Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG HONDERDZESENNEGENTIG DINSDAG

Natuurlijk stap ik weer eerst op de weegschaal. Deze geeft 84,4 aan, 3 ons minder aan dan vorige week. Alweer minder kwijt dan ik had gewild, maar ik heb er wel vrede mee dat dit er bij hoort. En ik zie toch nog steeds hoe mijn lichaam met de week verandert. Ook al sta ik stil.

Koor

Vandaag hoef ik niet vroeg op en me niet te haasten, want door de aangescherpte coronamaatregelen en ook door de persoonlijke voorkeuren van vele koorleden, zijn er in ieder geval tot januari 2022 helaas geen koorrepetities meer. Ik mis het nu al, maar het is niet anders en ik weet mijn vrije tijd altijd zo weer in te vullen.

Wandeltochten

In de middag willen we er even voor Marja op uit, die het plan op heeft gevat om weer flinke wandeltochten te gaan maken. Ze wil van hieruit in 11 etappes naar Drenthe gaan lopen en haar doel in ieder geval volgend jaar april bereikt hebben. Hoe ze die etappes precies gaat verdelen, weet ze nog niet helemaal. Eerst maar eens wat conditie opbouwen.

Omdat ze hier graag binnenkort mee wil starten, heeft ze wel een all weather jas nodig die alle weersomstandigheden aankan. Ze heeft er al een gespot maar voordat we op pad gaan, lunchen we eerst even want geen van beiden hebben wij ontbeten. We maken weer eens Matty’s tosti uit startgids deel 2 en mmmmm, wat is die toch lekker! Met een zeer verzadigd gevoel gaan we even later op pad; Coosje gaat natuurlijk mee.

Jas

De jas die Marja op het oog had, is er gelukkig in haar maat en voldoet aan al haar wensen. Als ik Marja vraag of ze dan geen andere wandelschoenen nodig heeft, antwoord zij dat ze die toch heeft, maar als ik haar erop attent maak dat dit zomerschoenen zijn, is haar interesse snel gewekt en kijken we ook nog even bij de schoenen. Het resultaat is dat ze heerlijk warme, waterdichte, halfhoge wandelschoenen koopt.

Oh ja, de rugtas moet natuurlijk ook waterdicht zijn, die nemen we ook mee, evenals speciale wandelsokken en wandelhandschoenen. Marja vindt het allemaal wel veel, maar ik overtuig haar ervan dat ze zichzelf dit moet gunnen. Dat doet zij namelijk niet zo makkelijk en ook deze keer kost het mij wel wat overredingskracht. Wanneer ze uiteindelijk met alle spullen naar huis gaat, is ze er ontzettend blij mee. 

Stamppot spruitjes

Als we thuiskomen is het al etenstijd. Het is altijd verleidelijk om eerst even te gaan zitten, maar ik weet ook dat ik dan weer moeilijk overeind kom om de keuken in te gaan. Dus maar direct even doorpakken om straks niets anders meer te hoeven dan Coosje uitlaten. We eten stamppot spruitjes uit de stamppotspecial, wat we al een keer eerder hebben gegeten en zelfs Marja, die niet van spruitjes houdt, vond het toen heerlijk.

Na het eten drinken wij meestal even een mok thee. Marja eigenlijk altijd sterrenmuntthee en ik kies bijna iedere avond iets anders. We hebben inmiddels veel theesoorten in huis en ik vind dat echt verwennerij. Ik doe er wat zoetstof in en zo is het voor mij een lekkernij waar ik me echt op kan verheugen. In de avond neem ik (tegen het advies van Matty in) nog wat pecannoten en dan is het mooi geweest voor vandaag.

DAG HONDERDZEVENENNEGENTIG WOENSDAG

Vandaag vieren we met onze kleindochter Layna bij ons thuis Sinterklaas. Deze woensdag is oppasdag en we hebben heerlijk de hele middag tijd om hier aandacht aan te besteden. Net als voor de jongste kleinkinderen heb ik een spel gemaakt op haar niveau en gaan Marja en ik samen met haar de rondes hiervan spelen. Als ik haar van school haal, heeft ze er al helemaal zin in.

Pannenkoeken

Er moet natuurlijk eerst even geluncht worden en dat doen we met TheNewFood pannenkoeken uit de startgids, deel 2. Eerder kocht ik deze nog kant-en-klaar voor haar, maar nu wilde ik eens proberen of zij deze ook kon waarderen en ja hoor: ze smult ervan.  Dan kan het feest beginnen!
Het is tijd om Layna’s gedicht te gaan lezen. Layna gelooft dit jaar voor het eerst niet meer, maar vindt toch allemaal nog een beetje spannend.

Ze geniet van iedere spelronde, is soms behoorlijk fanatiek, wint veel en pakt het ene cadeautje na het andere met heel veel plezier uit. Marja en ik genieten ook van de spelrondes met kleien, tekenen, kruiswoordpuzzels, kleuren, Sinterklaas-Sudoku, woordzoeker, Sinterklaas-ganzenbord, rebussen, uitbeelden enzovoort. Je voelt je zelf ook weer even een beetje kind, en we merken dat de tijd voorbijvliegt met al die gezelligheid.

Kiphamburger

Voor het avondeten heeft Layna een verzoek: “Oma… mag ik patat met die lekkere kiphamburgers die je de vorige keer had?” Natuurlijk mag dat en ik snel nog gauw even naar de supermarkt om dit, appelmoes en een toetje te halen. Ik had me eigenlijk voorgenomen om ook Layna gezonder eten voor te zetten, maar ik vind dat toch echt nog lastig. Marja en ik eten een heerlijke salade van avocado, ei en zalm. We smullen alle drie.

Tevreden

Rond 20.00 uur brengen we Layna naar huis en zijn haar ouders natuurlijk reuze benieuwd hoe haar middag is geweest en wat ze allemaal gekregen heeft. De roze onesie die ze cadeau kreeg heeft ze inmiddels aan, evenals de heerlijk warme sokken die daarbij horen: Layna is tevreden en wij ook. Dan is het alweer tijd voor ons om naar huis te gaan, waar we nog even nagenieten van deze heerlijke middag.

DAG HONDERDACHTENNEGENTIG DONDERDAG

Vandaag staan we bijtijds op want we krijgen een vriend op bezoek. Voor onze vriend komt, wil ik nog even naar de winkel, want ik heb ineens een ingeving gekregen dat ik hem iets voor Sinterklaas wil geven en Ik weet al precies wat.

Bezoek

Ik weet dat ik er nog even een gedichtje bij wil maken. Op zo’n moment dat dit dan in me opkomt, heb ik ook direct de geest en rolt het gedicht in no time uit de printer. De boodschappen zijn snel gedaan, ik heb ook nog wat lekkers voor de lunch meegenomen en niet veel later zitten we heerlijk te eten en gezellig met hem bij te praten. Voor onze gast maak ik heerlijke broodjes met rosbief en flinterdunne kipfilet.

Zelf neem ik ook een paar plakjes rosbief waar ik wat roomkaas in smeer, plus wat tomaatjes en een stukje gewone kaas. Mijn vriend is erg verrast over zijn cadeau en het leuke gedicht en kan dit erg waarderen. Wat is het toch altijd een goed gevoel om iemand weer even blij te maken. Het is een gezellige morgen geworden en iets na tweeën gaan wij naar Monique in Delft.

Monique

Ook voor haar hebben we de afgelopen dagen Sinterklaasinkopen gedaan die zij samen met de andere bewoners zaterdagavond tijdens pakjesavond aldaar gaat uitpakken. Het is ook zo leuk om te zien dat alle bewoners, allen boven de 50 jaar, heilig in Sinterklaas geloven. Er hangt zo’n gezellige sfeer. Er wordt echt veel aandacht aan besteed. Monique is blij dat we er weer zijn.

Een echt gesprekje is vandaag niet met haar mogelijk. Ze is wat verward, staart soms een beetje met lege ogen en je kan merken dat ze het zelf soms moeilijk vindt dat ze dingen niet meer weet. De verzorging laat ons weer eens weten dat haar proces best hard gaat en dat we daar natuurlijk wel op voorbereid moeten zijn. Dat zijn we natuurlijk ook, al is het iedere keer toch best moeilijk om te zien dat ze achteruitgaat. 

Gevulde aubergine

We zijn langer gebleven dan we van plan waren en natuurlijk rijden we dan weer midden in de spits. Dat betekent file en daar zijn we niet blij mee. Niets aan te doen: het is helaas niet anders. We zijn dus laat thuis en hebben best wel trek. Ik maak snel een Spaanse gevulde aubergine uit de ovenspecial. We eten de laatste tijd best vaak met het bord op schoot. Dat is er ongemerkt in geslopen.

We eten er beslist niet minder lekker om hoor, want iedere dag is het weer een verrassing wat er op ons bord komt en iedere dag is het weer genieten. Maar dit gerecht vraagt er gewoon om dat we aan de eettafel eten, ook omdat het echt gesneden moet worden en dat gaat lastig op schoot. Het is niet alleen praktischer zo, maar we merken dat je toch wat rustiger en nog bewuster eet als je dit samen aan tafel doet.

DAG HONDERDNEGENENNEGENTIG VRIJDAG

Brrrrr wat is het ongelooflijk koud vandaag. Ik loop al vroeg met Coosje buiten, totaal niet bedacht op deze kou en er dus niet op gekleed. Het is echt even afzien en uitgerekend dan neemt Coosje natuurlijk alle tijd om haar behoeftes te doen. Tja, dan kun je niet anders dan daar even op wachten natuurlijk.

Pap

Als ik thuiskom, heb ik dan ook enorme behoefte aan iets warms. Ik neem een bord kokospap volgens het recept uit de ontbijt- en lunchspecial. Eerlijk gezegd houd ik helemaal niet van pap al ben ik opgegroeid met Brinta en havermoutpap. Eigenlijk had ik me voorgenomen, mede op advies van Matty, om niet meer te ontbijten. Maar nu ik zo verkleumd ben, wijk ik even van deze beslissing af.

De pap smaakt me best goed, alhoewel ik niet helemaal weg ben van de kokosmelk. Maar ik ga zeker nog wel eens een ander papje proberen, misschien dan wel de notenpap met amandelmelk, die ook in de ontbijt- en lunchspecial staat.

Poetsen

Inmiddels ben ik ook weer helemaal opgewarmd en voel ik me prima. Lunchen doe ik nu natuurlijk niet, want ik wil de tijd tussen de maaltijden toch graag zo lang mogelijk laten duren. Het is inmiddels echt weer eens tijd om wat in huis te doen. Dus ik ga maar weer eens even de vlijtige huisvrouw uithangen. Gewoon een muziekje op mijn oren en poetsen maar.

Training

Om 15.00 uur hebben we puppytraining met Coosje bij ons in het Schollebos. De training in Zoetermeer is ons niet goed bevallen. Veel te veel honden en merendeels gepraat in plaats van oefeningen en actie. Gelukkig hebben we nu hier in Capelle toch wat gevonden en voordat we in kunnen stromen in de reeds gestarte groep krijgen we eerst 2 privélessen. Ook nu is het echt heel koud, maar we zijn erop voorbereid.

Gehuld in onze dikke jassen, mutsen en handschoenen gaan we op pad. Het is beslist de moeite waard, want het is echt een top les, waarin we veel leren. Coosje doet het voorbeeldig. Na een stevig half uur trainen, zit het er voor vandaag op en gaan we nog even in het bos wandelen. Pffff hadden we dat maar niet gedaan, want we krijgen een flinke bui over ons heen. Wij zijn erop gekleed, maar Coosje is doorweekt.

Gratin

Thuis nemen we direct even een warme kop bouillon en duik ik in de boekjes van TheNewFood. Mijn oog valt op de gratin van spitskool en ham uit de ovenspecial. Ik heb nog een spitskool liggen en de rest heb ik ook in huis. De schotel is zó gemaakt en staat dus al snel in de oven. Nog geen half uur later zitten we al van dit gerecht te genieten. Het is beslist een maaltijd die goed verzadigt.

Avondsnack

Van Matty heb ik de tip gekregen om voorlopig geen kaas of noten in de avond te nemen, maar ervoor te zorgen dat het avondeten mijn laatste maaltijd is. “Als de maaltijd je nog niet verzadigd heeft, neem je nog maar een lekker toetje,” zegt ze. In dit geval is dat niet nodig en ik taal in de avond ook niet naar iets extra’s. Ach misschien zit dat altijd wel tussen mijn oren hoor.

Het is ook een beetje een gewoonte geworden natuurlijk. Of, beter gezegd: eigenlijk vind ik het gewoon enorm gezellig om ’s avonds nog even een kleinigheidje te nemen. Honger heb ik vanaf dat ik met The NewFood begonnen ben eigenlijk nooit meer.

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG HONDERDDRIEËNNEGENTIG ZATERDAG

De wekker staat op 7 uur en we zijn dus vroeg in actie. Deze keer eten we allebei wel even wat, want we hebben geen idee hoe de dag qua eten zal gaan lopen. Ik maak een voedzame omelet en Marja eet haar favoriete yoghurt. Al vroeg zitten we in de auto naar Drenthe.

Drenthe

Op de achterbank de zakken met cadeautjes en in mijn tas het Sinterklaasspel dat wij vandaag gaan spelen. We hebben er zin in. Vlak voor aankomst bel ik de kleinkinderen dat we er bijna zijn en vertel hun in grote verbazing dat er vanochtend bij ons in de kamer 2 zakken met cadeautjes voor hen stonden. Ik denk dat Sinterklaas wist dat wij vandaag naar jullie toe zouden gaan, zeg ik.

De kinderen staan helemaal te stuiteren als we aankomen. “Oma, hoe kan dat nou, het is toch nog geen pakjesavond?”, riep mijn kleinzoon. De Sint heeft in een brief uitgelegd dat hij wist dat oma naar ze toe zou gaan. Die Sinterklaas weet ook alles! Sinterklaas vertelt ook nog dat hij een leuk spel heeft gemaakt waarvan hij graag wil dat we dat met elkaar in teams gaan spelen.

Uitpakken

Na iedere ronde van het spel mag er dan een cadeautje uitgepakt worden. De kids zijn direct helemaal in the mood en nog geen kwartier nadat we zijn aangekomen, zijn de teams gevormd en beginnen we aan het eerste spel. Er werd gedurende de middag gedobbeld, gekleurd, gezongen, geknutseld, gesjoeld, sinterklaasmemory gespeeld en de kids schrijven hun naam met kruidnoten.

Als afsluiter zijn er pannenkoeken die zij mogen versieren als Piet en Sinterklaas. Het is een heerlijke middag waarbij de kinderen genieten van het spel en de cadeautjes en we met z’n allen weer mooie herinneringen maken. Wat een heerlijk feest is dit toch.

Chinees

Het is al laat als mijn zoon Chinees gaat bestellen en even denk ik dat ik daar ook wel aan mee wil doen. Dan zou ik Tjap Tjoy nemen of één van de andere gerechten die volgens de aanwijzingen van TNF kunnen van de Chinees. Maar, ik heb niet voor niets mijn boerenkool mee genomen, dus kies daar toch voor. Ik bak vast de pannenkoeken voor de kleintjes, zet alle versiersels op tafel en zet mijn prakkie vast in de magnetron.

Als de Chinese maaltijd wordt bezorgd is alles klaar en kunnen we allemaal aan tafel. Ik ontferm me over de kids die pannenkoeken mogen versieren en eet ondertussen mijn eigen maaltijd op, die me prima smaakt. Het kost me echt geen moeite om tussen een gezelschap te zitten dat smult van verschillende Chinese gerechten. Ik geniet er zelfs van.

Duim

Als we klaar zijn met eten is het al best laat en wordt het bedtijd voor de kinderen. Natuurlijk vertel ik hen nog even een verhaaltje voor het slapen gaan. Ze vinden het altijd heerlijk als ik dat uit mijn duim zuig. Zij mogen dan zeggen waar het over moet gaan en ik verzin er dan op los. Altijd loopt het natuurlijk goed af, al was het deze keer best spannend, vond mijn kleinzoon.

Weer terug in de huiskamer drinken we nog even wat voor we weer richting huis gaan rijden. Weer een rit van ruim 2 uur waar we geen van beiden onze hand voor om draaien. Het was een heerlijke dag en de vele foto’s die we gemaakt hebben, geven ons een blijvende herinnering.

DAG HONDERDVIERENNEGENTIG ZONDAG

Yes, we kunnen weer even heerlijk uitslapen. Coosje wordt pas om 10.00 uur wakker en we hebben pas eind van de middag een afspraak. Marja gaat er wel uit om deze tijd, maar ik draai me nog even om en wordt (schrik niet) om 13.00 uur wakker. Ik heb dus echt een gat in de dag geslapen. Mijn moeder zei dan altijd: “Dan zal je het wel nodig hebben.” Daar houd ik het dan maar op.

Afspraak

Nu ben ik degene die Coosje weer even uit gaat laten en daarna ga ik me een beetje optutten voor onze afspraak. Het concert van Roon Staal gaat dan wel niet door, maar aangezien hij wel in de buurt in een hotel verblijft hebben we toch even een afspraak gemaakt om bij te praten en een nieuw concert te plannen. In de gezellige bar is het ongezellig stil, maar maken wij het met elkaar even heel gezellig.

Er ontstaan mooie plannen en we zijn weer helemaal bijgepraat. De bar sluit om 17.00 uur en er zit niets anders op dan weer op huis aan te gaan. Tot mijn schrik besef ik dat de koelkast zo goed als leeg is en heb ik geen idee wat we vanavond moeten gaan eten.

Eitje

Maak er geen punt van, zegt Marja, ik bak wel een eitje. Dat is niet tegen dovemans oren gezegd, want veel zin om iets klaar te gaan maken heb ik eigenlijk niet. Ik heb gewoon een beetje een luie dag. Ach dat mag toch ook wel eens. Het worden dus 2 eieren die Marja heel eenvoudig eet, maar ik beleg met kaas, avocado en een tomaatje. Het smaakt en voedt goed. In de avond buig ik me weer even over koorzaken.

Ik moet een lastige beslissing nemen mbt de doorgang van de repetities met de aangescherpte coronamaatregelen. Ik ben in strijd met mezelf en kom er nog niet helemaal uit. Toch moet de kogel uiterlijk morgen door de kerk, want de koorleden moeten voor dinsdagochtend weten waar ze aan toe zijn. Ik stel vast een mail op, die er morgen zo uit kan, maar waar ik eerst nog één nachtje over wil slapen.

DAG HONDERDVIJFENNEGENTIG MAANDAG

Vandaag is het voor mij een spannende dag. Ik krijg de uitslag van mijn bloedwaardes die afgelopen week geprikt zijn en mijn bloeddruk wordt gemeten. Ik ben zo benieuwd of mijn waardes weer verbeterd zijn net als dit de vorige keer al het geval was.

De huisarts

Toen was de huisarts nog niet helemaal tevreden, maar vond ik de scores al geweldig. Matty en Lara deelden deze mening ook met mij. Ze waren toen wel verbaasd dat ik mijn bloeddruktabletten moest blijven slikken en de huisarts mij ondanks de goede uitslag toch aan de statines wilde hebben. Dit laatste heb ik ook niet gedaan, maar omdat ik al jaren bloeddruktabletten slik, ben ik dat wel blijven doen.

Vandaag blijkt mijn bloeddruk weer gedaald te zijn ten opzichte van de vorige meting. Hij is 130/70. Dat heb ik echt nog nooit gehad als ik bij een arts was. Deze morgen was ik voordat ik naar de huisarts ging al behoorlijk actief geweest, dus de meting was beslist niet vanuit rust. Hoe geweldig is dit dan? Direct zei ik: nou dan mag ik zeker wel van de tabletten af. Maar nee, dat was beslist niet de bedoeling.

Voorzorg

Omdat ik nu eenmaal al jaren en jaren deze tabletten slik, is het verstandig om dit mijn hele verdere leven te blijven doen, mits ik geen klachten krijg als duizeligheid en trillen en hij niet permanent onder de 110 bovendruk komt. Gewoon uit voorzorg. Ik vind het onbegrijpelijk, maar dit blijft het advies van de huisarts. Wanneer we naar mijn bloedwaardes gaan kijken, vertelt zij mij dat alles weer vooruit is gegaan, dus naar beneden.

Maar die cholesterolwaardes, daar is ze nog niet tevreden over. Weliswaar verlaagd, maar nog niet goed genoeg. Haar advies is dan ook om nu toch aan de statines te gaan. De vorige keer was dit al een punt van discussie en gaf het mij veel verwarring, maar ook nu de waardes nog beter zijn, krijg ik dit advies. Of eigenlijk is het niet eens een advies, maar wordt het als noodzaak gebracht.

Gezond dus aan de pillen

Juist nu ik zo gezond en bewust bezig ben, zou dit een goede keus zijn, want dan sluit ik immers veel (hart)risico’s uit en blijf ik optimaal gezond. Ik kan er gewoon niet bij. Bijna mijn hele volwassen leven heb ik morbide obesitas gehad en nooit heb ik voor een verhoogd cholesterol iets moeten slikken. Nu mijn waardes mooier zijn dan ze ooit geweest zijn, zou dit noodzakelijk zijn.

Ik ben in de war, voel me verdrietig en neem contact op met Matty. Zij is net zo verbaasd als ik en zelfs boos. Wat een bizar advies, zegt ze.  Alsof je zonder pillen niet optimaal gezond kunt zijn! Ik heb geen statines nodig! Net zo min als ik nog bloeddruktabletten nodig heb, als mijn bloeddruk weer mooi laag en stabiel is. Ze stuurt me nog een filmpje van cardioloog Malhotra die statines slechts als verdienmodel ziet.

Huilen

Ik voel me na dit alles niet goed, heb knallende hoofdpijn en het huilen staat me nader dan het lachen. Gelukkig heb ik wat afleiding, want mijn vriendin uit Zoetermeer komt langs en we gaan vandaag heerlijk kringlopen en waarschijnlijk ook even ergens lunchen. Het wordt een heel gezellige middag, waardoor ik mijn boosheid en verwardheid even kan parkeren.

We een lopen behoorlijke tijd rond in de kringloopwinkel. Ik koop een kerstpuzzel van 1000 stukjes voor Marja in de Jan van Haasterenstijl. Het kost een habbekrats en is goed voor uren puzzelplezier. Dan wordt het tijd om te gaan lunchen en dat doen we bij Brownies & Downies in het stadscentrum. Ik maak daar uiteraard weer een heel gezonde keus. Carpacciosalade. Deze is werkelijk heerlijk.

Coosje

In het restaurant hebben we veel bekijks van het personeel omdat ik Coosje bij me heb in de rugtas. Ze zijn er helemaal weg van en willen haar als we klaar zijn met eten allemaal even knuffelen. Coosje gaat van hand tot hand en geniet er enorm van. Dan is het tijd om verder te gaan, want ik wil nog even wat Sinterklaascadeautjes voor Monique gaan kopen. Het is altijd moeilijk te bedenken waar je haar nu echt blij mee maakt.

Uiteindelijk kies ik voor een mooi grijze fleecedeken met roze roosjes, heerlijk warme pantoffels, een warm nachthemd, een agenda met pen en een kunstplantje voor in haar kamertje. Ik spot ook een warme trui met een soort buidelzak waar je je hondje in kan. Ik heb dit nog nooit gezien. Zo apart. En de prijs is en lachertje. Slechts 5.00 euro. Ik twijfel dus geen moment en koop deze voor Marja.

Pillen

Bij thuiskomst is het tussen Marja en mij direct weer onderwerp van gesprek. Ik kan het gewoon nog niet loslaten. Ik merk dat ik toch de bevestiging van een arts zou willen hebben. Nee, zegt Matty, wat ik nodig heb, is weer de baas worden over mijn lijf. Ik bepaal wat ik wel en niet doe. Dit is natuurlijk niet onverantwoord want mijn waardes en bloeddruk zijn prachtig. Ik mag mijn eigen keuzes hierin maken.

Net als toen ik koos voor deze manier van eten. Dit is immers ook niet de manier van eten volgens ‘het boekje’, zoals je wordt aangeraden. Ik eet nu absoluut niet volgens de schijf van vijf, maar moet je eens kijken wát een goede keuze dat is geweest voor mijn gezondheid. Haar advies en het gesprek met Marja doet me goed en maakt me zekerder. Ik wil geen pillen stoppen in een gezond lijf ‘voor de zekerheid’. Klaar!

Boodschappen

Bij thuiskomst geef ik de trui natuurlijk direct aan Marja en niet veel later heeft ze hem al aan en zit Coosje heerlijk warm in de zak op haar buik. Marja vindt het geweldig. Met z’n drietjes drinken we nog even een kop thee en dan gaat mijn vriendin weer richting Zoetermeer en ik richting de supermarkt voor de wekelijkse boodschappen. Veel zin heb ik deze keer niet, maar dat moet toch even gebeuren.

Om het iets aantrekkelijker te maken, kies ik deze keer voor een supermarkt waar ik zelden kom; DIRK. Het is leuk om weer eens heel andere producten te zien. Dat doorbreekt even de sleur. Het lukt me om alles wat op mijn lijstje staat in mijn karretje te krijgen en met 2 overvolle tassen kom ik later thuis en zijn de kasten in no-time weer gevuld.

Moe

Pfffff, het was een lange en drukke dag en ik ben best een beetje moe. Toch moet er weer even iets op tafel komen en om te voorkomen dat ik er straks helemaal geen zin meer in heb, duik ik achter de pannen. Ik maak de Oosterse spitskool uit de eenpanspecial. Het is zo klaar, smaakt zalig en is ook zo op. Dan is er eindelijk even rust en kijk ik even naar (mijn quilty pleasure serie) Goede Tijden, Slechte Tijden.

De verdere avond heb ik mijn handen vol aan het beantwoorden van de vele mailtjes van mijn koorleden die allemaal hebben gereageerd op mijn email over de tijdelijke stop van de koren. Ontzettend jammer, juist in een tijd waar kerstoptredens, een Sinterklaaslunch en een Kerstontbijt gepland stonden. Het was een moeilijk besluit, maar het bleek onder de huidige corona-omstandigheden de beste beslissing.

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG HONDERDNEGENENTACHTIG DINSDAG

Het is iedere dinsdag hetzelfde. Opstaan en wegen. Schoon aan de haak. De weegschaal laat me niet het gewicht zien wat ik vandaag hoopte te zien, maar is stil blijven staan op dezelfde stand als vorige week. 84.7 kg. Dat is wel even slikken.

Ongeduldig

Het gaat de laatste tijd zoveel langzamer en ik merk dat ik ongeduldig begin te worden. Ik wil zo graag naar die 80 kilo. De eerste 20 kilo gingen er zo makkelijk af, maar nu wordt mijn geduld wel op de proef gesteld. Je raakt toch gewend aan dat tempo. Terwijl ik weet dat het afvallen ook met periodes van stilstand gepaard gaat. Dat heb ik goed begrepen. Maar als je dan ook ineens een week stilstaat dan ga je toch twijfelen.

Twijfel

Ik denk dat ik maar weer eens wat kritischer naar mijn voeding ga kijken. Niet dat ik ook maar iets verkeerd doe hoor. Ik ben echt heel sterk en zondig nooit. Maar misschien kan ik de yoghurt laten staan. Ik eet 1 keer in de week yoghurt op mijn koordag, maar als het wel eens erg druk is en ik toch wat trek heb, is het erg makkelijk om even snel een bakje yoghurt te pakken. Yoghurt moet ik misschien maar even niet doen.

Verder eet ik zo af en toe later in de avond ook wel wat noten of een stukje kaas en ik weet dat het beter is om dat niet te doen. Hoe meer buik-/maagrust er na de avondmaaltijd is, des te beter. Zolang ik goed bleef afvallen, vond ik het geen enkel punt om hier zo af en toe van te genieten, maar nu ik in slow motion ga, wil ik toch eens kijken of ik hier verandering in kan brengen.

Aangekomen

Nu merk ik dat ik echt wat ongeduldiger word en ik eigenlijk als de dood ben dat ik op een dag op de weegschaal sta en mogelijk wat ben aangekomen. Als ik straks eenmaal op mijn gewicht ben, weet ik dat ik best wel wat kan gaan schommelen, maar nu dat nog niet zover is, wil ik dat voorkomen. Marja merkt direct dat ik teleurgesteld ben. Misschien moet je wat meer water gaan drinken, zegt zij.

In de zomer deed je dat zo goed, maar tegenwoordig zie ik je niet vaak meer met een flesje water in je hand. Tja, daar heeft ze wel een punt. In de zomer is water heerlijk dorstlessend en kost het mij totaal geen moeite om een paar flesjes per dag te drinken. Maar nu heb ik veel minder dorst en moet ik me er echt toe zetten. Vanaf morgen zal ik mezelf weer gaan dwingen tot het drinken van 2 liter water per dag.

Koor

Om me er al een beetje op voor te bereiden, stop ik alvast 2 flesjes in mijn koortas. Ondanks mijn frustratie over het niet afvallen, zit ik vandaag wel goed in mijn vel en heb ik er weer echt zin in. Mijn tempo van repeteren ligt vandaag dus lekker hoog en er worden heel wat nummers gezongen. We voelen allemaal een beetje druk omdat we nog maar 4 repetities hebben voor het kerstoptreden.

Wanneer ik om 13.00 uur even tijd heb om snel wat thuis te gaan eten, voelt het alsof ik een work-out heb gedaan. Ik eet even snel een blad ijsbergsla met Johma eiersalade en ga direct daarna de deur weer uit. Ook met het koor in Rotterdam Ommoord is het flink aanpoten, want ook zij hebben begin januari al een optreden. Omdat we door kerst wat repetities missen, moeten we echt even in een hoog tempo aan de slag. 

Verrassing

Wanneer ik naar huis rijd, vraag ik me af wat Marja vandaag gekookt zal hebben. Dat is iedere dinsdag een verrassing. Het is heerlijk om thuis te komen en even helemaal niets meer te hoeven en later met een bord op schoot voor de TV te kunnen eten. Marja heeft gekozen voor pittige groenten met gehakt uit de ovenspecial. Als ik thuiskom staat het gerecht al in de oven en niet veel later kunnen we aanvallen.

Er blijkt bleekselderij in te zitten. Iets wat ik eigenlijk helemaal niet lust. Maar ik heb het niet geproefd. Toch zal het wel bij gedragen hebben aan de totaalsmaak en die is werkelijk heerlijk. Na het eten ga ik even met Coosje naar buiten, want Marja heeft er al heel wat wandelingetjes op zitten vandaag door dat ik de hele dag weg was. Ik vind het heerlijk om weer even buiten te zijn en in beweging te komen. 

Overleg

Ik overleg ook nog even met Matty wat te doen met het niet afvallen, want ik baal er nog steeds erg van. Zij probeert me weer gerust te stellen: het is heel normaal om na zoveel kilo’s een periode stil te staan. Je lijf heeft dat nodig. Je ziet vaak wel dat ook dan je lijf wel verandert qua vorm, ook al sta je stil op de weegschaal. Er gebeurt dus toch veel. Zij raadt aan om nu geen ‘gekke dingen’ te doen, maar juist zo door te gaan. 

Maar het is lastig om me daarbij neer te leggen. Helemaal stoppen met yoghurt is haar advies. Maar ik laat mijn yoghurt liever niet weg, geef ik aan. Dat doe ik 1 en hoogstens 2 keer in de week en daar verheug ik me op. Zolang ik gewoon af blijf vallen en dus niet te lang stilsta, wil ik dit behouden.

Eigenwijs

Natuurlijk ben ik best wel eigenwijs. Matty betrapt mij daarop. Ik vraag om advies, maar volg het niet altijd precies op. Of ik vraag om geruststelling en ik blijf in paniek. Ze kent mij goed inmiddels. Ik ga in ieder geval wel haar tip opvolgen om eerder te eten, want nu eten we vaak erg laat. En dan regelmatig ook in de avond nog wat noten of kaas. 

Als je in de avond eet dan verhoogt dat je bloedsuikers veel meer en dat zorgt voor insuline-aanmaak, legt Matty uit, en dat kan voor stilstand zorgen. Ook raadt ze me aan om echt steevast het ontbijt over te slaan. Dat is het meest efficiënt, omdat de periode dat je dan niet eet zo lang mogelijk is. Ik ga mijn best doen. Ik ben dan wel eigenwijs, maar ik hecht heeeeeel veel waarde aan haar deskundigheid, eerlijkheid en tips.

DAG HONDERDNEGENTIG WOENSDAG

Het is vroeg opstaan geblazen, want ik moet weer even bloed gaan prikken en urine in gaan leveren voor mijn check bij de huisarts. Dan wordt als ik de uitslag hiervan ga halen ook weer even mijn bloeddruk gemeten.

Nuchter

Ik moet nuchter zijn, maar dat is natuurlijk geen enkel probleem. Ik ben vaak nuchter tot aan de lunch of zelfs langer. Ik bof want het is niet druk bij de prikpost en in sta dan ook in no-time weer buiten. Ik heb nog veel dingen te doen, maar ga eerst even langs huis. En dan krijg ik bericht dat het concert wat ik aanstaande zondag voor de zanger Roon Staal heb georganiseerd niet door kan gaan. Jeetje wat een teleurstelling en wat een probleem.

Plannen wijzigen

Het ventilatiesysteem van de locatie is kapot en kan op korte termijn niet gemaakt worden. Het is dus onverantwoord om een concert te geven. Wat nu? Op zo’n korte termijn is het denk ik onmogelijk om nog een andere geschikte locatie te vinden. Desondanks zet ik mijn plannen van de middag even opzij en ga ik hard aan de slag om iets anders te zoeken. Dit betekent veel locaties afbellen en sommige bezoeken.

Vandaag leidt dit helaas tot niets, maar ik blijf het natuurlijk de komende dagen proberen. De kogel moet natuurlijk wel op tijd door de kerk, want iedereen die gereserveerd heeft moet wel op tijd op de hoogte gebracht worden. Mijn middag is dus heel anders gelopen dan ik gepland had en ik ben ook heel laat thuis. Door alle stress die dit toch geeft, heb ik totaal geen trek en zou het liefst eigenlijk niets eten.

Champignonsoep

Aangezien Marja natuurlijk wel iets zou willen eten, kies ik voor een eenvoudig soepje. Het wordt de romige champignonsoep uit de Kerstspecial. Heel makkelijk te maken en snel klaar. Ik heb alleen geen sherry. Dat halen we nooit in huis, want dat wordt bij ons niet gedronken. Dan maar een scheutje witte droge wijn. We zullen nooit weten wat het verschil in smaak is, maar de soep was in ieder geval heel erg lekker. 

De avond gebruik ik om alles wat ik vanmiddag gehoord en besproken heb uit te werken en nog op zoek te gaan naar andere locaties. Ondertussen is er in de media veel onrust over de maatregelen met betrekking tot corona die aangescherpt gaan worden en kan het natuurlijk zijn dat het geplande concert van aanstaande zondag helemaal geen doorgang kan gaan vinden. Toch ga ik door, want ik houd ervan om alles altijd goed te regelen.

DAG HONDERDÉÉNENNEGENTIG DONDERDAG

Als ik wakker word, besteed ik eerst aandacht aan mijn centimeters en constateer dat dit nu stabiel is. Geen centimeters eraf dus, maar gelukkig ook niet erbij. Tenminste niet op de plaatsen waar ik meet. Ik heb wel het idee dat mijn kuiten, mijn hals en mijn polsen steeds slanker worden, maar die heb ik nooit gemeten. Ik ontbijt niet en dat bevalt mij ontzettend goed.

Tijdwinst

Niet in de eerste plaats omdat ik dan ‘s morgens veel minder tijd nodig heb voor ik aan mijn dagprogramma kan beginnen. Pure gemakzucht dus soms. Maar wel heel fijn dat dit nu kan, want voorheen stond ik dan te trillen op mijn benen en kon ik maar moeizaam functioneren. Dat is verleden tijd. Ik kan nu zelfs een koordag draaien zonder gegeten te hebben en voel me topfit. Wat een verandering.

Concert

Zodra ik in de kleren en opgemaakt ben, ga ik op pad naar mogelijke andere locaties voor het concert. Het lukt me om alle locaties te bezoeken die op mijn lijstje staan, maar helaas zit alles vol of blijkt het te duur voor dit kleinschalige concert. Dit betekent dat het concert nu definitief gecanceld gaat worden en ook daar gaat natuurlijk weer tijd in zitten. Maar ach, ik ben van de straat en ik maak me nuttig hihi.

Inkopen

Ik kan hier vandaag even niet meer tijd aan besteden, ik moet nog wat inkopen doen voor het Sinterklaasfeest, dat ik zaterdag bij mijn zoon en gezin in Drenthe ga vieren. Het is onwijs druk in het winkelcentrum. Het lijkt wel of iedereen voordat de maatregelen verscherpt gaan worden nog even alle boodschappen in huis wil halen voor Sinterklaas. Thuis pakken Marja en ik alles direct in. Dat vind ik altijd erg gezellig om te doen.

Sinterklaasmuziekje op de achtergrond, de jute zakken uit de kast gehaald en de rollen papier op tafel. Het blijkt een hele klus, maar ook al zijn we het op een gegeven moment een beetje zat, we zijn tegen etenstijd toch klaar. Verbazend is dat in de drie zakken die klaar staan, voor ieder kind slechts 1 lekkernij zit en wel een heerlijke chocolade letter. Meer vonden wij niet verantwoord nu we weten hoe schadelijk suiker is.

Overtreding

Omdat het best wel laat geworden is, kiezen we voor een snel te breiden maaltijd. We eten de shoarmaschotel. Hier maak ik dan altijd de heerlijke knoflooksaus bij uit de startgids. Dat is altijd weer genieten. Ik schrijf “weer” omdat we dit gerecht al best wel vaak hebben gegeten. Maar het is ook zo lekker! Ik heb altijd een beetje het gevoel dat ik in overtreding ben, terwijl dit natuurlijk helemaal niet zo is.

Vroeger was het de verkeerde ongezonde hap, nu is het een heerlijke verantwoorde en gezonde maaltijd. In de avond duik ik nog even in de laatste kerstnummers die nog door de koren ingestudeerd moeten worden. Voor ik het weet is het laat en zou ik er eigenlijk verstandig aan doen om naar bed te gaan. Maar mijn hoofd zit nog te vol. Ik heb het echt nodig om mijn blik nog even op oneindig te zetten en mijn verstand op nul.

Marja

Dat betekent voor mij gewoon even languit op de bank naar de TV kijken. Marja is inmiddels al naar bed en uiteindelijk doe ik natuurlijk heel zachtjes als ik ga douchen en later naast haar in bed kruip. Ik schrijf niet vaak over Marja, dat heeft ermee te maken dat Marja heel erg op haar privacy gesteld is en het niet fijn vindt wanneer ik in dit blog uitweid over dingen die zij te persoonlijk vindt.

In het begin deed ik dat met haar toestemming wel. Maar omdat het voor Marja best een zoektocht is, vanwege haar gezondheid, maar ook in de dingen die ze nu in haar leven tegenkomt, ben ik daar nu eerst mee gestopt. Voor nu voelt dat het beste en zal ik inhoudelijk niet meer schrijven over zaken die Marja te persoonlijk vindt om te delen.

DAG HONDERDTWEEËNNEGENTIG VRIJDAG

Ik sla weer netjes het ontbijt over. Het is mijn laatste schilderdag van dit seizoen. Jammer want mijn schilderij is nog lang niet af en nu moet ik tot januari wachten voor ik er weer mee verder kan. Mee naar huis nemen en het daar afmaken heeft geen zin, want ik heb nog veel sturing nodig. Het blijkt veel moeilijker dan ik ooit dacht. 

Schoenen

Als de les is afgelopen, heb ik nog wat tijd voor ik naar mijn lunchafspraak ga. Ik wip nog even de schoenenwinkel in. Het is Black Friday en op alle schoenen krijg je 25% korting. Dat is de moeite. Marja heeft van de week prachtige all-weather laarzen gekocht. We zijn in weer en wind buiten en dan is het heerlijk om goed schoeisel te hebben. Ik ga dus vandaag maar eens even wat passen.

Niet van die laarzen waarmee je voor de kramen langs kan, maar puur gericht op kou, regen en gladheid. Ik ga uiteindelijk de winkel uit met zeer comfortabele, robuuste waterdichte laarzen die ik ook nog eens voor een prikkie op de kop heb getikt. Ze waren al afgeprijsd en daarna ging er nog eens de Black Friday korting af. Dat was mooi meegenomen.

Lunchen

Het is inmiddels tijd om naar het restaurant te gaan waar ik heb afgesproken met een collega-dirigent. Ik ben altijd degene die iets uitzoekt en reserveert als ik ergens met iemand ga eten. Dan weet ik zeker dat er iets op de menukaart staat wat ik kan en wil eten. Ook nu is me dat weer gelukt. Mijn collega moet uit Brabant komen en heeft wat vertraging in het verkeer. Ik neem dus vast een lekker glas warme muntthee.

Niet veel later zitten we gezellig te brainstormen en hebben we een lekker lunchgerecht besteld. Er is veel keus. Ik kies heel veilig voor ei met champignons en kaas, zonder brood. Het smaakt me ook echt goed. Het wordt een heerlijke middag waarin wij met elkaar tot mooie ontwikkelingen en plannen komen. We bruisen allebei van energie. Wat is het toch heerlijk om met iemand te sparren die dezelfde passie deelt.

Stamppot

Tegen 18.00 uur nemen we afscheid en rijd ik richting huis. Daar maak ik stamppot gebakken boerenkool met rookworst, uit de stamppotspecial. Dit gerecht past echt bij de koude en druilerige dag van vandaag. Ik mis er de aardappelen echt niet in. Ik heb iets teveel gemaakt omdat ik wat mee wil nemen naar mijn kinderen morgen. Ik heb geen idee wat er in de avond op tafel komt en ik wil niet de fout in gaan.

In de avond schrijf ik nog wat Sinterklaasgedichten en ga ik Coosje nog even uitlaten voor we gaan slapen. Dit wordt een wandeling in de stromende regen, maar met mijn nieuwe warme laarzen, mijn warme jas met capuchon is dit geen enkel probleem. Coosje is wel helemaal doorweekt en staat eenmaal thuis te trillen op haar pootjes. Dus even goed afdrogen en dan haar warme mandje in voor de nacht. 

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG HONDERDZESENTACHTIG ZATERDAG

Al 2 weken moeten we op zaterdag vroeg op voor puppytraining. Vandaag niet, want we vinden deze training geen enkele meerwaarde hebben voor onze Coosje. Alles wat we daar leren weet en kan zij al en ook wij krijgen geen nieuwe informatie.

Luxe ontbijt

We blijven dus nog even heerlijk uitslapen, want inmiddels is Coosje ook gewend aan ons onregelmatige ritme en ligt dus nog lekker te pitten. Om 10.00 uur laat zij van zich horen en spring ik eruit. De eerste gang is dan naar buiten voor de dagelijkse uitlaat en daarna gaan Marja en ik eens bekijken wat we willen ontbijten. Het wordt een heel luxe ontbijt; gevulde avocado met zalm uit de ontbijt & lunchspecial.

We zijn allebei fan van avocado en de combinatie met zalm ei en kaas is echt heel erg lekker. We maken het even samen klaar. Het komt steeds vaker voor dat we samen in de keuken staan, dat is heel gezellig! Marja hield nooit van koken. Zei ook altijd dat ze gekookt water nog kon verpesten, maar inmiddels heeft ze al heel wat uit de boekjes bereid. En belangrijker nog, ze heeft er plezier in. 

Inkopen

In de middag gaan we naar het Alexandrium om voor de kleinkinderen inkopen te doen voor de Sinterklaas. Het is er gezellig druk. Coosje gaat natuurlijk mee in de rugtas en we hebben daardoor veel bekijks. Voordat we weer naar huis gaan, laten we Coosje nog even wandelen. Want van al die uren in de rugtas is ze toch wel een beetje stijf geworden. We komen vandaag dus ook weer aan onze stappen.

Gevulde aubergine

Het is alweer 19.00 uur als we thuiskomen en alhoewel we niet geluncht hebben, hebben we geen van beide nog zin om iets te gaan eten. We gaan allebei eerst even wat drinken, lezen wat en kiezen er om 21.00 uur voor om nog even iets te maken. We gaan voor de aubergine gevuld met feta uit de ovenspecial.  Waar we ons een beetje op verkeken hebben is de tijd dat dit in de oven moet.

We moeten op dit late tijdstip dus ook nog 50 minuten geduld hebben voor we aan tafel kunnen. Nou ja, het is zaterdag, dus dat is ook helemaal geen punt. En het smaakt weer ontzettend lekker, dus het was de moeite van het wachten zeker waard.

DAG HONDERDZEVENENTACHTIG ZONDAG

We beginnen de dag ontspannen, maar we ontbijten niet. We zitten nog vol van onze late maaltijd.

Sauna

Vandaag zouden wij naar Thermen Sauna in Bussloo gaan en we zouden daar ook één overnachting hebben, waarna we de maandag ook in de sauna zouden gaan genieten, Maar helaas heeft de lockdown weer roet in het eten gegooid. De sauna is wel open, maar slechts tot 18.00 uur en om 20.00 uur moet je uitgegeten zijn, want dan gaan de restaurants dicht. Voor ons, doorgewinterde saunagangers, is juist de avond zo heerlijk.

Wij benutten vaak de hele dag, eten dan rond 19.00 uur een licht hapje en gaan daarna nog een paar saunarondes doen. Nu met een overnachting rol je dan zo je bed in. Dat is pure luxe en na een gezond ontbijt zouden wij er dan nog één saunadag aan vast geplakt hebben. Nu dit niet op deze manier kan, annuleren we en stellen we dit uitje uit tot januari.

Op de borrel

We rommelen allebei wat in huis en lunchen ook best wel laat met een eenvoudig spiegelei met ham en kaas. Eind van de middag gaan we even bij Marja’s zus borrelen. We zijn er een tijd niet geweest en hebben heel wat bij te praten. Als we nog maar net een glaasje wijn en een Colaatje voor ons hebben, serveert zij heerlijke verantwoorde hapjes en verschillende noten.

Jeetje, wat heeft ze daar een zorg aan besteed voor ons. Er is komkommer met brie en walnoot, komkommer met blauwschimmelkaas en met kruidenkaas en zalm en de heerlijke macadamias, cheesepops, walnoten en amandelen. Natuurlijk houden we in de gaten dat we niet teveel noten eten, maar aan de rest van de hapjes doen we ons flink tegoed.

Zus

Inmiddels is Marja’s zus ook koolhydraatarm gaan eten en heeft ook al resultaat geboekt. Haar buik en maag zijn flink geslonken. Ik doe het niet zo streng als jullie hoor, zegt ze. Ik eet niet ketogeen, maar koolhydraatarm of soms beperkt. Ook zij voelt zich hier goed bij. Rond 19.00 uur gaan we terug naar huis en eigenlijk is etenstijd dan voorbij.

We zijn nog verzadigd van de hapjes en hebben niets meer nodig. Het enige wat we nog even nemen is een kop bouillon. Maar later op de avond kom ik nog wel even in de verleiding om toch weer een stukje kaas te nemen, maar ik merk dat dit wel een gewoonte gaat worden. En dat is wat ik niet meer wil. Dat wordt dan een valkuil voor mij. Ik moet dus gewoon even sterk zijn en hier niet aan toegeven. En dat lukt!

DAG HONDERDACHTENTACHTIG MAANDAG

We besluiten niet te ontbijten, want we zijn van plan tussen de middag even feestelijk te gaan lunchen.

Bijzonder

 Het is voor ons een bijzondere dag omdat onze relatie ooit op deze dag is begonnen. We staan daar weer eens even bij stil en beseffen allebei hoeveel we in afgelopen jaren samen hebben meegemaakt. Ons leven is best een rollercoaster geweest. Omdat Marja toch vrij is doordat we immer nog in Bussloo zouden zijn, gaan we er vandaag ook een gezellig dagje samen van maken.

Marja heel graag van die all weather laarzen hebben. We hebben even gegoogled en bij de ANWB in Gouda hebben ze een behoorlijke sortering. We gaan dus die kant op en Marja vindt daar precies de laars die zij in haar hoofd had.

Late lunch

Het is inmiddels al 15.00 uur en omdat we niet ontbeten hebben, beginnen we toch wel een beetje trek te krijgen. De lunch is er inmiddels ook bij ingeschoten. We gaan dus maar even een gezellig restaurantje opzoeken. Ik moet vanavond al vroeg naar schilderles en het lijkt ons een goed idee om dan nu iets warms te eten, zodat we dan thuis niet meer hoeven koken. We strijken neer in een sfeervol restaurantje.

Marja kiest voor een heerlijk visgerecht en ik neem een hamburger XXL met spek, kaas, uit en champignons. Uiteraard vragen we de friet en het brood weg te laten. Het smaakt ons allebei goed. Hier kunnen we zeker wel weer een paar uur op teren. En dat is maar goed ook, want op de weg terug naar huis komen we in de file, waardoor ik maar net op tijd ben voor de schilderles en ik dus thuis niets meer kan eten.  

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG HONDERDÉÉNENTACHTIG MAANDAG

In alle vroegte loop ik deze morgen al heerlijk buiten met onze Coosje te genieten van de herfstkleuren en de frisse wind om mijn oren. Wat een verrijking is het toch: een hondje in huis. Niet alleen om het hondje zelf, dat het geweldig doet en zich al aardig aanpast aan onze gewoontes, maar zeker ook omdat je met een hond veel meer naar buiten gaat en dus lekker in beweging bent. 

Pauze

De afgelopen week nam ik even een schrijfpauze. Waar ik ongelooflijk trots op ben, is dat ik in deze toch wat heftige week geen enkele keer in de verleiding ben gekomen om met betrekking tot voeding de fout in te gaan. Ik ervaar inmiddels zo ongelooflijk veel voordelen van deze manier van leven en eten, dat geen haar op mijn hoofd eraan denkt om hier niet serieus mee bezig te zijn.

Natuurlijk is het wel zo dat ik soms heel eenvoudige keuzes maak en simpelweg een eitje bak of ontbijt met Griekse yoghurt. Ik heb ook twee keer gevast tot aan het avondeten. Hiermee heb ik het nuttige met het aangename gecombineerd. Nuttig omdat er gewoon nauwelijks tijd was om te eten en aangenaam omdat dit dan gewoon kan als dat zo uitkomt, zonder honger te krijgen of me zwak te voelen.

Smokkelen

Ondanks de drang die ik echt nog wel eens voel om even stiekem de fout in te gaan, doe ik dit nooit. Maar geloof me, dat kost me soms wel heel veel moeite. Het is nog steeds een strijd in mezelf. Ach, 1 keertje denk ik dan. Maar ik weet ook dat 1 keertje, 2 keertjes wordt en dat het hek dan van de dam is. Verder heb ik eigenlijk nog maar weinig verleidingen. Ik ben ook al lang niet meer de hele dag bezig met eten.

Dat geeft zo’n enorme rust. Mijn lichaam vraagt niet meer en in mijn hoofd kan ik het steeds beter loslaten.

Mijn lijf

Ik voel nog steeds dat mijn lichaam aan het veranderen is en de centimeters zich ook steeds weer aanpassen. De verhoudingen worden nu anders. Het komt meer in balans. Ook in mijn gezicht. En dat zal voorlopig nog wel even zo blijven. Nu we zoveel buiten zijn, draag ik graag broeken en een kort warm jack. Daar had ik een tijd geleden toch niet voor mogelijk gehouden. Ik in een broek met een kort jack.

Dan zag ik er echt niet uit. Nu staat het me gewoon sportief. Charmant vind ik dit nog steeds niet en mijn voorkeur gaat daar nog steeds wel naar uit, maar in de buitenlucht is deze kleding wel heel functioneel.

Geld

Online heb ik weer 2 nieuwe jurkjes besteld. Normaal koop je natuurlijk niet zo vaak iets nieuws. En ook al geef ik er zo min mogelijk geld aan uit, het komt er nu toch bij. Ik troost me altijd maar met de gedachte wat ik uitspaar doordat ik geen gebak, junkfood, kapsalon, ijs, frites, frikandellen of chocolade meer eet en geen eten meer bestel. Dat alles kostte ook veel geld. Dat geld heb ik nu over voor kleding.

Soms hoor ik mensen zeggen dat het eten op de manier waarop ik nu doe erg duur is. Ik vind dat wel meevallen. Ik doe mijn boodschappen heel bewust, koop gedoseerd en gooi veel minder weg dan ik vroeger deed. Ik ben wel op koopjes gaan lopen als het om vis gaat. Zo heb ik eigenlijk overal wel mijn adresjes voor. Ik ga eigenlijk door deze levenswijze niet alleen bewuster met voeding om, maar ook met geld.

DAG HONDERDTWEEËNTACHTIG DINSDAG

Het is weer weeg- en koordag. En weer ben ik iets afgevallen. Niet heel veel, maar ik zit nu op 84.7 kg. Onder de 85 kg, dat vind ik zo gaaf. Eerder was die 85 kg mijn einddoel en nu ga ik dus gewoon door met afvallen. Ik heb mijn einddoel ook bijgesteld. Dit omdat ik dolgraag een gezond BMI wil hebben. En dat bereik ik pas als ik 75 kg weeg. 

Uiterlijk

Eerder was mijn graadmeter: Hoe voel ik me en hoe zie ik er dan uit? Ik voel me onwijs goed en sta nog steeds verbaasd over mijn spiegelbeeld. Maar toch? Er zijn nog wel wat rondingen waar ik dolgraag af wil. Ik weet dat uiterlijk niet het allerbelangrijkst is, maar als ik me dan toch zo gezond en energiek voel, dan is het toch mooi meegenomen dat de aanblik ook steeds prettiger wordt.

Koor

Zoals iedere dinsdag kleed ik me weer met zorg, ontbijt ik met yoghurt en sta ik al weer vroeg in de recreatiezaal om alles voor de ochtendrepetitie van het koor in orde te maken. Zoveel inspanning als me dit in het begin kostte, des te makkelijker gaat het me nu af. Het doet niets af aan mijn energie die ik altijd hard nodig heb voor een repetitie.

Al snel klinken de kerstklanken door de zaal. Ik heb er flink het tempo in, want voor dit kerstproject hebben we maar weinig tijd alvorens we op gaan treden. Het is topsport. Zowel voor de koorleden als voor mij. Gelukkig heb ik nog 20 minuten voor ik weer naar mijn volgende koor in Rotterdam ga. Ik lunch deze keer niet. Mijn lichaam vraagt hier totaal niet om, dus ik gebruik de tijd even om mijn hoofd leeg te maken.

Eitje

Rond 18.00 uur rijd ik weer naar huis, waar Marja al een eitje heeft gebakken omdat zij zo’n trek had. Maak jij maar even iets voor jezelf, zegt zij. Ik kies er ook voor om het dan maar even heel eenvoudig te houden en maak ook een heerlijk ei met spek, tomaatjes, ui en kaas.  Dan plof ik op de bank en voel dat de dag toch wel heel intensief is geweest. Ik geef er gewoon even aan toe, pak een dekentje en val dan ook vrij snel in slaap.

Als ik wakker word is de avond al voor een groot deel voorbij. Eerst maar even Coosje uitlaten en dan nog even wat TV kijken. Het is dus een heerlijke rustige avond die ik afsluit met de laatste uitlaat van Coosje. Ook hier geniet ik van. Wat een stilte is er nu. Ik hoor alleen de bladen van de bomen ritselen, voel de wind zachtjes om mijn oren en er is geen verkeer meer op straat.

DAG HONDERDDRIEËNTACHTIG WOENSDAG

Vandaag heb ik geen afspraken en ik kies ervoor om me zeer comfortabel/makkelijk te kleden. Een broek met een hoodie. Dat ik dit ooit nog zou dragen, heb ik me echt niet voor kunnen stellen. Ik vind het nog steeds wat onwennig als ik naar mezelf kijk, maar het zit zo lekker.

Kledingstijl

Marja zegt: Hier houd ik van. Zo zie ik je graag. Maakt het echt niet te dik, vraag ik nog even. Nee hoor, ik zal weer eens even wat foto’s van je maken, zegt zij, dan kan je het zelf zien. Ze maakt dus foto’s van mij in een broek met een wat kortere trui. Eerder was er geen haar op mijn hoofd die daarover nadacht. Nu kijk ik nog wel wat verbaasd naar deze foto’s, maar moet ik toegeven dat het best kan.

Eerder durfde ik nooit truien te dragen die op mijn kruis of erboven vielen en koos ik altijd voor halverwege mijn dijbeen of zelfs langer. Maar als ik dat nu doe, maakt dit zelfs dikker en staat het verre van vlot. Ik zal dus gewoon aan deze aanblik moeten wennen. Het geeft me wel een heel fijn gevoel dat Marja er zo van geniet als ik zo gekleed ga. Niet dat ze er niet van houdt als ik voor een wat charmantere outfit kies hoor.

Comfortabel

Dit is gewoon haar ding. Zelf gaat zij ook altijd heel comfortabel gekleed. Zij draagt nooit een tuniek of jurk. Natuurlijk is er bij haar wel onderscheid in stijl en kleed zij zich naar de gelegenheid. Maar de comfortabele spijkerbroek is bij haar wel favoriet. En dat staat haar ook geweldig. Wij zijn in alles zo ontzettend verschillend. Dat maakt het juist zo leuk.

Advies 

Ik kreeg vorige week zo’n lief berichtje van iemand: “Hi Rian, wat ik je aan wil raden is jezelf een kleur en stijl advies cadeau te doen. Je leert opnieuw kijken naar je figuur en krijgt dan tips om je figuur zo optimaal mogelijk te kleden. Je moet na zoveel afvallen ook opnieuw je lichaam en haar pluspunten leren zien. Het gaat niet over smaak maar over vorm en hoe je die met stijl positief kunt beïnvloeden.

Met een paar goede tips wordt kleding kiezen makkelijker en het voorkomt miskopen. The do’s & dont’s zeg maar. Maar het allermooiste is dat je met liefde leert kijken naar jezelf . Respect voor je doorzettingsvermogen!” Zó bijzonder vond ik dat en wat een goed advies!

10.000 stappen

Het is mooi weer, de zon schijnt en het is werkelijk heerlijk om vandaag met Coosje buiten te zijn. Het is dus echt geen straf, om in verband met haar zindelijkheidstraining, zoveel naar buiten te moeten. Mijn stappenteller is er ook erg blij mee. Ik haal met gemak de 10.000 stappen. Coosje mag nog niet zo lang lopen. Dat moet heel rustig worden opgebouwd.

Maar ik weet nu al dat we samen heel wat lange wandelingen zullen gaan maken. Marja is ook dol op wandelen, maar de laatste tijd zat er bij ons beiden een beetje de klad in. Maar we voelen allebei dat we dit ook nodig hebben.

Carpaccio

Ik heb het ontbijt overgeslagen en lunch met kant-en-klaar carpaccio. Ik besef dat zo’n lunch wel echte luxe is maar, vertel ik mezelf, ik verdien dit zo af en toe. Want ik ben eigenlijk best trots op mezelf dat ik deze levenswijze ondanks alle verleidingen zo goed volhoud en niet meer teruggevallen ben ik mijn oude gewoontes. Dat mag best beloond worden, toch?

Verder vul ik de middag met de organisatie van de komende Sinterklaaslunch, de kerstconcerten en het kerstontbijt van de koren. Daar komt best wat bij kijken. Ook zitten Marja en ik al samen in de voorbereidingen van het Sinterklaasfeest voor de kleinkinderen. De jongste 2 geloven nog en voor Layna (9) is het de eerste keer dat zij weet hoe het echt zit. Ze vindt het lastig maar is ook trots dat ze dit geheim mag bewaren.

Sinterklaas

Zelf ben ik een grote Sinterklaasfan. Het is zo’n heerlijk feest. Ieder jaar deed ik me ook al weken voor pakjesavond tegoed aan gevulde speculaas, marsepein, borstplaat en chocoladeletters. Als ik een hele dag gewerkt had en dan thuis kwam, at ik met gemak een heel bakje marsepein op, bleef er niets over van de chocoladeletter en werd menig stuk gevulde speculaas verorberd.

Ook zorgde ik naast de gewone kadootjes voor de kids altijd voor veel snoep in de vorm van die mierzoete kikkertjes, chocolademunten, chocoladeletters en meer. Dit jaar voor het eerst heb ik besloten, maar 1 eetbaar kadootje in de zak te stoppen. Het voelt echt niet goed meer om de kinderen te overvoeren met lekkernijen.

Oliebollen

Waar ik me ook vaak aan bezondigde in deze tijd, waren de oliebollen en de appelflappen. Vanaf het moment dat de kramen overal kwamen te staan, kocht ik iedere week wel iets bij zo’n kraam. Soms alleen een lekkere appelbol of beignets, soms een zak met oliebollen of appelflappen. En daar bleef dan natuurlijk niets van over.

Wanneer ik nu de vele kramen zie staan, kan ik eigenlijk allen maar denken: zouden al die mensen wel weten hoe ongezond dit is? Ach, de meeste mensen weten dit misschien wel, net als ik het natuurlijk wist. Maar de verleiding was te groot. Totdat ik echt voor mezelf koos en ging eten waar mijn lichaam blij van wordt. En wat me nu al zoveel energieker, slanker en gezonder heeft gemaakt.

Recepten

Voor pakjesavond ga ik wat lekkernijen van TheNewFood maken. De gevulde reepjes en de marsepein aardappeltjes… Niet alleen voor onszelf, maar ook om aan mijn kinderen te laten zien dat snoepen ook gezond kan zijn. Op hartig gebied, weet iedereen dat eigenlijk al wel. Als we ergens op visite gaan, staat er vaak ook van alles voor ons klaar wat we mogen hebben. Of eigenlijk moet ik zeggen “willen” hebben. 

Rond etenstijd maak ik een lekkere soep. De zoetzure kippensoep uit de soepspecial. We moeten allebei wel wennen aan deze smaak, maar uiteindelijk smaakt het ons toch heel erg goed.

DAG HONDERDVIERENTACHTIG DONDERDAG

Vanmorgen moeten we heel vroeg op. Marja moet om 8.00 uur in Voorschoten zijn. Ik ga mee en maak van de gelegenheid gebruik om een vriendin op te zoeken die ik al lang niet heb gezien.

Verrast

Ik had haar niet verteld dat ik zo afgevallen ben en ze reageert dat ook verrast. “Wat zie je er goed uit,” zegt zij. Ik vertel haar natuurlijk direct dat ik hier ook blij mee ben, maar dat hoe ik me voel de grootste winst is. Zij kent mij alleen maar heel energiek en kan zich niet voorstellen dat het nog energieker kan. Ik leg haar uit dat het nu heel anders is. Dat ik me heel anders voel. Ik dacht ook altijd dat ik heel veel energie had.

Ik noemde mezelf ook altijd een soepele dikke. Ik kon immers alles!. Nu pas weet ik dat alles kunnen me toch echt moeite heeft gekost, maar dat ik mezelf eigenlijk een beetje voor de gek hield. Ik was inderdaad wel vaak een stuiterballetje, maar dat kwam meer door enthousiasme dan door energie. Het klopt dat ik heel veel kon, maar het is wel zo dat ik het naderhand moest bezuren. Dat is nu niet meer zo en dat is pure winst.

Ovenschotel

Als we thuiskomen, is het alweer tijd om te gaan koken. Ik heb nog geen plan en kijk dus wat er in de koelkast ligt en wat ik daarvan kan maken. Ik gebruik daar regelmatig de handige index voor op de site van TheNewFood. Je kunt invoeren wat je in huis hebt en je kunt in één keer zien welke gerechten je daarvan kunt maken, uit welke boeken. Het wordt bloemkool met brie uit de ovenspecial. 

In de avond maak ik alvast een paar gedichten voor het Sinterklaasfeest, kijken we een romantische film en gaan we vroeger dan we gewend zijn naar bed. We hebben de afgelopen nacht immers maar heel kort geslapen.

DAG HONDERDVIJFENTACHTIG VRIJDAG

Oeps, ik heb me verslapen. Ik weet nog dat ik de wekker hoorde en uitdrukte, maar ik ben weer in slaap gevallen. Gelukkig wordt ik net iets na negenen wakker. Want om 10.00 uur begint mijn schilderles.

Schilderles

Wat is het dan fijn dat mijn lichaam niet direct zoals vroeger om eten vraagt en ik me alleen maar aan hoef te kleden en daarna direct weg kan. Nou ja…… direct. Coosje moet er natuurlijk even uit, want Marja is nog in dromenland. Het is weer een fijne en gezellige schilderles. Ik ben bezig met olieverf en dat vind ik geweldig. Wel moeilijker dan acrylverf, maar het geeft me veel meer uitdaging.

Wanneer ik om 12.00 uur het atelier verlaat ga ik direct maar even de boodschappen voor het avondeten doen. Ik heb nog niet gekeken wat we gaan eten, maar ben inmiddels zo geroutineerd in het inkopen, dat ik zonder lijstje ook wel weet wat ik allemaal in huis moet hebben om veel uit de specials te kunnen maken. Ook scoor ik nog even een paar kadootjes voor 5 december en wat lekkers om te kluiven voor Coosje.

Monique

Als ik thuiskom is het al 14.00 uur en ga ik even lunchen. IJsbergsla met eiersalade. Ik vind dat zo ideaal als je weinig tijd hebt. Het is zo klaar en smaakt heerlijk. Niet veel later zitten we in de auto en rijden we richting Delft waar Monique zoals altijd weer heel blij is om ons te zien. Uiteraard hebben we Coosje weer bij ons en alle medebewoners van Monique knuffelen haar dan ook enthousiast. Nou alle?

Monique heeft het er vandaag niet zo op. Ze wil geen haren op haar kleren en niet vuil worden. We vertellen haar dat Coosje niet verhaart en beslist niet vuil is, maar dat helpt niet. Ach, dat is ook helemaal geen punt. De volgende keer kan het ook weer heel anders zijn. Coosje heeft er geen weet van, want zij krijgt meer dan genoeg aandacht.

Stamppot

Rond 17.00 uur gaat Monique altijd eten en gaan wij weer naar huis. Vanavond eten we weer eens een stamppot. Stamppot rucola & kipsaté. De stamppot smaakt heerlijk en is voor herhaling vatbaar. Het is weer iets heel speciaals en de radijsjes maken deze stamppot nog bijzonderder. 

In de avond ga ik nog even aan de knutsel voor 5 december en ga ik verder aan het spel dat ik voor pakjesavond maak. Ook voor het koor ga ik een leuke quiz in elkaar flansen die we dan tijdens de 6-wekelijkse lunch gaan spelen en waarbij cadeautjes de ronde gaan doen. Ik vind het heerlijk om hier allemaal mee bezig te zijn. Ik vind het altijd zo leuk als de Sinterklaaspret wat langer duurt dan het uitpakken van de cadeautjes.

Pakjesavond

Bij kleine kinderen is het uitpakken in een mum van een tijd gebeurd, want ze rusten niet totdat het laatste pakje is uitgepakt. Daarom doen wij een leuk spel in verschillende rondes en na iedere ronde wordt er dan een pakje uitgepakt. Er zijn allerlei opdrachten die natuurlijk allemaal met Sinterklaas en Piet te maken hebben. De kids genieten daar altijd enorm van.

Deze keer gaan we  beginnen met het versieren van pannenkoeken in Sinterklaasstijl. Voor De volwassenen ga ik de pannenkoeken van mozzarella, ei en kaneel maken. Ik ben benieuwd wat mijn zoon en schoondochter daarvan vinden. Maar goed; zover is het nog niet. We zitten nog in de voorbereiding. Marja heeft de hele avond heerlijk zitten lezen en samen kijken we nog even naar de TV voordat we naar bed gaan.

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG HONDERDTWEEËNZEVENTIG ZATERDAG

Ik ben vroeg wakker. Te vroeg om Marja en Coosje al wakker te maken, maar mijn lichaam wil gewoon niet meer liggen. Ik sluip er dus uit in de hoop dat Coosje me niet hoort en dat ik dus niet direct naar buiten hoef.

Krokante eieren

Helaas Coosje ontgaat niets en ze is toch meteen wakker. Na de nacht moet er natuurlijk direct een plasje gedaan worden, anders weet je zeker dat ze dit in huis doet. Ik trek even snel wat aan en loop dus in alle vroegte buiten. Zo vroeg in de ochtend maken we er nooit een echte wandeling van. Niet veel later sta ik Krokante gevulde eieren te maken.

Dat had ik eerder van de week al zien staan in de vastenspecial, ik werd nieuwsgierig. Dit is een uitgelezen dag om dit gerecht uit te proberen. Ik maak direct maar 2 porties, want ik verwacht dat Marja dit ook wel lust. Voor haar is een dergelijk gerecht als ontbijt te machtig, maar tussen de middag verdraagt ze het wel. Na het ontbijt gaan we richting de hondenschool in Zoetermeer voor de puppytraining.

Puppytraining

Op het veld waar de honden bij elkaar komen staan allemaal plastic opstapjes waar de baasjes op kunnen gaan zitten met de honden aan hun voeten. Even gaat er door me heen: Wat ben ik blij dat ik afgevallen ben, want een half jaar geleden zou ik echt niet in die zithouding kunnen komen en er al helemaal niet vanaf op kunnen staan. Nu gaat dit zonder enig probleem.

De training duurt 45 minuten en dat is net lang genoeg, want het is best koud. Ondanks dat we warm zijn gekleed en op regen voorbereid, met onze kaplaarzen. Het park waar de training is heeft gelukkig een gezellig restaurant, waar we onder het genot van een kopje koffie en thee even op gaan warmen. We blijven namelijk nog even in Zoetermeer voor we naar huis gaan.

Autostoeltje

We gaan nog even naar een dierenwinkel om een autostoeltje voor Coosje te kopen. Daarna wil ik nog even oriënteren op een nieuw jurkje en een lang vest.  Alles wat in de kast lag voor de herfst en winter is gewoon veel te groot en datgene wat van de zomerkleding nog wel past is echt te koud. Ik kan daar natuurlijk wel een vest overheen doen, maar ook die zijn veel te groot. Helaas slaag ik niet en ik geef het op voor vandaag.

Knippen

We rijden naar huis en ik besluit, voor we gaan eten, eerst even mijn haar te gaan knippen. Ik doe dit al jaren zelf en weet dan in ieder geval zeker dat het niet te kort geknipt wordt. Die angst is ontstaan toen ik nog zo zwaar was. Ik heb geen haar om te laten groeien en houd ook wel van korte kapsels, maar als mijn haar te kort was, vond ik dit niet in verhouding tot mijn dikke lijf. Het klopte dan gewoon niet.

Ik ben toen gewoon begonnen met zelf de schaar te hanteren, niet gehinderd door enige kennis. Dat pakte zo goed uit, dat ik sinds die tijd ook regelmatig het haar van Marja, Monique en een vriendin knip. Het is echt leuk om te ervaren dat ik er niet voor heb hoeven leren en dit gewoon zelf heb kunnen ontwikkelen. Ik knip niet alleen zelf, maar ik kleur ook zelf.

Rood

En geloof me, voor ik mijn haar grijs uit liet groeien, heb ik vele kleuren gehad. Nu houd ik het bij natuurlijk grijs en een zwarte lok. Mijn kleindochter Layna vindt dit wel niet bij mijn nieuwe figuur passen. Ze vraagt me vaak wanneer ik mijn haar weer rood verf, ze vindt dat dat beter bij me past, juist nu ik zoveel ben afgevallen. Maar ik heb het er niet meer voor over om ooit weer door die uitgroeifase heen te moeten.

Gourmetten

Als ik klaar ben, ga ik koken. Nou ja koken… We gaan gourmetten. Het is heel lang geleden dat we dit gedaan hebben. En als we dit dan deden, dan kwam er natuurlijk ook stokbrood en friet op tafel. Nu doen we dat natuurlijk niet en we missen het ook niet. We volgen de tips voor gourmetten op uit de kerstspecial. Er is zoveel keus aan vlees, vis, groente en sausjes. We bakken zelfs rösti pannenkoekjes.

Het is echt een feestmaal! Er staan overigens zo ontzettend veel lekkere recepten in de kerstspecial dat het zonde is om dit boekje alleen rondom kerst te gebruiken. We hebben lang getafeld en het is al best laat. Ik wilde eigenlijk vanavond nog even aan de kerstnummers voor het koor en Marja wilde gaan tekenen, maar dat komt er niet meer van. 

DAG HONDERDDRIEËNZEVENTIG ZONDAG

Coosje wordt laat wakker dus we slapen lekker uit. Het is 9.30 uur als zij zich laat horen. We staan dus direct op en voor we ontbijten, laten we haar even uit. Marja ontbijt met een bakje yoghurt en ik maak een salade van avocado en eiersalade van Johma. Ik heb deze eiersalade al eerder gegeten in een slablad, maar omdat de avocado’s erg zacht zijn en dus op moeten, kies ik voor deze combinatie. Het smaakt goed! 

Kledingprobleem

Als ik voor mijn kledingkast sta, ben ik echt niet blij. Ik heb echt even een dipje. Het is natuurlijk heel erg fijn om veel af te vallen, maar het feit dat ik steeds weer een kledingprobleem heb, is niet altijd makkelijk. Ik heb de afgelopen tijd regelmatig wat goedkopere kleding gekocht. Maar dan blijkt het als ik het een dag heb gedragen toch net niet te zijn en voel ik me er opgelaten in.

Ik ben echt geen verwend poppetje hoor, maar ik voel me in de korte truitjes op broeken, bepaalde modellen jurken of tunieken gewoon niet op mijn gemak. Het past dan gewoon niet bij me. Ik koop het dan met het idee: dan heb ik maar weer even wat, maar dat zou ik beter niet kunnen doen. En dat ga ik dus ook niet meer doen. Ik heb mijn lesje wel geleerd.

Kledingjacht

Vanmiddag gaat Marja weer even naar Monique en ga ik toch maar weer even op kledingjacht. Aangezien Coosje nog niet alleen thuis kan blijven, neem ik haar mee. Omdat ze nog niet lang mag lopen, kies ik ervoor om haar op mijn rug te dragen in een voor haar zeer comfortabele rugtas. We gaan samen winkel in en winkel uit en in verschillende winkels zet ik de rugtas even op een krukje omdat ik wat wil passen.

Ze vindt het allemaal best en geeft geen kik. Ik vind het eigenlijk wel heel gezellig om zo met haar op pad te zijn. Ik slaag deze keer ook nog. Maar liefst 2 jurkjes , een hoodie trui en een blouse. Ik kan dus weer even een paar weekjes vooruit. Broeken heb ik genoeg, maar ik had er eerder niets op. Nu dus wel. Het is dus een heel geslaagde middag en het meenemen van Coosje was een succes en zeker voor herhaling vatbaar.

Blij!

Voor we weer naar huis gaan, wandelen we nog even door het park bij ons appartement en als we thuiskomen, is ze dan ook moe en valt als een blok in slaap. Marja is nog niet thuis en ik wacht met het uitpakken van mijn nieuwe aanwinst totdat zij er is. Natuurlijk moet alles dan even gepast en geshowd worden. Goh, zegt ze, je ziet er weer een heel stuk blijer uit dan vanmorgen toen je voor de kledingkast stond.

Marja is blij dat ik zo goed geslaagd ben en vindt alles geweldig staan. “Zowel sportief als elegant, vind ik je geweldig,” zegt ze. “Je kan het allebei zo goed hebben.” Ook zij heeft een fijne middag bij Monique gehad. Monique vindt het altijd een feest als zij of wij komen en je kan dus niet anders dan vrolijk bij haar vandaag komen.

Cola

Van het shoppen heb ik een beetje trek gekregen en ik neem een stukje kaas en een paar plakjes kipfilet. Daar drink ik een glas cola bij. Of eigenlijk drink ik cola met water. Dat had Matty mij al eens aanbevolen om op die manier van het cola drinken af te komen, maar eerlijk gezegd trok het me niet en had ik dit nog niet uitgeprobeerd. Dit was ook geen bewuste keus toen ik dit voor het eerst dronk.

Ik had namelijk een glas water gedronken voor ik cola wilde inschenken en niet gezien dat dit water nog niet op was. Ik schonk dus cola in het water. Ik vond het zonde om het niet op te drinken. Gelukkig maar, want het was verbazend lekker. Vanaf dat moment meng ik als ik thuis ben mijn cola merendeels met water.

Lui

Ik ben vanavond best wel lui. Een enkele keer komt het voor dat ik totaal geen zin heb om te koken en de verleiding is er dan wel eens om toch maar weer eens iets te bestellen. De laatste keer dat we dat deden waren we veel geld kwijt voor een Griekse maaltijd die ook nog bijna koud bezorgd werd en erg tegenviel. Gelukkig denk ik daar aan terug en geeft me dit de boost die ik nodig heb om toch maar even wat te kokkerellen.

Ik kies voor de snelle kipcurry met romige bloemkoolrijst uit de vastenspecial. Het staat in een mum van een tijd op tafel en ik ben trots op mezelf dat ik niet toe heb gegeven aan oude gewoontes en gewoon gekookt heb. Het is net of de maaltijd daardoor nog lekkerder smaakt hihi.

DAG HONDERDVIERENZEVENTIG MAANDAG

Na 25 weken dagelijks een dagboek bij te hebben gehouden besluit ik vandaag even zonder schrijfsel voorbij te laten gaan. Ik ben er met m’n hoofd niet helemaal bij merk ik.  Dus vandaag even niet, misschien morgen weer? Of over een paar dagen? Ik laat het nu maar even zijn zoals het is. Natuurlijk blijf ik ondertussen qua eten lekker doorgaan met deze aanpak hoor, geen haar op mijn hoofd die erover denkt om te stoppen.

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG HONDERDACHTENENZESTIG DINSDAG

Als ik vanmorgen op de weegschaal sta ben ik gelukkig weer wat afgevallen. Ik stond natuurlijk stil door de griep en alle stress die dit voor mij opleverde door de angst dat ik niet op tijd beter zou zijn om het optreden van afgelopen zaterdag te kunnen doen. Ik ben weer helemaal beter, zit weer goed in mijn energie en de stress is weg. Veel is het overigens niet hoor, slechts 3 ons, maar beter iets eraf dan stilstaan of aankomen toch?

Beter

Als ik dit blij aan Matty schrijf met de mededeling dat ik nu wel weer snel zal afvallen, vertelt zij mij dat mijn lichaam geen machine is en het heel goed kan zijn dat het vanaf nu veel langzamer gaat dan de maanden hiervoor, dat ik zelfs weken of maanden stil kan staan. Ik kom immers steeds dichter bij mijn streefgewicht. Heb respect voor je lichaam zegt ze. Geef het de tijd die het nodig heeft en ga geen rare dingen doen.

Ik weet ook dat dit zo is. Ik zal er ook niet al te krampachtig mee om gaan. Matty laat ook vaak weten dat ik het hartstikke goed doe allemaal, dus daar hoef ik me geen zorgen over te maken. En ik voel me gezond en weer energiek en dat is het allerbelangrijkste, niet hoe snel ik afval.

Koor

Ik verheug me op de repetitie met aCapelle omdat we natuurlijk met elkaar nog even na gaan genieten van het succes van ons optreden en de gezellige avond. Ook is het weer met iets nieuws beginnen altijd leuk. Ik ga op tijd naar beneden om de zaal in orde te maken en zit dan ook weer klaar als de eerste koorleden binnendruppelen. Natuurlijk is ons optreden onderwerp van gesprek.

Maar er moet ook weer gezongen worden, want 18 december staat ons kerstoptreden gepland en voor het zover is gaan we nog veel kerstnummers instuderen. De dames zingen deze morgen de sterren van de hemel.

Spruitjes

Tegen 13.00 uur is de repetitie ten einde en ga ik snel even naar huis om wat te eten voor ik naar mijn middagkoor in Rotterdam ga. Ik heb nog een restje spruitjesstamppot in de koelkast en daar schep ik een klein beetje van op. Mmmmmm ook nu is het weer zo lekker. Zelfs koud dus! De middag verloopt ook weer ontzettend gezellig en ook dit koor zingt enthousiast. Ik loop hierdoor altijd uit.

Pizza

Het wordt dan ook altijd een latertje voor ik thuis ben. Marja heeft weer gekookt en een heerlijke pizza gemaakt uit de ovenspecial. Belegd met champignons, ui, mozzarella en tonijn. Zoooooo ontzettend lekker en zo voedzaam. Deze pizza wordt weer aan ons lijstje van favorieten toegevoegd. Na het eten verloopt de avond gezellig en rustig, want het is wel weer even mooi geweest voor vandaag.

DAG HONDERDNEGENENZESTIG WOENSDAG

Ik moet vandaag vroeg opstaan voor een afspraak. Marja gaat er gelijk met mij uit voor het uitlaten van Coosje.

Afscheid

Ik heb een afspraak in Zoetermeer op de locatie waar ik met al mijn vorige koren jaren heb gerepeteerd. Toen corona kwam, ben ik met al die koren gestopt. Ik besloot om met pensioen te gaan. Maar door de omstandigheden had ik nog niet al mijn spullen meegenomen. Ook de apparatuur moet worden uitgezocht en meegenomen en veel gewonnen bekers en oorkondes zullen een plekje gaan krijgen bij ons thuis.

Best emotioneel allemaal, omdat ik dan eindelijk de fijne jaren aldaar afsluit. Het neemt best veel tijd in beslag en ik realiseer me ineens dat ik helemaal niet ontbeten heb. Tijd en mogelijkheid om te lunchen is er niet. Ik heb ook niets meegenomen. Dat doe ik anders altijd wel. Het feit dat ik dit nu vergeten ben, geeft wel aan dat ik niet meer 24/7 met eten bezig ben. Wie had dat kunnen denken?

Ik kon toen nog niet weten dat het bloed toch kruipt waar het niet gaan kan en ik in mijn nieuwe woonplaats ook weer een koor zou oprichten en gevraagd zou worden voor een koor in Rotterdam.

Griepprik 

Voor ik naar huis ga, moet ik om 15.00 uur nog even een griepprik halen. Ik heb erg getwijfeld of ik deze wel wilde nu ik net gevaccineerd ben tegen Corona. Al dat gif in je lijf, kan toch niet goed zijn? Maar de huisarts heeft me er toch van weten te overtuigen dat het beter voor me is en dat ze het me wel aanraadt omdat ik ook Astma heb. Dat klinkt ernstig, maar eerlijk gezegd heb ik daar zelden last van.

Wel is het zo dat ik als ik griep heb altijd direct te kampen heb met hoesten, benauwdheid en dit de laatste jaren vaak heeft geleid tot longontsteking. Eigenlijk ging iedere griep over in een lichte of zwaardere longontsteking. Vandaar ook dat ik op een gegeven moment er toch voor gekozen heb om de griepprik te nemen. Met ietwat gemengde gevoelens laat ik de prik dus toch zetten.

Witlof

Dan kan ik eindelijk naar huis, waar ik natuurlijk mijn auto vol koorspullen moet uitladen en een plekje in onze berging met geven. Ook dat is best weer een heel klusje. Ik voel me wat bezwaard naar Marja dat zij er nu met Coosje eigenlijk al dagen alleen voor heeft gestaan. Ze komt nergens aan toe, want ieder uur gaat ze aan de wandel. En dit in weer en wind. Vanaf morgen zal ik daar ook weer even flink aan bijdragen.

Als ik zie dat het bijna half 6 is, ga ik snel koken. We eten witlof met gerookte zalm uit de eenpanspecial. Ik zou zelf nooit aan die combinatie gedacht hebben, maar het is echt heel smakelijk. Voor het eerst verzadigt deze maaltijd me niet helemaal, misschien omdat ik verder nog niets gehad heb vandaag. Ik neem dus als toetje nog even een lekker stukje schimmelkaas.

DAG HONDERDZEVENTIG DONDERDAG

Ik ontbijt met een schaaltje avocado en kip, aangemaakt met een sausje van mayonaise en kruiden. Een heerlijke start van de dag. Mijn dochter appt niet veel later dat ze beneden staat en vlak daarna lopen we buiten.

Pups

Mijn dochter heeft een pup van 7 maanden, een Australian Labradoodle. We hebben afgesproken deze ontmoeting van de honden eerst even buiten plaats te laten vinden. 2 jonge pups, dat wordt vast onstuimig. Nou ja, lopen? Het danst en springt om elkaar heen en ik ben eigenlijk doodsbang dat die lieve pup van mijn dochter met zijn gewicht van inmiddels 13 kg onze Coosje van 2.5 kg zal bezeren. Maar het gaat goed.

Ze zijn enthousiast, maar niet te wild en zowel mijn dochter als ik genieten van deze eerste hondenkennismaking. Ze zullen veel bij elkaar zijn in de toekomst, dus een goede basis is belangrijk. Wanneer we uitgewandeld zijn, gaan we naar huis, waar het natuurlijk weer afwachten is hoe het gaat. We hoeven ons geen zorgen te maken, die 2 kunnen prima samen.

Dierenarts

Mijn dochter gaat op tijd weer weg omdat we vanmiddag ook al met Coosje naar de dierenarts moeten. We willen Coosje nog even wat rust geven voor de volgende nieuwe en vast enerverende ervaring. Dit geeft Marja en mij ook even tijd om te lunchen. We vonden de pizza van afgelopen week zo heerlijk dat wij deze weer even maken. En deze allebei beleggen met dat wat we lekker vinden.

Bij Marja zijn dit tomaatjes, kipfilet en kaas en ik kies voor zalm en spinazie. Het smaakt ons heerlijk. Ook bij de dierenarts houdt onze Coosje zich geweldig en ze geeft geen kick als ze haar laatste vaccinatie krijgt. Ze blijkt een kerngezond hondje en we zijn erg blij dit te horen. Je weet toch maar nooit. Marja gaat vanuit de dierenarts terug naar huis lopen en ik doe direct even wat boodschappen voor de komende dagen. 

Rundergoulash

Vanavond eten we de snelle rundergoulash uit de eenpanspecial. Het is lang geleden dat we rundvlees hebben gegeten. We kiezen veelal voor kip, kalkoen of vis. Maar Matty vertelt ons dat rundvlees ook heel goede voedingswaarden heeft en het dus goed is om hier af en toe voor te kiezen. Het blijkt een heerlijk gerecht al zal rundvlees nooit onze favoriet worden.

Een volgende keer eens kijken of we dit kunnen vervangen door kip. Dan zal de echte goulashsmaak er misschien niet zijn, maar ook dat is het vast lekker. In de avond trakteert Marja zich op een glaasje wijn met een stukje kaas en ik neem bij hoge uitzondering een bakje pecannoten. Ik doe dit al vrij vroeg in de avond, zodat er toch weer voldoende buikrust komt voordat ik morgen weer ga ontbijten.

DAG HONDERDÉÉNENZEVENTIG VRIJDAG

Sinds Coosje er is, zijn we vroeger uit de veren. Op zich geen punt hoor, want zo heb je een fijne lange dag en staan we om de beurt al heel vroeg buiten. En dat is onder elke weersomstandigheid echt genieten. De opkomende zon, de rust en de zuurstof die je direct bij de start van de dag binnenkrijgt.

Schilderles

Ik ontbijt vroeg met een yoghurt- avocado-smoothie uit de ontbijt & lunchspecial. Dit is snel gemaakt, drinkt zo makkelijk weg en is heel erg lekker. Ik ga weer naar schilderles. Mijn eerste schilderij komt vandaag af. Ik ben daar verre van tevreden over, maar het is een begin. Hiervoor heb ik met acrylverf gewerkt en vandaag begin ik met olieverf. Dit blijkt me meer te liggen en geeft me het echte schildergevoel.

Dat had ik eerder nog niet. Heerlijk weer zo’n creatieve uitdaging. Ik geniet dan ook van deze morgen en kom rond lunchtijd blij thuis. Mijn 1ste schilderij heb ik natuurlijk mee naar huis genomen en we zoeken daar even een geschikt plekje voor. Daarna lunchen we met een tonijnomelet. Meteen naar de lunch vertrekken we naar Gouda om een speciaal tuigje voor Coosje gaan kopen. 

Dierenwinkel

Morgen begint de puppytraining en met zo’n klein hondje is het beter voor de nek om met een tuigje te gaan werken. Mijn dochter heeft ons gewezen op deze winkel. “Je kijkt je ogen uit mam en je moet je hand wel op je portemonnee houden.” Ze heeft niets teveel gezegd. Wat een gave winkel en wat een sortering. Er is zelfs een apart stuk waar de honden kunnen spelen.

Natuurlijk is er ook een restaurant en als we het geschikte tuigje (met bijpassend riempje) voor Coosje gevonden hebben, strijken we daar even neer voor een kopje koffie en een cola zero. En ook daar is het echt helemaal af, want bij de koffie krijgt Marja een koekje in de vorm van een hondenbot. Ze eet dit natuurlijk niet op, maar het ziet er wel gezellig uit. Weer gelaafd rijden we naar huis.

Zuurkool

Als we thuiskomen is het alweer etenstijd. Allebei hebben we een beetje last van de wintertijd. Niet met opstaan hoor, daar merken we niets van. We hebben eerder op de avond behoefte om wat te eten. Dit terwijl we eigenlijk altijd late eters zijn. Geen punt, dan start ik gewoon wat eerder met koken. Ik kies weer eens voor zuurkool met gehakt, uit de eenpansspecial. Ik heb zuurkool leren eten door de startgids.

Nooit eerder was ik een liefhebber van zuurkool, net zo min als ik een fan van soepen was. Maar door de recepten van TheNewFood ben ik beide heerlijk gaan vinden. Het smaakt ons ook vandaag weer erg goed. Onze avond bestaat verder uit lezen, een filmpje kijken en Coosje uitlaten. Voor we gaan slapen, zetten we de wekker, want morgen moeten we vroeg op voor de puppytraining. IK vind het best spannend!

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG HONDERDVIJFENZESTIG ZATERDAG

Als ik wakker wordt, merk ik dat ik me alweer een stuk beter voel. Gelukkig! Ik sta vroeg op, bak een voedzaam eitje en drink er een heerlijke kop muntthee bij. Vandaag is de grote dag. Wat heb ik hier lang naar uit gekeken. Voor het eerst sinds ruim anderhalf jaar ga ik weer optreden met een koor. Ik heb er zo’n zin in!

Opbouw

Om 11.00 uur ben ik beneden in de recreatiezaal van ons complex waar al een aantal koordames klaarstaan om me te helpen bij de opbouw van het podium, de zaal en het geluid. We hebben 115 kaarten verkocht en met 48 deelnemende koorleden wordt het een volle zaal. We gaan de opstelling zo ruim mogelijk maken, zodat iedereen zich veilig voelt.

Met elkaar zijn we een paar uur bezig, maar dan staat ook alles precies zoals ik het me had voorgesteld. Er is even tijd om naar huis te gaan voor we in de middag de soundcheck hebben. Ik besluit niet te gaan lunchen, maar die tijd even te gebruiken om wat uit te rusten. De dag is immers nog lang en ik merk dat ik door de griep toch wel een jasje heb uitgetrokken.

Rommelig

Om 15.00 uur sta ik weer beneden om de koordames op te vangen. De soundcheck verloopt wat rommelig. Waarschijnlijk omdat iedereen best nerveus is voor zo’n eerste optreden. En dat al 3 maanden na de oprichting van dit koor. Het lukt me toch om hen later vol vertrouwen in het optreden van vanavond naar huis te laten gaan en iedereen heeft er enorm veel zin in.

Spinaziesoep

Nu eerst even thuis eten. Marja heeft spinaziesoep gemaakt. Ze heeft hier naast ei ook nog wat kipstukjes aan toegevoegd en die combinatie is heerlijk, echt smullen. Misschien wel de lekkerste soep die ik tot nu toe gegeten heb uit de soepspecial. Maar ach, dat zeg ik iedere keer en dan komt er daarna weer iets heel lekkers. Dan is het tijd om me aan te gaan kleden voor het optreden, uiteraard besteed ik hier veel aandacht aan.

Ballonjurk

Het aankleden heeft nog wel wat voeten in de aarde, want de jurk die ik voor vanavond gepland had, blijkt bij mijn heupen veel te wijd te zitten, waardoor het een balloneffect krijgt. Oeps dat is een tegenvaller. Nou ja…… tegenvaller, ik ben dus weer centimeters kwijt. Maar daar had ik nu even niet op gerekend. Ik had de jurk 2 weken geleden nog gepast en toen zat hij goed. Ik voel me niet zeker met dat balloneffect.

Een alternatief is een ander zwart jurkje met korte mouwen. En dan zie je mijn Juliana armen op en neer dansen als ik aan het dirigeren ben. Dat kan dus niet. Ik moet er dus een vestje over dragen. Dat vind ik jammer, want sinds ik wat lijn heb gekregen, wil ik dat ook graag laten zien en met een vestje, valt dat weg. Je kan maar een probleem hebben he? Hihi.

Het optreden

Wanneer ik rond 18.30 uur weer beneden kom, druppelen de dames een voor een binnen. Ze zien er geweldig uit en over en weer worden veel complimenten gemaakt. De spanning van vanmiddag is weg en iedereen kan niet wachten om op het podium te gaan staan zingen. De zaal loopt al aardig vol en niet veel later gaan we ons opstellen om op te lopen. Onder een daverend applaus worden zij op het podium verwelkomd.

Vanaf de eerste minuut is het genieten. Het koor zingt prachtig en hun enthousiasme werkt aanstekelijk op de zaal. Wanneer we dan ook aan de samenzang toe zijn gekomen, zingt iedereen uit volle borst mee en voor we het weten is het pauze. Het eerste deel van ons optreden zit erop en de dames hebben het geweldig gevonden. Ze kunnen niet wachten tot ze na de pauze weer verder kunnen.

Feest

Ook het 2de deel gaat geweldig en met de zaal hebben we er aan het einde een groot meezingfeest van gemaakt. Als de laatste noot klinkt, is iedereen in een feeststemming en de nazit is dan ook beregezellig. De meeste mensen blijven hangen, drinken nog wat en er wordt ook weer gedanst. Ik had me geen mooier en fijner 1ste optreden kunnen voorstellen.

Wanneer ik rond twaalf uur naar huis ga, ben ik blij dat ik eindelijk alles aan Marja kan gaan vertellen die thuis is gebleven vanwege Coosje. Gelukkig heb ik inmiddels al heel wat foto’s en filmpjes van het optreden. We drinken samen nog even een glaasje op dit succes. Marja een lekkere whiskey en ik een glas cola. Marja maakt daar nog even een bordje Franse kaas bij en zo sluiten we deze bijzondere dag af.

DAG HONDERDZESENZESTIG ZONDAG

The day after! Het kostte vannacht even wat tijd om de rust in mijn hoofd te vinden voor ik in slaap viel, maar uiteindelijk heb ik heerlijk geslapen en zelfs een uurtje langer in verband met de wintertijd. 

Spieren

We starten dan ook heel rustig op en genieten van een lekkere chocolade-eiwitsmoothie uit ontbijt en lunchspecial. Bij het opstaan voel ik wel dat ik al mijn spieren heb gebruikt, bij het gesjouw, het dirigeren, het lange staan en het dansen van gisteren. Maar dat hoort er gewoon bij. Ik ben erg dankbaar dat ik het allemaal heb kunnen volbrengen.

De hele afgelopen week stond toch wel in het teken van de griep en mijn twijfel of ik wel voldoende energie zou hebben om ook zelf te kunnen genieten van het optreden en niet aan het overleven zou zijn. Gelukkig was mijn energie net op tijd terug en heb ik van de eerste tot de laatste minuut genoten. Vandaag even een beetje rustig aan doen en dan ben ik weer het meisje.

Regen

Het regent inmiddels pijpenstelen, maar Coosje moet er wel even uit. Ach, dat maakt ook niet uit, we hebben inmiddels jassen die wel een stootje kunnen hebben. We gaan dus samen even een wandelingetje maken. De enige die echt door en door nat wordt is Coosje, maar die maalt er niet om. Eenmaal weer thuis, maak ik even een bordje met wat kaas, rolletjes kip, komkommer en olijfjes. We genieten er beiden van.

Monique

In de middag gaan we nog even naar Monique en dan nemen we Coosje natuurlijk voor haar mee. Haar medebewoners vinden het ook erg leuk dat we haar mee hebben genomen en ze wordt dan ook door vele handen geaaid. Allemaal weer goed voor haar socialisatietraining. Mooi ook om te zien dat een hond juist bij deze bijzondere mensen zoveel plezier geeft. Het is dan ook een heel fijne middag.

Met Monique gaat het weer beter dan de vorige keer dat we er waren en eigenlijk hadden we daar niet meer op gerekend. Maar ze gaat dus nog steeds vooruit en wordt weer een beetje de oude met haar blijheid en haar humor. Eenmaal thuis, ga ik direct koken; helemaal vergeten dat de klok een uur is teruggegaan en dus voor ons eigenlijk behoorlijk vroeg. Maar ach, dan hebben we een lekkere lange avond.

Spruitjesstamppot

Ik maak spruitjesstamppot. Wat een bijzonder recept is dit. Zo heb ik nog nooit een stamppot gemaakt. Marja die eigenlijk niet zo van spruiten houdt, geniet er ook van. Het is wel een stevige maaltijd en Marja laat dan ook wel een beetje staan, maar ik geniet er zo van dat ik mijn bord helemaal leeg eet. Voor het eerst voel ik dat ik misschien wel iets te veel heb gegeten, maar het was ook zo lekker.

Normaal stop ik zodra ik voel dat ik verzadigd ben. Nu voelde ik dat ook, maar nam dus nog wat extra happen omdat het zo ongelofelijk lekker was. Dit ga ik zeker vaker maken. Ik heb nog wat over en dat vries ik direct even in. Na het eten komt de man met de hamer langs en sta ik mezelf toe om wat te dutten op de bank en heerlijk samen met Marja TV te kijken.

DAG HONDERDZEVENENZESTIG MAANDAG

Ik sla het ontbijt over, want ik ga vandaag lunchen met een vriendin die ik 10 jaar niet gezien heb, maar waar ik een heel bijzondere band mee had. Ik verheug me er erg op, maar vind het ook wel een beetje spannend. Hebben we nog wel raakvlakken, is het weer zoals toen, vraag ik me af. 

Lunch

Ik arriveer als eerste in het restaurant waar we hebben afgesproken en zoek ik alvast een tafeltje uit waar we rustig kunnen praten. Niet veel later komt mijn vriendin binnen en lijkt het direct of de tijd heeft stilgestaan. Het voelt meteen vertrouwd en we hebben heel wat bij te kletsen. Ondertussen lunchen we uiteraard en ik heb gekozen voor een omelet met gerookte zalm zonder brood.

Deze was echt lekker en toch weer anders dan wanneer ik dit zelf thuis klaar maak. Als we klaar zijn met eten, zijn we nog lang niet uitgepraat en gaan we weer aan de thee. Voor we er erg in hebben is het al 17.00 uur en app ik Marja even dat we nog steeds aan het kletsen zijn en ik voorlopig dus nog niet thuis ben. Zij antwoordt direct met: Misschien samen nog een hapje eten straks?

Diabetes

Dat is niet tegen dovemansoren gezegd, we genieten beiden van ons samenzijn. Veel trek hebben we niet en we besluiten beiden om voor een voorgerecht te gaan en dan maar eens te kijken of we daarna nog ergens behoefte aan hebben. Mijn vriendin kiest voor carpaccio en ik voor een vis-trio dat bestaat uit, zalm, garnalen en paling. Het blijken flinke porties te zijn en we hebben hier beslist genoeg aan.

Mijn vriendin is ook net flink afgevallen, maar kampt nog wel met flink overgewicht. Ze heeft ook diabetes 2 en andere lichamelijke klachten, waaronder ook moeheid. Zonder ook maar iets op te dringen, vertel ik haar natuurlijk wel wat TheNewFood voor haar gezondheid kan doen, ook in verband met haar diabetes 2. Ze vindt het allemaal heel interessant en gaat als ze thuiskomt lezen over TheNewFood.

Kerstklanken

Het is uiteindelijk 20.00 uur als we naar huis gaan met de belofte dat we elkaar niet meer uit het oog gaan verliezen. We gaan eens ervaren of we ook in het heden weer raakvlakken hebben en samen leuke dingen kunnen doen. Het was een heel fijne ontmoeting. Ik moet nu nog wel even aan het werk, ter voorbereiding van de koorrepetities van morgen.

We gaan met het kerstrepertoire beginnen en dat moet ik echt qua stempartijen nog even ophalen. Het is al 21.30 uur als de muziek en mijn gezang nog even door het huis schalt en de eerste kerstklanken van dit jaar klinken.

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG HONDERDÉÉNENZESTIG DINSDAG

Ik ben een paar ons aangekomen en weeg: 86 kg. Voor het eerst stelt dat me teleur. Het is de allereerste keer sinds ik ben gestart dat ik niet ben afgevallen, maar zelfs een paar honderd gram ben aangekomen. Eigenlijk had ik ook niet anders verwacht. Ik ben flink ziek geweest. Al had ik helemaal geen tijd om ziek te zijn. Daarbij had ik ook best wel veel stress.

Dubbelop stress dus, want van Matty hoorde ik dat ook ziek zijn voor stress in je lijf kan zorgen. En stress kan weer zorgen voor hogere bloedsuikers, legt ze uit. Daardoor maak je insuline aan en dat zorgt ervoor dat je je reserves niet kan gebruiken. 

Koor

Ik ontbijt niet want het is vandaag weer koordag mét lunch! Na de repetitie zal er een gevarieerd tapasbuffet voor ons klaar staan. Ik voel me nog verre van goed, maar ik wil deze repetie niet missen, omdat we zaterdag een optreden hebben. Ik weet ook dat ik wanneer ik voor het koor sta de energie zal krijgen om er een goede repetitie van te maken. En dat wordt het ook!

De dames zijn klaar voor het optreden van zaterdag en iedereen heeft er enorm veel zin in. Na afloop van de repetitie heb ik het gevoel dat ik de marathon heb gelopen, maar het was het waard.

Tapasbuffet

Terwijl we nog aan het zingen waren, is het buffet al voor ons klaar gezet. En wat voor een buffet. Echt geweldig en werkelijk voor iedereen wat wils. Dit is echt ideaal als je koolhydraatarm of ketogeen eet. Ik heb me dan ook flink uit kunnen leven op de garnalen, de Italiaanse ham, gehakt, olijven, tomaten, kazen, vis en nog veel meer. Tijdens de lunch doen we ook weer karaoke en dansen we.

Normaal gesproken ben ik hier een enorme animator in, maar mijn kaarsje is wel een beetje opgebrand. Desondanks start ik de muziekbanden in en kan ik toch de twistmedley niet weerstaan. Om 14.30 uur keert te stilte weer terug in ons wooncomplex en ga ik richting huis, waar ik Marja in geuren en kleuren vertel over deze geweldige repetitie en lunch.

Coosje

Marja heeft het ook druk gehad met onze Coosje die natuurlijk na ieder slaapje, na even spelen, na eten en drinken direct weer naar buiten moet om haar zo snel mogelijk zindelijk te krijgen. Alhoewel ik op de dag dat er een lunch is met het koor, geen tweede koor heb, biedt ze toch aan om vandaag te koken. Ze ziet ook wel dat ik moe ben. Ze heeft even teruggepakt naar de startgids en daaruit de hamburgers in slablad gekozen.

Een eenvoudig maaltje, maar beslist erg lekker en zeker meer dan genoeg. In de tussentijd hebben we beurtelings al weer heel wat keren met Coosje buiten gestaan en na een dag als deze willen we beiden niets anders dan chillen op de bank en een beetje tv kijken. Voor het slapen gaan, laten we Coosje nog even samen uit en dan is het bedtijd.

DAG HONDERDTWEEËNZESTIG WOENSDAG

Vandaag doen we het maar een beetje rustig aan. Zo’n klein puppy maakt toch wel dat je de hele dag in de weer bent en daar moeten we nog even aan wennen. Daarbij moest er ook gewerkt worden en die combinatie is best pittig. We doen in de morgen dus niets anders dan samen ontbijten met de heerlijke chocolademousse uit de startgids. Het smaakt ons heerlijk.

Training

Verder is de ochtend gevuld met Coosje uitlaten, plasjes en poepjes in huis wegredderen en verder helemaal niets. Na de lunch komt de andere Oma met Layna naar Coosje kijken. Ik heb bewust gevraagd of dit na de lunch kon, omdat wij vandaag niet willen lunchen. Dat was natuurlijk geen probleem. Layna die zelf thuis ook een Australian Labradoodle van 8 maanden heeft is helemaal verliefd op Coosje.

Layna geeft ons zo klein als ze is nog een paar tips. Ze heeft ook een kadootje voor haar meegebracht, zo lief. Voor Coosje is het ineens wel heel druk in huis en dat is best onwennig, maar natuurlijk een goede socialisatietraining. Daar zijn we soweiso al aardig mee bezig de laatste dagen. Alles waar ze in haar leventje mee in aanraking gaat komen, moeten we in korte tijd allemaal met haar doen/ondernemen.

Tips

De andere Oma vindt Coosje ook geweldig en op dit moment is er even geen andere gespreksstof dan over ons hondje. Voor Layna heb ik natuurlijk weer wat lekkers, maar ik overvoer haar niet meer met lekkers zoals ik eerder altijd wel deed. Wat heb ik mijn kleinkinderen toch veel suiker gegeven, zonder me hier echt bewust van te zijn. Als ik had geweten wat ik nu weet, had ik het nooit zover laten komen.

Jurkje

Als Layna met haar andere Oma weer naar huis is, ga ik nog even wat boodschappen doen voor het eten van vanavond en loop ik in het winkelcentrum ook nog even een kledingwinkel in. Ik heb nog geen zwarte jurk voor zaterdag. Ik was al eerder in die winkel geweest voor een zwarte jurk en had er toen ook een paar gepast. Maar al die jurken maakte mij onnodig dik en toonden mijn nieuw verkregen taille niet.

De verkoopster vond ze me toen allemaal goed staan, maar ik vertelde haar dat ik veel ben afgevallen en dat ik geen te ruime jurken meer wil dragen en eindelijk eens mijn taille wil laten zien. Oh, zei ze toen, dan zal ik wat mooie jurkjes voor je meenemen de volgende keer. En ze heeft woord gehouden, want toen ik vandaag binnenkwam, vertelde ze mij direct dat ze een mooi getailleerd zwart jurkje voor me had.

Ze had 2 maten meegenomen van de groothandel En… de kleinste zit het mooist. Alhoewel het jurkje heel eenvoudig is en geen enkel apart effect had, besluit ik het toch te kopen. Altijd handig om zo’n jurkje in de kast te hebben hangen en zeker geschikt voor het optreden zaterdag.

Balletjes in tomatensaus

Daarna haal ik nog even ingrediënten voor Spaghetti met balletjes in tomatensaus en dan ga ik snel weer richting huis, waar ik vervolgens ook weer direct met het koken begin. Wij willen eerst eten voor we onze pup te eten geven, anders komt er van rustig eten niets. Zij moet immers direct na het eten weer naar buiten. Hellup, waar zijn we aan begonnen? Nee hoor, zo erg is het niet, maar het is wel heel intensief.

Als Marja ’s avonds uit tekenles komt, verras ik haar met amandeltaart uit de kerstspecial. Dit heb ik tussen de bedrijven door even bereid. Het heeft dus ook nog even tijd gehad om in de koelkast te staan en dan is het ook het lekkerst. Ik heb er opgeklopte slagroom bij gemaakt. Het geheel is erg lekker en echt een traktatie. 

DAG HONDERDDRIEËNZESTIG DONDERDAG

We hebben afgesproken dat ik vandaag de ochtendstart met Coosje doe en dat Marja even lekker uit kan slapen. Om 8 uur hoor ik Coosje bewegen en direct haal ik haar uit de bench, laat ik haar plassen, geef ik haar eten en ga ik weer met haar naar buiten. Zelf ontbijt ik niet.

Wandeling

Het is heerlijk weer en ik besluit er even wat verder met Coosje op uit te trekken. Het wordt het natuurgebied hier om de hoek, waar veel honden komen. Dat is weer goed voor haar socialisatietraining. Ze mag nog maar heel korte stukken lopen, dus ik neem de hondenrugtas mee voor als ze moe wordt. En dat wordt ze, want op het hondenstrandje aldaar speelt ze met grote honden, leert ze voor het eerst zand kennen.

Ze stapt zelfs even door het water. Ik loop terug met haar op mijn rug en dat valt qua gewicht nog best een beetje tegen. Coosje zorgt niet alleen voor meer beweging, maar vraagt conditioneel ook wel wat van me. Maar dat is natuurlijk alleen maar goed.

Niet goed

Wanneer ik thuis kom, voel ik me niet goed. Had ik misschien toch beter eerst even kunnen eten voor ik al die activiteiten met Coosje ondernam? Luister naar je lijf, hoor ik Matty zeggen… Normaal heb ik helemaal geen last van als ik niet eet, maar vandaag voelt het anders, ik ben nog niet de oude. Ik heb nog een avocado, want kipstukjes en snacktomaatjes en hier maak ik snel een lekker hapje van. Dat doet direct goed.

Ik neem nog even extra zout en daarna voel ik me al weer veel beter. De rest van de middag besteed ik weer aan het voorbereiden van het optreden van overmorgen. Draaiboek maken, instructies uitschrijven en een opstelling maken.

Menu

Wanneer ik hiermee klaar ben, haal ik alle TheNewFood-boekjes eens uit de kast en ga ik eens kijken wat we de komende dagen gaan eten. Ik vind het geweldig om al die lekkere recepten voorbij te zien komen en weet gewoon niet wat ik nu weer eens uit zal kiezen. Ook komen de gerechten die inmiddels favoriet zijn weer langs en iedere week gaat er ook wel iets in de herhaling, omdat het gewoon zo lekker is. 

Er zijn 2 boekjes die ik op dit moment superleuk vind en dat zijn de kerstspecial en de ontbijt en lunchspecial. Wat staan daar een bijzondere lekkernijen in. Ik heb besloten de lentespecial en de zomerspecial even opzij te leggen. Des te leuker is dat straks in het voorjaar weer. De startgidsen gebruik ik nog steeds.

Boost

Ik ben ook van plan om binnenkort weer eens terug te grijpen naar die startgidsen om het afvallen weer even een boost te geven. Toen ik volgens deze 2 boekjes kookte, deed ik precies wat er stond. Daarna ben ik de maaltijden samen gaan stellen uit de verschillende boekjes en ben ik af en toe ook zelf aan het kokkerellen gegaan en heb ik al regelmatig eigen gerechten gemaakt die allen precies passen bij deze aanpak.

Sinds ik begonnen ben met TheNewFood is er slechts een enkele dag geweest dat ik geen zin had om te koken. Maar dit kwam dan doordat ik te moe was of het te druk had. Maar zelfs dan raap ik mezelf bij elkaar en staat er in no-time een lekkere maaltijd op tafel. Dat zijn dan vaak de eenpans-, de ovengerechten of een lekkere salade uit de zomerspecial. 

Kip-kerriesoep

Voor vanavond heb ik kip-kerriesoep uitgekozen. Ik heb nog nooit zoveel soep gegeten als de laatste paar maanden. Nooit geweten dat soep zo lekker kan zijn en ook kan volstaan als een maaltijd. Het wordt bijna eentonig, maar wat is het alweer heerlijk En ook snel en makkelijk gemaakt. Onze avond daarna is rustig en ik maak er een beautyavond voor mezelf van. Nou ja…….. beauty?

Ik heb nog steeds wel wat moeite met dat wat ik in de spiegel zie. In mijn nakie vind ik het echt niet mooi. Gek he dat ik met plezier naar mijn dikke lijf kon kijken en me nooit gegeneerd heb en ik nu soms verdrietig wordt van mijn aanblik. Gelukkig overheerst de gedachte dat ik nu veel gezonder bezig ben en dat is het allerbelangrijkste. Maar toch.

Eigen schuld

Misschien komt het wel omdat ik eigenlijk boos ben op mezelf dat ik zo dik geweest ben en nooit maat wist te houden. Eigen schuld, dikke bult, schiet er even door mijn hoofd. Ik werd altijd jonger geschat door mijn bolle, strakke toet. Maar nu hoor ik dat eigenlijk nooit meer. Wel vind ik dat mijn lijf er in de kleren jonger en vlotter uitziet. Dus dat compenseert weer een beetje. In mijn hoofd blijft het toch nog even een worsteling.

Je lichaam schijnt wel een jaar de tijd nodig te hebben om na veel afvallen in proportie te komen. Nu heb ik een heel smal bekkie gekregen, maar mogelijk verandert dat nog wel een beetje. Er zit niets anders op dan gewoon door te gaan op de ingeslagen weg, vertrouwen te hebben in mijn lijf en te proberen mij er maar niet al te druk om te maken. 

Gelukkig heb ik Marja die me als ik weer eens in de onzekerheid en twijfel schiet met mijn beentjes op de grond zet en weet te stimuleren.

DAG HONDERDVIERËNZESTIG VRIJDAG

Eindelijk kan ik weer naar schilderles. Ik heb er maar liefst 3 gemist. Ik heb er echt zin in. Maar eerst Coosje uitlaten en wat eten. Ik heb besloten om weer even drie keer per dag te eten, tot ik me echt weer sterk voel. Ik maak het mezelf makkelijk en bak even een eitje met ham en kaas.

Schilderles

Daarna maak ik Marja wakker zodat ze op Coosje kan letten en ga ik weg. Ik geniet van de morgen in het atelier en kom ook weer een stukje verder met mijn eerste schilderij. Ik ben nog lang niet tevreden, maar voor een eerste probeerseltje kan het er mee door. Na de les moet ik nog even batterijen kopen voor morgen. Ik doe dat altijd bij de Wibra omdat ze daar het voordeligst zijn.

Daar zie ik ook een leuke trui en een leuke jurk hangen. En de prijs is echt een lachertje. Bij de kassa gaat er ook nog 20% af. Ik ben nog steeds in een fase dat ik niet veel geld aan kleding wil uitgeven, maar er wel leuk uit wil zien. Als ik straks op mijn streefgewicht ben, dan wil ik wel weer graag mijn eigen kledingstijl ontwikkelen. Ik houd erg van apart en stijlen die vaak niet de trend zijn. Daar hangen heel andere prijskaartjes aan.

Nasi

Weer thuis, heb ik trek. Er staat nog een klein bakje nasi in de vriezer en dat zet ik even in de magnetron. Ik voel dat ik die lunch vandaag nodig heb. De middag besteed ik aan het uitzoeken van al mijn geluidsapparatuur die al meer dan anderhalf jaar in onze berging staat. Pff, dat is nog wel even een flinke klus. Daar had ik eigenlijk wel eerder aan moeten beginnen. Maar goed, geen gezeur en gewoon doorgaan. 

Kip op bloemkoolrijst

Als ik deze klus heb geklaard, is het alweer tijd om me eens in het eten te gaan verdiepen. Ik kies voor kip op bloemkoolrijst uit de oven. Een recept uit de lentespecial. De voorbereiding is snel en simpel en als alles in de oven gaat, heb ik nog even tijd om bij te komen van de toch wel zware klus van vanmiddag. Als het belletje van de oven gaat, ruikt het inmiddels weer heerlijk in huis en krijgen we echt trek.

Ook dit gerecht hebben we nog niet eerder gegeten, maar dat gaan we zeker veranderen. Ondanks dat ik de lentespecial even apart wilde leggen tot de komende lente… Dit is onweerstaanbaar. We smullen er weer van. Alles wat we maken is zo ongelooflijk lekker!

Vroeg

Vanavond doen we verder helemaal niets en gaan we zelfs vroeg naar bed. Dat komt niet zo vaak voor, maar morgen wordt voor ons beiden een pittig dagje. Voor Marja omdat ze er met Coosje dan helemaal alleen voorstaat en ieder uur wel even naar buiten moet. En voor mij natuurlijk omdat we morgen het eerste optreden hebben met het nieuwe koor. Er moet vooraf veel georganiseerd worden. Ik kijk er ook heel erg naar uit!

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG HONDERDACHTENVIJFTIG ZATERDAG

Veel tijd om het rustig aan te doen is er niet want er moet echt van alles voor Coosje gehaald worden en in de middag hebben we een afspraak die niet afgezegd kan worden. We ontbijten allebei even met een voedzame omelet met kaas voordat we richting Pets Place XXL gaan.

Onwel

In de winkel wordt ik helaas even onwel en lijkt het alsof ik flauw ga vallen. Gelukkig gebeurt dat niet en kunnen we toch nog even alles kopen wat nodig is. We hebben Coosje meegenomen en zij zit prinsheerlijk in een weekendtas in een karretje alsof het de gewoonste zaak van de wereld is en valt niet veel later gewoon in slaap.

We hebben tussendoor geen tijd meer om naar huis te gaan en vervolgen onze reis naar Bunschoten waar we de afspraak hebben. Voor Coosje hebben we al een reistas gekocht, waarin zij zonder enige problemen tijdens het autorijden heerlijk in ligt te slapen. We stoppen onderweg nog even omdat we wel even behoefte hebben aan koffie en cola en zelfs dan wordt ze niet wakker.

Cake

Aangekomen bij onze kennissen, worden we direct getrakteerd op een zelfgebakken tulbandcake die vol trots gepresenteerd wordt. Speciaal voor ons deze morgen nog gebakken. HELLUP! Ik herken dit moment bij mezelf. Ik vind het zo erg om zo’n lief gebaar af te wijzen, ik wil niet lastig zijn en ik zou het liefst niets zeggen en de stevige plak gewoon opeten.

Maar ik raap mijn moed bij elkaar om te vertellen dat ik het heel erg waardeer dat ze voor ons heeft gebakken, maar dat ik deze lekkernij toch liever oversla. Niet alleen omdat het niet in mijn voedingspatroon past, maar ook omdat ik er daardoor gewoon last van ga krijgen en dat er niet voor over heb. Zij maakt er geen punt, van, vindt het sterk van mij dat ik de cake afsla en geniet er later samen met haar man van.

Coosje

Ondertussen is onze Coosje in haar reistas wakker geworden en zijn alle ogen gericht op haar. Dit is haar eerste visite en ook die ondergaat zij zonder enige problemen. Het is gezellig, dus al snel laat. We rijden pas om 19 uur naar huis en hebben dan nog niets gegeten. Wel zorgen we ervoor dat Coosje in de auto nog even wat brokken en water krijgt, maar voor onszelf zijn we helemaal vergeten te zorgen.

Ingestort

Inmiddels ben ik echt weer een beetje ingestort. Het is allemaal zo enerverend geweest met de aanschaf van Coosje, de eerste nacht en de eerste dag. Eigenlijk ben ik door haar van het ene moment op het andere weer in de benen gegaan. Maar nu blijkt dat ik dat toch even moet bezuren. Ik voel me echt niet goed. Toch moet er thuis nog even wat gegeten worden.

Ik doe er niet moeilijk over en maak de tosti uit startgids 2. We hebben geen cheddarkaas meer, maar wel oude kaas en die smaakt er ook goed bij. Niet echt een avondmaaltijd, maar zeker goed genoeg om onze trek te stillen en de verdere avond verzadigd te zijn.

DAG HONDERDNEGENENVIJFTIG ZONDAG

Ook nu heeft Coosje weer goed doorgeslapen. Het is iets vroeger als ik haar hoor, maar voor een tweede nacht vind ik 5.30 uur zeer acceptabel. Marja laat haar even uit en daarna ligt Coosje weer snel in haar mand en Marja weer naast mij in bed.

Moe

Pas rond 9.00 uur gaan we eruit en gaan we ontbijten. Marja maakt de smoothie vanille voor ons. We laten hem lekker dik en daardoor is het een voedzame start. We zijn van plan om samen naar Monique te gaan vandaag, maar ik voel dat dit teveel voor me is. Hoe jammer ook, Marja gaat even alleen en ik geef toe aan mijn moeheid. Ik ga niet naar bed hoor, maar het is heerlijk om even niets te hoeven.

Nou ja, niets? De zindelijkheidstraining van Coosje vraagt best veel tijd. We zijn hier al direct mee begonnen. Maar toch, ik hoef er vandaag niet uit. Er is nog een klein restje van de avondmaaltijd van gisteren over en dat eet ik rond lunchtijd.

Monique

Omdat ik verwacht de hele middag alleen te zijn, schrik ik als ik sleutels in het slot hoor. Marja had gemerkt dat ik het lastig vond om niet naar Monique te gaan en heeft Monique dus even mee naar ons huis genomen. Oh wat geweldig om haar na die zware ziekteperiode weer even bij ons thuis te hebben. Ook komt er een goed vriendin aanwippen, die onze Coosje toch wel even wil bewonderen.

Het is dus toch wel weer een beetje druk, maar wel onwijs gezellig. Als Marja Monique weer terug naar Delft gaat brengen, laat ik Coosje eerst even kort uit en val ik daarna een half uurtje op de bank in slaap.

Tonijnschotel

Als ik wakker schrik, denk ik gelijk: “Wat gaan we eigenlijk eten vandaag?” Maar snel weer even de ovenspecial raadplegen dus. Ik heb gelukkig alles in huis voor de makkelijke Italiaanse tonijnschotel. Als Marja thuiskomt, ruikt ze al dat er iets in de oven staat en niet veel later zitten we gezellig samen aan tafel te smullen van onze maaltijd.

Coosje heeft na de laatste wandeling alleen maar geslapen en is dus ook weer aan een plasje toe. Nu is Marja weer aan de beurt en installeer ik me vast in mijn hoekje op de bank. Ik voel dat ik nog steeds niet de oude ben, maar het gaat nu gelukkig wel iets vooruit. Mijn vertrouwen dat ik het aanstaande dinsdag ga redden om een fijne repetitie te draaien en gezellig met de dames te kunnen lunchen, groeit dus weer een beetje.

Vitamine C

Morgen zal ik er nog weer even een vitamine C boost dagje van maken, net als gisteren. Wie weet, doet dat wel wonderen. Als Marja terug komt van het uitlaten van Coosje, zegt ze: Weet je wat ik ga nemen? Een glas whiskey. Daar ben ik echt even aan toe. Ze doet dit zelden, maar dit wordt echt een genietmoment voor haar. Wat fijn dat dat toch ook af en toe kan.

DAG HONDERDZESTIG MAANDAG

Vandaag ga ik naar mijn broer en schoonzus in Pijnacker. Ik heb hen al bijna 2 jaar niet gezien en ik verheug me er enorm op. Marja kan helaas niet mee, want zij moet werken.

Op bezoek

Mijn schoonzus heeft van tevoren gevraagd wat ik wil eten en drinken en ik heb dus zelf niets meegenomen. Ik kom daar rond lunchtijd, maar ik had al aangegeven dat ik niet zou gaan lunchen. We hebben heel wat bij te praten en dat doen we onder het genot van koffie en cola. Mijn schoonzus zet een schaal met komkommer, kaas en zalm met roomkaas op tafel. Dat gaat goed!

Mijn broer haalde nog even aan hoe ik vroeger omging met lekkernijen die op tafel stonden. Ik deed me daar altijd flink tegoed aan en wist nooit goed maat te houden. Nu wel gelukkig. Hij vertelde nog dat hij zich er altijd over verbaasde dat ik op een verjaardag terwijl ik aan het lijnen was een tweede taartpunt nooit afsloeg. We moesten er wel om lachen. Het is a snel 18:00 uur.

File

Terug naar huis kom ik in een lange file. Ik bel Marja vanuit de auto met de vraag of zij alvast aan het eten wil beginnen. Voor vandaag staat zuurkoolstamppot met pulled spek (stamppotspecial) op het menu. Marja heeft inmiddels best handigheid gekregen in het koken, omdat ze de recepten gewoon precies opvolgt. Ze heeft er ook plezier in. Het eten staat klaar als ik eindelijk thuiskom en we kunnen direct aan tafel.

Ik, die eigenlijk nooit zo van zuurkool hield, smul hier ook weer van. Ik eet pas zuurkool sinds ik de recepten van TheNewFood volg en alles wat ik hier tot nu toe van gegeten heb, smaakt verbazend lekker. Ik merk ook dat ik heel veel pure smaken veel meer ben gaan waarderen. Ik maakte overal altijd sausen bij en die maskeerden dan eigenlijk de smaak van groente en vlees. Nu komen die smaken juist beter tot hun recht.

Uitlaten

Na het eten gaan we samen Coosje uitlaten. Wat is het heerlijk om door haar meer buiten te zijn dan we de laatste tijd deden. Ik kan er gewoon van genieten om ‘s morgens vroeg buiten te lopen en het deert me helemaal niet als het dan wat regent. Lekker die zuurstof om de dag mee te beginnen. Na onze wandeling zet ik Coosje in de bench naast ons bed en gaan we alledrie slapen.