar we onder het genot van een kopje koffie en thee even op gaan warmen. We blijven namelijk nog even in Zoetermeer voor we naar huis gaan.

Autostoeltje

We gaan nog even naar een dierenwinkel om een autostoeltje voor Coosje te kopen. Daarna wil ik nog even oriënteren op een nieuw jurkje en een lang vest.  Alles wat in de kast lag voor de herfst en winter is gewoon veel te groot en datgene wat van de zomerkleding nog wel past is echt te koud. Ik kan daar natuurlijk wel een vest overheen doen, maar ook die zijn veel te groot. Helaas slaag ik niet en ik geef het op voor vandaag.

Knippen

We rijden naar huis en ik besluit, voor we gaan eten, eerst even mijn haar te gaan knippen. Ik doe dit al jaren zelf en weet dan in ieder geval zeker dat het niet te kort geknipt wordt. Die angst is ontstaan toen ik nog zo zwaar was. Ik heb geen haar om te laten groeien en houd ook wel van korte kapsels, maar als mijn haar te kort was, vond ik dit niet in verhouding tot mijn dikke lijf. Het klopte dan gewoon niet.

Ik ben toen gewoon begonnen met zelf de schaar te hanteren, niet gehinderd door enige kennis. Dat pakte zo goed uit, dat ik sinds die tijd ook regelmatig het haar van Marja, Monique en een vriendin knip. Het is echt leuk om te ervaren dat ik er niet voor heb hoeven leren en dit gewoon zelf heb kunnen ontwikkelen. Ik knip niet alleen zelf, maar ik kleur ook zelf.

Rood

En geloof me, voor ik mijn haar grijs uit liet groeien, heb ik vele kleuren gehad. Nu houd ik het bij natuurlijk grijs en een zwarte lok. Mijn kleindochter Layna vindt dit wel niet bij mijn nieuwe figuur passen. Ze vraagt me vaak wanneer ik mijn haar weer rood verf, ze vindt dat dat beter bij me past, juist nu ik zoveel ben afgevallen. Maar ik heb het er niet meer voor over om ooit weer door die uitgroeifase heen te moeten.

Gourmetten

Als ik klaar ben, ga ik koken. Nou ja koken… We gaan gourmetten. Het is heel lang geleden dat we dit gedaan hebben. En als we dit dan deden, dan kwam er natuurlijk ook stokbrood en friet op tafel. Nu doen we dat natuurlijk niet en we missen het ook niet. We volgen de tips voor gourmetten op uit de kerstspecial. Er is zoveel keus aan vlees, vis, groente en sausjes. We bakken zelfs rösti pannenkoekjes.

Het is echt een feestmaal! Er staan overigens zo ontzettend veel lekkere recepten in de kerstspecial dat het zonde is om dit boekje alleen rondom kerst te gebruiken. We hebben lang getafeld en het is al best laat. Ik wilde eigenlijk vanavond nog even aan de kerstnummers voor het koor en Marja wilde gaan tekenen, maar dat komt er niet meer van. 

DAG HONDERDDRIEËNZEVENTIG ZONDAG

Coosje wordt laat wakker dus we slapen lekker uit. Het is 9.30 uur als zij zich laat horen. We staan dus direct op en voor we ontbijten, laten we haar even uit. Marja ontbijt met een bakje yoghurt en ik maak een salade van avocado en eiersalade van Johma. Ik heb deze eiersalade al eerder gegeten in een slablad, maar omdat de avocado’s erg zacht zijn en dus op moeten, kies ik voor deze combinatie. Het smaakt goed! 

Kledingprobleem

Als ik voor mijn kledingkast sta, ben ik echt niet blij. Ik heb echt even een dipje. Het is natuurlijk heel erg fijn om veel af te vallen, maar het feit dat ik steeds weer een kledingprobleem heb, is niet altijd makkelijk. Ik heb de afgelopen tijd regelmatig wat goedkopere kleding gekocht. Maar dan blijkt het als ik het een dag heb gedragen toch net niet te zijn en voel ik me er opgelaten in.

Ik ben echt geen verwend poppetje hoor, maar ik voel me in de korte truitjes op broeken, bepaalde modellen jurken of tunieken gewoon niet op mijn gemak. Het past dan gewoon niet bij me. Ik koop het dan met het idee: dan heb ik maar weer even wat, maar dat zou ik beter niet kunnen doen. En dat ga ik dus ook niet meer doen. Ik heb mijn lesje wel geleerd.

Kledingjacht

Vanmiddag gaat Marja weer even naar Monique en ga ik toch maar weer even op kledingjacht. Aangezien Coosje nog niet alleen thuis kan blijven, neem ik haar mee. Omdat ze nog niet lang mag lopen, kies ik ervoor om haar op mijn rug te dragen in een voor haar zeer comfortabele rugtas. We gaan samen winkel in en winkel uit en in verschillende winkels zet ik de rugtas even op een krukje omdat ik wat wil passen.

Ze vindt het allemaal best en geeft geen kik. Ik vind het eigenlijk wel heel gezellig om zo met haar op pad te zijn. Ik slaag deze keer ook nog. Maar liefst 2 jurkjes , een hoodie trui en een blouse. Ik kan dus weer even een paar weekjes vooruit. Broeken heb ik genoeg, maar ik had er eerder niets op. Nu dus wel. Het is dus een heel geslaagde middag en het meenemen van Coosje was een succes en zeker voor herhaling vatbaar.

Blij!

Voor we weer naar huis gaan, wandelen we nog even door het park bij ons appartement en als we thuiskomen, is ze dan ook moe en valt als een blok in slaap. Marja is nog niet thuis en ik wacht met het uitpakken van mijn nieuwe aanwinst totdat zij er is. Natuurlijk moet alles dan even gepast en geshowd worden. Goh, zegt ze, je ziet er weer een heel stuk blijer uit dan vanmorgen toen je voor de kledingkast stond.

Marja is blij dat ik zo goed geslaagd ben en vindt alles geweldig staan. “Zowel sportief als elegant, vind ik je geweldig,” zegt ze. “Je kan het allebei zo goed hebben.” Ook zij heeft een fijne middag bij Monique gehad. Monique vindt het altijd een feest als zij of wij komen en je kan dus niet anders dan vrolijk bij haar vandaag komen.

Cola

Van het shoppen heb ik een beetje trek gekregen en ik neem een stukje kaas en een paar plakjes kipfilet. Daar drink ik een glas cola bij. Of eigenlijk drink ik cola met water. Dat had Matty mij al eens aanbevolen om op die manier van het cola drinken af te komen, maar eerlijk gezegd trok het me niet en had ik dit nog niet uitgeprobeerd. Dit was ook geen bewuste keus toen ik dit voor het eerst dronk.

Ik had namelijk een glas water gedronken voor ik cola wilde inschenken en niet gezien dat dit water nog niet op was. Ik schonk dus cola in het water. Ik vond het zonde om het niet op te drinken. Gelukkig maar, want het was verbazend lekker. Vanaf dat moment meng ik als ik thuis ben mijn cola merendeels met water.

Lui

Ik ben vanavond best wel lui. Een enkele keer komt het voor dat ik totaal geen zin heb om te koken en de verleiding is er dan wel eens om toch maar weer eens iets te bestellen. De laatste keer dat we dat deden waren we veel geld kwijt voor een Griekse maaltijd die ook nog bijna koud bezorgd werd en erg tegenviel. Gelukkig denk ik daar aan terug en geeft me dit de boost die ik nodig heb om toch maar even wat te kokkerellen.

Ik kies voor de snelle kipcurry met romige bloemkoolrijst uit de vastenspecial. Het staat in een mum van een tijd op tafel en ik ben trots op mezelf dat ik niet toe heb gegeven aan oude gewoontes en gewoon gekookt heb. Het is net of de maaltijd daardoor nog lekkerder smaakt hihi.

DAG HONDERDVIERENZEVENTIG MAANDAG

Na 25 weken dagelijks een dagboek bij te hebben gehouden besluit ik vandaag even zonder schrijfsel voorbij te laten gaan. Ik ben er met m’n hoofd niet helemaal bij merk ik.  Dus vandaag even niet, misschien morgen weer? Of over een paar dagen? Ik laat het nu maar even zijn zoals het is. Natuurlijk blijf ik ondertussen qua eten lekker doorgaan met deze aanpak hoor, geen haar op mijn hoofd die erover denkt om te stoppen.

Delen