Verpleegkundige en keto-expert Lara Schalk eet zelf al bijna tien jaar gezond koolhydraatarm/keto, ook tijdens haar zwangerschap. Lara werd op 1 maart moeder van haar eerste kindje. Baby Joep gaat natuurlijk ook gezond keto eten… In haar blogs neemt Lara je mee op dit avontuur.
Voorbereiden op het feestmaal
Joep gaat vandaag voor het eerst ‘echt eten’. Hij is ruim vijf maanden oud en heeft er veel zin in! We hebben ons weekmenu een beetje omgegooid, om ervoor te zorgen dat Joep ook ‘mee kan eten’ tijdens de maaltijden. Samen installeren we hem goed rechtop in zijn stoeltje. Slabbetje voor en alle ‘kwetsbare’ meubels opzij geschoven. Wij zijn er nu klaar voor!
Een bakje vol
We eten als gezin samen de maaltijd. Wij als bereid gerecht, Joep alleen ‘losse onderdelen’ als ‘een bakje vol’. In principe eet hij dus hetzelfde als wij, maar dan wel puur: hele stukken (gaar) voedsel. Zonder heftige smaakjes en toevoegingen. Normaal gesproken is het advies om je kindje één smaak per keer te laten ontdekken. Maar wij doen niet aan ‘normaal’. Joep mag meerdere smaken ‘tegelijk’ ontdekken.
Joep kan zo zelf kiezen wat hij wil en op dat moment nodig heeft. Ik ben ervan overtuigd dat jonge kinderen nog erg goed in contact staan met hun lijf. Ze weten precies wat hun lijfje nodig heeft én hoeveel. Zijn bakje vol bestaat uit een stukje vlees, gestoomde komkommer en broccoli, en een halve aardbei… De stukken kan hij goed vastpakken en er blijft nog een stukje over waaraan hij kan sabbelen, zuigen en knagen.
Aanvallen!
Joep kijkt zijn ogen uit als hij het eten voor zich ziet liggen. Hij weet eigenlijk niet zo goed wat hij als eerst moet pakken. Uiteindelijk kiest hij het stronkje broccoli. Vies kijken doet hij niet, hij lijkt het wel lekker te vinden! Steeds driftiger begint hij op de broccoli te sabbelen. Vol goede moed begint hij daarna aan het stukje vlees. Ook dat is duidelijk een favoriet. Hij weet op een gegeven moment niet meer waar hij tussen moet kiezen: in zijn ene hand de broccoli en in zijn andere hand het stukje vlees. Wat een feest!
Zuur!
We vinden het allemaal fantastisch. Joep smult en eet alsof hij het al jaren doet! Soms is hij ineens even heel erg druk, dan laat hij zijn enthousiasme de vrije loop. Wij genieten mee. We hadden eerlijk gezegd gekke bekken en zure gezichten verwacht, maar dat gebeurt niet. Tenminste, tot hij aan de aardbei begint. Hij vindt hem eerst nog wel interessant, vooral om kapot te knijpen. Maar als hij hem in zijn mond steekt, kijkt hij zuur. Als ik de aardbei even proef, snap ik hem wel. Echt zoet is hij niet.
Ravage
Na twintig minuten is hij er wel klaar mee. Hij begint moe te worden. Er is uiteindelijk meer eten op de grond beland dan in zijn mond, de kamer zit onder de korrels broccoli en Joep en zijn kleren zijn net zo rood als de aardbei. Terwijl ik Joep uitkleed, laat papa het bad vollopen. Hij heeft het eten werkelijk overal gekregen. Na het bad gaat Joep voldaan, schoon en vooral erg moe slapen.
Terug in de huiskamer gaan we aan de slag met de ravage die Joep heeft aangericht… oef, dat ‘echte eten’ is superleuk, maar de ‘schade’ valt me toch wel een beetje tegen. Afgezien daarvan zijn we erg tevreden. Joep heeft vandaag vier nieuwe dingen geproefd en dat is nog maar het begin… De volgende ochtend ontdek ik nog een halve broccoli in zijn halsplooi.
Zij zijn veel afgevallen
Diabetes 2 omgekeerd