Verpleegkundige en keto-expert Lara Schalk eet zelfs sinds 2016 koolhydraatarm/keto. Ze viel niet alleen ruim 35 kilo af, ze had direct minder immuun- en darmproblemen en voelde zich al snel energieker en vrolijker. Op 1 maart 2023 werd ze moeder van Joep, die natuurlijk ook keto gaat eten! In haar blogs neemt Lara ons mee in hoe ze dat aanpakt en vertelt ze over alles wat je tegen kunt komen als je je baby keto laat opgroeien. 

Joep eet zelf

Wij voeren Joep niet. Ondanks dat het misschien sneller, makkelijker en schoner is. Over de troep maken we ons niet druk. Ik hoor wel vaker dat sommige mensen daar moeite mee hebben… Wat wij wel belangrijk vinden is dat we samen, als gezin, aan tafel eten. Zonder dat een van ons de hele tijd bezig is Joep eten te geven. We praten met elkaar (ja, ook met Joep) en eten tegelijk. 

Maar het hebben van kinderen is al vanaf het moment van de geboorte ook durven accepteren dat je niet alles kunt ‘controleren’ of in de hand hebt. Dat je huis er niet altijd perfect uit ziet, en dat er soms enorm gesmeerd wordt. En wat is er nou precies zo erg? Een doekje erover en klaar is het! Wij vinden het belangrijker dat Joep zelf mag ontdekken, leren en ontwikkelen.  

Zelf de bepaler

Joep eet ook zelf, omdat we hem zelf willen laten bepalen óf hij wil eten, wat hij wil eten en hoeveel hij wil eten. Bij de ene maaltijd eet Joep veel minder dan bij de andere; hij is dan hard bezig andere dingen te oefenen. Bijvoorbeeld hoe de zwaartekracht werkt, of hoe hij met verschillende groenten het meest prachtige kunstwerk van zichzelf kan maken. En dat is prima.

Als je je kindje voert, ben jij de ‘bepaler’. Jij hebt de controle. Jij bepaalt wanneer je baby een hapje krijgt, jij bepaalt wanneer het volgende hapje komt en jij bepaalt wanneer je baby klaar is. Je baby kan hooguit zijn gezicht wegdraaien of het hapje uitspugen.

En vaak wordt daar niet naar geluisterd. Dan proberen ouders toch om door te gaan. Ze moedigen hun baby aan met ‘aaaah nog één hapje’, ‘komt een vliegtuigje’ of ze halen het uitgespuugde hapje van de kin van de baby en geven dat vervolgens nóg een keer, en nóg een keer, en nóg een keer.

Nee accepteren

Ik denk dat naar je kindje luisteren en je kindje zelf regie geven over het eten op den duur zorgt voor een gezondere relatie met voeding. Als je je kindje opdringt meer te eten dan het wil eten, leren we naar mijn idee het kindje nu al om niet goed te luisteren wat zijn lijfje aangeeft. Eten is iets waar je kindje zelf over zou mogen en moeten bepalen; hij voelt zijn lijfje aan, wij niet.

Dit is hoe wij sowieso denken over eten en eten geven. De uitspraak ‘eerst je bord leegeten’, is er bij mij bijvoorbeeld nooit goed in gegaan. Waarom moet een kind tegen zijn zin het bord leeg eten? Wat als het kind vol is? Gaan wij het dan dwingen om meer te eten dan zijn lijfje aangeeft wat nodig is? Is dat niet het recept voor het voorbijgaan aan honger- en verzadigingsgevoel in de toekomst? 

Als je kindje ‘nee’ zegt, dan is dat een duidelijk signaal. Een grens. Moeten wij als ouders dan aandringen om over de eigen grenzen te gaan? 

Verantwoorde opties

Dit houdt uiteraard niet in dat we Joep alle beslissingen zelf laten nemen. Als ouder heb je natuurlijk een bepaalde verantwoordelijkheid en moet je de veiligheid van je kindje waarborgen. Daarom bieden wij Joep opties aan, waartussen hij mag kiezen. Wij zijn degenen die bepalen welke opties we aanbieden. Wat en hoeveel hij vervolgens wil eten, dat bepaalt hij zelf. 

Een kind heeft immers wel regels en kaders nodig: die hem helpen om keuzes te maken. Zonder regels en kaders verdrinkt een kind in alle mogelijkheden en opties die er zijn. Maar vergis je niet: als je een kind een beperkt aantal opties geeft, zal het je soms nog verbazen waar de keuze op valt! 

Genieten van Joeps karakter

Niet alleen is het goed voor Joeps ontwikkeling om zelf de regie te hebben, ook is het voor ons leuk om te zien hoe zijn karakter is. Joep wil ook graag zelf dingen doen, hij wordt altijd een beetje boos als ik hem (volgens hem) onnodig help. Niet alleen als het om eten gaat, dit heeft hij bij alles: ook bijvoorbeeld bij leren klimmen, staan en stapjes zetten.

Hij heeft graag zelf controle, mag zelf ontdekken, zelf bepalen, zelf de regie hebben. Joep mag leren door het zelf te doen, en daar houdt hij van! Niks is fijner dan leren door zelf te ontdekken. Wij houden zicht op veiligheid, maar genieten enorm van zijn doorzettingsvermogen en drang om dingen te leren. Ook als we voor de derde keer op een dag de vloer rondom zijn stoel dweilen! 

Gezondheid verbeterd

Verpleegkundige en keto-expert Lara Schalk eet zelfs sinds 2016 koolhydraatarm/keto. Ze viel niet alleen ruim 35 kilo af, ze had direct minder immuun- en darmproblemen en voelde zich al snel energieker en vrolijker. Op 1 maart 2023 werd ze moeder van Joep, die natuurlijk ook keto gaat eten! In haar blogs neemt Lara ons mee in hoe ze dat aanpakt en vertelt ze over alles wat je tegen kunt komen als je je baby keto laat opgroeien. 

Eeuwenoude aanpak

Joep begon toen hij vijf maanden was met oefenhapjes, maar wij deden het anders dan het ‘gebruikelijke’: hij kreeg direct stukken die hij zelf vast kan houden. Ik kreeg best wel vaak de vraag waarom we niet pureerden. Of wanneer we daarmee zouden starten, misschien straks als hij ‘echt’ ging eten? Want jonge baby’s eten toch alleen tot pap gemalen eten? Mijn antwoord is altijd simpel: waarom?

Waarom zou je moeten je pureren voor baby’s? Als ik kijk naar hoe wij van nature eten, dan zie ik dat niet terug. Bij stammen die over het algemeen dichter bij de natuur staan, zoals de Masai en Inuit eten baby’s gewoon mee met wat zij zelf eten. En zo doen nog veel volkeren dat. Net als wij vroeger. Tot zo’n zeventig jaar geleden aten ook bij ons baby’s gewoon met de pot mee. Niet gemalen, hooguit een beetje geprakt.

‘Iedereen’ adviseert pureren

Ik snap wel waarom veel mensen denken dat babyeten gepureerd moet zijn: op alle informatiesites voor jonge ouders, in de informatie van het consultatiebureau en op de website van het Voedingscentrum staat dat je de eerste hapjes pureert. Maar waarom je dit zou moeten doen, dat zeggen ze niet. En dan beginnen bij mij al radartjes te draaien: wát is de reden dan, moet het écht? Waarom?

Mogen we niet meer zelf nadenken? Ik zou best kunnen invullen waarom dit ‘moet’: het is makkelijker voor je baby (hij/zij hoeft er zelf niks voor te doen, alleen maar het hapje door te slikken). En als ouder kun je zo beter bepalen hoeveel en hoe snel je baby eet, het is beter te controleren of je baby ook daadwerkelijk iets gegeten heeft, en ook voor veel ouders niet onbelangrijk: je huis blijft netjes.

Stronken en stukken

De papa van Joep en ik waren het er al snel over eens: wij gaan het eten niet pureren. Joep krijgt het eten aangeboden zoals het eruit ziet: gewoon als stronken en stukken. Met pureren gaat er zoveel verloren, bijvoorbeeld de textuur, herkenbaarheid van voedsel en de mogelijkheid om het zélf te doen.

Ga eens na bij jezelf: als je zelf een gepureerd hapje eet, moet je vaak heel goed nadenken wat je nou precies aan het eten bent. Het is zelfs vaak bijna onherkenbaar… En je mist toch ook een erg belangrijke sensatie: het gevoel van eten in je mond. Niet voor niets hebben we bij een bord soep, hoe lekker ook, vaak het gevoel iets te missen. Iets om in te bijten, te kauwen, iets prettigs voor je mond!

Ontdekken door te doen

Eten gaat dus niet alleen over vullen. Eten is een hele ‘complete ervaring’ en baby’s leren dit allemaal door het te doen, zélf. Baby’s hebben sowieso sterk de behoefte om dingen zelf te willen doen, zelf op onderzoek uit te gaan en niet overal bij geholpen te worden. Door het zelf te doen leren ze hoe hun handjes werken, waar hun mond zit en hoe ze hun mond, kaken en tong gebruiken.

Om goed te kunnen eten, zijn meerdere handelingen nodig. Dingen die wij heel vanzelfsprekend doen, maar die voor baby’s toch nog best een heel parcours zijn: eerst moet je zorgen dat je het eten goed vasthoudt, dan moet het eten naar de mond gebracht worden. Je moet het niet helemaal in je hand hebben, want dan zit je op je vuist te sabbelen.

Het gedeelte wat je wil eten moet dus een beetje uitsteken en moet je zelfs soms ‘loslaten’ om het op te kunnen eten. Daarna moet je je tong en kaken laten samenwerken, het kapot kauwen en dan ook nog het eten naar achteren in je mond brengen en zien door te slikken.

Eten uit de fabriek

Joep eet helemaal gezond keto en dat hebben ze niet in potjes ‘babyvoer’. Ze hebben hooguit een potje met honderd procent groenten, al zit er meestal ook fruit of graan in om het ‘smaakvoller’ te maken. Vrijwel nooit zitten er voldoende eiwitten of vetten in, het overgrote deel zijn koolhydraten. En juist daardoor worden baby’s al snel insulineresistent en hebben meer kinderen dan ooit al te maken met ‘ouderdomsziekten’ als diabetes. Dit willen wij uiteraard niet voor Joep.

Maar zelfs als er wel potjes keto-eten voor baby’s zouden bestaan, dan nog zouden we dat niet geven aan onze Joep. Ik denk dat hoe dan ook het fijnmalen van eten voor baby’s, waardoor echt eten verandert in een ondefinieerbare smurrie, ook een eerste stap is naar het aanleren van verkeerd eten. Naar vullen in plaats van voeden.

En daarbij: wij weten zelf wat goed is voor Joep. Wij willen vooral niet dat de fabriek zich bemoeit met wat hij eet en wat volgens hen gezond is voor een baby en wat voor ‘grote mensen’. Wij kijken liever naar Joep zelf en naar wat hij en zijn lijfje nodig hebben.

Gezondheid verbeterd

Verpleegkundige en keto-expert Lara Schalk eet zelfs sinds 2016 koolhydraatarm/keto. Ze viel niet alleen ruim 35 kilo af, ze had direct minder immuun- en darmproblemen en voelde zich al snel energieker en vrolijker. Op 1 maart 2023 werd ze moeder van Joep, die natuurlijk ook keto gaat eten! In haar blogs neemt Lara ons mee in hoe ze dat aanpakt en vertelt ze over alles wat je tegen kunt komen als je je baby keto laat opgroeien. 

Boterhammen 

Het Voedingscentrum en consultatiebureau adviseren ouders om al te beginnen met brood zodra je begint met oefenhapjes. Eerst wat fruit en groente, en zodra je kindje dat doorslikt dan ‘moet’ het brood. Eventueel met wat (moeder)melk, zodat het zacht wordt. En als je kind dan zo’n zeven maanden is en ‘moet’ leren kauwen, dan geef je brood mét korst.

En alsof dat nog niet genoeg is, geef je het liefst ook nog brood als ‘gezond tussendoortje’, naast de lunch. We vinden dat in Nederland heel normaal. Soms weten vaders en moeders nog wel creatief om te gaan met het ontbijt, met een bakje yoghurt, of wat roerei. Maar bijna ieder kind eet tussen de middag een ‘lekkere snelle boterham’!

Brood van levensbelang?

Volgens de bronnen die de instanties hiervoor aanhalen, is volkoren brood belangrijk voor het ontwikkelen van een goede spijsvertering. Het zou essentiële vezels bevatten en belangrijke voedingsstoffen, zoals bijvoorbeeld B-vitaminen en jodium. Joeps vader en ik vinden het uiteraard ook erg belangrijk dat Joep alles binnen krijgt wat hij nodig heeft. Toch maken wij de keuze om Joep geen brood te geven.

Veel mensen weten niet dat brood van nature helemaal geen jodium bevat, maar dat het door de bakker aan het brood wordt toegevoegd. Dit is ooit bedacht omdat ‘wij Nederlanders’ te weinig jodium binnen zouden krijgen… Wie stopt met brood, raden wij bij TheNewFood daarom aan om ook extra zout met jodium te gebruiken in de vorm van LoSalt met jodium, dit levert ook de nodige kalium (zie ons advies).

Maar Joep willen we geen LoSalt geven, omdat hij nog een baby is en het LoSalt dan lastig te doseren is vanwege het kalium.

Jodium en vitamine B

Hoe komt hij dan aan zijn jodium? Zo moeilijk is het niet: Joep heeft uiteraard nog niet zoveel jodium nodig als wij en krijgt met zijn voeding ruim voldoende jodium binnen. Ei bevat veel jodium. Joep eet, net als wij, regelmatig ei; minstens twee keer per week, meestal veel vaker. En hij eet, net als wij, één of twee keer per week vis, ook een goede jodiumbron.

Vis bevat daarnaast nog zoveel meer, waaronder veel (verschillende) vitaminen B. Net als vlees, dat ook veel goed opneembare vitamine B bevat. Daar kan geen brood tegenop! Sterker nog: de kans dat Joep tekorten op gaat lopen is groter als we hem wel brood geven! Want de granen waar brood van gemaakt wordt, zoals tarwe, bevatten veel fytinezuur, wat mineralen aan zich bindt, waardoor je lijf die stoffen niet meer kan opnemen uit de voeding. 

Vezels

Een ander argument voor brood zijn de ‘onmisbare vezels’. Maar vezels uit granen zijn geen essentiële voeding, dat wil zeggen dat ze niet onmisbaar zijn voor je gezondheid. Een gezond koolhydraatarm/keto menu is rijk aan vezels uit andere bronnen, zoals allerlei groenten, bosvruchten, noten en zaden. Voor je lijf meer dan voldoende, ook voor je darmen. Joeps darmen werken uitstekend.

Toen hij nog enkel moedermelk dronk, had hij geen last van zijn darmen en had hij keurig in zijn ritme ontlasting. Nu hij begonnen is met vast voedsel, maar zonder het brood, gaat het nog steeds prima. Graag besparen wij hem bovendien de klachten die veel mensen krijgen door het eten van vezels uit granen, zoals buikpijn, een opgeblazen gevoel en ‘het zuur’. En alle ellende die gluten en granen kunnen veroorzaken.

Feestelijke (baby)maaltijden

Joep mag gewoon puur en echt eten met ons mee-eten, ook met de lunch! Net zo makkelijk. De ene dag is dat een roereitje of omelet, de andere dag een salade, maar dan voor Joep zonder de sla zelf, want slablaadjes krijgt hij nog niet weg. Gelukkig zijn de mogelijkheden eindeloos, waardoor ook we lunchen nu nog leuker vinden!

We pakken er tegenwoordig regelmatig de ontbijt&lunch-special bij voor weer nieuwe inspiratie. Van ons mag voor Joep iedere maaltijd een feestje zijn, net als voor onszelf! Het is toch ook veel leuker als hij niet zijn leven lang iedere dag die saaie boterhammen hoeft…

Gezondheid verbeterd

Verpleegkundige en keto-expert Lara Schalk eet zelfs sinds 2016 koolhydraatarm/keto. Ze viel niet alleen ruim 35 kilo af, ze had direct minder immuun- en darmproblemen en voelde zich al snel energieker en vrolijker. Op 1 maart 2023 werd ze moeder van Joep, die natuurlijk ook keto gaat eten! In haar blogs neemt Lara ons mee in hoe ze dat aanpakt en vertelt ze over alles wat je tegen kunt komen als je je baby keto laat opgroeien. 

Hap, slik, weg

Joep wordt steeds handiger met eten. Of althans… Als moeder zie je natuurlijk ook graag wat je kind allemaal kan. Er belandt nog steeds meer eten op en om Joep heen, dan dat hij daadwerkelijk opeet. Het huis is na de maaltijd altijd een complete ravage. Het eetschort was ook niet afdoende, nog steeds zal al het eten overal. Dus Joep eet inmiddels vaak in zijn luier en we hebben er een nieuwe hobby bij: badderen!

Desondanks: hij wordt echt handiger! Steeds vaker ‘betrap’ ik hem er op dat hij toch eten doorslikt. De eerste keer dat dit gebeurde was ik helemaal in de gloria. Hij had een kwart tomaat gekregen en ineens kon ik de tomaat nergens meer terugvinden. Toen ik hem nog een stukje gaf, slurpte hij de tomaat zo naar binnen. Zonder blikken of blozen.

Kleine stukjes eten

Ook heeft Joep de pincetgreep ontdekt. Dit houdt in dat hij stukjes eten kan vastpakken tussen duim en wijsvinger. Hierdoor kan hij ook kleinere stukjes eten op een redelijk fatsoenlijke manier naar zijn mond brengen. Eten dat de ‘plettest’ doorstaat, geven we nu soms ook in kleinere stukjes.

De plettest houdt in dat wij het tussen duim en wijsvinger makkelijk moeten kunnen fijnknijpen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan gekookte wortel, bietjes of bloemkool. Ook het vruchtvlees van tomaat is hier geschikt voor! Eten dat harder blijft, zoals vlees, komkommer of radijsjes, geven we in het formaat van zijn vuist zodat hij dit niet in één keer naar binnen kan schrokken..

Steeds meer smaken!

Naast dat Joep kleinere stukjes eten kan eten, heeft hij ook heel erg veel nieuwe smaken ontdekt. Omdat Joep al zoveel smaken ontdekt heeft, en we het stiekem ook wel een gedoe vinden om speciaal voor hem ‘deconstructed’ (niet gecombineerd in een gerecht) maaltijden te maken, willen we Joep ‘echte’ maaltijden gaan voorschotelen.

Vaak vragen mensen ons om een keto-kinderboekje, maar ik denk dat hij gewoon hetzelfde kan eten als wij. Hij kan dus gewoon met onze maaltijden mee-eten. Dat doen ze in zoveel landen, waarom moeten wij weer speciaal ‘kindereten’ moeten maken?

Kipsaté roerbak

Joeps vader maakt bijna iedere week de kipsaté roerbak uit de eenpanspecial (pag. 16), dit is echt een van onze favorieten op dit moment! Supersnel klaar, weinig afwas en heel erg lekker! Joep vindt pindakaas heerlijk hebben we al ontdekt, dus hoogste tijd om hem ook kennis te maken met dit topgerecht. We zijn heel benieuwd of hij hier ook zo van gaat genieten!

Papa maakte het maaltje helemaal precies zoals in het recept, enkel de sambal ging apart op tafel, in plaats van door de maaltijd. Dat leek ons nog wat heftig… Joep kreeg een flinke lepel kipsaté roerbak op zijn bordje en zo zaten we samen de maaltijd te eten.

Wat is dat nou?!

Joeps grijpgrage handjes probeerden het bord snel te pakken. Toen hij het eenmaal te pakken had, liet hij een verbaasde blik zien. Hij leek het niet helemaal te snappen, alles was gemengd! Rustig verkende hij met zijn handen het eten. Uiteindelijk bracht hij een stuk kip met pindakaas naar zijn mond. Zijn ogen lichtten op: dit was leuk!

Hij at driftig met zijn handjes, en als het niet direct lukte, keek hij wat sip. Opeens had hij een idee: hij boog voorover en duwde zijn gezicht in het bord. Misschien zou dat makkelijker gaan? Een gezicht besmeurd met pindakaas keek op, met een grote glimlach op zijn gezicht. Ook Joep vindt het prima om écht met ons mee te eten en geen ‘speciale’ maaltijd meer te krijgen!

Een verdwaalde rode peper

En toen opeens zag ik het daar, aan de kip: een sliertje rode peper. Dit zit in de groentenmix die wij hier vaak voor gebruiken. Oeps! Vergeten goed te checken… Toen ik het stukje peper wilde pakken, slikte hij het snel door en grijnsde me toe: ‘Te laat, mama!’

Hij leek het niet erg te vinden, en het weglaten van de sambal was misschien ook helemaal niet nodig… Tijdens mijn zwangerschap heb ik potten sambal verslonden, hij zal wel gewend zijn aan deze smaken. De voorzichtigheid met de sambal was wellicht wat overdreven. De volgende keer doen we dat er dus ook gewoon door!

Gezondheid verbeterd

Verpleegkundige en keto-expert Lara Schalk eet zelfs sinds 2016 koolhydraatarm/keto. Ze viel niet alleen ruim 35 kilo af, ze had direct minder immuun- en darmproblemen en voelde zich al snel energieker en vrolijker. Op 1 maart 2023 werd ze moeder van Joep, die natuurlijk ook keto gaat eten! In haar blogs neemt Lara ons mee in hoe ze dat aanpakt en vertelt ze over alles wat je tegen kunt komen als je je baby keto laat opgroeien.

Puur natuur

Puur en gezond eten begint natuurlijk al bij borstvoeding. Moedermelk bevat alles wat je kindje nodig heeft, precies afgestemd op zijn behoefte. Dus natuurlijk zou Joep borstvoeding krijgen, in ieder geval het eerste jaar.  Joep hapte tijdens het gouden uur (het eerste uur na de bevalling) direct al goed aan en leek met gemak te drinken. De dagen erna meldde Joep zich regelmatig om te eten, het ging perfect!

Of toch niet?

Maar niet voor lang… Helaas bleek dronk hij niet genoeg. Op dag vier gaf de kraamzorg aan dat ik eerst moest gaan bijvoeden, omdat Joep te veel afviel. Hij zou anders mogelijk verzwakken, waardoor hij nog minder goed uit de borst kunnen drinken. Joep moest aansterken en misschien zou hij dan krachtiger gaan drinken, waardoor mijn borstvoeding ook beter op gang zou kunnen komen, dat was het idee.

Met lichte tegenzin, het voelde niet goed, maar omdat ik natuurlijk ook niet wilde dat Joep verhongerde, haalde we een pot kunstvoeding in huis. De ingrediëntenlijst probeerde ik te negeren, ik wist al dat ik er helemaal niet blij van zou worden… Waarom stoppen ze zoveel onnatuurlijks in voeding voor baby’s? En waarom zoveel suiker?

Buikpijn

Ik worstelde enorm met mijn afkeer voor dit kunsteten. Maar ja, Joep kon niet verder afvallen. Het moest. Hij zou iedere keer dat het wilde eten eerst bij mij drinken en daarna nog een flesje met een klein beetje van de kunstvoeding krijgen. Dit allemaal in de hoop hij dan snel voldoende bij mij zou kunnen drinken en de kunstvoeding daarna niet meer nodig was.

Maar de kunstvoeding viel niet goed bij Joep, hij kreeg gierende buikpijn. Het poepen ging niet meer en hij huilde veel meer dan we de eerste dagen van hem gewend waren. Tot overmaat van ramp kwam mijn productie niet verder op gang, ik bleef te weinig borstvoeding maken, ondanks alles wat ik probeerde. Het begon er steeds meer naar uit te zien dat Joep niet zonder bijvoeding zou kunnen.

Een onverwachte wending

Het klopte van geen kanten voor mijn gevoel. Ik wil zelf zo puur en echt mogelijk eten en nu moest ik Joep kunstvoeding gaan geven. Voeding waarvan de ingrediëntenlijst nog langer is dan de ingrediëntenlijst op een gemiddelde kant-en-klaar maaltijd. Dat kon nooit de bedoeling zijn! Teleurgesteld en wanhopig vroeg ik de lactatiekundige opnieuw of ze mij kon helpen.

En dat kon ze! Ze stelde voor om donormelk te gaan zoeken voor Joep. Donormelk? Ik wist helemaal niet van het bestaan af. Er ging een wereld voor me open en we kregen weer hoop! Ze wist zelfs nog wel een moeder die een vriezer vol moedermelk voor Joep had…

Donormelk

Na het aanbod van de lactatiekundige dook ik in het ‘donormelk dossier’. Hoe werkt het? Waar moet je rekening mee houden? Is het veilig? Hebben wij nog bepaalde eisen of wensen als het om de melk gaat? Op de bank, met een kreunende Joep op schoot, verdiepte ik me in deze nieuwe mogelijke oplossing. Ik ontdekte dat er veel meer moeders zijn die moedermelk aanbieden, wat bijzonder!

Het was natuurlijk niet mijn eigen melk, wat altijd het beste is. Moedermelk is immers compleet afgestemd op je eigen baby. En het is ook geen melk van een puur gezonde keto moeder. Maar het leek ons een veel beter alternatief dan kunstvoeding. Het voelde als een enorme opluchting! Al snel kwamen we tot de conclusie dat we hiervoor zouden gaan.

Moedermelk ophalen

Samen met de vader van Joep en de toen drie weken oude Joep stapte ik in de auto om de melk te halen. Deze moeder had maar liefst elf liter liggen, wij waren de eersten aan wie zij doneerde. Met deze moedermelk zouden we een flink tijdje vooruit kunnen! De voorraad melk wordt door de mannen van haar vriezer naar mijn koeltas verplaatst. Het voelde allemaal erg bijzonder en speciaal.

Eenmaal thuis pakten we de draad van voor de kunstvoeding weer op. Hij dronk eerst moedermelk bij mij en daarna de donormelk uit een flesje. Zo dronk hij altijd precies zoveel als hij wilde en nodig had.

Tevreden Joep

Al heel snel begon Joep weer goed aan te komen en zijn buikpijn leek verdwenen als sneeuw voor de zon. Ik vergeet nooit meer de volle luier die hij had na zijn eerste flesjes moedermelk! Tijdens de twee weken kunstvoeding had Joep vrijwel niet kunnen poepen en nu ein-de-lijk kwam het los. Wat een opluchting moet dat voor hem zijn geweest.

Hij werd al heel snel weer het alerte en tevreden kindje, dat we de eerste dagen na de bevalling hadden gezien en hij sliep ook eindelijk weer goed: zonder buikpijn, maar met toch een lekker verzadigd buikje!

Gezondheid verbeterd

Verpleegkundige en keto-expert Lara Schalk eet zelf al bijna tien jaar gezond koolhydraatarm/keto, ook tijdens haar zwangerschap. Lara werd op 1 maart moeder van haar eerste kindje. Baby Joep gaat natuurlijk ook gezond keto eten… In haar blogs neemt Lara je mee op dit avontuur.

Fun voedsel

Joeps menu breidt zich steeds verder uit. Nadat hij gedronken heeft, bieden we hem ‘fun voedsel’ aan. Hier maakt hij gretig gebruik van: hij sabbelt en speelt er vaak flink op los en moet soms hard huilen als zijn eten op de grond gevallen is. Eten is leuk, dat heeft Joep inmiddels ook ontdekt. Hij eet nu meestal twee keer per dag met ons mee. Voorafgaand aan de maaltijd krijgt hij altijd wat borstvoeding, want ik wil niet dat hij ‘gedwongen’ minder melk gaat drinken in het eerste jaar. In melk zit immers alles wat hij nodig heeft.

Vette hap

Een belangrijk onderdeel van zijn ‘maaltijd’ is vet. Wat groenten en (mager) vlees is allemaal leuk, maar hij moet ook leren vetten te eten. Ik vond het best even puzzelen hoe ik meer vetten kon toevoegen. Hij kan immers nog niet alles eten wat wij eten. Daarnaast reageert hij niet zo heel goed op koemelk; dat hebben vrij veel baby’s, ze groeien hier vrijwel altijd overheen.

Gezond vet

De natuur laat ons zien hoe belangrijk vetten zijn, ook voor baby’s: vanaf de geboorte krijgen baby’s een relatief grote hoeveelheid vet via de moedermelk. Als je moedermelk een tijdje in de koelkast laat staan, zie je dat er een drijvende ‘stevigere’ massa op ligt, een soort room. Hierin zitten veel voedingsstoffen en vitaminen en het levert de nodige brandstof.

Puur en echt eten uit de natuur bevat gezonde vetten. Vetten die je nodig hebt, ook Joep. Zéker als hij, net als wij, gezond koolhydraatarm/keto eet. Zijn lijf heeft vetten nodig voor brandstof, net als wij. En nu, een paar weken verder, heb ik aardig wat dingen gevonden die Joep kan eten en die hij ook erg lekker vindt.

Kokosmuren

Zo geniet hij enorm van speklapjes, kan je het je voorstellen? Ook geven we hem regelmatig avocado, nog in de schil, zodat hij het goed kan vastpakken. Op groenten smeren we vaak wat pindakaas of andere notenpasta (ook belangrijk om de kans op een pinda-/noten-allergie te verkleinen) en eieren geven we in zijn geheel, dus inclusief ‘vette’ dooier, meestal gemaakt als een soort ‘pannenkoekje’ of wafeltje met wat ‘room’ afgeschept van moedermelk.

En dan is er nog… kokosyoghurt. Dat is hier een heuse hit, Joep wordt er altijd erg enthousiast van… Of zeg gerust: wild! Het lukt hem nog niet zo goed zelf de yoghurt op de lepel te doen, dus ik doe het samen met hem. Zijn ongeduld zorgt er regelmatig voor dat de yoghurt in het rond vliegt en we de muren ermee kunnen sausen!

Gedwongen eten

Het consultatiebureau zit er bovenop hoeveel zo’n kleintje dan eet… Hij zou nu toch minstens elke dag een broodkorstje, een paar happen fruit, een babyportie groenten, een half ei of andere eiwitbron én een theelepel olie moeten binnenkrijgen. Volgens de schema’s zou Joep nu al een aanzienlijk deel vast voedsel moeten eten, en al minder melk moeten drinken. Dat houden ze graag precies in de gaten…

Ik hoorde van een andere moeder, met een kind van zes maanden, dat het consultatiebureau haar had aangeraden om water te gaan geven in plaats van melk, zodat haar baby (gedwongen) meer vast voedsel zou gaan eten. Ze kreeg ook het advies om hem brood te gaan geven. Ik viel nog net niet van m’n stoel…

Joep bepaalt

Wij maken ons niet druk over wanneer en hoeveel. Het komt wel: zodra hij er klaar voor is, gaat hij vanzelf meer vast voedsel eten en daaropvolgend minder melk drinken. In die volgorde, en zonder ‘moeten’. Hoeveel hij eet houden wij niet bij, niet voor onszelf, niet voor Joep en al helemaal niet voor anderen. We bieden hem voldoende aan, Joep bepaalt zelf wat hij eet en hoeveel hij eet, alles gaat op zijn tempo.

Nog steeds belandt er meer eten op of om Joep heen, dan dat hij doorslikt. En dat vinden wij helemaal prima. Een ‘eetschema’ bepaalt niet waar onze ‘eigenzinnige’ baby klaar voor is. Veel van ons hebben vroeger door die schema’s geleerd om te negeren wat je lijf zelf vertelt over wat je nodig hebt. Maar Joep mag luisteren naar zijn lijf en wij luisteren naar Joep.

Gezondheid verbeterd

Verpleegkundige en keto-expert Lara Schalk eet zelf al bijna tien jaar gezond koolhydraatarm/keto, ook tijdens haar zwangerschap. Lara werd op 1 maart moeder van haar eerste kindje. Baby Joep gaat natuurlijk ook gezond keto eten… In haar blogs neemt Lara je mee op dit avontuur.

Eten voor twee!

Of ik tijdens mijn zwangerschap ook keto heb gegeten, wordt me wel eens gevraagd. Maar natuurlijk! Alles wat jij eet, eet je baby ook. In juni 2022 zag ik dubbele lijntjes op de zwangerschapstest. En op de volgende weer. En op de volgende weer. Ja, ik was echt zwanger… We waren niet bewust bezig met kinderen krijgen, maar het was wel ‘ooit een keer’ de bedoeling.

Het kindje in mijn buik vond blijkbaar dat ‘ooit een keer’ was aangebroken. Zodra ik zwanger was, begonnen er allerlei radartjes in mijn hoofd te ratelen.  Je wil tenslotte vanaf het moment van de positieve zwangerschapstest direct het beste voor je kindje…

Ook nu koolhydraatarm/keto

Een zwangere vrouw krijgt van alle kanten ‘goedbedoelde’ adviezen als het gaat om voeding. Zo zou je volkorenproducten moeten eten, zou je meerdere keren op een dag moeten eten en zou het voor de ontwikkeling van je kindje belangrijk zijn om complexe koolhydraten te eten. Toch twijfel ik geen seconde; niet voor niets raden wij alle vrouwen aan om keto te (blijven) eten, juist tijdens de zwangerschap!

Bovendien: ik eet al jaren gezond koolhydraatarm/keto en ben daar enorm van opgeknapt. Ik voel me beter dan ooit en heb veel minder lichamelijke klachten. Waarom zou mijn lijf nu ineens iets anders nodig hebben? En waarom dan precies dat eten waar ik vroeger zoveel last van had? Nee, ben je mal, ook mijn zwangerschap eet ik koolhydraatarm/keto.

Geen ‘extra’ koolhydraten

Wij adviseren zwangere vrouwen eventueel wat extra koolhydraten te eten, als ze dat nodig hebben. Zo tussen de 50-75 gram per dag. Dit omdat je veel sneller koolhydraten verbrand als je zwanger bent en je meer ‘energie’ nodig hebt. Ik heb inderdaad een enkele keer wat meer koolhydraten gegeten, omdat mijn lijf er om vroeg. Dan nog was het niet echt veel: wat extra roodfruit, of een halve appel of peer.

Maar het is bij die enkele keer gebleven, ik had er tijdens mijn zwangerschap verder geen behoefte aan, voor mij was het eigenlijk niet (altijd) nodig is. Mijn lijf vroeg er gewoon niet om en was steeds verzadigd. Ik eet ook al zoveel jaren koolhydraatarm/keto, mijn lijf is hier zo goed aan gewend, dat zal hierbij vast meespelen. En ieder lijf is anders hierin natuurlijk.

Kwalen

Helaas had ik in het begin veel last van ‘ochtendmisselijkheid’, maar dan in de avond. Het avondeten was steevast een probleem. Overdag at ik daarom voedzaam en voldoende, zodat ik in de avond niet heel hard mijn best hoefde te doen om toch voldoende te eten. Op de misselijkheid na, had ik een gezonde zwangerschap. Mijn bloeddruk bleef de hele zwangerschap prachtig, ik kwam niet ‘overmatig’ aan (zo’n 8 kilo) en mijn bloedsuikers waren erg mooi, ondanks mijn ‘zogenaamde’ grotere risico op zwangerschapsdiabetes.

Diabetes?

Over zwangerschapsdiabetes gesproken… Ik had daar dus meer risico op, vanwege mijn insulineresistentie. Mijn verloskundige stelde voor een glucosetolerantietest aan te vragen. De test is bedoeld om zwangerschapsdiabetes op te sporen. Deze weigerde ik, ik zat er niet op te wachten om een suikerdrankje (met 75 gram suiker!) te drinken. En waarvoor? Ik eet strikt keto immers, hoezo zou ik dan diabetes krijgen?

Bovendien: mijn lijf is deze enorme hoeveelheid suiker niet gewend en het is daarom niet in staat om ineens zo’n absurde hoeveelheid suiker op te ruimen. Gevolg: uit de test komt dan waarschijnlijk dat ik zwangerschapsdiabetes heb, wat niet zo is. Bovendien kan mijn lijf echt in shock raken door zo’n hoeveelheid suiker. Ik raad het om die reden ook af, als je al langer strikt keto eet. Om mijn verloskundige gerust te stellen prikte ik ‘een curve’, daarbij meet je door de dag heen regelmatig je bloedsuikers – en die bleken perfect!

Vaker eten

In principe hoef je niet vaker te gaan eten als je zwanger bent. Tenzij je merkt dat je lijf daar echt behoefte aan heeft, dan luister je daar natuurlijk naar! Ik heb dat ook gedaan. Ik paste mijn eetritme aan op mijn behoefte en ging wat vaker eten, op momenten dat ik echt trek had. Vóór mijn zwangerschap at ik meestal niet vaker dan één of twee keer per dag, maar dat ging niet meer tijdens mijn zwangerschap.

Ik was vaak drie tot vier uur na het eten weer hongerig. Misschien ook doordat ik niet zoveel kon eten; als ik teveel at, was ik vaak al snel misselijk. Uiteindelijk kwam dat neer op zo’n drie tot vijf keer per dag. Maar dus wel alles écht koolhydraatarm/keto. De zwangerschap verliep verder perfect en Joep werd kerngezond geboren!

Gezondheid verbeterd

Verpleegkundige en keto-expert Lara Schalk werd op 1 maart moeder van haar eerste keto-baby: Joep. In deze blogs neemt Lara ons mee in alles wat je tegen kunt komen met je keto-baby: de adviezen die je krijgt, welke keuzes maak je en de eerste hapjes!

Starten met vlees

Joep is dus begonnen met eten. Op zijn eerste ‘bordje’ lag een stukje rundvlees. Gesudderd zodat het niet te hard was en hij er lekker op kon sabbelen en zuigen. het was zijn eerste ‘hapje’. Ik vertel trots aan vrienden en familie over deze nieuwe mijlpaal, mét filmpje en foto’s. Sommigen reageren geschrokken: ‘Geef je hem nu al vlees?!’ Tja, we wisten dat deze vraag zou komen…

Zowel het voedingscentrum als het consultatiebureau adviseren voor de eerste hapjes namelijk groenten en fruit. Eventueel aangevuld met wat zetmeel, bijvoorbeeld rijst, pasta of aardappel. En áls je dan begint met dierlijke producten, dan als eerste met witvis en kip. Licht verteerbaar en neutrale smaken, want die lijken het meest op moedermelk. Op die manier hebben de hapjes de meeste kans van slagen.

Wij doen het anders

Mijn antwoord is steevast: “Wij doen het voor onszelf ook anders!” Ik volg zelf immers zelf ook niet het advies van het voedingscentrum op. Ik geloof niet in hun advies. Sinds dit soort adviezen bestaan, zijn mensen steeds dikker en zieker geworden. Bovendien: ik ervaar zelf de voordelen van puur gezond koolhydraatarm/keto eten en ik zie dat ook bij alle mensen die volgens de aanpak van TheNewFood eten.

Vaak stel ik dan ook de wedervraag op de ‘nu al vlees vraag’: “Waarom zou ik adviezen opvolgen die mijn kind moeten klaarstomen voor de ‘schijf van vijf’, waarvan we in de praktijk zien dat ze zoveel schade aanricht?” Het zou toch mal zijn als ik voor mijn kind niet het beste kies?

IJzer is zo belangrijk

Niet iedereen neemt genoegen met deze ‘mening’, maar gelukkig kan ik deze ook goed onderbouwen. Waarom vlees een goed idee is? Het levert ijzer! Bij de geboorte krijgt je kindje een voorraadje ijzer mee vanuit de navelstreng. Aanvullend zit er wat ijzer in moedermelk. Zolang je niet start met (oefen)hapjes, wordt de ijzervoorraad via de moedermelk prima aangevuld.

Maar als je baby gaat starten met vast voedsel en vaak daardoor ook minder gaat drinken, is het belangrijk om aan ijzer te denken, wat lang niet in alle voeding zit. En ook moet je rekening houden met zogenaamde antinutriënten, dit zijn stofjes in voedsel die ervoor kunnen zorgen dat onder andere ijzer minder goed opgenomen wordt. Gelukkig zit juist in vlees veel ijzer en ook nog eens in een goed opneembare vorm.

Sabbelen en zuigen

Ik hoor je denken: maar baby Joep krijgt met dat sabbelen en zuigen toch niks binnen? Tja, zo lijkt het wel… Joep was driftig aan het sabbelen en zuigen op het stuk vlees, maar at het vlees natuurlijk niet op. Hij heeft geen tandjes, zijn kaken zijn nog niet sterk genoeg en hij heeft helemaal de techniek van het eten nog niet onder de knie…

Toch krijgt hij precies binnen wat belangrijk voor hem is! Want door op een stukje vlees te sabbelen en zuigen, krijgt hij wel ‘vleessappen’ binnen, en juist die zijn rijk aan ijzer. Het eiwit in het vlees krijgt hij zo vrijwel niet binnen, maar dat is nu minder belangrijk; daarvan krijgt hij voldoende via moedermelk.

Alarmbellen

Er waren ook mensen waarbij de alarmbellen gingen rinkelen vanwege het grote stuk vlees. Kan je dat wel geven aan zo’n kleintje? Wat nou als hij het per ongeluk inslikt? Verslikt hij zich niet onwijs als je het niet vermaalt? Het idee achter de Rapley-methode die we volgen, is dat je de stukken in een dusdanige grootte snijdt dat je kindje zich er niet in kan verslikken én zelfstandig kan eten.

Dit doen we ook met Joep: hij krijgt enkel stukken eten die even groot of groter dan zijn vuist zijn, of die zo poreus zijn dat het in zijn mondje direct kapot gaat. Zoals de aardbei die we op de eerste dag gaven. Die werd eerst vakkundig fijngeknepen en daarna werd zijn handje ‘afgesabbeld’. Uiteraard blijf je er altijd bij als je je baby eten geeft. Verslikken of kokhalzen kan en mag, maar als het ‘mis’ gaat, moet je natuurlijk direct kunnen ingrijpen!

Joep wil vlees

Ik geloof dat je als baby heel goed kunt luisteren naar je lijf en aanvoelen wat je nodig hebt. Volwassenen hebben dit vaak verleerd, om allerlei redenen. Ze móesten vaak hun bord leeg eten, soms tegen heug en meug. Het aanbod gezond eten was beperkt en er kwamen steeds meer verleidingen op hun pad of ze leerden gaandeweg om pijn, verdriet en andere emoties te ‘dempen’ met eten.

Maar jonge kinderen en ook baby’s staan nog veel meer in contact met hun lijf en kunnen dit ‘luisteren’ als de besten: zij weten precies wat ze nodig hebben en hoeveel. Joep was erg gefocust op het stuk vlees. Terwijl hij na een paar keer sabbelen al uitgekeken was op het stuk komkommer, bleef hij druk in de weer met het stukje vlees. Als hij het liet vallen, keek hij bedrukt en liet een snik als hij het niet snel genoeg weer te pakken kreeg… Joep weet zelf het allerbeste wat en hoeveel hij nodig heeft. Niet het Voedingscentrum.

Gezondheid verbeterd

Verpleegkundige en keto-expert Lara Schalk eet zelf al bijna tien jaar gezond koolhydraatarm/keto, ook tijdens haar zwangerschap. Lara werd op 1 maart moeder van haar eerste kindje. Baby Joep gaat natuurlijk ook gezond keto eten… In haar blogs neemt Lara je mee op dit avontuur.

Voorbereiden op het feestmaal

Joep gaat vandaag voor het eerst ‘echt eten’. Hij is ruim vijf maanden oud en heeft er veel zin in! We hebben ons weekmenu een beetje omgegooid, om ervoor te zorgen dat Joep ook ‘mee kan eten’ tijdens de maaltijden. Samen installeren we hem goed rechtop in zijn stoeltje. Slabbetje voor en alle ‘kwetsbare’ meubels opzij geschoven. Wij zijn er nu klaar voor!

Een bakje vol

We eten als gezin samen de maaltijd. Wij als bereid gerecht, Joep alleen ‘losse onderdelen’ als ‘een bakje vol’. In principe eet hij dus hetzelfde als wij, maar dan wel puur: hele stukken (gaar) voedsel. Zonder heftige smaakjes en toevoegingen. Normaal gesproken is het advies om je kindje één smaak per keer te laten ontdekken. Maar wij doen niet aan ‘normaal’. Joep mag meerdere smaken ‘tegelijk’ ontdekken. 

Joep kan zo zelf kiezen wat hij wil en op dat moment nodig heeft. Ik ben ervan overtuigd dat jonge kinderen nog erg goed in contact staan met hun lijf. Ze weten precies wat hun lijfje nodig heeft én hoeveel. Zijn bakje vol bestaat uit een stukje vlees, gestoomde komkommer en broccoli, en een halve aardbei… De stukken kan hij goed vastpakken en er blijft nog een stukje over waaraan hij kan sabbelen, zuigen en knagen.

Aanvallen!

Joep kijkt zijn ogen uit als hij het eten voor zich ziet liggen. Hij weet eigenlijk niet zo goed wat hij als eerst moet pakken. Uiteindelijk kiest hij het stronkje broccoli. Vies kijken doet hij niet, hij lijkt het wel lekker te vinden! Steeds driftiger begint hij op de broccoli te sabbelen. Vol goede moed begint hij daarna aan het stukje vlees. Ook dat is duidelijk een favoriet. Hij weet op een gegeven moment niet meer waar hij tussen moet kiezen: in zijn ene hand de broccoli en in zijn andere hand het stukje vlees. Wat een feest!  

Zuur!

We vinden het allemaal fantastisch. Joep smult en eet alsof hij het al jaren doet! Soms is hij ineens even heel erg druk, dan laat hij zijn enthousiasme de vrije loop. Wij genieten mee. We hadden eerlijk gezegd gekke bekken en zure gezichten verwacht, maar dat gebeurt niet. Tenminste, tot hij aan de aardbei begint. Hij vindt hem eerst nog wel interessant, vooral om kapot te knijpen. Maar als hij hem in zijn mond steekt, kijkt hij zuur. Als ik de aardbei even proef, snap ik hem wel. Echt zoet is hij niet. 

Ravage

Na twintig minuten is hij er wel klaar mee. Hij begint moe te worden. Er is uiteindelijk meer eten op de grond beland dan in zijn mond, de kamer zit onder de korrels broccoli en Joep en zijn kleren zijn net zo rood als de aardbei. Terwijl ik Joep uitkleed, laat papa het bad vollopen. Hij heeft het eten werkelijk overal gekregen. Na het bad gaat Joep voldaan, schoon en vooral erg moe slapen. 

Terug in de huiskamer gaan we aan de slag met de ravage die Joep heeft aangericht… oef, dat ‘echte eten’ is superleuk, maar de ‘schade’ valt me toch wel een beetje tegen. Afgezien daarvan zijn we erg tevreden. Joep heeft vandaag vier nieuwe dingen geproefd en dat is nog maar het begin… De volgende ochtend ontdek ik nog een halve broccoli in zijn halsplooi. 

Gezondheid verbeterd

Verpleegkundige en keto-expert Lara Schalk eet zelfs sinds 2016 koolhydraatarm/keto. Ze viel niet alleen ruim 35 kilo af, ze had direct minder immuun- en darmproblemen en voelde zich al snel energieker en vrolijker. Op 1 maart 2023 werd ze moeder van Joep, die natuurlijk ook keto gaat eten! In haar blogs neemt Lara ons mee in hoe ze dat aanpakt en vertelt ze over alles wat je tegen kunt komen als je je baby keto laat opgroeien.

Mama Lara

Op 1 maart rond zonsopgang was het zo ver: ik mocht meepersen met de weeën en zou bijna moeder worden. Niet heel veel later, om 8.04 uur was hij daar dan: Joep. Hij had anderhalve week langer op zich laten wachten dan voorspeld! De bevalling was heftig, maar ik had veel aan de mindfulness-cursus die ik tijdens mijn zwangerschap had gedaan. Ik wist goed mijn lijf te volgen, wat ik de afgelopen jaren trouwens überhaupt veel bewuster ben gaan doen, eigenlijk sinds ik keto eet. Inmiddels is Joep al vijf maanden bij ons, en het is fantastisch!

Baby Joep

Joep keek ons vanaf de eerste week al aan met heldere ogen, klaar om de wereld te ontdekken. Al heel snel kregen we door dat hij ook erg ondernemend is. Slapen als er visite is, daar komt niks van in. En liggen? Daar had hij ook al snel genoeg van; in een wipstoeltje, dat wilde hij! Zodat hij alles goed kan zien en overzien.

Hij is snel met alles! Toen hij bijna vier maanden was haalde papa hem ’s nachts uit zijn bedje om naar mij te brengen voor een voeding en had iets vreemds te pakken… Een neus! Hij was op zijn buik gerold. Waar was mijn kleine baby gebleven?!

Eten jatten

Deze trend zette zich voor op alle vlakken… Al weken keek Joep geïnteresseerd naar ons als we aan het eten waren en op een gegeven moment is Joep zelf al ‘stiekem’ begonnen. Toen papa een paar stukjes watermeloen at, griste hij een stukje uit het bakje en zonder aarzelen at hij het op. Wat een kind! We hebben er hard om moeten lachen.

Moet hij nu eten?

Is Joep toe aan eten? Als je babyhapjes-producenten en het consultatiebureau moet geloven, is je kindje klaar om te gaan eten zodra hij vier maanden is. En vanaf zes maanden zouden ze echt móeten. Maar niets is minder waar; ieder kindje is anders. Het ene kindje zal eerder willen en kunnen beginnen met oefenhapjes dan het andere kindje. En er moet niets…

In principe kan je kindje ook prima een jaar lang uitsluitend moedermelk krijgen, daar zit alles in wat je kindje nodig heeft. Als je kindje er nog niet klaar voor is, zijn hapjes echt niet verplicht. Sowieso is moedermelk het eerste jaar de hoofdvoeding en zijn hapjes voor ‘erbij’. Wij hadden daarom ook helemaal geen haast, maar Joep wel.

Hij is er klaar voor!

Het bleef niet bij het ‘watermeloen-incident’. Op een gegeven moment wist Joep ook bij mijn vriendin het eten van haar bord te grissen. Die poging bleef alleen bij vieze handen, maar als hij de kans had gehad… Hij weet precies waar het eten naar toe moet: hup, zijn mondje in! Als wij eten kijkt hij verlekkerd naar ons en probeert hij ons continu na te doen. Ook kan hij kan goed rechtop zitten, al dan niet met steun. Het hele complete plaatje bevestigt mijn gevoel dat hij er écht klaar voor is. Het is tijd om te gaan beginnen.

Wat gaat hij eten?

Als je start met hapjes, heb je met allerlei keuzes te maken… Ga je potjes geven, of ga je zelf het eten malen? In de supermarkt staan alle ‘oefenpotjes’ in ieder geval al klaar. Voor de jongsten potjes met fruit, en dan vooral zoet, tropisch fruit. Of groenten, soms met rijst. Daarbij komt vaak ook nog het advies om een paar schepjes rijstbloem toe te voegen aan een fles melk: de papfles…

Voor baby Joep kiezen we dat natuurlijk allemaal niet. Ik eet zelf al jaren puur en onbewerkt keto, net als de vader van Joep. Voor ons beiden werkt dit erg goed. We zijn van wat overtollige kilo’s af gekomen, maar bovenal voelen we ons veel fitter: ik heb bijvoorbeeld minder darmklachten en immuunproblemen. Mijn vriend heeft een veel lagere bloeddruk (hij is van drie bloeddrukverlagers naar één gegaan). 

Gezond koolhydraatarm/keto

De keuze voor gezond koolhydraatarm/keto, ook voor baby Joep, is niet moeilijk. Wij kiezen hier heel bewust voor. Steeds meer kinderen krijgen helaas te maken met ouderdomsziekten: insulineresistentie slaat steeds vaker al bij jonge kinderen om zich heen… Joep willen we als het even kan de ellende die ontstaat door koolhydraten en bewerkt eten besparen. 

Ook voor Joep is het eten puur en onbewerkt. Hij krijgt geen potjes, geen gemalen eten, of papfles. Joep krijgt hele stukken écht eten (volgens de Rapley-methode), direct vanaf het begin. De komende tijd neem ik jullie mee in de koolhydraatarme/keto-reis die Joep en ik gaan maken! En als het bevalt, gaan we nog een tijdje door, want zoals de papa van Joep altijd zegt: eten moet je toch…

Gezondheid verbeterd