Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt.
Wortel
“Als je maar niet denkt dat ik dat ga eten”, roept Vinz verontwaardigd als hij ziet dat ik wortel aan het raspen ben. “O, maar deze wortel ga jij echt wel lekker vinden hoor”, stel ik hem gerust. Vinz lust namelijk geen wortel 😉. Ik vertel hem niet dat ik met een speciaal project bezig ben. Vandaag ga ik ze verrassen met een keto-tulbandcake.
Ze vonden zo’n tulbandcake vroeger altijd heerlijk, vooral met veel suikerrijke abrikozenjam. Nu ze keto eten past dat natuurlijk niet meer en dat vinden ze dan toch jammer. Of ik hem niet keto kon maken, vroegen ze me laatst. Nu ben ik niet zo van alles namaken met amandelmeel, ik wil ook iets voedzamers maken! Zo kwam ik op het idee om de ontbijtkoek uit de ontbijt&lunchspecial te maken, maar dan in mijn tulbandvorm!
Tulbandcake
Inmiddels ligt er al een hele berg geraspte wortel. Het is maar goed dat Vinz naar school gaat en mij niet nauwlettend in de gaten kan houden en ziet dat die wortel de basis vormt van de ontbijtkoek. Het is woensdag en Vinz is als eerste thuis uit school. Het hele huis ruikt heerlijk. Trots laat ik de vermomde ontbijtkoek zien. Vinz is zo blij met deze ‘tulbandcake’ dat hij ernaar blijft staren. “Ik heb veel honger mam!”, laat hij weten.
Niet veel later komt Senn thuis. “We hebben tulbandcake”, roept Vinz zodra hij binnenkomt. Senn stormt naar de keuken. Enthousiast roept hij: “ja mam dit heb ik gemist; het ruikt heerlijk!” Verwachtingsvol kijken ze mij aan maar ik moet ze teleurstellen. De cake is pas voor straks, tijdens onze filmmiddag. Eerst mag hij ook nog verder afkoelen en gaan we lunchen.
Haast
De jongens voelen wel dat ik niet toe ga geven en zwijgend beginnen ze aan hun lunch met kippenvleugeltjes! Ze haasten zich wel, want hoe eerder ze klaar zijn hoe sneller het straks tijd is voor de film. Ze eten er elk zes. Voor we samen aan dit avontuur begonnen, zouden ze niet genoeg hebben gehad aan 6 kippenvleugeltjes als lunch. Nu zijn ze veel sneller verzadigd, valt mij op.
We hebben een programma af te werken en voor ik het weet, zitten de jongens al in de auto. Geen moment hoef ik ze aan te sporen. Wat zo’n tulbandcake al niet kan doen, denk ik gniffelend. In de bibliotheek zoeken de jongens snel nieuwe boeken uit en ook de nieuwe schoenen voor Senn zijn snel gevonden. We haasten ons tenslotte naar het gemeentehuis voor de nieuwe ID-kaart voor Vinz.
“Eet mij”
Thuisgekomen zitten de heren voor ik het weet al opgetogen op de bank klaar. Ze kijken elkaar verwachtingsvol aan als ik kom aanlopen met hun plak tulbandcake. Het is een enorm succes! Ik vind het zelf ook heel erg geslaagd. Ik heb deze ontbijtkoek nog nooit eerder gemaakt. Tijdens mijn afvalperiode hield ik het echt vooral bij de hoofdmaaltijden en een enkele keer een hartig tussendoortje of een toetje.
Ik had namelijk al snel in de gaten dat dit soort baksels mij toch weer hongerig maakte en dat ik dan geen maat kon houden. Zo’n baksel bleef de hele dag roepen om gegeten te worden. Het móest op. Mijn oplossing was dus om het gewoon helemaal niet te eten. Dat werkte heel goed. Ook voor Vinz en Senn is één stuk niet genoeg merk ik, ze willen nog meer. “Mogen we het ook mee naar school morgen?”, vraagt Vinz.
Hints
Tijdens het avondeten, we eten spruiten met rookworst uit de eenpanspecial, vertellen ze Dave in geuren en kleuren over de tulbandcake. “Pap, je moet die écht proeven hoor”, benadrukt Vinz. Na het eten breng ik Senn naar de voetbaltraining en onderweg krijg ik het éne na het andere compliment van Senn. “Jij kunt écht goed bakken; jij maakt écht lekkere dingen.” En “Dit is het lekkerste wat ik ooit heb gehad.”
En, gaat hij onvermoeibaar verder: “Ik zou dit wel elke dag dit willen eten. Misschien kan ik het straks samen met papa proeven. Ik vind het fijn dat je zo goed voor mij zorgt.” En tot slot met zijn allerschattigste stem: “daaaaaaaaag mam tot straks met een dikke kus erbij!” Deze jongen weet wel hoe hij zijn moeder moet inpalmen.
Trigger
Eenmaal thuis snijd ik lekker dikke plakken af voor de jongens en Dave en besmeer ze met roomboter. Als Senn binnenkomt na de voetbal ziet hij de bordjes al op tafel staan. Een brede glimlach verschijnt op zijn gezicht. “Bedankt dat jij mij zo goed begrijpt mam!” Samen genieten ze van de ontbijtkoek; ook Dave vindt het heerlijk. De volgende dag krijgen de heren alle drie cake mee in hun lunchtrommel.
Er zijn nog een paar plakken over. De hele dag roepen die plakken… Ik wil ze niet opeten, want ik wil de jongens niet teleurstellen, maar het kost me heel veel moeite. Uiteindelijk eet ik de helft op. Ik snap niet zo goed hoe anderen dit soort dingen in huis kunnen hebben zonder alles in één keer op te eten. Voor mij werkt het niet, dit moet ik mijzelf niet elke week aan gaan doen besluit ik. Dan ben ik maar niet de liefste moeder…
Zij zijn veel afgevallen
Diabetes 2 omgekeerd