BLOG 15 Passie

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG ZEVENENVEERTIG ZATERDAG

Het belooft een drukke dag te worden. Maar eerst ontbijten met Griekse yoghurt met siroop, room, wat suikervrije jam en een beetje lijnzaad. Marja voegt daar nog wat nootjes aan toe. Daarna meteen aan de slag met liedboekjes maken en alle andere voorbereidingen voor morgen.

Sneakers

Er komt een koper langs voor Marja’s (oude) E-Bike. Daana de noodzakelijke boodschappen voor onze vakantie en de komende week. Tussendoor scoor ik nog even een paar mooie sneakers. Ik pas met gemak in maat 38, in plaats van de maat 39 die ik voorheen kocht. De lengte had ik niet nodig, maar omdat mijn voeten vaak opgezet waren, moest ik altijd een maat groter kopen. Dat besef ik eigenlijk nu pas

Ik verlies vet/centimeters op veel plaatsen; Voeten, enkels, polsen, gezicht, nek, oogleden, borsten, maag, taille, buik, bovenbenen, bovenarmen en zelfs bij mijn vingers. Mijn trouwring zit los! 

Wereldreis

We gaan met de camper een ‘wereldreis’ door Nederland maken. We gaan van Rome, naar Bern, naar Californië, naar Austerlitz, naar Frankrijk, naar Nederland, naar Canada, naar Engeland (DR), naar Siberië, naar Marokko, naar Napels, naar Polen, naar Bombay, naar Zurich, naar Moskou, naar Petersburg, naar Amerika, naar Bethlehem, naar Denemarken, naar De Krim, naar de Sahara, naar Madrid en dan naar Engeland (GLD).

In augustus vervolgen wij onze wereldreis in de weekenden nog in gedeeltes naar Portugaal, Borne, Egypte, Nazareth, Oostenrijk, Oost-Indië, Palestina, Parijsch, Spitsbergen en Zuid Carolina.

Uitdaging

’s Avonds eten we weer mijn favoriete shoarmagerecht. Voor Marja voeg ik daar weer wat prei aan toe, voor de extra koolhydraten. Toe neemt zij een zelfgemaakt yoghurtijsje. In de avond bereiden we onze wereldreis nog een beetje verder voor.

We zijn van plan in de vakantie wel af en toe uit eten te gaan. Dat wordt een leuke uitdaging, waar we ons nu al op verheugen. Maar eerst morgen eindelijk weer zingen/dirigeren. Dan moet Marja nog 3 dagen werken en dan is het tijd voor avontuur en relaxen. Ik kan niet wachten.

DAG ACHTENVEERTIG ZONDAG

Direct aan het begin van de dag voel ik me (positief) gespannen en blij. Na anderhalf jaar kan ik eindelijk mijn beroep en grote passie weer uit gaan voeren. Vanmiddag is de OPEN REPETITIE van het nieuwe koor aCapelle wat ik hier in Capelle aan den IJssel ga oprichten. Er zijn zoveel aanmeldingen. Echt heel gaaf. Maar voordat het zover is, moet er nog wel het een en ander gebeuren.

Lunchpakket

We ontbijten stevig, omdat we geen tijd zullen hebben om echt te gaan lunchen. Uiteraard nemen we wel wat noodrantsoen mee, maar dat zal tussen de bedrijven door naar binnen gewerkt moeten worden. Daar zijn we eigenlijk niet meer zo van. Als we eten, willen we dit rustig en bewust doen en we maken er ook altijd een fijn gezamenlijk moment van. Nu is het even niet anders en dat is ook goed.

Ik bak een omelet geklutst met room, bak plakken spek uit en doe hier nog kaas bij. Marja neem volle kwark met jam, room, wat noten en wat lijnzaad. Beiden kunnen we er zo wel een dagje tegenaan. Marja gaat met mij mee om zelf te kunnen ervaren hoe het na zo lange tijd voor mij weer is om voor een koor te staan.

Onzeker

Eerder vanmorgen zei ik tegen haar: “Ik zal het toch nog wel hebben he? Ben ik nog wel inspirerend genoeg, na al die tijd? Is mijn stem nog wel goed genoeg? Zal ik het vol kunnen houden al die uren staan?” Ik was wat onzeker. Ongelooflijk he als je al 35 jaar dirigent bent? Maar die hele Coronaperiode heeft er bij mij flink ingehakt. Van wekelijks 6 koren naar helemaal niets meer.

Ik miste het zingen, de optredens, de bedrijvigheid en zelfs het tekort aan vrije tijd. Daarnaast miste ik ook al die mensen om mee heen. Toch is het even wennen om na zo lange tijd weer onder de mensen te zijn. Die energie was er zo lang niet geweest. Maar al vanaf het allereerste moment voel ik dat ik weer in mijn kracht sta en ik geniet dan ook met volle teugen. Marja ziet het en geniet van deze ontwikkeling in mij.

Slank

Marja is blij dat ze is meegegaan, want bij thuiskomst kan je dit gevoel en de sfeer toch niet zo goed overbrengen. Ze is ook trots op me. En dat niet alleen om hoe ik alles weer oppak, maar ook hoe ik erbij sta. “Nooit eerder heb je zo slank voor een koor gestaan” zegt ze. “Voelde je dat zelf ook?” Nee, helaas dat voelde ik niet, maar ik was er ook niet zo mee bezig. Maar als ik de foto’s bekijk ben ik het met haar eens.

Ik vind mezelf echt nog veel te dik. In mijn hoofd voelt het al anders, maar de foto liegt niet. Toch maakt het me niet verdrietig omdat ik weet dat het steeds beter zal worden. Wat me ook verbaast is dat ik het zo goed vol heb kunnen houden.

Energie

We moesten eerst de apparatuur in en uitladen, daar aansluiten, soundchecken, teksten uitdelen, mensen ontvangen, de repetitie zelf en als laatste het opruimen en weer in en uitladen. Dus uren op mijn benen staan, weer zwaaien met mijn armen, enz., enz. Ooit was dat allemaal heel gewoon, maar na zo’n lange tijd en nu midden in de fase van onze nieuwe eetgewoonte was dat niet vanzelfsprekend meer.

Ik was ook bang voor verzuring in mijn armen. Maar die kwam niet! Dit terwijl ik daar in het begin van deze aanpak flink last van had. En mijn energie was tomeloos. Ik straalde van oor tot oor. Eenmaal thuis bleef dat geluksgevoel, maar sloeg de moeheid toch wel toe. Ook kwam daar toch ineens de pijn in mijn schouderbladen, mijn bovenarmen en mijn onderbenen. Geloof het of niet: zingen en dirigeren is TOPSPORT!

Het was een dag met een gouden randje.

DAG NEGENENVEERTIG MAANDAG

Marja moet vandaag alweer vroeg aan het werk. Ik heb de luxe dat ik even wat uit kan slapen. Nou, dat is best nodig na gisteren en ik neem het ervan. Ik ontbijt in alle rust.

Afronden

Ik ben benieuwd naar de uitslag van de aanmeldformulieren die gisteren na de OPEN REPETITIE middag zijn ingeleverd. Er blijken voldoende aanmeldingen voor 3 augustus. Dat is al best wel snel, maar onwijs leuk. Direct na onze vakantie kan ik er dan tegenaan. Zoals het er nu uitziet zal het koor uit 43 dames gaan bestaan. Wat een geweldige score. 

De rest van de dag gebruik ik om hiervoor wat administratieve handelingen af te ronden en moet er ook weer eens wat in huis gebeuren. Marja heeft een vol werkschema, dus ik pak ook dat even grondig aan. Dan is het maar vast klaar als we later deze week op vakantie gaan.

Bonen

Vanavond staan er sperziebonen op het menu en daar zijn wij beiden niet zo’n fan van. Ik maak er snijbonen van, qua koolhydraten kan dat. We eten er kipfilet bij en maken het geheel af met gedroogde tomaten en Grana Padano. En zoals bijna altijd smaakt het ons weer goed. Het is  onze laatste week dat we zoveel mogelijk de startgids volgen. Wat komt dat goed uit!

In de vakantie kunnen we dan gewoon gerechten herhalen, of op deze voet doorgaan. Als we maar binnen de “regels” eten waar we trek in hebben. We begrijpen allebei heel goed waar we mee bezig zijn, weten wat we wel en niet moeten eten en waar we op moeten letten. Dat gaat dus helemaal goed komen. Wij zijn er helemaal klaar voor! 

Gewichtsverlies

Morgen is het weer weegdag. Dat vind ik altijd ontzettend spannend. Matty heeft me voorbereid dat het door alle emotie en stress rondom het overlijden van mijn schoonmoeder en de (positieve) spanning rondom de start van mijn nieuwe koor heel goed kan zijn dat ik niet afgevallen ben. “Vergis je niet” zegt ze, ”zo’n ingrijpende gebeurtenis is enorm stressvol voor je lijf en dan kan je aankomen door extra cortisol-aanmaak.”

Gelukkig is dat maar tijdelijk, stelt ze me gerust. Ik ben blij dat ze me hier even voor gewaarschuwd heeft. Het ligt dus niet aan mij, want we doen het heel erg goed, zegt Matty. Overigens ga ik zelf niet alleen op het gewichtsverlies af hoor. Ik voel immers dat mijn vet wegsmelt, ik zie het en ik voel me goed. Allemaal pure winst! Maar ik ben voorbereid op een tegenvaller.

Gezondheid verbeterd