Selecteer een pagina

BLOG 73 Gewoon plezier maken!

Nancy (42) startte in januari 2021 met de aanpak van TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt (lees hier haar verhaal). Ze werd een ander mens, niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Inmiddels eten ook haar zonen Vinz (2011) en Senn (2013) met haar mee. In haar blogs schrijft Nancy over haar ketoreis samen met haar gezin.

Lege agenda

Eindelijk is het voorjaarsvakantie. Vinz en Senn zijn er beiden enorm aan toe; ze zijn moe en lopen op hun tandvlees. Het lijkt erger dan voorgaande jaren. Voor mijn gevoel heeft het slechte weer daar duidelijk een aandeel in. We zijn toe aan lekker zon en warmte! Maar ook aan even niets ‘moeten’. Geen wekker, een lege agenda en zien wat de dag brengt. Heerlijk!

Als we op een ochtend wakker worden en zien dat er een heerlijk zonnetje staat, besluiten we dat dit voor ons de perfecte dag is voor het pretpark. Wij wonen dicht bij een leuk pretpark waar wij jarenlang een abonnement op hadden, wat we niet willen verlengen. Omdat het abonnement in de vakantie afloopt besluiten we dat we nog één laatste keer te gaan. We besluiten dat we direct na de lunch vertrekken.

Afsluiting

Vinz rent naar de kast om onze grote snackbak te pakken; “En deze nemen we natuurlijk ook mee.” Senn somt op wat hij erg graag in wil hebben; “Cervelaat, kaas, Gelderse worst, babybel, komkommer, tomaat, pecannoten, gehaktballetjes en ei!” Hmm, dat lijkt mij wat veel. Ik laat ze een selectie van vier dingen maken, het wordt; kaas, Gelderse worst, gehaktballetjes en cervelaat.

Ze willen het zelf vullen, ik laat ze hun gang gaan. De voorpret is duidelijk in de keuken al begonnen. Samen hebben ze er veel plezier in. “Mam, kunnen we ook nog pecannoten meenemen?” vraagt Senn. “Hebben we niet genoeg met wat je nu aan het maken bent?” Ik ben nog niet klaar met mijn vraag of er klinkt een duidelijke “NEE” in koor vanuit de keuken. “Pecannoten, die horen erbij!” zegt Vinz.

Pecannoten

“Ja! En ze zouden hierin kunnen” Senn houdt me een bakje voor. “Prima, dan nog wat pecannoten en dan is het écht genoeg.” Wanneer alles gesneden in de snackbak zit en de pecannoten klaarstaan, is het tijd om drinken te pakken. Bij dagjes weg nemen ze altijd een flesje spa rood mee met wat Tesseire erin. Helaas hebben we alleen nog citroensmaak in huis, die vinden ze beiden niet zo lekker voor limonade.

Senn stelt voor om naar de winkel te gaan om een fles aardbeiensmaak te gaan halen. Als Senn terug is van de winkel en alles klaarstaat, gaan we lunchen. Omelet met groentes erdoorheen. Makkelijk, snel en goed vullend. Al snel zitten we in de auto op weg naar het park.

Vroeger

Onderweg bedenken de jongens al wat we als eerste gaan doen en wat als laatste. De dag is fijn en gezellig. Vinz en Senn trekken vooral hun eigen plan en weten mij te vinden als ze een keer wat willen snacken of drinken. Als ze zo even bij mij zitten, blikken  we samen ook even terug naar alle keren dat we in dit park waren. “Vroeger kregen wij hier altijd een frikandel of kroket uit de muur”, weet Vinz te vertellen.

“Ja en een buis snoep!” vult Senn aan. “Ik ging hier vooral graag heen omdat ik dan veel lekkere dingen kon eten en ik ging daarom vaak ook niet in attracties, omdat ik bang was iets lekkers mis te lopen”, zegt Vinz. We vallen alle drie even stil. Ik vind dat best wel verdrietig en dat laat ik ook weten. Ik zie dat de jongens ook even moeten slikken.

Lekkers

Vroeger gaven we handenvol geld uit aan eten tijdens zo’n dagje uit. We waren soms wel drie keer in de week hier en altijd kochten we iets lekkers zoals friet, snacks of ijs. Toen ik net begon met TheNewFood was het voor mij lastig om alles te weerstaan en was ik echt zoekende naar hoe ik dagjes weg zou kunnen ‘overleven’. Want bij dagjes weg hoort veel lekkers.

“Als ik zie hoe wij hier als gezin onze weg in hebben gevonden, kan ik alleen maar trots zijn op ons” zeg ik, de heren knikken en zijn het met mij eens. Ze vragen nooit meer om snoep en fastfood wat wordt aangeboden. 

Bedankt pretpark!

Wij genieten nu meer van dagjes weg en vooral ook meer van elkaar. We zijn niet de hele tijd op ‘jacht’ naar eten of aan het bedenken wat we kunnen gaan eten. Dat is niet alleen prettig voor de kinderen, maar vooral ook voor mijzelf! Inmiddels is het al tegen sluitingstijd, Vinz en Senn komen eraan gerend. We doen samen nog een laatste ronde in de rivierbootjes als afsluiting.

Dank pretpark voor de geweldige dagjes weg, maar vooral ook voor de belangrijke lessen die wij hier hebben mogen leren; ook zonder friet, snacks en snoep, kun je onvergetelijke dagjes weg hebben!

 

Delen