RIAN BLOG 65 Rian 2.0

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG TWEEHONDERDACHTENTWINTIG ZATERDAG

We worden pas laat wakker en Marja verwent me met een kop thee op bed. Vorig jaar op 1 januari kreeg ik daar 3 boterhammen met pindakaas met hagelslag, een overgebleven appelflap of oliebol en een glas sinaasappelsap bij…

Rian 2.0

Dat lijkt alweer zo lang geleden. Ik kan me daar nu ook weinig meer bij voorstellen. Dit hele avontuur met TheNewFood is echt het beste wat ik ooit voor mijzelf heb gedaan. Ik realiseer me hoe bijzonder het is dat ik dit nieuwe jaar inga als een compleet ander mens met compleet andere gewoontes. Zónder ontbijt zelfs! Rian 2.0!

Pyjamadag

Voor vandaag hadden we wat plannen om Nieuwjaar te gaan wensen, maar daar komt niets van. We hebben geen zin om uit huis te gaan. Het wordt een heerlijke rustige pyjamadag waarop we alleen Coosje regelmatig uitlaten. We hebben heerlijk gelezen, een mooie film bekeken en tot aan het avondeten niet gegeten. We hebben veel water gedronken, even de boel goed doorspoelen na al die lekkernijen.

We merken allebei dat onze buik/maag anders voelt en willen zo snel mogelijk terug naar het voor ons nieuwe normaal. Dat is leven en eten volgens TheNewFood! Als maaltijd maak ik een lichte salade en dat is voor vandaag meer dan genoeg. 

Schuldig

Door de heerlijk ontspannen dag zijn we wel erg lui geworden. In de avond komt er ook niets meer uit onze handen en brengen we deze allebei languit op de bank door. Vroeger voelde ik me altijd schuldig na zo’n dag nietsdoen, maar nu voelt het heerlijk en zijn we allebei weer helemaal uitgerust van alle beslommeringen rondom de feestdagen.

DAG TWEEHONDERDNEGENENTWINTIG ZONDAG

‘Back to normal’ vandaag. Door het minimale eten heb ik bij het opstaan toch wel wat trek en neem ik een bakje yoghurt. Dat ’trek-gevoel’ kende ik niet meer.

Eetpatroon

Doordat we vaak op de dag en in de avond hebben gegeten, ben ik op dat gebied even terug bij af. Ik ben, denk ik, niet uit ketose. Ik laat het allemaal maar gebeuren en heb me voorgenomen om weer terug te gaan naar het eetpatroon wat ik voor de feestdagen had.  Marja gaat vandaag even naar Monique om Nieuwjaar te wensen en ik blijf deze keer thuis. Ik wil vast wat kerstspullen opruimen en wat in huis doen.

Coosje blijft bij mij en ik ga eerst een lange wandeling met haar maken. Na afloop stap ik samen met Coosje de lift van ons appartementencomplex in. Coosje zit natuurlijk aan de lijn en naast me. Net voordat de liftdeur dichtgaat, hoort of ruikt ze waarschijnlijk iets waardoor ze pijlsnel door de kier van de al sluitende liftdeur naar buiten glipt.

Schrikken!

Ik kan de deur niet meer openen. Er is geen noodrem en de riem zit aan de andere kant van de deur aan Coosje vast. De lift gaat omhoog en ik kan niets doen. Ik ontgrendel de flexi-riem, maar al snel is deze aan het eind. In luttele seconden gaat er zoveel door mijn hoofd. Dit kan Coosje niet overleven denk ik. De lift moest eerst door naar de zesde etage, daarna weer terug naar de begane grond. In die tussentijd brak de lijn.

Coosje was dus los. Hoe zou ik haar aantreffen? Eindelijk beneden waren er mensen in de hal die Coosje hadden zien rondrennen. Gestrest, maar op het eerste gezicht ongedeerd. Door de stress was het lastig haar weer bij me te krijgen, maar uiteindelijk lukte dit.

Wonder

In mijn armen wordt ze snel rustig en kan ik haar goed bekijken en voelen of ze ergens pijn heeft. Dat bleek wonderlijk genoeg niet zo.  Terwijl ze voordat de lijn knapte toch een smak tegen de liftdeur gemaakt moet hebben en als het ware opgehangen is. Eenmaal thuis gaat ze direct wat drinken en dartelt ze snel weer om ons heen.  We houden haar goed in de gaten en gaan natuurlijk bij twijfel langs de dierenarts.

Maar tot nu toe is hier geen aanleiding toe. Wat een WONDER! Bij mij zit de schrik er behoorlijk in. De rest van de dag heb ik hoofdpijn en ben ik zelfs wat huilerig.  Als ik later op de dag weer met Coosje de lift in moet stappen, heb ik het moeilijker dan Coosje zelf.  Zij lijkt nergens last van te hebben.

Courgettesoep

Door de schrik heb ik voor het eerst sinds dagen echt geen zin om te eten. Het komt dan ook mooi uit dat Marja courgettesoep uit de startgids  heeft gemaakt. Dat eet makkelijk, is lekker en vult goed. De rest van de avond heb ik nergens zin in en voor het eerst in dagen gaan we vroeg naar bed.

DAG TWEEHONDERDDERTIG MAANDAG

Marja moet vandaag weer werken en ook ik heb een druk programma. We zijn allebei vroeg uit de veren. Marja ontbijt met yoghurt en ik neem een avocado met wat hamblokjes.

Bril

Daarna heb ik een afspraak bij de opticien, want mijn bril is kapot. Gelukkig is de opticien een winkel die open is en op afspraak klanten mag ontvangen. Omdat het al de zoveelste keer is dat mijn bril kapot is gegaan en ik zelfs al één keer een nieuw montuur van ditzelfde model heb gekregen, wordt mij aangeboden een andere bril uit te zoeken. Dit montuur zal een probleem blijven en daar schiet ik niets mee op.

Nou, dat is niet tegen dovemansoren gezegd. Ik zoek met veel plezier een ander montuur uit. Mijn huidige bril wordt nog even gemaakt en die houdt het wel vol totdat de nieuwe afgehaald kan worden. Hierna ga ik naar de Lidl om voor mijn vriendin in Zoetermeer boodschappen te doen. Ze heeft een blessure waardoor ze het zelf niet kan en ze is behoorlijk onthand.

Vriendin

Ik rijd met een tas vol boodschappen naar haar toe en haal nog even haar bestelling op bij het Kruitvat. Als ik de boodschappen bij haar aflever, blijf ik nog gezellig wat drinken. Voor ik het weet is het laat geworden. Ik kom in de zo door mij zo gevreesde file terecht. Als ik eindelijk thuis ben, begin ik direct met koken. Het wordt vanavond nasi uit de eenpanspecial.

Als ik druk of laat ben, verval ik vaak in herhaling en maak ik de gerechten die wij beiden erg lekker vinden en snel klaar zijn. Zo maken we ook regelmatig tosti of shoarma uit de startgids, of een soep uit de soepspecial. Wanneer ik iets nieuws uitprobeer, wil ik er altijd rustig de tijd voor nemen. Veel tijd kost het bereiden van de gerechten overigens nooit. Bijna alles is binnen een half uur klaar.

Koor

In de avond moet ik even een technische klus klaren op mijn laptop. Ik wil met een online koorproject gaan starten waarbij echt SAMEN en LIVE gezongen kan worden. Eerder deed ik dit met Zoom, maar dan moeten de microfoons van de koorleden op MUTE omdat het geluid vertraging heeft en alles dan door elkaar heen klinkt. Nu is er een nieuw programma, Jamulus, waarbij geen vertraging is.

Koorleden kunnen dus echt samen zingen en elkaar ook horen. Maar voor het zover is, moet ik het een en ander op mijn laptop installeren, een vaste internetverbinding aanleggen en me verdiepen in de nieuwe apparatuur die ik hiervoor heb aangeschaft. Dat blijkt wel een klusje. Ik kom er niet helemaal uit en vraag hulp bij een bevriende dirigent die al lang met dit programma werkt.

Morgen

Morgen gaat hij me helpen en zal het vast wel gaan lukken. Morgen is het ook weegdag en ik weet inmiddels zeker dat ik wat aangekomen ben. Ik ben tussendoor even op de weegschaal gaan staan. Ik heb mijn gewicht niet vermeld in mijn blog, want wie weet is er morgen alweer iets vanaf. Ik hou er rekening mee dat ik eventjes achterop ben en ik even de tijd nodig zal hebben om weer terug te komen op de 83.4 kilo.

Morgen wordt dus een spannend weegmoment. Gelukkig voel ik me nog steeds geweldig en heb ik ook weer een mooie bloeddruk. Deze heb ik vanmorgen weer eens even gemeten en was 123/69. Mooi toch?

Gezondheid verbeterd