Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt.
Trots
Het is de laatste dag van de avondvierdaagse. De tranen rollen over mijn wangen. Geen tranen van vermoeidheid of pijn. Tranen van ongeloof, van dankbaarheid, van dat intense gevoel van kracht en overtuiging in mij. Ik geniet, dit is kostbaar. Iets wat jaren onhaalbaar leek, is werkelijkheid geworden. Even denk ik dat ik droom, maar het is echt! Ik heb het echt gedaan!
Vinz en Senn glunderen en vliegen mij beiden om mijn nek om me een knuffel te geven. Ze zijn trots op me! Want dit is de eerste keer dat ik meeliep. Eerder kon ik dat niet. Ik was nooit fit en had altijd pijn…
Een kapotte enkel
In 2005 verbrijzelde ik mijn enkel door een ongeluk. Ondanks elf operaties, veertien opnames, rolstoelen, krukken, een trippelstoel, aangepaste schoenen en revalidatietrajecten werd ik niet meer de oude. Ook niet met medicatie, heel veel medicatie. Mijn enkel was versleten, het spronggewricht was weg. Ik had altijd pijn door gewrichtsontstekingen en zenuwbeschadigingen (CRPS).
Net voordat Vinz werd geboren kreeg ik te horen dat ik was ‘uitbehandeld’ en artsen niets meer voor mij konden betekenen. Jarenlang heb ik in de overtuiging geleefd dat ik ‘het mee moest doen’. Ik voelde me vaak een slachtoffer. Het was allemaal zo oneerlijk dat dit mij was overkomen. Ik stortte mij op de zorg voor mijn kinderen en voor anderen. Tot ik in 2018 door een val opnieuw werd stilgelegd…
TheNewFood
Met eten dempte ik mijn verdriet en de pijn. Eten was mijn troost en beloning. Ik werd steeds zwaarder en zwaarder, waardoor het bewegen nóg moeilijker werd. Ik kon geen kant meer op. Op een dag was ik er klaar mee. Ik besloot te kiezen voor het leven. Voor mijzelf. En daar hoorde ook weer slanker en gezonder worden bij. De startgidsen had ik al tijden in huis, maar de knop had ik nog niet om kunnen zetten.
Durfde ik dit wel? Het eten was zo anders dan hoe ik het ‘geleerd’ had. Mensen om mij heen waarschuwde me: “Moet je dit wel echt willen op deze manier?” en “Dit kan toch niet gezond zijn?”. Maar mijn gevoel was duidelijk; ik ga dit aan! Het was misschien wel voor het eerst dat ik mijn eigen gevoel vol overtuiging ging volgen. En vandaag realiseer ik me des te meer wat TheNewFood me allemaal heeft gebracht.
Weer op de been
Dat ‘rare eten’ leverde me uiteindelijk zoveel meer op dan een slanker lijf. De ontstekingen in mijn enkel namen af en uiteindelijk bleven ze helemaal weg (keto werkt ontstekingsremmend!). Ik kreeg steeds minder pijn en werd steeds mobieler. Elke dag ging ik wandelen, steeds wat verder. Met twee mooie kleine mannen om mij heen om mij aan te moedigen.
Als ik geen zin had stond er altijd wel eentje voor me: “Mam, we gaan nog wandelen”. Wat zijn ze vandaag trots op mij. Trots op hun moeder die twee jaar geleden nog geen paar honderd meter kon lopen. Een moeder die altijd nee moest zeggen. Een moeder die zichzelf nog nooit zo gezond, fit en vol energie heeft gevoeld als het laatste jaar.
Dankbaar
Ik ben veranderd en ik verander nog iedere dag. TheNewFood heeft mijn leven veranderd. Het heeft het leven van mijn kinderen veranderd. Ik heb weer vertrouwen in mijn lijf, vertrouwen in mijzelf. Ik ben zo dankbaar dat ik tot hier ben gekomen. Dankbaar dat ik het lef had om er voor te gaan. Ik had nooit gedacht dat anders eten zoveel verschil kan maken.
Het waren vier heerlijke avonden. Wat was het geweldig om dit samen te doen met ‘mijn mannen’. Dit smaakt naar meer. Ik hoef dan ook niet lang na te denken over hun vraag of we straks ook de mini-kennedymars gaan lopen. Kom maar op!
Zij zijn veel afgevallen
Diabetes 2 omgekeerd