RIAN BLOG 73 Ik mag álles… 

Rian (67) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DIT WAS MIJN WEEK

Gelukkig gaat het met mij weer ietsje beter. Langzaam bouwt mijn energie weer wat op en als ik goed doseer, kom ik zonder duizeligheid en (bijna) flauwvallen de dag weer door.

Zelf koken

Ik ben ook weer zelf aan het koken en voor het eerst heb ik deze week ook weer zelf de boodschappen gedaan. Dat ging goed! Ik heb dat ook gewoon nodig in het proces van eten/koken. Heerlijk om zelf al die lekkere en gezonde producten uit te zoeken om thuis mee aan de slag te gaan. Er zijn veel gerechten die ik op de automatische piloot maak inmiddels: ik hoef daarom ook niet meer altijd met een lijstje naar de winkel. 

Ik ben een echte etikettenlezer geworden en verbaas me altijd over de hoeveelheden koolhydraten die dan nog in het product zitten. Zelfs als er bijvoorbeeld staat; zonder suiker. Ik had nooit kunnen denken dat zo bewust voor gezonde voeding kiezen bij mij zou passen. Nu weet ik dat dit mijn leven juist verrijkt. Daarom vind ik het ook fijn dat mijn energie wat terug komt en ik weer met plezier de maaltijden kan gaan bereiden.

De weegschaal

Yes!! De weegschaal is eindelijk verder gezakt! Van 84 naar 83,4! Dat motiveert me echt wel om er weer helemaal vol voor te gaan en de focus te houden op dingen waarvan ik weet dat ze voor mij het beste werken. Dus ontbijt overslaan, als het uitkomt een OMAD dagje (één keer op een dag eten), geen cola light drinken en geen yoghurt als maaltijd nemen. Ik word er meteen weer fanatieker van!

Ik heb tijdens mijn ziek-zijn toch weer drie keer op een dag gegeten, mijn lijf vroeg daar gewoon om. Maar als ik minder vaak eet op een dag dan voel ik me beter. Dat geeft me veel eetrust. Dus als ik me weer wat sterker voel, wil ik hiernaar terug. 

Ik mag álles…

Dat terwijl ik al zo fanatiek ben volgens anderen. Zelf zie ik dat anders. Ik hoor ook vaak: “dat mag jij niet”. Ik zeg dan: “Jawel hoor, ik mag alles, maar ik wil het niet meer”. Ik ben een beetje allergisch geworden voor dat woordje ‘mag’. Er is in deze aanpak niets wat niet mag. Matty zegt altijd: het blijft je eigen keuze. Maar als je een tijdje met deze manier van eten bezig bent, kan je het woordje mag veranderen in “wil”.

Ik wil het ook echt niet meer. En mooier nog: ik mis het ook niet meer. Niets in mij wil terug naar hoe ik hiervoor at. Dat blijft bijzonder als je daarover nadenkt. Als je me een jaar geleden had gevraagd of ik ooit zonder mijn boterhammen met pindakaas, mijn aardappelen, friet, koek en snoep en al het andere, zou willen leven dan had ik zeker weten gezegd: nee, ik moet er niet aan denken! En kijk mij nou toch eens…

Eieren

Word je die eieren nu nooit eens zat, wordt me ook vaak gevraagd? Nee, echt nooit. Je kunt er echt álle kanten mee op! In omeletten kan ik heerlijk variëren met vlees, vis en groente. Deze week at ik mijn omelet met stukjes zalm die ik dan eerst even aanbraad en ook met plakken ham en plakken kipfilet. Ze zijn ook ideaal om restjes in op te maken. En ik ben een enorme kaasliefhebber, dus altijd komt er wel een laagje kaas op. 

Ik kan ook zo genieten van een spiegelei met spek of ham of een gekookt eitje. En van de quiches en wraps uit de ontbijt&lunch special; heerlijk al die verschillende vullingen. De eiersalade uit de startgids staat hier ook vaak op het menu. Iedereen vindt die overheerlijk. En sinds we de chocoladevla hebben ontdekt in de ontbijt&lunchspecial is dat echt één van mijn guilty pleasures. Kortom: eieren vervelen me echt nooit!

Bewegen

Ik kijk ernaar uit om weer weer in beweging te zijn. Ik ben wel klaar met dat in bed liggen. Ik denk dat Coosje ook klaar is met het niet bewegen. Ik hoop dat de foto’s van Coosje haar breuk straks goed zijn. Dan gaan we zeker tijd maken voor mooie wandelingen. Die beweging hebben we beiden erg gemist. Het geeft zoveel energie, alleen al het elke dag uitgebreid buiten zijn.

Monique

Ik kijk er ook naar uit om Monique weer te zien, we zijn nu twee weken niet bij haar geweest omdat het te riskant was. Komend weekend zien we haar weer. Even heerlijk knuffelen, zingen en misschien ergens een ijsje gaan halen. Aangezien ze heel erg achteruitgaat, is het nu afwachten hoe wij haar dit weekend zullen aantreffen. Het is altijd weer spannend of ze ons dan nog herkent. 

Soms heeft ze een goede dag en is weer even lekker bijdehand en zien we een stukje van de oude Monique terug. Maar die momenten zijn heel schaars. Omdat ze vaak zo apathisch is, denkt de verzorging vaak aan weer een naderende delier, maar tot nu toe is daar geen sprake van. Ze gaat heel regelmatig naar de arts en wordt heel goed in de gaten gehouden. 

Verhuizen 

De maand maart gaan we gebruiken om echt helemaal te downsizen. Nog meer spullen te verkopen en de spullen alvast in te pakken die we niet meer nodig hebben. April wordt de maand van het klussen in onze nieuwe woning in Drenthe. Dat wordt met betrekking tot het koken een nieuwe uitdaging, want in ons huis zelf hebben we daar dan de mogelijkheid nog niet toe.

We zullen regelmatig in een B&B of hotel verblijven en dan moet je je toch schikken in de mogelijkheden die daar geboden worden. Daar hebben we gelukkig al wel wat ervaring mee. En ik heb er alle vertrouwen in dat het goedkomt.

Gezondheid verbeterd