RIAN BLOG 56 Gezelligheid

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG HONDERDZESENNEGENTIG DINSDAG

Natuurlijk stap ik weer eerst op de weegschaal. Deze geeft 84,4 aan, 3 ons minder aan dan vorige week. Alweer minder kwijt dan ik had gewild, maar ik heb er wel vrede mee dat dit er bij hoort. En ik zie toch nog steeds hoe mijn lichaam met de week verandert. Ook al sta ik stil.

Koor

Vandaag hoef ik niet vroeg op en me niet te haasten, want door de aangescherpte coronamaatregelen en ook door de persoonlijke voorkeuren van vele koorleden, zijn er in ieder geval tot januari 2022 helaas geen koorrepetities meer. Ik mis het nu al, maar het is niet anders en ik weet mijn vrije tijd altijd zo weer in te vullen.

Wandeltochten

In de middag willen we er even voor Marja op uit, die het plan op heeft gevat om weer flinke wandeltochten te gaan maken. Ze wil van hieruit in 11 etappes naar Drenthe gaan lopen en haar doel in ieder geval volgend jaar april bereikt hebben. Hoe ze die etappes precies gaat verdelen, weet ze nog niet helemaal. Eerst maar eens wat conditie opbouwen.

Omdat ze hier graag binnenkort mee wil starten, heeft ze wel een all weather jas nodig die alle weersomstandigheden aankan. Ze heeft er al een gespot maar voordat we op pad gaan, lunchen we eerst even want geen van beiden hebben wij ontbeten. We maken weer eens Matty’s tosti uit startgids deel 2 en mmmmm, wat is die toch lekker! Met een zeer verzadigd gevoel gaan we even later op pad; Coosje gaat natuurlijk mee.

Jas

De jas die Marja op het oog had, is er gelukkig in haar maat en voldoet aan al haar wensen. Als ik Marja vraag of ze dan geen andere wandelschoenen nodig heeft, antwoord zij dat ze die toch heeft, maar als ik haar erop attent maak dat dit zomerschoenen zijn, is haar interesse snel gewekt en kijken we ook nog even bij de schoenen. Het resultaat is dat ze heerlijk warme, waterdichte, halfhoge wandelschoenen koopt.

Oh ja, de rugtas moet natuurlijk ook waterdicht zijn, die nemen we ook mee, evenals speciale wandelsokken en wandelhandschoenen. Marja vindt het allemaal wel veel, maar ik overtuig haar ervan dat ze zichzelf dit moet gunnen. Dat doet zij namelijk niet zo makkelijk en ook deze keer kost het mij wel wat overredingskracht. Wanneer ze uiteindelijk met alle spullen naar huis gaat, is ze er ontzettend blij mee. 

Stamppot spruitjes

Als we thuiskomen is het al etenstijd. Het is altijd verleidelijk om eerst even te gaan zitten, maar ik weet ook dat ik dan weer moeilijk overeind kom om de keuken in te gaan. Dus maar direct even doorpakken om straks niets anders meer te hoeven dan Coosje uitlaten. We eten stamppot spruitjes uit de stamppotspecial, wat we al een keer eerder hebben gegeten en zelfs Marja, die niet van spruitjes houdt, vond het toen heerlijk.

Na het eten drinken wij meestal even een mok thee. Marja eigenlijk altijd sterrenmuntthee en ik kies bijna iedere avond iets anders. We hebben inmiddels veel theesoorten in huis en ik vind dat echt verwennerij. Ik doe er wat zoetstof in en zo is het voor mij een lekkernij waar ik me echt op kan verheugen. In de avond neem ik (tegen het advies van Matty in) nog wat pecannoten en dan is het mooi geweest voor vandaag.

DAG HONDERDZEVENENNEGENTIG WOENSDAG

Vandaag vieren we met onze kleindochter Layna bij ons thuis Sinterklaas. Deze woensdag is oppasdag en we hebben heerlijk de hele middag tijd om hier aandacht aan te besteden. Net als voor de jongste kleinkinderen heb ik een spel gemaakt op haar niveau en gaan Marja en ik samen met haar de rondes hiervan spelen. Als ik haar van school haal, heeft ze er al helemaal zin in.

Pannenkoeken

Er moet natuurlijk eerst even geluncht worden en dat doen we met TheNewFood pannenkoeken uit de startgids, deel 2. Eerder kocht ik deze nog kant-en-klaar voor haar, maar nu wilde ik eens proberen of zij deze ook kon waarderen en ja hoor: ze smult ervan.  Dan kan het feest beginnen!
Het is tijd om Layna’s gedicht te gaan lezen. Layna gelooft dit jaar voor het eerst niet meer, maar vindt toch allemaal nog een beetje spannend.

Ze geniet van iedere spelronde, is soms behoorlijk fanatiek, wint veel en pakt het ene cadeautje na het andere met heel veel plezier uit. Marja en ik genieten ook van de spelrondes met kleien, tekenen, kruiswoordpuzzels, kleuren, Sinterklaas-Sudoku, woordzoeker, Sinterklaas-ganzenbord, rebussen, uitbeelden enzovoort. Je voelt je zelf ook weer even een beetje kind, en we merken dat de tijd voorbijvliegt met al die gezelligheid.

Kiphamburger

Voor het avondeten heeft Layna een verzoek: “Oma… mag ik patat met die lekkere kiphamburgers die je de vorige keer had?” Natuurlijk mag dat en ik snel nog gauw even naar de supermarkt om dit, appelmoes en een toetje te halen. Ik had me eigenlijk voorgenomen om ook Layna gezonder eten voor te zetten, maar ik vind dat toch echt nog lastig. Marja en ik eten een heerlijke salade van avocado, ei en zalm. We smullen alle drie.

Tevreden

Rond 20.00 uur brengen we Layna naar huis en zijn haar ouders natuurlijk reuze benieuwd hoe haar middag is geweest en wat ze allemaal gekregen heeft. De roze onesie die ze cadeau kreeg heeft ze inmiddels aan, evenals de heerlijk warme sokken die daarbij horen: Layna is tevreden en wij ook. Dan is het alweer tijd voor ons om naar huis te gaan, waar we nog even nagenieten van deze heerlijke middag.

DAG HONDERDACHTENNEGENTIG DONDERDAG

Vandaag staan we bijtijds op want we krijgen een vriend op bezoek. Voor onze vriend komt, wil ik nog even naar de winkel, want ik heb ineens een ingeving gekregen dat ik hem iets voor Sinterklaas wil geven en Ik weet al precies wat.

Bezoek

Ik weet dat ik er nog even een gedichtje bij wil maken. Op zo’n moment dat dit dan in me opkomt, heb ik ook direct de geest en rolt het gedicht in no time uit de printer. De boodschappen zijn snel gedaan, ik heb ook nog wat lekkers voor de lunch meegenomen en niet veel later zitten we heerlijk te eten en gezellig met hem bij te praten. Voor onze gast maak ik heerlijke broodjes met rosbief en flinterdunne kipfilet.

Zelf neem ik ook een paar plakjes rosbief waar ik wat roomkaas in smeer, plus wat tomaatjes en een stukje gewone kaas. Mijn vriend is erg verrast over zijn cadeau en het leuke gedicht en kan dit erg waarderen. Wat is het toch altijd een goed gevoel om iemand weer even blij te maken. Het is een gezellige morgen geworden en iets na tweeën gaan wij naar Monique in Delft.

Monique

Ook voor haar hebben we de afgelopen dagen Sinterklaasinkopen gedaan die zij samen met de andere bewoners zaterdagavond tijdens pakjesavond aldaar gaat uitpakken. Het is ook zo leuk om te zien dat alle bewoners, allen boven de 50 jaar, heilig in Sinterklaas geloven. Er hangt zo’n gezellige sfeer. Er wordt echt veel aandacht aan besteed. Monique is blij dat we er weer zijn.

Een echt gesprekje is vandaag niet met haar mogelijk. Ze is wat verward, staart soms een beetje met lege ogen en je kan merken dat ze het zelf soms moeilijk vindt dat ze dingen niet meer weet. De verzorging laat ons weer eens weten dat haar proces best hard gaat en dat we daar natuurlijk wel op voorbereid moeten zijn. Dat zijn we natuurlijk ook, al is het iedere keer toch best moeilijk om te zien dat ze achteruitgaat. 

Gevulde aubergine

We zijn langer gebleven dan we van plan waren en natuurlijk rijden we dan weer midden in de spits. Dat betekent file en daar zijn we niet blij mee. Niets aan te doen: het is helaas niet anders. We zijn dus laat thuis en hebben best wel trek. Ik maak snel een Spaanse gevulde aubergine uit de ovenspecial. We eten de laatste tijd best vaak met het bord op schoot. Dat is er ongemerkt in geslopen.

We eten er beslist niet minder lekker om hoor, want iedere dag is het weer een verrassing wat er op ons bord komt en iedere dag is het weer genieten. Maar dit gerecht vraagt er gewoon om dat we aan de eettafel eten, ook omdat het echt gesneden moet worden en dat gaat lastig op schoot. Het is niet alleen praktischer zo, maar we merken dat je toch wat rustiger en nog bewuster eet als je dit samen aan tafel doet.

DAG HONDERDNEGENENNEGENTIG VRIJDAG

Brrrrr wat is het ongelooflijk koud vandaag. Ik loop al vroeg met Coosje buiten, totaal niet bedacht op deze kou en er dus niet op gekleed. Het is echt even afzien en uitgerekend dan neemt Coosje natuurlijk alle tijd om haar behoeftes te doen. Tja, dan kun je niet anders dan daar even op wachten natuurlijk.

Pap

Als ik thuiskom, heb ik dan ook enorme behoefte aan iets warms. Ik neem een bord kokospap volgens het recept uit de ontbijt- en lunchspecial. Eerlijk gezegd houd ik helemaal niet van pap al ben ik opgegroeid met Brinta en havermoutpap. Eigenlijk had ik me voorgenomen, mede op advies van Matty, om niet meer te ontbijten. Maar nu ik zo verkleumd ben, wijk ik even van deze beslissing af.

De pap smaakt me best goed, alhoewel ik niet helemaal weg ben van de kokosmelk. Maar ik ga zeker nog wel eens een ander papje proberen, misschien dan wel de notenpap met amandelmelk, die ook in de ontbijt- en lunchspecial staat.

Poetsen

Inmiddels ben ik ook weer helemaal opgewarmd en voel ik me prima. Lunchen doe ik nu natuurlijk niet, want ik wil de tijd tussen de maaltijden toch graag zo lang mogelijk laten duren. Het is inmiddels echt weer eens tijd om wat in huis te doen. Dus ik ga maar weer eens even de vlijtige huisvrouw uithangen. Gewoon een muziekje op mijn oren en poetsen maar.

Training

Om 15.00 uur hebben we puppytraining met Coosje bij ons in het Schollebos. De training in Zoetermeer is ons niet goed bevallen. Veel te veel honden en merendeels gepraat in plaats van oefeningen en actie. Gelukkig hebben we nu hier in Capelle toch wat gevonden en voordat we in kunnen stromen in de reeds gestarte groep krijgen we eerst 2 privélessen. Ook nu is het echt heel koud, maar we zijn erop voorbereid.

Gehuld in onze dikke jassen, mutsen en handschoenen gaan we op pad. Het is beslist de moeite waard, want het is echt een top les, waarin we veel leren. Coosje doet het voorbeeldig. Na een stevig half uur trainen, zit het er voor vandaag op en gaan we nog even in het bos wandelen. Pffff hadden we dat maar niet gedaan, want we krijgen een flinke bui over ons heen. Wij zijn erop gekleed, maar Coosje is doorweekt.

Gratin

Thuis nemen we direct even een warme kop bouillon en duik ik in de boekjes van TheNewFood. Mijn oog valt op de gratin van spitskool en ham uit de ovenspecial. Ik heb nog een spitskool liggen en de rest heb ik ook in huis. De schotel is zó gemaakt en staat dus al snel in de oven. Nog geen half uur later zitten we al van dit gerecht te genieten. Het is beslist een maaltijd die goed verzadigt.

Avondsnack

Van Matty heb ik de tip gekregen om voorlopig geen kaas of noten in de avond te nemen, maar ervoor te zorgen dat het avondeten mijn laatste maaltijd is. “Als de maaltijd je nog niet verzadigd heeft, neem je nog maar een lekker toetje,” zegt ze. In dit geval is dat niet nodig en ik taal in de avond ook niet naar iets extra’s. Ach misschien zit dat altijd wel tussen mijn oren hoor.

Het is ook een beetje een gewoonte geworden natuurlijk. Of, beter gezegd: eigenlijk vind ik het gewoon enorm gezellig om ’s avonds nog even een kleinigheidje te nemen. Honger heb ik vanaf dat ik met The NewFood begonnen ben eigenlijk nooit meer.

Gezondheid verbeterd