Selecteer een pagina
BLOG 14 DOKTERS VAN GISTEREN

BLOG 14 DOKTERS VAN GISTEREN

Toen Matty Barnhoorn (1962), oprichter van TheNewFood, in 2001 strikt koolhydraatarm/keto ging eten veranderde dat haar leven compleet. Van altijd honger, naar eetrust en verzadiging. Van altijd aan de lijn, naar altijd op gewicht. Van allerlei gezondheidsproblemen, naar bruisende gezondheid. Van altijd moe en lusteloos, naar bergen energie. Elke dag weer! En dat alleen door anders te eten! Haar grootste wens is dat nog heel veel meer mensen deze aanpak ontdekken, zodat ook zij zich zo heel veel beter kunnen gaan voelen! In haar blogs deelt ze wat haar bezighoudt.

DOKTERS VAN GISTEREN

Met een resoluut gebaar scheurt hij de pagina’s uit zijn eigen boek. Het is niet zomaar een boek, het was vele jaren lang dé bijbel op het gebied van sport. “Ik ben er verantwoordelijk voor dat ik dit heb geschreven,” vertelt hij even later, “maar ik geloof er niet meer in.” Professor Tim Noakes, tevens arts en wetenschapper, geeft toe dat hij het fout had. Ik heb daar veel respect voor. Daarom liet ik deze scène uit de documentaire ‘Cereal Killers’ ook met trots zien in mijn webinar over sporten en koolhydraten.

“Ik merk dat veel artsen geloven dat wat ze dertig jaar geleden hebben geleerd, ook vandaag de dag nog steeds juist is,” vertelt Noakes in de documentaire. “Het principe dat kennis voortdurend verandert, is niet iets wat ze hebben meegekregen tijdens de opleiding.” En dat is volgens hem het probleem. “Het is daardoor nog steeds niet gebruikelijk dat mensen keto gaan eten om daar beter van te worden. Want we hebben precies het tegenovergestelde geleerd!”

ONGELOOF

En dit is precies waar ik veel mensen dagelijks ook tegenaan zie lopen. Bij hun behandelaar, vrienden, collega’s, familie… De halve wereld zit nog vast in oude overtuigingen. En komt met bewijzen van lang geleden. Of misschien wel bijna de hele wereld, zo voelt het soms. Verzadigd vet is immers slecht, cholesterol is dodelijk, zonder koolhydraten kun je niet leven en je moet zes keer per dag eten voor je bloedsuikers.

Terwijl ‘de wetenschap’ van vandaag iets heel anders laat zien. Er zijn allang stapels onderzoeken die laten zien dat het allemaal niet klopt, wat we vroeger dachten. Hoe we ooit dachten dat de dingen waren. En dat is niet zo raar; ons lichaam zit supervernuftig in elkaar en we weten nog lang niet precies hoe het helemaal precies werkt. Dat zijn we nog steeds volop aan het ontdekken.

DOEKJES VOOR HET BLOEDEN

Ondertussen is er wel veel aandacht voor wetenschappelijke onderzoeken naar nieuwe medicijnen. Naar de volgende pil of spuit die ons niet beter zal maken, maar slechts het ziek zijn dragelijk maakt. Doekjes voor het bloeden dus en ondertussen worden we alsmaar zieker. Ziek van het verkeerde eten. Ziek van prikken om af te vallen. Ziek van de bijwerkingen van medicatie. Waar dan ‘gelukkig’ ook weer een pil tegen is…

We hebben meer artsen en wetenschappers nodig die hun nek uit durven te steken. Die durven te zeggen: Ik had het fout. De waarheid is dat we ons met de dag zieker eten en dát moeten we anders gaan doen. We moeten de oorzaak aanpakken, niet het gevolg. Moeilijk is het niet, we hoeven alleen maar de wetenschap en inzichten van vandaag te volgen.

En natuurlijk de succesverhalen die TheNewFood elke dag deelt. Want die spreken voor zich, lijkt me. 

Delen
BLOG 13 Keto op TV!

BLOG 13 Keto op TV!

Toen Matty Barnhoorn (1962), oprichter van TheNewFood, in 2001 strikt koolhydraatarm/keto ging eten veranderde dat haar leven compleet. Van altijd honger, naar eetrust en verzadiging. Van altijd aan de lijn, naar altijd op gewicht. Van allerlei gezondheidsproblemen, naar bruisende gezondheid. Van altijd moe en lusteloos, naar bergen energie. Elke dag weer! En dat alleen door anders te eten! Haar grootste wens is dat nog heel veel meer mensen deze aanpak ontdekken, zodat ook zij zich zo heel veel beter kunnen gaan voelen! In haar blogs deelt ze wat haar bezighoudt.

KETO VOOR JE BREIN

De afgelopen week werden we van alle kanten getipt over een uitzending van het programma Focus met als thema ‘keto voor je brein’. Wij deelden de tip en er werd massaal gekeken! “Eindelijk meer onderzoek naar keto!” zeiden veel mensen en: “Eindelijk wordt keto erkend en gaan ook artsen en onderzoekers geloven dat het zoveel goed doet voor je lichaam en brein!”

Maar vooral zeiden velen: “Eindelijk aandacht voor keto op tv.”

KETO OP TV

Ik moest meteen denken aan mijn zwager, die verschillende gezondheidsproblemen heeft, onder andere diabetes 2. Ik had hem jaren terug al regelmatig aangeraden om met mijn aanpak te starten, maar dat deed hij niet. Ondanks het feit dat zijn vrouw, mijn zus dus, als huisarts deze aanpak zelf aanraadde bij haar patiënten. Ik schreef daar al eerder over in deze blog. Mijn zwager wilde er niet aan, hij geloofde er niet in.

Totdat hij – alweer jaren geleden – een programma zag op de BBC over gezond koolhydraatarm/keto eten bij diabetes 2. Het kwartje viel en hij begon de volgende dag met keto! Mijn zus en ik grapten natuurlijk dat hij blijkbaar meer vertrouwen had in de tv dan in zijn eigen vrouw. Blijkbaar denken sommige mensen dat iets alleen waar kan zijn als het op tv komt? Bijzonder is dat eigenlijk.

HOE WORD JE 100?

Natuurlijk was ik ook enorm blij dat er weer eens aandacht kwam voor deze manier van eten op tv in Nederland. Dat helpt enorm bij de acceptatie. Gelukkig was het niet de eerste keer! Zo kwam omroep MAX in 2018 met de serie ‘Hoe word je 100’, waarin zes deelnemers een gezond koolhydraatarm/keto dieet gingen volgen in de strijd tegen hun diabetes, hart- en vaatziekten, overgewicht en stress.

In de serie leerden de deelnemers om gezond koolhydraatarm/keto te eten en gezonder te leven. De resultaten waren spectaculair! Niet alleen raakten de deelnemers veel overgewicht kwijt, ook werden ze op allerlei vlakken veel gezonder en kon er gestopt worden met veel medicatie. Helaas kan ik de serie nu nergens meer vinden. Ik vond nog wel een serie updates van John, één van de deelnemers.

IS KETO NIEUW?

Het verwarrende van de uitzending ‘keto voor je brein’ vond ik, dat het net leek of keto iets nieuws is. Want keto is helemaal niet nieuw! Alleen noemen we het pas sinds een aantal jaren keto. Daarvoor noemden we het LCHF (laag in koolhydraten, hoog in vetten) of gewoon strikt koolhydraatarm. Het besef dat veel minder koolhydraten eten veel voor je gezondheid kan doen is beslist niet nieuw.

Zo verscheen er in het jaar 1917(!) al een ‘keto-kookboek’ voor mensen met diabetes. Met recepten die ook prima in een gezond koolhydraatarme/keto aanpak van TheNewFood zouden passen. Je kunt het hier online bekijken. En in feite maken mensen al duizenden jaren gebruik van de kracht van keto door te vasten. Tijdens een periode van vasten schakelt je lichaam immers over op ketonen.

EINDELIJK ONDERZOEK?

Alleen waren er nog niet zo lang betrouwbare onderzoeken die de theorie ondersteunen. Vooral in de laatste 30 jaar kwamen er steeds meer onderzoeken die alles wat wij in de praktijk merken ondersteunen met ‘wetenschappelijk bewijs’. Inmiddels zijn er vele duizenden onderzoeken die aantonen dat een strikte koolhydraatarme/keto aanpak veel kan doen voor je gezondheid.

En dat zijn niet alleen onderzoeken naar de gunstige effecten van keto bij epilepsie, zoals in Focus te zien was. Ook het effect van keto bij overgewicht werd uitgebreid onderzocht. En bij diabetes 2, Alzheimer, kanker, hart- en vaatproblemen, leververvetting, nieren, galblaas, reuma, artritis, darmziekten, hormonale problemen, Parkinson, MS, ADHD, depressie, schizofrenie, bipolaire stoornis en nog heel veel meer.

Het is dus beslist niet zo dat er nu pas onderzoek naar gedaan wordt, zoals de focus uitzending wel lijkt te suggereren…

VERTROUW JE EIGEN LIJF!

Op onze website vind je al aardig wat onderzoeken en we zijn op dit moment bezig om de lijsten met onderzoeken nog veel meer uit te breiden. Maar ik wil wel benadrukken dat ik van mening ben dat keto niet pas echt kan werken als dit door onderzoek wordt bevestigd. Of als het op tv is geweest. Ik denk dat we veel meer mogen vertrouwen op onze eigen waarnemingen.

Ikzelf was er 24 jaar geleden al na een paar weken van overtuigd dat deze aanpak precies was wat mijn lijf nodig had. Ik had toen nog geen onderzoek gezien, er niets over gehoord in de media en ik kreeg van alle kanten commentaar. Maar ik vertrouwde op mijn lijf.

Want ik merkte al snel hoeveel beter ik me voelde. Ik merkte dat naast de kilo’s ook zoveel kwalen verdwenen en dat ik eindelijk eetrust kreeg. Ik sliep beter en had bergen energie. Zo had ik me nooit eerder gevoeld! Dat vertelde mij genoeg. Mag jij ook op je lijf vertrouwen? 

Delen
ONDERZOEK Keto bij chronische pijn

ONDERZOEK Keto bij chronische pijn

Inmiddels is algemeen bekend dat we ziek worden van ultrabewerkte voedingsmiddelen. Als je gezond gaat eten zonder ultrabewerkte voedingsmiddelen merk je meteen al verschil, ook bij chronische pijn. Maar volgens onderzoek is een gezond keto dieet zonder ultrabewerkte voeding nog veel effectiever! Bij chronische pijn, om gewicht te verliezen en ook werd verbetering van de stemming gezien.

Ultrabewerkt voedsel

Onder ultra bewerkt voedsel verstaan we alle producten die in de fabriek zijn behandeld, waar bepaalde stoffen zijn uitgehaald en waar weer stoffen en (chemische) middelen aan zijn toegevoegd. Wanneer je weer puur en echt gaat eten, met een gezonde keto aanpak dan staan dit soort voedingsmiddelen niet meer op je menu.

Waarom werkt keto beter tegen chronische pijn?

Een gezond keto dieet zorgt ervoor dat het lichaam vetzuren verbrandt en minder glucose gebruikt. Dit verlaagt de hoeveelheid stoffen die ontstekingen en pijn kunnen versterken. Hierdoor kunnen pijnsignalen worden onderdrukt, wat helpt bij chronische pijn. Chronische pijn is pijn die langdurig aanhoudt en moeilijk te behandelen is.

Wat ontdekten de onderzoekers?

  • Beide diëten hielpen om pijn te verminderen, maar het ketogene dieet was effectiever en leidde tot grotere pijnverminderingen.
  • Het ketogene dieet lijkt te werken door ontstekingen te verminderen en de manier waarop het lichaam energie gebruikt te veranderen.

Hoe is het onderzoek uitgevoerd?

    1. Deelnemers: Mensen met chronische pijn werden verdeeld in twee groepen om de effecten van de diëten te vergelijken.
    2. De diëten:
      • Groep 1 (gezond keto): Volgden een ketogeen dieet, waarbij het lichaam wordt aangespoord om vet als brandstof te gebruiken.
      • Groep 2 (gewoon gezond dieet): Volgden een volwaardig dieet, met een balans van koolhydraten, vetten en eiwitten volgens normale voedingsrichtlijnen.
    3. Duur en meetmethoden:
      • Het onderzoek duurde 12 weken, in de eerste 3 weken aten de deelnemers geen bewerkte producten meer. Daarna ging de ene helft (groep 1) strikt gezond keto eten en de andere helft (groep 2) een niet keto dieet met volwaardige producten.
      • De onderzoekers maten de pijnniveaus van de deelnemers met behulp van pijnschalen. Mogelijk werden ook bloedtesten uitgevoerd om markers van ontsteking te analyseren.
    4. Resultaten
      • Gemiddelde wekelijkse pijn verbeterde voor beide groepen, maar veel meer bij de ketogroep.
      • Beide groepen rapporteerden eenzelfde verbeterde kwaliteit van leven.
      • De ketogroep vertoonde ook significante verbetering/afname in pijninterferentie, gewicht, depressie, angst en ontsteking.
      • Significante gemiddelde pijnreductie bleef bij drie maanden follow-up voor beide groepen
    5. Conclusie
      • Voor mensen met chronische pijn kan een ketogeen dieet een oplossing zijn.

Wil jij jezelf ook gezonder eten?

Je kunt heel eenvoudig en effectief starten met een gezonde keto aanpak. Volg simpelweg de weekmenu's in de drie STARTGIDSEN (start altijd met startgids 1!). Door de slimme opbouw in de menu's kun je al na een paar weken verschil voelen in je lijf en meetbaar gezonder zijn.

Probeer het gewoon. Je hebt niks te verliezen en alleen maar te winnen. Het enige waar je spijt van zult hebben is dat je niet veel eerder bent begonnen met deze levensveranderende aanpak!

Heb jij een bepaalde ziekte? Lees dan eerst meer over starten met deze aanpak bij ziekte

BRONNEN

Effects of a Low-Carbohydrate Ketogenic Diet on Reported Pain, Blood Biomarkers and Quality of Life in Patients with Chronic Pain: A Pilot Randomized Clinical Trial

DOI: 10.1093/pm/pnab278

MEER RECENT NIEUWS

ONDERZOEK Keto bij chronische pijn

Inmiddels is algemeen bekend dat we ziek worden van ultrabewerkte voedingsmiddelen. Als je gezond gaat eten zonder ultrabewerkte voedingsmiddelen merk je meteen al verschil, ook bij chronische pijn. Maar volgens onderzoek is een gezond keto dieet zonder ultrabewerkte...

ONDERZOEK Lager LDL gevaarlijk!

We horen steeds dat een lager LDL-cholesterol beter zou zijn, vanwege je risico op overlijden. Maar is dat wel zo? Een recent groots onderzoek toont aan dat een veel lager LDL-cholesterol het risico op overlijden juist verdubbelt!  LDL-CHOLESTEROL VERLAGEN LDL wordt...

ONDERZOEK Keto bij anorexia

Hoopgevend nieuws voor mensen die strijden tegen anorexia! Uit nieuwe case-studies waarbij een koolhydraatarme/keto aanpak (gebaseerd op dierlijke producten) werd gevolgd, blijkt dat deze aanpak kan helpen bij de behandeling van anorexia. Focus op meer koolhydraten...

Keto onderzoek: minder pijn, meer energie

Mensen die starten met een gezonde koolhydraatarme/keto aanpak merken vaak dat allerlei (pijn)klachten afnemen. Dat is niet vreemd: we weten al langer dat een gezonde koolhydraatarme/keto aanpak ontstekingsremmend werkt. Nieuw onderzoek bevestigt dit wederom. De...

ONDERZOEK vasten effectief bij chemo borstkanker

Eerder onderzoek liet al zien dat een gezonde koolhydraatarme/keto aanpak zeer effectief is tijdens de behandeling van borstkanker. Nieuw onderzoek (zie bronnen) laat nu zien dat ook (deel)vasten (IF) en langer vasten rond de (chemo)behandeling van borstkanker veel...

Dit artikel heb ik geschreven samen met Lara Schalk. Heb je nog vragen na het lezen van deze informatie? Stuur me even een bericht.
Matty Barnhoorn
TheNewFood 
Verpleegkundige Lara Schalk Wie is Lara Schalk? Lara Schalk is verpleegkundige bij TheNewFood. Lara combineert haar schat aan kennis over gezonde koolhydraatarme/keto 
voeding met haar medische achtergrond. Voor TheNewFood schrijft zij onder meer artikelen en adviseert en begeleidt zij mensen bij deze aanpak.
Ook één op één. Kijk hier voor de mogelijkheden, of
 stuur Lara een bericht.

 

BOEKEN Koolhydraatarm/keto eten 

Succesvolle praktische aanpak met makkelijke koolhydraatarme/KETO menu's en heerlijke recepten voor elke dag.

Delen
BLOG 12 EEN BAKJE VOL

BLOG 12 EEN BAKJE VOL

Toen Matty Barnhoorn (1962), oprichter van TheNewFood, in 2001 strikt koolhydraatarm/keto ging eten veranderde dat haar leven compleet. Van altijd honger, naar eetrust en verzadiging. Van altijd aan de lijn, naar altijd op gewicht. Van allerlei gezondheidsproblemen, naar bruisende gezondheid. Van altijd moe en lusteloos, naar bergen energie. Elke dag weer! En dat alleen door anders te eten! Haar grootste wens is dat nog heel veel meer mensen deze aanpak ontdekken, zodat ook zij zich zo heel veel beter kunnen gaan voelen! In haar blogs deelt ze wat haar bezighoudt.

ZIELIG

“Kan ik een broodje gezond zonder brood krijgen? Het mag wel gewoon in een bakje.” Ik stel de vraag aan de mevrouw van de vers belegde broodjes. Ze kijkt mij verschrikt aan en herhaalt verbaasd: “Een broodje gezond zonder brood?” Ja graag, ik eet namelijk geen brood. “Ik heb ook een glutenvrij broodje?” stelt ze voor. “Dat eet ik ook niet, ik eet helemaal geen brood.”

Ze kijkt onrustig om zich heen en lijkt wat in de war. Een broodje zonder broodje. “U wilt dus alleen het beleg?” herhaalt ze voor de zekerheid. Ik geef aan dat dat inderdaad de bedoeling is. “Want,” leg ik uit, “ik heb wel honger.” Ik zie aan haar blik dat ze het zielig vindt voor me. Ze lijkt nog steeds wat uit haar doen door mijn vraag. Toch gaat ze vervolgens met veel aandacht aan de slag voor me.

LIEF

Het moet natuurlijk ergens in, zie ik haar denken, maar waarin dan? Het duurt even voor ze iets heeft gevonden, ze toont me blij een bakje. “Zal ik er gewoon van al het beleg wat meer in doen? Anders is het zo weinig.” Ik vind het lief en bedank haar voor het meedenken. Als ze klaar is, duikt ze weer onder de toonbank, nu op zoek naar een vorkje. Trots toont ze me mijn bakje gezond met kaas, ham, tomaat, kip en ei.

Het ziet er heerlijk uit! Ze brengt de prijs van een normaal broodje gezond in rekening, wat mij heel schappelijk lijkt. In het bakje zit zeker twee keer zoveel beleg. Hoe geweldig is dat?! Ik bedank haar heel hartelijk voor haar lieve zorgen. In de auto geniet ik van mijn bakje vol en een kop verse koffie. Het vult me goed! Dat is fijn, want mijn dag loopt onverwachts heel anders dan gepland en ik ben nog vele uren onderweg.

EXTRA BELEG

Het is niet de eerste keer dat ik ergens vraag om een belegd broodje zonder broodje. En het is nog nooit een probleem geweest. Ik stap altijd naar buiten met een heerlijk bakje eten. Vaak betaal ik zelfs minder dan wat er voor een broodje beleg zou worden gerekend, terwijl ze eigenlijk altijd wat extra’s geven. Geweldig toch?! Het maakt gezond keto eten tegenwoordig zoveel makkelijker.

De eerste jaren dat ik keto at, was het helemaal niet zo eenvoudig om onderweg even snel iets te eten. Of het moest een snelle hamburger zijn, zonder saus of broodje bij een fastfood-aanbieder. Er waren toen nog geen corners in de tankstations waar verse broodjes werden aangeboden. En er werden ook nog geen gekookte eieren of iets van kaasblokjes verkocht.

Vaak kocht ik dan een voorverpakt broodje ei met bacon in het tankstation. Het broodje gooide ik weg. Veel keuze was er nog niet en dit was het meest voedzaam en toch ook heerlijk!

SLECHT ETEN

Ik moet denken aan Janny, die we jaren geleden thuis hebben opgezocht voor een interview. Janny had, net als haar moeder, al jong de diagnose diabetes 2 gekregen en gebruikte veel medicatie. Gelukkig ontdekte ze de aanpak van TheNewFood en nu is ze medicatievrij. Na afloop van het interview vertrouwde ze me toe dat ze zich wel vaak schuldig voelt, omdat ze niet goed eet.

Ik vroeg haar verbaasd wat ze bedoelde met ‘niet goed eten’. “Soms loopt alles anders en dan komt het er niet van om te koken uit de boekjes,” legde ze uit. “Dan wordt het toch iets snels, iets van wat kaas en worst en misschien iets van komkommer. En dan baal ik er zo van dat ik weer zo slecht heb gegeten.” Ik stel Janny op dat moment gerust: ze lost die momenten juist geweldig goed op!

Door hoe we denken dat een gezonde en volledige maaltijd eruit ziet, maken we gezond keto soms gewoon te ingewikkeld. Maar ik snap dat het best lastig kan zijn om die ‘ouderwetse ideeën’ over wat een gezonde maaltijd is, los te laten… 

EEN BAKJE VOL

Op de terugweg van Janny naar huis nam ik me voor iets te doen met deze feedback. En zo ontstond jaren geleden het idee om in het weekmenu van STARTGIDS 2 ruimte te maken voor ‘een bakje vol’. Een heerlijk supersnelle complete maaltijd die je helemaal kunt samenstellen zoals jij dat wilt, met jij voor handen hebt. Zo leer je meteen dat het ook simpel kan zijn!

Ik geniet altijd van de foto’s die mensen die de startgids-weekmenu’s volgen delen, op de dag dat er een ‘bakje vol’ op het menu staat. Het ziet er altijd heerlijk uit. Het doet me vaak denken aan lunchen met een feestelijk borrelplankje! Ik ben Janny dankbaar voor wat ze mij destijds heeft toevertrouwd, waardoor het ‘bakje vol’ op het menu kwam. En ik denk jullie ook ik!  

 

Delen
BLOG 11 DE GEHEIME SLEUTEL

BLOG 11 DE GEHEIME SLEUTEL

Toen Matty Barnhoorn (1962), oprichter van TheNewFood, in 2001 strikt koolhydraatarm/keto ging eten veranderde dat haar leven compleet. Van altijd honger, naar eetrust en verzadiging. Van altijd aan de lijn, naar altijd op gewicht. Van allerlei gezondheidsproblemen, naar bruisende gezondheid. Van altijd moe en lusteloos, naar bergen energie. Elke dag weer! En dat alleen door anders te eten! Haar grootste wens is dat nog heel veel meer mensen deze aanpak ontdekken, zodat ook zij zich zo heel veel beter kunnen gaan voelen! In haar blogs deelt ze wat haar bezighoudt.

SPANNING

Een paar jaar geleden is Marieke bijna 40 kilo afgevallen met de aanpak van TheNewFood. Wat was ze trots en blij. Na een half leven het ene dieet na het andere geprobeerd te hebben, was het haar dan eindelijk gelukt om die kilo’s kwijt te raken. Ze wist ook zeker dat ze het nooit meer zover zou laten komen. Want ze wil zich nooit meer zo ongelukkig voelen over haar lichaam en over zichzelf.

Maar uiteindelijk is het toch misgegaan, schrijft ze in haar mail. Haar zus was plotseling erg ziek geworden, dat had voor veel spanning gezorgd. Het begon met een saucijzenbroodje in het restaurant van het ziekenhuis. Dat zal niet zoveel kwaad kunnen, had ze nog gedacht. Maar toen ze even later langs de bakker reed, kon ze zich niet beheersen. Ze móest eten. Het koolhydratenmonster was weer los.

EETRUST

Haar zus werd zieker en zieker. Marieke had het daar erg moeilijk mee. Ze baalde er ook ontzettend van dat ze weer ‘normaal’ was gaan eten. En dat de kilo’s weer terugkwamen. Maar ze kon er niet mee stoppen. Hoe vaak was ze wel niet weer gestart met de startgids… Ze deed ook een paar keer mee met de startgidsenchallenge. “Maar ik kon het niet meer volhouden,” schrijft ze.

Inmiddels zitten de 40 kilo er allemaal weer aan. Het maakt haar doodongelukkig. Ze voelt zich een mislukkeling en schaamt zich enorm. “Ik wil zo graag weer eetrust ervaren en weer trots kunnen zijn op mezelf. Maar het lukt me niet meer. Wat kan ik doen? Ik ben ten einde raad…”

VERSLAAFD

Ik voel de pijn en het verdriet van Marieke. Ik zou voor haar willen dat ik kon toveren. En niet alleen voor Marieke, maar voor al die mensen die in deze situatie zitten. Teruggevallen in oude eetgewoontes in een stressvolle periode. En dan de weg volledig kwijtraken. Terwijl de kilo’s er weer aankomen en allerlei gezondheidsklachten weer terugkomen, lijkt de rem volledig zoek. Je staat erbij en kijkt ernaar.

Dit is het ware gezicht van een koolhydratenverslaving. Een verslaving die veel complexer en hardnekkiger is dan je misschien zou denken. Zo sta ik zelf bij stress ook nog geregeld voor de koelkast op zoek naar ‘drugs’; naar iets te eten waardoor ik me even beter zal gaan voelen. Uiteindelijk wordt het dan iets van een halve pot pindakaas of misschien iets van gebak met amandelmeel, wat ik nog in de vriezer vind.

JE LIJF ONTHOUDT

Gezond koolhydraatarm eten en je koolhydratenverslaving overwinnen, zijn twee verschillende dingen. En daar houden we misschien wel te weinig rekening mee. We hebben niet in de gaten dat dat koolhydratenmonster altijd op de loer ligt. Niet doordat jij iets fout doet. Maar zo zitten we biologisch gezien in elkaar. Je lijf onthoudt je leven lang dat die koekjes of chips (voor heel even) de pijn kunnen verzachten.

En als je daar eenmaal weer mee begint, dan is de kans groot dat het hele circus weer opnieuw begint. Terwijl jij dacht dat je die koolhydraten-verslaving nu toch wel de baas was. Bij mensen die erg verslaafd zijn is het brein zo in de war dat het werkelijk denkt dat je die drugs nodig hebt om te kunnen overleven. Je bent daarom bereid om alles te verliezen, alleen maar om je verslaving te kunnen blijven voeden.

DE GEHEIME SLEUTEL

Dat heeft Marieke ook gemerkt. Haar brein is weer compleet gekaapt door haar koolhydratenverslaving. Ze kan er met haar verstand niet bij, het is gekmakend. Ze voelt zich zo machteloos. En zo waardeloos ook. Marieke is op zoek naar de sleutel om zichzelf te bevrijden uit deze situatie. De sleutel waar ik zelf al vele vele jaren naar op zoek ben. Zodat ik alle Mariekes van de wereld (én mijzelf) nóg beter kan helpen.

Maar zelfs na al die jaren van studeren en observeren heb ik geen quick fix in de aanbieding. Daarvoor is het allemaal te complex. Ik raad Marieke aan om zich te verdiepen in hoe een koolhydratenverslaving werkt. Ik denk dat het helpt als je beter begrijpt wat er allemaal gebeurt in je lijf en brein, want daar speelt meer dan je vaak in de gaten hebt. We zijn zelf vaak veel minder in controle dan we denken.

In mijn serie webinars op zondag, zal ik ook veel aandacht besteden aan hoe koolhydratenverslaving werkt, aan mogelijke emotionele oorzaken van eetonrust én ook aan wat je er zelf aan kunt doen. Ik deel ook tips voor die momenten dat je toch weer met dat koekje in je hand staat, terwijl je dat écht niet wilt eten. Je kunt je hier aanmelden voor deze serie webinars. Superfijn als je daar bij bent!

 

 

Delen
BLOG 10 EEN VETTE LEUGEN

BLOG 10 EEN VETTE LEUGEN

Toen Matty Barnhoorn (1962), oprichter van TheNewFood, in 2001 strikt koolhydraatarm/keto ging eten veranderde dat haar leven compleet. Van altijd honger, naar eetrust en verzadiging. Van altijd aan de lijn, naar altijd op gewicht. Van allerlei gezondheidsproblemen, naar bruisende gezondheid. Van altijd moe en lusteloos, naar bergen energie. Elke dag weer! En dat alleen door anders te eten! Haar grootste wens is dat nog heel veel meer mensen deze aanpak ontdekken, zodat ook zij zich zo heel veel beter kunnen gaan voelen! In haar blogs deelt ze wat haar bezighoudt.

BIJPRATEN

Ik heb met een vriendin afgesproken om weer eens samen ergens koffie te drinken. We hebben elkaar lang niet gezien. Het is niet druk, de meeste tafeltjes zijn nog leeg. Ik kijk rond, mijn vriendin is er nog niet. Ik kies een tafeltje voor ons uit, ga zitten en bestel alvast koffie voor mezelf. Aan de andere kant van de zaak zit iemand te zwaaien. Ze heeft iets bekends. Pas als ze opstaat en lachend naar mij toeloopt, valt het kwartje.

Het is mijn vriendin. Of eigenlijk: wat er van haar over is. Ik kan het bijna niet geloven. We omhelzen elkaar en ik vertel haar hoe blij verrast ik ben. Wat ziet ze er geweldig uit! Zo stralend, slank en energiek. Ik ken haar levenslange strijd tegen de kilo’s. Hoe meer kilo’s er bij kwamen, hoe slechter ze zich voelde. En nu staat ze daar. Trots. Haar ogen sprankelen. “TheNewFood!” zegt ze. “Eindelijk.”

STRIJD

Ik had het niet zien aankomen. Niet dat ik haar had ‘opgegeven’. Maar na al haar mislukte pogingen om het langer dan een maand vol te houden zonder ‘smokkelen’ en terugvallen, had ik niet meer durven hopen dat het zou lukken. “Ik was er aan toe,” vertelt ze, “dat dikke lijf paste niet meer bij me.” Ik herken wat ze zegt; ik hoor het vaak. “Ik heb eindelijk voor mezelf gekozen,” voegt ze er zelfverzekerd aan toe.

Ik vind het zo knap! Ik weet dat haar man helemaal niet gelooft in de aanpak van TheNewFood en dat botste tussen die twee. Hij heeft zelfs ooit geprobeerd om míj ervan te overtuigen dat keto eten onzin is. Hij houdt zich liever vast aan de richtlijnen van het Voedingscentrum; zij weten tenminste waar ze het over hebben, denkt hij. Ik denk dan weer dat dat helemaal niet waar is. Ze weten helemaal niet waar ze het over hebben of ze zijn gewoon niet werkelijk ‘eerlijk over eten’.

VETTE LEUGEN

We hebben koolhydraten nodig, weet de man van mijn vriendin. Want het Voedingscentrum adviseert volwassenen om tussen de 40 en 70 procent van alle ingenomen calorieën uit koolhydraten te halen. Voor een vrouw komt dat neer op gemiddeld 260 gram koolhydraten per dag. En als je dat niet haalt, zo beweert het voedingscentrum, dan gebruikt het lichaam spiereiwit (dus je spieren) als energiebron. Helaas geloven mensen dat nog ook.

Ik heb mijzelf aangeleerd om, als het over dit soort dingen gaat, me altijd af te vragen hoe ons lijf bedoeld kan zijn. Want ons lijf zit zo vernuftig in elkaar, het is allemaal veel ingenieuzer dan veel mensen denken. Werkelijk aan álles is gedacht! Ik geloof dan ook niet dat er zo’n domme ontwerpfout is gemaakt. Dat ons lijf dus werkelijk zijn eigen spieren gaat opeten als er niet voldoende koolhydraten voorhanden zijn.

OERMENSEN

Want stel je voor hoe dat zou zijn geweest toen we nog leefden in een tijd zonder winkels. Toen we ons eten nog in de natuur bij elkaar moesten jagen en verzamelen. We konden nergens eten kopen. We moesten eerst zelf op zoek als het eten op was. We moesten eerst zelf jagen op dieren. Maar zonder koolhydraten gaat ons lichaam onze spieren opeten, zegt het Voedingscentrum. En zonder spieren zouden we geen stap meer kunnen zetten. Zonder spieren zouden we het niet overleven. Uiteindelijk was er zo geen mens overgebleven.

Wat een onzin. Natuurlijk eten we onze spieren niet op als we veel minder of zelfs geen koolhydraten meer eten. Ons lijf kan namelijk ook prima leven van vet als brandstof. Het functioneert daar zelfs heel veel beter op. Je kunt sneller rennen als je lijf vet verbrandt als brandstof en je kunt bijvoorbeeld beter denken, doordat je hoofd meer energie krijgt. En het handige van vet is dat je altijd wel een voorraadje bij je hebt!

SWITCHEN

Heel vroeger kon ons lijf moeiteloos switchen van een koolhydratenverbranding naar een vetverbranding en weer terug. Metabool flexibel noemen we dat. Helaas is dat iets wat we in rap tempo aan het verliezen zijn, doordat we ons lijf maar blijven vullen met voedsel wat niet is gemaakt voor ons lijf. We worden daar insulineresistent van. En daarmee verliezen we het vermogen om heen en weer te switchen.

Voor het Voedingscentrum bestaat insulineresistentie niet, het is althans niet te vinden op hun site. En dat terwijl rond de 80 procent van de mensen insulineresistent is. Als je insulineresistent bent, dan kan je lijf niet met veel koolhydraten omgaan. Maar dat lees ik dus nergens. Ik lees alleen iets op hun site over insulineresistentie bij diabetes. Maar lang niet iedereen die insulineresistent is, heeft of krijgt diabetes.

DOORZETTEN

“Toen ik net met keto startte, had ik moeite met hardlopen en zelfs met even naar de winkel fietsen,” vertelt mijn vriendin. Haar man zag dat als bewijs dat haar spieren ‘er aan’ gingen. Maar het lukte haar om zich niets aan te trekken van zijn commentaar en gewoon door te zetten. Ze wist van mij dat de omschakeling tijd nodig had. En nu, ruim een half jaar later, fietst ze veel sneller een heuvel op dan haar man. En dat vrijwel zonder koolhydraten.

“Is hij nu overtuigd?” vraag ik hoopvol voor mijn vriendin. Nee, dat is hij niet. Maar hij eet inmiddels wel ’s avonds met haar mee. Misschien uit gemak, want ze was op een gegeven moment gestopt met apart voor hem koken. Ze koopt ook geen snoep of snacks of zelfs brood meer voor hem, dat doet hij nu zelf. “Ik haal die rotzooi niet meer in huis. Ik vind het ontzettend jammer, want ik weet dat het hem zo goed zou doen om ook volgens jouw aanpak te eten. Maar… ik houd hoop!”

 

Delen
BLOG 9 VERSLAAFD AAN KOOLHYDRATEN

BLOG 9 VERSLAAFD AAN KOOLHYDRATEN

Toen Matty Barnhoorn (1962), oprichter van TheNewFood, in 2001 strikt koolhydraatarm/keto ging eten veranderde dat haar leven compleet. Van altijd honger, naar eetrust en verzadiging. Van altijd aan de lijn, naar altijd op gewicht. Van allerlei gezondheidsproblemen, naar bruisende gezondheid. Van altijd moe en lusteloos, naar bergen energie. Elke dag weer! En dat alleen door anders te eten! Haar grootste wens is dat nog heel veel meer mensen deze aanpak ontdekken, zodat ook zij zich zo heel veel beter kunnen gaan voelen! In haar blogs deelt ze wat haar bezighoudt.

EÉN SIGARETJE

“Ik wil hier eerlijk over zijn: gisteren heb ik een sigaret gerookt,” biecht mijn lief op. “Eentje maar, de rest van het pakje heb ik weggegooid. Het was een duur sigaretje dus.” Twee weken geleden is hij gestopt met roken. Hij was er klaar mee. Hij wilde geen slaaf meer zijn van die peuken. En hij wil ook beter voor zijn lijf zorgen. En zich fitter voelen. Het moment van stoppen was zorgvuldig uitgekozen.

Ik vind het moedig dat hij nu met mij deelt wat er is gebeurd, ondanks dat hij dat delen lastig vindt. Hij had het niet verwacht dat het mis zou gaan. Ik vraag hem of er een aanleiding was geweest. Dat weet hij eigenlijk niet eens. “Ineens zat het in m’n hoofd en ging ik sigaretten kopen. Ik heb er niet eens echt over nagedacht. Gewoon recht op mijn doel af.”

VERSTAND OP NUL

Iedereen die ook ooit is gestopt met roken, zal dit herkennen. Verstand op nul, blik op oneindig en toch weer even roken. Met achteraf de kater en de teleurstelling. Mijn lief doet het echt geweldig goed en hij is er vrij laconiek over; het is immers maar één sigaretje. Ik geloof hem maar al te graag. Maar ik weet, net als hijzelf natuurlijk, dat hij er nog lang niet is. Loskomen van een rookverslaving is gewoon enorm lastig.

En dat is precies de bedoeling! Sigaretten worden opzettelijk zo verslavend mogelijk gemaakt. Tabaksfabrikanten voegen vaak smaakstoffen toe en stoffen die de opname van nicotine versnellen. Nicotine stimuleert de afgifte van dopamine in de hersenen. En dat geeft een gevoel van beloning en plezier. Dit activeert het beloningssysteem in de hersenen en dat versterkt het verlangen om opnieuw roken. Het gemis is groot. 

KOOLHYDRATEN

Mijn lief is niet de enige bij wie de verslaving weer een kans kreeg. We horen het dagelijks in de praktijk. “Ik heb één keer gezondigd,” vertellen mensen dan. “Ik kon dat gebakje niet afslaan.” Soms was er een aanleiding; een verdrietige gebeurtenis, stress, troost zoeken, maar soms sta je gewoon zomaar iets te eten wat je eigenlijk niet wilt. Ja, ik heb het nu over een koolhydratenverslaving. Want reken maar dat koolhydraten verslavend zijn! In de eerste plaats doordat we vaak insulineresistent zijn, waardoor insuline letterlijk schreeuwt om nog meer koolhydraten.

Maar dat is alleen fysiek. Als je stopt met koolhydraten, dan merk je al na een paar dagen dat je een soort eetrust krijgt. Je bloedsuikers zijn gedaald en je lijf functioneert veel beter zonder al die koolhydraten. Maar dan ben je er nog niet. Dan begint het eigenlijk pas. Want ook hier komt het verlangen naar dopamine om de hoek kijken. De kracht van een koolhydratenverslaving moet je echt niet onderschatten.

DAT ENE KOEKJE

En ook voedingsmiddelen worden bewust verslavend gemaakt, door combinaties van ingrediënten en stoffen toe te voegen die de afgifte van dopamine stimuleren. Zodat jij je even gelukkig voelt. Ja, ook koolhydraatrijke voeding kan je een gevoel van euforie, ontspannen en plezier brengen. Daarom is het, alles bij elkaar, zo moeilijk om ermee te stoppen. In feite net zo moeilijk als stoppen met roken.

En daarom is het zo ‘gevaarlijk’ om dan toch weer dat ene koekje te eten. Niet omdat dat ene koekje op zich zoveel kwaad kan, zeker niet na al die jaren van veel koolhydraten eten. Eén zo’n koekje kan er ook nog wel bij. Maar het activeert wel direct weer het hele verslavings- en dopaminegedoe, waardoor je al snel weer verlangt naar nog een koekje. En nog eentje. En misschien ook nog die zak chips?

BEN JIJ VERSLAAFD?

Als je van een verslaving af wilt komen, dan is de eerste stap altijd: erkennen dat je verslaafd bent. En daar zit het probleem. Heb jij ooit gehoord van een koolhydratenverslaving? Wist je dat dat bestond? Misschien heb je wel eens gehoord van een ‘eetverslaving’, maar vergis je niet: de koolhydraten zijn de boosdoeners. Ik hoor nooit van mensen dat ze een los kipfiletje bakken als ze even een oppepper nodig hebben.

Dat verslavende van koolhydraten is ook een belangrijk argument van veel mensen om niet eens aan gezond keto te beginnen. “Ik kan niet zonder brood en pasta, hoor,” zeggen ze dan. Het is dan soms zelfs lastig om er een gesprek over te hebben. Kom niet aan mijn koolhydraten! Ik heb dat zo vaak meegemaakt. Vooral bij mensen van wie ik vermoed dat ze juist zo ontzettend veel baat bij zouden kunnen hebben bij keto.

STAP 2

Eerst zul je dus moeten toegeven dat je verslaafd bent aan koolhydraten. Nadat je dat hebt gedaan, volgt stap twee: het voornemen om ermee te stoppen. Net zoals een roker zich dat voorneemt. Rokers stoppen zelden zomaar onvoorbereid, van de ene op de andere dag. Ze leven toe naar hun stopdag. En ze wéten dat het moeilijk gaat worden. Maar ze willen het en ze weten waarom. Ze willen weer de baas zijn.

Net als mijn lief, die niet meer geleefd wil worden door sigaretten. Zo’n rookverslaving en het móeten roken brengt zoveel onrust. Steeds die angst dat hij niet genoeg sigaretten bij zich heeft (en wat hij soms allemaal wel niet doet om dan toch aan een sigaret te komen), de angst dat hij ergens niet (op tijd) kan roken omdat het leven voor hem toch net een stukje minder fijn is als er niet gerookt kan worden.

Datzelfde geldt als je koolhydratenverslaaft bent. Die hunkering naar je volgende koolhydratenshot. Steeds weer iets ‘moeten’ eten. Altijd hongerig. En ook die momenten dat je weer voor de kast staat, op zoek naar ‘iets lekkers’. De keren dat je eigenlijk geen honger meer hebt, maar toch dat toetje neemt, of de rest van de rol koekjes. En ga zo maar door…

STAP DRIE

Als je je hebt voorgenomen dat je hier mee wilt stoppen, dan ga je naar stap drie. Dat is starten met gezond keto eten, dat is de kortste klap. Onderweg let je goed op dat het koolhydratenmonster niet toeslaat. Wees altijd alert! Het kan maanden duren voor je een beetje uit die verslaving komt. En al wordt het in die maanden wel steeds wat makkelijker, het kan toch echt nog elk moment misgaan. Dat je toch weer ‘zomaar’ met een broodje voor je neus zit of met een zak drop thuiskomt. ‘Het is maar voor één keertje’, maakt de verslaving je wijs.

En jij wilt dat maar al te graag geloven. De volgende ochtend op de weegschaal is er misschien niets aan de hand en dat maakt je blij; je kunt dus best af en toe smokkelen! Misschien vandaag ook een beetje, bij die verjaardag straks? Je raadt al waar dit naartoe gaat. Helaas loopt het bij veel mensen vanaf dat moment compleet uit de klauwen. En dan zit er maar één ding op: weer bij stap één beginnen.

Delen
BLOG 8 VERGETEN DOOR HET ETEN

BLOG 8 VERGETEN DOOR HET ETEN

Toen Matty Barnhoorn (1962), oprichter van TheNewFood, in 2001 strikt koolhydraatarm/keto ging eten veranderde dat haar leven compleet. Van altijd honger, naar eetrust en verzadiging. Van altijd aan de lijn, naar altijd op gewicht. Van allerlei gezondheidsproblemen, naar bruisende gezondheid. Van altijd moe en lusteloos, naar bergen energie. Elke dag weer! En dat alleen door anders te eten! Haar grootste wens is dat nog heel veel meer mensen deze aanpak ontdekken, zodat ook zij zich zo heel veel beter kunnen gaan voelen! In haar blogs deelt ze wat haar bezighoudt.

PATAT MÉT

De uitnodigende frietgeuren komen mij tegemoet terwijl ik sta te wachten op mijn grote portie friet mét frietsaus en kroket met mosterd. Ik heb er zin in! Ze maken hier altijd perfecte frieten. Precies lang genoeg gebakken en precies krokant genoeg. Mijn blik valt op de vitrine met gebak. Misschien zit er iets lekkers tussen voor toe? De brownies zien er fantastisch uit. Ik ruik er stiekem aan, mmmmm. Dat wordt hem.

Met mijn blad volgeladen met lekkers loop ik naar het tafeltjes waar mijn broer al ongeduldig zit te wachten. Ik zie zijn ogen groter worden. Hij heeft ernaar uitgekeken! Hij vindt het eten op de afdeling van het verzorgingstehuis niet geweldig. Dus elke keer dat ik hem bezoek eten we samen wat. Vaak in het restaurant van het tehuis zelf, dan wordt het friet. En cola, maar die wel de échte, vraagt hij steeds. Niet met zoetstof.

DE BESTE FRIET

Voor de zoveelste keer vertelt hij me dat ze hier de beste frieten van Amsterdam maken. Dat weet hij van zijn dochter. Zij werkte ooit in een beroemde friettent en volgens haar is de friet hier minstens net zo goed. Hij laat zich de frieten goed smaken. Dan schuift hij het bakje mijn richting uit: “Neem er gerust een paar! Of eet eet je dit niet?”

Mijn broer weet inmiddels wel dat ik veel dingen niet eet die hij wel eet. Dingen die ik soms wel voor hem meeneem, als ik met hem ga lunchen. Zoals goed belegde broodjes van de Italiaan, verse pasta van dat fantastische zaakje om de hoek of gebakken inktvis. Zijn zoon wilde vroeger altijd gebakken inktvisringen voor zijn verjaardag eten, met daarbij pasta met pestosaus. Hij vertelt het keer op keer.

KROKETTEN

Geduldig leg ik hem voor de zoveelste keer uit dat ik niet goed tegen zoveel koolhydraten kan. Weet je nog dat ik vroeger als kind al best wel dik was? Toen had ik daar al last van. En weet je nog dat ik toen ik acht jaar was ineens niet meer kon lopen, door die heupziekte? Ook dat heeft waarschijnlijk te maken gehad met dat mijn lijf zoveel koolhydraten niet goed kan verwerken. Ik was toen al insulineresistent.

Mijn broer kijkt mij een beetje wazig aan, ondertussen het frietbakje weer naar zich toetrekkend. “Nou, je weet niet wat je mist!” Hij gaat weer helemaal op in zijn bakje friet en geniet zichtbaar. Ik ben het niet met hem eens. Ik weet donders goed wat ik mis, ik was en ben namelijk gek op patat. En op kroketten trouwens. Vooral hele goeie, zoals échte garnalenkroketjes, die ik vaak at in Brussel.

BEST GOED

Terwijl mijn broer verder smikkelt, haal ik een kopje koffie voor mijzelf. Het aanbod in het restaurant is minimaal en er is maar weinig wat ik kan eten. Soms kies ik voor een gekookt eitje met een paar plakjes voorverpakte kaas of ham. Maar alleen als ik écht honger heb en zelf niets heb meegenomen. Meestal valt het mijn broer niet eens op, dat ik wat anders eet. Hij is vooral bezig met wat hij zelf voor z’n neus heeft staan.

Wat hij gisteren heeft gegeten weet hij niet meer en of er verder die week iemand op visite komt, dat weet hij ook niet. Hij onthoudt het niet meer en haalt vaak de informatie door elkaar. Soms hebben we een goed gesprek, vaak over iets ‘van vroeger’. In vergelijking met veel anderen die hier zijn opgenomen, is hij nog ‘best goed’. De meesten zijn de grip op het leven volledig kwijtgeraakt.

ALZHEIMER

Om ons heen zitten veel oude mensen met hun bezoek. Ze zitten met een taartje of ander lekkers voor hun neus. Of met niets, dan staren ze naar de leegte. Ik vermoed dat velen van hen Alzheimer hebben. Een ziekte die in principe voorkomen kan worden, want ook Alzheimer is vaak een gevolg insulineresistentie. Het kan ontstaan doordat je lijf niet goed met koolhydraten kan omgaan. Veel mensen weten dat niet.

Ze weten vaak ook niet dat medicatie zoals statines het nog veel erger kan maken. Onderzoeken laten aanzienlijke verbetering zien wanneer mensen met Alzheimer strikt keto gaan eten. Doordat hun hersenen weer brandstof krijgen. Hun hersencellen ontwaken dan als het ware weer uit hun winterslaap. Is dat niet bijzonder? En is het niet nog bijzonderder dat dit zo weinig bekend is?

NOG DRIE WACHTENDEN

Mijn broer is inmiddels klaar met eten en ik breng hem terug naar zijn kamer. Hij is onrustig. “Ik moet poepen,” zegt ie. “Kun jij iemand halen?” Ik stel voor dat hij iemand belt en hij drukt op de bel die om zijn nek hangt. Na een aantal maal drukken op de alarmknop galmt een stem uit de speaker in het plafond van zijn kamer. “U had gebeld?” “Kan iemand mij naar de wc brengen?” vraagt mijn broer.

De stem antwoordt dat ze net met pauze zijn en dat er nog drie mensen zitten te wachten. “Nog even geduld.” Mijn broer wiebelt ongemakkelijk heen en weer in zijn rolstoel. Ik denk niet dat hij het zo lang kan ophouden. Helaas kan ik niets voor hem doen en moet ik hem zo achterlaten. Ik neem afscheid en beneden loop ik weer langs die tafeltjes met al dat lekkers en mensen die zoveel vergeten.

UITGEBLUST

Alles voelt hier zwaar en ‘uitgeblust’. Ik kan wel janken en doe dat ook regelmatig. Natuurlijk ben ik blij met het feit dat de kans dat ik zelf Alzheimer krijg, klein is. Ik eet immers al 25 jaar heel weinig koolhydraten omdat mijn lijf niet goed met koolhydraten om kan gaan. Maar ik zou zo graag willen dat meer mensen dit deden. Dat meer mensen dit weten. Dat meer mensen luisteren naar hun lijf en wat het nodig heeft.

Dat meer mensen bewust kiezen voor een gezonder lijf. In plaats van hun zieke lijf eindeloos laten oplappen met pillen en spuiten, tot het niet meer kan. Natuurlijk is het zo dat mensen érgens aan dood moeten gaan. Maar wat zou ik al die mensen én hun familie, graag deze – vaak mensonterende – lijdensweg besparen.

LEKKER ETEN

Met mijn broer zijn veel andere dingen aan de hand, ik denk niet dat anders eten hem nog kan redden. Dus, ook al voelt het een beetje mal voor mij; ik trakteer hem met liefde op zijn frietjes en al het andere. Ik gun hem zijn geniet momentjes. Lekker eten is toch gewoon ontzettend fijn! Gelukkig kan ik met gezond keto nog steeds genieten van lekker eten. Misschien wel veel meer zelfs.

Want de wetenschap dat gezond keto eten je ook nog eens slanker en gezonder maakt en houdt, laat het nog beter smaken. 

 

Delen
BLOG 7: IS CHOLESTEROL EEN MOORDENAAR?

BLOG 7: IS CHOLESTEROL EEN MOORDENAAR?

Toen Matty Barnhoorn (1962), oprichter van TheNewFood, in 2001 strikt koolhydraatarm/keto ging eten veranderde dat haar leven compleet. Van altijd honger, naar eetrust en verzadiging. Van altijd aan de lijn, naar altijd op gewicht. Van allerlei gezondheidsproblemen, naar bruisende gezondheid. Van altijd moe en lusteloos, naar bergen energie. Elke dag weer! En dat alleen door anders te eten! Haar grootste wens is dat nog heel veel meer mensen deze aanpak ontdekken, zodat ook zij zich zo heel veel beter kunnen gaan voelen! In haar blogs deelt ze wat haar bezighoudt.

MIJN KAPPER

Mijn kapper kent me langer dan vandaag. Hij weet wat ik doe voor mijn werk. En ik weet dat hij veel gezondheidsproblemen heeft. Zijn gewrichten worden steeds pijnlijker. Zijn bloeddruk loopt verder op, ondanks de pillen. En hij wordt alsmaar dikker.

Problemen die vrijwel zeker verdwijnen als hij gezond koolhydraatarm/keto gaat eten. Dat heb ik hem al vaak laten weten. Tijdens mijn vorige knipbeurt was hij zover: hij wilde het proberen. Ik haalde een startgids voor hem uit mijn auto. Op hoop van zegen.

En nu zit ik bij de kapper op mijn beurt te wachten. Ik zie hem de zaak binnenkomen. Met een brood in de hand en nog steeds die buik. Hij schrikt als hij mij in de gaten krijgt, ik zie zijn ‘betrapt’-blik. Als ik eenmaal in zijn stoel zit, vertelt hij dat ie niet is gestart met de weekmenu’s. Zijn vrouw vond het niks. Maar ze staat er wel achter dat hij wil afvallen. Hij is naar de huisarts geweest. Die stuurde hem naar een diëtist.

OP DIEET

En nu is hij op dieet. Met ruim koolhydraten, weinig vet en geen zout. Ik vraag hem waarom zijn vrouw mijn aanpak niet zag zitten. “Ze is bang dat mijn aderen dichtslibben door al dat vet,” antwoordt hij. Ook de huisarts had het afgeraden, vooral vanwege zijn hoge cholesterol, waar hij ook al statines voor krijgt. Ik voel me – zoals steeds wanneer zoiets gebeurt – verslagen. 

Verslagen door de vet- en cholesterolleugen. Want ik weet dat de klachten die hij heeft niet worden veroorzaakt door vet of cholesterol, maar door te hoge bloedsuikers. En die bloedsuikers zijn steeds zo hoog omdat zijn lijf niet goed om kan gaan met koolhydraten. Hij is insulineresistent. Net als zeker 80% van ons. Maar om de één of andere reden zijn álle ogen steeds maar weer gericht op cholesterol. 

STEEDS ZIEKER

Ik merk dat het de kapper ook niet lekker zit. Dat is niet zo raar. Hoe vaak heb ik al wel niet, hier in deze stoel, verteld over wat ik dagelijks meemaak in de praktijk? Over al die mensen die gezonder worden, met als bonus gewichtsverlies. Toch heeft hij zich bang laten maken door de huisarts. Terwijl ik hem had verteld dat artsen niets leren over voeding. Dat was ie niet vergeten, zegt hij. Maar wat moest hij dan?

Ik snap het. Natuurlijk snap ik het. Maar toch geef ik niet op. Geef ik mijn kapper niet op. Want ik weet dat zijn magere koolhydraatrijke dieet hem niet gezonder gaat maken. Integendeel. Zijn lijf zal er langzaam maar zeker steeds zieker van worden, doordat het steeds verder ontstoken raakt en doordat veel lichaamscellen zonder voeding komen te zitten. De kans op een fatale hartaanval komt zo met de dag dichterbij. En dat gun ik hem niet, dat gun ik niemand.

IS CHOLESTEROL EEN MOORDENAAR?

Ik vraag mijn kapper: denk jij ook dat cholesterol ons probeert te vermoorden? In de spiegel kijkt hij mij niet-begrijpend aan. Ik leg uit dat ons lijf zelf cholesterol aanmaakt, wat we ook eten. Niet om ons uit te moorden, maar omdat élke cel van ons lijf cholesterol nodig heeft. Onze hersenen bestaan zelfs voor de helft uit cholesterol! Daarom wordt cholesterol niet alleen in je lever gemaakt, maar zelfs ook in je hersenen!

Zo belangrijk is cholesterol voor je lijf! Zonder cholesterol zou je nog geen seconde kunnen leven. Hoe kan het dat we cholesterol zijn gaan zien als een ziekte? Als een vijand. Als iets slechts wat we uit moeten roeien met statines en mager eten. Ons lijf zou nooit zelf zoveel cholesterol maken, als dat onze dood zou betekenen. Want het doet álles om te overleven!

En waarom lijkt niemand het werkelijke gevaar te zien: hoge bloedsuikers. De belangrijkste oorzaak van hoge bloeddruk, Alzheimer, diabetes 2, kanker, reuma, gewrichtsklachten, chronische vermoeidheid en nog veel meer. Waarom komt dat vrijwel nooit ter sprake bij de huisarts? De kapper is inmiddels gestopt met knippen. Zó fel heeft hij mij nog niet meegemaakt.

EEN STAMPENDE OLIFANT

Ik ga gewoon door: hoe kan het dat niemand in de gaten heeft dat niet cholesterol, maar die hoge bloedsuikers zo gevaarlijk zijn? Als je steeds te hoge bloedsuikers hebt, dan stampt er als het ware de hele dag een olifant door je lijf die alles kapottrapt. Die uiteindelijk niets van je heel laat. Hoe bestaat het dat een gezonde keto aanpak, die je bloedsuikers verlaagt tot normaal, wordt gezien als ‘gevaarlijk’? Terwijl dat de enige manier is om te ontsnappen aan die olifant? De kapper staart me nog steeds aan in de spiegel. Ik neem een slok van m’n koffie. 

Een paar stoelen verderop staat een vrouw op, ze loopt naar mij toe. “Jij bent toch Matty van TheNewFood?” vraagt ze, terwijl ze me in de spiegel aankijkt. Ik knik. Ze legt een hand op mijn schouder en straalt. “Ik ben je zo dankbaar! Je hebt het leven van mijn man gered. Hij was er zo slecht aan toe. Maar het klopt allemaal wat je zegt. Het werkt écht. Hij heeft zich nog nooit zo goed gevoeld en dat nu helemaal zonder pillen. Ik heb mijn man terug! We hebben al je boeken en eten al bijna drie jaar volgens jouw aanpak. We willen nooit meer anders.”

ONTROERD

Ik sta op en omhels haar wat onhandig, mijn kapmantel zit in de weg. “Wat fijn voor jullie! Ik ben zo dankbaar dat jullie TheNewFood hebben gevonden!” Ik doe mijn best om niet te huilen. Het is zeker niet de eerste keer dat zoiets gebeurt. Maar het blijft me ontroeren. Ik heb het mooiste werk van de hele wereld. Ik mag mensen helpen om weer echt gezonder en slanker te worden. Op eigen kracht! 

En wat een bijzondere timing. Ik kom regelmatig mensen tegen die mij herkennen. Maar dat dit juist nu gebeurt en dan ook nog met zo’n mooi verhaal, dat komt wel heel prachtig uit! Mijn kapper en ik zijn er stil van tijdens de rest van onze sessie. Maar ik heb zo’n vermoeden dat hij na vandaag de stap wel durft te wagen.

Delen
BLOG 6: ARTSEN EN KETO

BLOG 6: ARTSEN EN KETO

Toen Matty Barnhoorn (1962), oprichter van TheNewFood, in 2001 strikt koolhydraatarm/keto ging eten veranderde dat haar leven compleet. Van altijd honger, naar eetrust en verzadiging. Van altijd aan de lijn, naar altijd op gewicht. Van allerlei gezondheidsproblemen, naar bruisende gezondheid. Van altijd moe en lusteloos, naar bergen energie. Elke dag weer! En dat alleen door anders te eten! Haar grootste wens is dat nog heel veel meer mensen deze aanpak ontdekken, zodat ook zij zich zo heel veel beter kunnen gaan voelen! In haar blogs deelt ze wat haar bezighoudt.

KETO-EXPERTS VAN OVER DE HELE WERELD!

In 2015 vond in Kaapstad het eerste congres over koolhydraatarm/keto eten plaats. Ik wist meteen zeker dat ik er bij moest zijn! En het was onvergetelijk! Uit heel de wereld trokken artsen, behandelaars, wetenschappers en ‘Matty-achtigen’ naar Kaapstad. Ik maakte kennis met experts van over de hele wereld, met sommigen heb ik nu nog altijd contact. D

e sfeer was onbeschrijfelijk: iedereen was blij dat we eindelijk anderen konden ontmoeten die ook zo enthousiast waren over keto en wat ons dat allemaal kan brengen en wat we nog veel meer konden leren. Er waren geweldige lunchbuffetten met heerlijke keto-hapjes. Ik heb daarna wereldwijd nog andere keto-congressen bezocht, maar nergens was het eten zo goed en de sfeer zo bijzonder, als tijdens dat eerste congres.

DE OPDRACHT

De laatste spreker op het congres was professor Tim Noakes, een grote naam in de keto wereld. Hij riep ons allen op: “Vertel in je eigen land zoveel mogelijk mensen over de kracht van keto. Begin met de zieke mensen en vergeet de artsen en andere behandelaars niet!” Natuurlijk wilde ik dat doen. Ik was immers al jaren bezig met deze missie en na Kaapstad was ik er nog meer van overtuigd dat ik door moest gaan!

Ik begeleidde toen al veel mensen met overgewicht, diabetes 2 en andere problemen, maar ik had me nog niet op behandelaars gericht. Want hoe pak je dat aan? Op zich zou dat niet zo moeilijk moeten zijn want mijn zus is huisarts! Maar ik had al eerder geprobeerd haar te vertellen over het effect van deze aanpak bij diabetes type 2 en toen wilde ze er niets van weten: “Matty, ik heb hier voor gestudeerd en jij niet!” Punt.

DE DOORBRAAK

Na Kaapstad probeerde ik het opnieuw, maar helaas bleef ze volhouden dat als deze aanpak echt zou werken, dat ze er echt wel van op de hoogte zou zijn. Op mijn beurt was ik verbaasd dat ze er dus nog nooit van had gehoord. Hoe kon dat nou, deze aanpak is al eeuwenoud. Een jaar later vond het eerste ‘arts en voeding’ congres in Nederland plaats. Dat ging niet specifiek over keto, maar wel over het effect van voeding op onze gezondheid. Ik nodigde mijn zus uit om met me mee te gaan. En dat was de doorbraak. Aan het einde van de dag was ze helemaal om!

Ik realiseerde me toen dat artsen gewoon niet zoveel weten over voeding. Ze hebben dan ook maar zo’n vier uur (!!) les over voeding gehad tijdens hun hele opleiding, wat leer je nou in 4 uurtjes? En toch doen ze het vaak voorkomen alsof ze er álles over weten en vertellen ze jou graag wat je wel of niet moet eten! Zou dat te maken hebben met het feit dat een arts graag betrouwbaar en zeker van zijn of haar zaak wil overkomen? Om jou het gevoel te geven dat je in goede handen bent? Dat voelt toch beter dan een onzekere arts.

WIE ONDERWIJST DE ARTS?

Het werd me allemaal nog duidelijker nadat ik met mijn zus op een of andere beurs voor artsen terechtkwam. In de vele stand van farmaceutische bedrijven (vrij vertaald: pillenboeren) vlogen de kleine gratis hebbedingetjes met reclame voor medicatie je om de oren. Ik vroeg me af in hoeverre zij invloed hebben op hetgeen artsen leren en weten over een andere aanpak dan met medicatie.

Het bleek inderdaad dat de verplichte nascholingen voor artsen vaak worden bekostigd (en dus mogelijk ook beïnvloed) door de farmaceutische industrie, zij adviseren ook adviesraden in de zorg. Dat kán natuurlijk een probleem zijn. Farma zal zeker niet bij artsen onder de aandacht brengen dat andere voeding vaak veel effectiever is, omdat het de problemen bij de wortels aan kan pakken. Zij hebben meer belang bij patiënten die hun leven lang aan de medicatie moeten.

ENTHOUSIASTE PATIËNTEN

In de jaren daarna vonden gelukkig toch steeds meer nieuwsgierige behandelaars TheNewFood. Niet doordat ik zelf met ze in gesprek ben gegaan (na mijn zus wist ik dat dat zinloos zou zijn), maar ze kwamen zelf. Overtuigd door hun eigen patiënten, waarbij ze de spectaculaire resultaten zagen, nadat ze met TheNewFood waren begonnen. Zulke resultaten zagen ze niet wanneer mensen medicatie gingen gebruiken of ‘gewoon’ aan de lijn gaan. Ze vroegen ons dan om meer informatie en vervolgens waren zij het die hun patiënten over gezond keto vertelden en naar TheNewFood verwezen.

En nog steeds komen nieuwe artsen en andere behandelaars naar ons toe. Ik hoor vaak dat ze blij zijn iets ‘in handen’ te hebben wat wél werkt. Een aanpak waarmee ze mensen écht kunnen helpen, in plaats van al die adviezen te moeten blijven geven die niet echt werken. Waarom nu pas, vraag ik ze soms? Tja, ze wisten het domweg eerst niet, want het was ze nooit geleerd of verteld! En ik denk zelf eerlijk gezegd, dat er ook wel wat moed voor nodig is voor ze om tegen alles wat ze geleerd hebben in te gaan.

ER IS EEN BEWEGING IN GANG GEZET!

Kaapstad is alweer negen jaar geleden, maar ik denk er nog regelmatig aan. Kaapstad was het startschot en ook al zijn we nog lang niet bij de finish, langzaam maar zeker veranderen er dingen. Ook in ons land! Nee, niet bij het voedingscentrum, die blijven nog steeds veel boterhammetjes adviseren, maar er zijn steeds meer mensen die zelf écht gezonde keuzes willen maken en verder kijken!

Wat ik niet had verwacht negen jaar geleden: al sinds een paar jaar kun je mijn boeken kopen in de huisartsenpraktijk van mijn zus! Haar man maakte er zelfs speciaal een prachtig rek voor. In haar wachtkamer kun je op de tv steeds de video van TheNewFood voorbij zien komen. Mijn zus vertelt regelmatig met trots over weer een ‘hopeloze patiënt’ die nu zoveel is afgevallen, gezonder is geworden en van medicatie af is. Dat gun je toch iedere arts?! 

Delen
BLOG 5: IK ZORG VOOR JOU

BLOG 5: IK ZORG VOOR JOU

Toen Matty Barnhoorn (1962), oprichter van TheNewFood, in 2001 strikt koolhydraatarm/keto ging eten veranderde dat haar leven compleet. Van altijd honger, naar eetrust en verzadiging. Van altijd aan de lijn, naar altijd op gewicht. Van allerlei gezondheidsproblemen, naar bruisende gezondheid. Van altijd moe en lusteloos, naar bergen energie. Elke dag weer! En dat alleen door anders te eten! Haar grootste wens is dat nog heel veel meer mensen deze aanpak ontdekken, zodat ook zij zich zo heel veel beter kunnen gaan voelen! In haar blogs deelt ze wat haar bezighoudt.

EEN PRACHTIGE DAG

Op blote voeten volgen we hand in hand het duinpad. Vanmorgen hebben we samen in de zee gezwommen en daarna ontbeten op het strand. Nu loop ik hier, samen met mijn liefste lief, die dit jaar in mijn leven kwam nadat ik vele jaren alleen was. De zon schijnt, de zee kabbelt rustig in de verte. Alles klopt, het is een gouden dag. Tot ik plotseling een scherpe pijn onder mijn voet voel. Ik ben op een takje met doornen gestapt. Snel trek ik het takje uit mijn voet. Het blijft zeer doen, maar dat is napijn. Denk ik.

’s Nachts in bed wordt de onderkant van mijn voet steeds pijnlijker. Als ik mijn bed uitstap om te gaan plassen, schreeuw ik het uit van de pijn. Dit is niet goed. Wat is er aan de hand? Op de wc probeer ik een blik te werpen op de onderkant van mijn voet. Dat lukt niet. Door mijn aangeboren heupafwijking ben ik niet zo soepel en na het zwemmen en lopen gisteren ben ik nog stijver dan normaal.

GEWOND

Ik baal enorm dat ik dit zelf niet kan oplossen. Ik vraag mijn lief om hulp. “Ziet er niet goed uit”, zegt hij na een snelle blik. Met mijn voet op schoot probeert hij te onderzoeken wat er aan de hand is. Maar mijn voetzool is zo pijnlijk, dat ik het al uitgil als hij er alleen maar naar wijst. Ik wil mijn voet weken in soda. Mijn lief gaat op zoek naar een emmer en soda. Maar ik blijk geen ouderwetse soda in huis te hebben.

Ik heb wel baking soda, bedenk ik me en voor ik het weet hink ik al naar mijn voorraadkast. Dat kan ik zelf wel even pakken. Na een half uur weken is de pijn in mijn opgezette voet er nog steeds en bij het zien van de pincet die de doorn uit mijn voet moet trekken, raak ik al in paniek. “Kunnen we m’n voet verdoven met een ijsklontje?”, opper ik. Ook dat werkt niet, elke aanraking met wat dan ook, kan ik niet verdragen.

IK ZORG VOOR JE

Ik huil. Ik huil omdat ik het niet meer weet. En omdat ik er zelf niet bij kan. Ik kan niet eens onder mijn voet kijken. Ik voel me machteloos. Het gebeurt niet vaak dat ik het niet weet wat te doen. Mijn lief brengt zakdoeken en koffie. Hij stelt voor om er een papje van baking soda op te smeren en dan m’n voet in te pakken, zodat het kan intrekken. Ik vind het prima. Ik geef me over. “Ik zorg voor jou”, zegt hij. Ik huil nog harder.

Ik huil niet om mijn voet, maar om al die keren dat ik in mijn leven de sterkste moest zijn. Al die keren dat ik zorgde voor wie het maar nodig had, en nooit echt keek naar wat ik zelf nodig had. Zoals zoveel vrouwen heb ik nooit tegen mijzelf gezegd: “Ik zorg voor jou”. Zoals zoveel vrouwen ben ik altijd maar doorgegaan. Steeds weer. En nu zit ik hier en kan ik niet door. Ik kan zelfs niet meer bedenken hoe.

ALTIJD VOOR EEN ANDER

Mijn tranen blijven maar komen. Ik huil om alle vrouwen die het zo verdienen dat er iemand zegt: “Ik zorg voor jou.” Vandaag hoef je niets te doen en nergens aan te denken. Ik regel alles. Ik ben er. Jij hoeft alleen maar uit te rusten en te doen waar jij zin in hebt. Je bent het waard. Je bent het waard om ook gezien te worden. Je bent het waard om ook voor gezorgd te worden. En maak er maar gerust een paar weken van.

Ik kom ze elke dag tegen; deze vrouwen. Het zijn de vrouwen die als ze op bezoek gaan, anderen niet tot last willen zijn met hun keto-eetwensen. Ze eten gewoon mee met wat de pot schaft en komen thuis met vreselijke buikpijn. Het zijn de vrouwen die zelf liever niet opvallen, maar op de achtergrond wel altijd liefdevol aanwezig zijn voor anderen. Het zijn de vrouwen die elke avond weer voor iedereen wat anders staan te koken. Zij kunnen dat, want ze toveren met tijd als het over anderen gaat. Maar aan zichzelf komen ze niet of nauwelijks toe.

TELEURGESTELD

Ik huil om al die vrouwen die zo graag slank willen zijn, omdat ze er dan toe doen. Omdat ze dan eindelijk gezien worden. Er mogen zijn. Maar als ze eenmaal veel afgevallen zijn met TheNewFood, dan blijkt dat slanke lijf helemaal niet zoveel uit te maken. Vaak schamen ze zich nog steeds voor zichzelf. Voor wie ze zijn. Voor dat ze überhaupt bestaan. En dan gaan ze toch weer van alles eten. En zorgen. Voor anderen.

En om de vrouwen die zo graag willen starten, maar de startknop niet kunnen vinden. Of die onderweg eindeloos terugvallen. Iedere keer opnieuw die teleurstelling. In zichzelf. Overtuigd dat zij het niet kunnen. Dat ze te slap zijn om door te zetten. Hopend dat het ze ooit gaat lukken. Dat het ooit hun beurt is om te stralen en trots te zijn op zichzelf. Ik huil omdat ze niet weten dat ze altijd al goed genoeg waren en zijn. Dat ze nu al trots mogen zijn. Op zichzelf. En op hoe ze ondanks alles altijd maar moedig doorgaan. En op hun prachtige liefdevolle hart. 

LIEFDEVOLLER

Terwijl we wachten tot het papje op mijn voetzool de zwelling zal laten afnemen, streelt mijn lief mijn benen. Hij vraagt me of ik nog iets nodig heb. Ja, ik heb iets nodig van mijzelf. Namelijk tijd voor mezelf om al die dingen te doen waar ik nooit aan toe kom. Dingen die belangrijk zijn voor mijzelf en voor mijn lijf. Ik kan best wel wat minder klaarstaan voor anderen. Ik mag gerust wat liefdevoller zijn voor mijzelf!

Een half uur later is mijn voet geslonken en kan ik weer verder zonder doorn in mijn voet en veel nieuwe mooie inzichten rijker.

Delen
BLOG 4: EERST JE BORD LEEGETEN!

BLOG 4: EERST JE BORD LEEGETEN!

Toen Matty Barnhoorn (1962), oprichter van TheNewFood, in 2001 strikt koolhydraatarm/keto ging eten veranderde dat haar leven compleet. Van altijd honger, naar eetrust en verzadiging. Van altijd aan de lijn, naar altijd op gewicht. Van allerlei gezondheidsproblemen, naar bruisende gezondheid. Van altijd moe en lusteloos, naar bergen energie. Elke dag weer! En dat alleen door anders te eten! Haar grootste wens is dat nog heel veel meer mensen deze aanpak ontdekken, zodat ook zij zich zo heel veel beter kunnen gaan voelen! In haar blogs deelt ze wat haar bezighoudt.

EEN TRIESTE VAKANTIEFOTO

Vorige week kwam ik een foto tegen van mijzelf, ik denk dat ik een jaar of zeven was. De foto is gemaakt op vakantie, ik zit aan tafel in de voortent met een bord eten. Mijn zus en broers zijn aan het spelen. Het beeld grijpt me aan, ik weet precies hoe ik me voelde op dat moment. Zo ging dat vroeger bij ons thuis. We móesten ons bord leeg eten, eerder mochten we niet van tafel. Ook al duurde het de rest van de dag.

Uiteindelijk moesten we zonder eten naar bed. Vaak kregen we er eerst nog van langs met de pollepel op onze blote billen, ten overstaan van het hele gezin. Ik was daar altijd zo bang voor, dat ik nauwelijks een hap naar binnen kreeg. Mijn vader kiepte ook regelmatig halverwege de yoghurt of vla van het toetje over mijn bord met eten. Soms gaf ik over mijn eten over van angst en smerigheid. En toch moest dat bord leeg.

SCHAAMTE EN VERDRIET

Als ik er aan terugdenk, overvalt me een zwaar gevoel van verdriet, eenzaamheid en schaamte. Het gevoel dat ik er beter niet had kunnen zijn. Ik kan dit ook niet schrijven zonder huilen. Maar ik wil het schrijven, omdat ik weet dat ik beslist niet de enige ben die zo is opgegroeid. En die nu nog steeds regelmatig dit soort pijnen voelt in haar hart. Maar het heeft nog meer stuk gemaakt.

Want ons lijf zit zo vernuftig in elkaar, dat het heel precies kan aangeven hoeveel eten we nodig we hebben. Als je goed leert luisteren naar je lichaam kan het je zelfs vertellen wát je moet eten! Wat het nodig heeft. Tenzij je op deze manier bent ‘opgevoed’, dat je dus móet eten, tot op de laatste kruimel. Ongeacht of je het lekker vindt of honger hebt, of je wilt of niet. Want dan kan dat mechanisme kapotgaan.

OVERETEN

Verschillende onderzoeken laten zien dat volwassenen die als kind gedwongen werden om steeds weer hun bord leeg te eten, later opvallend veel vaker problemen krijgen met hun gewicht. Ze zijn vaker veel te zwaar. Ze hebben meer moeite met hun lijf verstaan als het aangeeft dat het genoeg heeft gegeten. Zelfs als ze keto eten! Ja, ook ik kan me nu nog regelmatig overeten.

Zeker als ik minder goed in mijn vel zit. Als ik me even ‘verloren’ voel, doordat er te veel op mij afkomt of van me gevraagd wordt. Zeker, ik weet wat ik dan moet doen. Zitten, ademhalingsoefeningen en weer liefdevol verbinden met mijzelf en het nu. Dat werkt altijd, tenzij je het niet doet natuurlijk. En soms ben ik gewoon eerder bij de koelkast dan bij mijn verstand en dan wint die drang om te eten alsnog.

Gelukkig voor mij lukt het me wel om het bij keto-eten te houden. Maar dan wel vaker en meer dan mijn lijf nodig heeft. En dat voelt niet fijn. Niet alleen vanwege het ‘volle gevoel’ of omdat ik zo toch steeds weer wat aankom, het voelt voor mij ook enorm als ‘verliezen’. Als falen.

PIJNHONGER

Als het gaat over troosteten hebben mensen het vaak over ‘emotie-eten’ of ‘hoofdhonger’. Wat al aangeeft dat het niets te maken heeft met werkelijke honger omdat je lichaam voeding nodig heeft; het is duidelijk geen ‘lijfhonger’. Zelf noem ik deze schreeuwende honger pijnhonger. Op die momenten dat het vanbinnen even zo akelig en leeg voelt, dan móet die leegte gevuld worden, om de pijn te verzachten.

Sigaretten en wijn zijn trouwens ook prima opvullers. Maar roken doe ik gelukkig al twaalf jaar niet meer en met drinken ben ik uiteindelijk ook helemaal gestopt. Vanwege dat zwarte gat dat altijd meer nodig heeft. Het slechte nieuws is: die pijnhonger kunnen we niet oplossen met een dieet. Zelfs niet met gezond puur en echt keto eten. Ook keto is op dat punt geen wondermiddel.

KETO ALS EERSTE STAP!

Maar het is wel een eerste stap naar de oplossing. Een stap die je beter niet kunt overslaan. Want als je weer puur en echt gaat eten met keto, dan herstel je allerlei processen in je lijf, waardoor het in ieder geval weer beter naar zichzelf kan luisteren. En zo kunnen al die prachtige hormonen en mechanismes, die samenwerken om jou optimaal gezond te maken en te houden, weer gaan functioneren zoals het is bedoeld.

Waardoor ga jij je weer veel beter kunt gaan voelen. Ook in je hoofd. Ook in je hart. En dan komt er ruimte om aan de slag te gaan met eventueel donker. Met de pijn van vroeger, die je soms zo van slag kan maken, of kan laten reageren op een manier die je helemaal niet wilt. Die pijn waardoor jij soms moeilijk je prachtige zelf kunt zijn. En misschien nooit echt rust en vrede kunt vinden bij en in jezelf.

In gedachten omarm en troost ik mijn kleine ik, die daar op de foto zo eenzaam aan tafel zit. Ik vertel haar voor de zoveelste keer hoe prachtig ze is en hoe goed genoeg ze is. En dat het niet haar schuld is. Net zo lang tot de pijn verdwijnt.

Delen
BLOG 3: BEN JIJ ER OOK KLAAR MEE?

BLOG 3: BEN JIJ ER OOK KLAAR MEE?

Toen Matty Barnhoorn (1962), oprichter van TheNewFood, in 2001 strikt koolhydraatarm/keto ging eten veranderde dat haar leven compleet. Van altijd honger, naar eetrust en verzadiging. Van altijd aan de lijn, naar altijd op gewicht. Van allerlei gezondheidsproblemen, naar bruisende gezondheid. Van altijd moe en lusteloos, naar bergen energie. Elke dag weer! En dat alleen door anders te eten! Haar grootste wens is dat nog heel veel meer mensen deze aanpak ontdekken, zodat ook zij zich zo heel veel beter kunnen gaan voelen! In haar blogs deelt ze wat haar bezighoudt.

ALTIJD AAN DE LIJN

Ik weet nog goed hoe ik me voelde toen ik zelf zo aan het worstelen was met lijnen. Steeds weer die hoop dat het dit keer, met dit dieet of deze pil of maaltijdvervangers, wel zou gaan lukken. Dat ik het vol zou kunnen houden, dat ik nu eindelijk af zou gaan vallen. Dat ik nooit meer zo dik zou worden. In mijn agenda markeerde ik met vlaggetjes de dag waarop ik mijn streefgewicht zou bereiken…

Ontelbaar veel keren begon ik met iets nieuws. Een nieuwe aanpak, een nieuw inzicht, een nieuwe belofte. Meestal hield ik het nog geen tien dagen vol. En heel soms lukte het wel om door te zetten en viel ik ook echt af. Ik had weliswaar altijd honger, maar het afvallen maakte me zo blij dat ik volhield. Wekenlang, maanden soms. Tot het knapte. Tot ik mijn naar voedsel hunkerende lijf niet meer kon negeren.

DE SCHAAMTE

Dan at ik alles wat ik al die tijd zo had gemist. Er was geen houden meer aan. De weegschaal schoot in snel tempo weer omhoog en ik voelde me een vette loser. Al mijn hoop de grond in getrapt. Ik herinner me nog goed de schaamte, de pijn, de wanhoop en ook de eenzaamheid. Ik voelde me zo moederziel alleen in mijn strijd tegen die kilo’s. En elke ochtend weer dat drama voor de spiegel.

Het me altijd ongemakkelijk voelen over mijn lijf. Niet meer zwemmen met mijn kinderen of naar het strand. Kledingwinkels met pashokjes zonder spiegel in het hokje zelf, vermijden. Nooit op de foto willen. Gebak afslaan op een verjaardag (want wat zouden ze wel niet denken) en dan natuurlijk thuis wel zo’n hele rol koekjes naar binnen werken van ellende. Maar ja, er was geen ontsnappen aan. Je herkent het vast…

ANDERS ETEN

Alles veranderde toen ik in 2001 anders ging eten. Volgens een hele nieuwe aanpak waarbij je niet minder ging eten, maar wel anders dus. Ik mocht eten tot ik verzadigd was. Veelal dingen die al honderd jaar op mijn ‘no-go’ lijstje stonden omdat je er dik van werd en/of dood van zou gaan. Zoals roomboter, eieren, slagroom en rood vlees met een vetrandje. Ik kon het maar nauwelijks geloven dat het zou werken. Want lijnen was afzien. Lijnen was lijden. Dat zag ik overal om me heen, dat is wat ik altijd had geleerd.

Maar deze aanpak waarbij je weer werkelijk ‘mag’ eten, werkte écht! Binnen een jaar was ik 30 kilo kwijt en voelde ik me als herboren. Ik voelde me weer vrouw, ik had weer plezier in het leven. Ik was een blijer mens. En ik wilde nooit meer terug naar hoe ik eerst at. Ik wilde niet meer terug naar altijd hongerig zijn en op zoek naar eten. Altijd maar moe en al die kwalen. Ik wilde mijzelf dat gewoon niet meer aandoen! 

DE KNOP

Ik kan me voorstellen dat jij je ook zoveel beter en fijner wilt voelen. Dat jij hier ook mee aan de slag wilt. Net als zoveel anderen… En toch lukt het je misschien niet om ‘de knop’ om te zetten. Om er vol voor te gaan. Je hoofd vindt misschien altijd wel een reden om het nu nog niet te doen. Eerst zijn er immers de feestdagen, of die trouwerij, die verhuizing of dat vriendinnenweekend wat al zo lang in de planning stond.

Natuurlijk is het goed om te wachten tot je er klaar voor bent.

Maar misschien ben je al klaar, zonder dat je het in de gaten hebt. Waarom zou je jezelf niet al morgen een fijn nieuw leven gunnen? Waarom zou je niet al morgen gaan genieten van het heerlijke eten en alles wat je hiermee kunt bereiken? Waar wacht je eigenlijk echt op? Ben je bang dat je niet meer kunt genieten als je niet ‘alles’ kunt eten wat je wilt? Ben je bang wat anderen ervan vinden? Wat houd je tegen?

UIT LIEFDE VOOR JOUZELF

In de praktijk zien we dat die ‘knop’ er voor iedereen anders uitziet. Probeer daarom te ontdekken wat jou ervan weerhoudt om volgende week te beginnen. Hoe fijn zou het niet zijn als je dit gewoon zou gaan doen. Gewoon voor jouzelf. Omdat jij het zo waard bent om je ook beter te voelen. Om je ook gezonder te eten. Om al die aandacht en liefde die je steeds aan anderen geeft, nu eens aan jezelf te geven.

Want dat is wat ik zo vaak zie. We draven maar door en doen wat we kunnen. Voor al die anderen. Maar stiekem zijn we zelf doodmoe en ongelukkig. En nu is het tijd! Hoogste tijd voor jou. Voor jou zelf. En wat mij betreft, begint liefdevol voor jezelf zorgen met anders eten. Met eten waar we voor gemaakt zijn. Zodat je je weer beter gaat voelen, helderder in je hoofd, blij en trots.

Daarna komt er ook ruimte om te ontdekken wat je nog meer voor jezelf zou kunnen doen. Nu is het hoogste tijd voor jou. 

 

Delen
BLOG  2: ELKE DAG KETO TAART?

BLOG 2: ELKE DAG KETO TAART?

Toen Matty Barnhoorn (1962), oprichter van TheNewFood, in 2001 strikt koolhydraatarm/keto ging eten veranderde dat haar leven compleet. Van altijd honger, naar eetrust en verzadiging. Van altijd aan de lijn, naar altijd op gewicht. Van allerlei gezondheidsproblemen, naar bruisende gezondheid. Van altijd moe en lusteloos, naar bergen energie. Elke dag weer! En dat alleen door anders te eten! Haar grootste wens is dat nog heel veel meer mensen deze aanpak ontdekken, zodat ook zij zich zo heel veel beter kunnen gaan voelen! In haar blogs deelt ze wat haar bezighoudt.

EEN BOEK VOL KETO LEKKERS

De afgelopen jaren heb ik heel veel verzoeken ontvangen om een boek te maken vol met gebak en ander lekkers. Een koolhydraatarm keto ‘bakboek’. Blijkbaar zitten veel mensen hierop te wachten. Als ik een uitgekookte ondernemer zou zijn die vooral veel geld wil verdienen, dan had ik dat boek al lang gemaakt. Misschien wel drie. Ik weet zeker dat het mijn best verkochte boeken zouden zijn geworden.

Maar dat interesseert mij niet. Wat mij wél interesseert, is zoveel mogelijk mensen helpen om weer (blijvend) slanker en gezonder te worden door weer puur en écht te gaan eten. Dat is waar ik met het hele team, vaak 7 dagen per week, met veel liefde voor aan het werk ben.

En elke dag snacken met koolhydraatarme keto zoete lekkernijen maakt je niet slanker en gezonder. Dus een bakboek van mijn hand zal er nooit komen. Ik sta voor mijn principes.

LEKKERE TREK

Eigenlijk best mal: een koekje bij de koffie, iets lekkers bij de thee, een ‘oppepper om vier uur’, snackjes bij de tv… We vinden het allemaal heel normaal… Maar dat is het niet. Het is een ongezonde en onnatuurlijke manier van onszelf voeden (of eigenlijk ‘vullen’). Niet omdat we honger hebben, maar omdat we ‘zin hebben’. En die eeuwige ’trek’, daar maakt ook de winkel graag gebruik van…

Kijk naar Sinterklaas: al begin oktober, liggen de pepernoten en speculaasbrokken weer in de winkel. Grote verleidingen (die geur alleen al) waar veel mensen intrappen. Dat, terwijl ons lijf niet gemaakt is voor elke dag taart of pepernoten. Maar de winkel denkt niet aan wat gezond is voor ons lijf, de winkel denkt aan wat gezond is voor hun omzet. Zij doen hun best mensen te verleiden de hele dag door te eten!

EETRUST

Wanneer je strikt koolhydraatarm/keto eet, dan hoef je daar gelukkig niet meer aan mee te doen. Dat snaaien en volproppen met lekkers en daarna dat duffe gevoel. Moe, misschien een beetje misselijk zelfs, of last van je buik of darmen, opgeblazen, plus al na een uurtje alweer honger in meer. Ging het bij jou ook zo ‘vroeger’? En dan ’s avond een verantwoorde maaltijd om het goed te maken…

Daar heb je geen last meer van als je kiest voor de keto-aanpak van TheNewFood. Als je weer puur en echt gaat eten. Je behoefte aan ‘snoepen en snacken’ neemt al snel af. Je voelt je voldaan, verzadigd, energiek en helder in je hoofd. Je lijf kan herstellen van de schade door ‘elke dag snoep en taart’ en andere rotzooi.

KOOLHYDRAATARME EN KETO ALTERNATIEVEN?

Natuurlijk kun je zelf heerlijke koolhydraatarme baksels, taarten en koekjes maken (of kopen). En zelfs koolhydraatarme kruidnootjes, speculaas en allerlei ander lekkers. Vaak met amandelmeel als basis. Recepten genoeg, even googelen en je kunt kiezen uit heel veel opties. Het is er allemaal. Zo kun jij nog steeds elke dag allerlei heerlijks eten, net als voor je begon met koolhydraatarm eten.

Is het een goed idee? Ik wil de pret niet bederven, maar nee, het is geen goed idee. Als je je doelen wilt halen, als je slanker en gezonder wilt worden en blijven (!), dan is het geen goed idee. Je lijf is ook niet gemaakt voor elke dag koolhydraatarme of keto taart!

Vaak krijg je er toch weer cravings door en wil je meer en meer. Je kunt het misschien niet laten om ook tussendoor steeds ‘even iets te pakken’ van je keto lekkers. Die eetonrust, dat is al een teken dat er iets niet goed gaat. Dat je bloedsuikers weer verhogen, dat je weer veel insuline aanmaakt en dat je weer voedsel aan het opslaan bent, in plaats van gebruiken als brandstof en voeding voor je lijf.

VERSLAVING

Voor je het weet zit je weer gevangen in je koolhydratenverslaving. Iets waar veel van ons last van hebben. Net als een roker een sigaretje nodig heeft als het leven even lastig of overweldigend is, zo heeft een koolhydratenverslaafde koolhydraten nodig. Als jij verslaafd was aan koolhydraten dan weet je waar ik het over heb. En dan weet je ook dat een verantwoord stukje kaas die onrust niet kan oplossen. Maar koolhydraatarme keto baksels kunnen je wél de dopaminekick geven waar je zo naar smacht op die momenten.

En zo voed je dus je koolhydratenverslaving. Die houd je in stand. Helaas zie ik maar al te vaak dat het dan uiteindelijk toch weer mis gaat. Dat de koolhydraten het winnen. Weken, maanden, jaren zelfs, zijn mensen vervolgens aan het worstelen om ‘de knop’ weer om te zetten. Om het keto eten weer op te pakken. Dat is toch wat ze het liefste willen, want wat voelden ze zich daar goed bij!

ALLEEN ALS HET ECHT FEEST IS!

Ik hoop dat je nu begrijpt waarom elke dag koolhydraatarm en keto lekkers geen goed idee is. En gewoon zonde. Je koos voor een zeer effectieve aanpak die je naast eetrust en heel veel meer kan opleveren. En daar doe je heel erg je best voor. Ga dat niet frustreren door elke dag dingen te eten die het moeilijker maken of ervoor zorgen dat je lijf niet optimaal kan profiteren van jouw geweldige inzet.

Het kan natuurlijk geen kwaad om heel af en toe wel koolhydraatarme baksels te eten. Maar met een enkele keer bedoel ik niet elke dag, of elke week. Ik bedoel echt een enkele keer. Dus als je jarig bent, op Sinterklaasavond, met kerst of Pasen, of die ene andere keer dat het écht feest is. Dan geniet jij er des te meer van! Kies het liefst iets uit mijn boeken wat weinig invloed heeft op je bloedsuikers, dus zonder notenmeel.

HET ALLERGEZONDSTE TUSSENDOORTJE

Of doe het gewoon helemaal niet. Het hoeft immers niet! Het allergezondste en slimste tussendoortje is GEEN tussendoortje! Zelf bak ik zelden iets ‘lekkers’. Vooral omdat ik er niet mee om kan gaan. Het triggert mijn koolhydratenverslaving. Zelfs nu nog, na bijna 25 jaar gezond keto eten. En toch heb ik niet het gevoel iets te missen. Ik geniet meer van altijd heerlijke eetrust en verzadiging dan van zo’n koolhydraatarme pepernoot.

 

Delen
BLOG 1: EERLIJK OVER ETEN

BLOG 1: EERLIJK OVER ETEN

Toen Matty Barnhoorn (1962), oprichter van TheNewFood, in 2001 strikt koolhydraatarm/keto ging eten veranderde dat haar leven compleet. Van altijd honger, naar eetrust en verzadiging. Van altijd aan de lijn, naar altijd op gewicht. Van allerlei gezondheidsproblemen, naar bruisende gezondheid. Van altijd moe en lusteloos, naar bergen energie. Elke dag weer! En dat alleen door anders te eten! Haar grootste wens is dat nog heel veel meer mensen deze aanpak ontdekken, zodat ook zij zich zo heel veel beter kunnen gaan voelen! In haar blogs deelt ze wat haar bezighoudt.

GEZOND ETEN

Voordat ik zelf in 2001 koolhydraatarm/keto ontdekte, deed ik mijn best om gezond te eten met mijn gezin. Natuurlijke haalde ik zoveel mogelijk magere producten in huis, zoals magere zuivel, halvarine, magere vleeswaren en kip zonder vel. Ik lette niet alleen op vet, maar natuurlijk ook op zout. Als het even kon, dan koos ik alles volkoren. Toe aten we vaak een vlaflip met magere yoghurt en magere vla. En als ik al iets van maaltijdreepjes kocht voor tussendoor, dan liet ik me misleiden door etiketten met fruit. Arme kinderen…

In het weekend maakte ik weer wel graag een feest van het ontbijt met allerlei broodjes en verse croissantjes (uit zo’n blikje). We hadden daar speciaal vakjesborden voor, elk vakje werd gevuld met iets lekkers. Heerlijk met een glas sap erbij. We hielden van lekker eten (en dat doen we nog steeds!) en dat mocht dan in het weekend. Ik deed mijn best en was goed bezig, dacht ik. 

INSULINERESISTENT

En toch kreeg ik steeds meer problemen met mijn gewicht. En er kwamen ook steeds meer kwalen en pijnen. Ik werd vaak al uitgeput wakker en sleepte me dan door de dag heen en hetzelfde zag ik bij één van mijn dochters gebeuren. Van insulineresistentie en dat dat vaak in de familie zit, had ik nog nooit gehoord. Op het moment dat mijn oma diabetes 2 kreeg, gingen er dan ook geen alarmbellen rinkelen.

En toen ontdekte ik koolhydraatarm/keto. Ik begon ermee om af te vallen, maar al snel wist ik dat ik een waanzinnig geheim had ontdekt. Want niet alleen viel ik eindelijk af (en dat zonder honger), ik voelde me al snel heel veel beter! Ik sliep weer goed, kreeg meer energie en die eeuwige maag- en buikklachten verdwenen! Ik wist zeker dat ik dit geheim wilde delen met iedereen die ook zo aan het worstelen was met afvallen en weer aankomen. Want al dat lijden met uithongeren en afzien was helemaal niet nodig, we moesten gewoon ánders gaan eten!

HET MOET WEL LEUK BLIJVEN

Ik was ervan overtuigd dat we per ongeluk op het verkeerde spoor zaten met wat we wisten over eten en dat het een kwestie van tijd zou zijn voordat iedereen in de gaten zou krijgen dat ons lijf zoveel beter af is met puur en echt gezond koolhydraatarm/keto eten. Aan mij zou het niet liggen; ik vertelde iedereen over dit wonder. En nog een keer en nog een keer… Maar ik bereikte er minder mee dan ik zou willen.

En zo is het nu vaak nog steeds! Veel mensen willen het gewoon niet horen, ze houden zich liever vast aan de adviezen van het voedingscentrum, artsen, reclames en hun geloof in de goede wil van de supermarkt. En vooral: ze willen gewoon lekker doorgaan met het eten wat ze dik en ziek maakt. Want je leeft maar één keer tenslotte en het moet ook leuk blijven…

PILLEN VOOR JE LEVEN

Bovendien heeft hun dokter gezegd dat ze vrijwel zeker nooit meer van hun diabetes 2, hoge bloeddruk of andere klachten af kunnen komen en dat ze altijd medicatie nodig zullen hebben. Natuurlijk leg ik dan uit dat pillen tegen hoge bloeddruk weliswaar je bloeddruk even verlagen, maar het probleem zelf niet oplossen. Net als met diabetesmedicatie en medicatie tegen zoveel andere chronische ziektes. 

Wil je echt iets oplossen dan moet je iets aan de oorzaak doen. En die oorzaak is vrijwel altijd het verkeerde eten voor je lijf. Ruim 80% van ons is insulineresistent. Ons lijf kan dan niet (meer) goed omgaan met dag in dag uit heel veel koolhydraten eten. Zolang je maar gewoon op dezelfde manier door blijft eten, zul je steeds zieker worden en ook steeds meer medicatie nodig hebben. Terwijl mijn geheim die ziekte wel kan stoppen. Maar mensen geloven dat vaak niet, want dan had de dokter dat wel gezegd. Hoezo weet ik dat beter, ben ik een arts soms? 

EERLIJK OVER ETEN

We hebben vaak ook niet in de gaten hoe verslavend het verkeerde eten is. Lukt het jou om vijf gebakken kipfilets achter elkaar te eten? Of vijf avocado’s? Ik denk het niet. Puur en echt onbewerkt eten voedt en verzadigt ons voor lange tijd. Dat doet bewerkt koolhydraatrijk eten niet. Daarom kan jij na die grote zak chips gerust nóg een zak chips op en even later ga je misschien alweer op zoek naar iets te snaaien. 

Veel mensen realiseren zich ook niet dat onze voedingsmiddelenindustrie overwegend helemaal niet uit is op ons goed voeden en ons gezond maken en houden. Ze willen vooral heel veel geld verdienen. En daarom maken ze hun eten zo verslavend mogelijk. Zodat jij niet meer zonder hun product kan. Net als die roker die die ene sigaret móet hebben om zich even beter te voelen. Maar het kan lastig zijn te geloven dat niet iedereen het beste met ons voor heeft. Wie of wat kun je dan nog wel vertrouwen? En waarom zou ik wel eerlijk zijn over eten?

KENNISSEN

Natuurlijk respecteer ik dat. Ik moet wel, ik heb geen keus als mensen het niet willen of kunnen horen. Ik kan alleen maar hopen dat ook deze mensen op een dag, misschien op een verjaardag, een kennis tegenkomen die ze niet meer terug herkennen. Hoe kan het dat jij ineens zoveel slanker, gezonder en energieker bent? zullen ze dan vragen. Wat heb je gedaan? En die kennis zal dan vertellen over TheNewFood en over hun eigen reis. En ze zullen niet kunnen stoppen met vertellen, omdat ook zij het iedereen gunnen om zich zoveel beter te voelen. Net als ik.

En zo ontdekken steeds meer mensen wat wel écht gezond eten is voor ons lijf. En dat we niet gemaakt zijn voor al die koolhydraatrijke rotzooi uit de fabriek. Mensen ontdekken dat al die adviezen over eten helemaal niet zo eerlijk zijn. En dat de enige die echt voor ze kan zorgen, zij zelf zijn. Dat zien ze niet alleen aan hun lijf, ze voelen het ook. Alles bruist en voelt beter als je gezond keto eet!

Ik wil al die kennissen uitnodigen om vooral door te gaan met delen. Jullie zijn zó belangrijk in deze wereld. Jullie helpen mij helpen, dag in dag uit. En daar ben ik ontzettend dankbaar voor. Namens al die mensen die ons als inspiratiebron zo goed kunnen gebruiken. 

Delen
BLOG 75 KETO & DERTIEN

BLOG 75 KETO & DERTIEN

Nancy (42) startte in januari 2021 met de aanpak van TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt (lees hier haar verhaal). Ze werd een ander mens, niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Inmiddels eten ook haar zonen Vinz (2011) en Senn (2013) met haar mee. In haar blogs schrijft Nancy over haar ketoreis samen met haar gezin.

GEEN KARIGE VERJAARDAG

Onze Vinz is bijna jarig! En als je dertien wordt wil je vrienden uitnodigen op je verjaardag, niet voor een kinderfeest, maar om te chillen met muziek en het gezellig te hebben. Ik vraag Vinz wat hij in gedachten heeft. Ik zie hem twijfelen, hij wiebelt wat op en neer. “Nou uhmmm ik weet niet zo goed, ik zit het beetje met het lekkers. Ik wil niet dat ze me raar vinden of tekort komen. Dat het een karige verjaardag wordt.”

Ik zie zijn onzekerheid en twijfels. Samen spreken we af om erover na te denken hoe we het kunnen invullen. Als ik avonds in bed lig, houdt het me erg bezig, tot ik ineens denk: waarom gaan ze niet barbecueën. Vinz houdt van barbecue, hij kan dit grotendeels zelf, zijn ouders kunnen daardoor op de gewenste afstand en deels onzichtbaar blijven. Daarbij wat eten uitgehongerde pubers graag VLEES, veel VLEES.

EEN FEESTELIJK PLAN

’s Ochtends bij het ontbijt stel ik het voor aan Vinz. Ik zie een spontane twinkeling in zijn ogen. Hij is door het dolle heen en vindt het een superchill idee. ’s Middags komt hij hyper uit school, hij heeft een heel plan klaar! Vooraf tomatenroomsoep (ovenspecial) met witte broodjes (ontbijt&lunch special), rundvleessalade (zomerspecial), want dat is de allerlekkerste en verder hamburgers, spareribs, kipsaté en gehaktballetjes voor op de barbecue en daarbij wil hij ook graag satésaus en de knoflooksaus uit de zomerspecial.

Als toetje wil hij aardbeienbavarois met slagroom, ook alweer uit de zomerspecial. We maken samen een overzicht en Vinz staat erop om ook meteen een boodschappenlijstje te maken. Ruim twee weken staat het lijstje te pronken op de afzuigkap, want het mag niet kwijtraken. Nauwlettend wordt elke keer gekeken of het er nog staat. Een dag voor zijn verjaardag gaan we samen de boodschappen halen.

GEORGANISEERDE CHAOS

Ik vind het verrassend om te zien dat hij zo goed de weg weet in de winkel. Hij weet precies wat hij wel en niet wil (kan) pakken. We zijn in no-time klaar en rijden door naar de slager. Met een volle tas loopt hij even later trots naar buiten: “Ik heb er zo’n zin in!” Het is ook aan hem af te zien. ’s Avonds maken we een overzicht van wat we morgen allemaal ‘moeten’ doen. Wat moet er bereid worden en in welke volgorde.

’s Ochtends, als ik nog met een kop thee zit wakker te worden, staat Vinz al paraat om aan de slag te gaan in de keuken. Vol enthousiasme en vol energie gaat hij aan de slag: “Ik ga alvast de aardbeien snijden!” En even later staan we samen in de keuken. Het aanrecht is vol, het is een georganiseerde chaos en ik geniet! We maken de rundvleessalade, saus, tomatensoep, broodjes en aardbeienbavarois.

EEN GROOT FEEST!

Het weer is wat wisselvallig en ze voorspellen regen. We zetten de barbecue op een droge plek en duimen voor een droge avond. Als later een voor een zijn ‘maten’ plaats nemen aan de tafel is het feest voor Vinz helemaal compleet. De soep wordt goed gegeten en de broodjes nog beter. Het vlees gaat allemaal op inclusief de rundvleessalade. Het toetje is een groot feest en vooral het onbeperkt slagroom kunnen pakken is een hit. Het is een leuke club jongens bij elkaar, ze hebben het gezellig en het is droog!

Als iedereen naar huis is en Vinz uitgeteld in bed ligt, vertrouwd hij mij toe: “Mam, iedereen vond het eten superlekker! We hebben geen chips en snoep gemist, dit was precies goed.” Zijn tevreden uitstraling zegt alles. Het ontroert me. Ik vind het zo fijn hoe keto met ons meegroeit in alle fases van het leven. Het geeft rust en we weten inmiddels: keto kan altijd en overal. Ook als je dertien wordt! 

 

Delen
BLOG 74 Verslaafd gedrag

BLOG 74 Verslaafd gedrag

Nancy (42) startte in januari 2021 met de aanpak van TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt (lees hier haar verhaal). Ze werd een ander mens, niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Inmiddels eten ook haar zonen Vinz (2011) en Senn (2013) met haar mee. In haar blogs schrijft Nancy over haar ketoreis samen met haar gezin.

OVERLEVEN

Al maanden ben ik aan het ‘overleven’. Het gaat niet lekker. Ik voel me machteloos omdat er dingen gebeuren waar ik geen grip op heb. Er is daardoor veel onrust in mij, in mijn leven. Het eten verloopt onrustig, ik heb meer honger en ben de eetrust kwijt. Het lukt mij wel om keto te blijven eten, maar ik eet te veel en ook meer koolhydraten dan slim is. Ik eet de hele dag door. Ik voel me verschrikkelijk.

Ik ren weg voor mijzelf. Alles voelt naar en ik ben geen leuk mens. Ik snauw veel en ben geïrriteerd. Ik voel me weer een slachtoffer, net als ‘vroeger’, zo van: wat overkomt mij nu weer.  Ik zie steeds meer terugkomen van de ‘oude’ Nancy. Als ik in de spiegel goed naar mijzelf kijk, zie ik vooral verdriet, schuldgevoel en zorgen. En die extra kilo’s. Wat is er aan de hand? Het is mijn been…

VERBRIJZELDE ENKEL

In 2005 verbrijzelde ik mijn enkel door een ongeluk. Ondanks elf operaties en allerlei behandelingen werd ik niet meer de oude. Mijn enkel was versleten, het spronggewricht was weg. Ik had altijd pijn door gewrichtsontstekingen en zenuwbeschadigingen (CRPS). Toen ik keto ging eten volgens TheNewFood ging het beter met mijn been. De ontstekingen namen af en ik kon weer makkelijker bewegen en wandelen.

Wat genoot ik daarvan! In mijn achterhoofd hield ik er rekening mee dat het niet altijd goed zou blijven gaan, daarvoor was mijn been al te ver beschadigd. En nu, sinds een paar maanden, merk ik dat het achteruitgaat. Ik krijg steeds meer pijn en het lopen en staan wordt steeds lastiger. Natuurlijk wil ik dat het niet zo is. Maar hoe harder ik het ontken en ervoor wegloop, des te meer last ik krijg, des te meer pijn heb ik.

En wanneer het écht niet meer gaat, maak ik een afspraak bij de orthopeed.

TROTS!

De orthopeed en ik, we hebben een geschiedenis samen, beginnend toen ik in 2005 op de eerste hulp lag met een verbrijzeling van mijn enkel en onderbeen. Het herstel was een traject van jaren waarin we elkaar goed hebben leren kennen. De laatste keer dat ik hem zag was in 2017, toen had ik nog flink veel overgewicht.

Als ik zijn spreekkamer binnenloop, vraagt hij waar ik ‘mijn andere helft’ heb gelaten. Ik vertel over dat TheNewFood op mijn pad is gekomen en wat dat met mij heeft gedaan. “Ik vind het fijn dit te zien en voel plaatsvervangende trots”, zegt hij. En dan gaan wij naar mijn enkel, hij bekijkt de foto en beschrijft wat hij ziet. Ik hoor wat hij zegt, maar ik hoor het ook niet. Ik wil het niet horen…

IK WIL HET NIET

Zijn oordeel is hard maar duidelijk: mijn enkel is op. Versleten. Het zat er een keer aan te komen, maar het komt altijd sneller dan verwacht. Een prothese is niet mogelijk, het vastzetten van mijn enkel wel. Door de complexiteit van mijn enkel en de hoge kans op complicaties verwijst hij mij door naar een gespecialiseerd ziekenhuis, hij durft dit zelf niet aan. “Er zijn artsen die dit beter kunnen.”, zegt hij eerlijk.

Als ik in de auto zit voel ik me bevroren. Ik voel me van binnen zo klein, zo angstig, zo hulpeloos en vooral heel erg verdrietig. Maar als ik thuiskom, vertel ik nonchalant over het bericht van de orthopeed, ik lach wat ik werkelijk voel weg. Wekenlang hou ik het vol om te ontkennen wat ik werkelijk voel, wat het werkelijk met mij doet. In plaats daarvan ga ik dus weer eten. Eten om de pijn en m’n gevoel te verdoven.

VERSLAAFD GEDRAG

Mijn dagen laat ik bepalen door hoe het die dag met mijn been gaat. Ergens voelt het ook makkelijk om alles wat er nu gebeurt af te schuiven op mijn been. Heb ik slechte zin, het komt door mijn been. Eet ik teveel, het komt door mijn been. Voel ik me verdrietig, het komt door mijn been. Ook goede dagen worden slechte dagen in mijn hoofd. En zo kom ik in een neerwaartse spiraal terecht. Ik raak de grip kwijt.

Ik realiseer me dat ik niet ‘verlost’ ben van mijn eetprobleem. Het zal altijd aanwezig zijn. Als een duiveltje in een doosje zal het in moeilijke situaties ineens omhoog schieten. Eten was altijd mijn manier om om te gaan met verdriet en pijn en dat zit diep in mijn systeem geworteld. Het is mijn bekende ‘verslaafde gedrag’. Ik zie dat nu heel duidelijk. 

ACCEPTATIE

Het is een deel van mij wat ik liefdevol mag gaan accepteren. Ik mag gaan accepteren dat dit nu zo gaat met mijn been. Mijzelf er niet tegen verzetten, er niet voor wegrennen. Niet vermijden. Hulp accepteren en gaan onderzoeken op welke manier ik hiermee het beste om kan gaan. Dat begint met het toestaan van alles wat er op dat moment is. 

Maar vooral ook met heel goed voor mijzelf en mijn lichaam te gaan zorgen, want juist nu heeft het extra aandacht nodig. Ik weet het allemaal heel goed. Het lijkt zo eenvoudig, maar wat is het moeilijk… 

 

Delen
BLOG 73 Gewoon plezier maken!

BLOG 73 Gewoon plezier maken!

Nancy (42) startte in januari 2021 met de aanpak van TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt (lees hier haar verhaal). Ze werd een ander mens, niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Inmiddels eten ook haar zonen Vinz (2011) en Senn (2013) met haar mee. In haar blogs schrijft Nancy over haar ketoreis samen met haar gezin.

Lege agenda

Eindelijk is het voorjaarsvakantie. Vinz en Senn zijn er beiden enorm aan toe; ze zijn moe en lopen op hun tandvlees. Het lijkt erger dan voorgaande jaren. Voor mijn gevoel heeft het slechte weer daar duidelijk een aandeel in. We zijn toe aan lekker zon en warmte! Maar ook aan even niets ‘moeten’. Geen wekker, een lege agenda en zien wat de dag brengt. Heerlijk!

Als we op een ochtend wakker worden en zien dat er een heerlijk zonnetje staat, besluiten we dat dit voor ons de perfecte dag is voor het pretpark. Wij wonen dicht bij een leuk pretpark waar wij jarenlang een abonnement op hadden, wat we niet willen verlengen. Omdat het abonnement in de vakantie afloopt besluiten we dat we nog één laatste keer te gaan. We besluiten dat we direct na de lunch vertrekken.

Afsluiting

Vinz rent naar de kast om onze grote snackbak te pakken; “En deze nemen we natuurlijk ook mee.” Senn somt op wat hij erg graag in wil hebben; “Cervelaat, kaas, Gelderse worst, babybel, komkommer, tomaat, pecannoten, gehaktballetjes en ei!” Hmm, dat lijkt mij wat veel. Ik laat ze een selectie van vier dingen maken, het wordt; kaas, Gelderse worst, gehaktballetjes en cervelaat.

Ze willen het zelf vullen, ik laat ze hun gang gaan. De voorpret is duidelijk in de keuken al begonnen. Samen hebben ze er veel plezier in. “Mam, kunnen we ook nog pecannoten meenemen?” vraagt Senn. “Hebben we niet genoeg met wat je nu aan het maken bent?” Ik ben nog niet klaar met mijn vraag of er klinkt een duidelijke “NEE” in koor vanuit de keuken. “Pecannoten, die horen erbij!” zegt Vinz.

Pecannoten

“Ja! En ze zouden hierin kunnen” Senn houdt me een bakje voor. “Prima, dan nog wat pecannoten en dan is het écht genoeg.” Wanneer alles gesneden in de snackbak zit en de pecannoten klaarstaan, is het tijd om drinken te pakken. Bij dagjes weg nemen ze altijd een flesje spa rood mee met wat Tesseire erin. Helaas hebben we alleen nog citroensmaak in huis, die vinden ze beiden niet zo lekker voor limonade.

Senn stelt voor om naar de winkel te gaan om een fles aardbeiensmaak te gaan halen. Als Senn terug is van de winkel en alles klaarstaat, gaan we lunchen. Omelet met groentes erdoorheen. Makkelijk, snel en goed vullend. Al snel zitten we in de auto op weg naar het park.

Vroeger

Onderweg bedenken de jongens al wat we als eerste gaan doen en wat als laatste. De dag is fijn en gezellig. Vinz en Senn trekken vooral hun eigen plan en weten mij te vinden als ze een keer wat willen snacken of drinken. Als ze zo even bij mij zitten, blikken  we samen ook even terug naar alle keren dat we in dit park waren. “Vroeger kregen wij hier altijd een frikandel of kroket uit de muur”, weet Vinz te vertellen.

“Ja en een buis snoep!” vult Senn aan. “Ik ging hier vooral graag heen omdat ik dan veel lekkere dingen kon eten en ik ging daarom vaak ook niet in attracties, omdat ik bang was iets lekkers mis te lopen”, zegt Vinz. We vallen alle drie even stil. Ik vind dat best wel verdrietig en dat laat ik ook weten. Ik zie dat de jongens ook even moeten slikken.

Lekkers

Vroeger gaven we handenvol geld uit aan eten tijdens zo’n dagje uit. We waren soms wel drie keer in de week hier en altijd kochten we iets lekkers zoals friet, snacks of ijs. Toen ik net begon met TheNewFood was het voor mij lastig om alles te weerstaan en was ik echt zoekende naar hoe ik dagjes weg zou kunnen ‘overleven’. Want bij dagjes weg hoort veel lekkers.

“Als ik zie hoe wij hier als gezin onze weg in hebben gevonden, kan ik alleen maar trots zijn op ons” zeg ik, de heren knikken en zijn het met mij eens. Ze vragen nooit meer om snoep en fastfood wat wordt aangeboden. 

Bedankt pretpark!

Wij genieten nu meer van dagjes weg en vooral ook meer van elkaar. We zijn niet de hele tijd op ‘jacht’ naar eten of aan het bedenken wat we kunnen gaan eten. Dat is niet alleen prettig voor de kinderen, maar vooral ook voor mijzelf! Inmiddels is het al tegen sluitingstijd, Vinz en Senn komen eraan gerend. We doen samen nog een laatste ronde in de rivierbootjes als afsluiting.

Dank pretpark voor de geweldige dagjes weg, maar vooral ook voor de belangrijke lessen die wij hier hebben mogen leren; ook zonder friet, snacks en snoep, kun je onvergetelijke dagjes weg hebben!

 

Delen
BLOG 72 Bewust kiezen voor keto

BLOG 72 Bewust kiezen voor keto

Nancy (42) startte in januari 2021 met de aanpak van TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt (lees hier haar verhaal). Ze werd een ander mens, niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Inmiddels eten ook haar zonen Vinz (2011) en Senn (2013) met haar mee. In haar blogs schrijft Nancy over haar ketoreis samen met haar gezin.

Zelf weten

De laatste weken heb ik regelmatig discussies met Vinz over de Mac. Hij wil er na school heen, want iedereen doet dat, iedereen mag dat. Ik ben een stomme, onredelijke moeder. Hij mag toch zelf wel weten wat hij met z’n geld doet? Hij heeft helemaal gelijk! Natuurlijk geven wij tips en adviezen als we zien dat hij, in onze ogen, iets onbenulligs wil kopen. Maar uiteindelijk ligt de keus bij hem zelf.

Nu hij naar het voortgezet onderwijs gaat, krijgt hij meer zakgeld. We storten elke maand een bedrag op zijn bankrekening, wat hij vrij kan besteden. Zijn pinpas heeft hij sinds die tijd in eigen beheer. In het begin was ik bang dat hij, met een supermarkt, fastfoodketens en een winkelcentrum vlak naast zijn school, regelmatig eten zou gaan kopen. Maar dat gebeurde niet. Hij had genoeg aan zijn keto-lunchtrommel.

Keto-lunch

Vragen over zijn lunch heeft hij niet tot nauwelijks gehad. Op het voortgezet onderwijs zijn ze er niet mee bezig wat de ander eet. Het speelt ook wel mee dat de sfeer van de school erg uitstraalt: jij bent jij en je mag jij zijn. Het open in gesprek blijven over verleidingen en groepsdruk levert ons gezin ook veel op. Alles is bespreekbaar. Ook al maak je een keer een verkeerde keuze, het hoort bij het ontdekken.

Beide jongens weten wat het met hun lijf doet als ze veel koolhydraten en suikers gaan eten en juist daardoor kiezen ze daar zelf bewust niet voor. Nu ik dit schrijf, kijk ik naar hem; onze lieve Vinz. Wat heeft ook hij een ander leven gekregen door anders te gaan eten. Met zijn bijna 13 jaar weet hij wat hij wil, hoe hij het wil en waarom hij het zo wil.

Langs de Mac

En toch is hij natuurlijk ook ‘gewoon’ een puber die regelmatig met zijn moeder in discussie gaat. Vanmorgen begon hij weer over de Mac en dat hij er na school heen wilde. Ik vind dat dan lastig, maar kan het tegenwoordig loslaten. Het zegt al zoveel dat hij het eerst vraagt. Natuurlijk wil hij dingen doen met zijn vrienden! We bespreken het wel, maar zonder de nadruk op eventuele eetkeuzes te leggen.

Hij mag daarin zijn eigen keuzes maken en dat weet hij. Hij weet wat hij daar kan eten, zoals een hamburger zonder broodje en eventueel een salade erbij. Maar zelfs als hij iets anders wil eten, dan is dat aan hem. Als hij ’s middags thuis komt, kan ik het toch niet laten om te vragen wat hij bij de Mac heeft gegeten. “Ik ben niet mee geweest met de anderen, ik had geen trek”, antwoordt hij nuchter. Ik vind het knap!

Bewuste keuze

Hij heeft zo’n duidelijk doel voor ogen en blijft daarin trouw aan zichzelf. Wat anderen denken en vinden is voor hem niet zo belangrijk. Natuurlijk raakt het hem soms, maar hij verandert daardoor niet van mening. Vinz weet wat verkeerd eten met hem en zijn lijf doet en dat is pure winst waardoor hij hele bewuste keuzes maakt. Hij blijft ook bij zijn keuzes: nee is nee en ja is ja bij hem.

Daarin is hij heel erg daadkrachtig maar ook standvastig. Ik kan daar alleen maar heel veel bewondering voor hebben. Soms wil ik van de daken schreeuwen hoe trots ik op Vinz en Senn ben.