RIAN BLOG 17 Op vakantie

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG VIERENVIJFTIG ZATERDAG

Jaaaaa, het is vakantie! We staan bijtijds op, ontbijten met spiegeleieren, spek en brie. Daarna aankleden, spullen uit de koelkast halen, alles afsluiten en weg. Heerlijk 3 weken vrij! Vóór vertrek weeg ik me nog even en meet ik mijn omtrek. Ik weeg 95.3 kilo. Mijn buik is 126 cm, mijn bovenbeen 65 cm, mijn taille 105 cm en mijn bovenarm 39 cm. Dit alles gemeten op de dikste plaatsen.

De weegschaal gaat niet mee. Ik ben ontzettend benieuwd of ik ga voelen dat ik gewicht kwijtraak en of de centimeters zullen afnemen. Na al die weken zo gefocust te zijn op mijn gewicht, vind ik dit het allermoeilijkste van de vakantie. Het voelt alsof ik de controle kwijt ga raken. Maar… aan de andere kant weet ik ook dat we het qua eten gewoon goed gaan doen en de centimeter gaat mee.

Voorraad

Het koelkastje van de camper proppen we vol met etenswaren voor de eerste 3 dagen. Meer voorraad lukt niet. Maar dat is geen punt We hebben onze fietsen mee en kunnen dus makkelijk boodschappen gaan doen zolang we niet in de middle of nowhere staan. Op mijn telefoon staan de PDF’s van de boeken met heel veel lekkere recepten. We hebben ook het vastenboek bij ons. Ik denk dat ik aan vasten toe ben.

De eerste camping

We starten onze vakantie op een camping dichtbij huis, omdat Marja nog iets moet doen voor haar werk. Hoewel het weer vandaag een beetje tegenvalt en het af en toe regent, gaan we er toch even op uit. De temperatuur is heerlijk. Dat is het fijne van weg zijn met de camper. Je bent op momenten buiten waarbij je als je thuis was binnen zou blijven.

De dag is om gevlogen en ik ga het eten klaarmaken. Marja heeft nog even geluncht vanmiddag met de salade die over was van gisteren, maar ik heb vanaf het ontbijt niets anders gehad dan water en een mok thee. En gek genoeg vraagt mijn maag nu nog niet eens. Maar als ik eenmaal bezig ben met het eten, dan krijg ik wel trek. Het is mijn favoriete gerecht tot nu toe. Kipshoarmaschotel met knoflooksaus: een genietmomentje.

DAG VIJFENVIJFTIG ZONDAG

Onze eerste nacht op de camping was behoorlijk nat. We vinden de regen op ons camperdak heel gezellig klinken. Maar als het de volgende ochtend nog regent, wordt het natuurlijk wat minder. Alhoewel……. het geeft ons wel een alibi om even lekker uit te slapen. Het is ook nog heerlijk stil rondom ons heen.

Geen honger

Om 10.30 uur breekt de zon door en springen wij uit bed. De dag kan beginnen. Het is direct heerlijk warm. We ontbijten beiden op ons gemak en gaan daarna fietsen. De lucht betrekt alweer, maar de temperatuur blijft heerlijk. We maken dan ook een mooi tochtje en de beweging en de buitenlucht doet ons goed. Rond lunchtijd zijn we weer terug, maar geen van beiden hebben we ergens behoefte aan. 

De zon is weer doorgebroken en we nestelen ons heerlijk voor de camper. We hebben allebei geen zitvlees, dus al snel begint het weer te kriebelen. We gaan aan de slag met het schoonmaken van de luifel. We sluiten de tuinslang aan op het waterkraantje van de camping, spuiten de luifel in met een sterk schoonmaakmiddel en gaan aan het boenen met borstels en schuursponsjes. Ik bruis van de energie.

Kippendijen

Rond 19.00 uur verbazen we ons er allebei over dat we nog steeds geen behoefte aan eten hebben. Maar ik ga wel koken. Ik vind dat zo leuk in dat kleine camperkeukentje. Dat is zo praktisch. Je hebt alles direct bij de hand. Het wordt broccoli met kippendijen, in een roomsaus. Het is nog steeds lekker weer als we om 19.45 uur gaan eten. Wat is het toch heerlijk om buiten te eten. We hebben nu al een echt vakantiegevoel. 

Deelvasten

Ik ga nu eens kijken of ik na het avondeten niets meer kan eten en dan de volgende dag pas te beginnen met de lunch. Vaak gebeurt dit eigenlijk al. Het enige is dat ik er nog niet op durf te vertrouwen dat ik dit als ik straks weer ga werken ook vol kan houden. Kan ik wel presteren zonder eten, vraag ik me nu af? En direct denk ik: “Waarom niet? Het gaat nu toch ook. Ik voel me nu toch ook niet slap of bibberig?

Mijn maag vraagt toch eigenlijk nooit meer om eten”? Maar ik hoef me hier ook helemaal niet druk om te maken. Want als het een keer niet uitkomt, dan kan ik ook gewoon wel ontbijten. Dat is het fijne van deze aanpak. Er kan zoveel en je bepaalt zelf hoe, wat en wanneer. Dit uiteraard vanuit een verstandige en gezonde ‘ketokeuze’.

DAG ZESENVIJFTIG MAANDAG

Marja moest er al vroeg uit en na een ontbijt op bed, werd zij opgehaald om naar een werkmeeting te gaan, ze kon daar niet onderuit helaas. Zelf ben ik helemaal in vakantiestemming. Ik blijf nog even liggen en geniet van de immense stilte om me heen waarin ik slechts vogels hoor zingen en eenden hoor kwaken. Als ik opsta, bouw ik in bed weer om tot zithoek en ga ik op mijn gemak douchen en aankleden. 

Deelvasten 

Ik verdiep me in de vastenspecial. Voor Marja is dit voorlopig nog niet aan de orde, maar ik ga hier denk ik wel mee starten. Mijn lichaam geeft aan dat het eraan toe is. Ik moet wel van mijn overtuiging af dat het niet goed is om een maaltijd over te slaan als je wilt afvallen. Ik heb altijd gehoord dat “de schoorsteen moet blijven roken” omdat je anders niet verbrandt. Dit blijkt dus gewoon niet te kloppen.

Ik brunch met een koud restje van de broccolischotel met kip van gisteravond. En dat smaakt me prima. Mijn vriendin komt even op bezoek. We drinken samen wat en ik laat haar een stukje van de omgeving zien. Daarna gaan we even in het Stadshart van Zoetermeer shoppen. Ik mis nog net een paar handigheidjes voor de inventaris van de camper die ik mooi nog even kan aanschaffen. 

Taart

De boodschappen zijn snel gedaan en natuurlijk strijken we nog even neer op een terrasje. En hoe kan het anders, ik neem mijn dagelijkse colaatje. “Neem gerust iets bij jouw koffie hoor, als je daar trek in hebt. Ik taal er echt niet meer naar!”, verzeker ik haar. Mijn hoofd weet nog dat ik taartpunt lekker vond, maar het water loopt me niet meer in de mond. Het doet me weinig tot niets als mijn vriendin wel taart eet.

Ik vertel haar bijna trots dat ik ook rustig aan ga beginnen met vasten en leg haar uit hoe dit werkt. Dan komt er ineens een kennis van mij langs. We hebben elkaar alweer een hele tijd niet gezien. “Wat zie jij er goed uit” zegt zij en ik glim van trots. Een ander kan het dus al aan me zien. Wat geweldig. Halverwege de middag ben ik weer alleen op de camping en belt Marja dat haar werkdag er op zit. Haar vakantie kan beginnen.

Wereldreis

Morgen gaat onze wereldreis door Nederland echt beginnen. Onze eerste stop wordt Doorn. Hier hebben we al een camping besproken. Onze eerste wereldplaats wordt Austerlitz. Daar gaan we natuurlijk de piramide beklimmen. We blijven drie nachtjes, want in de omgeving van de Heuvelrug is veel te zien en te doen. Het plan is om maximaal drie dagen op een locatie te blijven.

Onderweg zullen we steeds even een supermarkt bezoeken. Voor vanavond is er nog voldoende in de koelkast. Ik maak vanavond een maaltijdomelet. Goed gevuld, met room, kruiden, spinazie en zalm. We eten niet te laat, zodat we nog even kunnen gaan fietsen. Het is nog zo heerlijk lang licht en de temperatuur is lekker.

Schuren

Ik geniet ervan dat, als ik fiets, mijn bovenbeen niet iedere keer meer tegen mijn buik aankomt. Dat vond ik altijd zo vervelend. Om dat te voorkomen, zette ik mijn zadel dan altijd veel hoger, maar dat fietste erg onveilig. Nu kan ik gewoon met mijn voeten bij de grond en fiets ik comfortabel. Ook het dichtmaken van mijn schoenen gaat veel makkelijker en kan ik gewoon staande doen, terwijl ik eerder moest gaan zitten.

Je weet wel, met mijn benen wijd, omdat mijn buik in de weg zat. Dat hoeft dus niet meer. Ook wilden we voor de camper niet al te grote en lichtgewicht standenstoelen die dan probleemloos opgeruimd kunnen worden. Die stoelen zijn belastbaar tot 100 kg en nog geen 8 weken geleden zat ik daar met mijn 106.7 kg dus flink boven. Doordat het afvallen snel is gegaan, hebben we deze stoelen toch kunnen kopen.

Irritant

Eigenlijk ervaar ik alleen het vele plassen als irritant. Ik weet dat ik iedere keer gewicht uitplas en ben daar blij mee, maar ik ben zo’n zeikerd geworden. Iedere wc is voor mij. Trouwens ook menige boom of struik heb ik ook al ‘bemest’. Het komt bij mij ook ineens en ik kan het dan ook echt niet meer ophouden. Ook ’s nachts moet ik er minimaal twee keer uit. Ik slaap direct weer verder hoor, dus het klinkt erger dan het is.

Spannend

Ik merk dat ik het wel spannend vind om nu zelf verder te gaan na de startgidsen. Doe ik het allemaal goed? Maar we maken ons niet echt zorgen over het eten in de vakantie. Het schijnt bij veel mensen een valkuil te zijn, omdat oude gewoontes dan net wat meer aan je trekken.

We zijn al best wat mogelijke valkuilen tegengekomen, maar we zijn er gelukkig nog niet ingestapt. Dus als het bij verdriet en onder stress niet gebeurde, zal het ons ook nu vast gaan lukken om vast te houden aan onze koers. Of krijgen ook wij last van die verleidingen?

Gezondheid verbeterd