Selecteer een pagina

RIAN BLOG 46 Sperziebonensoep

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG HONDERDVIERENVIJFTIG DINSDAG

Zodra ik wakker word snel even plassen en hup op de weegschaal. Ik hoop dat de 85 kg al een beetje in zicht komt. En ja hoor, ik ben onder de 86 kg en wel 85.7 kg. Ik ben zo blij als een kind! Vandaag ben ik vanaf dat ik met The New Food begon precies 21 kg afgevallen. Ik blijf het nog steeds ongelooflijk vinden dat het zo snel is gegaan.

Crashdieet

Sommige mensen zeggen me dat het veel te snel gaat en dat het gewicht er dan ook zo weer aanzit. Wanneer ik vroeger een of ander crashdieet had gevolgd was dat ook zeker zo. Ik kon heel makkelijk vele kilo’s afvallen, maar als ik dan eenmaal terugging naar mijn oude eetpatroon dan zat het er inderdaad in een mum van een tijd weer bij, inclusief rente. Daarom was ik ook altijd zo ontmoedigd en geloofde ik niet meer in diëten.

Maar wat ik nu doe is beslist geen dieet. Het is een levens-/voedingsstijl en zo voelt het voor mij ook. Het past helemaal bij mij en ik besef dat ik eindelijk heel bewust heb gekozen voor een gezonde levensstijl. Ik zal dus beslist niet meer gaan terugvallen, want ik wil nooit meer terug naar mijn oude patroon met alle gezondheidsrisico’s van dien.

Ziek

Helaas ben ik vandaag ziek. Ik denk dat ik kou heb gevat of een griepje heb, maar heel ernstig is het niet. Normaal gesproken heb ik bij de minste verkoudheids- of griepverschijnselen al hoge koorts. Nu is mijn temperatuur gewoon keurig en ik heb niet eens verhoging. Een hoge lichaamstemperatuur en heel veel transpireren, hoorde bij mij. Ook als ik niets onder de leden had.

Vanmorgen vroeg heb ik dus op het laatste moment mijn 2 koren af moeten zeggen. Geloof me: dat doe ik echt niet makkelijk. Ik weet immers hoe iedereen zich op de repetitie verheugt. Maar in deze Coronatijd moet ik net als ieder ander bij klachten thuisblijven. Ik doe voor de zekerheid wel even een zelftestje en die is gelukkig negatief. Dus kijk ik het even aan hoe mijn klachten verlopen. 

Zweten

Ik heb mijn temperatuur al een paar keer gecheckt sinds ik met TheNewFood ben begonnen en tot mijn verbazing zit ik nu in de ochtend op 36,3 graden, terwijl ik anders nooit onder de 37 graden een dag startte. Wanneer ik dan flink in de weer was en heel erg transpireerde, kwam ik met gemak aan de 37,8 graden of zelfs hoger. Ik voelde me daarbij niet ziek, maar besefte wel dat dit niet normaal was.

Nu ik door het afvallen steeds meer in de buurt van een gezond gewicht kom, transpireer ik ook heel veel minder. Ik had hier altijd erg veel last van. Mijn rug was altijd nat en als ik bv aan het dirigeren was, waren mijn nekharen altijd drijfnat. Daar werd ik altijd heel onzeker van. Die tijd is dus voorbij.

Relaxed

Voor nu heb ik een heerlijke relaxte dag gehad die ik grotendeels in bed heb doorgebracht. Zelfs in bed ontbeten met wat yoghurt. Tussen de middag maakte Marja voor mij een lekker gebakken eitje, wat ik ook op bed opeet. Het blijkt wel dat ik niet echt in orde ben, want tussen het lezen en filmpjes kijken op mijn tablet val ik regelmatig in slaap. Ik zal het dus wel nodig hebben.

Om 18.00 uur komt Marja vragen of ik al zin heb om te eten. Het is immers dinsdag en dag is sinds kort haar kookdag. Zij kiest dan ook zelf een recept uit en voor mij is het dan steeds weer een verrassing.

Visstoofpotje

Vandaag heeft ze voor een stoofpotje met vis gekozen. De schaaldieren die daar ook bij mogen, laat ze weg, omdat ze hier zelf allergisch voor is, maar dat doet niets af aan het gerecht. Jeetje wat is dit weer lekker. Ik heb me vandaag totaal niet ingespannen, dus je zou verwachten dat ik geen trek heb, maar het tegendeel is waar. Vanaf de eerste hap geniet ik en mijn bord gaat dan ook helemaal leeg.

Ik ben altijd weer verbaasd dat er nog steeds zoveel andere smaken in de gerechten van TheNewFood zijn. Dit gerecht had iets fris en romigs. Marja zelf kon er ook van genieten. En dit niet alleen van het gerecht, maar ook van het bereiden hiervan. Ze begint het steeds leuker te vinden om te koken. Normaal was haar kreet altijd dat ze gekookt water nog kon verpesten. Die tijd is voorbij: ze kan nu heerlijk koken!

DAG HONDERDVIJFENVIJFTIG WOENSDAG

Ook vandaag voel ik me nog behoorlijk ziek. Niet ziek genoeg om de hele dag op bed te liggen, maar beslist niet fit om ook maar iets te ondernemen. Mijn hoest is eigenlijk nog erger en de hoofdpijn is weer flink de kop op gestoken. Ik besluit toch maar even een Coronatest te gaan doen. Ik vertrouw het gewoon niet. De afspraak bij de GGD is snel gemaakt en ik kan vanmiddag al terecht.

Uitzieken

Als ik maar enigszins opknap wil ik namelijk weer onder de mensen. Er is nog zoveel te regelen voor het optreden van zaterdag 30 oktober en de koorlunch, die de dinsdag daarvoor nog plaats zal vinden. Ik kan het me gewoon niet permitteren om ziek te zijn. Maar ja, wie kan dat wel? En ja, ik weet het, uitzieken is noodzakelijk. Maar ik merk toch dat ik om dit te kunnen doen zekerheid nodig heb.

Ik blijf deze morgen in bed, lees wat en val ook af en toe in slaap. Ik heb mijn wekker gezet, want ik ben niet van plan weer een hele dag inactief te blijven. Ik wil eens even kijken hoe het gaat als ik vanmiddag en vanavond op en wat actiever ben. Het is vreemd om me zo futloos te voelen, na een periode waarin mijn energie niet op kon. Ik baal hier ook ontzettend van.

Gezond

Accepteren dat ik ziek ben, is voor mij best lastig. Zeker omdat ik zo overtuigd was van mijn eigen immuniteit. Nu ik zo gezond eet en alle benodigde vitamines en mineralen slik, zou ik toch voldoende weerstand moeten hebben? Ik voelde me zo sterk! Maar ach, ik weet ook wel dat dit geen garantie geeft om niet ziek te worden. Nu vertrouw ik er maar op dat ik snel weer opknap.

Bloeddruk

Het gaat verder natuurlijk ongelooflijk goed met mij. Vanmorgen heb ik ook weer eens mijn bloeddruk gemeten en die is mooier en lager dan hij ooit is geweest. 114/74. Van mijn huisarts moest ik onder de 140 bovendruk komen om af te mogen bouwen met de bloeddrukmedicijnen. Nu ga ik de komende 2 weken dus even dagelijks bijhouden of mijn bloeddruk laag blijft.

En als dit zo is, dan ga ik mijn huisarts voorstellen om af te bouwen of te stoppen. Ik weet dat zij voor medicijnen is omdat dit veiliger is, maar ik wil niet blijven slikken voor een probleem dat ik niet meer heb. Het wordt dus spannend de komende 2 weken.

Nagels

En weet je waar ik door mijn gezonde levensstijl ook verandering in merk? Mijn nagels zijn veel sterker en mijn haar ziet er niet futloos meer uit. Ook niet als ik mijn conditioner niet gebruik. Ook al komen er door het gewichtsverlies meer rimpeltjes, het is wel zo dat mijn huid er gezonder uitziet. Ik was altijd wat vaal/bleek en mijn huid was dof. Ik liep eigenlijk nooit zonder (bescheiden) make-up.

Maar de laatste tijd betrap ik mezelf erop dat ik soms wel eens zonder make-up de deur uitga. Nou eigenlijk moet ik het woord “uit gaan “ veranderen in “uit durf”. Eerder wilde ik niet zo gezien worden. Wat is er toch ongelooflijk veel veranderd de laatste maanden. Ik ben zowel uiterlijk als innerlijk een ander mens.

Eten

Als ik terugkom uit Rotterdam waar ik voor de coronatest heen moest, heb ik voor het eerst vandaag zin in eten. Ik rol even een paar plakjes kipfilet op die ik besmeerd heb met kruidenroomkaas. Dit smaakt me uitstekend. Voor ons diner flans ik snel wat in elkaar van restjes die op moeten. Ik weet zo langzamerhand precies wat wel en niet kan.

Recepten

De laatste tijd heb ik echter wel gemerkt hoe ongelooflijk makkelijk het is om simpelweg de heerlijke recepten te volgen. En ik heb nog zoveel wat ik niet heb gemaakt. Ik kijk heel erg uit naar al die lekkere stamppotten en zeker ook naar al het lekkers uit de kerstspecial. Steeds vaker vragen mensen om me heen om een boekje te mogen lenen of dat ik een recept doormail. Daar begin ik eerlijk gezegd niet aan.

Ik merk dat ik soms teruggrijp naar een bepaald boekje om bv een sausje te maken. Ik wil niet misgrijpen. Daarbij zijn de boekjes zo betaalbaar dat het voor iedereen haalbaar is om ze aan te schaffen. 

Ambassadeur

Wel geef ik regelmatig de tips van TheNewFood door over vitamines en mineralen, en vertel ik over het belang van gezonde vetten. Ook eieren en zout komen vaak ter sprake. Ik word al een aardige ambassadeur voor TheNewFood. Maar ja, eigenlijk is iedereen die zo gezond afvalt door deze aanpak een lopende reclame voor deze levensstijl. En het is denk ik niet alleen te zien aan mijn figuur, maar aan mijn hele zijn!

Nu eerst even koken en dan na het eten samen met Marja nog even in de boekjes duiken voor wat we de rest van de week gaan eten. Eigenlijk ben ik altijd degene die dan vervolgens de boodschappen doet, omdat ik dit gewoon erg leuk en fijn vind, maar morgen zal Marja dat even van me overnemen.

DAG HONDERDZESENVIJFTIG DONDERDAG

Het gaat nog niet zo lekker. Ik heb dan wel geen Corona, maar ziek voel ik me wel. Ik besluit er maar eens een hele dag aan toe te geven. Niet in verzet gaan, omdat ik eigenlijk de tijd gewoon niet kan missen, maar simpelweg accepteren dat het even niet gaat. Ik blijf lang in bed liggen en ontbijten doe ik niet. Als ik eindelijk uit bed kom, is ook de lunchtijd al voorbij.

Snacken

Ik besluit maar even te snacken en niet uitgebreid te gaan lunchen. Ik maak een bordje met lekkers. Een paar kleine snacktomaatjes, een stukje worst, een paar kaasblokjes en een paar olijfjes. Veel trek heb ik ook niet. Ik verruil mijn bed voor de bank en er komt dus verder deze dag niets uit mijn handen. Zelfs op de bank dommel ik in slaap. De inspanning van lezen en tv kijken is me eigenlijk al te veel.

Marja ziet wel dat koken vandaag ook niets wordt en besluit zelf maar even te gaan koken. Als je geen trek hebt, is soep misschien wel lekker om te maken, zegt ze. Dat lijkt me wel wat. Gelukkig hadden we voor deze week nóg een soep in de planning staan.

Sperziebonensoep

De sperziebonensoep met tartaar gaat ze maken. En… dit is al de zoveelste heerlijke soep uit de soepspecial die ons weer heel erg bevalt. Wat een idee om van tartaartjes balletjes te draaien. Daar zou ik nooit opgekomen zijn. Het was ook een goede verzadigende soep. Ik heb best moeten wennen aan soep zonder stokbrood en kruidenboter erbij. Die doopte ik dan altijd zo lekker in de soep. Vaak at ik meer brood dan soep. 

Soms heb ik het zwaarder met alle vastgeroeste ideeën in mijn hoofd dan met de daadwerkelijke omschakeling. Nou ja, zwaarder? Ik maak er geen punt van hoor. En het is echt gewoon prima zo, we genieten met volle teugen. Maar het drukt mij alleen wel regelmatig met mijn neus op de feiten. Want wat heb ik altijd verkeerd gegeten.

Futloos

Ik geef naar Marja aan dat ik er moeite mee heb dat ik zo futloos ben. Nu ik vanaf mei al bulk van de energie is dit zo’n terugval. Daar houd je gewoon helemaal geen rekening mee dat dat ook kan gebeuren. Van een overdosis aan energie naar bijna niets. Marja voelt zich wat machteloos omdat ze ziet dat ik het best moeilijk heb. De komende week heb ik het erg druk want het optreden van het aCapella koor staat voor de deur!

Afgelopen dinsdag heeft dit koor al een repetitie moeten missen omdat ik ziek werd en de repetitie van aanstaande dinsdag moet dus echt doorgaan. Zoals ik me nu voel, heb ik daar gewoon de energie niet voor en juist die energie is zo belangrijk voor de koorleden. Er zal hard geoefend moeten worden om de dames met vertrouwen hun eerste optreden te laten aangaan.

Tapaslunch

En volgende week dinsdag gaan we na het zingen weer met elkaar lunchen. Het wordt een tapaslunch. Ideaal voor iedereen, want of je nu ketogeen, koolhydraatarm, zonder gluten, zonder vlees of vis, met kaas of niet eet, het maakt niet uit. Er is altijd wel iets wat je dan kan eten. We zullen ook weer gaan karaoke-en als de sfeer er net zo in zit als de eerste keer, dan zal er ook weer enthousiast gedanst worden.

Op dit moment kan ik me niet voorstellen dat ik van dit alles de animator kan zijn, zoals iedereen inmiddels van me gewend is. Maar goed het is pas donderdag en ik heb nog tot dinsdag.

Chocotruffels

Ik voel me ’s avonds best een beetje zielig en dan heb ik, net als ‘vroeger’, toch nog wel eens zin in iets zoets. Zo’n moment waarop ik nog niet zo lang geleden de koekjestrommel of de zak chips leeg at of me bezondigde aan chocolade. Marja heeft begin van de week de week de avocado chocotruffels uit de vastenspecial voor mij gemaakt en deze ingevroren. Zo kan ik mijn hunkering naar zoet en chocolade weer even stillen.

Marja vindt dit echt zo’n moment om mij hier even op te trakteren. Ze moeten nog wel even ontdooid worden, maar dat geduld heb ik wel. Oh wat is dit ontzettend lekker. Het mooie is dat ik er slechts 2 neem en het daar ook bij kan laten. Dit was goed zo. Meer hoeft niet. Wat is dat anders dan vroeger. Toen was er geen rem, het was nooit genoeg.

DAG HONDERDZEVENENVIJFTIG VRIJDAG

Ook deze morgen gaat grotendeels slapend aan mij voorbij. Weer geen ontbijt dus. Maar dan ineens moet ik toch mijn bed uitkomen. We zijn al een tijdje op zoek naar een klein hypoallergeen hondje en hadden al verschillende adresjes hiervoor aangeschreven. Zojuist hebben we bericht gekregen dat we kunnen komen kijken naar een nestje Maltipoo’s.

Puppy

Marja vraagt of ik dit conditioneel aankan. Tja… ik denk het wel. Ik hoef er toch alleen maar heen met de auto en daar eventueel een puppy uit te zoeken? Dat moet toch lukken? Van alleen maar in bed blijven liggen, knap ik toch ook niet op. Het is geen corona, dus ik mag ook onder de mensen. We gaan dus op weg naar de fokker in Someren Noord-Brabant.

Omdat ik nog niets gegeten heb en Marja ook wel aan iets toe is, grijpen we voor het gemak even naar rookworst. Dat deden we in de eerste weken ook regelmatig. We vinden het geen delicatesse, maar het zorgt er wel voor dat we onderweg geen trek krijgen. En het is maar goed ook dat we dit gedaan hebben. Pffff, wat een reis.

Kiezen

Qua afstand zou het ons 2 uur kosten, maar door de vele files worden dat er drie. Maar goed, uiteindelijk zijn we op de plaats van bestemming en genieten we van de pups die nog beschikbaar zijn. We zijn natuurlijk direct helemaal verliefd op allemaal. Hoe maak je dan een keuze. Puur op ons gevoel natuurlijk, want beredeneren is er dan niet bij.

En dat is maar goed ook, want ons hart trok uitgerekend naar de pup die we vanuit beredenering nooit genomen zouden hebben. Een teefje ipv een reu, niet diepzwart zoals we van plan waren, maar zwart met heel donkerbruin en nog een grote schakering aan bruin/beige tinten, en de kleinste van het stel. We gaan natuurlijk niet over 1 nacht ijs en krijgen alle tijd om ze te observeren en goed te voelen.

Coosje

We waren ook niet van plan om er al een mee te nemen. Dat zou as zondag pas gebeuren Maar ja… die reis van drie uur, daar zien we eigenlijk wel erg tegenop. We besluiten dus om haar mee te nemen. We hebben nog niet alles voor haar in huis, maar krijgen het voer mee waar ze aan gewend is en voor de rest improviseren we wel. Het wordt weer een lange reis van zelfs meer dan drie uur. Al die tijd ligt ze rustig te slapen.

Bij thuiskomst wordt het spannend. Van een ren naar een groot appartement, zonder haar moeder, broertjes en zusje. Maar ook dat verloopt heel relaxed. We bieden haar direct eten en drinken aan waar ze smakelijk van geniet. Terwijl ik toch nog maar even aan het koken sla, huppelt ze door het huis en de verdere avond brengt ze het ene moment door op Marja’s schoot en dan weer op de mijne.

Romige bloemkoolrijst

Ik heb het mezelf makkelijk gemaakt met de romige bloemkoolrijst uit de vastenspecial. Ik heb nog wat plakken ham in de koelkast en die snijd ik in reepjes en doe ik er nog bij. Terwijl onze Coosje lekker ronddartelt, genieten wij nog even van dit prakkie. Veel te laat, maar daar smaakt het niet minder door. De rijst is heerlijk! Als het tijd is om naar bed te gaan zetten we een grote mand naast het bed, waar we haar inleggen.

We verwachten een heel onrustige nacht, maar ze slaapt door tot 7.30 uur. Na de vermoeiende middag en avond, voel ik me na deze goede nacht slaap weer een stukje fitter en stel ik voor dat ik de 1ste ben die er voor de vroege plas uit gaat en je gelooft het of niet, maar ook die eerste plas buiten gaat zonder problemen. Wat een topstart.

Delen