Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt.

Buiten de deur

Vinz (11) en Senn (9) eten nu al ruim een half jaar keto met mij mee. Vorige week vertelde ik (in deel 1) wat ze hier thuis zoal eten. Deze week wil ik meer vertellen over hoe het buiten de deur gaat. Dus op school, als ze ergens anders spelen, bij het sporten of als we een dagje weg zijn naar bekenden of onbekenden, en in andere situaties. Ik krijg daar veel vragen over en deel graag mijn ervaring tot nu toe.

Keto eten op school

Ik wil beginnen met een algemeen advies. Door onwetendheid en onbegrip – op school, bij klasgenootjes en bij vriendjes – zullen er waarschijnlijk opmerkingen komen. Omdat Vinz en Senn ook weten waarom ze zo eten, was het meestal makkelijk hier antwoord op te geven. Soms ontstond een discussie. Ik heb de jongens mee gegeven: je hoeft de discussie niet aan te gaan, je hoeft je niet te verdedigen! Dit is onze keuze.

Senn vond de vragen en het gestaar naar zijn lunchtrommel lastig in het begin. Toen ik opmerkte dat dat gestaar vast kwam omdat hij altijd zulke lekkere dingen bij zich had, terwijl zij elke dag dezelfde saaie boterhammen mee hadden, werd hij er wat losser in. In het vervolg als er weer iemand naar zijn lunch zat te loeren, legde hij vol overgave uit wat hij mee had, hoe het smaakte en hoe ik dat had gemaakt. Dat hielp!

Eten op school en ‘schoolbeleid’

Er zijn vaak regels wat betreft snoep en drinken die geen probleem zijn. Gezonder dan keto kan bijna niet, dus dat zou moeten passen dacht ik … Maar er waren toch leerkrachten die er iets van vonden. Mijn tip: ga de discussie niet aan! Vooral wanneer het gaat over voeding en schoolbeleid. Doe het niet: verspilling van energie! Ik heb één keer uitgelegd waarom Vinz en Senn ook op deze manier eten en daar heb ik het bij gelaten.

Als ze daarna thuiskwamen met de mededeling dat een leerkracht weer een opmerking had gemaakt over de inhoud van de lunchtrommel, reageerde ik daarop door de dag erna iets wat nóg lekkerder was en vooral nóg meer buiten het beleid valt mee te geven, zoals frika’s. Op school hadden ze al snel door dat ze het ermee moesten doen en de opmerkingen van hun kant stopten vanzelf.

Tussendoortjes mee naar school

De tussendoortjes naar school zijn wat beperkt. Bij Vinz op school zijn ze vrij makkelijk, maar bij Senn houden ze écht vast aan ‘alleen groente of fruit’. Vinz en Senn zijn beiden gelukkig dol op snackgroente: van die kleine tomaten, paprika’s en komkommers. Ik combineer dat dan vaak met wat aardbeien, meloen, wortel en blauwe bessen. Om te drinken hebben ze altijd gewoon water bij zich en dat zijn ze ook gewend om te drinken.

Traktaties waren in het begin lastig voor de jongens: de verleiding was dan toch groot, of ze wilden niet ‘nee zeggen’. Maar ze merkten al snel dat ze zich minder fijn of zelfs ziek voelden na zo’n traktatie. Ze wilden het op een gegeven moment echt niet meer. Tegenwoordig hebben ze speciaal bifi-worstjes op school liggen voor de jongens, voor als er een keer getrakteerd wordt. 

Lunch mee naar school

De lunch is mijn favoriete maaltijd om te maken. Ik wil er wel duidelijk bij vermelden dat dit mijn/onze ervaringen zijn en niet ‘hoe het moet’. Zo houd ik ervan uitgebreid te koken, maar het hoeft niet. Je kunt de lunch ook heel simpel houden. Wat betreft de kosten ben ik goedkoper uit voor ons eten, sinds de jongens meedoen met keto. Dat zit hem vooral in alles wat je laat staan en dat we met minder eten sneller verzadigd zijn.

Voor de lunch beleef er plezier aan om steeds weer nieuwe dingen te proberen. De ontbijt&lunchspecial is hierbij een fijne inspiratiebron waar ik bijna dagelijks recepten en tips uit haal. Alles is simpel en snel te maken. De jongens genieten van hun lunch en geven zelfs aan niet meer terug te willen naar elke dag boterhammen! Hieronder een lijstje van wat ik zoal meegeef. Ik maak vaak extra porties die ik invries (staat aangegeven).

• Een simpele omelet of gebakken ei met kaas, opgerold en in stukken gesneden. Heel eenvoudig en voedzaam. Ook in te vriezen.
• De tosti uit startgids deel 2 (meer maken en porties invriezen).
• Eiwraps (ontbijt&lunchspecial), gevarieerd belegd: de ene keer met kruidenroomkaas, sla, kaas, ham en komkommer, een andere keer met kruidenroomkaas, rucola, salami en rode paprika, of bijvoorbeeld met citroenmayonaise, sla, tonijn en avocado.
• Slawraps: vooral met warme dagen vinden ze deze heel lekker. We doen hier dan vleeswaren, kaas en komkommer in of we kiezen voor vis zoals zalm, tonijn of makreel.
• Pannenkoeken komen hier zowel in het ontbijt als in de lunch terug. Voor de lunch kiezen we dan vaker voor een hartige pannenkoek met spek, kaas en champignons (meer maken en porties invriezen).
• Bakje vol met daarin onder andere: kaas, worst, brie met walnoten, bockworst, rookworst, cervelaat, komkommer, tomaat, paprika en ei.
• Kaaswafeltjes uit de vastenspecial met suikervrije tomatenketchup (Heinz 0%).  (ik bak er vaak meerdere tegelijk en vries ze per stuk in)
• Fijne rundvleessalade uit de zomerspecial met daarbij ei, komkommer, tomaat en soms een augurk gewikkeld in vlees.
• Komkommerbroodjes uit de ontbijt&lunchspecial.
• Omelet met van alles erin wat ‘op’ moet.
• Cheesecakejes uit de ontbijt&lunchspecial (ik bak er vaak meerdere tegelijk en vries ze per stuk in).
• Quiches: broccoli-geitenkaasquiches, kaas-groentequiches, ham-preiquiches en kipquiches allemaal uit de ontbijt&lunchspecial. Ook maak ik vaak quiches van avondeten dat over is of van groenten die ‘op moeten’. Ik voeg hier simpelweg wat kaas, eieren, peper en zout aan toe.
• Scones uit de ontbijt&lunchspecial, deze zijn echt een groot favoriet bij de heren, lekker met jam en mascarpone (meer maken en porties invriezen).
• Ontbijtkoek uit de ontbijt&lunchspecial, met een dikke laag roomboter (meer maken en porties invriezen).
• Gehaktbrood uit de ontbijt&lunchspecial (meer maken en porties invriezen).
• Gehaktballetjes in diverse variaties: gehaktballetjes uit de ontbijt&lunchspecial, de gehaktballetjes die eigenlijk horen bij de spaghetti met balletjes in tomatensaus uit de vastenspecial of de Zweedse gehaktballetjes uit de stamppotspecial (meer maken en porties invriezen).
• Kleine kipspiesjes (gebakken kipstukjes op een stokje) (meer maken en porties invriezen)..
• En tot slot de absolute winnaar: frika’s! Ook koud erg lekker, het recept staat op de website van TheNewFood. Meer maken en porties invriezen!
• Vaak doe ik er ook nog iets van een gekookte ei bij, plakjes worst, wat rauwkost, of wat nootjes.

Slim plannen!

De lunchtrommels van Vinz en Senn zien er dan misschien mooi uit, maar het is niet meer moeite als voorheen. Ik maak veel in het voren. Elke week plan ik een kookochtend of avond, net wanneer het uitkomt. Vandaag heb ik de ei tosti uit startgids deel 2 gemaakt. Ik heb er 10 gemaakt, dit is voor 5 dagen lunch. Ze krijgen deze twee dagen mee naar school er blijven er dan 6 over die ik invries.

Als avondeten hadden wij vandaag spaghetti met balletjes in tomatensaus uit de vastenspecial. Ik maak extra balletjes en die vries ik in. Als ze pannenkoeken mee naar school willen, maak ik dit ook voor 2 dagen. Vaak eten we zondags dan pannenkoeken en zorg ik dat er extra zijn om op maandag mee naar school te nemen. Kaaswafeltjes hetzelfde verhaal, als ik ze ga maken, maak ik er extra die we kunnen invriezen in porties.

Op deze manier is er altijd voorraad wat makkelijk te pakken is. Vinz en Senn zijn goede eters, ze hebben er graag dan ook wat worstjes, kaasjes, komkommer, paprika of tomaatjes bij. Dit is snel klaargemaakt. Het is vooruit denken en plannen en juist dat geeft een chaoot als mij veel rust.

Op stap

Buiten de deur kun je veel te eten krijgen, maar vrijwel niets is keto. Voorbereiden is daarom heel belangrijk. Waar ga je heen, wat is daar te koop en wat neem je zelf mee? Feestjes waar wij als gezin heen gaan zijn makkelijk. Vinz en Senn weten wat ze wel en niet willen, ze weten ook dat er in mijn tas altijd iets voor ze in zit van nootjes of cheesepops. Vaak maak ik ook taart speciaal voor ons. Ze komen niks tekort.

Als ik met vriendinnen en kids weg ga dan sluit ik het vaak van tevoren kort. Wat doen jullie: ga je daar eten halen, of neem je wat mee… Dan kan ik mijn strategie hier op aanpassen. Maar al mijn vriendinnen weten inmiddels van ons eten. Tegenwoordig maak ik zelfs vaak voor iedereen de lunch, omdat de andere kinderen zaten ’te kwijlen’ bij Vinz en Senn hun lunch en dan ook geen eigen meegenomen boterhammen meer wilden.

Op bezoek 

Kinderfeestjes is lastiger: ik geef ze altijd iets lekkers mee wat binnen onze leefstijl past, zoals een opgerolde pannenkoek. Verder vertrouw ik inmiddels op mijn kinderen dat ze hierin een verstandige keus maken. Lukt ze het een keer niet, dan is dat jammer en de volgende keer beter. Zelf voelen ze al snel dat het niet verstandig was om dit te doen. Zie dit als leermoment voor iedereen. Het moet geen strijd en straf worden. 

Op bezoek bij familie en dan vooral de oudere generatie: dat blijft een uitdaging. Zij zien het vaak toch als ‘abnormaal’ en ‘zielig’. Regelmatig proberen ze de jongens iets ‘extra’s’ te geven, meestal snoep. Dat is in het begin regelmatig misgegaan, maar tegenwoordig bedanken ze er meestal zelf voor. We zijn natuurlijk supertrots op de jongens! Wie weet leren ze zo ook deze oudere generatie iets.

Sporten

Als er serieus gesport is, zoals na de voetbaltraining, dan heeft Senn honger. Hij krijgt niets mee, maar eenmaal thuis krijgt hij dan een smoothie voor wat extra proteïne. Ik houd als basis de smoothies aan uit de ontbijt&lunchspecial en varieer hier regelmatig mee. Vóór het sporten heeft hij niets speciaals nodig, geen extra koolhydraten dus. Op keto kun je juist heel goed presteren!

Als de jongens bijvoorbeeld naar het zwembad gaan dan zorg ik er altijd voor dat we zelf een lunch of tussendoortjes meenemen. Gewoon wat ze normaal ook mee naar school krijgen, niets bijzonders verder. Ze genieten er enorm van en klagen niet.

Denk in mogelijkheden!

Toen we hier pas mee begonnen wilde ik alles steeds vers koken. Maar daarmee maakte ik het mijzelf te moeilijk. Tegenwoordig bak ik vaak extra porties om in te vriezen. Heb ik dan bijvoorbeeld een dag geen zin of tijd om een lunchtrommel te maken, dan pak ik zo wat quiches of pannenkoekjes uit de diepvries. Extra porties maken en vooruit denken is belangrijk, zodat je niet voor verrassingen komt te staan!

Aan de andere kant: zo moeilijk hoeft het niet te zijn. De jongens zijn inmiddels helemaal gewend aan keto en dat betekent ook dat ze tussen de maaltijden door nauwelijks meer zin in eten hebben. Ik hoor ze nooit meer vragen om iets. Eten gaat bij ons allemaal dus steeds meer over voeding en niet meer over ‘vulling’. Zij weten en voelen – net als ik – dat dit veel gezonder voor ze is. En dat maakt het alle moeite waard!

Gezondheid verbeterd

Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt. 

De kinderen doen mee

Inmiddels eten Vinz (11) en Senn (9) al ruim een half jaar keto met mij mee. In principe eten ze helemaal volgens de gezonde koolhydraatarme/keto aanpak van TheNewFood. Ik vond het best spannend in het begin. Hoe haalbaar is het? Hoe moeilijk of lastig? En wát gaan ze dan eten? Wat vinden ze er zelf van? 

Allereerst: nu we al enige tijd onderweg zijn, merk ik juist dat het eigenlijk véél makkelijker is dan ik vooraf dacht. En het levert de jongens zoveel op: niet alleen qua gezondheid en gewicht, maar ook mentaal. Het is zó de moeite waard allemaal! Ze willen zelf ook nooit meer anders. Senn weet het heel zeker: “Ik wil nooit meer anders, ik wil me nooit meer voelen zoals eerst én later word ik keto-boer.”

En wát eten ze dan?

Voor wie ook overweegt deze stap te gaan zetten, heb ik een overzicht gemaakt van alles wat ze op dit moment eten. Dus waar ontbijten ze mee, wat nemen ze mee naar school, wat doen we voor het diner, wat eten ze tussendoor, wat drinken ze en hoe doen we het buiten de deur? Een inkijkje in het keto-leven van onze jongens… 

Omdat het een enorme hoeveelheid informatie is, hak ik het in twee stukken. Vandaag geef ik een inkijkje in ons keto-leven hier thuis met de jongens. Volgende week laat ik dan zien hoe we dat doen buiten de deur, dus als we op stap zijn, en wat de jongens meekrijgen naar school. 

Het ontbijt thuis

Ik maak elke week een weekmenu. De jongens kiezen elk per week één keer het avondeten en één keer de lunch op woensdag of in het weekend. Het ontbijt neem ik niet echt op in het weekmenu; veel dingen heb ik gewoon standaard in huis. Ze kunnen aangeven waar ze zelf zin in hebben. Afhankelijk van mijn tijd en wat er in huis is. Inmiddels hebben  Vinz en Senn veel favorieten. 

Vaak maak ik al de avond vooraf hun ontbijt… Een overzicht van ontbijtjes die op dit moment favoriet zijn bij de jongens: 

• Griekse yoghurt met blauwe bessen, suikervrije limonadesiroop en slagroom
• Uitsmijter gebakken eieren met vlees/kaas (meestal ‘wat op moet’)
• Quiches uit de ontbijt & lunchspecial of startgids deel 2 (soms deels met ‘wat op moet’)
• Snelle pitten/zaden crackers uit de startgids
• Snel roerei met véél chorizo uit startgids deel 2
• Pannenkoeken (startgids) met zelfgemaakte jam (thenewfood.nl/jam)
• Pannenkoekenrol met chocoladeboter uit de startgids deel 2 (soms ook met de pudding)
• Eiercake met slagroom en wat fruit, uit de startgids

Lunch thuis

Natuurlijk lunchen de jongens de meeste dagen op school: daar volgende week meer over. Voor de lunch thuis vind ik het soms leuk om er wat meer werk van te maken. Daarbij werk ik ook veel vooruit en vries veel dingen in, zodat ik met één keer koken meerdere keren een lunch kan maken. Vooral de woensdagmiddag maken we er graag een bijzondere lunch van, waar ze dan al naar uitkijken. We kiezen dan dingen als:

• Gevulde paprika uit de ontbijt & lunchspecial
• Spekbakjes met ei uit de ontbijt & lunchspecial
• Warme gevulde tomaten uit de kerstspecial
• Groentetaartjes uit de kerstspecial
• Puddingbroodjes uit de kerstspecial
• Italiaans ei met worst uit de kerstspecial
• Kippenvleugeltjes of –kluifjes uit de vastenspecial
• Pannenkoeken met een saus uit één van de boekjes, vaak heb ik deze dan nog over van de vorige avond
• Soep (één van de vele soepen, warm of koud, uit de soepspecial)

Avondeten thuis

s’ Avonds eten de jongens gewoon ‘wat de pot schaft’. Meestal kook ik uit de boekjes van TheNewFood en soms flans ik zelf wat in elkaar. Een aantal favorieten op dit moment (dat kan over een paar weken heel anders zijn): shoarma en hamburger (Senn) en pizza en pompoenlasagne (Vinz). Ook de preischotel met brie (ovenspecial) en de snelle goulash en satéroerbak (beiden eenpanspecial) eten ze heel graag.

O, en niet te vergeten hun (en onze) allergrootste favoriet: de frika’s! Meestal maak ik er de rundvleessalade (zomerspecial), een groene salade of de röstirondjes uit de vastenspecial bij. Daar zijn ze ook echt dol op. Ik heb van zowel de frika’s als de röstirondjes altijd wel een voorraadje in de diepvries. Als toetjes eten ze graag yoghurt of rood fruit met slagroom.

Tussendoortjes thuis

Vroeger was er van alles en wilden ze van alles. Geen tussendoortjes was ondenkbaar en dat lieten ze dan ook horen! Ik had altijd veel in huis: chips, borrelnoten, mini-Marsjes, Snickers, ijs, popcorn, snoepjes etc. Nu eten ze niet alleen andere dingen, ze eten ook veel minder vaak iets tussendoor. Eigenlijk vragen ze echt zelden om iets tussendoor: ik merk dat er ook bij hen eetrust is!

De enkele keer dat ze wel wat tussendoor vragen is het vaak wat nootjes, wat rood fruit of wat rauwkost met een dipsausje uit de zomerspecial. Of gewoon iets wat ze normaal ook mee naar school krijgen. Meloen is ook erg in trek! Is er iets te vieren dan staat vaak de feesttaart uit de lentespecial op tafel. Inmiddels maakt Senn de taart zelfstandig! De eiercake met fruit en slagroom blijft ook een favoriete traktatie.

Weekend thuis

In het weekend aten we altijd ‘makkelijk’ en dat doe ik nog steeds nu we als gezin keto eten. Het is dan pizza (startgids deel 2 of ovenspecial), shoarmaplate of een hamburger in sla (beiden startgids). Nu met het mooie weer eten we vaak een stukje kip of vlees van de barbecue met een salade uit de zomerspecial. Ik heb ontdekt dat hoe kleiner ik alles voor de salade snijdt, hoe lekkerder ze het vinden. 

Op zaterdagavond hebben we bijna altijd een borrelplank op tafel staan. De ene keer met verschillende kaas- met worstsoorten en een andere keer gehaktballetjes (varianten uit de specials) of kipspiesjes. Ook rauwkost met dipsaus doet het goed. Na de borrelplank vaak nog een kop soep. Meestal maak ik voor het weekend een grote pan soep uit de soepspecial, ook handig voor de lunch!  

Drinken
De jongens drinken nu water (soms met gember of citroen) en thee (veel smaakjes, zoals groene thee, citroen, rooibos en gember). Ook thee van verse munt, eventueel met een kaneelstokje, valt erg in de smaak. En verder hebben we de hele reeks Teisseire limonadesiroop (0%) in huis. Ze maken hier zelf limonade van: steeds een andere smaak. Soms maken ze er een mix van. Vol overgave kunnen ze hiermee bezig zijn. 

Vooral in het weekend, dan maken ze vaak cassis van de cassis-siroop met spa rood. Ze vinden het lekkerder dan de echte cassis. Alleen al het feit dat ze zelf hun frisdrank kunnen en mogen maken geeft ze zoveel plezier en voldoening. Nu met het warme weer maken ze volop zelf waterijsjes van aangemaakte Teisseire limonade. Ook aardbeilimonade met klontjes ijs en stukjes aardbei maken ze graag (zie foto).

Kinderboek

De jongens slikken net als ik dagelijks de door TheNewFood aanbevolen magnesium, vitamine D3 en vitamine K2. Sinds dat hele gedoe met corona geef ik ze ook dagelijks vitamine C, al zou ik daar nu ook wel mee kunnen stoppen. Ze komen niets tekort, dat weet ik heel zeker. Ze zien er beter uit dan voor ze keto gingen eten. Ze zijn gezonder en fitter. Dit gun je ieder kind!

Toen we hiermee begonnen zei ik tegen Matty: misschien is het tijd voor een kinderboek. Maar inmiddels weet ik dat kinderen niet anders hoeven te eten dan wij. Ze eten alles met ons mee, hooguit eten ze wat meer noten en keto-fruit dan ik en vaker yoghurt. De jongens helpen graag met koken en de recepten zijn ook makkelijk door hen te begrijpen en te volgen. Ze kunnen het haast alleen! Keto is kinderlijk eenvoudig!

Volgende week zet ik op een rijtje hoe we het aanpakken buiten de deur. Dus op school, met ergens anders spelen en sporten en als we een dagje weg zijn naar bekenden of in andere situaties. 

Gezondheid verbeterd

Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt. 

Angst

Door de week eet ik nu standaard OMAD (1 keer per dag) en eigenlijk wil ik nog wel een stapje verder gaan en meerdere dagen vasten. Puur om te kijken of dit mijn buik goed zal doen en wat het me verder oplevert. Als je langere tijd niet eet, gaat je lichaam aan de slag met opruimen en herstel, lees ik in de vastenspecial. Het is super goed voor je lijf. Er staat precies in beschreven hoe je het aanpakt, maar ik durfde tot nu toe niet.

Ik vind het spannend om te gaan vasten, zo spannend dat ik het wél heel graag wil maar steeds weer excuses verzin om er niet aan te beginnen. Het is nieuw, ik vind vaak nieuwe dingen spannend en lastig. Maar vooral is het de onzekerheid. Kan ik dit wel? Dagenlang niet eten druist in tegen alles wat ik geleerd heb. Geen eten, geen energie… toch?

Zorgen

Kan ik dan nog wel alles doen wat ik wil, zoals: de lange wandelingen die ik dagelijks maak, baantjes trekken in het zwembad. Kan ik zonder te eten actief blijven? Of heb ik daar te weinig energie voor? Dat eeuwige getwijfel in mijn hoofd maakt me moe en ik heb er zelf last van. Het geeft vooral onrust. Ik deel mijn onzekerheid met Matty die zelf net een paar dagen aan het vasten is. “Ik voel me geweldig!” Verzekert ze me.

Klaar

En dan, van het ene op het andere moment, is het klaar. Ik besluit de volgende dag te starten met vasten. Of eigenlijk: te stoppen met eten. Het is niet de eerste keer dat ik me voorneem om het morgen te gaan doen. Uiteindelijk durfde ik het dan toch niet aan, of had ik er geen zin in. Maar nu voelt het anders. Ik voel me krachtig en overtuigd. Morgen ga ik ervoor! Ondanks de lunchafspraak die ik heb staan voor morgen. 

Als ik de volgende dag wakker word vind ik het erg spannend, maar ik voel nog steeds dat ik dit 100% wil. Ik wil minstens 3 dagen vasten en daarna weer door met OMAD. Haal ik het niet dan is het ook goed. Ik wil het per dag bekijken en spreek met mezelf af dat ik in ieder geval vandaag niet wil eten. Elke dag dat ik het volhoud, is er één en mooi meegenomen.

Dag één

De eerste dag heb ik ’s middags een lunch bij mijn zus. Ook mijn andere zussen zijn er en wanneer er wordt opgemerkt dat ik niets eet komen er vragen. Ik vertel enthousiast dat ik voor de eerste keer een paar dagen ga vasten. Mijn zussen hebben hun twijfels. Je kúnt niet zonder eten, vinden ze. Ik vind het lief dat ze zo bezorgd zijn. Ik heb er geen enkele moeite mee om hen te zien eten, terwijl ik zelf aan een kop thee zit.

Ik zie wel wat op tegen het bereiden van het avondeten, maar ook dat valt reuze mee. Ik ervaar geen honger wanneer de heren aan het eten zijn. Ik neem wel een kop hele slappe bouillon met extra zout. Juist nu is het belangrijk om mijn zouten extra aan te vullen, had ik gelezen. Als ik naar bed ga, verbaas ik me erover dat ik vandaag eigenlijk geen erge honger heb gehad. En qua energie heb ik geen verschil gemerkt. Ik ben blij!

Pannenkoeken

Ik slaap goed en als ik de volgende ochtend wakker word, voel ik me heerlijk. Nog steeds geen honger! Vinz en Senn willen graag pannenkoeken mee naar school. Even denk ik: ai, dat gaat heel erg lekker ruiken. Maar ook dat valt mee. Het maakt me niet onrustig en de lekkere etensluchten triggeren me niet. Ik durf het deze ochtend aan om een extra lange wandeling te maken en dat gaat uitstekend, ik voel me heerlijk energiek.

Maar ’s middags gaat het mis. Ik wil eten! Ik wil écht eten! Ik móet eten! Even overweeg ik om te stoppen. Dit is al een heel mooie prestatie. Maar wil ik echt wel stoppen? Heb ik echt wel zo’n honger? Of is het vooral dat ik mijn eten mis? Ik houd erg veel van eten natuurlijk… Ik neem weer een kop slappe bouillon met extra zout en dat helpt. Ik voel de rust in mij terugkeren. Het ‘gevaar’ is geweken! De rest van de dag gaat het prima.

Krachtig

De tweede nacht slaap ik echt zó lekker! Dat is lang geleden. Ik word helemaal blij, rustig en vrolijk wakker. Ik voel me goed, vol energie en krachtig. Ik ben trots op mijzelf dat ik het zo goed volhoud. Al moet ik eerlijk zeggen dat het veel makkelijker is dan ik had gedacht. Het zijn vooral mensen om mij heen die het er ‘moeilijk’ mee hebben. De jongens maken zich zorgen over me, ze zijn bang dat ik ga omvallen.

Ik heb het ze uitgelegd. Verteld dat het super gezond is voor je lijf als je een paar dagen niet eet. Ze snappen het, maar toch blijven ze me in de gaten houden. Deze derde dag lijkt het nog weer makkelijker te gaan dan de dagen ervoor. Ik heb eigenlijk helemaal geen ‘hongermomenten’ meer. ’s Middags een hele lange wandeling met Charlie en ’s avonds val ik als een blok in slaap, zónder honger.

Fluitend

Blij word ik wakker. Ik heb er drie dagen vasten opzitten en vandaag wil ik met het avondeten mijn OMAD maaltijd weer oppakken. Ik ga fluitend door de ochtend heen. Ik voel me zó ontzettend goed! Het lijkt wel of alles makkelijker gaat, alsof het helderder is in mijn hoofd, stiller misschien. En het lijkt ook of ik mijn lichaam beter kan voelen… Tijdens het wandelen met Charlie zit ik haast een uur tegen een boom aan te genieten. 

Later, in de middag, krijg ik opeens heel erge honger. Ik probeer dit te negeren en met een kop bouillon tot rust te komen. Maar ik knap er niet van op. Ik word een beetje slap en misselijk en mijn honger neemt toe. Dit is het moment om weer te gaan eten, weet ik. Ik eet een paar walnoten. Ik voel me meteen beter maar toch ook een beetje teleurgesteld. Had ik het langer kunnen volhouden?

Honger

Die avond eet ik weer gewoon met de anderen mee. Het smaakt me goed, maar ik wil – tegen mijn gewoonte in – eigenlijk nog een keer opscheppen. Is dat omdat ik ergens denk dat ik het tekort moet aanvullen? Of moet ik écht eten? Ik besluit te stoppen met eten en neem een kop verse muntthee met een kaneelstokje. Nog even blijf ik die onrust voelen, maar uiteindelijk voel ik me verzadigd en weer rustig.

Later in bed laat ik de afgelopen dagen door me heen gaan. Het is een bijzondere ervaring geweest. Het lukte redelijk goed om er blanco in te gaan en gewoon te kijken hoe het zou gaan. Ik ben erg tevreden en trots op mijzelf. Deze ervaring heeft me sterker gemaakt. Het vasten is voor mij een geschenk gebleken. Dit gevoel wil ik vasthouden. Ik val heel tevreden in slaap.

Eindstand

De volgende ochtend laat de weegschaal zien dat ik bijna 4 kilo ben afgevallen in de afgelopen 4 dagen! Wow! In de dagen erna komt de helft er weer bij, dus per saldo ben ik 2 kilo afgevallen. Dat is altijd leuk meegenomen, maar het was niet de reden dat ik dit wilde doen. Ik wilde ervaren wat niet eten met mij zou doen. Ik bleek me beter te voelen, rustiger, meer verbonden met vooral mijzelf en alles om me heen.

Ik heb gevoeld en ervaren waar ik toe in staat ben als ik maar geloof in mijzelf. Ik heb nog meer vertrouwen gekregen in de aanpak van TheNewFood en ik ben er nu van overtuigd dat wij mensen heel goed een paar dagen zonder eten kunnen. Ik kon alles gewoon doen en voelde me eigenlijk beter dan mét eten. Wie had dat gedacht… ik zéker niet!

Gezondheid verbeterd

Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt. 

ADHD-klachten

Onze Senn van 8 was altijd een ‘intens’ en energiek mannetje. Hij kon zich altijd moeilijk concentreren en luisteren was vaak een probleem. Zelf had hij ook zichtbaar last van zijn eigen ongeleide drukte. Hij had er zelf geen regie over, het overkwam hem gewoon. En dat maakte hem dan weer boos. Regelmatig werd er in begeleidingsgesprekken over Senn op aangestuurd om het ADHD-traject ‘in te gaan’.  

“Want,” zo werd ons verteld: “Wanneer er een diagnose van ADHD is kunnen we Senn beter ondersteunen en begeleiden, wellicht is medicatie voor Senn dan een goed hulpmiddel”. Dave en ik waren het er meteen over eens: dat nooit. We wilden geen label op hem laten plakken en we wilden geen medicatie. We wilden wel onderzoeken of we iets anders voor hem konden betekenen. En precies toen kwam keto op mijn pad…

Keto eten

Ikzelf was vroeger ook altijd zo’n typische ADHD-er (zonder diagnose). Ook in mijn hoofd was het vaak een drukke bende. Ik had moeite om orde aan te brengen in de chaos daarboven. Dat was niet alleen onhandig maar ook zo ontzettend vermoeiend! Nadat ik begon met de keto aanpak van TheNewFood merkte ik dat mijn hoofd steeds rustiger werd. Mijn hoofd werd weer helderder, de zware wolken verdwenen uit mijn kop. 

Zou dat bij Senn ook zo werken? Om dat te onderzoeken zou hij ook helemaal keto moeten gaan eten. We zagen dat Senn steeds meer hinder ondervond van zijn eigen drukte. En dat gaf de doorslag: ruim vier maanden geleden zijn we als gezin helemaal overgestapt op keto! Al snel werden kleine veranderingen bij Senn zichtbaar, ik schreef daar al eerder over in mijn blog ‘een ander kind‘. 

Weer voelen

Ook hij kreeg rust en ruimte in zijn hoofd. De sluiers verdwenen. Hij kon steeds beter ‘voelen’ en luisteren naar dat gevoel. Daar kon hij eerst niet bij. Senn: “Als ik iets voelde of als er teveel in m’n hoofd kwam dan werd ik druk, dat moest gewoon. Maar ik kon niet voelen wát ik precies voelde.” Nu die wolken in zijn hoofd zijn opgelost is er veel meer ruimte gekomen en kan hij veel beter luisteren naar zijn lijf. 

Hij ontdekte dat als hij boos of verdrietig is, hij soms buikpijn krijgt. Hij voelt het nu aankomen: “Wanneer ik mijn buik ga voelen dan weet ik dat er iets aan de hand is.” Vaak komt hij dan bij me en onderzoeken we samen waar die boosheid of dat verdriet vandaan komt. Senn heeft nu ook ontdekt dat wanneer hij hoofdpijn heeft, hij teveel ‘gehoord’ heeft. Hij doet dan zelf zijn gehoorapparaten even af. 

Rust

Vroeger, dus voor keto,  vond Senn het altijd lastig om zijn rust te pakken wanneer hij naar bed moest. Uren kon hij liggen woelen en draaien, of was nog aan het rommelen op zijn slaapkamer. Tegenwoordig gaat hij in bed liggen, draait een keer en valt vervolgens in slaap. Volgens Senn is hij de ‘schatkaart’ van zichzelf aan het ontdekken. Alleen doen we het in de omgekeerde vorm, de schat hebben we al: dat is hij zelf.

Natuurlijk, Senn blijft Senn; hij is en blijft energiek en enthousiast. Maar het is niet meer zo ongeleid. Hij staat beter in contact met zichzelf en met alles om hem heen. Steeds meer mensen zien nu wat er verborgen zat onder die drukte van Senn, een lief, zorgzaam, enthousiast en energiek ventje. Hij voelt zelf heel goed wat keto eten met hem doet. Als ouders zijn wij blij dat we deze stap hebben gezet. 

Later

Wanneer Senn heel soms eens weer ‘normaal’ eet, dus met veel koolhydraten en suikers, zien wij hem veranderen in een ongeleid projectiel dat vooral veel last van zichzelf heeft. Hij wordt dan erg verdrietig en weet zeker dat hij zichzelf nooit meer zo wil voelen. Hij zal ook nooit om een snoepje, chips of wat anders vragen. Senn weet zeker dat hij altijd keto wil blijven eten, het liefst ook uit zijn eigen moestuin.

Hij wil later keto-boer worden en zijn eigen keto-boerderij beginnen. “Mensen die dan heel dik zijn, of ja niet dik maar wat te zwaar zoals jij was, die ga ik dan leren om heerlijk keto te koken.” Vertelt hij me enthousiast. Even later bedenkt hij dat hij toch ook ontdekker en verkenner wil worden en heel misschien ook gymleraar…  😁

Gezondheid verbeterd

Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt. 

Paniek

Gefrustreerd zoek ik nieuwe batterijen. Na veel rommellades en kasten vind ik ze. Ik weet niet hoe snel ik ze in de weegschaal moet doen. Maar er gebeurt niets. De weegschaal is overleden… Ik voel paniek opkomen, wat moet ik zonder? Hoe houd ik mijzelf onder controle zonder weegschaal? Hoe kan ik nu weten of ik vandaag super op moet passen omdat ik ben aangekomen? Waar moet ik me aan vasthouden?

Ik ren naar mijn telefoon beneden. Enigszins gefrustreerd en paniekerig ga ik op zoek naar een nieuwe weegschaal. Ik wil ook meteen een andere soort, bedenk ik me. Ik doe een weegschaal in mijn online-mandje en nog een of misschien toch deze… Er is veel te veel keus! Ik weet niet welke ik moet nemen. Ik besluit om mijn telefoon aan de kant te gooien en even wat anders te gaan doen. Anders blijf ik maar wikken en wegen.

Wat voegt het toe?

Maar het laat me niet los. Als ik nu bestel heb ik hem morgen! Ik ga toch weer zitten en zoek verder. Inmiddels heb ik acht weegschalen in mijn mandje. En ineens vraag ik me af: wat voegt het eigenlijk toe? Als ik eerlijk ben: het voegt heel veel onrust toe en vaak frustratie. De weegschaal geeft me vaak toestemming (als ik iets ben afgevallen) om die dag wat extra te snacken. Terwijl ik juist nog meer af wil vallen!

Nu ik er zo even bij stil sta, begrijp ik ineens niet meer waarom ik een weegschaal moet hebben. Die weegschaal gaat niet voor mij afvallen of niet aankomen. Dat moet ik zelf doen. En ik weet precies hoe! Ik weet precies wat voor mij werkt en wat niet werkt. Ik weet dat als ik eenmaal begin met eten, dat ik niet meer op kan houden. Ik ben en blijf verslaafd aan eten. Die weegschaal is gewoon een smoesje om te mogen eten…

Een plan

Voor mij werkt het om structuur te hebben in het eten. De weekmenu’s volgen of zelf weekschema’s maken. Een plan wat mij het meeste eetrust geeft. En dat is voor mij OMAD (One Meal A Day). Ik kan prima toe met één maaltijd per dag. Wanneer ik me aan OMAD houd, ervaar ik eetrust. Ik geniet er dan ook meer van om te koken en écht iets lekkers op tafel te zetten voor ons allemaal hier. 

Dit voelt goed! Ik ga gewoon weer strikt OMAD doen, ik merk dat ik er echt zin in heb! En ik ga voor zover het kan de boodschappen voor één week doen zodat ik zo weinig mogelijk naar de supermarkt hoef. Want de supermarkt blijft verleidingen houden, vooral wanneer ik mijzelf niet zo fijn voel. Dan belanden er al snel teveel lekkere kaasjes, worstjes en nootjes in mijn kar. 

Twijfel

’s Avonds, na het eten, zit ik op de bank toch weer naar weegschalen te kijken. Ik ben weer in onderhandeling met mijzelf. Ik kan toch ook OMAD gaan doen én een weegschaal kopen? Ik schrik ervan wat een onrust die kapotte weegschaal me geeft. Diezelfde weegschaal die mijn dagen bepaalt. Wordt het een blije dag? Of een verdrietige… Die weegschaal die me er voor moet behoeden dat ik ooit weer 140 kilo ga wegen…

Maar zo kom ik er nooit uit. Dat zie ik nu ineens heel scherp. Ik wil mijn leven niet meer laten bepalen door mijn gewicht of hoe ik eruitzie. Die weegschaal de deur uit kan me daar misschien bij helpen. Resoluut haal ik alle weegschalen uit mijn mandje. Ik ga het voorlopig zonder weegschaal doen en kijken hoe dat zal gaan zijn. 

Acceptatie

Ik heb zoveel geleerd over mijzelf en ‘het leven’ sinds ik ben begonnen met TheNewFood. Ik leerde anders naar mijzelf kijken. Ik leerde dat acceptatie de sleutel is naar alles. Maar dat gaat niet altijd vanzelf. Sommige dingen vind ik lastig te accepteren. De ene dag is het ook makkelijker dan de andere. Er is ook niet altijd voldoende rust in mij, regelmatig verlies ik me nog in de waan van de dag

Ik ben zo onzeker over mijn lijf. Over de sporen die mijn strijd met de kilo’s heeft achtergelaten. Daar ben ik niet trots op. Ik schaam me er zo vaak voor. Niet terecht, dat weet ik. Arm lijf. Het heeft zo hard voor me gewerkt en nu schaam ik me ervoor. Liefdevol strijk ik over mijn buik. Dat voelt goed. Ik moet ervan glimlachen. Het gaat geweldig worden zonder weegschaal! 

Gezondheid verbeterd

Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt. 

Trots

Het is de laatste dag van de avondvierdaagse. De tranen rollen over mijn wangen. Geen tranen van vermoeidheid of pijn. Tranen van ongeloof, van dankbaarheid, van dat intense gevoel van kracht en overtuiging in mij. Ik geniet, dit is kostbaar. Iets wat jaren onhaalbaar leek, is werkelijkheid geworden. Even denk ik dat ik droom, maar het is echt! Ik heb het echt gedaan!

Vinz en Senn glunderen en vliegen mij beiden om mijn nek om me een knuffel te geven. Ze zijn trots op me! Want dit is de eerste keer dat ik meeliep. Eerder kon ik dat niet. Ik was nooit fit en had altijd pijn…

Een kapotte enkel

In 2005 verbrijzelde ik mijn enkel door een ongeluk. Ondanks elf operaties, veertien opnames, rolstoelen, krukken, een trippelstoel, aangepaste schoenen en revalidatietrajecten werd ik niet meer de oude. Ook niet met medicatie, heel veel medicatie. Mijn enkel was versleten, het spronggewricht was weg. Ik had altijd pijn door gewrichtsontstekingen en zenuwbeschadigingen (CRPS).

Net voordat Vinz werd geboren kreeg ik te horen dat ik was ‘uitbehandeld’ en artsen niets meer voor mij konden betekenen. Jarenlang heb ik in de overtuiging geleefd dat ik ‘het mee moest doen’. Ik voelde me vaak een slachtoffer. Het was allemaal zo oneerlijk dat dit mij was overkomen. Ik stortte mij op de zorg voor mijn kinderen en voor anderen. Tot ik in 2018 door een val opnieuw werd stilgelegd…

TheNewFood

Met eten dempte ik mijn verdriet en de pijn. Eten was mijn troost en beloning. Ik werd steeds zwaarder en zwaarder, waardoor het bewegen nóg moeilijker werd. Ik kon geen kant meer op. Op een dag was ik er klaar mee. Ik besloot te kiezen voor het leven. Voor mijzelf. En daar hoorde ook weer slanker en gezonder worden bij. De startgidsen had ik al tijden in huis, maar de knop had ik nog niet om kunnen zetten. 

Durfde ik dit wel? Het eten was zo anders dan hoe ik het ‘geleerd’ had. Mensen om mij heen waarschuwde me: “Moet je dit wel echt willen op deze manier?” en “Dit kan toch niet gezond zijn?”. Maar mijn gevoel was duidelijk; ik ga dit aan! Het was misschien wel voor het eerst dat ik mijn eigen gevoel vol overtuiging ging volgen. En vandaag realiseer ik me des te meer wat TheNewFood me allemaal heeft gebracht.

Weer op de been

Dat ‘rare eten’ leverde me uiteindelijk zoveel meer op dan een slanker lijf. De ontstekingen in mijn enkel namen af en uiteindelijk bleven ze helemaal weg (keto werkt ontstekingsremmend!). Ik kreeg steeds minder pijn en werd steeds mobieler. Elke dag ging ik wandelen, steeds wat verder. Met twee mooie kleine mannen om mij heen om mij aan te moedigen.

Als ik geen zin had stond er altijd wel eentje voor me: “Mam, we gaan nog wandelen”. Wat zijn ze vandaag trots op mij. Trots op hun moeder die twee jaar geleden nog geen paar honderd meter kon lopen. Een moeder die altijd nee moest zeggen. Een moeder die zichzelf nog nooit zo gezond, fit en vol energie heeft gevoeld als het laatste jaar. 

Dankbaar

Ik ben veranderd en ik verander nog iedere dag. TheNewFood heeft mijn leven veranderd. Het heeft het leven van mijn kinderen veranderd. Ik heb weer vertrouwen in mijn lijf, vertrouwen in mijzelf. Ik ben zo dankbaar dat ik tot hier ben gekomen. Dankbaar dat ik het lef had om er voor te gaan. Ik had nooit gedacht dat anders eten zoveel verschil kan maken.

Het waren vier heerlijke avonden. Wat was het geweldig om dit samen te doen met ‘mijn mannen’. Dit smaakt naar meer. Ik hoef dan ook niet lang na te denken over hun vraag of we straks ook de mini-kennedymars gaan lopen. Kom maar op!