Verpleegkundige en keto-expert Lara Schalk eet zelfs sinds 2016 koolhydraatarm/keto. Ze viel niet alleen ruim 35 kilo af, ze had direct minder immuun- en darmproblemen en voelde zich al snel energieker en vrolijker. Op 1 maart 2023 werd ze moeder van Joep, die natuurlijk ook keto gaat eten! In haar blogs neemt Lara ons mee in hoe ze dat aanpakt en vertelt ze over alles wat je tegen kunt komen als je je baby keto laat opgroeien. 

Eeuwenoude aanpak

Joep begon toen hij vijf maanden was met oefenhapjes, maar wij deden het anders dan het ‘gebruikelijke’: hij kreeg direct stukken die hij zelf vast kan houden. Ik kreeg best wel vaak de vraag waarom we niet pureerden. Of wanneer we daarmee zouden starten, misschien straks als hij ‘echt’ ging eten? Want jonge baby’s eten toch alleen tot pap gemalen eten? Mijn antwoord is altijd simpel: waarom?

Waarom zou je moeten je pureren voor baby’s? Als ik kijk naar hoe wij van nature eten, dan zie ik dat niet terug. Bij stammen die over het algemeen dichter bij de natuur staan, zoals de Masai en Inuit eten baby’s gewoon mee met wat zij zelf eten. En zo doen nog veel volkeren dat. Net als wij vroeger. Tot zo’n zeventig jaar geleden aten ook bij ons baby’s gewoon met de pot mee. Niet gemalen, hooguit een beetje geprakt.

‘Iedereen’ adviseert pureren

Ik snap wel waarom veel mensen denken dat babyeten gepureerd moet zijn: op alle informatiesites voor jonge ouders, in de informatie van het consultatiebureau en op de website van het Voedingscentrum staat dat je de eerste hapjes pureert. Maar waarom je dit zou moeten doen, dat zeggen ze niet. En dan beginnen bij mij al radartjes te draaien: wát is de reden dan, moet het écht? Waarom?

Mogen we niet meer zelf nadenken? Ik zou best kunnen invullen waarom dit ‘moet’: het is makkelijker voor je baby (hij/zij hoeft er zelf niks voor te doen, alleen maar het hapje door te slikken). En als ouder kun je zo beter bepalen hoeveel en hoe snel je baby eet, het is beter te controleren of je baby ook daadwerkelijk iets gegeten heeft, en ook voor veel ouders niet onbelangrijk: je huis blijft netjes.

Stronken en stukken

De papa van Joep en ik waren het er al snel over eens: wij gaan het eten niet pureren. Joep krijgt het eten aangeboden zoals het eruit ziet: gewoon als stronken en stukken. Met pureren gaat er zoveel verloren, bijvoorbeeld de textuur, herkenbaarheid van voedsel en de mogelijkheid om het zélf te doen.

Ga eens na bij jezelf: als je zelf een gepureerd hapje eet, moet je vaak heel goed nadenken wat je nou precies aan het eten bent. Het is zelfs vaak bijna onherkenbaar… En je mist toch ook een erg belangrijke sensatie: het gevoel van eten in je mond. Niet voor niets hebben we bij een bord soep, hoe lekker ook, vaak het gevoel iets te missen. Iets om in te bijten, te kauwen, iets prettigs voor je mond!

Ontdekken door te doen

Eten gaat dus niet alleen over vullen. Eten is een hele ‘complete ervaring’ en baby’s leren dit allemaal door het te doen, zélf. Baby’s hebben sowieso sterk de behoefte om dingen zelf te willen doen, zelf op onderzoek uit te gaan en niet overal bij geholpen te worden. Door het zelf te doen leren ze hoe hun handjes werken, waar hun mond zit en hoe ze hun mond, kaken en tong gebruiken.

Om goed te kunnen eten, zijn meerdere handelingen nodig. Dingen die wij heel vanzelfsprekend doen, maar die voor baby’s toch nog best een heel parcours zijn: eerst moet je zorgen dat je het eten goed vasthoudt, dan moet het eten naar de mond gebracht worden. Je moet het niet helemaal in je hand hebben, want dan zit je op je vuist te sabbelen.

Het gedeelte wat je wil eten moet dus een beetje uitsteken en moet je zelfs soms ‘loslaten’ om het op te kunnen eten. Daarna moet je je tong en kaken laten samenwerken, het kapot kauwen en dan ook nog het eten naar achteren in je mond brengen en zien door te slikken.

Eten uit de fabriek

Joep eet helemaal gezond keto en dat hebben ze niet in potjes ‘babyvoer’. Ze hebben hooguit een potje met honderd procent groenten, al zit er meestal ook fruit of graan in om het ‘smaakvoller’ te maken. Vrijwel nooit zitten er voldoende eiwitten of vetten in, het overgrote deel zijn koolhydraten. En juist daardoor worden baby’s al snel insulineresistent en hebben meer kinderen dan ooit al te maken met ‘ouderdomsziekten’ als diabetes. Dit willen wij uiteraard niet voor Joep.

Maar zelfs als er wel potjes keto-eten voor baby’s zouden bestaan, dan nog zouden we dat niet geven aan onze Joep. Ik denk dat hoe dan ook het fijnmalen van eten voor baby’s, waardoor echt eten verandert in een ondefinieerbare smurrie, ook een eerste stap is naar het aanleren van verkeerd eten. Naar vullen in plaats van voeden.

En daarbij: wij weten zelf wat goed is voor Joep. Wij willen vooral niet dat de fabriek zich bemoeit met wat hij eet en wat volgens hen gezond is voor een baby en wat voor ‘grote mensen’. Wij kijken liever naar Joep zelf en naar wat hij en zijn lijfje nodig hebben.

Gezondheid verbeterd