Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG VIJFENZEVENTIG ZATERDAG

Het was een onrustige nacht. Althans voor mij, want Marja heeft heerlijk geslapen. Ze heeft me zelfs niet horen spoken. Ik had last van de overgang van het primitieve camperbed naar ons comfortabele bed thuis. Mijn hele lijf deed pijn en iedere keer als ik naar de WC ging (wel vier keer!), liep ik als een oud vrouwtje. 😅😅 Rond 8.00 uur vanmorgen won de slaap het van de malaise en daardoor werd ik laat wakker.

Badpak

Ik ga onze huissleutels ophalen bij mijn vriendin in Zoetermeer die in onze vakantie de plantjes heeft water gegeven. Ik wil ook een badpak van haar lenen. Volgende week ga ik zwemmen met mijn kleindochter. Oma zal dus in badpak moeten. Toen ik gisteravond echter dat van mij paste, bleek het veel te groot. Hij sloot ook niet meer aan bij mijn billen en benen. Oftewel; ik heb inkijk.

Omdat ik nog vele kilo’s te gaan heb, wil ik nog geen nieuw badpak kopen. Gelukkig pas ik het badpak van mijn vriendin. We drinken samen even wat en heel attent heeft zij voor mij Pepsi Max gehaald. Als we weer helemaal zijn bijgepraat, ga ik mét bakpak weer richting huis.

Machteloos

Marja heeft me al gebeld dat ze ook onderweg naar huis is en ik wil graag thuis zijn als zij thuiskomt. Marja is vandaag naar haar zieke broer. Omdat hij niet lang meer te leven heeft, geeft het hem rust om de belangrijkste zaken met haar te bespreken en te regelen.  Ze voelt zich intens verdrietig. Haar broer is de laatste paar dagen hard achteruitgegaan en het was heel erg zwaar om hem zo te moeten zien.

Ook de onderwerpen die besproken moesten worden en de dingen die geregeld moeten worden zijn heel heftig. Maar ze heeft het volbracht en is ook dankbaar dat ze iets voor hem heeft kunnen betekenen. Verder staat ze natuurlijk machteloos. Ze deelt haar ervaring, verdriet en zorgen met mij en heeft even helemaal geen fut meer. Even douchen, een huispak aan en languit op de bank is de beste remedie voor nu.

Rendang

Ik ga aan het eten beginnen. Het wordt bloemkool Rendang uit de eenpanspecial. Het is een groot succes. Zelfs Marja die bij spanning en verdriet nooit veel kan eten, heeft haar portie volledig opgegeten. Ik ben nooit zo’n ‘kookboekenkoker’ geweest. Ik maak zelf graag gerechten op mijn gevoel. Maar nu ik vaak de recepten van Matty bereid, merk ik wel dat er zoveel meer smaken zijn.

Zelf verzand ik toch vaak in de bereiding met vertrouwde kruiden en is de variatie minder. Vanaf dat ik de gidsen in huis heb, ben ik dus helemaal teruggekomen van mijn weerstand tegen kookboeken. Het speelt natuurlijk ook mee dat alles zo makkelijk en snel te bereiden is. Ik ben een snelle kookster; ik houd van koken, maar niet van uren in de keuken staan.

Dikker

Marja maakt nog even wat foto’s als ik aan het koken ben en als ik deze later bekijk, zie ik dat ik er vandaag toch wel veel dikker uitzie dan gisteren in mijn afkledende jurkje. Heel wat jaren droeg ik ruime kleding om mijn lijf wat te verbloemen. Maar nu moet ik daar nog wel mee gaan oppassen. Want al heb ik nog heel wat vetrolletjes weg te werken, ik zie wel dat ruime kleding me echt dikker maakt dan ik ben.

Ik ga daar dus toch maar een beetje op letten. Het is zo leuk als mensen zien dat ik afgevallen ben en met zo’n tent valt dat natuurlijk niet op.

DAG ZESENZEVENTIG ZONDAG

En weer begint de dag voor Marja bij het ontbijt en voor mij pas bij de lunch. Althans qua eten hoor, want we zijn allebei bijtijds op gestaan. Marja ontbijt weer uitgebreid met een yoghurt de luxe. Vanwege haar schildklier eet Marja wat meer koolhydraten dan ik. Marja heeft ook CVS en zit tegen ondergewicht aan, ze is beslist geen ‘doorsnee geval’. Gelukkig staat verpleegkundige Lara van TheNewFood altijd voor haar klaar. 

Marja

Ze is zich nog niet echt beter gaan voelen sinds de start met deze aanpak. Ondanks alle adviezen en hulp. Het zal een kwestie worden van lange adem voor ze verbetering merkt. Het is ook lastig te beoordelen waar de moeheid en de duizeligheid waar Marja last van heeft door komt. Er gebeurt op dit natuurlijk ook heel veel in ons leven en helaas is er heel veel verdriet en onzekerheid. Dat geeft ook veel stress voor je lijf.

Qua werk, zo vlak voor de vakantie, was Marja ook behoorlijk aan het eind van haar Latijn. En ook de vaccinatie kan van invloed zijn, volgens Lara. Ze zien daar veel klachten door bij TheNewFood. Marja had op meer effect qua gezondheid en energie gehoopt, maar noch Marja, noch Lara geven het op. Ik heb er ook zeker vertrouwen in.

Succesformule

Dit alles staat in schril contrast met mijn ervaring en hoe ik mij voel. Bij mij is het echt een succesformule waarbij ik me met de dag beter begin te voelen. Ik ben ontzettend dankbaar dat Marja mij bij alles steunt en zij weet dat ik er ook onvoorwaardelijk voor haar ben. Inmiddels ben ik druk met de voorbereidingen van de eerste koorrepetitie met mijn nieuwe koor aCapelle, die dinsdagmorgen gaat plaatsvinden.

Heerlijk om eindelijk weer op deze manier bezig te kunnen zijn na anderhalf jaar. Naast de muzikale kant zit er natuurlijk ook een administratieve kant aan en dat is niet helemaal mijn ding. Maar ach, het moet ook gebeuren en vandaag stort ik me daar dus even op. Ik merk aan alles dat het me beter afgaat. Zelfs bij deze werkzaamheden.

Taart

In de middag gaan we naar Marja’s zus in Delft. Zij is volgende week jarig en we willen voor haar verjaardag nieuwe kleding geven. Vandaag gaan we passen. Monique is dolblij ons weer te zien na onze drie weken vakantie. Het eerste wat ze zegt is: “We hebben taart!”. Een medebewoner is jarig en er is voldoende taart over voor ons, volgens de begeleiding. Allebei bedanken we natuurlijk voor de taart.

Monique begrijpt daar helemaal niets van. “Lekker joh”, zegt ze. Maar nee, ze kan ons niet overhalen. We doen het met koffie en cola light. We hebben het een paar uurtjes heel gezellig samen en zijn blij dat de meegenomen kleding past. Het “Lang zal ze Leven” wordt al een paar keer geoefend en Monique is helemaal klaar voor het feest van volgende week.

Blij

We rijden altijd blij naar huis als we bij Monique vandaan komen. Het is inmiddels al 18.00 uur en vandaag heeft Marja kookbeurt. Ze gaat een heerlijke soep maken uit de soepspecial; de kip Madrassoep uit de oven. Als de soep bijna klaar is ruikt het heerlijk in huis. Of ik even kom keuren? Nou, dat laat ik me geen twee keer zeggen. De soep smaakt echt heerlijk.

Weer zo anders dan de eerdere soepen uit de gids die we gemaakt hebben. Ik ben zelf nooit zo’n soepklant, met uitzondering van erwtensoep. Maar ik denk dat ik er met al deze lekkere recepten nog wel eens één zal worden. Dit zijn geen standaard soepen. Ik weet ook dat het voldoende vult. Dat deden de soepen die ik eerder maakte niet en dan at ik er altijd veel stokbrood bij. Dat is nu helemaal niet nodig.

DAG ZEVENENZEVENTIG MAANDAG

Marja heeft vanmorgen sinds lange tijd weer eens een lekker eitje gebakken. Vandaag is het weer ‘BACK TO NORMAL’. De vakantie is voorbij, Marja moet weer drie dagen (thuis) werken en ik ga me voorbereiden op de eerste repetitie van mijn nieuwe koor. Mijn stem kan ook wel wat oefening gebruiken na zo’n lange stop. Daarnaast nog even alle partijen goed doornemen, zodat ik goed beslagen ten ijs kom.

Ik start eerst met mijn koorwerkzaamheden en als ik daarmee klaar ben, begin ik aan het huishouden. Ook dat heeft drie weken stilgelegen en er moet wel het één en ander gebeuren. Ik wil me niet te druk maken want vanmiddag moet ik voor bloeddrukcontrole en ik wil natuurlijk dat deze zo laag mogelijk is. Ik zorg er daarom voor dat ik tijdig stop en ontspannen bij de huisarts aankom.

Bloeddruk

Mijn laatste meting aldaar was 165/85 en vandaag is dit 140/70. Ik ben helemaal blij. Ook hier zie je dus een duidelijke verbetering. Ik vraag of met deze verlaging er misschien al wat medicatie afkan? Maar mijn huisarts vind 140 als bovendruk acceptabel, maar niet laag genoeg. Ze zegt dat ik me erop in moet stellen dat ik deze medicijnen waarschijnlijk levenslang heb. Ik ben echt verbaasd, dit had ik niet verwacht.

Ze zegt: “Zelfs als je een mooie bovendruk van 110 hebt, zien wij nog graag dat je je medicatie door blijft slikken. We weten dan zeker dat je bloed goed door kan stromen en je geen risico’s loopt.” Dit is voor mij best een teleurstelling want ik heb mijn hoop erop gezet ooit te kunnen functioneren zonder medicijnen. Ik neem direct even contact op met Lara.

Verbijsterd

Lara kan het niet geloven. “Huh, meen je dit serieus? Moet je zelfs met een normale bloeddruk medicatie blijven gebruiken? Dat is toch bizar.  Je gaat toch geen medicijnen slikken als het niet nodig is?” Bovendien: bloeddrukverlagers slikken zonder dat het nodig is kan ook zorgen voor een te lage bloeddruk, waardoor je bijvoorbeeld duizelig wordt. Bovendien kan deze medicatie ook (ongemerkt) bijwerkingen geven.

Ze legt uit dat mijn huisarts er blijkbaar van uitgaat dat als je chronisch ziek bent je nooit meer gezond kunt worden. Artsen hebben dat vaak zo geleerd en weten gewoon niet dat je jezelf echt gezonder kunt eten. Gelukkig heb ik hier zelf ook nog iets over te zeggen. Ik krijg van Lara het advies om nu beslist nog niet te stoppen met de medicatie, maar er eerst voor te zorgen dat ik op gezonde waardes kom. Daarna is het aan mij.

Courgettepasta

Ik begin vroeger met koken dan anders. Het wordt Courgettepasta met verse zalm in roomsaus. We zijn allebei dol op zalm en de combinatie met kruidenroomkaas, mosterd, Griekse yoghurt, witte wijn en bieslook maakt het tot een echte delicatesse. Met al die kookboeken hoef ik me geen enkele dag meer af te vragen wat ik nu weer eens op tafel zal zetten. Er zijn zoveel recepten. Ik kan voorlopig vooruit. 

Vasten

Het ritme van het vasten gaat me nu goed af. Na het avondeten eet ik nu steeds niets meer, tot de lunch van de volgende dag. Mijn maag heeft het daar totaal niet moeilijk mee, want ik ben helemaal verzadigd. Zelfs als het dan weer lunchtijd is, vraagt mijn maag nog niet om eten. Maar in mijn hoofd is het nog wel iets anders. Niet in de ochtend, want ik vind het juist heerlijk dat ik de dag kan beginnen zonder ontbijt bereiden.

Ik voel me dan beslist niet meer gammel, zoals ik me al die jaren voor het ontbijt voelde, toen ik nog koolhydraten at. Maar in de avond na het eten vind ik soms nog lastig. Eten is niet alleen lekker, maar ook gezellig. Zo’n snackje, zoals wat kaas, halverwege de avond breekt de avond. Dat was ik ook zo gewend. Mijn hoofd komt daar nog niet helemaal van los. Gelukkig weet ik dat het echt wel mag, als het een keer niet lukt.

Loslaten

Ook heb ik me voorgenomen dat ik niet alle dagen slechts twee keer per dag blijf eten, maar dat ik zo af en toe als het zo uitkomt ook wel eens drie keer per dag zal eten of in de avond verantwoord zal snacken. Bijvoorbeeld als we visite krijgen of op visite gaan. Ik let goed op mijn lichaam en voel vanzelf hoe het reageert. Er mag en kan veel, maar sommige keuzes zorgen er wel voor dat het afvallen mogelijk iets minder snel gaat.

Meten

Eén van de dingen die ik mezelf echt wil blijf gunnen is het drinken van 2 glazen cola light per dag. Alleen kan dit wel het afvallen vertragen. Matty stelde voor om eens te meten hoeveel invloed deze zoetstoffen hebben op mijn bloedsuiker. Ik krijg dan een bloedsuikermeter voor twee weken van haar. Ik denk dat ik dat wel ga doen, want ik vind het erg leuk om te zien hoe mijn bloedsuiker op mijn nieuwe levens/voedingsstijl reageert.

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG ÉÉNENZEVENTIG DINSDAG

Onze vakantie loopt al aardig ten einde. Vandaag gaan we naar onze laatste camping in Bussloo. We staan om 9 uur op, ontbijten op ons gemak, zetten de fietsen in de camper en vertrekken voor 11 uur.

Frikandel

Onderweg moeten we even tanken. Marja haalt gelijk even een kop koffie en vraagt of ze ook wat voor mij mee kan nemen. “Doe mij maar een frikandel”, zeg ik. Marja kijkt wat verbaasd, maar komt even later met deze lekkernij terug. Nou ja? Lekkernij? Het smaakte me eigenlijk niet echt. Het is toegestaan, weet ik. Maar dit is wel mijn laatste frikandel geweest. Wat een goedkope rotzooi!

Ik lees later een het artikel van TheNewFood dat de frikandel die ze verkopen in het benzinestation wel 11 gram koolhydraten bevat. Veel meer dan ik dacht! En dat voor iets wat helemaal niet de moeite waard is om te eten. Dan eet ik op zo’n moment veel liever rookworst. 

Bussloo

Vroeg in de middag komen we aan op Kampeerhoeve Bussloo. Als we net op onze plek staan, begint het heel hard te regenen. We nemen even een Fanta zero en een cola zero en al snel klaart het op en zitten wij alweer heerlijk in het zonnetje. Het wordt ons zelfs te warm. We fietsen ter oriëntatie vast even naar Wellnesscenter Bussloo, waar we voor morgen een heerlijk saunadagje besproken hebben. Wat is dat lang geleden.

Door corona al anderhalf jaar niet geweest. We zijn doorgewinterde saunagangers, maar na zo’n lange break zullen we het wel weer op moeten gaan bouwen. Het blijkt maar 2.5 km te zijn en de route loopt dwars door een mooi natuurgebied. Op de terugweg begint het weer te regenen. Geen punt want wij zijn gewapend met weggooiponcho’s die we direct aantrekken. We komen dus niet doorweekt terug bij de camper.

Pindasaus

’s Avonds maak ik de nasi uit de eenpanspecial. Ik maak er voor het eerst de satésaus bij. Het ziet er heerlijk uit en zo smaakt het ook. Deze maaltijd had iets meer koolhydraten dan ik gewend ben, maar nog steeds kom ik vandaag niet boven de 25 gram. De rest van de avond blijven we knus in ons campertje waar de regen nog steeds gezellig tegenaan tikt. De lichtjes gaan aan, de benen op de bank en we zwijmelen heerlijk weg bij de speelfilm Judy op Netflix. Ondanks alle zorgen en het verdriet is het ons toch gelukt vandaag wat te ontspannen en te genieten.

DAG TWEEËNZEVENTIG WOENSDAG

Als we wakker worden is de lucht dreigend. Het kan elk moment gaan regenen. We ontbijten dus rustig met een heerlijke omelet met kaas en ham en wachten de bui af. Zodra de hevigste regen voorbij is, stappen we op de fiets. We bereiken de sauna zonder problemen.

Al snel genieten wij van de weldadige warmte, opgietingen en rituelen. Als dikke vrouw heb ik er nooit problemen mee gehad om naar de sauna te gaan. Er wordt totaal niet op elkaar gelet. Een echte saunaliefhebber is daar niet mee bezig. Voor mij geen badpakdagen. 

Lunchtijd

Rond lunchtijd zoeken we een tafeltje in het restaurant. We kiezen een kaasplateau. Op de menukaart staan er verschillende chutneys en notenbrood bij, maar we laten het zonder deze toevoegingen serveren. Het is bijzondere kaas. Kruidnagel met komijn, graskaas, geitenkaas en heel oude kaas. Echt smullen. Marja drinkt er een detox-smoothie bij en ik Pepsi Max. Daarna vervolgen we onze saunagang.

Poedelnaakt

We genieten tussendoor van de whirlpools en andere baden en liggen wij zelfs nog even buiten op een stretcher als de zon zich even laat zien. We zwemmen ook buiten en staan poedelnaakt in de stromende regen. Wat is dit genieten! Marja vraagt of ik me anders voel, nu ik al heel wat kilo’s kwijt ben. “Je oogt veel minder massief”, zegt ze. “Het is niet meer zo gespannen en toont allemaal veel zachter”.

Ik vind het wel leuk om te horen, maar het houdt me niet echt bezig. Al heeft ze wel gelijk. Ik merk het ook als ik in het zwembad op mijn rug drijf. Dan komt mijn buik niet meer boven water. Mijn borsten zijn daarentegen zo slap geworden dat ze in het water bijna tot mijn schouders komen . Ach… alles beter dan hangen, toch?   Ik blijf er de humor maar van inzien.

Maaltijdsalade

Rond 19.00 uur gaan we eten. Marja gaat voor een geitenkaassalade en ik kies voor een Thaise salade met garnalen en inktvis. De salade maken ze op ons verzoek aan met olijfolie en ik krijg de dressing er apart bij voor het geval ik hem wat pittiger wil maken. Ik doe dat ook, maar doseer heel minimaal. Dan kan ik er niet de mist mee ingaan. Terwijl wij zitten te eten, begint het te hagelen. Pfff wat een noodweer.

Genieten

Na het eten kleden we ons aan en gewapend met de regenponcho stappen we op de fiets. Het is wel weer even droog, maar je weet maar nooit. Het is bijna niet te geloven, maar op het moment dat wij de camperdeur open doen, barst de bui los. Maar we zijn droog binnen! Ik schenk voor Marja een wijntje in en voor mijzelf een cola. We genieten nog even na van deze heerlijke dag. Morgen is onze laatste vakantiedag. Als het weer mee zit, zijn we van plan om de omgeving op de fiets te gaan verkennen.

DAG DRIEËNZEVENTIG DONDERDAG

Na ons saunabezoek van gisteren hebben we heerlijk en lang geslapen. Als we wakker worden, giert de wind om de camper en ziet het er heel somber uit. We bekijken de weersverwachtingen voor de eerste uren even op onze mobiel en zien dat er niet veel verandering zal komen. Onze plannen voor de laatste vakantiedag vallen dus een beetje in duigen.

Naar huis

Wanneer het een tussendag zou zijn geweest, zouden we deze gewoon getrotseerd hebben, maar nu voelt het alsof we nog een dag uit moeten zitten en dat willen we niet. We gaan naar huis. Eerst maar even ontbijten. Marja neemt weer haar bakje yoghurt met van alles erin. Heerlijk als je niet af hoeft te vallen. Dan mag en kan je gewoon iedere dag met yoghurt ontbijten.

In alle rust pakken we alles aan en tegen het middaguur zijn we zover dat we kunnen vertrekken. Op het moment dat je besloten hebt om naar huis te gaan, voelt dat ook direct goed. We hebben een geweldige vakantie gehad ondanks alle stress, zorgen en verdriet die ons niet bespaard zijn gebleven. We hebben echt geprobeerd er voor nu het maximale uit te halen.

La Place

Op weg naar huis stoppen we nog even bij een La Place restaurant. We nemen daar een klein bakje salade van het saladebuffet en drinken daar een colaatje bij. De dressing vertrouwen we niet en we nemen er wat pesto bij. We genieten er beiden van. Daarna vervolgen we onze weg naar huis. Vanavond thuis kunnen we gewoon de broccolischotel eten die voor vandaag op het menu stond.

Bij aankomst gaan de fietsen gelijk naar de stalling, halen we de koelkast en de kledingkast leeg en nemen we direct al alles mee naar ons appartement.

Weer thuis

Eenmaal thuis wil ik eigenlijk direct op de weegschaal gaan staan, maar dat zal vast op een teleurstelling uitlopen. Ik weeg me immers altijd in de ochtend direct na het wakker worden. Ik moet dus geduld hebben tot morgen. Ik knijp hem wel een beetje. Zal ik niet zijn aangekomen? Of ben ik misschien gelijk gebleven? 

DAG VIERENZEVENTIG VRIJDAG

Als ik wakker word, denk ik direct aan de weegschaal. Eerst maar eens plassen, dat scheelt misschien weer een paar ons. Dan schoon aan de haak op de weegschaal die 93.5 kg aangeeft. Toen ik op vakantie ging was ik 95.3. Dus 1.8 kg eraf. Tja, ik hoopte op meer, maar ben toch wel erg blij en opgelucht. Alle paniek was voor niets. Er is weer wat af en ik kom steeds dichter bij de magische 90 kg.

Een ander mens

Het is toch ruim 13 kilo in nog geen 11 weken! En wat misschien nog veel belangrijker is, ik voel me echt heel erg goed. Deze levenswijze doet zowel mentaal als fysiek veel met me. Ik voel me echt al een ander mens. Ook ga ik me natuurlijk direct weer goed meten. Ook daar boek ik succes. Op mijn buik ben ik 2 centimeter kwijt, mijn bovenarmen 3 cm, mijn bovenbenen zelfs 4 centimeter en mijn taille 1 centimeter. 

Vormen

We maken direct ook een paar foto’s en die bevestigen ook wat ik zojuist allemaal geconstateerd heb. Als ik de foto’s zie naast de foto van mij in de eerste week (de foto links), dan word ik erg blij. Ik begin er echt al beter uit te zien. Het massieve/pafferige is er af en hier en daar komen de vormen terug. Ik merk zelfs dat ik er al een beetje naar ga lopen. 😁😅 Kortom het gaat ontzettend goed.

Vasten

Ik wil vanaf nu het vasten echt op gaan pakken. Mijn eerste maaltijd vandaag is pas met de lunch en dat kost me geen enkele moeite. Het fijne is dat je rond lunchtijd ook veel meer zin hebt in hartigheid dan bij het ontbijt. Ik maak dan ook een salade van avocado en zalm (uit blik) met wat mayonaise aangemaakt met zout, peper, knoflook, wat zoetstof en wat citroensap en laat het me heerlijk smaken.

Daarna duiken we samen in de gidsen en kijken we wat we de eerstkomende vier dagen willen eten. Marja, die zelden kookt, vindt het nu een uitdaging om met de hulp van recepten ook te gaan koken en kiest een heerlijke soep uit. Je moet immers eenvoudig beginnen, vindt zij. Ik maak de boodschappenlijst en ga op weg naar de supermarkt.

Favoriet

Vanavond doe ik het nog even makkelijk en eten we ons of eigenlijk mijn favoriete gerecht. Shoarmaschotel. Mmmmmmmmmmmm dat is zo ontzettend lekker en er zijn in de gidsen meerdere variaties van te vinden. Deze keer kies ik voor andijvie ipv ijsbergsla. Deze maaltijd is meteen ook het laatste wat ik vandaag zal eten. Dus geen kaas ofzo meer in de avond, ik wil de periode dat ik niet eet zo lang mogelijk maken.

Na het eten ga ik nog even op de loopband. We hebben in ons appartementencomplex de luxe van een fitnesszaaltje met fietsen, loopbanden en step- en roeiapparaten. Als ik een dag niet veel gewandeld of gefietst heb, ben ik van plan op deze manier te gaan bewegen. Zo komt er steeds meer beweging in mijn leven. Letterlijk en figuurlijk.

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG ACHTENZESTIG ZATERDAG

Eindelijk branden we weer eens de camper uit. Dus tijd om op te staan en heerlijk in de zon te gaan zitten. Dat is een hele kunst, midden in het bos. Maar als we onze stoel steeds weer verplaatsen lukt dat aardig. Er staat ook een lekker briesje, dus we houden het wel even uit zo. Geen van beiden hebben we nog zin in ontbijten en we stellen dit dus nog even uit.

Dikke buik

Direct bij het opstaan voelde ik weer dat dit een ‘dikke-buik-dag’ wordt. Hij is hard en dikker dan gisteren. Ik slik nu probiotica van goede kwaliteit en heb het idee dat dit ook wel wat doet. Ik heb immers niet alle dagen zo’n opgeblazen buik en mijn stoelgang is al veel regelmatiger, dat zal ook door de obstipatietips komen waar ik veel aan heb. Hopelijk gaat het morgen weer beter.

Centimeters

Ik deel mijn onrust over die dikke buik en het misschien niet afvallen met Matty. Ze stelt me gerust. Mijn lichaam heeft op veel plaatsen vet te missen, mijn buik hoeft dus niet de maatstaf te zijn. Je verliest vet op heel veel plaatsen. Ook waar je het niet direct voelbaar waarneemt. Ze raadt me aan meer te vertrouwen op het proces en mijn lichaam. Dit is geen ‘gewoon dieet’, waarbij alles gaat om de weegschaal…

Ze heeft gelijk: ik mat het afvallen af aan de omvang van mijn buik. Maar ik voel inderdaad dat er op veel andere plaatsen wat verandert. Zo is mijn BH niet alleen qua omvang al te wijd, de cup is ook niet meer zo gevuld als daarvoor en ook de bobbels boven mijn BH zijn weg. Dat staat trouwens heel wat beter onder mijn kleding. En ik voel dat ik ook op mijn rug, mijn schouders, mijn hals en mijn enkels slanker word.

Kleine eter

Het is echt een chilldag. We zonnen, lezen, dutten en rommelen wat in en om de camper. Voor vandaag was er geen plan. Later in de middag fiets ik nog even naar het dorp voor wat boodschappen en wandelen we samen in het bos achter de camping. Het is al laat als ik het eten klaar ga maken. Het wordt een salade uit de zomergids en ik bak daar tilapia filet bij.

Ik krijg niet alles op, want ik heb nog steeds een vol gevoel door mijn opgezette buik. Ik word overigens sowieso al een kleine eter. Mijn porties zijn veel kleiner dan vroeger en ik schep nooit meer twee keer op. Ook hoeft mijn bord niet leeg. 

Vrijheid

Het is inmiddels flink gaan betrekken en het wordt fris. Er wordt onweer met windstoten voorspeld, dus we controleren de stormbanden van de luifel, zetten de fietsen onder de hoes en zorgen dat alles onder de luifel komt te staan. Omdat onze camper een heel brede schuifdeur heeft, zitten we binnen eigenlijk ook lekker buiten. Pas als het te koud wordt, gaat deze deur dicht en ventileren we via de bovenklep en de ramen.

Ons rijdende huisje is maar klein en al 25 jaar oud, maar voor ons voelt dit als enorme luxe en het geeft ons veel vrijheid.

DAG NEGENENZESTIG ZONDAG

Vannacht heeft het flink geonweerd en geregend. We vinden dat nog steeds een beetje spannend… komt er nergens water binnen? De eerste keer dat we een lekkage hadden heb ik het lek dichtgeplakt met kauwgom. Dat functioneerde zo goed dat we het maar even zo gelaten hebben. Maar vannacht kwam het water daar toch doorheen. We bedekten deze plek met wat handdoeken en konden daardoor gewoon verder slapen.

Klussen

Het is nu wel echt tijd om de lekplekken beter aan te pakken. Inmiddels hebben we siliconenkit aangeschaft en daarmee gaan we aan de slag. We krabben de kauwgom weg en vullen de raamnaad op met kit. Het is gelukkig weer droog, dus het kan even goed uitharden. Nu maar afwachten of dit afdoende is, want voor vannacht en de komende dagen is er veel regen voorspeld. Na dit ochtendklusje gaan we ontbijten.

Ontbijt

Ik betrap mijzelf erop dat ik uit gemak weinig afwissel met het ontbijt terwijl er veel meer mogelijkheden zijn. Als ik zeg ‘gemak’ bedoel ik niet dat andere ontbijtjes uit de gids moeilijk te maken zijn, maar ik wil gewoon boodschappen doen, zonder al te veel na te hoeven denken en dan kom je al snel op de standaardproducten uit. Voor nu vind ik dat prima.

Straks als we weer thuis zijn gaan we er op zondag voor zitten en bekijken wat we zoal willen eten uit al die geweldige gidsen en doen we daar de boodschappen naar. Daar kan ik me nu al op verheugen. En we doen het niet slecht, ook al eten we wat minder gevarieerd.

Inspiratie

Ik las vandaag het verhaal van Matty zelf, over haar strijd tegen dat overgewicht en hoe zij uiteindelijk tot een mooi gewicht en goede gezondheid is gekomen. Wat is het fantastisch dat zij door haar ervaring nu met haar bedrijf TheNewFood zoveel mensen kan en wil helpen.  Het voelt alsof zij het werk voor mij gedaan heeft. Ik hoef alleen nog maar te volgen. Heb ik vragen dan gebruik ik de chat en ik voel me ontzettend gesteund.

Dit heb ik eerder nergens zo ervaren. Inmiddels heeft Matty een heel team om zich heen met deskundigheid/professionaliteit op veler gebied. Met vragen kan ik altijd via de chat bij hen terecht. En dat is natuurlijk niet alleen voor mij zo, maar voor iedereen die met deze aanpak op welk gebied dan ook ergens tegen aanloopt. Mij geeft het in ieder geval een heel veilig gevoel, wat ook maakt dat ik er voor de volle 100% voor ga.

Emotioneel

’s Middags hebben Marja en ik een lang en emotioneel gesprek over dat ik me zo onzeker voel over mijn gewicht en dat ik zo bang ben dat ik straks bij thuiskomst niet zal zijn afgevallen. Ik denk dat ik vooral bang ben voor teleurstelling. Bang dat ook deze aanpak net als alle andere diëten die ik in mijn leven gevolgd heb, op een gegeven moment gewoon geen gewichtsverlies meer oplevert. 

Ik ben bang voor mezelf dat ik de motivatie kwijt zal raken als ik een tijdje niet afval. Want afvallen is mijn beloning. Daarbij ben ik altijd bang dat ik als ik niet afval toch iets fout heb gedaan. Terwijl ik dan niet weet waar dat in zou moeten zitten, ik doe alles ‘goed’. Het is een algehele onzekerheid vanuit eerdere ervaringen. Ervaringen met diëten en ervaringen met mijn eigen zwakte. Ik heb al zo vaak gefaald op dit gebied.

Bewijzen

Ik heb gewoon bewijzen nodig dat het werkt en afvallen is daar het grootste bewijs van voor mij. Door hier samen over te praten realiseer ik me dat bij deze aanpak HOE IK ME VOEL al een enorme beloning is. Daardoor ligt een terugval misschien net wat minder op de loer. Ik voel me zoveel beter, energieker, uitgeruster, positiever, blijer, gezonder en eigenlijk beter op alle gebieden. Dat had ik nooit eerder met een dieet.

En ook al wordt mijn slaap meerdere malen onderbroken door een plaspauze, ik word wel iedere morgen uitgerust wakker. Ik stap elke dag zonder enige moeite fit mijn bed uit en dat was ‘vroeger’ echt een heel ander verhaal. Dit is al zo’n grote verbetering. Ik besef dat ik de focus op mijn gewicht en de weegschaal wat mag loslaten en meer naar het geheel mag kijken. Wie weet valt dat gewicht trouwens nog mee ook straks. 

Rust

Vandaag doen we verder niet veel. Het is droog, we luieren rond de camper en wandelen wat. Ik heb zelfs onder een boom heerlijk liggen slapen. Er is zolang geen rust geweest om gewoon even niets te doen dat dit echt heel goed voelt. Ik begin alweer laat aan het avondeten. Vandaag eten we voor de verandering rundvlees. Ik heb fikse hamburgers gekocht. Er is nog wat gemengde groente en sla over van gisteren.

Ik wok de groente met lekkere kruiden en dit wordt het bedje voor de hamburger die ik beleg met een plak oude kaas en nog een spiegeleitje.  Daarbij het restje sla en we hebben een heerlijke, volwaardige maaltijd. We merken wel dat rundvlees ons beiden zwaarder valt dan de kip en de vis die we doorgaans eten. We zitten echt bommetje vol.

Regen

Inmiddels komt de regen weer met bakken de hemel uit en zitten wij heerlijk droog in ons campertje. Marja geniet van een kopje koffie en ik van een lekker sterrenmunt-theetje. Vanavond neem ik eens geen cola om te kijken of ik misschien zo’n opgeblazen gevoel krijg van koolzuur. Normaal, als ik geen cola drink in de avond, dan neem ik vaak Spa rood met siroop. Maar daar zitten natuurlijk ook bubbels in.

DAG ZEVENTIG MAANDAG

We staan op tijd op omdat Marja online aanwezig wil zijn bij het consult van haar broer bij de longarts. Haar broer heeft nog geen maand geleden te horen gekregen dat hij uitgezaaide longkanker heeft.

Ongeneeslijk

De longarts heeft slecht nieuws. De kanker van Marja haar broer is niet meer te bestrijden. Hij heeft niet lang meer te leven. Ze spreken over een optie om de laatste periode in een hospice door te brengen. Maar gelukkig is dat niet nodig: lieve vrienden van hem hebben aangeboden om hem deze laatste fase in huis te nemen en te verzorgen. Wat kan het leven er in één dag anders uitzien. Marja is er kapot van.

Hoeveel kan een mens in korte tijd aan? Er blijft haar de laatste tijd echt niets bespaard. Ze wil en zal er zijn voor haar broer en alles doen wat in haar vermogen ligt om deze fase zo goed en mooi mogelijk door te komen. Natuurlijk steun ik hen waar ik kan.

Verdrietig

Het verwachte noodweer is niet gekomen. Noch vannacht, noch vandaag overdag heeft het geregend en de zon liet zich heel regelmatig zien. Het had een fijne dag kunnen worden, maar door het verdrietige nieuws blijven we bij de camper. In de middag doe ik even snel een boodschapje op de fiets. We hebben verder nergens zin in en overwegen zelfs om naar huis te gaan. Maar hier zou toch niets door veranderen.

Marja besluit dat ze wil blijven en als we  zaterdag thuiskomen direct naar hem toe te gaan. Er moet dan veel geregeld worden.

Geheim

Ik realiseer me dat dit typisch zo’n dag is waarop het ‘vroeger’ met het eten helemaal ‘fout’ zou zijn gegaan. Ik zou me op dit moment zeker hebben volgepropt met van alles en nog wat. Dat gaat nu natuurlijk lastig, want ik heb geen verkeerde levensmiddelen in de camper. Maar alles is te koop. Onderweg naar de supermarkt kwam ik veel tegen en ik had ook daar ook van alles kunnen kopen om mijn emoties weg te eten.

Gelukkig voel ik die behoefte nu niet. We vervallen niet in oude gewoontes. We hebben normaal ontbeten en geluncht. Vroeger deed ik dat ‘emotie-eten’ ook nog wel eens in het geheim trouwens. Ik schaamde me ervoor. En ik voelde me schuldig en zwak. Dat wilde ik niet laten zien. Maar juist dat stiekeme, daar voelde ik me dan nog weer schuldiger en naarder door. Wat is het fijn om nu rust te ervaren wat eten betreft.

Bedrukt

We voelen ons bedrukt en verdrietig en we zullen alle zeilen bij moeten zetten om nog van onze laatste vakantiedagen te kunnen genieten. Maar daar kiezen we nu wel voor. We weten allebei dat het een zware periode gaat worden en dat het belangrijk is om ook goed voor onszelf te zorgen. Dan kunnen we er ook beter voor een ander zijn.

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG VIERENZESTIG DINSDAG

We staan vroeg op want mijn zoon en zijn gezin komen onze camper bewonderen. We zorgen dat alles aan kant is en zijn net klaar als ze komen aangefietst. Ze wonen een eindje verderop in dezelfde straat als waar onze camper bij een boerderij staat. De kleintjes verbazen zich erover dat dit huisje op wielen zo klein is, maar dat je er toch alles in hebt wat nodig is. Ze vinden het geweldig.

Oma

Het is weer mooi weer, dus het picknickkleed voor de camper op de grond en we drinken eerst even wat. Daarna gaan we voetballen. Jeetje, dat is lang geleden dat ik dit deed. We deden natuurlijk een wedstrijdje en mijn conditie was uitstekend. Geen ademtekort meer, geen hartkloppingen, bukken met gemak en geen verzuringen. Dat is lang geleden dat ik zo goed in m’n vel zat!

Helaas wonnen de kids van mijn zoon en mij, maar dat hoort natuurlijk zo. Om de overwinning te vieren krijgen ze elk een vlieger en een verrassingsei. Even laten winnen ze weer. “Oma, heb je nog een prijs?” Ik zou geen echte ‘verwenoma’ zijn als ik daar nee op zou moeten zeggen. 

Lunch

Rond het middaguur fietsen we richting het huis van mijn zoon voor de lunch. Ik neem voor onszelf avocado en een blikje makreelfilet mee. Maar mijn zoon bleek ook rekening te hebben gehouden met onze keto eetstijl. Er is komkommer met tonijn en amandelboter en 100% pindakaas. “Dat is ook lekker op komkommer mam, en dat mag volgens mij ook’, zegt mijn zoon. Ze hebben zelfs de juiste mayonaise gehaald.

Strand

Na de lunch gaan we er met z’n allen op uit. De natuur hier is zo prachtig en we strijken neer bij een meertje met een strandje waar we even heerlijk kunnen bijkletsen. De kids vermaken zich in het zand. We maken nog een kleine wandeling en laten de kinderen nog even in een speeltuin spelen. Dan gaan we op weg naar het pannenkoekenhuis. Midden in het Dwingelerveld met een ruim en sfeervol terras.

Pannenkoeken

De kinderen nemen natuurlijk pannenkoeken, maar mijn zoon, schoondochter, Marja en ik kiezen voor iets anders. Marja heeft een salade met geitenkaas en walnoten, waar ook wat bieten in verwerkt zaten en ik kies voor een vissalade, die bestaat uit forel, zalm en gamba’s. Ik heb mijn eigen dressing meegenomen. De anderen nemen nog een toetje, maar wij laten dat aan ons voorbijgaan.

Marja neemt nog een kopje koffie, maar voor mij is het genoeg geweest. Ik had ook al cola bij het eten, dus ik ben dik tevreden. De kids krijgen een heerlijk ijsje, mijn zoon neemt een lekkere verse brownie bij zijn koffie en ik zie hen genieten en ik geniet mee. Dan is het tijd om naar huis te gaan. Marja en ik gaan direct richting onze camper. Zo kunnen de kids weer even helemaal tot rust komen voor ze naar bed gaan.

Thuis

We zijn op de e-bikes gekomen en zijn ook weer binnen een mum van tijd op onze camping. Daar hebben we een gevoel van thuiskomen. Zo vertrouwd voelt onze camper al. Marja is best wel moe en gaat direct douchen en drinkt even later nog even een mok koffie. Ik schrijf nog even in mijn dagboek en spoel daarna de dag van me af. Moe ben ik beslist niet, maar wel heel voldaan. Dit was een dag met een gouden randje.

DAG VIJFENZESTIG WOENSDAG

Om 9 uur ben ik klaarwakker en door het dakraam van de camper zie ik dat de zon al schijnt. Ik stap zachtjes mijn bed uit en ga in mijn nachthemd buiten voor de camper in het zonnetje zitten. Marja ligt nog heerlijk te slapen net als bijna iedereen hier op het kampeerterrein. Heerlijk rustig dus.

Plankenpadroute

Rond half 11 ontwaakt Marja en gaan we ontbijten. Daarna stappen we op de fiets richting Plankenpadroute. Daar aangekomen stallen we onze fietsen en drinkt Marja bij de kiosk eerst even een beker koffie. Dan starten we de wandeling van 6 kilometer, dwars door de schitterende en afwisselende natuur. We hebben er flink het tempo in.

Op 3/4 van de route gaat het bospad over in een heus plankenpad boven een moerassig gebied. Oeps, we moeten goed uitkijken hoe we onze voeten zetten. Het is vrij smal en de planken zijn ongelijk. Best inspannend, dus we maken daarna even een stop. We drinken water met een beetje siroop. Ik heb altijd water bij me en een miniflesje siroop. Al snel gaan we verder en niet lang daarna zijn we terug bij ons startpunt.

Carpaccio

We hebben zin in een terrasje. Dit is gelukkig vlakbij en even later zitten we beiden aan de cola Light en heb ik mezelf verwend met carpaccio met oude kaas. De toast die ze erbij serveren, raak ik niet aan. Het is een rare tijd om wat te eten, maar dat is geen punt. We gaan vanavond gewoon later eten en ik misschien wat minder dan anders. Heerlijk dat we geen enkele tijdsdruk hebben.

Terug bij de camper aangekomen, nemen we even rust. Het was best pittig qua bewegen vandaag. Het duurt niet lang voor we ons weer capabel voelen om wat klusjes te doen ter voorbereiding van ons vertrek morgen. Toilet legen, water bijvullen, luifel alvast in en afval wegbrengen.

Salade

Dat scheelt morgenochtend weer. Rond 20.00 u gaan we eten. Als het zulk lekker weer is, gaat onze voorkeur uit naar maaltijdsalade. Ik maak deze van ijsbergsla, avocado, een beetje fijn gesneden prei en een paar snacktomaatjes. Daar eten we kalkoenfilet bij. Daarna gaan we even heerlijk Netflixen en gaat onze blik op oneindig en verstand op nul. Het was een fijne actieve dag.

DAG ZESENZESTIG DONDERDAG

Het is weer vertrekdag. We gaan nog even bij de kinderen langs voor een kop koffie en vertrekken daarna richting Assen. Na al die dagen natuur, willen we gewoon even een stad bezoeken. En……. eigenlijk is het ook noodzaak, want de magnesium is op. Ik had een rekenfoutje gemaakt en dacht dat ik genoeg bij me had. Zonder wil ik eigenlijk niet zolang ik zoveel plas.

Omdat ik wat weerstand begon te krijgen tegen het vele plassen, heb ik dit ongemak maar een positieve draai gegeven. Ik plas mijn gewicht uit en reinig op die manier mijn lichaam. Dus…. ik plas me gezond. Tegelijkertijd plas ik ook mineralen uit en die wil ik dus aanvullen.

Uitsmijter

We hebben in Assen dus direct een doel. Het is weer lekker weer en we wandelen met plezier het centrum door, kopen magnesium, een lichtgewicht rugtas en vinden natuurlijk ook weer een gezellig terrasje. Het is lunchtijd en we doen ons tegoed aan een uitsmijter ham/kaas zonder brood. Natuurlijk bestellen we ook allebei een cola light.

We maken nog een stevige stadswandeling en gaan daarna onze boscamping in Norg opzoeken. Het is maar een kwartiertje rijden vanaf Assen en niet veel later staan we volledig gesetteld op een mooie plek midden in het bos. We zijn allebei wat moe en gaan even in het zonnetje liggen.

Alles kan

Wanneer ik daarna op mijn horloge kijk, zie ik dat het alweer 19.00 uur is en ga ik maar eens aan het eten beginnen. Het wordt een maaltijdomelet met spinazie brie en zalm. Het is wel de 2de keer dat we ei eten vandaag, maar dat vinden we niet erg. Ook de spinazie was deze keer niet vers, maar uit een blikje. Het smaakt ons prima.

Na het eten spring ik nog even op de fiets en blijft Marja in de caravan. Maar het is een frisse avond en daar ben ik niet op gekleed. Ik ben snel al weer terug. De rest van de avond oriënteren we ons op de omgeving en maken we wat plannen voor de komende dagen. Plannen die overigens altijd weer kunnen veranderen als dat beter uitkomt. Niks hoeft, alles kan. 

DAG ZEVENENZESTIG VRIJDAG

Het is geweldig om wakker te worden met vogel- en natuurgeluiden. We ontbijten in alle rust en doen even wat kleine klusjes in en aan de camper. Daarna stappen we op de fiets om de omgeving te gaan verkennen. We rijden richting Veenhuizen, waar we het gevangenismuseum bezoeken. Dit is heel indrukwekkend.

Moeilijk

Daarna drinken we weer even wat op een terrasje. Hier heb ik het voor het eerst echt even moeilijk. Ze serveren speciaal Drenths gebak en verse warme wafels met aardbeien of kersen met slagroom. Dit was my guilty pleasure. Het ruikt er ook zo ontzettend lekker. Marja ziet dat ik twijfel. “Je mag best eens een keertje zondigen”, zegt ze. Maar nee, ik doe het niet! Deze verleiding weersta ik.

Eerst wil ik mijn eerste doel bereiken van 85 kg. Dan zal ik misschien wel eens durven toegeven aan zo’n verleiding. Maar wie weet, is mijn behoefte dan ook minder. Voor nu zet ik in mijn hoofd de knop om en geniet ik van mijn cola light. Op de weg terug naar de camping doen we nog even wat boodschappen bij de Coop. We kunnen niet teveel meenemen, want veel bagageruimte hebben we niet op de fiets.

Wijntje

Als we even later de boodschappen hebben uitgepakt, schenk ik voor Marja een rood wijntje in en voor mezelf een vanille cola zero. We nemen er wat geitenkaas bij. Het is al 18.00 uur geweest en we hebben best een beetje trek. Maar ik heb nog totaal geen zin om te gaan koken. Door deze stukjes kaas kunnen we nog wel een paar uurtje door.

Rond 20.00 uur sta ik dan eindelijk in onze minikeuken een heerlijke maaltijd te bereiden. Ik maak de roerbakschotel met gerookte kip. Ook dit smaakt weer goed. Het is 22.00 uur als we uiteindelijk onderuit zakken om even weg te zwijmelen bij een romantische film. 

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG ÉÉNENZESTIG ZATERDAG

Als ik wakker wordt voel ik meteen dat dit een heerlijke écht zomerse vakantiedag gaat worden!

Giethoorn

We gaan op de fiets richting Giethoorn. Het is een super toeristisch plaatsje en erg druk. Zelfs de boten moeten in file varen. Dat heeft op zich ook wel zijn charme, maar wij laten het bootje varen aan ons voorbijgaan en verkennen zelf Giethoorn. We pakken natuurlijk het eerste terrasje wat we tegenkomen. Er volgen later nog meer terrasjes, waarbij we steeds alleen wat drinken. 

Visvariatie

Eind van de middag genieten we van een bakje met visvariatie. Zalmbuik, haring en zalmsnippers. Dit allemaal puur en zonder saus. Terug bij de camper zitten we nog even in het zonnetje en pas tegen negenen ga ik koken. We hadden vanavond tartaartjes met wittekoolrijst met kaas en kruiden. Eenvoudig, maar ongelooflijk lekker.

Horeca

Het was op alle gebied een fijne en geslaagde dag, waarin ik weer niet bezweken ben voor alle verleidingen die aangeboden werden. In zo’n toeristisch oord draait alles om de horeca en staat op iedere hoek wel een ijsboer, een friettent, wordt het lekkerste gebak aangeboden en ruik je de pannenkoekenlucht van verre.

Het kostte me geen moeite om de verleiding te weerstaan, want eigenlijk is het niet echt een verleiding meer. Het is heerlijk om me zo sterk te voelen en precies te weten wat ik beslist niet meer wil. Mijn gezondheid heeft nu de hoogste prioriteit en dat is me alles waard. We genieten nog lang van deze zwoele zomeravond. 

DAG TWEEËNZESTIG ZONDAG

Uitslapen is er niet bij, want de zon staat pal op onze camper en het wordt al snel te warm. Geen punt, want zo is de dag lekker lang.

We stappen al vroeg op de fiets. Onze nieuwe e-bikes fietsen heerlijk en ook al geven ze natuurlijk ondersteuning, we moeten echt nog flink trappen. Als je niet trapt, komt de fiets niet vooruit. Wel kan je ervoor kiezen om je versnelling zo te zetten dat je bijna zonder belasting fietst, maar de trappers moeten blijven draaien. We zijn dus goed in beweging en we genieten van de wind door onze haren en het vrije gevoel.

Zadelpijn

Helaas heb ik wel wat zadelpijn, maar dat is een kwestie van blijven doen en wennen. Ik ben blij als we even neer kunnen strijken op een terrasje. Marja drinkt dan even echte koffie. In de camper hebben we oploskoffie, dus dan waardeer je zo’n lekker bakkie wel. Ik drink (hoe kan het anders) mijn lekkere Colaatje en we genieten van het uitzicht op een drukke sluis in Zwartsluis.

Picknicken

Door het mooie weer zijn er heel veel boten en het is leuk om te kijken hoe de ene boot nog mooier en groter is dan de andere. Als we later weer een stuk gefietst hebben, zoeken we een mooi plekje om te lunchen. Het fietsen zorgt er denk ik toch voor dat ik hier meer behoefte aan heb. Fijn dat dat dan ook kan. We picknicken met de kaas, komkommer en het eitje uit ons meegenomen lunchpakket. 

Leeg

Als we later weer verder rijden, wordt het nog wel even spannend. Onze accu’s lijken bijna leeg te zijn. Er staat flink wat wind en we moeten er niet aan denken om met tegenwind in dit open watergebied zonder ondersteuning te moeten fietsen. Daarom beperken we de hoogte van de ondersteuning maar een beetje en moeten we ons dus wel wat meer inspannen.

Gelukkig bereiken we de camping zonder helemaal op eigen kracht te fietsen. De accu’s leggen we direct aan de lader. Onze camping ligt aan het water en we nemen onze stoelen even mee om daar in het zonnetje naar de passerende boten te kijken.

Salade

Terug bij de camper maak ik een lekker voedzame salade. Op onze borden verdeel ik gesneden ijsbergsla en vervolgens schep ik er een mix van gekookte zalmstukjes, gesnipperde rode ui, snacktomaatjes, sojaboontjes en komkommer over. Daar overheen een heerlijk sausje gemaakt van mayonaise. Dit gerecht past helemaal bij deze zomerse dag.

Ik slik inmiddels al een paar dagen probiotica en mijn stoelgang begint weer op peil te komen. Ik ben nog niet helemaal van mijn opgezette buik af, maar het wordt al wel beter.

Meten

Ik ervaar het als moeilijk dat ik niets weet over mijn gewicht. Ik merk dat ik me best druk maak en bang ben dat ik niet afgevallen ben. Die weegschaal geeft me toch iedere keer de bevestiging die ik nog hard nodig heb. Wel weet ik dat ik echt niets verkeerd doe, alle koolhydraten keurig tel en nooit ‘zondig’. Misschien moet ik me morgen even meten en neemt dat iets van mijn onzekerheid weg.

DAG DRIEËNZESTIG MAANDAG

De wekker maakt ons al vroeg wakker. In de vakantie zetten we natuurlijk geen wekker, maar op de dag van vertrek is dat wel nodig. Want door de stilte om ons heen, worden we anders niet op tijd wakker. We houden niet van haasten, dus nemen de tijd. We eten rustig ons ontbijt. 

Ontbijt of lunch

De lunch sla ik vandaag over. Op andere dagen, wanneer ik het ontbijt oversla, dan lunch ik wel. Op dit moment kijk ik gewoon hoe de dag loopt. In de vakantie wil ik het mezelf zo makkelijk mogelijk maken. Soms haal ik de 16 uur vasten, soms ook niet. Waar ik van baal is dat ik nog steeds het gevoel heb dat ik ben aangekomen, maar misschien is dit helemaal niet zo. Ik zal echt geduld moeten hebben tot we weer thuis zijn.

Weegstress

Vanmorgen heb ik me wel even gemeten. Dit viel mee, maar ook tegen. Ik heb een aantal dagen een heel dikke en harde buik gehad en ben toen aan de probiotica gegaan. Toen was mijn buik echt veel dikker dan daarvoor. Nu is de spanning eraf, maar helaas heeft dit niet geleid tot het verlies van centimeters. Mijn buik heeft nog steeds een omvang van 126 centimeter en ook mijn taille is hetzelfde gebleven met 105 centimeter.

Er zijn in de toiletgebouwen van de campings geen grote spiegels, dus ik kan mezelf ook niet bekijken zoals ik thuis doe. Dan zie ik iedere verandering van mijn lichaam. In de kleding die ik op vakantie draag voel ik me ook wel minder flatteus en dat speelt misschien ook wel mee. Misschien zit het allemaal wel tussen mijn oren hoor. Maar het houdt me wel heel erg bezig.

Naar huis?

Het is zelfs zo erg, dat Marja vandaag voorstelde om een dag naar huis te rijden, zodat ik me kan wegen. “En dan neem je de weegschaal toch maar gewoon mee in de camper?” stelde zij voor. Als ik me dan direct ook in de camper weeg, dan weet ik of er veel verschil is met als de weegschaal in de (niet waterpas) camper staat. Maar ruim 2 uur naar huis rijden, een verloren dag en onnodige kilometers, gaat me te ver.

We gaan gewoon op weg naar onze volgende (boeren)camping in Wijster. Een prachtige tocht door het mooie Drenthe. We zijn al aardig bedreven in het rijden en manoeuvreren met de camper en voelen ons beiden heel ontspannen achter het stuur. 

Zomermarkt

Met gemak trotseren we heel smalle weggetjes en genieten volop. We komen onderweg een leuke zomermarkt tegen. Er worden veel ‘gezonde’ streekproducten aangeboden, zoals honing, stroopwafels, gedroogd fruit, dressings, jam, etc. Het ziet er allemaal zo lekker uit. Gelukkig heb ik geen moeite meer met het weerstaan van alle producten die aangeboden worden op zo’n markt.

Het is niet zo dat het me niet lekker lijkt. Voor mijn hoofd is het soms nog wel steeds een verleiding. Maar daar wil ik mijn lichaam gewoon niet meer mee vergiftigen. Het is zelfs zo erg dat ik me kan verbazen als ik iemand die net zo dik of dikker is dan ik ben van alles naar binnen zie werken. Dit terwijl ik me realiseer dat ik dit zelf ook altijd deed en de mensen dit bij mij ook gedacht kunnen hebben. 

Wereldplaatsen

We gaan langs bij Egypte, Moskou, Petersburg en Canada. De laatste wereldplaats, Engeland, slaan we over want de moeheid slaat een beetje toe. We gaan richting camping. We staan bij een boerderij en het is er allemaal heel goed geregeld. We hebben een mooie en ruime plaats en de sanitaire voorzieningen zijn prima. Na alles even verkend te hebben, ga ik koken. We eten weer een snelle maaltijd uit de zomerspecial.

Spannend!

We staan niet zomaar op deze camping in Wijster; iets verderop woont mijn zoon met zijn gezin. Morgen brengen we de dag met elkaar door. Daar verheugen we ons heel erg op. ’s Avonds gaan we uit eten in een pannenkoekenhuis, favoriet bij mijn kleinkinderen van 5 en 6. Voordat mijn zoon ging reserveren heb ik zelf online op de kaart gezien dat er ook voor ons geschikte dingen worden geserveerd. Meer dan genoeg zelfs!

We zijn goed voorbereid, maar ik merk dat ik het wel spannend vind. 

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG ZEVENENVIJFTIG DINSDAG

Vandaag is het vertrekdag. Het waait flink en het regent. We haasten ons dus niet om weg te komen. We ontbijten laat en op ons gemak. De yoghurt moet op. In het begin had ik hier niet genoeg aan. Of misschien zat dat idee ook wel tussen mijn oren. Nu is het een stevig ontbijt waar ik tot aan het avondeten op kan functioneren. 

Bijvullen

We rijden richting Doorn. Het is maar een klein ritje van een uur. Helaas regent het nog steeds. We nemen daarom geen toeristische route, maar gaan recht op onze bestemming af. Nou ja….. niet helemaal rechtstreeks. We maken nog een stop bij de AH, want onze kast en koelkast moeten goed gevuld blijven. Anders gaan we de mist in. Het is een sport om precies dat te kopen wat we kunnen bergen met onze beperkte ruimte.

Trainingspak

Bij aankomst op de 2de camping van onze reis, staat de camper snel en zitten we in no-time met onze Air Up flesjes buiten te genieten. Want…. eindelijk is het droog en de temperatuur is heel aangenaam. Ik draag vandaag voor het eerst sinds jaren een trainingspak. Dit heb ik jaren geleden na een lijnpoging gekocht en lag nog nieuw in mijn kast. Want al snel werd ik zwaarder en paste het niet meer. Nu dus wel!

Ik voel me er qua uiterlijk nog niet zo comfortabel in, maar oh, wat zit het heerlijk. Marja heeft me verzekerd dat het echt kan en ik er niet als een opgestopte worst uitzie. Sterker nog, ze vindt het me leuk staan.

Opgezet

Mijn buik is al een paar dagen vooral in de avond opgezet. Ik maak me daar zorgen om. Kom ik aan? Of verdraag ik bepaalde producten niet goed? Ik neem contact op met Matty die me weer uitgebreid informeert en adviseert. Allereerst raadt ze me aan om een (goede!) probioticakuur te gaan doen. Dan krijgen de gezonde bacteriën in mijn darmen weer de overhand.

Na al die jaren te veel koolhydraten (en vooral veel suiker) te hebben gegeten kan dat evenwicht behoorlijk zoek zijn, legt ze uit.  Wel een beetje lastig te vinden nu i.v.m. onze vakantie, maar een beetje stad heeft wel iets van een vitamineshop. Daar komen we vast nog wel een keertje.

Nasi 

Ik maak de heerlijke nasi uit de zomerspecial. De pindasaus laten we even voor wat het is. Zo slecht als de dag qua weer begon, zo lekker eindigt hij. We gaan nog even fietsen. Morgen gaan we er ook weer op uit met de fiets. Nu eerst slapen

DAG ACHTENVIJFTIG WOENSDAG

Vanmorgen kwamen we niet goed op gang. Marja komt denk ik de man met de hamer tegen (juist) nu er rust is. Die rust kan zij nog niet ervaren. Er is ook zoveel gebeurd de laatste maanden. Ze ondervindt nog niet veel meer energie. Ze weet dat het tijd kost, maar dat betekent niet dat het makkelijk is. Het is het waard omdat ze uiteindelijk meer energie zal gaan krijgen. Marja wil vandaag bij de camper blijven.

Bij mij is het zo anders. Ik heb al zoveel meer energie. Of beter gezegd, andere energie. Met mij gaat het goed. Maar ja, onze redenen en doelen zijn ook zo verschillend. Ik merk wel dat ik het heel erg vind de controle over mijn gewichtsverlies kwijt te zijn. Ik word onzeker. 

Etiket

Vanmorgen stond er een  artikel van The New Food op Facebook over koolhydraten tellen. Dit maakte me wat verward; doe ik het wel goed, nu ik niet meer vanuit de startgidsen eet. Matty vertelt me dat de koolhydraten die op verpakkingen aan worden gegeven vaak niet kloppen en adviseerde mij de koolhydratenlijst van TheNewFood te gebruiken. Vanaf nu ga ik dat ook doen.

Haring

Ik start mijn dag met een lunch en heb dan 16 uur gevast!  Daarna ga ik een stukje fietsen. Het is echt genieten met de nieuwe vouw-e-bike. Ik rijd een mooie route door de bossen en kom uit in Driebergen, waar een gezellige markt is in een leuk centrum. Als ik voorbij een viskraam loop ruik ik de haring. Deze kan ik niet weerstaan en even later zitten er dan ook 2 in mijn tas voor “thuis”. 

Even later lonken aardbeien naar me die ik voor een koopje bemachtig. Lekker en goed voor Marja. Wat ze vandaag niet opeet, ga ik pureren en invriezen in ons kleine campervriezertje. Na nog allerlei aankopen weerstaan te hebben, zoek ik mijn fiets weer op en rijd ik via een mooie route terug naar de camping. Ik eet meteen mijn 2 haringen op. Mmmmmm wat is dat toch lekker. En zo gezond!

Droog

Marja voelt zich weer iets beter en de middag verloopt verder gezellig in en om de camper. Vanavond staat er Courgette spaghetti met kipgehakt en een paar snacktomaatjes op het menu. We strooien hier nog wat kaas over en het is weer smullen geblazen. We hebben het vandaag droog gehouden en de temperatuur was goed. Alleen verlangen we zo naar de zon. Het ziet er nu zo somber uit. Gelukkig zijn de voorspellingen goed.

DAG NEGENENVIJFTIG DONDERDAG

Het heeft de hele nacht hard geregend. We vonden dat best wel spannend, want zou onze camper wel waterdicht zijn onder deze heftige omstandigheden? Gelukkig bleef de schade beperkt en sijpelde het alleen wat bij de achterdeuren en de schuifdeur. Beiden was geen probleem omdat het water direct weer naar buiten gaat. Ook de plek die eerder een probleem gaf en inmiddels is gerepareerd, heeft het gehouden. 

Rust

Aangezien er ook de hele dag regen is voorspeld, slapen we heerlijk uit en ervaren we deze rust ook als prettig. We gaan rond 13 uur brunchen. De rust biedt ook de tijd om eens na te denken hoe we onze vakantie nu voort willen zetten.  Nu Marja zo moe is en rust nu eigenlijk belangrijker is dan zoveel mogelijk zien en beleven, besluiten we om onze geplande wereldreis uit te stellen.

We zullen straks na de vakantie zeker nog regelmatig met de camper weggaan en dan kunnen we ook nog per weekend steeds een andere wereldplaats aan doen. Het komt ook beslist niet alleen op dit seizoen aan. Misschien wordt het wel een jarenplan? Het geeft ons voor de toekomst in ieder geval een leuk doel. Voor nu passen we onze plannen aan en alleen de komende 2 campings die al geboekt zijn staan vast.

Snacken

Het geeft rust dat de kogel door de kerk is. Het blijft ondertussen maar regenen en we vermaken ons best in de camper. Puur voor de gezelligheid besluiten we rond 16 uur toch even te snacken en we doen dat met een slablaadje en eiersalade van Johma. Mmmm dat is lekker zeg. Het voelt als zondigen, maar dat is het niet. Dit is zo’n dag dat je gewoon behoefte hebt aan iets extra’s.

Beweging

Om 19.00 uur is het eindelijk droog en kunnen we nog even gaan wandelen. Voor mij is dat een must, want zo’n hele dag zitten, doet mijn lijf geen goed. Ik heb gewoon beweging nodig. Daarna smaakt het eten ook altijd weer lekkerder. We eten ijsbergsla, kipkebab met sojaboontjes en knoflooksaus. De voorraadkast is bijna leeg en morgen gaan we op weg naar onze volgende bestemming weer even boodschappen doen.

Ik gebruik de PDF’s van de verschillende gidsen om recepten te zoeken. Ik merk wel dat we wat aparter en gevarieerder eten als we onze maaltijden met die recepten maken. Maar we willen het ook af en toe zonder recept doen, en dat is gelukt!

Friet 

Ik durf best te zeggen dat het me verbaast dat het met de zeer beperkte inhoud van de kleine voorraadkast en de nog kleinere koelkast toch lukt om volledige gezonde maaltijden op tafel te zetten. Wanneer ik eerder kampeerde (en dat is lang geleden) dan koos ik altijd voor de foute dingen. Friet halen met kroketten, berenklauw of frikandel. Pizza of Chinees bestellen. Na een vakantie was ik dan ook altijd kilo’s aangekomen.

DAG ZESTIG VRIJDAG

Vandaag is het vertrekdag. Op de vertrekdag eet ik voor het gemak yoghurt. Dan is er niet zoveel afwas. Dit komt ook mooi uit, want we blijven steeds minimaal 3 dagen op een camping en zo kom ik niet boven de 3 keer per week. 

Wanneperveen

Ruim op tijd zijn we klaar en verlaten wij de camping. Op naar Wanneperveen bij de Weerribben. Het is vandaag droog, dus we genieten van het ritje door de natuur. We hebben al even gegoogeld naar een supermarkt in de buurt waar we makkelijk met onze camper kunnen parkeren.  In Genemuiden slaan we weer voor 3 dagen boodschappen in en daarna vervolgen wij de mooie route naar onze derde camping.

Het kost even wat moeite om de camper op zijn plaats te krijgen door het drassige grasveld waar we overheen moeten, maar uiteindelijk staan we op de aangewezen plaats. We zijn inmiddels al zo geoefend en op elkaar ingespeeld dat we al snel met een drankje voor de camper zitten. Het blijft somber weer, maar het is droog en 20 graden.

Honger

Voor het eerst sinds lange tijd heb ik een soort hongergevoel. Ik moet echt even iets eten. Het wordt avocado met verse makreelfilet. Ik geniet ervan en het onbestendige gevoel in mijn maag is weer helemaal weg. Marja heeft daarentegen helemaal geen trek, maar neemt op mijn aanraden toch even een paar blokjes kaas. We kijken nog wat rond en zitten nog even aan het water naar de langsvarende boten te kijken.

Couscous

Rond 20.00 uur ga ik koken. Deze keer bloemkool couscous met kipstukjes en brie. Dat gaat er bij ons beiden goed in.  We zijn er inmiddels achter dat het voor Marja beter is om wat vaker kleine porties te eten. Direct na het eten voelt zij zich redelijk goed, maar als de tussenpozen te lang worden, gaat het minder met haar. In de avond geniet zij af en toe van een rood wijntje en haar nootjes staan ook altijd op tafel.

Vrij direct na het eten gaan we even douchen. Dan hoeven we er straks niet meer uit. Morgen zijn we van plan naar Giethoorn te fietsen. Het is nog even afwachten of we dit leuke plaatsje te voet of met de boot gaan verkennen. Wanneer de boten erg vol zijn met toeristen vinden wij dat nog niet veilig. We zullen het zien morgen.

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG VIERENVIJFTIG ZATERDAG

Jaaaaa, het is vakantie! We staan bijtijds op, ontbijten met spiegeleieren, spek en brie. Daarna aankleden, spullen uit de koelkast halen, alles afsluiten en weg. Heerlijk 3 weken vrij! Vóór vertrek weeg ik me nog even en meet ik mijn omtrek. Ik weeg 95.3 kilo. Mijn buik is 126 cm, mijn bovenbeen 65 cm, mijn taille 105 cm en mijn bovenarm 39 cm. Dit alles gemeten op de dikste plaatsen.

De weegschaal gaat niet mee. Ik ben ontzettend benieuwd of ik ga voelen dat ik gewicht kwijtraak en of de centimeters zullen afnemen. Na al die weken zo gefocust te zijn op mijn gewicht, vind ik dit het allermoeilijkste van de vakantie. Het voelt alsof ik de controle kwijt ga raken. Maar… aan de andere kant weet ik ook dat we het qua eten gewoon goed gaan doen en de centimeter gaat mee.

Voorraad

Het koelkastje van de camper proppen we vol met etenswaren voor de eerste 3 dagen. Meer voorraad lukt niet. Maar dat is geen punt We hebben onze fietsen mee en kunnen dus makkelijk boodschappen gaan doen zolang we niet in de middle of nowhere staan. Op mijn telefoon staan de PDF’s van de boeken met heel veel lekkere recepten. We hebben ook het vastenboek bij ons. Ik denk dat ik aan vasten toe ben.

De eerste camping

We starten onze vakantie op een camping dichtbij huis, omdat Marja nog iets moet doen voor haar werk. Hoewel het weer vandaag een beetje tegenvalt en het af en toe regent, gaan we er toch even op uit. De temperatuur is heerlijk. Dat is het fijne van weg zijn met de camper. Je bent op momenten buiten waarbij je als je thuis was binnen zou blijven.

De dag is om gevlogen en ik ga het eten klaarmaken. Marja heeft nog even geluncht vanmiddag met de salade die over was van gisteren, maar ik heb vanaf het ontbijt niets anders gehad dan water en een mok thee. En gek genoeg vraagt mijn maag nu nog niet eens. Maar als ik eenmaal bezig ben met het eten, dan krijg ik wel trek. Het is mijn favoriete gerecht tot nu toe. Kipshoarmaschotel met knoflooksaus: een genietmomentje.

DAG VIJFENVIJFTIG ZONDAG

Onze eerste nacht op de camping was behoorlijk nat. We vinden de regen op ons camperdak heel gezellig klinken. Maar als het de volgende ochtend nog regent, wordt het natuurlijk wat minder. Alhoewel……. het geeft ons wel een alibi om even lekker uit te slapen. Het is ook nog heerlijk stil rondom ons heen.

Geen honger

Om 10.30 uur breekt de zon door en springen wij uit bed. De dag kan beginnen. Het is direct heerlijk warm. We ontbijten beiden op ons gemak en gaan daarna fietsen. De lucht betrekt alweer, maar de temperatuur blijft heerlijk. We maken dan ook een mooi tochtje en de beweging en de buitenlucht doet ons goed. Rond lunchtijd zijn we weer terug, maar geen van beiden hebben we ergens behoefte aan. 

De zon is weer doorgebroken en we nestelen ons heerlijk voor de camper. We hebben allebei geen zitvlees, dus al snel begint het weer te kriebelen. We gaan aan de slag met het schoonmaken van de luifel. We sluiten de tuinslang aan op het waterkraantje van de camping, spuiten de luifel in met een sterk schoonmaakmiddel en gaan aan het boenen met borstels en schuursponsjes. Ik bruis van de energie.

Kippendijen

Rond 19.00 uur verbazen we ons er allebei over dat we nog steeds geen behoefte aan eten hebben. Maar ik ga wel koken. Ik vind dat zo leuk in dat kleine camperkeukentje. Dat is zo praktisch. Je hebt alles direct bij de hand. Het wordt broccoli met kippendijen, in een roomsaus. Het is nog steeds lekker weer als we om 19.45 uur gaan eten. Wat is het toch heerlijk om buiten te eten. We hebben nu al een echt vakantiegevoel. 

Deelvasten

Ik ga nu eens kijken of ik na het avondeten niets meer kan eten en dan de volgende dag pas te beginnen met de lunch. Vaak gebeurt dit eigenlijk al. Het enige is dat ik er nog niet op durf te vertrouwen dat ik dit als ik straks weer ga werken ook vol kan houden. Kan ik wel presteren zonder eten, vraag ik me nu af? En direct denk ik: “Waarom niet? Het gaat nu toch ook. Ik voel me nu toch ook niet slap of bibberig?

Mijn maag vraagt toch eigenlijk nooit meer om eten”? Maar ik hoef me hier ook helemaal niet druk om te maken. Want als het een keer niet uitkomt, dan kan ik ook gewoon wel ontbijten. Dat is het fijne van deze aanpak. Er kan zoveel en je bepaalt zelf hoe, wat en wanneer. Dit uiteraard vanuit een verstandige en gezonde ‘ketokeuze’.

DAG ZESENVIJFTIG MAANDAG

Marja moest er al vroeg uit en na een ontbijt op bed, werd zij opgehaald om naar een werkmeeting te gaan, ze kon daar niet onderuit helaas. Zelf ben ik helemaal in vakantiestemming. Ik blijf nog even liggen en geniet van de immense stilte om me heen waarin ik slechts vogels hoor zingen en eenden hoor kwaken. Als ik opsta, bouw ik in bed weer om tot zithoek en ga ik op mijn gemak douchen en aankleden. 

Deelvasten 

Ik verdiep me in de vastenspecial. Voor Marja is dit voorlopig nog niet aan de orde, maar ik ga hier denk ik wel mee starten. Mijn lichaam geeft aan dat het eraan toe is. Ik moet wel van mijn overtuiging af dat het niet goed is om een maaltijd over te slaan als je wilt afvallen. Ik heb altijd gehoord dat “de schoorsteen moet blijven roken” omdat je anders niet verbrandt. Dit blijkt dus gewoon niet te kloppen.

Ik brunch met een koud restje van de broccolischotel met kip van gisteravond. En dat smaakt me prima. Mijn vriendin komt even op bezoek. We drinken samen wat en ik laat haar een stukje van de omgeving zien. Daarna gaan we even in het Stadshart van Zoetermeer shoppen. Ik mis nog net een paar handigheidjes voor de inventaris van de camper die ik mooi nog even kan aanschaffen. 

Taart

De boodschappen zijn snel gedaan en natuurlijk strijken we nog even neer op een terrasje. En hoe kan het anders, ik neem mijn dagelijkse colaatje. “Neem gerust iets bij jouw koffie hoor, als je daar trek in hebt. Ik taal er echt niet meer naar!”, verzeker ik haar. Mijn hoofd weet nog dat ik taartpunt lekker vond, maar het water loopt me niet meer in de mond. Het doet me weinig tot niets als mijn vriendin wel taart eet.

Ik vertel haar bijna trots dat ik ook rustig aan ga beginnen met vasten en leg haar uit hoe dit werkt. Dan komt er ineens een kennis van mij langs. We hebben elkaar alweer een hele tijd niet gezien. “Wat zie jij er goed uit” zegt zij en ik glim van trots. Een ander kan het dus al aan me zien. Wat geweldig. Halverwege de middag ben ik weer alleen op de camping en belt Marja dat haar werkdag er op zit. Haar vakantie kan beginnen.

Wereldreis

Morgen gaat onze wereldreis door Nederland echt beginnen. Onze eerste stop wordt Doorn. Hier hebben we al een camping besproken. Onze eerste wereldplaats wordt Austerlitz. Daar gaan we natuurlijk de piramide beklimmen. We blijven drie nachtjes, want in de omgeving van de Heuvelrug is veel te zien en te doen. Het plan is om maximaal drie dagen op een locatie te blijven.

Onderweg zullen we steeds even een supermarkt bezoeken. Voor vanavond is er nog voldoende in de koelkast. Ik maak vanavond een maaltijdomelet. Goed gevuld, met room, kruiden, spinazie en zalm. We eten niet te laat, zodat we nog even kunnen gaan fietsen. Het is nog zo heerlijk lang licht en de temperatuur is lekker.

Schuren

Ik geniet ervan dat, als ik fiets, mijn bovenbeen niet iedere keer meer tegen mijn buik aankomt. Dat vond ik altijd zo vervelend. Om dat te voorkomen, zette ik mijn zadel dan altijd veel hoger, maar dat fietste erg onveilig. Nu kan ik gewoon met mijn voeten bij de grond en fiets ik comfortabel. Ook het dichtmaken van mijn schoenen gaat veel makkelijker en kan ik gewoon staande doen, terwijl ik eerder moest gaan zitten.

Je weet wel, met mijn benen wijd, omdat mijn buik in de weg zat. Dat hoeft dus niet meer. Ook wilden we voor de camper niet al te grote en lichtgewicht standenstoelen die dan probleemloos opgeruimd kunnen worden. Die stoelen zijn belastbaar tot 100 kg en nog geen 8 weken geleden zat ik daar met mijn 106.7 kg dus flink boven. Doordat het afvallen snel is gegaan, hebben we deze stoelen toch kunnen kopen.

Irritant

Eigenlijk ervaar ik alleen het vele plassen als irritant. Ik weet dat ik iedere keer gewicht uitplas en ben daar blij mee, maar ik ben zo’n zeikerd geworden. Iedere wc is voor mij. Trouwens ook menige boom of struik heb ik ook al ‘bemest’. Het komt bij mij ook ineens en ik kan het dan ook echt niet meer ophouden. Ook ’s nachts moet ik er minimaal twee keer uit. Ik slaap direct weer verder hoor, dus het klinkt erger dan het is.

Spannend

Ik merk dat ik het wel spannend vind om nu zelf verder te gaan na de startgidsen. Doe ik het allemaal goed? Maar we maken ons niet echt zorgen over het eten in de vakantie. Het schijnt bij veel mensen een valkuil te zijn, omdat oude gewoontes dan net wat meer aan je trekken.

We zijn al best wat mogelijke valkuilen tegengekomen, maar we zijn er gelukkig nog niet ingestapt. Dus als het bij verdriet en onder stress niet gebeurde, zal het ons ook nu vast gaan lukken om vast te houden aan onze koers. Of krijgen ook wij last van die verleidingen?

Gezondheid verbeterd