BLOG 8 Uit lunchen

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG TWEEËNTWINTIG DINSDAG

Vanmorgen kon ik niet lang in bed blijven liggen. Het is dinsdag, dus weegdag. Zal ik deze week weer afgevallen zijn? Ik ben erop voorbereid dat je in week drie vaak even stilstaat. Maar ik niet! Ik weeg 100.7! Yeahhhhh 6 kilo eraf in drie weken!!!!! Ik hoopte onder de 100 te zijn, maar hier ben ik al DIK tevreden mee!  Als me dat van tevoren verteld was, dat dit zou lukken in een paar weken, had ik het echt niet geloofd.

Coronaprik

Vandaag krijg ik mijn tweede Pfizer-prik. Spannend. Van de eerste werd ik niet ziek, maar wel intens moe. Ik voel me nu lichamelijk zo sterk door al die goede voeding en aanvullende mineralen dat ik er vol vertrouwen in mijn lichaam naar toe ga. Heerlijk om je zo te voelen. Deze aanpak geeft me veel meer dan afvallen. Het verandert veel meer in mij.

Risico

Als ik thuis kom van de GGD nuttig ik mijn heerlijke voedzame lunchsalade van avocado, mozzerella. Daardoor valt alle spanning van me af die ik toch had opgebouwd in de aanloop naar de tweede enting. Ik ben best bang geweest. Zeker omdat mensen met veel overgewicht ook een groter risico op problemen hebben als ze Corona krijgen. Ik ben echt heel erg voorzichtig geweest.

Zoet

Een drankje hoeft niet meer zoet te zijn. Ik, die verslaafd was aan cola, drink nu veel thee, mineraalwater (soms met wat suikervrije siroop) en nog maar één glas cola per dag. De smaak van suiker en de hunkering hiernaar raak ik al wat kwijt. Ik kan ook genieten van een drank die niet zoet is. Ik vind dit allemaal niet gewoon en het blijft me nog verbazen. Mijn lichaam en geest maken zo’n ongelooflijk mooi proces door.

Soep

Eind van de middag voel ik me niet helemaal fit. Een beetje lamlendig. Dat komt vast door de prik. Marja biedt gelijk aan om even te koken. Dat vind ik natuurlijk fijn, maar op de een of andere manier staat het avondgerecht van het menu me tegen. Marja duikt in de startgids en kijkt bij gerechten die hetzelfde aantal koolhydraten hebben en komt uit op de courgettesoep. Ja…. Daar heb ik trek in!

Deze soep stond al eerder in het weekmenu, maar toen konden we hem niet maken omdat we onverwacht niet thuis waren. De smaak verrast ons. Zo’n simpel soepje en zo lekker. We vragen ons wel af of dit dan wel voldoende vult. Tot onze verbazing doet het dat zeker. We kunnen de hele kop maar nauwelijks op. Dat komt vast door de room en de kaas die er in gaat. Beslist een aanrader.

Smal bekkie

Als we zitten te eten zegt Marja: weet je dat ik het zelfs al een beetje in je gezicht ga zien dat je afvalt? Ze wrijft over mijn wangen en glimlacht. Dat is mooi toch, zegt ze. Ja dat is mooi. Aangezien ik een ‘stevig lijnverleden’ heb, weet ik dat ik vaak in mijn gezicht het eerste afval. Dat maakte soms dat mensen zeiden dat ik er minder goed uit ging zien. Ik weet dat ik me daar niets van aan moet trekken, maar het raakt me wel. 

Uit lunchen

Morgen wordt een uitdaging. Ik ga voor de eerste keer sinds mijn start met iemand lunchen. Ik ben voldoende thuis in wat ik wel en niet kan eten. Als er niets geschikts op de kaart staat, zal ik vragen of ze iets puurs willen klaarmaken zonder saus etc. In mijn tas heb ik ook nog een noodrantsoen, voor ‘je weet het niet’. Ik weet dat het goedkomt, maar ik ben er best een beetje gespannen over.

DAG DRIEËNTWINTIG WOENSDAG

Gelukkig ben ik vannacht niet ziek geworden van de Pfizerprik, maar oh wat voel ik me intens moe. Ik moet mijn ene been voor mijn andere denken en besluit maar even toe te geven aan dit gevoel. Ik hoef even helemaal niets en duik terug mijn bed in. Wanneer ik een paar uur later opsta, voel ik me gelukkig al iets beter, ontbijt ik met plezier.

Uitsmijter

In het restaurant in Zoetermeer waar ik ga lunchen, denken ze helemaal met me mee en ze bieden zelfs aan speciaal iets voor mij te maken, uiteraard alleen puur en echt eten. Wat een fijne ervaring voor zo’n eerste lunch in deze nieuwe fase is dit. Ik kies uiteindelijk een omelet met ham en kaas van de kaart, maar zonder brood met een beetje sla en tomaat. Op een terras geniet je daar zelfs nog weer meer van dan thuis.

Zwaar

Tijdens de lunch op het terras lijkt mijn moeheid als sneeuw voor de zon te zijn verdwenen. Ik besluit nog even het Stadshart in te gaan om te winkelen. Dat blijkt toch iets te overmoedig, al wandelend voel ik mijn lichaam met de minuut zwaarder worden. Even doorzeten nog, want ik moet dagelijks toch ook aan mijn stappen komen en dan op huis aan.

Wijn

Nog helemaal verzadigd heb ik geen enkele behoefte om rond etenstijd te gaan koken en gelukkig kan Marja het ook nog wel eventjes volhouden. “Ik neem wel even een bouillonnetje”, zegt ze. “ Wie had kunnen denken dat ik mijn wijntje ooit zou verruilen voor een kop bouillon?” Marja heeft nu al 23 dagen geen wijntje gedronken. Terwijl ze altijd echt kon genieten van een goed glas wijn bij het eten of soms in de avond.

Inmiddels is ze eraan gewend en mist het niet echt meer. Wat ze wel mist op deze warme dag is een ijsje. We haalden dan vaak spontaan even een ijsje. Dat is nu niet meer mogelijk. Straks kunnen we wel ijs zelf maken, maar dat is toch anders dan even neerstrijken bij een ijssalon of ijskar en dit ter plaatse opeten.

Mislukt

Als ik aan de slag ga in de keuken gaat er iets mis. Er staan sperziebonen met kaas en tomaat op het menu met kipfilet. Dit laatste wissel ik met kipgehakt. Voor het eerst is een maaltijd geen succes. Niet omdat het recept niet goed was, maar omdat ik het gehakt veel te zout gekruid had. Foutje van de kok! Ik kreeg er zelf nog wel wat van weg, maar Marja lust het echt niet. Iets anders heb ik op dat moment helaas even niet in de aanbieding. Marja doet gewoon wat extra slagroom in de koffie en voelt zich toch verzadigd. Wonderlijk. 

DAG VIERENTWINTIG  DONDERDAG

Vandaag ben ik gelukkig weer fit en dat is maar goed ook, want het wordt een lange, drukke dag. Eerst even goed ontbijten en dan kunnen we van start. Marja neemt Griekse yoghurt met slagroom en suikervrije jam en ik spiegeleieren met spek. We gaan naar Giethmen voor de laatste regeldingen en de overdracht van onze stacaravan. 

Creatief

In onze tas hebben we uiteraard wat te eten bij ons. Dat zit er al zo in bij ons. We hebben het creatief opgelost voor vandaag. We wisselen onze maaltijden van het weekmenu. In de vriezer hebben we nog 2 bakjes courgettesoep voor de lunch en voor het diner nemen we alles voor de makreelsalade mee. Die gaan we straks buiten maken en eten, gewoon op een bankje in de natuur. Hoe simpel kan het zijn.  

Bloeddruk 

Ik heb ik een bloeddrukmeter aangeschaft en ben benieuwd of deze al gezakt is. Ik schrik van het resultaat. Zowel onder- als bovendruk zijn hoog. Ik herhaal de meting nog een paar keer, maar er verandert niet veel. Ik stuur een berichtje en verpleegkundige Lara stelt mij gerust. Het vaccin is iets wat niet in het lichaam hoort het is een stressor voor je lijf. Dat kan de bloeddruk (tijdelijk) verhogen. Ik ben gerustgesteld.

Lijn

Vaak is er tegen mij gezegd: ”Moet jij niet aan je lijn denken?” als ik weer eens wat lekkers verorberde. Mijn steevaste reactie was dan: ”Lijn? Zie jij bij mij ergens een lijn? Nee dus. Waarom zou ik me dan druk maken?” Ik nam mezelf dus niet serieus en lachte dit soort opmerkingen vaak weg. Die tijd is voorbij! Ik ervaar het wel als heel positief om op vele fronten zo bewust met mijn lichaam bezig te zijn. 

Ik zorg nu beter voor mezelf op veel vlakken. Nog maar 24 dagen op weg en er zijn al zoveel dingen veranderd. Mijn lichaam krijgt weer wat lijn. Je ziet weer een beetje taille, mijn maag en buik staan niet meer op spanning. Mijn hals wordt ook al ietsje smaller.

DAG VIJFENTWINTIG VRIJDAG

Nog maar net bekomen van de overdracht van onze stacaravan staat deze dag in het teken van de tweedehands camper die we hebben gekocht. We gaan deze straks ophalen en tijdelijk stallen op een camping in de buurt. Daar gaan we hem klaarmaken voor gebruik. Een nieuwe fase vol avontuur breekt aan. We zijn er allebei best wel een beetje opgewonden van. Toch moet er eerst weer even goed ontbeten worden. 

Goochelen

Ook vandaag wisselen we maaltijden, we letten natuurlijk wel op de koolhydratengroepen. Ik besef dat wij de laatste dagen best een beetje aan het goochelen zijn, maar door ons overdrukke en rommelige programma kan dat even niet anders. En we eten wel gewoon gerechten uit de startgids, niets anders. Dus dat is al heel erg mooi.

Eerder zouden dit dagen zijn geweest waarop we onze toevlucht genomen zouden hebben in het bestellen van Pizza, Chinees of iets anders en er zeker tussendoor ook wel een frietje en een ijsje in zou zijn gegaan. Nu hebben we alles onder controle. Eigenlijk ben ik best wel trots op mezelf dat ik niet in de verleiding kom mijn oude gewoontes te herpakken.

Zuurkool

Wanneer we later moe thuiskomen, maak ik een heerlijke zuurkoolschotel klaar. Weer zo anders dan de andere zuurkoolmaaltijden die we al gegeten hebben. Deze keer met gehakt, creme fraiche, spek en geraspte kaas. Dat is echt smullen. Ik hield nooit van zuurkoolstamppot. Zelfs niet als ik daar noten en heel veel ananas in deed. Nu geniet ik er echt van.

Deel 2

Morgen gaan we verder met het schoonmaken en klussen in de camper. Hopelijk kunnen we hem aanstaande zondag al gaan inruimen. Het blijven dus drukke dagen waarbij we lang van huis zijn. Maar hoe dan ook, we zorgen ervoor dat we goed blijven eten en dit uiteraard zoveel mogelijk via de startgids. Maandag komen we weer in een rustiger gareel en zullen we het weekmenu weer strak gaan volgen.

We beginnen maandag overigens aan startgids 2 en dat betekent dat we dan geen tussendoortjes meer mogen hebben. Eigenlijk is dat niet zo erg, want daar hebben we nog maar zelden gebruik van gemaakt. Dit dan in de vorm van een blokje kaas of een plakje vleeswaren met roomkaas.. We doen dit dan meer voor de gezelligheid dan dat er echt behoefte aan is. Helemaal zonder gaat ons makkelijk lukken.

Gezondheid verbeterd