RIAN BLOG 64 Een pittig jaar

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG TWEEHONDERDVIERENTWINTIG DINSDAG

Het is weegdag. Zal ik een keertje overslaan? Ik ben immers zeker niet afgevallen en misschien zelfs wel aangekomen. Wil ik dat zien of wacht ik totdat ik voel dat ik weer aan het afvallen ben?

Realiteit

Ik kies er bewust voor om de realiteit onder ogen te zien en de confrontatie met de weegschaal aan te gaan. Zoals ik al verwachtte staat deze op 84,4 kilo. Dat is schrikken, vorige week was het 83,3 kilo. Ik weet heel goed hoe het komt. Ik heb niets verkeerds gedaan! Maar ik heb wel veel meer en veel vaker gegeten. Dat is mijn lichaam niet meer gewend. Ik was gewend aan één of twee maaltijden per dag en eten tot verzadiging.

Nu heb ik ontbeten, geluncht en maaltijden met méér gangen gegeten. Dat is wel even iets anders. Daar is het niet bij gebleven. We hadden ook nog veel lekkernijen uit de kerstspecial gemaakt, waar we tussendoor en in de avond van gesmuld hebben.  Ik probeer het allemaal te beredeneren, om een beter gevoel te krijgen bij het feit dat ik ben aangekomen, maar het helpt niet.

Buikrust

Ik vraag me af of het dit waard was? En ja, ik heb er ongelooflijk van genoten! Maar door zoveel en vaak te eten, ben ik wel mijn buikrust kwijt. Mijn lichaam vraagt nu weer steeds om eten en kan ik de verleiding maar moeilijk weerstaan om hier niet aan toe te geven. Ik zag het gisteren dus wel een beetje te makkelijk in met mijn uitspraak dat het ons geen enkele moeite zou gaan kosten om weer maat te houden.

Het kost me namelijk wél moeite. Marja voelt zich bij matig eten altijd beter. Tussendoor stop ik dan ook een stukje kaas in mijn mond. Morgen moet ik dat niet meer doen, neem ik me voor. Vandaag heb ik ook ontbeten, omdat ik met trek wakker werd. Morgen wil ik dat beslist niet meer. Ik besluit dat het de moeite waard was, maar dat ik wel snel terug moet naar waar ik was en waar ik me goed bij voelde.

Restjes

Vanavond hebben we wat restjes vlees en vis die we op de grillplaat leggen. Ik maak er een simpele salade bij en de knoflooksaus uit de – startgids -. Dat is ook weer smullen. Als toetje is er nog de Baileys. Die is maar één week goed te houden en willen we niet weggooien. Ik drink nooit alcohol, maar wilde dit toch graag een keer proberen. Het smaakt me goed, maar ik kan er niet goed tegen. 

Een paar nipjes vind ik een traktatie. Marja zal de rest maar op moeten drinken en daar heeft ze vast geen moeite mee. Ik was van plan om oliebollen uit de kerstspecial te gaan bakken, maar ik weet nog niet of ik dit wel ga doen. Ik vind het zó moeilijk om daarna weer terug naar de basis te gaan. Ben ik zo sterk dat ik dat kan? Heb ik het er voor over? Ik twijfel nog.

DAG TWEEHONDERDVIJFENTWINTIG WOENSDAG

Zoals ik me had voorgenomen, ontbijt ik vandaag niet. Dat gaat me niet makkelijk af. Zit dat tussen mijn oren? Vast wel! Ik zet even door.

Vriendin

Voor ik in de middag mijn bijna 90-jarige vriendin uit Den Haag ga ophalen, eet ik een paar plakjes vleeswaren die nog in de koelkast liggen en drink ik daar een groot glas water bij. Mijn vriendin is door ziekte en blessures al lang niet meer buiten geweest, ze heeft ons huis nog nooit gezien en verheugt zich enorm op mijn komst. Ze staat al klaar als ik aanbel, we stappen direct weer in de auto.

Het weer is grauw en het regent, maar dat mag de pret niet drukken. Mijn vriendin geniet van alles wat ze onderweg ziet en we praten in de auto helemaal bij. Onderweg vraagt ze mij of er bij ons een Kruidvat in de buurt is, want daar is zij al zo lang niet meer geweest. Het is de enige leuke winkel die op dit moment open is.

Verwennerij

Omdat zij slecht ter been is, zie ik eerst wat beren op de weg. We lopen een uurtje later toch samen in het winkelcentrum. Wat blijkt, mijn vriendin wilde dat ik een cadeautje uitzocht voor mijn verjaardag. Wat ontzettend lief. Ze is in geen jaar in de winkels geweest en wilde dit zelf met mij kopen. Ik kies voor een badborstel en een heerlijke scrubmat, die je zo lekker langs je rug kunt halen. Wat een verwennerij.

Zelf haalt ze ook nog wat spulletjes en blij gaan we de winkel weer uit. Het was een hele onderneming, maar het voelt goed dat we dit gedaan hebben. Niet veel later zijn we bij ons thuis. Ik schenk een lekker wijntje in voor Marja en mijn vriendin en zet een heerlijk kaasplankje op tafel. Ik smeer het ene toastje na het ander voor mijn vriendin. zelf beperk ik me tot twee stukjes kaas.

Nasi

Voor het avondeten heb ik de nasi uit de eenpanspecial gemaakt. We smullen er alle drie van. Tijdens het eten vertel ik haar alles over onze nieuwe leefstijl. Ze kan bijna niet geloven dat zulk lekker eten ook nog gezond kan zijn. Voor haar heb ik ijs met slagroom toe. Marja en ik houden het bij koffie en thee.

Die koffie krijgt mijn vriendin later ook en maakt zij het laatste beetje Baileys op. Ze zegt hem lekkerder te vinden dan de echte. Als dat geen compliment is… Na een gezellige middag en avond breng ik haar naar huis. Daar moet ik wel weer even moed voor verzamelen, want ik ben toch zeker twee uur onderweg.

Rust

Maar als ik zie hoe mijn vriendin genoten heeft van dit uitstapje, neem ik me voor dit wat vaker te gaan doen. Wat is dan twee uur autorijden? Het verkeer zit mee en ik ben eerder dan verwacht thuis. Marja en ik brengen de avond verder in alle rust door met een gezellig muziekje op de achtergrond. Marja speelt op haar Nintendo Lite die ze voor kerst van mij heeft gekregen.

Ik scroll even ontspannen door alle Facebookberichten en e-mails die ik de afgelopen dagen heb ontvangen. Zal het morgen weer eens een rustige dag gaan worden? Er zijn geen plannen, maar je weet het maar nooit.

DAG TWEEHONDERDZESENTWINTIG DONDERDAG

Heerlijk een dag zonder afspraken. Marja moet wel haar boosterprik gaan halen in Rijswijk. Ik vraag of ik even met haar mee zal gaan, maar daar wil ze niets van weten.

Wandeling

Ga jij maar lekker doen waar je zin in hebt, zegt ze. Nou, dat is niet tegen dovenmansoren gezegd. Ik wil naar buiten! Door al die gezellige dagen op een rij heb ik veel te weinig beweging en zuurstof gehad. Ik ga met Coosje een flinke wandeling maken. Maar wel eerst even lunchen. Dat wordt niets bijzonders, want de restjes moeten nog op.

Ik snijd een puntje brie, een puntje camembert en een stukje ossenworst af en neem daar drie snacktomaatjes bij. Daarna gaan Coosje en ik erop uit. We wonen in een fijne omgeving om te wandelen en in no time sta ik met Coosje in een mooi natuurgebied. Ik geniet er zo van dat ik eigenlijk helemaal niet op de afstand let die ik afleg.

Hamer

Als ik voel dat ik toch een beetje moe begin te worden, heb ik al twee uur gelopen. En ik niet alleen, kleine Coosje ook. Zij lijkt overigens totaal niet vermoeid en springt nog enthousiast in het rond. Ik baan me een weg naar de bewoonde wereld en eerlijk gezegd valt de route naar huis me wel wat tegen. Op ongeveer één kilometer van huis kom ik de man met de hamer tegen.

Mijn benen willen niet meer, ik heb het ineens veel te warm onder mijn jas en zelfs mijn schouders doen pijn. Ik moet toch naar huis, dus er zit niets anders op dan door te lopen. Mijn tempo heeft tijdens de wandeling erg hoog gelegen en het is dus geen wonder dat ik er nu even doorheen zit. Maar ik heb weer een mooi beginnetje gemaakt. Thuis ploft Coosje direct in haar mand en ik op de bank.

Verleidingen

Marja is inmiddels terug van haar boosterprik en samen drinken we een grote mok thee. Over het eten hoef ik me niet druk te maken, we hebben nog nasi over van gisteren. Dat bak ik even op. Het kan natuurlijk ook in de magnetron, maar even in de pan vind ik lekkerder. Morgen is het oudejaarsdag en ga ik weer boodschappen doen.

We zijn ‘s avonds gewoon samen thuis en hoeven dus niet allerlei lekkers voor anderen in huis te halen. Dat scheelt toch weer een hoop verleidingen. Die verleidingen kon ik eerder moeiteloos weerstaan, maar door met kerst en mijn verjaardag weer even van van alles geproefd te hebben, heb ik hier nog een klein beetje moeite mee. Vooral mijn lijf; mijn hoofd weet inmiddels wel wat het wil.

Vreetfestijn

Maar helemaal zonder lekkers zal deze avond niet voorbij gaan. Als ik terug denk aan al die jaren dat ik me echt volvrat met oliebollen, appelflappen en appelbeignets, dan heb ik nu al zoveel gewonnen. Ik begon al dagen van tevoren en als het oudjaarsavond was, wist ik precies waar de lekkerste oliebollen en appelflappen te koop waren, want ik had ze allemaal gekeurd.

Ook kocht ik altijd veel te veel en at ik dagen later nog appelbeignets als ontbijt. Sowieso was oudjaarsavond vaak een vreetfestijn dat begon met schalen oliebollen, appelbeignets, appelflappen, sneeuwballen en appelbollen. Het kon niet op. Dit bleef ook altijd de hele avond op tafel staan en tussen de hartige hapjes door, pakte ik dan gewoon weer iets van die schalen.

Nieuwjaar ineten

Ook was het de gewoonte om na middernacht, als we allemaal weer binnen waren van het kijken of afsteken van vuurwerk, een koud buffet te serveren. Ik maakte daar altijd verschillende salades voor, royaal gegarneerd met vissoorten, vlees en kaas. Dit uiteraard met stokbrood en kruidenboter. Het nieuwe jaar werd dus eigenlijk ‘ingegeten’.

Voor oudjaarsavond maakte ik ook altijd een grote kom bowl en gedurende de avond schepte ik menig glas hiermee vol. Altijd lekker zoet en  zonder alcohol. De wijn zette ik er naast voor de liefhebber die in zijn/haar eigen glas er een scheut bij kon doen. Ik moet er allemaal niet meer aan denken. Dit was echt ’too much’! Dat zie ik nu ook wel in.

Pondje

Ik ben niet iemand die niet weet waar al die overtollige kilo’s vandaan zijn gekomen. Ik heb ze er door de jaren heen allemaal zelf aan gegeten met een overdaad aan ongezond voedsel en lekkernijen. De fabel “ik word nog dik van gebakken lucht” gaat bij mij dan ook niet op. Ieder pondje ging toch echt door mijn mondje. Natuurlijk speelde mee dat ik áltijd honger had. Ik was onverzadigbaar. En dat is nu wel anders!

DAG TWEEHONDERDZEVENENTWINTIG VRIJDAG

Marja en ik starten oudejaarsdag zonder te ontbijten. We weten nu al dat we vanavond nog wat gaan snacken en willen de schade zo beperkt mogelijk houden. Dus maar weer zo lang mogelijk buikrust.

Een pittig jaar

De dag gaat niet zonder herinneringen aan ons voorbij. Wat was het een pittig jaar, door alle gevolgen die corona op ons leven en werk heeft. Maar ook het overlijden van Marja’s moeder en broer, het delier van Monique en haar achteruitgang. Toch was het ook een heel positief jaar, door de grote verandering die TheNewFood in ons leven heeft gebracht.

We raakten beiden gewend aan het online werken, we kregen meer tijd voor onze hobby’s, Marja die opleidingen heeft gevolgd. Er was meer tijd voor de kinderen en kleinkinderen, ik ben met twee geweldige koren gestart, oude vriendschappen werd nieuw leven ingeblazen en we werden steeds inventiever en creatiever om het leven met alle beperkingen toch leuk en vol uitdaging te maken.

Een ander mens

Ik ben dit jaar een ander mens geworden. Ik ben veel afgevallen en ben van maat 52/54 naar maat 42 of M gegaan. Maar ik ben niet alleen in uiterlijk veranderd. De grootste verandering is de vitaliteit die ik gewonnen heb. Ik ben veel energieker, voel me gezonder en ik ga nu heel bewust met voeding om. Het belangrijkste: ik heb er zo ontzettend veel plezier in en wil echt niet anders meer. De oudjaarsavond ziet er anders uit als voorgaande jaren.

Het wordt geen vreetfestijn, ik ga wel voor wat lekkers zorgen, dat hoort erbij. Jullie weten dat Marja ontzettend slank is en dat zij zich zo af en toe wel eens iets kan permitteren, maar ik moet daar niet aan beginnen. We houden het verantwoord. Ik ga nu eerst boodschappen doen.

Boodschappen

Allereerst koop ik voor vanavond een lekker soepel wijntje. Dit past goed bij de plannen die ik voor het eten heb. Ook koop ik een klein flesje echte champagne. Jeetje, wat schrik ik van de prijs. Maar ik vind het belangrijk dat als Marja dan één keer per jaar champagne drinkt het ook goede is. Er staan voor ons samen en voor ieder van ons komend jaar mooie dingen te gebeuren. Daar willen we in stijl op klinken om middernacht.

Ik gun mezelf een glas cola om mee te proosten. Verder koop ik voor Marja ook één appelflap. Ik weet dat ze hier erg van houdt, maar ook dat eentje meer dan genoeg voor haar is. Dit in tegenstelling tot mezelf; ik at er vroeger rustig vier tot zes op een avond. Ik kon geen maat houden. Voor mezelf koop ik pecannoten en voor Marja gemengde noten.

Keto hapjes

We eten een eenvoudige omelet met wat groente en kipfilet. Niet teveel, vanavond eten we immers nog meer. Om het nieuwe jaar in te luiden, maak ik een schotel met heerlijke kaasjes, olijven, gevulde snacktomaatjes, gevulde champignons en komkommerhapjes. Ik kom morgen niet aan de 16 uur buikrust, maar dat is niet erg. Het is wel vervelend dat ik er zo mee bezig ben, vind ik.

Ik denk aan Matty’s geruststellende woorden toen we de eerste keer uitbundige (keto) tapas hadden gegeten. Ze drukte me op het hart dat af en toe zo’n keto-uitspatting helemaal niet erg is. Ook niet als je daardoor stilstaat of zelfs wat aankomt. Genieten van het leven is immers óók belangrijk! En op deze manier genieten van eten is helemaal niets mis mee. Ik voel me meteen een stuk beter als ik aan die woorden terugdenk.

Vuurwerk

We zijn deze avond heerlijk samen en genieten van leuke programma’s op de tv, fijne muziek en vanaf middernacht van prachtig vuurwerk dat wij vanaf onze zesde etage goed kunnen zien. Er is een vuurwerkverbod, maar daar merken we hier niets van. Het lijkt zelfs wel of het nog mooier is als andere jaren. Dat zal wel komen omdat het illegaal vuurwerk is. Hoe dan ook, we genieten ervan.

Coosje is gelukkig niet bang van het vuurwerk. De afgelopen dagen is er bij ons in de buurt heel wat afgeknald en ook al keek ze er wel even van op, daarna wandelde ze vrolijk weer verder. Het wordt laat. Om 4.30 uur gaan we eindelijk naar bed. We vallen allebei voldaan en tevreden als een blok in slaap. 

Gezondheid verbeterd