RIAN BLOG 66 Erwtensoep

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG TWEEHONDERDÉÉNENDERTIG DINSDAG

Normaal sta ik op dinsdag te popelen om op de weegschaal te gaan staan, maar vandaag voel ik me er toch wat gestrest bij. Zal ik nu al wat zijn afgevallen of werkt het vele (gezonde) eten nog door en zit er misschien zelfs nog wat bij?

Opluchting

Ik bouw de spanning maar niet te lang op en stap snel op de weegschaal. Tot mijn grote opluchting zie ik dat mijn lichaam zich al aan het herstellen is en ik nu 83.7 kilo weeg. Een paar onsjes meer dan het laatste weegmoment voor de kerstdagen, maar dat maakt me niet uit. Terug naar de structuur die ik had, doet mijn lichaam goed.

Misschien ben ik zelfs wel een geluksvogel, want ik weet dat er mensen zijn die weken, soms zelfs maanden stilstaan. Het geeft me ook een extra stimulans in een periode dat mijn buikrust nog niet helemaal terug is. Gelukkig gaat dit ook al wat beter en hoef ik niet meer toe te geven aan dit gevoel, maar ik kan niet wachten totdat ik weer kan zeggen dat mijn lichaam niet meer naar eten verlangt en verzadigd voelt.

Anders

Ik ben best wel met het hele proces van extra eten rond de feestdagen bezig geweest. Ik kan voor mezelf de conclusie trekken dat ik het bij de volgende feestdagen of bijzondere gelegenheden anders ga doen. Natuurlijk zal ik dan wel iets lekkers uit TheNewFood boekjes kiezen om te maken, maar ik zal me dan beperken tot één keuze en niet meerdere. Dus; óf lekkere cakejes óf bonbons óf een ander baksel.

Door teveel te maken, heb ik voor mijn gevoel geen maat kunnen houden. Op de een of andere manier val ik daardoor terug in mijn oude patroon. Het maakt dan niet uit of het ketogeen is of niet, het gaat om mijn gedrag.

Compenseren

Ik sta aan het begin van 2022 en dit jaar staat het hele jaar in de eerste plaats voor gezondheid! Want zonder een goede gezondheid, valt er op ieder ander gebied ook weinig te genieten en sta ik ook minder sterk als het weer eens tegen zit. Als ik terugkijk op mijn gezondheid in 2021 heb ik zoveel gewonnen. Vanaf mei 2021 ben ik gezond en puur gaan eten.

Al vrij snel voelde ik dat ik meer energie kreeg, vitaler werd en mijn eigenwaarde op het gebied van mijn uiterlijk terugkwam. Ook al heb ik mijn hele leven aangegeven, geen moeite te hebben met mijn uiterlijk en mijn dikte, nu weet ik dat ik dit gevoel gecompenseerd heb en er zelf in ben gaan geloven. Nu ik me zo anders voel, weet ik dat ik mezelf dus voor de gek heb gehouden.

Schijnvertoning

Het heeft ook niet geholpen dat iedereen altijd zei dat mijn “dikte” bij me hoorde en ik er altijd geweldig uitzag. Ik deed altijd erg mijn best om aparte kleding te kopen, mijn haar modern en soms apart geknipt te hebben en me heel energiek voor te doen. Ik was door mijn enthousiasme ook altijd energiek, maar nu weet ik hoeveel moeite me dit gekost heeft.

Wanneer ik nu net zo enthousiast ben en heel veel energie verbruik voel ik me echt heel anders. Niet totaal gevloerd na afloop en het duurt geen dagen voor ik weer terug op energie ben. Een nacht goed slapen is dan voldoende. Wat een enorme verandering heb ik toch doorgemaakt in 2021! Het voelt zo goed om met die ervaring 2022 in te gaan en ik heb er veel vertrouwen in.

Eindstreep

Ik heb beslist nog wat kilo’s te gaan, maar ik weet dat ik uiteindelijk mijn doel zal bereiken. Bij eerdere lijnpogingen of extreme diëten, bereikte ik de eindstreep niet. Wanneer dit wel een keer lukte, dan viel ik daarna altijd direct weer terug en was ik in no-time weer dik. Soms zelfs dikker dan daarvoor. Maar sinds ik me zo geweldig voel door de manier waarop ik nu eet en de vele voordelen ervaar, wil ik niet meer anders!

Samen zingen

Deze ochtend heb ik een online brainstormsessie met een andere dirigent waarmee ik dit jaar allerlei uitdagingen aanga. Vandaag is de grootste uitdaging om samen online te zingen. Met Zoom gaat dat niet omdat er een enorme vertraging is en je dwars door elkaar heen zingt. Kan je nagaan hoe dat klinkt als je dit met een koor doet. Maar nu kan het wel door Zoom en Jamulus samen te gebruiken.

Het kost wat moeite om het allemaal werkend te krijgen, maar ik word hier deskundig doorheen geholpen. Na een half uurtje zijn we samen aan het zingen en klinkt het écht geweldig. Wat een vooruitgang en wat een mogelijkheden biedt dit nu we niet live kunnen zingen. Het maakt me helemaal blij. We blijven niet zingen, want er moet ook veel besproken worden.

Lichter lopen

We weten elkaar enorm te inspireren en pas rond lunchtijd sluit ik de computer weer af. Tijd om mijn hoofd even leeg te gaan maken en met Coosje naar buiten te gaan. Ik zet de pas er flink in en realiseer me ineens dat ik ook heel anders loop de laatste maanden. In de eerste plaats lichter, maar ook mijn bovenbenen schuren niet meer tegen elkaar.

Dat vond ik altijd zo’n vervelend gevoel en mijn broeken of leggings sleten dan ook snel op die plaats. In de zomer kon ik ook nooit een jurk of rokje aan, want blote benen tegen elkaar is echt geen fijn gevoel. Dat ik dat niet eerder heb opgemerkt. Weer een voordeel.

Kleinkinderen

In de middag ga ik even boodschappen doen. Morgen komen de drie kleinkinderen, waarvan er twee blijven logeren. Ik heb altijd graag alles in huis, zodat mijn aandacht alleen naar de kinderen uit kan gaan en ik niet naar de winkel hoef. De keuzes die ik maak tijdens het boodschappen doen, zijn ook heel anders dan eerder. Ik koop echt nog wel iets lekkers voor de kinderen, maar overlaad ze niet meer met zoetigheid.

Ook naar hen toe hou ik veel meer maat en soms zet ik ze iets uit de boekjes van TheNewFood voor. De ene keer valt dit beter in de smaak dan de andere keer, maar ik blijf het proberen.

Eenvoudig

Voor vanavond maak ik heel eenvoudig een omelet, die ik voor Marja anders beleg dan voor mijzelf. Ik heb altijd veel behoefte aan kaas, maar voor Marja wordt het dan al snel te zwaar. Dat geldt eigenlijk ook voor de zalm die ik er opdoe. Zij kiest voor plakjes kipfilet. Maar hoe dan ook, het ziet er lekker uit en smaakt ons beiden prima.

In de avond blazen we alvast de luchtbedden op en halen we wat speelgoed voor de kinderen uit de kast. Daarna is het klaar voor vandaag en gaan we in de ‘chill-mode’.

DAG TWEEHONDERDTWEEËNDERTIG WOENSDAG

Zonder eerst te ontbijten rijd ik in de vroege ochtend naar Zoetermeer om Layna op te halen. Ze wilde dat ik vroeg kwam, zodat ze nog even wat tijd met oma alleen zou hebben. Daar kom ik graag mijn bed vroeg voor uit.

Presentatie

Ze vertelt me wat ze nog graag wil doen voordat de andere twee kinderen komen. Voor school moet ze een powerpointpresentatie maken naar aanleiding van een interview dat ze met een klasgenootje gehouden heeft. Jeetje negen jaar en dan al zo’n presentatie moeten maken en daar dan later een spreekbeurt bij houden. In mijn tijd was dat toch wel anders.

Ze weet heel goed wat ze wel en niet wil en daarnaast weet ze ook goed wat van de meester wel en niet mag qua vragen en antwoorden. Het lukt ons niet om dit helemaal klaar te krijgen. We zijn al een eindje op weg en gelukkig heeft ze nog wat tijd zodat ik haar volgende week woensdag weer kan helpen. We eten samen pannenkoeken van mozzarella uit de startgids. Wat zijn ze lekker!

Gezelligheid

Dan komen de kleintjes en is het gedaan met de rust, maar is het wel heel erg gezellig. Helaas regent het de hele middag en kunnen we niet naar buiten. Dat is geen enkel punt want we brengen de middag door met spelletjes, knutselen, kleien en een leuke film. De kinderen mogen kiezen wat ze willen eten. Oma heeft pannenkoeken, poffertjes en frietjes. Ze willen allemaal wat anders en dat is natuurlijk geen enkel punt.

Alles is zo klaar. Voor Marja en mij maak ik een salade van avocado, ei, zalm, fijngesneden ui, boursin, snacktomaatjes en ijsbergsla. We smullen allemaal. Na het eten wordt Layna door Marja naar huis gebracht en ga ik de kleintjes douchen. Daarna lezen we nog even gezellig een verhaaltje en dan hup naar bed. Als Marja thuiskomt is de rust alweer wedergekeerd in huis en sluiten we samen de dag gezellig af.

DAG TWEEHONDERDDRIEËNDERTIG DONDERDAG

We zijn wat vroeger wakker dan anders, de kinderen slapen niet uit. Geen punt hoor, ik sta op en laat Marja nog eventjes rustig liggen.

Ontbijt

Samen met de kinderen ontbijt ik. Dit doe ik omdat ik het gezellig vind om samen te eten. Ik weet dat ik het ontbijt beter over kan slaan. Maar soms maak ik heel bewust een andere keuze. We kiezen allemaal voor yoghurt. Bij de kinderen gaat er vanillevla en cruesli doorheen en ik roer er suikervrije jam door. De dag kan beginnen.

Gelukkig is het droog en er schijnt zelfs een zonnetje. Ik trek er direct met de kinderen op uit, want je weet maar nooit of het weer vanmiddag anders zal zijn. Ik heb ze beloofd naar de speeltuin in het bos te gaan. We trekken kaplaarzen aan en kleden ons warm. Dat blijkt wel nodig. De zon mag dan schijnen, maar het is koud.

Bos

Het bos is erg drassig en in de speeltuin lopen we te soppen in de modder, maar dat mag de pret niet drukken. Dat maakt het eigenlijk juist leuker. Want daardoor is het een beetje glad en vergt het wat behendigheid. De kinderen klimmen en klauteren, gaan op de kabelbaan en zitten in no-time onder de modder. Het deert hen niet en mij al helemaal niet.

We bouwen samen een pracht hut van losliggende takken en maken ook nog een stevige wandeling. Het is puur genieten. Pas wanneer het rond lunchtijd begint te regenen, gaan we weer terug naar de auto. Net voor de bui echt losbarst zijn we thuis.

Trek

We gaan eerst even wat eten. Van buitenlucht krijg je namelijk trek. Ook ik heb trek, maar ik beperk me tot een paar blokjes kaas. Marja heeft al wat gegeten. De rest van de middag wordt er gespeeld met auto’s, poppen, lego, schilderen we stenen en doen we spelletjes. Voor de kinderen maak ik rond 18.00 uur pastasaus uit de lentespecial: de kiproomsaus. Marja en ik met courgettespaghetti en de kleintjes met spaghetti.

Wanneer papa en mama ze later komen ophalen, vertellen ze dat oma hele erge lekkere pasta kan maken. Dat compliment steek ik weer in mijn zak. In de avond voelen Marja en ik allebei dat we deze drukte niet meer gewend zijn en besluiten we de luchtbedden te laten voor wat ze zijn. Die liggen er morgen ook nog. We ploffen op de bank en gaan samen een mooie film kijken.

DAG TWEEHONDERDVIERENDERTIG VRIJDAG

We slapen een beetje uit en slaan het ontbijt over. Als we eenmaal in de benen zijn, gaan we het huis eerst even onder handen nemen.

Werkbij

Als we daarmee bezig zijn, worden we allebei aangestoken door een werkbij. We hebben zin om eens wat orde op zaken te stellen in onze kasten. Er staat ook zoveel speelgoed van de kinderen in, waar ze al lang niet meer mee spelen of te groot voor zijn. Er kan vast wel wat weg. Al opruimend komen we van alles tegen wat ook overbodig is. Uiteindelijk hebben we weer kasten waar nog wat ruimte in over is.

Niet alles wordt weggegooid. Sommige spullen gaan naar de kringloopwinkel zodat andere kinderen er weer plezier van kunnen hebben. Dat geeft een goed gevoel. Daarna lunchen we samen en maak ik de tosti uit de startgids die we allebei erg lekker vinden. Deze staat regelmatig op ons menu maar gaat nooit vervelen. 

Erwtensoep

In de middag gaat Marja wat studeren, doe ik eerst boodschappen en ga ik later nog wat schilderen. Al met al is het een productieve, maar rustige dag. We sluiten de dag af met erwtensoep uit de stamppotspecial. Ik heb hier al zo vaak over gelezen en kon me niet voorstellen dat de smaak iets te maken zou hebben met erwtensoep. Want hoe kan een soep zonder erwten nu als erwtensoep smaken?

Het is een groot succes en we smullen ervan. Echt een soep die enorm vult en ons een heel winters gevoel geeft. Deze soep gaat zeker in de herhaling. De hele avond zijn we dan ook meer dan verzadigd en hebben we geen enkele behoefte om ook maar iets te snacken.

Gezondheid verbeterd