RIAN BLOG 49 Het optreden

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG HONDERDVIJFENZESTIG ZATERDAG

Als ik wakker wordt, merk ik dat ik me alweer een stuk beter voel. Gelukkig! Ik sta vroeg op, bak een voedzaam eitje en drink er een heerlijke kop muntthee bij. Vandaag is de grote dag. Wat heb ik hier lang naar uit gekeken. Voor het eerst sinds ruim anderhalf jaar ga ik weer optreden met een koor. Ik heb er zo’n zin in!

Opbouw

Om 11.00 uur ben ik beneden in de recreatiezaal van ons complex waar al een aantal koordames klaarstaan om me te helpen bij de opbouw van het podium, de zaal en het geluid. We hebben 115 kaarten verkocht en met 48 deelnemende koorleden wordt het een volle zaal. We gaan de opstelling zo ruim mogelijk maken, zodat iedereen zich veilig voelt.

Met elkaar zijn we een paar uur bezig, maar dan staat ook alles precies zoals ik het me had voorgesteld. Er is even tijd om naar huis te gaan voor we in de middag de soundcheck hebben. Ik besluit niet te gaan lunchen, maar die tijd even te gebruiken om wat uit te rusten. De dag is immers nog lang en ik merk dat ik door de griep toch wel een jasje heb uitgetrokken.

Rommelig

Om 15.00 uur sta ik weer beneden om de koordames op te vangen. De soundcheck verloopt wat rommelig. Waarschijnlijk omdat iedereen best nerveus is voor zo’n eerste optreden. En dat al 3 maanden na de oprichting van dit koor. Het lukt me toch om hen later vol vertrouwen in het optreden van vanavond naar huis te laten gaan en iedereen heeft er enorm veel zin in.

Spinaziesoep

Nu eerst even thuis eten. Marja heeft spinaziesoep gemaakt. Ze heeft hier naast ei ook nog wat kipstukjes aan toegevoegd en die combinatie is heerlijk, echt smullen. Misschien wel de lekkerste soep die ik tot nu toe gegeten heb uit de soepspecial. Maar ach, dat zeg ik iedere keer en dan komt er daarna weer iets heel lekkers. Dan is het tijd om me aan te gaan kleden voor het optreden, uiteraard besteed ik hier veel aandacht aan.

Ballonjurk

Het aankleden heeft nog wel wat voeten in de aarde, want de jurk die ik voor vanavond gepland had, blijkt bij mijn heupen veel te wijd te zitten, waardoor het een balloneffect krijgt. Oeps dat is een tegenvaller. Nou ja…… tegenvaller, ik ben dus weer centimeters kwijt. Maar daar had ik nu even niet op gerekend. Ik had de jurk 2 weken geleden nog gepast en toen zat hij goed. Ik voel me niet zeker met dat balloneffect.

Een alternatief is een ander zwart jurkje met korte mouwen. En dan zie je mijn Juliana armen op en neer dansen als ik aan het dirigeren ben. Dat kan dus niet. Ik moet er dus een vestje over dragen. Dat vind ik jammer, want sinds ik wat lijn heb gekregen, wil ik dat ook graag laten zien en met een vestje, valt dat weg. Je kan maar een probleem hebben he? Hihi.

Het optreden

Wanneer ik rond 18.30 uur weer beneden kom, druppelen de dames een voor een binnen. Ze zien er geweldig uit en over en weer worden veel complimenten gemaakt. De spanning van vanmiddag is weg en iedereen kan niet wachten om op het podium te gaan staan zingen. De zaal loopt al aardig vol en niet veel later gaan we ons opstellen om op te lopen. Onder een daverend applaus worden zij op het podium verwelkomd.

Vanaf de eerste minuut is het genieten. Het koor zingt prachtig en hun enthousiasme werkt aanstekelijk op de zaal. Wanneer we dan ook aan de samenzang toe zijn gekomen, zingt iedereen uit volle borst mee en voor we het weten is het pauze. Het eerste deel van ons optreden zit erop en de dames hebben het geweldig gevonden. Ze kunnen niet wachten tot ze na de pauze weer verder kunnen.

Feest

Ook het 2de deel gaat geweldig en met de zaal hebben we er aan het einde een groot meezingfeest van gemaakt. Als de laatste noot klinkt, is iedereen in een feeststemming en de nazit is dan ook beregezellig. De meeste mensen blijven hangen, drinken nog wat en er wordt ook weer gedanst. Ik had me geen mooier en fijner 1ste optreden kunnen voorstellen.

Wanneer ik rond twaalf uur naar huis ga, ben ik blij dat ik eindelijk alles aan Marja kan gaan vertellen die thuis is gebleven vanwege Coosje. Gelukkig heb ik inmiddels al heel wat foto’s en filmpjes van het optreden. We drinken samen nog even een glaasje op dit succes. Marja een lekkere whiskey en ik een glas cola. Marja maakt daar nog even een bordje Franse kaas bij en zo sluiten we deze bijzondere dag af.

DAG HONDERDZESENZESTIG ZONDAG

The day after! Het kostte vannacht even wat tijd om de rust in mijn hoofd te vinden voor ik in slaap viel, maar uiteindelijk heb ik heerlijk geslapen en zelfs een uurtje langer in verband met de wintertijd. 

Spieren

We starten dan ook heel rustig op en genieten van een lekkere chocolade-eiwitsmoothie uit ontbijt en lunchspecial. Bij het opstaan voel ik wel dat ik al mijn spieren heb gebruikt, bij het gesjouw, het dirigeren, het lange staan en het dansen van gisteren. Maar dat hoort er gewoon bij. Ik ben erg dankbaar dat ik het allemaal heb kunnen volbrengen.

De hele afgelopen week stond toch wel in het teken van de griep en mijn twijfel of ik wel voldoende energie zou hebben om ook zelf te kunnen genieten van het optreden en niet aan het overleven zou zijn. Gelukkig was mijn energie net op tijd terug en heb ik van de eerste tot de laatste minuut genoten. Vandaag even een beetje rustig aan doen en dan ben ik weer het meisje.

Regen

Het regent inmiddels pijpenstelen, maar Coosje moet er wel even uit. Ach, dat maakt ook niet uit, we hebben inmiddels jassen die wel een stootje kunnen hebben. We gaan dus samen even een wandelingetje maken. De enige die echt door en door nat wordt is Coosje, maar die maalt er niet om. Eenmaal weer thuis, maak ik even een bordje met wat kaas, rolletjes kip, komkommer en olijfjes. We genieten er beiden van.

Monique

In de middag gaan we nog even naar Monique en dan nemen we Coosje natuurlijk voor haar mee. Haar medebewoners vinden het ook erg leuk dat we haar mee hebben genomen en ze wordt dan ook door vele handen geaaid. Allemaal weer goed voor haar socialisatietraining. Mooi ook om te zien dat een hond juist bij deze bijzondere mensen zoveel plezier geeft. Het is dan ook een heel fijne middag.

Met Monique gaat het weer beter dan de vorige keer dat we er waren en eigenlijk hadden we daar niet meer op gerekend. Maar ze gaat dus nog steeds vooruit en wordt weer een beetje de oude met haar blijheid en haar humor. Eenmaal thuis, ga ik direct koken; helemaal vergeten dat de klok een uur is teruggegaan en dus voor ons eigenlijk behoorlijk vroeg. Maar ach, dan hebben we een lekkere lange avond.

Spruitjesstamppot

Ik maak spruitjesstamppot. Wat een bijzonder recept is dit. Zo heb ik nog nooit een stamppot gemaakt. Marja die eigenlijk niet zo van spruiten houdt, geniet er ook van. Het is wel een stevige maaltijd en Marja laat dan ook wel een beetje staan, maar ik geniet er zo van dat ik mijn bord helemaal leeg eet. Voor het eerst voel ik dat ik misschien wel iets te veel heb gegeten, maar het was ook zo lekker.

Normaal stop ik zodra ik voel dat ik verzadigd ben. Nu voelde ik dat ook, maar nam dus nog wat extra happen omdat het zo ongelofelijk lekker was. Dit ga ik zeker vaker maken. Ik heb nog wat over en dat vries ik direct even in. Na het eten komt de man met de hamer langs en sta ik mezelf toe om wat te dutten op de bank en heerlijk samen met Marja TV te kijken.

DAG HONDERDZEVENENZESTIG MAANDAG

Ik sla het ontbijt over, want ik ga vandaag lunchen met een vriendin die ik 10 jaar niet gezien heb, maar waar ik een heel bijzondere band mee had. Ik verheug me er erg op, maar vind het ook wel een beetje spannend. Hebben we nog wel raakvlakken, is het weer zoals toen, vraag ik me af. 

Lunch

Ik arriveer als eerste in het restaurant waar we hebben afgesproken en zoek ik alvast een tafeltje uit waar we rustig kunnen praten. Niet veel later komt mijn vriendin binnen en lijkt het direct of de tijd heeft stilgestaan. Het voelt meteen vertrouwd en we hebben heel wat bij te kletsen. Ondertussen lunchen we uiteraard en ik heb gekozen voor een omelet met gerookte zalm zonder brood.

Deze was echt lekker en toch weer anders dan wanneer ik dit zelf thuis klaar maak. Als we klaar zijn met eten, zijn we nog lang niet uitgepraat en gaan we weer aan de thee. Voor we er erg in hebben is het al 17.00 uur en app ik Marja even dat we nog steeds aan het kletsen zijn en ik voorlopig dus nog niet thuis ben. Zij antwoordt direct met: Misschien samen nog een hapje eten straks?

Diabetes

Dat is niet tegen dovemansoren gezegd, we genieten beiden van ons samenzijn. Veel trek hebben we niet en we besluiten beiden om voor een voorgerecht te gaan en dan maar eens te kijken of we daarna nog ergens behoefte aan hebben. Mijn vriendin kiest voor carpaccio en ik voor een vis-trio dat bestaat uit, zalm, garnalen en paling. Het blijken flinke porties te zijn en we hebben hier beslist genoeg aan.

Mijn vriendin is ook net flink afgevallen, maar kampt nog wel met flink overgewicht. Ze heeft ook diabetes 2 en andere lichamelijke klachten, waaronder ook moeheid. Zonder ook maar iets op te dringen, vertel ik haar natuurlijk wel wat TheNewFood voor haar gezondheid kan doen, ook in verband met haar diabetes 2. Ze vindt het allemaal heel interessant en gaat als ze thuiskomt lezen over TheNewFood.

Kerstklanken

Het is uiteindelijk 20.00 uur als we naar huis gaan met de belofte dat we elkaar niet meer uit het oog gaan verliezen. We gaan eens ervaren of we ook in het heden weer raakvlakken hebben en samen leuke dingen kunnen doen. Het was een heel fijne ontmoeting. Ik moet nu nog wel even aan het werk, ter voorbereiding van de koorrepetities van morgen.

We gaan met het kerstrepertoire beginnen en dat moet ik echt qua stempartijen nog even ophalen. Het is al 21.30 uur als de muziek en mijn gezang nog even door het huis schalt en de eerste kerstklanken van dit jaar klinken.

Gezondheid verbeterd