Selecteer een pagina

Rian blog 27 Onherkenbaar

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG NEGENENTACHTIG ZATERDAG

Als we wakker worden, zien we direct dat het een mooie dag wordt. Dat komt goed uit!

Diarree

Ik heb wel een onrustige nacht achter de rug, waarin ik behoorlijk aan de diarree was. Eigenlijk begon dat gisteravond al een beetje, maar vannacht voelde ik me er pas echt niet lekker door. Aangezien ik zeker weet dat ik niets verkeerds gegeten heb, ga ik ervan uit dat de  magnesiumoxide (die ik nam i.v.m. obstipatie) iets te goed zijn werk aan het doen is. Misschien heb ik deze gewoon niet meer nodig.

Voordat we weggaan moet ik nog wel een aantal sanitaire stops maken en Marja vraagt zich af of we er wel verstandig aan doen om weg te gaan. “Kruip jij niet liever in je bed” vraagt zij. Nou nee, beslist niet. Het geeft ons een goed excuus om geregeld op een terrasje neer te strijken, haha. Na het ontbijt gaan we dus gewoon weg.

Breda

Drie kwartier later lopen we in het centrum van Breda. We hebben een duidelijk doel: mijn kledingkast aanvullen. Bij de eerste winkel die we binnenlopen slaagt Marja. Na wat aandringen van mijn kant scoort ze 2 mooie spijkerbroeken, een hemdje en een trui. We vervolgen onze weg en komen bij een leuke schoenenwinkel die uitverkoop heeft. We zijn beiden gek op schoenen, dus we kunnen de verleiding niet weerstaan.

Hier ben ik degene die scoort: knalrode/zwarte laarsjes. En ook blauwe sneakers die bij het nieuwe jurkje passen dat ik van de week online heb gekocht. Dan wordt het voor Marja tijd voor koffie. We vinden een heel gezellig terrasje op de Markt waar gelukkig ook een toilet is. Dat is ook echt wel even nodig, want mijn darmen sputteren nog steeds. We genieten van de vele mensen die langslopen. Wat een gezelligheid in Breda.

Jurkjes

Later slaag ik voor jurkjes. Ik vind het zo geweldig dat mijn maat al zo veranderd is. Ik kwam van XXXL en kom nu in L. Nou ja, ik koop heel bewust ietsje te strak, zodat ik er nog wel even mee vooruit kan. Met een leuke zwarte, een oud-roze en een zwart/wit gestreepte jurk plus 4 leggings gaan we de winkel uit. Die leggings heb ik overigens in maat M gekocht, terwijl ik daar altijd XXL van droeg. Ik ben dus helemaal hepperdepeppie.

Kaasplankje

We lunchen op het terras bij een Tapasrestaurant en bestellen een kaasplankje. Dit zijn heel bijzondere kazen en dus echt een delicatesse. De chutney, druiven en vijgenbrood die erbij worden geserveerd laten we liggen. De druiven nodigen wel uit, maar ik weet dat een flinke druif bijna een suikerklontje aan suiker bevat, dus we doen het niet. We snoepen wel wat van de kleine zure augurkjes en de walnoten.

Ik geniet hier net zo van als vroeger van een stuk taart op een terras. Het fijne is dat ik me hier veel beter bij voel. Op de een of andere manier voelde ik me toch ook altijd ‘schuldig’ als ik als dikke vrouw een stuk taart weg zat te werken. Ook besefte ik donders goed dat dit niet gezond was. Nu geniet ik net zo en voel ik me goed bij het idee dat ik gezond bezig ben.

Kippie

We vertrekken niet al te laat. Op onze weg naar de parkeergarage komen we langs  poelier Kippie, met heerlijke gegrilde kip. Ik informeer goed naar de kruiden die gebruikt zijn. Het lijkt me geen probleem. Terwijl Marja rijdt, zit ik naast haar in de auto heerlijk te genieten van de kipstukjes. Alles bij elkaar is dit een prima avondmaaltijd en ben ik goed verzadigd. Marja eet straks thuis, ze wil even rustig aan doen.

Layna

Ikzelf rijd meteen door naar Zoetermeer om Layna te verrassen. Als ik daar aankom, zijn ze net aan het koken. “Eet je mee mam?” Ik bedank, maar zeg dat ik er straks  wel gezellig bij kom zitten. Eerst ga ik met Layna het mooie fotoboek bekijken dat ik van onze (korte) vakantie samen gemaakt heb. Layna vindt het geweldig en ook Pappa en Mamma genieten mee van onze campingavonturen. Daarna gaan we aan tafel.

Er staan gehaktballetjes met mozzarella op tafel. “Oma, die balletjes mag jij toch ook eten?” vraagt Layna. “Ik heb ze samen met mamma gemaakt. Wil je ze even proeven?” Ach een klein stukje proeven kan helemaal geen kwaad, dus stel ik haar niet teleur. Het is ook echt lekker en ik denk dat ik thuis ook wel eens zo’n lekker balletje ga maken.

DAG NEGENTIG ZONDAG

We doen in de ochtend rustig aan, Marja ontbijt met haar bakje Griekse yoghurt en ik eet aan het einde van de ochtend een salade van zalm, avocado en een beetje kruidenkaas. Wat voelt het toch luxe om zo te eten. Ik kan er nu zo van genieten.

Vrolijk

Ik ben druk met het arrangeren van het heerlijke nummer “I like to teach the world to sing” van The New Seekers, voor mijn koor. Daar word ik altijd erg vrolijk van. Het is zo fijn om weer met muziek bezig te kunnen zijn. In de middag gaan we naar Monique en omdat het zulk mooi weer is nemen we voor iedereen ijsjes mee. Monique vindt het altijd geweldig om uit te mogen delen. Iedereen zit al snel heerlijk te smullen.

Nou ja……………. Iedereen? Marja en ik natuurlijk niet. Wij genieten van de aanblik van al die blije smoeltjes die inmiddels allemaal onder het ijs zitten. We zitten met elkaar nog een hele tijd in de tuin en later nog even op haar kamer. Ze is altijd zo blij als wij er zijn.

Restjes

Eigenlijk wilde ik een recept uit de Zomerspecial gaan maken, maar er moeten wat dingen opgemaakt worden vandaag. Ik heb wat te veel ingeslagen. Dus maak ik een maaltijdsalade van het restje van de kip van gisteren, witlof, avocado, kleine snackpaprikaatjes, tomaatjes en een bosuitje. Natuurlijk maak ik er ook een lekkere dressing bij op basis van olie, mayonaise, yoghurt en wat kruiden. MMMMMM dit is echt lekker!

DAG ÉÉNENNEGENTIG MAANDAG

Vandaag hebben Marja en ik het allebei druk. Marja moet weer aan het werk en mijn dag is gevuld met van alles en nog wat. We staan beiden vroeg op en ik begin al snel met het huishouden en de administratie voor mijn koren.

Smal 

Ik krijg een smal bekkie. In het verleden als ik diëten volgde, vonden mensen dan dat ik er slecht uit ging zien. Nu is er nog niemand die deze opmerking gemaakt heeft. Het kon me vaak zo ontmoedigen. Nu vinden ze allemaal dat ik er stralend uitzie. Helaas heb ik natuurlijk geen jonge huid meer en zijn mijn rimpels door het afvallen wel meer zichtbaar. 

Ik geloof niet zo in die wondercrèmes die beloven dat je rimpels verdwijnen. Alles wordt slapper. Ik realiseer me ook dat mijn buik er weliswaar dunner, maar niet mooier op wordt. Dat geldt ook voor mijn bovenarmen en borsten. Maar ach, wie ziet dat nou? In mijn kleren niemand toch? Wonderbaarlijk genoeg blijven mijn bovenbenen en kuiten nog lekker stevig.

Lunch

Pas om 12.00 uur maak ik mijn lunch die deze keer bestaat uit 3 gebakken eieren met stukjes zalm. Ik schep er op mijn bord nog wat kruiden-roomkaas op. Het is een voedzame lunch en dat is fijn, aangezien ik niet weet hoe laat ik vanavond kan gaan eten. Marja heb ik in haar werkkamer even een bordje lekkers gebracht. Vier kleine spiesjes met lekker gekruide warme kip en een paar stukjes brie.

Marja moet goed eten. Door al het verdriet en de stress rondom het overlijden van haar moeder en broer is ze helaas toch weer afgevallen. De weegschaal staat op 52 kg en daar voelt zij zich niet fijn bij. Maar dit is wat stress doet met haar lichaam en dat is onvermijdelijk. Ze wéét dat ze meer goede vetten moet eten. Ze doet echt haar best om goed en genoeg te eten, maar dat valt haar best zwaar.

Rust

Ik ga even op visite bij een oud koorlid van mij in Zoetermeer. Hij heeft mijn lang niet gezien en ik ben reuze benieuwd of hij zal reageren op het feit dat ik al zo afgevallen ben. Ik vind dat altijd zo leuk. En ja hoor, hij ziet het direct. En geeft me het mooiste compliment; “Er is rust in je gezicht gekomen!” Hij zag meteen dat ik me goed voel. 

Boodschappen

Als ik boodschappen aan het doen ben bedenk ik me hoe leuk ik dat weer vind om eten te kopen, in tegenstelling tot vroeger. Ik ben ook echt een etikettenlezer geworden. Vroeger had ik geen idee dat er zoveel producten zijn die gezond lijken, maar toch nog zoveel koolhydraten/suiker bevatten. Zoals kant-en-klare kruidenmixen, muesli, crackers en ontbijtkoek. Allemaal dingen die ik at in de veronderstelling dat het gezond was.

Nu weet ik beter. Ik vind het echt leuk om zo bewust bezig te zijn. Ik ga ook nooit meer naar de supermarkt als ik haast heb. Dat was vroeger wel het geval en in die haast pak je dan ook altijd de verkeerde dingen omdat dat makkelijk is. Het is best confronterend om te ervaren dat ik vaak hele paden in de supermarkt kan overslaan omdat daar werkelijk niets ‘gezonds’ te vinden is.

Onherkenbaar 

Als ik weer thuiskom word ik door een buurvrouw geroepen. “Rian? Ben jij het?”, vraagt ze. Zij had me deze week al een paar keer zien lopen en vertelt me dat ze niet wist wat ze zag. Ze wist niet eens zeker of ik het wel was. Trots vertel ik dat ik bijna 15 kg ben afgevallen. “Nou dat is ook wel te zien. Je bent een ander mens. Jeetje wat zie jij er goed uit,” zegt ze.

Ik straal van oor tot oor en bedank haar voor het compliment. Uiteraard wordt er ook gevraagd hoe ik dit zo snel gedaan heb en hoe ik me voel. Natuurlijk vertel ik dan weer over TheNewFood en over de voordelen hiervan. Zij wordt nu ook helemaal enthousiast, want ze had veel vooroordelen over koolhydraatarm. Gelukkig heb ik die weg kunnen nemen. En ze gaat deze blogs volgen!

Witlof

Het is al best laat inmiddels en ik begin dan ook maar direct aan het eten. We eten de ham/witlofschotel uit de ovenspecial. Ik heb hem snel in de oven. We smullen weer, deze schotel is alweer heerlijk. En ook zo gemakkelijk. Het verzadigt me ook enorm. Ik vond witlof altijd watergroente. Oftewel van die groente die je snel uitplast en waar je snel weer honger van krijgt. Dat heb ik met dit gerecht helemaal niet. 

Na het eten ga ik weer eens op de loopband in de fitnesszaal van ons appartementencomplex. Ondanks mijn goede voornemen kwam het er tot nu toe gewoon niet van, er gebeurt zo veel. Misschien krijg ik zo mijn lichaam weer ietsje steviger. Veel vertrouwen heb ik daar op mijn leeftijd niet meer in, maar je weet maar nooit. Bewegen is natuurlijk sowieso goed! En misschien scheelt het op de weegschaal morgen?

Delen