RIAN BLOG 22 Weer thuis

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG ÉÉNENZEVENTIG DINSDAG

Onze vakantie loopt al aardig ten einde. Vandaag gaan we naar onze laatste camping in Bussloo. We staan om 9 uur op, ontbijten op ons gemak, zetten de fietsen in de camper en vertrekken voor 11 uur.

Frikandel

Onderweg moeten we even tanken. Marja haalt gelijk even een kop koffie en vraagt of ze ook wat voor mij mee kan nemen. “Doe mij maar een frikandel”, zeg ik. Marja kijkt wat verbaasd, maar komt even later met deze lekkernij terug. Nou ja? Lekkernij? Het smaakte me eigenlijk niet echt. Het is toegestaan, weet ik. Maar dit is wel mijn laatste frikandel geweest. Wat een goedkope rotzooi!

Ik lees later een het artikel van TheNewFood dat de frikandel die ze verkopen in het benzinestation wel 11 gram koolhydraten bevat. Veel meer dan ik dacht! En dat voor iets wat helemaal niet de moeite waard is om te eten. Dan eet ik op zo’n moment veel liever rookworst. 

Bussloo

Vroeg in de middag komen we aan op Kampeerhoeve Bussloo. Als we net op onze plek staan, begint het heel hard te regenen. We nemen even een Fanta zero en een cola zero en al snel klaart het op en zitten wij alweer heerlijk in het zonnetje. Het wordt ons zelfs te warm. We fietsen ter oriëntatie vast even naar Wellnesscenter Bussloo, waar we voor morgen een heerlijk saunadagje besproken hebben. Wat is dat lang geleden.

Door corona al anderhalf jaar niet geweest. We zijn doorgewinterde saunagangers, maar na zo’n lange break zullen we het wel weer op moeten gaan bouwen. Het blijkt maar 2.5 km te zijn en de route loopt dwars door een mooi natuurgebied. Op de terugweg begint het weer te regenen. Geen punt want wij zijn gewapend met weggooiponcho’s die we direct aantrekken. We komen dus niet doorweekt terug bij de camper.

Pindasaus

’s Avonds maak ik de nasi uit de eenpanspecial. Ik maak er voor het eerst de satésaus bij. Het ziet er heerlijk uit en zo smaakt het ook. Deze maaltijd had iets meer koolhydraten dan ik gewend ben, maar nog steeds kom ik vandaag niet boven de 25 gram. De rest van de avond blijven we knus in ons campertje waar de regen nog steeds gezellig tegenaan tikt. De lichtjes gaan aan, de benen op de bank en we zwijmelen heerlijk weg bij de speelfilm Judy op Netflix. Ondanks alle zorgen en het verdriet is het ons toch gelukt vandaag wat te ontspannen en te genieten.

DAG TWEEËNZEVENTIG WOENSDAG

Als we wakker worden is de lucht dreigend. Het kan elk moment gaan regenen. We ontbijten dus rustig met een heerlijke omelet met kaas en ham en wachten de bui af. Zodra de hevigste regen voorbij is, stappen we op de fiets. We bereiken de sauna zonder problemen.

Al snel genieten wij van de weldadige warmte, opgietingen en rituelen. Als dikke vrouw heb ik er nooit problemen mee gehad om naar de sauna te gaan. Er wordt totaal niet op elkaar gelet. Een echte saunaliefhebber is daar niet mee bezig. Voor mij geen badpakdagen. 

Lunchtijd

Rond lunchtijd zoeken we een tafeltje in het restaurant. We kiezen een kaasplateau. Op de menukaart staan er verschillende chutneys en notenbrood bij, maar we laten het zonder deze toevoegingen serveren. Het is bijzondere kaas. Kruidnagel met komijn, graskaas, geitenkaas en heel oude kaas. Echt smullen. Marja drinkt er een detox-smoothie bij en ik Pepsi Max. Daarna vervolgen we onze saunagang.

Poedelnaakt

We genieten tussendoor van de whirlpools en andere baden en liggen wij zelfs nog even buiten op een stretcher als de zon zich even laat zien. We zwemmen ook buiten en staan poedelnaakt in de stromende regen. Wat is dit genieten! Marja vraagt of ik me anders voel, nu ik al heel wat kilo’s kwijt ben. “Je oogt veel minder massief”, zegt ze. “Het is niet meer zo gespannen en toont allemaal veel zachter”.

Ik vind het wel leuk om te horen, maar het houdt me niet echt bezig. Al heeft ze wel gelijk. Ik merk het ook als ik in het zwembad op mijn rug drijf. Dan komt mijn buik niet meer boven water. Mijn borsten zijn daarentegen zo slap geworden dat ze in het water bijna tot mijn schouders komen . Ach… alles beter dan hangen, toch?   Ik blijf er de humor maar van inzien.

Maaltijdsalade

Rond 19.00 uur gaan we eten. Marja gaat voor een geitenkaassalade en ik kies voor een Thaise salade met garnalen en inktvis. De salade maken ze op ons verzoek aan met olijfolie en ik krijg de dressing er apart bij voor het geval ik hem wat pittiger wil maken. Ik doe dat ook, maar doseer heel minimaal. Dan kan ik er niet de mist mee ingaan. Terwijl wij zitten te eten, begint het te hagelen. Pfff wat een noodweer.

Genieten

Na het eten kleden we ons aan en gewapend met de regenponcho stappen we op de fiets. Het is wel weer even droog, maar je weet maar nooit. Het is bijna niet te geloven, maar op het moment dat wij de camperdeur open doen, barst de bui los. Maar we zijn droog binnen! Ik schenk voor Marja een wijntje in en voor mijzelf een cola. We genieten nog even na van deze heerlijke dag. Morgen is onze laatste vakantiedag. Als het weer mee zit, zijn we van plan om de omgeving op de fiets te gaan verkennen.

DAG DRIEËNZEVENTIG DONDERDAG

Na ons saunabezoek van gisteren hebben we heerlijk en lang geslapen. Als we wakker worden, giert de wind om de camper en ziet het er heel somber uit. We bekijken de weersverwachtingen voor de eerste uren even op onze mobiel en zien dat er niet veel verandering zal komen. Onze plannen voor de laatste vakantiedag vallen dus een beetje in duigen.

Naar huis

Wanneer het een tussendag zou zijn geweest, zouden we deze gewoon getrotseerd hebben, maar nu voelt het alsof we nog een dag uit moeten zitten en dat willen we niet. We gaan naar huis. Eerst maar even ontbijten. Marja neemt weer haar bakje yoghurt met van alles erin. Heerlijk als je niet af hoeft te vallen. Dan mag en kan je gewoon iedere dag met yoghurt ontbijten.

In alle rust pakken we alles aan en tegen het middaguur zijn we zover dat we kunnen vertrekken. Op het moment dat je besloten hebt om naar huis te gaan, voelt dat ook direct goed. We hebben een geweldige vakantie gehad ondanks alle stress, zorgen en verdriet die ons niet bespaard zijn gebleven. We hebben echt geprobeerd er voor nu het maximale uit te halen.

La Place

Op weg naar huis stoppen we nog even bij een La Place restaurant. We nemen daar een klein bakje salade van het saladebuffet en drinken daar een colaatje bij. De dressing vertrouwen we niet en we nemen er wat pesto bij. We genieten er beiden van. Daarna vervolgen we onze weg naar huis. Vanavond thuis kunnen we gewoon de broccolischotel eten die voor vandaag op het menu stond.

Bij aankomst gaan de fietsen gelijk naar de stalling, halen we de koelkast en de kledingkast leeg en nemen we direct al alles mee naar ons appartement.

Weer thuis

Eenmaal thuis wil ik eigenlijk direct op de weegschaal gaan staan, maar dat zal vast op een teleurstelling uitlopen. Ik weeg me immers altijd in de ochtend direct na het wakker worden. Ik moet dus geduld hebben tot morgen. Ik knijp hem wel een beetje. Zal ik niet zijn aangekomen? Of ben ik misschien gelijk gebleven? 

DAG VIERENZEVENTIG VRIJDAG

Als ik wakker word, denk ik direct aan de weegschaal. Eerst maar eens plassen, dat scheelt misschien weer een paar ons. Dan schoon aan de haak op de weegschaal die 93.5 kg aangeeft. Toen ik op vakantie ging was ik 95.3. Dus 1.8 kg eraf. Tja, ik hoopte op meer, maar ben toch wel erg blij en opgelucht. Alle paniek was voor niets. Er is weer wat af en ik kom steeds dichter bij de magische 90 kg.

Een ander mens

Het is toch ruim 13 kilo in nog geen 11 weken! En wat misschien nog veel belangrijker is, ik voel me echt heel erg goed. Deze levenswijze doet zowel mentaal als fysiek veel met me. Ik voel me echt al een ander mens. Ook ga ik me natuurlijk direct weer goed meten. Ook daar boek ik succes. Op mijn buik ben ik 2 centimeter kwijt, mijn bovenarmen 3 cm, mijn bovenbenen zelfs 4 centimeter en mijn taille 1 centimeter. 

Vormen

We maken direct ook een paar foto’s en die bevestigen ook wat ik zojuist allemaal geconstateerd heb. Als ik de foto’s zie naast de foto van mij in de eerste week (de foto links), dan word ik erg blij. Ik begin er echt al beter uit te zien. Het massieve/pafferige is er af en hier en daar komen de vormen terug. Ik merk zelfs dat ik er al een beetje naar ga lopen. 😁😅 Kortom het gaat ontzettend goed.

Vasten

Ik wil vanaf nu het vasten echt op gaan pakken. Mijn eerste maaltijd vandaag is pas met de lunch en dat kost me geen enkele moeite. Het fijne is dat je rond lunchtijd ook veel meer zin hebt in hartigheid dan bij het ontbijt. Ik maak dan ook een salade van avocado en zalm (uit blik) met wat mayonaise aangemaakt met zout, peper, knoflook, wat zoetstof en wat citroensap en laat het me heerlijk smaken.

Daarna duiken we samen in de gidsen en kijken we wat we de eerstkomende vier dagen willen eten. Marja, die zelden kookt, vindt het nu een uitdaging om met de hulp van recepten ook te gaan koken en kiest een heerlijke soep uit. Je moet immers eenvoudig beginnen, vindt zij. Ik maak de boodschappenlijst en ga op weg naar de supermarkt.

Favoriet

Vanavond doe ik het nog even makkelijk en eten we ons of eigenlijk mijn favoriete gerecht. Shoarmaschotel. Mmmmmmmmmmmm dat is zo ontzettend lekker en er zijn in de gidsen meerdere variaties van te vinden. Deze keer kies ik voor andijvie ipv ijsbergsla. Deze maaltijd is meteen ook het laatste wat ik vandaag zal eten. Dus geen kaas ofzo meer in de avond, ik wil de periode dat ik niet eet zo lang mogelijk maken.

Na het eten ga ik nog even op de loopband. We hebben in ons appartementencomplex de luxe van een fitnesszaaltje met fietsen, loopbanden en step- en roeiapparaten. Als ik een dag niet veel gewandeld of gefietst heb, ben ik van plan op deze manier te gaan bewegen. Zo komt er steeds meer beweging in mijn leven. Letterlijk en figuurlijk.

Gezondheid verbeterd