Selecteer een pagina

BLOG 36 Eten en voetbal

Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt.

Overvloed

Alles draait op dit moment om voetbal. Bij ‘de mannen’ althans. Ik vind het leuk om bij de wedstrijden van Senn te zijn, maar voetbal kijken op tv, daar heb ik echt niets mee. Normaal was ik altijd van de catering tijdens voetbal. De tafel stond vol met lekkers: allerlei snacks, pizza’s en zoetigheid. En zodra er lege schalen waren, vulde ik die weer aan. Bij van die grootse voetbalwedstrijden op tv hoorde heel veel ongezond eten.

Dat gaan we nu natuurlijk anders doen.  Vasthouden aan gezond keto vraagt om steeds de juiste keuzes maken. Vooruit denken. Ik maak daarom elke week een planning. Dat is mijn houvast. Het menu voor deze week had ik al klaar voor ik in de gaten kreeg dat er voetbal zou zijn. Ik merk dat ik toch een beetje in paniek raak van het idee dat ik dat helemaal om moet gooien. Dus ik ga niets omgooien heb ik besloten.

Pauzeknop

Maar dan komt Senn naar me toe. “Mam ik maak me druk. Nederland moet elke keer om 17 uur voetballen, dan zijn ze aan het voetballen als wij MOETEN eten.” Hij kijkt er enorm teleurgesteld bij. “We kunnen de televisie op pauze zetten als we eten,” stel ik hem gerust, “en dan kijken jullie na het eten gewoon verder!” Ik vind het zelf een prachtige oplossing.

De mannen vinden het niets en Dave grijpt in: “We gaan die wedstrijden helemaal niet op pauze zetten, toch Senn? We gaan gezellig voor de televisie eten en ondertussen de wedstrijd kijken.” Senn is opgelucht en roept “Hé pap, high five!” Senn is gerustgesteld, maar voor mij voelt het toch anders. Daar gaat mijn plan. Voor morgen staat nasi met saté op het menu en dat eet toch niet fijn op de bank, bedenk ik me.

Hulp

Dave ziet dat ik het er moeilijk mee heb. Hij komt naar me toe en zegt dat ik me te druk maak om niets. Dat het allemaal wel goed komt. Ik weet dat hij gelijk heeft, maar schakelen met eten vind ik lastig. Voor mijzelf werkt het het beste als het allemaal duidelijk en voorspelbaar is. Daarom maak ik juist de schema’s! Zodat ik een leidraad, een houvast heb voor mijzelf. Zodat ik niet ‘per ongeluk’ de mist inga.

Ik deel mijn zorgen met Dave en hij oppert: “Zal ik dan het denkwerk voor je doen? Ik heb morgen wel zin in groente-roomsoep met de kaascrackers die je er altijd bij maakt. Dat kan ook heel goed op de bank. En volgende week spelen ze ook tijdens het eten, misschien kun je daar al rekening mee houden?” zegt hij met een knipoog. Schoorvoetend ga ik akkoord met de soep, al irriteert het me allemaal wel.

Een nieuw plan

Het moet niet gekker worden, denk ik. Mijn weekschema maken aan de hand van het speelschema van het WK…. Ik zet me over mijn boosheid heen en pas mijn planning aan. Morgen eten we de groente-roomsoep uit de soepspecial (Dave zijn favoriete soep) en de snelle zaden/pitten crackers uit de startgids. Die vinden ze ook allemaal heerlijk. Ik maak voor op de crackers nog een eiersalade en een makreelsalade bij. 

Als ik een dag later in de keuken sta om de soep te maken voel ik toch weer irritatie/boosheid opkomen. Ik stop met koken, pak Charlie zijn riem en ga met hem naar buiten. Ik moet eerst weten voor mijzelf waar die gevoelens vandaan komen, wat er ‘onder zit’. Zittend op een bankje buiten sluit ik mijn ogen en laat ik de gebeurtenissen van de afgelopen dagen nog eens langskomen. Wat is er eigenlijk aan de hand? 

Onzeker

Ik voel dat mijn boosheid vooral te maken heeft met mijn eigen onzekerheid. Bang om toch weer de weg kwijt te raken. Ik kan van dit soort situaties best nog wel in paniek raken. Ik wil echt nooit meer terug naar hoe het ging met eten, terug naar hoe ik was, hoe ik eruit zag, hoe ik me voelde; dat wil ik echt nooit meer meemaken. Dat weet ik heel zeker. En dan voel ik de enorme pijn en het verdriet van toen opkomen.

De tranen stromen over mijn wangen. Dat was het dus. Wat zit daar nog veel schaamte, onzekerheid en verdriet. Ik laat het er allemaal even zijn terwijl ik steeds harder moet huilen. Als ik voel dat het wat rustiger is in mij haal ik een paar keer diep adem en richt ik me op mijn ademhaling. Drie tellen in, drie tellen vasthouden, drie tellen uitademen en drie tellen vasthouden. Na een paar minuten voel ik me een heel stuk beter.

Ruimte 

Als ik terug ben en een kop thee heb gedronken, ga ik weer verder met het eten. Nu met een ander gevoel. Ik geniet, want nu maak ik ook allerlei lekkers, maar nu gezond lekkers! Als het WK begint serveer ik de mannen hun soepje met de crackers erbij. Ze genieten van hun eten, maar ook van het voetballen. Senn is tevreden en stelt meteen voor dat we bij de volgende wedstrijd van Nederland snert eten met een spekpannenkoek.

Ikzelf geniet vooral van het feit dat de tafel niet afgeladen vol staat met allerlei ongezonde dingen. Ik geniet er ook van dat ik vandaag mijzelf de ruimte heb gegeven om naar binnen te gaan. Om te onderzoeken wat er werkelijk aan de hand was, waar die irritatie vandaan kwam. In plaats van gewoon door te gaan en mijn gevoelens weg te duwen. In gedachten geef ik mijzelf een schouderklopje en voel ik me trots. 

Delen