Selecteer een pagina

BLOG 49 Honderd procent ketonist

Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt.

Zussendate

Eens in de zoveel tijd plannen we een zussendate: een lunch of ’s avonds samen ergens wat eten of drinken. Nu is het idee om een high tea te gaan doen. Ik word hier meteen al niet heel erg enthousiast van. Ik kies liever zelf iets van de kaart wat ik mag en wil eten. Zulke situaties blijf ik lastig vinden en zorgen voor hele discussies in mijn hoofd. Maar ik heb al toegezegd aan mijn zussen dat ik meega.

Hoe dichterbij het komt, hoe meer ik discussieer met mijzelf over hoe ik het moet aanpakken. Ik voel irritatie. Het is veel makkelijker om iets van de kaart te kiezen en daarbij aan te geven wat ik wel en niet wil eten. Daar heb ik ervaring mee en dat gaat altijd goed. Ik wil niet voor verrassingen te komen staan. Ik wil gewoon niet de uitzondering zijn. Ik wil niet weer allerlei eisen gaan stellen, want dan ben ik lastig. 

Uitzondering

Ik voel me bezwaard om te gaan bellen naar de lunchroom waar we heen gaan, om te informeren of ze de high tea voor mij zouden kunnen aanpassen. Ik wil niet zo moeilijk doen. Ik voel een enorme weerstand hiertegen. Ik voel ook schaamte omdat ik dan ‘anders’ ben. Ik wil niet anders zijn, ik wil ‘normaal’ zijn. Niet opvallen. Waarom wil ik dat eigenlijk zo graag?

Bovendien, denk ik dan weer: keto is mijn manier van mijzelf voeden en daar sta ik 200 procent achter. Waarom is dat vreemd? Mensen die vegan eten, eten geen dierlijke producten. Ze zijn 100 procent vegan en dat is heel normaal. Waarom kan ik dan niet gewoon normaal 100 procent ketonist zijn? Ondanks de positieve ervaringen die ik al heb met uit eten gaan, maak ik het veel groter dan het is. 

Uitstellen

Elke dag neem ik me voor om te gaan bellen. Ik spreek een tijd met mijzelf af waarop ik ga bellen. Ik zet de wekker op mijn telefoon en als die gaat, dan moet ik bellen. Als de wekker dan gaat, denk ik: eerst nog even iets afmaken. Elke dag weer stel ik het bellen uit. Inmiddels word ik behoorlijk moe van mijzelf. Waarom pak ik niet gewoon de telefoon?

Twee dagen voor de high tea moet het gewoon. Nu Nens! NU. In mijn hoofd heb ik het hele telefoongesprek al 1000 keer ‘geoefend’. Ik pak de telefoon en ik voel me zo zenuwachtig, terwijl ik ondertussen ook denk: dit gaat écht nergens over. Een vriendelijke jongeman neemt de telefoon op. Ik vertel dat wij een high tea hebben gereserveerd en vraag of ze het voor één persoon kunnen aanpassen, omdat ik ketogeen eet.

Ketogeen?

“Ketogeen? Dat ken ik niet,” zegt de vriendelijke stem. “Koolhydraatarm,” voeg ik toe. “Heet dat zo? Oeh, dat wordt met een high tea wel lastig aanpassen, omdat er negen gerechten zijn.” Mijn hoofd springt daar meteen op in: zie je wel dat je lastig bent en je onmogelijke dingen vraagt. Ik voel me meteen schuldig. Het is even stil en dan hoor ik: “Ik ben even aan het denken, ik denk dat het wel lukt, alleen geen negen gerechtjes.”

Yes! denk ik. “Dan heeft u wel wat minder gerechtjes, maar dan maak ik die wel iets groter,” klinkt het. “Dat zou heel fijn zijn,” roep ik, misschien iets te hard en opgewekt. Ik ben ook zo opgelucht! Ik bedank hem vriendelijk. Als ik de telefoon heb neergelegd, vraag ik me af waarom ik dit toch zo lastig vind. Ik eet keto. Waarom zou ik mijzelf daar voor moeten verontschuldigen?

Goed genoeg

Als ik uiteindelijk aan tafel bij de high tea zit, zie ik dat ze hun best hebben gedaan. Ik krijg een heerlijke bouillon met kruiden en tomaat vooraf, echt heel erg lekker. En terwijl mijn zussen aan de broodjes zitten, geniet ik van een verrukkelijke salade met bospaddenstoelen en ham. Als dessert krijg ik een verse fruitsalade, maar deze geef ik aan mijn zussen. Het is precies het verkeerde fruit. Niet erg; ik heb meer dan genoeg.

Al met al is het een gezellige, geslaagde middag en ben ik niets tekortgekomen. Ik voelde me niet raar of ‘anders’, het was gewoon perfect zo. Al blijft mijn voorkeur wel om zelf iets van de kaart te kiezen wanneer we buiten de deur eten. Als er nog eens het idee van een high tea komt, stel ik voor dat ik het maak, zodat ook mijn zussen weer eens kunnen ervaren hoe heerlijk je als ketonist kunt eten.

 

Delen