Selecteer een pagina

RIAN BLOG 30 Zouttekort

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG NEGENENNEGENTIG DINSDAG

Het is weer weegdag. Vol spanning haal ik de weegschaal onder het bed vandaan. Zal ik deze week wel afgevallen zijn? Of liever, ben ik gelijk gebleven?  Vorige week ben ik natuurlijk twee keer uit eten geweest en heb ik dit verstandig genoeg gedaan? Eigenlijk weet ik wel zeker dat dit zo is, want inmiddels ben ik goed thuis in the do’s and the don’ts van ketogeen eten. Ik heb mezelf beloofd om gewoon te accepteren wat het is.

Weegschaal

De weegschaal wijst 90.8 kg aan. Ik ben verbaasd. Toch afgevallen en nog bijna een kilo ook. YEAHHHHHHH.  Op een ons na ben ik nu 16 kilo kwijt. Ik voel me beloond! Beloond voor mijn verstandige keuzes, terwijl ik toch ontzettend van de etentjes heb kunnen genieten. Ook Marja is  verbaasd dat er toch iets af is. “Dat had je echt niet verwacht… je smelt gewoon langzaam weg!”. Ja, zo voelt het; mijn vet smelt weg.

Juliana armen

Mijn dag is nog maar net begonnen, maar kan nu al niet meer stuk. Het is koordag. Na mijn wekelijkse yoghurtje met 4 frambozen, sta ik weer voor de keus wat ik aan zal trekken. Mijn zomerjurkjes hebben vaak erg korte mouwen, die mijn Juliana armen flink laten zien. Dat was nooit een probleem, want ook al was ik dik, mijn bovenarmen waren stevig. Nu dus niet meer. Als ik sta te dirigeren, deinen ze gezellig met me mee.

Ik moet zelfs wennen aan dat gevoel. Ook al maak ik me er niet al te druk om, wil ik toch het liefst op m’n best “voor de kramen langs”. Ik kies dus voor een jurkje waarvan de mouwen ietsje langer zijn en het allemaal niet zo opvalt. Waar kan een mens zich druk om maken he? Ik groei van trots als meerdere dames alweer zien dat ik sinds vorige week weer afgevallen ben. Dit stimuleert mij enorm.

Autolunch

De repetitie met mijn koor in Capelle gaat vanmorgen weer super. Een fijne energie hebben we met elkaar en een goede repetitie. Om 15.00 uur begint de OPEN REPETITIE van mijn nieuwe koor in Rotterdam Ommoord. Ik heb dus genoeg tijd om daar naartoe te gaan en zelfs nog even wat te eten. Ik zoek een leuk plekje, draai mijn ramen open en geniet daar van een restje van gisteravond dat ik in een bakje heb meegenomen.

Nu eet ik het koud en heb ik er een beetje mayonaise door geroerd, zodat het een soort salade wordt. Het smaakt me goed en geeft me ook een rustpunt. Daarna rijd ik naar de nieuwe locatie. Ik ben mooi op tijd en ik kan in alle rust de zaal in orde gaan maken, mijn apparatuur aansluiten voor de eerste koorleden al binnenkomen.

Blij

Ook voor het nieuwe koor zijn er weer veel belangstellenden. De ontvangst verloopt spontaan en nog geen half uur later klinken de eerste tonen door de zaal. Het klinkt zo leuk dat meerdere bewoners uit het complex op het geluid afkomen en mee gaan zingen. Na de repetitie was bijna iedereen enthousiast en hebben de meeste zich al ingeschreven. Ik ben dus ongelooflijk blij.

Als ik eindelijk tegen 18.00 uur thuis kom, stuiter ik nog van de energie en vertel ik Marja in geuren en kleuren over mijn dag. Ik vertel haar dat ik het qua energie heel makkelijk vol kon houden en totaal niet moe ben. Dat is natuurlijk de winst van mijn nieuwe leefwijze. Helaas protesteert mijn lichaam wel een beetje, want onder en tussen mijn schouderbladen doe het flink zeer. Ook voel ik het wel in mijn benen.

Spierpijn

Als ik na een klein uurtje op de bank weer overeind wil komen, ben ik overal stijf en slaat de spierpijn flink toe. Niet zeuren, denk ik, er moet gekookt worden. Ik maak een omelet met gehakt, een klein beetje fijngesneden prei en geraspte kaas.  Ik koop altijd zakjes geraspte kaas zonder toegevoegd zetmeel, wat wordt toegevoegd om de kaas niet te laten plakken. Dit levert dan extra koolhydraten op en dat wil ik natuurlijk niet.

Kramp

Na het eten heb ik zin in een lekker douche. Als ik opsta schiet er een enorme kramp in mijn bovenbeen die ik er niet snel uitkrijg. Pfffff wat doet dat zeer. Erger dan kramp in je kuit. Uiteindelijk strompel ik naar de douche en zet ik er de hete straal op. Dat ontspant. Jeetje ik heb mijn lichaam vandaag flink overbelast. Tijdens het dirigeren sta ik ook vaak te dansen en te swingen en zo gebruik in natuurlijk heel veel spieren.

We gaan niet te laat naar bed. Ook Marja heeft een drukke werkdag gehad met veel online vergaderingen. Zij voelt juist het tegengestelde van mij. Er was veel te weinig beweging. Ook zij neemt even een lange douche om te ontspannen.

DAG HONDERD WOENSDAG

Wauwwwwww mijn 100ste verslag vanaf dat ik de uitdaging om een blog te schrijven ben aangegaan. Dit was direct aan de start van mijn nieuwe eet/levenswijze en in die tijd ben ik ruim 16 kilo en heel veel centimeters kwijt. Ook ben ik van maat 52/54 naar maat 46/48 gegaan en draag ik mijn leggings in de maat M, terwijl dit voorheen XXL of zelfs XXXL was.

Poseren

En…………………… misschien wel het allerbelangrijkste: Ik voel me fantastisch! Wat een verandering in maar 3 maanden en 1 week. Ik vind het een prachtproces om te zien door de vele foto’s die Marja van mij maakt. Voorheen wilde ik alleen maar op de foto als ik als dirigent in actie was met mijn koren en wilde ik nooit poseren. Nu doe ik dat wel, omdat er natuurlijk ook foto’s aangeleverd moeten worden voor bij dit blog.

Dit gaat me steeds beter af en met verbazing kijk ik naar de verschillen. Poseren zal nooit mijn favoriete bezigheid worden, maar ik kan wel met steeds meer eigenwaarde naar de foto’s kijken.

Kast

Ik ontbijt met avocado, ham, mayonaise en lekkere kruiden en drink nog even rustig mijn favoriete theetje en dan is mijn vriendin er al. We gaan vandaag haar kast ophalen met de camper. Helaas is de accu van de camper leeg. Ik blijk mijn achteruitrijcamera aan te hebben laten staan. Deze schakelt niet uit als de sleutel uit het contact is. Maar niets aan de hand. Ik bel de ANWB.

Het is erg druk en de wachttijd is 60 tot 90 minuten. Er zit niets anders op dan rustig te wachten. We strijken maar even neer op het terras van ons wooncomplex en zitten daar heel relaxed tot de hulpverlener van de ANWB na ruim een uur belt dat hij in aantocht is. We gaan snel op weg naar Tiel en er zijn drie man nodig om de kast in de camper te krijgen.  Jeetje, hoe krijg ik die er straks weer uit? Dat wordt nog een klusje.

Broeken

We rijden nog even door naar het centrum van Tiel, waar ik vorige week heeeeeeel voordelige broeken heb gezien, maar toen geen zin had om te passen. Ze zitten goed!. Ik koop ze ietsje te strak, want het afvallen gaat immers hard. Voor ik het weet zal ik ook hier weer uitgegroeid zijn. Het is heerlijk weer en we hebben zin om op een terras te lunchen.

Mijn vriendin neemt homemade pancakes met brownie en slagroom en ik kies voor een uitsmijter met ham en kaas. Heel attent wordt er aan mij gevraagd of ik liever scrambled eggs heb, omdat ik geen brood eet. Ja, dat is veel lekkerder. Wat attent!

Bruisend

Met vier man sterk lukt het om de kast bij mijn vriendin thuis op zijn plek te krijgen en we rijden meteen door om een stoel op te halen die ze via marktplaats heeft gevonden. De stoel is nog mooier dan verwacht en past gelukkig ook weer in de camper. Even later staat deze stoel alweer te pronken in de huiskamer van mijn vriendin, is de oude stoel afgevoerd en zien we tot onze schrik dat het al 20.00 uur is.

We hebben beiden nog niet gegeten, maar ik voel eigenlijk niet dat ik niet gegeten heb. Mijn vriendin wel en ze is ontzettend moe. Maar ik bruis nog steeds van energie na deze toch wel intensieve dag. Wát een verschil! Mijn conditie is echt heel goed.

DAG HONDERDÉÉN DONDERDAG

Deze morgen verslaap ik me. Ik had om 9 uur nuchter bloed moeten laten prikken en wordt om 10.30 uur wakker. Ook Marja slaapt nog. Oeps…… ik heb ook al een afspraak voor de uitslag van het bloedonderzoek en ga dus snel bellen om vandaag nog een andere afspraak te maken. Dit lukt wel, maar het wordt dan wel later. Voor mij geen probleem, want ik kan tegenwoordig heel goed langer zonder eten.  

Beeld

De verpleegkundige die mij prikt is erg verbaasd over mijn afvalverhaal. Als ik hier wat verder met haar over praat, blijkt dat ze er een totaal verkeerd beeld van heeft. Ook vertel ik haar natuurlijk dat er heel veel huisartsen en specialisten zijn die deze eetwijze promoten en voorschrijven aan hun patiënten. Ook internisten en cardiologen. Dat wist zij nog niet. Ik ben benieuwd of in mijn bloed al verbetering te zien is.

Snackje

Na de bloedafname kan ik net nog even naar huis om iets te eten voor ik naar mijn volgende afspraak ga. Ik neem gewoon een snackje. Een paar plakjes ham ingerold met kruidenkaas. Ik doe dit gewoon omdat het lekker is, maar ik had nog makkelijk zonder gekund. Ik ga snel door naar mijn bespreking in het appartementencomplex waar ik woon.

Ik wil met mijn Capelle koor tijdelijk gebruik gaan maken van onze recreatiezaal hier. Op de locatie waar ik mijn eerste 4 repetities heb gehad wordt het te krap om op een veilige afstand van elkaar te repeteren. Zeker ook omdat er 7 september nog meer leden gaan instappen. Totdat er versoepeld kan gaan worden, heb ik dus meer ruimte nodig. Er is  veel te bespreken.

Brouwsel

Thuisgekomen moet ik nog aan de slag met de administratie voor mijn koren. Dit klusje kost me wel een paar uur en ook nu is het dus weer laat als we gaan eten. We eten salade. Marja wil deze graag met plakjes kipfilet en ik eet hem met zalm. Ik voeg daar een paar snacktomaatjes en de heerlijke knoflookdressing uit de startgids aan toe. Het is echt weer smullen.

Tot nu toe varieer ik heel erg tussen de heerlijke recepten van Matty uit de verschillende specials en mijn eigen brouwsels. Dat laatste kan ik doen omdat ik exact weet wat ik wel en niet kan eten en hoeveel ik ervan kan eten. Deze combinatie maakt het voor mij echt ideaal.

DAG HONDERDTWEE VRIJDAG

Ik ben in een hoerastemming. Het is dan wel geen weegdag, maar ik heb vanmorgen toch even op de weegschaal gestaan. En… yes! Ik ben onder de 90 kg! Wat heb ik naar deze magische grens uitgekeken! En nu is het zover! Vandaag ben ik op de kop af precies 17 kg afgevallen. Wat een score in zo’n korte tijd! Komende dinsdag ga ik ook weer eens meten hoeveel centimeters er alweer weg gesmolten zijn.

Matras

Al vanaf de dag dat we terug zijn gekomen van onze vakantie met de camper, slaap ik niet zo goed meer, omdat ik niet goed lig. Ik word heel vaak wakker met allerlei pijnklachten waar ik eerder in bed geen last van had. Dit betekent niet dat ik niet uitgerust wakker wordt, want wonderlijk genoeg is dat nog steeds zo. Bij het bed in de camper heb ik hier geen last van!

Dat is wel bijzonder, want de kwaliteit van het matras in de camper is echt niet geweldig, terwijl we thuis wel goede matrassen hebben. We besluiten om ons vandaag maar eens te gaan oriënteren op matrassen, want goed slapen is toch wel heel belangrijk.

Kussen

In de matrassenwinkel informeren we of het misschien beter is een matras uit te gaan kiezen als ik op gewicht ben. Daar ontstaat natuurlijk een heel gesprek over afvallen door en dit levert me ook nieuwe informatie op. Het feit dat ik nu niet goed slaap en overal pijn heb, heeft misschien te maken met de verandering van mijn lichaam. Mijn vet was ook mijn bescherming geworden en functioneerde als een kussen.

Dat is nu veel minder en daar moet mijn lichaam gewoon aan wennen. Ik vind dit een heel logische redenatie en dit stemt ons toch weer positief. We krijgen nog wat tips en schaffen allebei wel een heerlijk kussen van TEMPUR aan. Dat wilden we eigenlijk al lang, maar we hikten altijd een beetje tegen de prijs aan. Nu hebben we toch die stap genomen en mogelijk lost dit voor mij al een stukje van mijn probleem op. 

Prutje

We hebben best wel veel gelopen en zijn beiden een beetje moe. We zouden nog naar de supermarkt gaan, maar we hebben hier totaal geen puf meer voor. Dat is op zich wel jammer want ik had een heerlijk gerecht uit de voorjaarsspecial op het oog, waarvoor ik nu de ingrediënten niet heb. Maar gelukkig heb ik nog wat restjes in huis waar ik snel een lekker ‘prutje’ van maak.

Zouttekort

Als Lara in mijn verslag leest over mijn pijnlijke nachten, vraagt ze of ik mijn zouten wel voldoende aanvul. Zij denkt dat dát wel eens het probleem kan zijn, ook van de krampen en spierpijnen die ik heb. Ik moet bekennen dat ik vrijwel nooit meer extra zouten neem. Stom eigenlijk, ik was ervan uitgegaan dat ik dat allemaal niet meer echt nodig had. Ik slikte alleen nog de magnesium softgels.

Meteen loop ik naar de keuken en los een halve theelepel himalayazout en een halve theelepel LoSalt (voor het kalium) op in een glas water. Vanaf nu moet ik daar weer 2 keer per dag aan denken! Ik dacht dus dat die zouten alleen nodig waren als je je slap voelt en wist helemaal niet dat een tekort deze klachten kan geven. Maar goed dat we geen matras hebben gekocht. Ik ben heel benieuwd of ik al snel verschil ga merken!

Delen