BLOG 11 – Typisch ‘zondageten’

Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood en viel 60 kilo af (lees hier haar verhaal). Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens. Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs schrijft ze over haar eigen reis en over die van haar gezin.

Lekker thuis

In de weekenden ging het ‘vroeger’ vooral om makkelijk en lekkers. Heel veel lekkers. En lekker(s), dat kan nog steeds met koolhydraatarm/keto, alleen dan zonder kant-en-klaar gemak. Tegenwoordig maak ik een pan soep voor het weekend, waar we twee dagen mee kunnen lunchen. Ik maak er dan vaak het pitten/zadenplatbrood bij uit de ontbijt en lunchspecial, zodat ze dat heerlijk in de soep kunnen soppen.

Op zaterdag eten we vaak hamburgers in sla of shoarma. Ze vinden dit beide heerlijk en genieten daar enorm van. Dat is nu een beetje het nieuwe ‘weekendeten’. Op zondag kook ik op de manier zoals ik de rest van de week kook: volwaardig en met ruim groentes.

Lusten we niet

Zo hadden we afgelopen zondag de gebakken boerenkool uit de eenpanspecial. Toen ik het op tafel zette, haalde ze beiden hun neusje al op. Ze hadden er geen zin in. Ze gingen, zoals broers dat doen, samen de discussie aan met mij. “Lusten we niet”, “Vind ik niet lekker”, “En wat is dit wat er tussen zit?” Ik hou van deze momenten. Ze hoeven niet altijd lief, braaf en meegaand te zijn.

Ik vind het genieten om te zien hoe bij ieder van hun het eigen karakter tot uiting komt. Senn geeft het dan al snel op en gaat gewoon eten, Vinz daarentegen is wat dwarser. Wanneer ze iets echt niet lusten hoeven ze het niet te eten, maar ik weet dat ze boerenkool en alle andere ingrediënten die erin zit lusten.  Ze hadden alleen liever wat anders gehad. Vinz eet uiteindelijk met moeite een paar happen…

Zonde om weg te gooien

Er blijft een halfvolle pan met eten over. Zo zonde om weg te gooien. En dat ga ik dan ook niet doen. Ik roer een paar eieren door het restant van de stamppot en bak hier omeletten van in veel roomboter. Ik snijd de omeletten in de vorm van pizzastukken, dat ziet er ook wat aantrekkelijker uit. De volgende ochtend willen de jongens alvast even zien wat ze meekrijgen in hun lunchtrommel. “Oh yes, pizza-ei,” roept Vinz opgetogen.

Pizza-ei

Hij smult al bij de gedachte dat dit zijn lunch is. Ik heb stiekem pret. ’s Middags als ze uit school komen, vraagt nota bene Vinz direct of er nog pizza-ei is terwijl hij de koelkast al opentrekt. “Er is nog genoeg! Mag ik nu ook een klein stukje?” En zo zitten ze beiden na school op de bank met nog een stukje pizza-ei. Ik merk op dat ik zie dat ze het wel erg lekker vinden. ‘Ja dit is écht goed!’ zegt Vinz blij.

“Maak je het nog een keer als het op is?” Vraag Senn. “Wat zit er eigenlijk allemaal in? “Wil Vinz weten. Wanneer ik vertel dat het avondeten van gisteren erin zit, betrekt zijn snoetje wel een beetje, hij denkt even na. “Op deze manier vind ik het wel lekker” besluit hij. Ik vraag ze wat er gisteren nu was tijdens het avondeten. Beiden geven aan dat het geen ‘zondageten’ was. Want dat hoort speciaal te zijn en éxtra lekker.

Zondageten

Ik leg uit waarom we op zondag voortaan ook ‘gewone maaltijden’ eten. Maar op hetzelfde moment realiseer ik me dat er iets niet klopt. Hoezo ga ik ervan uit dat alleen ‘gewone maaltijden’ gezond zijn? Misschien is dat toch een ingesleten iets van vroeger wat ik nu los mag laten. Ik mag hier best veel creatiever mee omgaan. En niet alleen met het avondeten, maar misschien ook wel met de lunch.

Ik ben bijvoorbeeld dol op de aardbeienbrokken uit de vastenspecial. Dat is natuurlijk ook een prima maaltijd, maar zo voelt dat voor mij nog niet. Net als de auberginefrieten bijvoorbeeld, waar iedereen hier dol op is. Zoiets voelt voor mij toch nog als ‘zondigen’ blijkbaar en niet als écht volwaardig eten. Terwijl het dat natuurlijk wel is. Het is puur en echt eten en géén vulling zonder voedingswaarde, zoals we vroeger aten.

Samen koken

Ik deel mijn nieuwe inzicht met de jongens. Uiteraard zijn ze het helemaal met mij eens. Ze zien het helemaal zitten: lunchen met ‘maaltijdijs’. Ze hebben er zin in om samen ons nieuwe ‘zondageten’ te gaan ontdekken en we spreken af dat ze om de beurt elke week gaan helpen kiezen uit de boekjes. “Mogen we dan ook helpen met koken op zondag?” vragen ze. “Dat lijkt mij erg gezellig,” antwoord ik. 

Misschien toch een beetje bang dat ik me weer bedenk, duiken de jongens al direct in de boeken. Al snel hebben ze een flinke lijst met zondageten voor mij klaarliggen. Volgend weekend gaan we lunchen met de verwentaart zie ik. En gelijk hebben ze. Wat voelt het goed om dat ‘krampachtige idee’ over wat ‘hoort’ met eten, nog meer los te mogen laten. Ik kijk nu al uit naar die taart, wat een feest! 

Gezondheid verbeterd