RIAN BLOG 52 Kledingstijl

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG HONDERDÉÉNENTACHTIG MAANDAG

In alle vroegte loop ik deze morgen al heerlijk buiten met onze Coosje te genieten van de herfstkleuren en de frisse wind om mijn oren. Wat een verrijking is het toch: een hondje in huis. Niet alleen om het hondje zelf, dat het geweldig doet en zich al aardig aanpast aan onze gewoontes, maar zeker ook omdat je met een hond veel meer naar buiten gaat en dus lekker in beweging bent. 

Pauze

De afgelopen week nam ik even een schrijfpauze. Waar ik ongelooflijk trots op ben, is dat ik in deze toch wat heftige week geen enkele keer in de verleiding ben gekomen om met betrekking tot voeding de fout in te gaan. Ik ervaar inmiddels zo ongelooflijk veel voordelen van deze manier van leven en eten, dat geen haar op mijn hoofd eraan denkt om hier niet serieus mee bezig te zijn.

Natuurlijk is het wel zo dat ik soms heel eenvoudige keuzes maak en simpelweg een eitje bak of ontbijt met Griekse yoghurt. Ik heb ook twee keer gevast tot aan het avondeten. Hiermee heb ik het nuttige met het aangename gecombineerd. Nuttig omdat er gewoon nauwelijks tijd was om te eten en aangenaam omdat dit dan gewoon kan als dat zo uitkomt, zonder honger te krijgen of me zwak te voelen.

Smokkelen

Ondanks de drang die ik echt nog wel eens voel om even stiekem de fout in te gaan, doe ik dit nooit. Maar geloof me, dat kost me soms wel heel veel moeite. Het is nog steeds een strijd in mezelf. Ach, 1 keertje denk ik dan. Maar ik weet ook dat 1 keertje, 2 keertjes wordt en dat het hek dan van de dam is. Verder heb ik eigenlijk nog maar weinig verleidingen. Ik ben ook al lang niet meer de hele dag bezig met eten.

Dat geeft zo’n enorme rust. Mijn lichaam vraagt niet meer en in mijn hoofd kan ik het steeds beter loslaten.

Mijn lijf

Ik voel nog steeds dat mijn lichaam aan het veranderen is en de centimeters zich ook steeds weer aanpassen. De verhoudingen worden nu anders. Het komt meer in balans. Ook in mijn gezicht. En dat zal voorlopig nog wel even zo blijven. Nu we zoveel buiten zijn, draag ik graag broeken en een kort warm jack. Daar had ik een tijd geleden toch niet voor mogelijk gehouden. Ik in een broek met een kort jack.

Dan zag ik er echt niet uit. Nu staat het me gewoon sportief. Charmant vind ik dit nog steeds niet en mijn voorkeur gaat daar nog steeds wel naar uit, maar in de buitenlucht is deze kleding wel heel functioneel.

Geld

Online heb ik weer 2 nieuwe jurkjes besteld. Normaal koop je natuurlijk niet zo vaak iets nieuws. En ook al geef ik er zo min mogelijk geld aan uit, het komt er nu toch bij. Ik troost me altijd maar met de gedachte wat ik uitspaar doordat ik geen gebak, junkfood, kapsalon, ijs, frites, frikandellen of chocolade meer eet en geen eten meer bestel. Dat alles kostte ook veel geld. Dat geld heb ik nu over voor kleding.

Soms hoor ik mensen zeggen dat het eten op de manier waarop ik nu doe erg duur is. Ik vind dat wel meevallen. Ik doe mijn boodschappen heel bewust, koop gedoseerd en gooi veel minder weg dan ik vroeger deed. Ik ben wel op koopjes gaan lopen als het om vis gaat. Zo heb ik eigenlijk overal wel mijn adresjes voor. Ik ga eigenlijk door deze levenswijze niet alleen bewuster met voeding om, maar ook met geld.

DAG HONDERDTWEEËNTACHTIG DINSDAG

Het is weer weeg- en koordag. En weer ben ik iets afgevallen. Niet heel veel, maar ik zit nu op 84.7 kg. Onder de 85 kg, dat vind ik zo gaaf. Eerder was die 85 kg mijn einddoel en nu ga ik dus gewoon door met afvallen. Ik heb mijn einddoel ook bijgesteld. Dit omdat ik dolgraag een gezond BMI wil hebben. En dat bereik ik pas als ik 75 kg weeg. 

Uiterlijk

Eerder was mijn graadmeter: Hoe voel ik me en hoe zie ik er dan uit? Ik voel me onwijs goed en sta nog steeds verbaasd over mijn spiegelbeeld. Maar toch? Er zijn nog wel wat rondingen waar ik dolgraag af wil. Ik weet dat uiterlijk niet het allerbelangrijkst is, maar als ik me dan toch zo gezond en energiek voel, dan is het toch mooi meegenomen dat de aanblik ook steeds prettiger wordt.

Koor

Zoals iedere dinsdag kleed ik me weer met zorg, ontbijt ik met yoghurt en sta ik al weer vroeg in de recreatiezaal om alles voor de ochtendrepetitie van het koor in orde te maken. Zoveel inspanning als me dit in het begin kostte, des te makkelijker gaat het me nu af. Het doet niets af aan mijn energie die ik altijd hard nodig heb voor een repetitie.

Al snel klinken de kerstklanken door de zaal. Ik heb er flink het tempo in, want voor dit kerstproject hebben we maar weinig tijd alvorens we op gaan treden. Het is topsport. Zowel voor de koorleden als voor mij. Gelukkig heb ik nog 20 minuten voor ik weer naar mijn volgende koor in Rotterdam ga. Ik lunch deze keer niet. Mijn lichaam vraagt hier totaal niet om, dus ik gebruik de tijd even om mijn hoofd leeg te maken.

Eitje

Rond 18.00 uur rijd ik weer naar huis, waar Marja al een eitje heeft gebakken omdat zij zo’n trek had. Maak jij maar even iets voor jezelf, zegt zij. Ik kies er ook voor om het dan maar even heel eenvoudig te houden en maak ook een heerlijk ei met spek, tomaatjes, ui en kaas.  Dan plof ik op de bank en voel dat de dag toch wel heel intensief is geweest. Ik geef er gewoon even aan toe, pak een dekentje en val dan ook vrij snel in slaap.

Als ik wakker word is de avond al voor een groot deel voorbij. Eerst maar even Coosje uitlaten en dan nog even wat TV kijken. Het is dus een heerlijke rustige avond die ik afsluit met de laatste uitlaat van Coosje. Ook hier geniet ik van. Wat een stilte is er nu. Ik hoor alleen de bladen van de bomen ritselen, voel de wind zachtjes om mijn oren en er is geen verkeer meer op straat.

DAG HONDERDDRIEËNTACHTIG WOENSDAG

Vandaag heb ik geen afspraken en ik kies ervoor om me zeer comfortabel/makkelijk te kleden. Een broek met een hoodie. Dat ik dit ooit nog zou dragen, heb ik me echt niet voor kunnen stellen. Ik vind het nog steeds wat onwennig als ik naar mezelf kijk, maar het zit zo lekker.

Kledingstijl

Marja zegt: Hier houd ik van. Zo zie ik je graag. Maakt het echt niet te dik, vraag ik nog even. Nee hoor, ik zal weer eens even wat foto’s van je maken, zegt zij, dan kan je het zelf zien. Ze maakt dus foto’s van mij in een broek met een wat kortere trui. Eerder was er geen haar op mijn hoofd die daarover nadacht. Nu kijk ik nog wel wat verbaasd naar deze foto’s, maar moet ik toegeven dat het best kan.

Eerder durfde ik nooit truien te dragen die op mijn kruis of erboven vielen en koos ik altijd voor halverwege mijn dijbeen of zelfs langer. Maar als ik dat nu doe, maakt dit zelfs dikker en staat het verre van vlot. Ik zal dus gewoon aan deze aanblik moeten wennen. Het geeft me wel een heel fijn gevoel dat Marja er zo van geniet als ik zo gekleed ga. Niet dat ze er niet van houdt als ik voor een wat charmantere outfit kies hoor.

Comfortabel

Dit is gewoon haar ding. Zelf gaat zij ook altijd heel comfortabel gekleed. Zij draagt nooit een tuniek of jurk. Natuurlijk is er bij haar wel onderscheid in stijl en kleed zij zich naar de gelegenheid. Maar de comfortabele spijkerbroek is bij haar wel favoriet. En dat staat haar ook geweldig. Wij zijn in alles zo ontzettend verschillend. Dat maakt het juist zo leuk.

Advies 

Ik kreeg vorige week zo’n lief berichtje van iemand: “Hi Rian, wat ik je aan wil raden is jezelf een kleur en stijl advies cadeau te doen. Je leert opnieuw kijken naar je figuur en krijgt dan tips om je figuur zo optimaal mogelijk te kleden. Je moet na zoveel afvallen ook opnieuw je lichaam en haar pluspunten leren zien. Het gaat niet over smaak maar over vorm en hoe je die met stijl positief kunt beïnvloeden.

Met een paar goede tips wordt kleding kiezen makkelijker en het voorkomt miskopen. The do’s & dont’s zeg maar. Maar het allermooiste is dat je met liefde leert kijken naar jezelf . Respect voor je doorzettingsvermogen!” Zó bijzonder vond ik dat en wat een goed advies!

10.000 stappen

Het is mooi weer, de zon schijnt en het is werkelijk heerlijk om vandaag met Coosje buiten te zijn. Het is dus echt geen straf, om in verband met haar zindelijkheidstraining, zoveel naar buiten te moeten. Mijn stappenteller is er ook erg blij mee. Ik haal met gemak de 10.000 stappen. Coosje mag nog niet zo lang lopen. Dat moet heel rustig worden opgebouwd.

Maar ik weet nu al dat we samen heel wat lange wandelingen zullen gaan maken. Marja is ook dol op wandelen, maar de laatste tijd zat er bij ons beiden een beetje de klad in. Maar we voelen allebei dat we dit ook nodig hebben.

Carpaccio

Ik heb het ontbijt overgeslagen en lunch met kant-en-klaar carpaccio. Ik besef dat zo’n lunch wel echte luxe is maar, vertel ik mezelf, ik verdien dit zo af en toe. Want ik ben eigenlijk best trots op mezelf dat ik deze levenswijze ondanks alle verleidingen zo goed volhoud en niet meer teruggevallen ben ik mijn oude gewoontes. Dat mag best beloond worden, toch?

Verder vul ik de middag met de organisatie van de komende Sinterklaaslunch, de kerstconcerten en het kerstontbijt van de koren. Daar komt best wat bij kijken. Ook zitten Marja en ik al samen in de voorbereidingen van het Sinterklaasfeest voor de kleinkinderen. De jongste 2 geloven nog en voor Layna (9) is het de eerste keer dat zij weet hoe het echt zit. Ze vindt het lastig maar is ook trots dat ze dit geheim mag bewaren.

Sinterklaas

Zelf ben ik een grote Sinterklaasfan. Het is zo’n heerlijk feest. Ieder jaar deed ik me ook al weken voor pakjesavond tegoed aan gevulde speculaas, marsepein, borstplaat en chocoladeletters. Als ik een hele dag gewerkt had en dan thuis kwam, at ik met gemak een heel bakje marsepein op, bleef er niets over van de chocoladeletter en werd menig stuk gevulde speculaas verorberd.

Ook zorgde ik naast de gewone kadootjes voor de kids altijd voor veel snoep in de vorm van die mierzoete kikkertjes, chocolademunten, chocoladeletters en meer. Dit jaar voor het eerst heb ik besloten, maar 1 eetbaar kadootje in de zak te stoppen. Het voelt echt niet goed meer om de kinderen te overvoeren met lekkernijen.

Oliebollen

Waar ik me ook vaak aan bezondigde in deze tijd, waren de oliebollen en de appelflappen. Vanaf het moment dat de kramen overal kwamen te staan, kocht ik iedere week wel iets bij zo’n kraam. Soms alleen een lekkere appelbol of beignets, soms een zak met oliebollen of appelflappen. En daar bleef dan natuurlijk niets van over.

Wanneer ik nu de vele kramen zie staan, kan ik eigenlijk allen maar denken: zouden al die mensen wel weten hoe ongezond dit is? Ach, de meeste mensen weten dit misschien wel, net als ik het natuurlijk wist. Maar de verleiding was te groot. Totdat ik echt voor mezelf koos en ging eten waar mijn lichaam blij van wordt. En wat me nu al zoveel energieker, slanker en gezonder heeft gemaakt.

Recepten

Voor pakjesavond ga ik wat lekkernijen van TheNewFood maken. De gevulde reepjes en de marsepein aardappeltjes… Niet alleen voor onszelf, maar ook om aan mijn kinderen te laten zien dat snoepen ook gezond kan zijn. Op hartig gebied, weet iedereen dat eigenlijk al wel. Als we ergens op visite gaan, staat er vaak ook van alles voor ons klaar wat we mogen hebben. Of eigenlijk moet ik zeggen “willen” hebben. 

Rond etenstijd maak ik een lekkere soep. De zoetzure kippensoep uit de soepspecial. We moeten allebei wel wennen aan deze smaak, maar uiteindelijk smaakt het ons toch heel erg goed.

DAG HONDERDVIERENTACHTIG DONDERDAG

Vanmorgen moeten we heel vroeg op. Marja moet om 8.00 uur in Voorschoten zijn. Ik ga mee en maak van de gelegenheid gebruik om een vriendin op te zoeken die ik al lang niet heb gezien.

Verrast

Ik had haar niet verteld dat ik zo afgevallen ben en ze reageert dat ook verrast. “Wat zie je er goed uit,” zegt zij. Ik vertel haar natuurlijk direct dat ik hier ook blij mee ben, maar dat hoe ik me voel de grootste winst is. Zij kent mij alleen maar heel energiek en kan zich niet voorstellen dat het nog energieker kan. Ik leg haar uit dat het nu heel anders is. Dat ik me heel anders voel. Ik dacht ook altijd dat ik heel veel energie had.

Ik noemde mezelf ook altijd een soepele dikke. Ik kon immers alles!. Nu pas weet ik dat alles kunnen me toch echt moeite heeft gekost, maar dat ik mezelf eigenlijk een beetje voor de gek hield. Ik was inderdaad wel vaak een stuiterballetje, maar dat kwam meer door enthousiasme dan door energie. Het klopt dat ik heel veel kon, maar het is wel zo dat ik het naderhand moest bezuren. Dat is nu niet meer zo en dat is pure winst.

Ovenschotel

Als we thuiskomen, is het alweer tijd om te gaan koken. Ik heb nog geen plan en kijk dus wat er in de koelkast ligt en wat ik daarvan kan maken. Ik gebruik daar regelmatig de handige index voor op de site van TheNewFood. Je kunt invoeren wat je in huis hebt en je kunt in één keer zien welke gerechten je daarvan kunt maken, uit welke boeken. Het wordt bloemkool met brie uit de ovenspecial. 

In de avond maak ik alvast een paar gedichten voor het Sinterklaasfeest, kijken we een romantische film en gaan we vroeger dan we gewend zijn naar bed. We hebben de afgelopen nacht immers maar heel kort geslapen.

DAG HONDERDVIJFENTACHTIG VRIJDAG

Oeps, ik heb me verslapen. Ik weet nog dat ik de wekker hoorde en uitdrukte, maar ik ben weer in slaap gevallen. Gelukkig wordt ik net iets na negenen wakker. Want om 10.00 uur begint mijn schilderles.

Schilderles

Wat is het dan fijn dat mijn lichaam niet direct zoals vroeger om eten vraagt en ik me alleen maar aan hoef te kleden en daarna direct weg kan. Nou ja…… direct. Coosje moet er natuurlijk even uit, want Marja is nog in dromenland. Het is weer een fijne en gezellige schilderles. Ik ben bezig met olieverf en dat vind ik geweldig. Wel moeilijker dan acrylverf, maar het geeft me veel meer uitdaging.

Wanneer ik om 12.00 uur het atelier verlaat ga ik direct maar even de boodschappen voor het avondeten doen. Ik heb nog niet gekeken wat we gaan eten, maar ben inmiddels zo geroutineerd in het inkopen, dat ik zonder lijstje ook wel weet wat ik allemaal in huis moet hebben om veel uit de specials te kunnen maken. Ook scoor ik nog even een paar kadootjes voor 5 december en wat lekkers om te kluiven voor Coosje.

Monique

Als ik thuiskom is het al 14.00 uur en ga ik even lunchen. IJsbergsla met eiersalade. Ik vind dat zo ideaal als je weinig tijd hebt. Het is zo klaar en smaakt heerlijk. Niet veel later zitten we in de auto en rijden we richting Delft waar Monique zoals altijd weer heel blij is om ons te zien. Uiteraard hebben we Coosje weer bij ons en alle medebewoners van Monique knuffelen haar dan ook enthousiast. Nou alle?

Monique heeft het er vandaag niet zo op. Ze wil geen haren op haar kleren en niet vuil worden. We vertellen haar dat Coosje niet verhaart en beslist niet vuil is, maar dat helpt niet. Ach, dat is ook helemaal geen punt. De volgende keer kan het ook weer heel anders zijn. Coosje heeft er geen weet van, want zij krijgt meer dan genoeg aandacht.

Stamppot

Rond 17.00 uur gaat Monique altijd eten en gaan wij weer naar huis. Vanavond eten we weer eens een stamppot. Stamppot rucola & kipsaté. De stamppot smaakt heerlijk en is voor herhaling vatbaar. Het is weer iets heel speciaals en de radijsjes maken deze stamppot nog bijzonderder. 

In de avond ga ik nog even aan de knutsel voor 5 december en ga ik verder aan het spel dat ik voor pakjesavond maak. Ook voor het koor ga ik een leuke quiz in elkaar flansen die we dan tijdens de 6-wekelijkse lunch gaan spelen en waarbij cadeautjes de ronde gaan doen. Ik vind het heerlijk om hier allemaal mee bezig te zijn. Ik vind het altijd zo leuk als de Sinterklaaspret wat langer duurt dan het uitpakken van de cadeautjes.

Pakjesavond

Bij kleine kinderen is het uitpakken in een mum van een tijd gebeurd, want ze rusten niet totdat het laatste pakje is uitgepakt. Daarom doen wij een leuk spel in verschillende rondes en na iedere ronde wordt er dan een pakje uitgepakt. Er zijn allerlei opdrachten die natuurlijk allemaal met Sinterklaas en Piet te maken hebben. De kids genieten daar altijd enorm van.

Deze keer gaan we  beginnen met het versieren van pannenkoeken in Sinterklaasstijl. Voor De volwassenen ga ik de pannenkoeken van mozzarella, ei en kaneel maken. Ik ben benieuwd wat mijn zoon en schoondochter daarvan vinden. Maar goed; zover is het nog niet. We zitten nog in de voorbereiding. Marja heeft de hele avond heerlijk zitten lezen en samen kijken we nog even naar de TV voordat we naar bed gaan.

Gezondheid verbeterd