RIAN BLOG 50 Pizza

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG HONDERDACHTENENZESTIG DINSDAG

Als ik vanmorgen op de weegschaal sta ben ik gelukkig weer wat afgevallen. Ik stond natuurlijk stil door de griep en alle stress die dit voor mij opleverde door de angst dat ik niet op tijd beter zou zijn om het optreden van afgelopen zaterdag te kunnen doen. Ik ben weer helemaal beter, zit weer goed in mijn energie en de stress is weg. Veel is het overigens niet hoor, slechts 3 ons, maar beter iets eraf dan stilstaan of aankomen toch?

Beter

Als ik dit blij aan Matty schrijf met de mededeling dat ik nu wel weer snel zal afvallen, vertelt zij mij dat mijn lichaam geen machine is en het heel goed kan zijn dat het vanaf nu veel langzamer gaat dan de maanden hiervoor, dat ik zelfs weken of maanden stil kan staan. Ik kom immers steeds dichter bij mijn streefgewicht. Heb respect voor je lichaam zegt ze. Geef het de tijd die het nodig heeft en ga geen rare dingen doen.

Ik weet ook dat dit zo is. Ik zal er ook niet al te krampachtig mee om gaan. Matty laat ook vaak weten dat ik het hartstikke goed doe allemaal, dus daar hoef ik me geen zorgen over te maken. En ik voel me gezond en weer energiek en dat is het allerbelangrijkste, niet hoe snel ik afval.

Koor

Ik verheug me op de repetitie met aCapelle omdat we natuurlijk met elkaar nog even na gaan genieten van het succes van ons optreden en de gezellige avond. Ook is het weer met iets nieuws beginnen altijd leuk. Ik ga op tijd naar beneden om de zaal in orde te maken en zit dan ook weer klaar als de eerste koorleden binnendruppelen. Natuurlijk is ons optreden onderwerp van gesprek.

Maar er moet ook weer gezongen worden, want 18 december staat ons kerstoptreden gepland en voor het zover is gaan we nog veel kerstnummers instuderen. De dames zingen deze morgen de sterren van de hemel.

Spruitjes

Tegen 13.00 uur is de repetitie ten einde en ga ik snel even naar huis om wat te eten voor ik naar mijn middagkoor in Rotterdam ga. Ik heb nog een restje spruitjesstamppot in de koelkast en daar schep ik een klein beetje van op. Mmmmmm ook nu is het weer zo lekker. Zelfs koud dus! De middag verloopt ook weer ontzettend gezellig en ook dit koor zingt enthousiast. Ik loop hierdoor altijd uit.

Pizza

Het wordt dan ook altijd een latertje voor ik thuis ben. Marja heeft weer gekookt en een heerlijke pizza gemaakt uit de ovenspecial. Belegd met champignons, ui, mozzarella en tonijn. Zoooooo ontzettend lekker en zo voedzaam. Deze pizza wordt weer aan ons lijstje van favorieten toegevoegd. Na het eten verloopt de avond gezellig en rustig, want het is wel weer even mooi geweest voor vandaag.

DAG HONDERDNEGENENZESTIG WOENSDAG

Ik moet vandaag vroeg opstaan voor een afspraak. Marja gaat er gelijk met mij uit voor het uitlaten van Coosje.

Afscheid

Ik heb een afspraak in Zoetermeer op de locatie waar ik met al mijn vorige koren jaren heb gerepeteerd. Toen corona kwam, ben ik met al die koren gestopt. Ik besloot om met pensioen te gaan. Maar door de omstandigheden had ik nog niet al mijn spullen meegenomen. Ook de apparatuur moet worden uitgezocht en meegenomen en veel gewonnen bekers en oorkondes zullen een plekje gaan krijgen bij ons thuis.

Best emotioneel allemaal, omdat ik dan eindelijk de fijne jaren aldaar afsluit. Het neemt best veel tijd in beslag en ik realiseer me ineens dat ik helemaal niet ontbeten heb. Tijd en mogelijkheid om te lunchen is er niet. Ik heb ook niets meegenomen. Dat doe ik anders altijd wel. Het feit dat ik dit nu vergeten ben, geeft wel aan dat ik niet meer 24/7 met eten bezig ben. Wie had dat kunnen denken?

Ik kon toen nog niet weten dat het bloed toch kruipt waar het niet gaan kan en ik in mijn nieuwe woonplaats ook weer een koor zou oprichten en gevraagd zou worden voor een koor in Rotterdam.

Griepprik 

Voor ik naar huis ga, moet ik om 15.00 uur nog even een griepprik halen. Ik heb erg getwijfeld of ik deze wel wilde nu ik net gevaccineerd ben tegen Corona. Al dat gif in je lijf, kan toch niet goed zijn? Maar de huisarts heeft me er toch van weten te overtuigen dat het beter voor me is en dat ze het me wel aanraadt omdat ik ook Astma heb. Dat klinkt ernstig, maar eerlijk gezegd heb ik daar zelden last van.

Wel is het zo dat ik als ik griep heb altijd direct te kampen heb met hoesten, benauwdheid en dit de laatste jaren vaak heeft geleid tot longontsteking. Eigenlijk ging iedere griep over in een lichte of zwaardere longontsteking. Vandaar ook dat ik op een gegeven moment er toch voor gekozen heb om de griepprik te nemen. Met ietwat gemengde gevoelens laat ik de prik dus toch zetten.

Witlof

Dan kan ik eindelijk naar huis, waar ik natuurlijk mijn auto vol koorspullen moet uitladen en een plekje in onze berging met geven. Ook dat is best weer een heel klusje. Ik voel me wat bezwaard naar Marja dat zij er nu met Coosje eigenlijk al dagen alleen voor heeft gestaan. Ze komt nergens aan toe, want ieder uur gaat ze aan de wandel. En dit in weer en wind. Vanaf morgen zal ik daar ook weer even flink aan bijdragen.

Als ik zie dat het bijna half 6 is, ga ik snel koken. We eten witlof met gerookte zalm uit de eenpanspecial. Ik zou zelf nooit aan die combinatie gedacht hebben, maar het is echt heel smakelijk. Voor het eerst verzadigt deze maaltijd me niet helemaal, misschien omdat ik verder nog niets gehad heb vandaag. Ik neem dus als toetje nog even een lekker stukje schimmelkaas.

DAG HONDERDZEVENTIG DONDERDAG

Ik ontbijt met een schaaltje avocado en kip, aangemaakt met een sausje van mayonaise en kruiden. Een heerlijke start van de dag. Mijn dochter appt niet veel later dat ze beneden staat en vlak daarna lopen we buiten.

Pups

Mijn dochter heeft een pup van 7 maanden, een Australian Labradoodle. We hebben afgesproken deze ontmoeting van de honden eerst even buiten plaats te laten vinden. 2 jonge pups, dat wordt vast onstuimig. Nou ja, lopen? Het danst en springt om elkaar heen en ik ben eigenlijk doodsbang dat die lieve pup van mijn dochter met zijn gewicht van inmiddels 13 kg onze Coosje van 2.5 kg zal bezeren. Maar het gaat goed.

Ze zijn enthousiast, maar niet te wild en zowel mijn dochter als ik genieten van deze eerste hondenkennismaking. Ze zullen veel bij elkaar zijn in de toekomst, dus een goede basis is belangrijk. Wanneer we uitgewandeld zijn, gaan we naar huis, waar het natuurlijk weer afwachten is hoe het gaat. We hoeven ons geen zorgen te maken, die 2 kunnen prima samen.

Dierenarts

Mijn dochter gaat op tijd weer weg omdat we vanmiddag ook al met Coosje naar de dierenarts moeten. We willen Coosje nog even wat rust geven voor de volgende nieuwe en vast enerverende ervaring. Dit geeft Marja en mij ook even tijd om te lunchen. We vonden de pizza van afgelopen week zo heerlijk dat wij deze weer even maken. En deze allebei beleggen met dat wat we lekker vinden.

Bij Marja zijn dit tomaatjes, kipfilet en kaas en ik kies voor zalm en spinazie. Het smaakt ons heerlijk. Ook bij de dierenarts houdt onze Coosje zich geweldig en ze geeft geen kick als ze haar laatste vaccinatie krijgt. Ze blijkt een kerngezond hondje en we zijn erg blij dit te horen. Je weet toch maar nooit. Marja gaat vanuit de dierenarts terug naar huis lopen en ik doe direct even wat boodschappen voor de komende dagen. 

Rundergoulash

Vanavond eten we de snelle rundergoulash uit de eenpanspecial. Het is lang geleden dat we rundvlees hebben gegeten. We kiezen veelal voor kip, kalkoen of vis. Maar Matty vertelt ons dat rundvlees ook heel goede voedingswaarden heeft en het dus goed is om hier af en toe voor te kiezen. Het blijkt een heerlijk gerecht al zal rundvlees nooit onze favoriet worden.

Een volgende keer eens kijken of we dit kunnen vervangen door kip. Dan zal de echte goulashsmaak er misschien niet zijn, maar ook dat is het vast lekker. In de avond trakteert Marja zich op een glaasje wijn met een stukje kaas en ik neem bij hoge uitzondering een bakje pecannoten. Ik doe dit al vrij vroeg in de avond, zodat er toch weer voldoende buikrust komt voordat ik morgen weer ga ontbijten.

DAG HONDERDÉÉNENZEVENTIG VRIJDAG

Sinds Coosje er is, zijn we vroeger uit de veren. Op zich geen punt hoor, want zo heb je een fijne lange dag en staan we om de beurt al heel vroeg buiten. En dat is onder elke weersomstandigheid echt genieten. De opkomende zon, de rust en de zuurstof die je direct bij de start van de dag binnenkrijgt.

Schilderles

Ik ontbijt vroeg met een yoghurt- avocado-smoothie uit de ontbijt & lunchspecial. Dit is snel gemaakt, drinkt zo makkelijk weg en is heel erg lekker. Ik ga weer naar schilderles. Mijn eerste schilderij komt vandaag af. Ik ben daar verre van tevreden over, maar het is een begin. Hiervoor heb ik met acrylverf gewerkt en vandaag begin ik met olieverf. Dit blijkt me meer te liggen en geeft me het echte schildergevoel.

Dat had ik eerder nog niet. Heerlijk weer zo’n creatieve uitdaging. Ik geniet dan ook van deze morgen en kom rond lunchtijd blij thuis. Mijn 1ste schilderij heb ik natuurlijk mee naar huis genomen en we zoeken daar even een geschikt plekje voor. Daarna lunchen we met een tonijnomelet. Meteen naar de lunch vertrekken we naar Gouda om een speciaal tuigje voor Coosje gaan kopen. 

Dierenwinkel

Morgen begint de puppytraining en met zo’n klein hondje is het beter voor de nek om met een tuigje te gaan werken. Mijn dochter heeft ons gewezen op deze winkel. “Je kijkt je ogen uit mam en je moet je hand wel op je portemonnee houden.” Ze heeft niets teveel gezegd. Wat een gave winkel en wat een sortering. Er is zelfs een apart stuk waar de honden kunnen spelen.

Natuurlijk is er ook een restaurant en als we het geschikte tuigje (met bijpassend riempje) voor Coosje gevonden hebben, strijken we daar even neer voor een kopje koffie en een cola zero. En ook daar is het echt helemaal af, want bij de koffie krijgt Marja een koekje in de vorm van een hondenbot. Ze eet dit natuurlijk niet op, maar het ziet er wel gezellig uit. Weer gelaafd rijden we naar huis.

Zuurkool

Als we thuiskomen is het alweer etenstijd. Allebei hebben we een beetje last van de wintertijd. Niet met opstaan hoor, daar merken we niets van. We hebben eerder op de avond behoefte om wat te eten. Dit terwijl we eigenlijk altijd late eters zijn. Geen punt, dan start ik gewoon wat eerder met koken. Ik kies weer eens voor zuurkool met gehakt, uit de eenpansspecial. Ik heb zuurkool leren eten door de startgids.

Nooit eerder was ik een liefhebber van zuurkool, net zo min als ik een fan van soepen was. Maar door de recepten van TheNewFood ben ik beide heerlijk gaan vinden. Het smaakt ons ook vandaag weer erg goed. Onze avond bestaat verder uit lezen, een filmpje kijken en Coosje uitlaten. Voor we gaan slapen, zetten we de wekker, want morgen moeten we vroeg op voor de puppytraining. IK vind het best spannend!

Gezondheid verbeterd