BLOG 63 Trap er niet in

Nancy (42) startte in januari 2021 met de aanpak van TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en was ze een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Inmiddels eten haar zonen Vinz (2011) en Senn (2013) met haar mee. In haar blogs schrijft Nancy over haar ketoreis samen met haar gezin.

Van Matty mag je niks…

Ik luister één van de berichten van Matty in de besloten Facebookgroep van TheNewFood. Ze noemt het land- en zeeberichten, ik vind ze altijd heel fijn en leerzaam. Het geluid heb ik over de bluetoothspeaker staan en galmt de keuken in, terwijl ik bezig ben met de voorbereidingen voor het avondeten. Vinz komt met zijn handen vol tekenspullen aangewandeld en gaat aan tafel zitten tekenen.

Ik vraag of hij wat anders wil horen, misschien dat hij liever naar muziek luistert? “Nee, ik vind dit eigenlijk wel interessant, mag het wat harder?” In het bericht vertelt Matty dat er mensen zijn die vinden dat je ‘niets mag van TheNewFood’ en die daarom zijn gestopt met deze aanpak. Aandachtig luistert hij mee. We luisteren samen en doen ieder ons ding, ik aan het snijden, hij bezig met zijn tekening.

Verslaafd

Matty legt uit hoe een koolhydratenverslaving werkt. “Als je steeds toch dat koekje eet, dan houd je je verslaving actief. Zie jezelf als een koolhydratenjunk. Hmmm, misschien moet ik er eens een woord voor verzinnen?” vraagt ze zich af… Hierop springt Vinz aan: “Mam ik heb daar al lang een woord voor!” Vinz wil het dolgraag vertellen, maar hij wil ook horen wat Matty nog meer vertelt. “Mam, zullen we het even op pauze zetten?”

Zodra het bericht op pauze staat begint Vinz in een hoog tempo te vertellen. Alles wat Matty zegt, herkent hij, vertelt hij uitgelaten. Hij is duidelijk opgelucht. Ik moet hem echt even afremmen want ik begrijp niet zo snel wat hij allemaal vertelt; hij ratelt maar door. Vinz, wat is nu het woord dat je me zo graag wil vertellen? “KoolhyVraat, mam!!! Als ik eten wil met veel koolhydraten, heb ik last van koolhyVraat!”

KoolhyVraat

Ik ben stil, zo stil dat hij me vraagt: “Wat vind je ervan, mam?” Wauw, is het enige dat ik kan uitbrengen. Vinz glundert en ratelt verder. “Als ik dan zin in suikers en koolhydraten heb dan zeg ik tegen mijzelf: Vinz, dat is je koolhyVraat die je voor de gek houdt, je wil dit niet. Dat helpt mij dan heel erg goed!” Het is voor hem erg helpend dat hij er een naam aan heeft kunnen geven vertelt hij.

Ik ben onder de indruk van zijn woord en van zijn inzicht. Ik ben onder de indruk van hem. Daar zit hij dan, ons ventje, met zoveel wijsheid en (zelf)kennis in zich, maar tegelijkertijd ook nog maar 12 jaar. Soms vergeet ik dat hij nog maar 12 is.

Verdrietig

Hij wil het bericht verder luisteren, maar kan ook niet ophouden met praten. “Ik vind het zo fijn wat Matty allemaal vertelt. Ik heb dat ook. Dat is mijn koolhyVraat en inmiddels weet ik hoe ik deze rustig moet houden. Juist door er niet aan toe te geven. Geef ik er wel aan toe, dan kan ik niet meer stoppen. Dat vind ik heel verdrietig!” Hij is oprecht opgelucht, ondanks dat ik hem vaker verteld heb dat ik er ook soms last heb, van de zin in koolhydraten en suikers, vindt hij het fijn om het nu ook eens van een ander te horen.

“Zijn er meer van deze berichten, mam?” Als ik zeg dat er meerdere zijn, geeft hij aan dat hij ze allemaal wil luisteren. Voor vandaag vind ik het genoeg. We spreken af dat als hij er een wil luisteren, ik er eentje voor hem aanzet. Zelf heeft hij nog geen Facebook. Inmiddels sta ik weer in de keuken en voel ik me stil en ontroerd door wat er net gebeurde.

Trap er niet in!

Deze momenten laten mij zoveel dankbaarheid voelen. Dankbaar dat zij mee het pad van ketogeen eten willen ontdekken, dankbaar dat zij het zo serieus nemen, maar vooral dankbaar dat zij zoveel leren en willen blijven leren. Beiden zijn ze er ieder op hun eigen manier mee bezig. Dankbaar dat ik ‘het woord’ van Vinz mag delen in deze blog, in de hoop dat anderen er net zoveel aan hebben als hij.

Vergeet het niet: wanneer je denkt zin in koolhydraten en suikers te hebben, dan is je koolhyVraat actief, en deze houdt je voor de gek. Want jij wil dat helemaal niet echt eten en je daarna schuldig en verdrietig voelen en onwijze trek krijgen in nog meer koekjes. Je wilt je eigenlijk vooral heel even een momentje beter voelen, net als een verslaafde die drugs nodig heeft. Trap er niet in!

Gezondheid verbeterd