RIAN BLOG 21 Emotioneel

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG ACHTENZESTIG ZATERDAG

Eindelijk branden we weer eens de camper uit. Dus tijd om op te staan en heerlijk in de zon te gaan zitten. Dat is een hele kunst, midden in het bos. Maar als we onze stoel steeds weer verplaatsen lukt dat aardig. Er staat ook een lekker briesje, dus we houden het wel even uit zo. Geen van beiden hebben we nog zin in ontbijten en we stellen dit dus nog even uit.

Dikke buik

Direct bij het opstaan voelde ik weer dat dit een ‘dikke-buik-dag’ wordt. Hij is hard en dikker dan gisteren. Ik slik nu probiotica van goede kwaliteit en heb het idee dat dit ook wel wat doet. Ik heb immers niet alle dagen zo’n opgeblazen buik en mijn stoelgang is al veel regelmatiger, dat zal ook door de obstipatietips komen waar ik veel aan heb. Hopelijk gaat het morgen weer beter.

Centimeters

Ik deel mijn onrust over die dikke buik en het misschien niet afvallen met Matty. Ze stelt me gerust. Mijn lichaam heeft op veel plaatsen vet te missen, mijn buik hoeft dus niet de maatstaf te zijn. Je verliest vet op heel veel plaatsen. Ook waar je het niet direct voelbaar waarneemt. Ze raadt me aan meer te vertrouwen op het proces en mijn lichaam. Dit is geen ‘gewoon dieet’, waarbij alles gaat om de weegschaal…

Ze heeft gelijk: ik mat het afvallen af aan de omvang van mijn buik. Maar ik voel inderdaad dat er op veel andere plaatsen wat verandert. Zo is mijn BH niet alleen qua omvang al te wijd, de cup is ook niet meer zo gevuld als daarvoor en ook de bobbels boven mijn BH zijn weg. Dat staat trouwens heel wat beter onder mijn kleding. En ik voel dat ik ook op mijn rug, mijn schouders, mijn hals en mijn enkels slanker word.

Kleine eter

Het is echt een chilldag. We zonnen, lezen, dutten en rommelen wat in en om de camper. Voor vandaag was er geen plan. Later in de middag fiets ik nog even naar het dorp voor wat boodschappen en wandelen we samen in het bos achter de camping. Het is al laat als ik het eten klaar ga maken. Het wordt een salade uit de zomergids en ik bak daar tilapia filet bij.

Ik krijg niet alles op, want ik heb nog steeds een vol gevoel door mijn opgezette buik. Ik word overigens sowieso al een kleine eter. Mijn porties zijn veel kleiner dan vroeger en ik schep nooit meer twee keer op. Ook hoeft mijn bord niet leeg. 

Vrijheid

Het is inmiddels flink gaan betrekken en het wordt fris. Er wordt onweer met windstoten voorspeld, dus we controleren de stormbanden van de luifel, zetten de fietsen onder de hoes en zorgen dat alles onder de luifel komt te staan. Omdat onze camper een heel brede schuifdeur heeft, zitten we binnen eigenlijk ook lekker buiten. Pas als het te koud wordt, gaat deze deur dicht en ventileren we via de bovenklep en de ramen.

Ons rijdende huisje is maar klein en al 25 jaar oud, maar voor ons voelt dit als enorme luxe en het geeft ons veel vrijheid.

DAG NEGENENZESTIG ZONDAG

Vannacht heeft het flink geonweerd en geregend. We vinden dat nog steeds een beetje spannend… komt er nergens water binnen? De eerste keer dat we een lekkage hadden heb ik het lek dichtgeplakt met kauwgom. Dat functioneerde zo goed dat we het maar even zo gelaten hebben. Maar vannacht kwam het water daar toch doorheen. We bedekten deze plek met wat handdoeken en konden daardoor gewoon verder slapen.

Klussen

Het is nu wel echt tijd om de lekplekken beter aan te pakken. Inmiddels hebben we siliconenkit aangeschaft en daarmee gaan we aan de slag. We krabben de kauwgom weg en vullen de raamnaad op met kit. Het is gelukkig weer droog, dus het kan even goed uitharden. Nu maar afwachten of dit afdoende is, want voor vannacht en de komende dagen is er veel regen voorspeld. Na dit ochtendklusje gaan we ontbijten.

Ontbijt

Ik betrap mijzelf erop dat ik uit gemak weinig afwissel met het ontbijt terwijl er veel meer mogelijkheden zijn. Als ik zeg ‘gemak’ bedoel ik niet dat andere ontbijtjes uit de gids moeilijk te maken zijn, maar ik wil gewoon boodschappen doen, zonder al te veel na te hoeven denken en dan kom je al snel op de standaardproducten uit. Voor nu vind ik dat prima.

Straks als we weer thuis zijn gaan we er op zondag voor zitten en bekijken wat we zoal willen eten uit al die geweldige gidsen en doen we daar de boodschappen naar. Daar kan ik me nu al op verheugen. En we doen het niet slecht, ook al eten we wat minder gevarieerd.

Inspiratie

Ik las vandaag het verhaal van Matty zelf, over haar strijd tegen dat overgewicht en hoe zij uiteindelijk tot een mooi gewicht en goede gezondheid is gekomen. Wat is het fantastisch dat zij door haar ervaring nu met haar bedrijf TheNewFood zoveel mensen kan en wil helpen.  Het voelt alsof zij het werk voor mij gedaan heeft. Ik hoef alleen nog maar te volgen. Heb ik vragen dan gebruik ik de chat en ik voel me ontzettend gesteund.

Dit heb ik eerder nergens zo ervaren. Inmiddels heeft Matty een heel team om zich heen met deskundigheid/professionaliteit op veler gebied. Met vragen kan ik altijd via de chat bij hen terecht. En dat is natuurlijk niet alleen voor mij zo, maar voor iedereen die met deze aanpak op welk gebied dan ook ergens tegen aanloopt. Mij geeft het in ieder geval een heel veilig gevoel, wat ook maakt dat ik er voor de volle 100% voor ga.

Emotioneel

’s Middags hebben Marja en ik een lang en emotioneel gesprek over dat ik me zo onzeker voel over mijn gewicht en dat ik zo bang ben dat ik straks bij thuiskomst niet zal zijn afgevallen. Ik denk dat ik vooral bang ben voor teleurstelling. Bang dat ook deze aanpak net als alle andere diëten die ik in mijn leven gevolgd heb, op een gegeven moment gewoon geen gewichtsverlies meer oplevert. 

Ik ben bang voor mezelf dat ik de motivatie kwijt zal raken als ik een tijdje niet afval. Want afvallen is mijn beloning. Daarbij ben ik altijd bang dat ik als ik niet afval toch iets fout heb gedaan. Terwijl ik dan niet weet waar dat in zou moeten zitten, ik doe alles ‘goed’. Het is een algehele onzekerheid vanuit eerdere ervaringen. Ervaringen met diëten en ervaringen met mijn eigen zwakte. Ik heb al zo vaak gefaald op dit gebied.

Bewijzen

Ik heb gewoon bewijzen nodig dat het werkt en afvallen is daar het grootste bewijs van voor mij. Door hier samen over te praten realiseer ik me dat bij deze aanpak HOE IK ME VOEL al een enorme beloning is. Daardoor ligt een terugval misschien net wat minder op de loer. Ik voel me zoveel beter, energieker, uitgeruster, positiever, blijer, gezonder en eigenlijk beter op alle gebieden. Dat had ik nooit eerder met een dieet.

En ook al wordt mijn slaap meerdere malen onderbroken door een plaspauze, ik word wel iedere morgen uitgerust wakker. Ik stap elke dag zonder enige moeite fit mijn bed uit en dat was ‘vroeger’ echt een heel ander verhaal. Dit is al zo’n grote verbetering. Ik besef dat ik de focus op mijn gewicht en de weegschaal wat mag loslaten en meer naar het geheel mag kijken. Wie weet valt dat gewicht trouwens nog mee ook straks. 

Rust

Vandaag doen we verder niet veel. Het is droog, we luieren rond de camper en wandelen wat. Ik heb zelfs onder een boom heerlijk liggen slapen. Er is zolang geen rust geweest om gewoon even niets te doen dat dit echt heel goed voelt. Ik begin alweer laat aan het avondeten. Vandaag eten we voor de verandering rundvlees. Ik heb fikse hamburgers gekocht. Er is nog wat gemengde groente en sla over van gisteren.

Ik wok de groente met lekkere kruiden en dit wordt het bedje voor de hamburger die ik beleg met een plak oude kaas en nog een spiegeleitje.  Daarbij het restje sla en we hebben een heerlijke, volwaardige maaltijd. We merken wel dat rundvlees ons beiden zwaarder valt dan de kip en de vis die we doorgaans eten. We zitten echt bommetje vol.

Regen

Inmiddels komt de regen weer met bakken de hemel uit en zitten wij heerlijk droog in ons campertje. Marja geniet van een kopje koffie en ik van een lekker sterrenmunt-theetje. Vanavond neem ik eens geen cola om te kijken of ik misschien zo’n opgeblazen gevoel krijg van koolzuur. Normaal, als ik geen cola drink in de avond, dan neem ik vaak Spa rood met siroop. Maar daar zitten natuurlijk ook bubbels in.

DAG ZEVENTIG MAANDAG

We staan op tijd op omdat Marja online aanwezig wil zijn bij het consult van haar broer bij de longarts. Haar broer heeft nog geen maand geleden te horen gekregen dat hij uitgezaaide longkanker heeft.

Ongeneeslijk

De longarts heeft slecht nieuws. De kanker van Marja haar broer is niet meer te bestrijden. Hij heeft niet lang meer te leven. Ze spreken over een optie om de laatste periode in een hospice door te brengen. Maar gelukkig is dat niet nodig: lieve vrienden van hem hebben aangeboden om hem deze laatste fase in huis te nemen en te verzorgen. Wat kan het leven er in één dag anders uitzien. Marja is er kapot van.

Hoeveel kan een mens in korte tijd aan? Er blijft haar de laatste tijd echt niets bespaard. Ze wil en zal er zijn voor haar broer en alles doen wat in haar vermogen ligt om deze fase zo goed en mooi mogelijk door te komen. Natuurlijk steun ik hen waar ik kan.

Verdrietig

Het verwachte noodweer is niet gekomen. Noch vannacht, noch vandaag overdag heeft het geregend en de zon liet zich heel regelmatig zien. Het had een fijne dag kunnen worden, maar door het verdrietige nieuws blijven we bij de camper. In de middag doe ik even snel een boodschapje op de fiets. We hebben verder nergens zin in en overwegen zelfs om naar huis te gaan. Maar hier zou toch niets door veranderen.

Marja besluit dat ze wil blijven en als we  zaterdag thuiskomen direct naar hem toe te gaan. Er moet dan veel geregeld worden.

Geheim

Ik realiseer me dat dit typisch zo’n dag is waarop het ‘vroeger’ met het eten helemaal ‘fout’ zou zijn gegaan. Ik zou me op dit moment zeker hebben volgepropt met van alles en nog wat. Dat gaat nu natuurlijk lastig, want ik heb geen verkeerde levensmiddelen in de camper. Maar alles is te koop. Onderweg naar de supermarkt kwam ik veel tegen en ik had ook daar ook van alles kunnen kopen om mijn emoties weg te eten.

Gelukkig voel ik die behoefte nu niet. We vervallen niet in oude gewoontes. We hebben normaal ontbeten en geluncht. Vroeger deed ik dat ‘emotie-eten’ ook nog wel eens in het geheim trouwens. Ik schaamde me ervoor. En ik voelde me schuldig en zwak. Dat wilde ik niet laten zien. Maar juist dat stiekeme, daar voelde ik me dan nog weer schuldiger en naarder door. Wat is het fijn om nu rust te ervaren wat eten betreft.

Bedrukt

We voelen ons bedrukt en verdrietig en we zullen alle zeilen bij moeten zetten om nog van onze laatste vakantiedagen te kunnen genieten. Maar daar kiezen we nu wel voor. We weten allebei dat het een zware periode gaat worden en dat het belangrijk is om ook goed voor onszelf te zorgen. Dan kunnen we er ook beter voor een ander zijn.

Gezondheid verbeterd