Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG DRIEËNDERTIG ZATERDAG

Vandaag is het zaterdag. Vanmiddag gaan we naar Marja’s zus om weer eens even gezellig bij te kletsen. Ze had op Facebook al gelezen dat wij met TheNewFood bezig zijn en gevraagd wat ze voor ons in huis kon halen voor bij de “borrel”. Iets lekkers bij ons frisje dat slaan we natuurlijk niet af. Ik noemde het een en ander op wat wij gerust konden eten. En dat is best heel veel. Snacken is zó makkelijk met deze levensstijl.

Oude patronen

Ik draag thuis gerust iets wat wijd en makkelijk zit. Maar vandaag wil ik er goed uitzien. Ik duik mijn kledingkast in. Tot mijn verbazing is er alweer heel veel te groot. Kleding die vorig jaar zomer te klein was, kan ik nu met gemak aan. Het meeste gaat weg, maar ik wil iets van die allergrootste kleding behouden. Dat zal straks vast een kick geven om te zien hoever ik het ooit heb laten komen en waar ik dan sta. 

Bij eerdere lijnpogingen heb ik vaak veel kleding weggegooid. Ik zou het immers nooit meer zover laten komen. Maar ja, ik hield zo’n hongerdieet niet vol. En dan verviel ik altijd weer in mijn oude patroon. Dus… én veel geld kwijt aan het diëten, én aan de aanschaf van kleinere kleding en later weer aan toch weer grotere maten kleding. Daar heb ik wel van geleerd. Ik koop niet te snel iets nieuws en alleen als het voordelig is.

Smoesjes 

Helaas ziet het ernaar uit dat ik binnenkort wel een paar nieuwe BH’s zal moeten. Ik heb geen speling meer. Dat vind ik misschien nog wel het bezwaarlijkste. De bh’s die ik nodig heb zijn duur. In het goedkope segment is mijn maat niet te krijgen. Ik heb cup G. Voor een bh ben ik minimaal 80 euro kwijt, tot ik zover ben dat ik mijn bh’s in de normale winkels kan kunnen kopen.

Alhoewel mijn enkels beslist veel dunner zijn en minder vocht vasthouden, is het helaas niet zo dat ik mijn schoenen niet meer pas. Dus geen enkele smoes om ook nieuwe schoenen te gaan kopen. Balen. Het is ook nooit goed he? 😊

Snacken

We slaan de lunch over, zodat we ruimte houden voor ‘de borrelhapjes’. Zuslief heeft van alles voor ons in huis gehaald. Zo attent en lekker. Ze heeft een grote schaal gemaakt met kipfiletrolletjes met Boursin erin, snacktomaatjes, hamrolletjes met ei, stukjes gerookte zalm, salamiworstjes en Heksenkaas. Die laatste is een kleine misser, die hebben we laten staan. De rest is allemaal super en ontzettend lekker. We genieten ervan.

Het blijft bijzonder. Vroeger als ik aan de lijn was, dan zou dit ‘zondigen’ zijn. Dan moest je het met wat droge worteltjes en een plakje komkommer doen. Dan zat je elkaar aan te kijken… Maar met onze nieuwe levensstijl kan dit kan gewoon allemaal. Gewoon genieten. 

DAG VIERENDERTIG ZONDAG

Ik kijk nog eens goed in de spiegel, het is echt waar! Mijn oogleden zijn veel minder zwaar. Mijn bovenoogleden raakten inmiddels mijn wimpers en van mijn eyeliner was niets meer te zien. Dat loste ik altijd handig op met van die oogstickertjes, die ervoor zorgen dat je ooglid weer wat hoger komt. Maar nu wordt dit dus beter! Nooit geweten dat er ook vet in je ooglid zit. Echt grappig om dit te ervaren.

Vel

Ook mijn gezicht en nek worden dunner. Ik ben 66 en besef dat veel afvallen ook betekent dat mijn huid niet overal de veerkracht meer heeft om strak te trekken. Ik zal hier en daar wel wat vel overhouden en rimpeltjes krijgen. Ik probeer dat zoveel mogelijk te voorkomen door te bewegen en goede huidverzorging, maar accepteer dat ik “in de kleren”, mooier zal zijn dan “uit de kleren”. Ach, wie weet gaat het nog wel meevallen. 

Pannenkoeken

Vandaag komt Marja’s zusje (met Down syndroom) als vanouds pannenkoeken en ijs toe eten. Dat is voor haar een feest! Voor mij de uitdaging om die heerlijke pannenkoeken te bakken. Normaal at ik er dan zelf zeker zes. Twee met kaas, twee met stroop en twee met poedersuiker en appelmoes. Pffff, wat heb ik me altijd vol zitten proppen. Misschien bakken we een volgende keer pannenkoeken uit de startgids.

Maar voor nu willen we nog even geen patronen doorbreken. Zelf willen we ons vandaag graag aan het dagmenu te houden. Dus smullen wij van de roomspinazie met kip. Mmmm wat een heerlijke combinatie is dat met de room en wijn. We hebben nu al een paar keer een spinaziegerecht gegeten en steeds is de smaak anders. Heerlijk al die variaties. Toe genieten wij ook van ijs, maar voor ons waterijsjes van suikervrije limonade.

DAG VIJFENDERTIG MAANDAG

Deze morgen heb ik echt geen zin om te ontbijten. Ik kan me niet heugen dat ik dit ooit eerder gehad heb. Zelfs de geur van de eieren die Marja eerder voor zichzelf gebakken heeft, kunnen mij niet tot eten verleiden. Ik besluit dan ook om het ontbijt uit te stellen. Zo nieuw, dat ik niet trillerig en moe wordt, zoals dat al die jaren was zonder ontbijt. Ik voel me sterk. Er moet nodig wat gebeuren in huis, daar stort ik me eerst op!

Brunch

Pas om 13.00 uur begint de dag voor mij met een brunch. Dit niet omdat mijn maag dan om eten vraagt, maar omdat ik toch wel 2 maaltijden per dag wil hebben. En toegegeven, ik heb dan ook wel zin om wat te eten. Ik ga er dan ook even rustig voor zitten en het smaakt me prima.

Later op de dag valt me ineens op dat mijn polsen dunner zijn geworden. Ik leg mijn vingers er omheen en mijn duim en middelvinger komen weer tegen elkaar aan. Dit verbaast me echt. Overal is mijn lichaam aan het veranderen.

Vrije keuze

Vanavond staat er een vrije keuze op het menu in startgids 2. Nou, dat is dus niet tegen dovemansoren gezegd. Ik maak de kipshoarma met sla en die heerlijke knoflooksaus, uit de eerste startgids. Zo klaar en zó lekker! Toe nemen we weer zelfgemaakte ijsjes. Ik een waterijsje en Marja een yoghurtijsje. Daarna is het wat betreft het eten klaar voor vandaag.

Pas na twaalf uur ga ik naar bed. Op maandagavond voel ik me dan altijd wat gespannen, want dinsdag is mijn weegdag. Zal er weer wat af zijn? Is Marja nu gestopt met afvallen? Morgen weet ik het.

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG NEGENENTWINTIG DINSDAG

YES, YES, YES!!!!! Het is me gelukt! Vandaag ben ik onder de 100 kilo en ik weet zeker dat ik er NOOIT meer boven zal komen. 99,9 kilo, wat een onwijs gaaf gevoel is dit. Jaren en jaren was mijn gewicht boven de 100 en schommelde meestal zo tussen de 107 en de 110 kg. En dan nu eindelijk de magische grens voorbij. De dag kan voor mij niet meer stuk en mijn glimlach verdwijnt dan ook niet meer van mijn gezicht.

En doorrrr

Vandaag starten we met startgids deel 2. Meteen doorrr dus! Toevallig staat er een feestelijk ontbijt op het menu: chocolademousse. Dat vind ik zo’n traktatie. Ik ben dol op chocolade en werkte regelmatig wel een plak weg. Nu kan ik deze smaak toch ervaren, terwijl het nog verantwoord is ook. En het vult ook heel erg goed. Dat komt vast door de avocado. Ik maak gelijk een portie voor morgen.

Als we op het balkon zitten te genieten van onze mousse realiseer ik me dat ik vanmorgen geen foto heb gemaakt van de weegschaal. Zo door het dolle heen was ik dus. Het is ook nog steeds wennen deze nieuwe ‘rol’ van blogger. Overal foto’s van maken zit nog niet in mijn systeem.

Even bijpraten

Begin van de middag heb ik afgesproken met een vriendin om een terrasje te pakken. Maar ik heb geen zin om van het weekmenu af te wijken, dus ik neem de lunch mee. We hebben van die handige bakjes gekocht, waar je de sla, het vlees, de vis of de eieren apart in kan bewaren. Er zit ook een los sausbakje bij en… er kunnen koelelementen in. Zo blijft alles lang goed. 

We vinden een heerlijk bankje aan het water, waar ik mijn lunch opeet. Het is meteen al gezellig samen. Later op het terras neemt mijn vriendin een ijsje. Of ik dat niet erg vind, vraagt ze me. Nee, daar heb ik echt geen moeite mee, ik zit gewoon ook al lekker vol na mijn lunch.

Cola

’s Avonds kijk ik nog even op de Facebookpagina van The New Food. Het is zo leuk om al die reacties op mijn blog te zien, er is voor de lezers ook zoveel herkenning. Ik zie dat Matty een artikel over cola heeft gedeeld. Ik weet wel dat het beter zou zijn om helemaal geen cola light meer te drinken. Niet vanwege de koolhydraten, maar omdat cola light toch het afvallen kan vertragen. Maar oh, wat hunker ik nog naar mijn glas cola.

Ik denk dat dit ook te maken heeft met de cafeïne die erin zit. Ik drink nooit koffie en er is verder niets waardoor ik cafeïne binnen krijg.  Ik drink al járen de hele dag door cola light. Ik wilde vaak dat ik ook zo kon verlangen naar koffie of een borrel, zoals vele mensen. Maar beiden lust ik niet. Ik kom nu maar moeilijk aan voldoende vocht op een dag, het water drinken moet ik echt leren.

DAG DERTIG WOENSDAG

The Day after mijn HOERA ervaring van gisteren kan ik het niet laten om vanmorgen toch weer even op de weegschaal te gaan staan. Tot mijn verbazing zie ik dat ik nog eens 8 ons ben afgevallen. 99.1 kg dus. Er bestaat dus geen enkele twijfel meer dat mijn neergaande lijn zich zal voortzetten. Misschien ben ik hierdoor nog wel blijer dan gisteren. Ik wil eigenlijk niet elke dag wegen, maar dit had ik toch even nodig.

E-bikes

Vanmiddag gaan we op E-bikes uit. Gewone fietsen zou misschien beter passen bij onze nieuwe actieve leefstijl, maar na een gecompliceerde breuk van mijn staartbeen, lang geleden, kan ik moeilijk fietsen. Met een beetje ondersteuning van zo’n e-bike, is het echter wél te doen voor me. We willen de fietsen straks meenemen als we er met de camper op uitgaan.

We twijfelen tussen een E-Bike vouwfiets die zo de camper in kan of een gewone E-Bike die op een fietsendrager achter de camper komt. Marja heeft zich er behoorlijk goed in verdiept en we gaan vandaag wat fietsen uitproberen.

Tosti

Voor we weggaan lunchen we nog even. Vandaag staat de tosti op het menu. MMMmmmmmm wat is die ontzettend lekker! En weer zo voedzaam. We smullen er allebei van. Voor Marja is het net wat teveel, maar ik eet alles tot de laatste kruimel op. Ik besef weer hoe bijzonder het is dat je zo lekker en best veel kan eten en toch afvalt. Het is echt zo: ik eet mezelf gezond en slank! Op dit moment mijn lijfspreuk.

Kuiltjes

Het wordt een actieve middag. We komen weer een stap verder met het E-Bike verhaal. We zijn laat thuis, een beetje moe en nemen eerst even rust, daarna maak ik de nasi die vandaag op het menu staat. Ook al zo lekker! Mijn lichaam verandert nog steeds per dag. Ik zie hier en daar kuiltjes komen die er nooit zaten en mijn buik, maag en bovenbenen zijn slapper. Omdat ik zo zwaar was, stond alles altijd strak.

Ik maakte daar wel eens grapjes om. Wie kan nu zeggen dat zij op mijn leeftijd nog zo’n strak huidje heeft? Tja, dat was wel een voordeel van een heel groot nadeel! Ook in mijn gezicht begin je het al te zien. Zeker als ik moe ben. Ik ben me ervan bewust dat ik mijn lichaam beter moet verzorgen om mijn huid in goede conditie te houden. Ik heb daar ook echt plezier in. Het hoort er allemaal bij in dit proces.

DAG ÉÉNENDERTIG  DONDERDAG

Vandaag stond Marja weer even op de weegschaal. Ze was weer afgevallen. 55.2 kg. Oeps, nu komt ze wel bij een grens. Meer wil zij niet afvallen. Haar doel is immers geen gewichtsverlies, maar meer energie. We nemen dus contact met TheNewFood. We krijgen veel goede tips. Marja moet ook echt 25  koolhydraten per dag hebben, omdat ze een traagwerkende schildklier heeft. Daar mag ze niet onder zitten. Extra aardbeien dus!

MCT-olie

En omdat haar lijf nog steeds aan de vetten moet wennen, maar ze wel echt extra vet nodig heeft om niet af te vallen, krijgt ze het advies om MCT olie te gaan gebruiken. Ze moet het rustig opbouwen en het kan ook in de yoghurt met aardbeien. Marja vindt het een uitkomst. Mmmmm, ik word bijna jaloers. We volgen nog steeds allebei de menu’s van startgids 2, maar Marja mag hier dus nog wat extra’s aan toevoegen.

Koop gesloten

In de middag gaan we nog een aantal e-bikes proberen en dan zijn we eruit. Het worden 2 elektrische vouwfietsen die we met gemak in de camper mee kunnen nemen en die fietsen met het comfort van gewone E-bikes. Zo gaaf. We sluiten de koop en vieren onze aankoop op een gezellig terrasje. Ons colaatje drinken we genietend op.

Eenmaal thuis hebben we eigenlijk nog steeds geen behoefte aan eten en het gerecht van de dag past voor ons niet bij het warme weer. We duiken dus even in de zomerspecial en kiezen een heerlijke maaltijdsalade met kip. Fijn dat dat gewoon kan; een maaltijd wisselen met iets uit één van de andere boeken. We smullen ervan. Daarna neemt Marja nog een yoghurtje en beiden zijn we weer optimaal verzadigd.

DAG TWEEËNDERTIG VRIJDAG

Wie had ooit kunnen denken dat ik mijn dagelijkse drie boterhammen met pindakaas zo makkelijk zou kunnen verruilen voor een ander ontbijt? Nu eet ik ’s morgens heel gevarieerd en vaak hartig. En het bevalt me prima. Ik neem er ook echt de tijd voor om te ontbijten. Vandaag ontbijten we pas laat. Voor het eerst sinds lange tijd staat er vandaag niet zoveel bijzonders op ons programma. 

Rust

Heerlijk zo’n dag dat niets hoeft en alles kan. Omdat we zo laat ontbeten hebben we niet geluncht.  We willen toch nog even weg en nemen in onze nieuwe gekoelde lunchboxjes wat plakjes kipfilet, een eitje, een snacktomaatje en een stukje kaas mee. Je weet immers maar nooit of we hier behoefte aan krijgen. Natuurlijk was het maar een klein hapje, maar het bleek toch fijn dat we wat bij ons hadden.

Puree met jus

Inmiddels zijn we er aan gewend dat we eten als we zin hebben. Dit geeft een heel vrij gevoel. Voor mij geeft het ook veel rust dat mijn lichaam niet meer steeds om eten vraagt. Ons late diner bestaat uit bloemkoolpuree met vlees en jus. Ik gebruik kipfilet in stukjes en maak ipv jus een saus met de ingrediënten uit het recept, alleen zonder bouillon waardoor het wat compacter blijft. Het smaakt heerlijk over de bloemkoolpuree. 

We zitten nu in week 5 en dan wordt aangeraden geen tussendoortjes meer te nemen. Dat is op zich geen probleem, ik ben steeds verzadigd. Maar ik vind het soms wel ongezellig om niet even iets klaar te kunnen maken. Het zit dus puur tussen mijn oren.

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG ZESENWINTIG ZATERDAG

Vanmorgen maak ik een turbo start. We willen vroeg naar onze camper, maar… mijn nieuwe bril ligt klaar bij de opticien, die wil ik natuurlijk meteen ophalen. En ik móet vandaag ook boodschappen doen. Ik besluit vroeg op te staan en beide te doen, vóór we naar de camper gaan. Ik twijfel even over het ontbijt. Ervoor of erna ontbijten? Het feit dat ik die twijfel heb, is helemaal nieuw voor mij. Ik besluit pas later te ontbijten. 

Valse start

Vroeger kon ik ’s morgens eigenlijk helemaal niets als ik niet had gegeten. Zelfs als ik me alleen maar aankleedde, voelde ik me heel gammel, laat staan dat ik direct in actie moest komen. Die enkele keer dat dat gebeurde, terwijl ik niet gegeten had, voelde ik me door die verkeerde start eigenlijk de hele dag niet echt prettig. Nu sta ik op en heb ik helemaal geen trek. Ik voel me nog steeds verzadigd van de vorige dag.

Ik ga als een wervelwind door het winkelcentrum. En ik voel me superfit. Zo’n tempo heb ik de laatste jaren niet meer gehad. Binnen een uur ben ik thuis. Marja heeft al ontbeten en ik neem daar nu ook even de tijd voor.

Bezoek

Bij de camper aangekomen, gaan we direct aan de slag. We stoppen alleen voor een kopje thee want we willen klaar zijn voor ons bezoek komt.
Mijn dochter komt met haar gezin om onze nieuwe aanwinst te bekijken. Iedereen is heel enthousiast over onze aankoop en we babbelen natuurlijk honderduit over de avonturen die we met onze camper hopen te gaan beleven.

Om half twee duik ik de camper in om de lunch klaar te maken. “Mag ik helpen?” vraagt mijn kleindochter. Natuurlijk mag zij dat en even later staan we in het piepkleine keukentje salades te maken. Ik ervaar dit echt als een geluksmoment. 

Andijviesoep

Thuis gekomen ploffen we allebei op de bank met een heerlijk glas Cola, wat we wel even verdiend hebben. Als ik ben bijgekomen, ga ik aan de slag met ons avondeten. Andijviesoep! Vooraf heb ik er eerlijk gezegd geen vertrouwen dat dit lekker zal zijn. Maar het blijkt overheerlijk en ontzettend voedzaam. Echt een maaltijdsoep. De combinatie van andijvie, avocado, spekjes en ei, zou ik nooit gedacht hebben is heerlijk.

Inmiddels vraag ik me ook niet meer af of iets wel genoeg is. Ik heb al ervaren dat ik altijd verzadigd ben na een maaltijd en dat het zelfs zo is dat ik stop met eten als ik verzadigd ben, in plaats van mijn bord leeg te eten of nog een restje op te maken. Wat een geweldige ontwikkeling is dit.

DAG ZEVENENTWINTIG ZONDAG

Vanmorgen bak ik de snelle zadencracker. Wat is dit toch heerlijk. Zeker doordat ik ze ook besmeer met roomkaas. Echt een verwennerijtje en een heerlijke start van de dag. Daarna gaan we voor de derde dag op rij naar onze camper. Vandaag moet hij zover klaar zijn dat hij naar de stalling kan. Het is flink aanpoten, maar aan het eind van de dag is hij schoon en ingeruimd.

Het harde werken ging ons best goed af. Althans … mij ging dit heel goed af. Marja heeft helaas nog weinig energie en presteert op doorzettingsvermogen. Dat doet ze eigenlijk haar hele leven al. Het zijn onregelmatige dagen zo,  waarbij we nauwelijks thuis zijn. Wij, als starters van de TheNewFood aanpak, hebben onszelf wel direct flink op de proef gesteld.

Hoofdhonger

We smokkelen nooit, maar dat is voor Marja makkelijker dan voor mij. Ik voel soms die strijd in mijn hoofd. Qua trek is er geen verleiding. Als ik iets lekkers zie, gebak, chocolade, ijs, chocolade, friet, etc., dan schreeuwt mijn lichaam hier niet meer om. Ik voel me constant verzadigd. Maar in mijn hoofd speelt zich wel van alles af. Het is zolang mijn patroon geweest om op basis van zien of ruiken iets te kopen of te nuttigen.

Het zijn ook die gewoontes… Terras? Taart! Iets te vieren? Gebak! Onderweg trek? Snacken! Te moe om te koken? Even online eten bestellen! En zo kan ik nog wel even doorgaan. Dát is nu het gevecht. Maar ik win steeds. Ben ik nu nog wel eens te moe om te koken, dan eet ik later. Het hongergevoel is er immers niet meer. Ik ben me heel bewust van wat er in mijn hoofd gebeurt door deze manier van eten. Ik ga anders denken. 

DAG ACHTENTWINTIG MAANDAG

Weer een mijlpaal bereikt. Het is de laatste dag van de startgids! Wat is ons en mijn leven in die korte tijd veranderd.

Te groot

Als ik een legging aantrek blijkt die werkelijk om mijn bovenbeen te zwabberen. Het is geen gezicht. Ik haal al mijn leggings uit de kast en pas de grootste. Maat xxl en xl. Allemaal veel te ruim. Wauwwwww, wat is er dus veel bij mijn bovenbenen af. In mijn kledingkast vind ik nog meer kleding die te wijd zit. Het wordt een flinke hoop. Marja komt de slaapkamer binnen en vraagt verbaasd wat ik aan het doen ben. 

Trots vertel ik haar dat deze stapel weg mag. Ze is onder de indruk, en vraagt of ik m’n slips nog wel pas? Ik koop altijd van die slips die ik tot mijn middel op kan trekken, omdat je dan zo min mogelijk randjes onder mijn kleding ziet. Ze blijken ook te groot, doordat de ruimte bij mijn dijen veel te wijd geworden is. Jeetje, dan ben ik daar dus ook centimeters kwijt. Ik kan echt mijn geluk niet op.

Bloeddruk

En er is nog iets waar ik ongelooflijk blij om ben. Mijn bloeddruk is al omlaag. In geen tijden heb ik zo’n mooie (ochtend) bloeddruk gehad. 134/75! In de avond is hij nog wel wat hoger, maar beslist niet verontrustend meer. Op dit moment doe ik even dagelijks 2 metingen. Zodra ik een stabiele lagere bloeddruk heb, ga ik naar de huisarts om te overleggen of ik misschien al wat mag minderen met de medicijnen.

Proeven

Vandaag aten we groene asperges met tomaat en drumsticks in spek gerold uit de oven. Groene asperges hadden Marja en ik nog nooit gegeten en het beviel ons heel goed. Van de drumsticks mochten we er per persoon 4, maar dat was echt veel te veel. Aan ieder 2 hadden we meer dan voldoende. We eten niet meer om te eten, we eten om te proeven.

Levensstijl

Het is voor mij een echte afkickperiode geweest. Afkicken van de suikers en van mijn totaal verkeerde eet- en snoeppatroon. Maar het is me gelukt om door de moeilijke momenten heen te komen. Mijn wil is deze keer zo sterk. De knop is echt volledig om.  En het klopt, dit is geen dieet, dit is een levensstijl. Een levensstijl die bij ons past. Een bewuste keuze voor gezond leven, met gezonde voeding.

Reclame

Hoe meer ik lees over dat wat al die koolhydraten met je doen, des te blijer ben ik dat TheNewFood op mijn pad is gekomen. Het valt ons op dat er in de reclames op televisie bijna niets of soms helemaal niets gepromoot wordt dat gezond is. Eerder keken we nooit zo bewust naar reclames. Dagelijks kijken we nu met grote verbazing hoe al die producten boordevol koolhydraten aan de kijker worden opgedrongen.

Als ik dit schrijf, denk ik: Pfffff, ik ben best wel fanatiek. Maar nu ik ook bijna alle etiketten lees om te kijken of ik qua koolhydraten wel het goede product pak, valt het me ook op hoeveel suiker er wordt toegevoegd aan levensmiddelen waar je dit helemaal niet bij verwacht. Ik was laatst zo gefocust op het etiket lezen dat ik zelfs bij een fles afwasmiddel op het etiket stond te kijken. Tja, je kan ook een beetje doordraaien he?

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG TWEEËNTWINTIG DINSDAG

Vanmorgen kon ik niet lang in bed blijven liggen. Het is dinsdag, dus weegdag. Zal ik deze week weer afgevallen zijn? Ik ben erop voorbereid dat je in week drie vaak even stilstaat. Maar ik niet! Ik weeg 100.7! Yeahhhhh 6 kilo eraf in drie weken!!!!! Ik hoopte onder de 100 te zijn, maar hier ben ik al DIK tevreden mee!  Als me dat van tevoren verteld was, dat dit zou lukken in een paar weken, had ik het echt niet geloofd.

Coronaprik

Vandaag krijg ik mijn tweede Pfizer-prik. Spannend. Van de eerste werd ik niet ziek, maar wel intens moe. Ik voel me nu lichamelijk zo sterk door al die goede voeding en aanvullende mineralen dat ik er vol vertrouwen in mijn lichaam naar toe ga. Heerlijk om je zo te voelen. Deze aanpak geeft me veel meer dan afvallen. Het verandert veel meer in mij.

Risico

Als ik thuis kom van de GGD nuttig ik mijn heerlijke voedzame lunchsalade van avocado, mozzerella. Daardoor valt alle spanning van me af die ik toch had opgebouwd in de aanloop naar de tweede enting. Ik ben best bang geweest. Zeker omdat mensen met veel overgewicht ook een groter risico op problemen hebben als ze Corona krijgen. Ik ben echt heel erg voorzichtig geweest.

Zoet

Een drankje hoeft niet meer zoet te zijn. Ik, die verslaafd was aan cola, drink nu veel thee, mineraalwater (soms met wat suikervrije siroop) en nog maar één glas cola per dag. De smaak van suiker en de hunkering hiernaar raak ik al wat kwijt. Ik kan ook genieten van een drank die niet zoet is. Ik vind dit allemaal niet gewoon en het blijft me nog verbazen. Mijn lichaam en geest maken zo’n ongelooflijk mooi proces door.

Soep

Eind van de middag voel ik me niet helemaal fit. Een beetje lamlendig. Dat komt vast door de prik. Marja biedt gelijk aan om even te koken. Dat vind ik natuurlijk fijn, maar op de een of andere manier staat het avondgerecht van het menu me tegen. Marja duikt in de startgids en kijkt bij gerechten die hetzelfde aantal koolhydraten hebben en komt uit op de courgettesoep. Ja…. Daar heb ik trek in!

Deze soep stond al eerder in het weekmenu, maar toen konden we hem niet maken omdat we onverwacht niet thuis waren. De smaak verrast ons. Zo’n simpel soepje en zo lekker. We vragen ons wel af of dit dan wel voldoende vult. Tot onze verbazing doet het dat zeker. We kunnen de hele kop maar nauwelijks op. Dat komt vast door de room en de kaas die er in gaat. Beslist een aanrader.

Smal bekkie

Als we zitten te eten zegt Marja: weet je dat ik het zelfs al een beetje in je gezicht ga zien dat je afvalt? Ze wrijft over mijn wangen en glimlacht. Dat is mooi toch, zegt ze. Ja dat is mooi. Aangezien ik een ‘stevig lijnverleden’ heb, weet ik dat ik vaak in mijn gezicht het eerste afval. Dat maakte soms dat mensen zeiden dat ik er minder goed uit ging zien. Ik weet dat ik me daar niets van aan moet trekken, maar het raakt me wel. 

Uit lunchen

Morgen wordt een uitdaging. Ik ga voor de eerste keer sinds mijn start met iemand lunchen. Ik ben voldoende thuis in wat ik wel en niet kan eten. Als er niets geschikts op de kaart staat, zal ik vragen of ze iets puurs willen klaarmaken zonder saus etc. In mijn tas heb ik ook nog een noodrantsoen, voor ‘je weet het niet’. Ik weet dat het goedkomt, maar ik ben er best een beetje gespannen over.

DAG DRIEËNTWINTIG WOENSDAG

Gelukkig ben ik vannacht niet ziek geworden van de Pfizerprik, maar oh wat voel ik me intens moe. Ik moet mijn ene been voor mijn andere denken en besluit maar even toe te geven aan dit gevoel. Ik hoef even helemaal niets en duik terug mijn bed in. Wanneer ik een paar uur later opsta, voel ik me gelukkig al iets beter, ontbijt ik met plezier.

Uitsmijter

In het restaurant in Zoetermeer waar ik ga lunchen, denken ze helemaal met me mee en ze bieden zelfs aan speciaal iets voor mij te maken, uiteraard alleen puur en echt eten. Wat een fijne ervaring voor zo’n eerste lunch in deze nieuwe fase is dit. Ik kies uiteindelijk een omelet met ham en kaas van de kaart, maar zonder brood met een beetje sla en tomaat. Op een terras geniet je daar zelfs nog weer meer van dan thuis.

Zwaar

Tijdens de lunch op het terras lijkt mijn moeheid als sneeuw voor de zon te zijn verdwenen. Ik besluit nog even het Stadshart in te gaan om te winkelen. Dat blijkt toch iets te overmoedig, al wandelend voel ik mijn lichaam met de minuut zwaarder worden. Even doorzeten nog, want ik moet dagelijks toch ook aan mijn stappen komen en dan op huis aan.

Wijn

Nog helemaal verzadigd heb ik geen enkele behoefte om rond etenstijd te gaan koken en gelukkig kan Marja het ook nog wel eventjes volhouden. “Ik neem wel even een bouillonnetje”, zegt ze. “ Wie had kunnen denken dat ik mijn wijntje ooit zou verruilen voor een kop bouillon?” Marja heeft nu al 23 dagen geen wijntje gedronken. Terwijl ze altijd echt kon genieten van een goed glas wijn bij het eten of soms in de avond.

Inmiddels is ze eraan gewend en mist het niet echt meer. Wat ze wel mist op deze warme dag is een ijsje. We haalden dan vaak spontaan even een ijsje. Dat is nu niet meer mogelijk. Straks kunnen we wel ijs zelf maken, maar dat is toch anders dan even neerstrijken bij een ijssalon of ijskar en dit ter plaatse opeten.

Mislukt

Als ik aan de slag ga in de keuken gaat er iets mis. Er staan sperziebonen met kaas en tomaat op het menu met kipfilet. Dit laatste wissel ik met kipgehakt. Voor het eerst is een maaltijd geen succes. Niet omdat het recept niet goed was, maar omdat ik het gehakt veel te zout gekruid had. Foutje van de kok! Ik kreeg er zelf nog wel wat van weg, maar Marja lust het echt niet. Iets anders heb ik op dat moment helaas even niet in de aanbieding. Marja doet gewoon wat extra slagroom in de koffie en voelt zich toch verzadigd. Wonderlijk. 

DAG VIERENTWINTIG  DONDERDAG

Vandaag ben ik gelukkig weer fit en dat is maar goed ook, want het wordt een lange, drukke dag. Eerst even goed ontbijten en dan kunnen we van start. Marja neemt Griekse yoghurt met slagroom en suikervrije jam en ik spiegeleieren met spek. We gaan naar Giethmen voor de laatste regeldingen en de overdracht van onze stacaravan. 

Creatief

In onze tas hebben we uiteraard wat te eten bij ons. Dat zit er al zo in bij ons. We hebben het creatief opgelost voor vandaag. We wisselen onze maaltijden van het weekmenu. In de vriezer hebben we nog 2 bakjes courgettesoep voor de lunch en voor het diner nemen we alles voor de makreelsalade mee. Die gaan we straks buiten maken en eten, gewoon op een bankje in de natuur. Hoe simpel kan het zijn.  

Bloeddruk 

Ik heb ik een bloeddrukmeter aangeschaft en ben benieuwd of deze al gezakt is. Ik schrik van het resultaat. Zowel onder- als bovendruk zijn hoog. Ik herhaal de meting nog een paar keer, maar er verandert niet veel. Ik stuur een berichtje en verpleegkundige Lara stelt mij gerust. Het vaccin is iets wat niet in het lichaam hoort het is een stressor voor je lijf. Dat kan de bloeddruk (tijdelijk) verhogen. Ik ben gerustgesteld.

Lijn

Vaak is er tegen mij gezegd: ”Moet jij niet aan je lijn denken?” als ik weer eens wat lekkers verorberde. Mijn steevaste reactie was dan: ”Lijn? Zie jij bij mij ergens een lijn? Nee dus. Waarom zou ik me dan druk maken?” Ik nam mezelf dus niet serieus en lachte dit soort opmerkingen vaak weg. Die tijd is voorbij! Ik ervaar het wel als heel positief om op vele fronten zo bewust met mijn lichaam bezig te zijn. 

Ik zorg nu beter voor mezelf op veel vlakken. Nog maar 24 dagen op weg en er zijn al zoveel dingen veranderd. Mijn lichaam krijgt weer wat lijn. Je ziet weer een beetje taille, mijn maag en buik staan niet meer op spanning. Mijn hals wordt ook al ietsje smaller.

DAG VIJFENTWINTIG VRIJDAG

Nog maar net bekomen van de overdracht van onze stacaravan staat deze dag in het teken van de tweedehands camper die we hebben gekocht. We gaan deze straks ophalen en tijdelijk stallen op een camping in de buurt. Daar gaan we hem klaarmaken voor gebruik. Een nieuwe fase vol avontuur breekt aan. We zijn er allebei best wel een beetje opgewonden van. Toch moet er eerst weer even goed ontbeten worden. 

Goochelen

Ook vandaag wisselen we maaltijden, we letten natuurlijk wel op de koolhydratengroepen. Ik besef dat wij de laatste dagen best een beetje aan het goochelen zijn, maar door ons overdrukke en rommelige programma kan dat even niet anders. En we eten wel gewoon gerechten uit de startgids, niets anders. Dus dat is al heel erg mooi.

Eerder zouden dit dagen zijn geweest waarop we onze toevlucht genomen zouden hebben in het bestellen van Pizza, Chinees of iets anders en er zeker tussendoor ook wel een frietje en een ijsje in zou zijn gegaan. Nu hebben we alles onder controle. Eigenlijk ben ik best wel trots op mezelf dat ik niet in de verleiding kom mijn oude gewoontes te herpakken.

Zuurkool

Wanneer we later moe thuiskomen, maak ik een heerlijke zuurkoolschotel klaar. Weer zo anders dan de andere zuurkoolmaaltijden die we al gegeten hebben. Deze keer met gehakt, creme fraiche, spek en geraspte kaas. Dat is echt smullen. Ik hield nooit van zuurkoolstamppot. Zelfs niet als ik daar noten en heel veel ananas in deed. Nu geniet ik er echt van.

Deel 2

Morgen gaan we verder met het schoonmaken en klussen in de camper. Hopelijk kunnen we hem aanstaande zondag al gaan inruimen. Het blijven dus drukke dagen waarbij we lang van huis zijn. Maar hoe dan ook, we zorgen ervoor dat we goed blijven eten en dit uiteraard zoveel mogelijk via de startgids. Maandag komen we weer in een rustiger gareel en zullen we het weekmenu weer strak gaan volgen.

We beginnen maandag overigens aan startgids 2 en dat betekent dat we dan geen tussendoortjes meer mogen hebben. Eigenlijk is dat niet zo erg, want daar hebben we nog maar zelden gebruik van gemaakt. Dit dan in de vorm van een blokje kaas of een plakje vleeswaren met roomkaas.. We doen dit dan meer voor de gezelligheid dan dat er echt behoefte aan is. Helemaal zonder gaat ons makkelijk lukken.

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG NEGENTIEN ZATERDAG

De laatste jaren had ik vaak het gevoel wel hele dagen te kunnen slapen, maar dat gevoel is helemaal weg! Inmiddels is het normaal dat ik om 7.00 uur ’s morgens wakker word en dan eigenlijk al uitgerust genoeg ben om de dag te beginnen. Dat doe ik niet hoor. Ik duik nog even lekker terug in bed, lees wat en dommel nog even weg. 

Rookworst

We gaan straks naar een grote campingwinkel. Na een stevig ontbijt vertrekken we, gewapend met voor ieder een halve rookworst in mijn rugtas voor het geval we voor de lunch niet thuis zijn. We slenteren uren rond en dan ineens komt “de man met de rubberen hamer”.  Marja zegt even te moeten gaan zitten, omdat ze staat te trillen op haar benen en ook ik geef aan dat het me allemaal een beetje duizelt.

We beseffen dat we zo druk zijn geweest dat we veel te laat zijn met eten. Dat zou me eerder nooit zijn overkomen, omdat ik eigenlijk altijd trek had. Nu is dat er totaal niet. We nemen een break in de koffieshop en onder het genot van een kop koffie en thee, nuttigen we onze halve rookworst. We komen meteen weer bij.  Daarna winkelen we nog even door en met een flinke vracht spullen gaan we naar huis. We zijn moe!

Boodschappen

Thuisgekomen laden we alles uit en snakken we naar onze “reddende bouillon met zout”. Hier knappen we altijd zo van op. Wanneer ik weer uitgerust ben, rijd ik nog even naar de supermarkt om de boodschappen voor vanavond en de eerste dagen te doen. Ik wil niet dat er een moment ontstaat dat we in de fout gaan, omdat iets niet in huis is. Dankzij de startgids is de boodschappenlijst zo gemaakt.

Vanavond ruilen we het diner en eten we nogmaals een gerecht waar we vorige week erg van genoten hebben. Kipshoarma met sla, kaas en knoflooksaus. Dit laatste zelfgemaakt uit de startgids natuurlijk. Wij vinden dit echt zo’n zaterdagmenu. Kort geleden aten we regelmatig Kapsalon. Marja een kleintje en ik een XL. Je weet wel met van die kleffe friet eronder. Nou, die friet missen we echt niet. Dit is heerlijk zo.

Figuur

Als ik sta te koken zegt Marja ineens: “weet je dat je borsten weer voor je maag uitkomen? Eerder was je maag gelijk aan je borsten en nu zit er alweer figuur in”. Tja……. Dat klopt. En als je dan ook nog weet dat ik echt flinke borsten heb, dan kan je je misschien wel voorstellen dat ik een flinke maag had. Nu na 19 dagen is hier inderdaad al een heel groot verschil te zien. Ik vind het zo gaaf dat Marja dit soort dingen uitspreekt.

Ik ben dan best een beetje trots op mezelf. Of eigenlijk…………. HEEL trots!

Pure winst

Alles, maar dan ook alles geeft aan dat deze TheNewFood-aanpak voor mij werkt. 
• Geen honger
• Lekker eten
• Afvallen
• Centimeters verliezen
• BMI omlaag
• Beter slapen
• Energiek wakker worden
• Meer eigenwaarde
Dit is allemaal pure winst. 

DAG TWINTIG ZONDAG

We hebben haast en kiezen voor een makkelijk ontbijt met yoghurt. Ik doe dit niet te vaak omdat teveel yoghurt het afvallen wat tegen kan werken. Voor mij dus opletten met yoghurt. Maar voor Marja geen enkel probleem. Eigenlijk zelfs heel goed. Vandaag moeten we onze stacaravan in Giethmen leeghalen. We hebben hem verkocht want wij hebben nieuwe plannen.

Eten mee

We zijn niet thuis met de lunch en het avondeten, dus alles nemen we mee. Het wordt al een routine. Onze koelkast is altijd minimaal voor drie dagen gevuld, dus we grijpen nooit mis. Als we na 2 uur rijden bij onze caravan zijn aangekomen, moet er direct werk verzet worden. We onderbreken alleen even om te lunchen. Al snel zijn we weer hard bezig en rond etenstijd is alles klaar. 

Op de thee

Na het eten, gaan we nog even een theetje drinken bij onze naaste (camping)buurtjes. Het kan bijna niet anders dan dat het gesprek toch weer even op de TheNewFood-aanpak komt. Zo leuk om te horen hoe Marja enthousiast alle informatie geeft over de do’s en don’ts van ketogeen eten. Ze is er echt heel diep ingedoken en weet heel veel vragen met kennis te beantwoorden.

En dat voor een vrouw die haar hele leven nooit heeft hoeven lijnen Voor wie voeding nooit echt haar interesse had en ketogeen een totaal nieuw begrip is. Maar ze staat er helemaal achter. Dit steunt mij ook zo enorm.

Appelsap

Ondertussen komen er noten op tafel: die mogen jullie immers eten, zegt onze buuf. Even later zet ze heerlijke flessen appelsap voor ons neer om mee naar huis te nemen: “Puur natuur en passend bij jullie gezonde levensstijl”. Zo lief en attent, maar helaas moeten we er nee tegen zeggen, ze kan hier beter iemand anders een plezier mee doen. Ze snapt het en we krijgen heerlijke verse munt en een doosje kruidenthee mee.

Verrassingen

Terug bij de caravan valt me op dat mijn enkels en onderbenen nog nauwelijks dik zijn. Als ik er op druk, blijft er geen kuiltje meer staan. Het voelt ook niet meer warm en pijnlijk zoals anders in de avond. En dat na een dag waarop ik de hele dag op mijn benen heb gestaan. Wauwwwww wat is dit geweldig. Ik eet me met de dag gezonder! Op dit moment heeft iedere dag wel een verrassing voor me in petto.

DAG ÉÉNENTWINTIG MAANDAG

Vandaag merk ik voor het eerst dat ik geen behoefte heb aan mijn ontbijt. Het lijkt me wel lekker, maar het hoéft niet zo nodig. Jaren en jaren schreeuwde mijn lichaam altijd om eten zodra ik mijn benen buiten het bed had gezet en ik kon zonder ontbijt ook niet functioneren. Nu word ik net zo verzadigd wakker als ik naar bed ben gegaan. Ik heb een vroege afspraak en stel mijn ontbijt uit tot ik weer thuis ben.

Als ik weer thuis ben heeft Marja al ontbeten en maak ik op mijn gemak mijn ontbijt klaar. Ook dan voel ik me nog steeds niet gammel van de honger, zoals ik dat eerder altijd had. Wat een heerlijk gevoel! Mijn leven wordt op deze manier niet meer beheerst door eten.

Zingen

Vanmiddag wordt het even spannend. Eindelijk na bijna anderhalf jaar kan ik als dirigent weer aan de slag. Er mag weer (buiten) gezongen worden. Wat heb ik dit gemist. Straks ga ik een nieuwe koorlocatie bekijken. Ik ben helemaal hyper. Het is echt niet niks om na een heel druk (koor)leven met heel veel mensen om me een ineens thuis te komen zitten, zonder dat ik mijn grootste passie zingen kon uitvoeren.

In het begin had ik veel moeite met het invullen van mijn dagen. Uit verveling ging ik dan eten/snoepen, daardoor werd ik nog 7 kilo zwaarder. Kilo’s die ik er niet meer afkreeg. Als dirigent ben ik best een spring-in-’t-veld en mijn werk gaf me dus ook de nodige beweging. 

Taart

Ik kom later een beetje stuiterend thuis. Wat een prachtlocatie is de nieuwe repetitieruimte voor mijn koor, ik heb er zin in!  Eerder als ik iets te vieren had, werd dat altijd bekroond met minimaal 1 gebakje of stuk taart of zelfs wel meer. Dat maakte het dan voor mij feestelijk, maar ik heb geen enkele drang gevoeld om naar de banketbakker te gaan. Ik heb mijn beleving enthousiast met Marja gedeeld en meer had ik niet nodig.

Stappen

Wanneer Marja klaar is met werken, gaan we samen nog even aan de wandel. We wonen erg mooi en binnen 5 minuten lopen we langs de IJssel naar een prachtig natuurgebied. 9232 stappen zetten we. Iedere keer kom ik een stukje verder. Ik merk ook dat ik al wat lichter loop. Misschien klinkt dat raar, maar ik voel dat echt zo. Ik ben me ook bewuster van mezelf, bewuster van mijn lichaam, bewuster van mijn conditie.

Kippenpoten

We komen laat thuis en ik start meteen met koken. Broccoli met gebraden kippenpoten. Mmmmmmm heerlijk! Ik kan niet wachten tot ik morgenochtend op de weegschaal kan gaan staan en me weer ga meten. Zal ik onder de 100 kg zijn? Ik hoop het zo. Ik weet dat je in de derde week stil kan staan, maar ik voel gewoon dat ik ben afgevallen. Ik merk het ook mijn kleding.

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG TWAALF ZATERDAG

Vandaag voel ik direct na het opstaan dat ik niet helemaal fit ben. Ik ben wat trillerig, licht in mijn hoofd, mijn armspieren verzuren bij de minste inspanning en mijn benen lijken niet van mij. Ik vraag me af of ik nog steeds aan het afkicken ben van al die koolhydraten die ik gewend was te verorberen. Omdat ik twijfel of ik hier nu nog last van kan hebben, neem ik weer even contact op via de chat van TheNewFood.

LoSalt

Op de vraag hoeveel zout ik neem, vertel dat ik dagelijks 2 tot 3 koppen bouillon met extra zout. Welk zout is de volgende vraag. En dan blijkt dat ik het verkeerde zout gebruik. 😅😅 Ik nam vooral LoSalt omdat ik dacht dat dat beter was i.v.m. hoge bloeddruk. Maar Lara (verpleegkundige bij TheNewFood) legt uit dat ik zo teveel kalium binnenkrijg en daar last kan krijgen. Bovendien verlies ik hierdoor juist extra vocht en zouten!

Ze adviseert het zoutadvies exact op te volgen. Dus 1 á 2 keer per dag een halve theelepel Himalaya of Keltisch zout met een halve theelepel LoSalt. En als ik meer zout nodig heb (en dat heb ik!) dan alleen extra Himalaya of Keltisch zout. Niet nog extra LoSalt. Ik deed dat wel.

Bloeddruk

Wat betreft mijn bloeddruk stelt ze me gerust: ik hoef me écht geen zorgen te maken wat betreft mijn bloeddruk. Zout is niet de oorzaak van hoge bloeddruk, zoals altijd werd gedacht, maar suiker is de boosdoener. Sterker nog: ik kan verwachten dat mijn bloeddruk snel gaat zakken! Ik ben gerustgesteld en ga het anders doen met het zout.  Wat is dat toch fijn dat je echt álles kunt vragen en snel antwoord krijgt!

Lunch vergeten

’s Middags besluiten we even te gaan fietsen in de prachtige omgeving van de Lemelerberg. Nog maar net op weg, voel ik me wat onzeker.
Misschien omdat dit de eerste keer is dit seizoen dat ik weer op de fiets stap? Ik fiets door, maar word ook echt bibberig. En ineens weet ik het! We hebben niet geluncht! Gewoon vergeten. We maken er geen punt van en fietsen terug naar de caravan.

In een mum van tijd tover ik de heerlijke salade met avocado en zalm op tafel. Ik neem er een kop bouillon met extra Himalayazout bij en knap meteen op. Niet veel later zijn we weer op weg. We maken ook nog een heerlijke wandeling en de energie stroomt weer.

Bami

Bij thuiskomst genieten we nog even van de zon en later dan normaal nuttigen we de avondmaaltijd. Later op de avond sta ik weer even achter de pannen om alvast de bamischotel voor onze vrienden die morgen op visite komen, klaar te maken. Het bereiden hiervan kost me geen enkele moeite. Ik ben immers verzadigd! Alles is voor hen op maat gekocht, zodat er niets overblijft. Wij eten zelf morgen gewoon lekker uit de startgids.

DAG DERTIEN ZONDAG

Ik was altijd een enorme uitslaper, ik werd gewoon al moe wakker. Ik was jaloers op mensen die elke ochtend energiek naast hun bed staan. Maar vandaag moest ik om 7 uur even plassen en voelde me zowaar uitgerust. Maar ja, dat is wel heel vroeg om op te staan, dacht ik. Dus nog even terug naar bed. Normaal viel ik dan direct weer in slaap, maar deze keer lukte me dat met geen mogelijkheid. Ik was klaar met slapen!

Energiek de dag in

Als Marja een uurtje later opstaat, is ook zij heel verbaasd. “Jij? Vroeg op?” zegt ze. Dat is nog nooit voorgekomen. Tjaaaaaa, weer zo’n ongelooflijke positieve verandering. Wat gaat het allemaal snel. Ik sta echt verbaasd, hoe zowel mijn lichaam als mijn geest veranderen.

Om 8 uur schijnt de zon al volop, het wordt vandaag een lange dag. Maar eerst eens lekker ontbijten. Het verwondert me hoe snel dingen die we nooit deden in de dagelijkse routine passen. Tot 2 weken geleden moest ik er niet aan denken om in alle vroegte achter het fornuis te staan en zelf allerlei lekkernijen te bereiden. Nu vinden we dit beiden leuk. Het is een bewuste start van de dag waar we tijd voor maken.

Visite

Onze visite komt en met het grootste gemak zet ik voor hen appeltaart op tafel, zonder enige hunkering. Ook met de lunch eten Marja en ik volgens de startgids en sta ik broodjes te beleggen voor onze vrienden. We nemen er een bouillonnetje bij. In de namiddag volgt voor hen een wijntje met wat zoutjes, waar wij keurig afblijven. Onverwacht besluiten ze niet te blijven eten.

We geven ze de bamischotel die ik gisteren al bereid had mee. Door de dag heen vertel ik natuurlijk honderduit over de TheNewFood aanpak en ik merk hoe veel ik er al van weet. Ik vind het gaaf om op alle vragen antwoord te kunnen geven. Wanneer ze vertrokken zijn, gaan wij nog even aan de bouillon voor we de auto vol gaan stouwen met de spullen die na de overdracht van de caravan niet blijven staan.

Actie na het uren lang stilzitten. Dan zo tegen achten maak ik een verbazend lekkere zuurkoolschotel met rookworst. Daarna gaan we op huis aan. Een rit van 2 uur. We genieten nog even na van het weekend, ik met mijn glas cola en gaan naar bed.

DAG VEERTIEN MAANDAG

Eindelijk kan de zomerkleding uit de kast. Ik was er nog niet toe gekomen om mijn zomerkleding tevoorschijn te halen. Vandaag gaat alles door mijn handen. Jeetje wat een tenten. Vergeleken bij vorig jaar ben ik niet zwaarder geworden, dus alles past nog. Sterker nog sommige jurkjes zitten nu ruimer. Ik merk dat mijn lichaam nu heel snel centimeters verliest door deze aanpak. Ik voel dit al dagen en ga het vanaf nu ook meten.

Vertrouwen

Beiden merken we het verschil nu we het anders doen met het zout. Zo leren we dat we echt mogen vertrouwen op de adviezen! Ik heb nog wel last van mijn evenwicht. Al vanaf 1983 tob ik met evenwichtsproblemen, het blijft mijn zwakke plek bij moeheid en stress. Ik ben dan ook niet verbaasd dat dit ook nu weer de kop opsteekt. Er gebeurt zoveel in mijn leven en lichaam.  

Spruitjes

Deze manier van eten bevalt ons echt goed. Bijna alles vinden we lekker en we genieten veel meer van de maaltijden dan voorheen. Maar vandaag kiezen we een andere avondmaaltijd, want spruitjes met spek is niet iets voor een zonnige dag als deze. Gelukkig is dat geen probleem, in de startgids staat precies uitgelegd hoe je een maaltijd kan ruilen. Er is alweer voor ons meegedacht!

Morgen weegdag

Ik kijk uit naar morgen, zal ik weer wat kwijt zijn? Bij al mijn andere afvalpogingen stond ik de tweede week meestal stil. Dat ontmoedigde me dan direct. Nu voel ik de positieve verandering aan mijn lichaam. Dat stimuleert me voldoende om vol vertrouwen de derde week in te gaan. 

Marja is juist benieuwd of het haar gelukt is niet af te vallen. Tegenstrijdig hè? Maar wij ervaren het als een heel mooi proces voor ons samen

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koordirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG ACHT DINSDAG

Ik stap een paar keer op en af de weegschaal om zeker te weten dat dit echt is. Steeds weer geeft hij dezelfde stand aan… 103,3 kilo. Jaaaaaaaaaa! Ik kan bijna niet geloven dat ik in één week 3,3 kilo ben afgevallen. Ik ben blij en emotioneel tegelijk. Natuurlijk heb ik nog een enorme BUIK, maar ik voel ook echt dat de spanning al van mijn buik en maag is. 

Ontlasting

En….. weet je wat ook zo fijn is, ik heb normale ontlasting. Toen ik nog alles at wat los en vast zat, was ik dagelijks aan de diarree. Ik had daar op zich geen last van, maar normaal is het niet. Ook ging ik soms drie keer per dag en dat is nu genormaliseerd naar één keer per dag. Ongelooflijk dat mijn lichaam zo snel positief reageert.  

Boodschappen doen

Het is ineens leuk om boodschappen te gaan doen. Ik vind het een enorme uitdaging om steeds alles weer voro een paar dagen in huis te halen. Ik merk dat ik al heel veel etiketten lees met betrekking tot de koolhydraten. Daardoor gaat er een wereld voor me open. En naast dat het allemaal gezond en verantwoord moet zijn, vind ik het ook een sport om ook nog op de kleintjes te letten.

Eerlijk gezegd was dat één van de dingen die me eerder tegen had gehouden om te starten. Ik dacht dat het allemaal veel te duur zou zijn.  Natuurlijk is het zo dat sommige pure producten iets meer kosten, maar als je een beetje oplet valt het echt heel erg mee. Daarbij is het ook zo dat ik anders mijn boodschappenkar vol gooide met veel extra’s die we nu natuurlijk niet meer nodig hebben. En geloof me dat was best veel.

Makkelijk koken 

Gisteren heb ik een dubbele lunch gemaakt, dus straks heb ik het makkelijk. Fijn dat dat in de startgids ook zo beschreven staat. Vanavond kookt Marja. Zij is nooit zo’n keukenprinses geweest en eerlijk gezegd vind ik het zelf ook erg leuk om te koken. Maar deze nieuwe manier van eten en het feit dat er zulke duidelijke en eenvoudige recepten in de startgids staan, maakt dat zij het leuk vindt om nu ook eens te gaan kokkerellen. 

Dromen over afvallen

Het is niet niks om mijn leven zo volledig om te gooien. Gewoontes van vele jaren moet ik doorbreken. En dat vind ik niet makkelijk. Een deel van mijn leven was zo gericht op snoepen, snacken en eten. Om iets te vieren, voor de gezelligheid, vanuit frustratie, vanuit zwakte, vanuit hunkering, vanuit troost en ga zo maar door. Ik werkte als ik moe en gestrest was rustig een heel BonBon blok weg of een zak yoghurtgums leeg. 

Ook al gaat het volgen van het weekmenu me goed af en is er ook al resultaat, ik heb het soms even zwaar. Mijn lichaam reageert goed en laat mij voelen dat de verandering is ingezet. In mijn hoofd gaat dit niet zo snel. Soms voel ik me schuldig dat ik het zover heb laten komen. Dan ben ik boos op mezelf. Dan maakt die gedachte weer plaats voor medelijden. Voor de zoveelste keer in mijn leven ga ik de strijd tegen de kilo’s aan…

Ik denk dan terug aan al die keren dat het me niet gelukt is. Ik ben beslist een positief mens, maar mijn levenslange struggle mbt lijnen heeft me wel gevormd tot wie ik ben. Een sterke vrouw in vele opzichten, maar zo labiel als het om afvallen gaat. Zo wil ik niet meer zijn! Het is alsof ik afscheid neem van iets wat voor een groot deel mijn leven bepaalde. Ik droom zelfs over afvallen.

DAG NEGEN WOENSDAG

Ook voor Marja begint de verbetering inmiddels goed voelbaar te worden: ze sliep al een hele tijd niet goed, voor we hiermee begonnen. Nu voelt ze dat dat verandert! Ze wordt veel minder vaak tussendoor wakker en voelt zich ook beter uitgerust. Dat er daadwerkelijk iets is veranderd, geeft haar FitBit (horloge) ook aan. Haar REMslaap duurt veel langer. Wat een fijne ontwikkeling. 

Verwenoma

Ik haal mijn kleindochter van school, zij mag altijd kiezen wat ze wil eten en net als vele oma’s verwen ik haar graag met lekkers. Op dit moment zijn de Donuts favoriet en normaal gesproken eet ik daar ook lekker van mee. Voordat ik haar ‘s avonds naar huis breng eten we meestal patat met kipnuggets en appelmoes of pannenkoeken, gevolgd door een toetje. Voorheen deed ik me daar royaal aan tegoed.

Bleef er wat over, dan verdween dit later als ze weg was ook in mijn buik. Nu is dat anders. Vandaag trotseerde ik de Donuts, een stuk chocolade en later de pannenkoeken. Ik ben best trots op mezelf. Gek genoeg kost het me totaal geen moeite. Ik sta met veel plezier de salade voor de lunch van Marja en mij te maken.                      

De knop is echt om!                                                                                                       

Ik ben nog maar negen dagen bezig, maar het voelt langer. We zijn al aardig thuis in deze manier van eten. Wel lezen we zo af en toe nog even in de startgids of kijken we op de website. Er is ook zoveel informatie dat niet alles direct is blijven hangen. We blijven dat gewoon nog even doen. Vandaag ben ik door een aantal gebeurtenissen behoorlijk gespannen en geëmotioneerd. Ik weet dat als ik me eerder zo voelde, dat ik naar zoetigheid greep en het is nieuw om te ervaren dat ik hier nu geen behoefte aan heb.

DAG TIEN DONDERDAG

Ik merk het nu ook aan de centimers. YESSSSSSSSSSSSSS mijn BH kan een haakje verder! Niet alleen de kilo’s vliegen eraf, maar ik merk dat mijn omvang ook iets begint te minderen. Ook mijn jas waarin ik me al maanden als een opgestopte worst voelde zit nu al beter. De rits kan met gemak dicht. Wat een verandering in zo’n korte tijd. Dat stimuleert natuurlijk enorm.

Visite

We gaan weer naar de caravan. Voor onze maaltijden en tussendoortjes heb ik alles bij me. Wel zal ik nog even wat boodschappen moeten doen voor de visite die we a.s. zondag krijgen. Ze komen rond lunchtijd en voor hen maak ik dan gewoon lekkere broodjes en wij gaan voor ons eigen menu. Wel heb ik gezegd dat ze deze keer niet kunnen blijven eten. Dat zagen we nog even niet zo zitten.

Ook haal ik gewoon zoutjes, wijn en bier in huis. Alleen niet meer in grote hoeveelheden, zodat er geen voorraad in huis komt. Ik weet ook dat ik lekkere gezonde snacks kan maken, maar daar wil ik de eerste 8 weken nog niet aan beginnen.

Eetrust

De eerste dagen aten we ’s avonds  wat later. Dit omdat een avond zonder snacken zo lang duurde.  Althans voor mij. Ik ben de snacker, de grote snoeper. Doordat we wat later gingen eten, omzeilden we dit probleem. Nu nog maar in de tweede week van deze nieuwe aanpak, hoeft dit niet meer. Mijn lichaam vraagt nog nauwelijks om extra’s. Ik voel me meestal verzadigd en als ik toch nog even wat nodig heb, is een klein gezond tussendoortje meer dan voldoende. De behoefte aan zoet wordt ook al veel minder. Ik ervaar steeds meer eetrust.

Steun

Wat me enorm helpt is de steun van Marja die me regelmatig vertelt hoe trots ze op me is dat ik dit weer ben aangegaan en hoe goed ik het doe. Ze zegt meerdere malen dat ze het knap vindt hoe ik de eerste periode door kom en hoe sterk ik ben. Ik voel dat ze trots op mij is. Dat doet me erg goed. Zij kent zelf die ongeremdheid niet wat betreft eten, zelf at ze eerder te weinig. Nu gaan we deze uitdaging samen aan. 

Samen gaan we ervoor. Beide voor onze gezondheid. Zij wil niet afvallen en ik moet vele kilo’s kwijt. Fijn dat beide met TheNewFood aanpak kan. 

DAG ELF VRIJDAG

Na een lange koude periode is er vandaag eindelijk zon. Ook de temperatuur is behoorlijk opgelopen. Heerlijk! Maar voor mij heeft warmte ook een andere kant. Door mijn gewicht transpireer ik heel snel, heb ik het al snel tė warm en heb ik direct een kledingprobleem. Mijn bovenarmen zijn behoorlijk dik en een iets te kort mouwtje laat mijn Juliana-armen zien.

Corrigerend ondergoed

Verder draag ik altijd corrigerend ondergoed dat als een tweede huid om mij heen sluit om al mijn vetrolletjes (zeg maar gerust rollen,) te maskeren. Maar dat is zomers zo warm. Ook kan ik nooit een jurkje aan met blote benen eronder, want dan schuurt de binnenkant van mijn bovenbenen tegen elkaar. Om over verdere ellende maar te zwijgen. Maar… direct gaat er door mij heen: als ik me goed aan de startgidsen houd, zal ik straks als het echt zomer is al heel wat kilo’s kwijt zijn. En daar ga ik voor!

Winkelen

Na het ontbijt gaan we even naar Ommen. We oriënteren ons op wandelschoenen voor mij. Nu we zoveel lopen, wil ik hiervoor ook graag goed schoeisel. Ik zie een leuk jurkje hangen, wat helemaal mijn stijl is, zegt Marja: “kijk daar pas je straks in, koop hem vast!” Dat lijkt me niet zo’n goed idee, hij is ook aan de prijs. Maar we maken wel een foto die laat zien dat het nog best te overzien is 🙂. Hmmmm, positief blijven toch?

We lopen terug naar onze auto en daar staat een viskraam. “Mar, ik ga een harinkje nemen” zeg ik. “Dat wordt dan zeker je lunch” zegt Marja. Maar nee hoor, dit mag gewoon tussendoor. Wát een verwennerij. Weer bij de caravan installeren we ons in de zon, gewapend met een groot glas water. Wauwwwww, dat is genieten, wat hebben we daar naar verlangd.

Met je handen eten

We profiteren zo lang mogelijk van het buiten zijn en pas om half acht begin ik aan de avondmaaltijd. Dat is vanavond onder andere een halve kip. Het doet me denken aan vroeger toen we regelmatig bij Wienerwald gingen eten. En daar mocht je zo’n halve kip met je handen opeten. Wat toen kon, kan nu ook en allebei eten we onze vingers er bijna bij op. Letterlijk en figuurlijk was het een heerlijke dag.

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koor-dirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG VIER VRIJDAG

Ik wil allereerst even delen dat ik zo blij met de vele reacties en likes op mijn blog. Dit stimuleert mij echt enorm! 😁 

Dorst

Marja heeft meer dorst dan anders. Zou dit betekenen dat we in ketose zijn? Wauwwww, dat zou snel zijn. Lekker veel drinken dus.
Ook al heb ik (nog) geen dorst, toch wen ik mezelf ook vast aan meer drinken. Dat deed ik veel te weinig en nu ik zoveel meer plas lijkt het me belangrijk dit vocht aan te vullen.

Ik dacht altijd dat ik gezond bezig was door dagelijks vers sinaasappelsap te drinken. Niet dus! Het blijkt zelfs een dikmaker te zijn. Ik vervang het eerste drankje in de ochtend dus maar voor thee. Ik heb mezelf een theedoos kado gedaan met veel verschillende soorten thee. Iedere keer een ander smaakje. Zo wordt theedrinken leuk.

Eerder dronk ik mijn eerste glas Cola light al rond 11 uur en eindigde hier vlak voor het slapen gaan mee. Nu ga ik voor afwisseling. Veel water, lekkere thee, af en toe Spa rood met wat suikervrije siroop (ahhhhh wat is dat lekker!) en één keer per dag een glas Cola light.

Bloeddruk
Vanmorgen had ik een afspraak bij mijn huisarts voor bloeddrukcontrole. Deze was redelijk, maar nog niet helemaal goed. Ik vertel haar dat ik gestart ben met ketogeen eten.  Zij reageert wild enthousiast en prijst het feit dat ik zo bewust bezig ben met voeding. Ik voel me ineens zo blij en trots. Zij bevestigt dat het zomaar zou kunnen dat ik over een paar maanden mijn dosering van de bloeddruktabletten aan kan passen of zelfs kan stoppen. We maken een afspraak voor over 2 maanden. Nog gemotiveerder dan ik al was, ga ik naar huis

Schildklier
Toevallig moest Marja vandaag naar haar specialist voor de uitslag van het half jaarlijkse bloedonderzoek in verband met haar schilklierproblemen. Ook zij vertelt dat zij met TheNewFood aanpak is begonnen met als doel energie  en verbeterde bloedwaardes. Haar arts vindt dit een prima plan en vertelt haar dat ze hier goede resultaten over hoort. Soms leidt deze aanpak ook tot het verlagen van het slikken van hormonen. Dat is Marja’s grote wens. Luister wel goed naar je lichaam adviseert de arts.

Thuis gekomen eten we samen een verlaat ontbijt in de vorm van een heerlijke smoothie en delen we onze positieve ervaringen. We belonen onszelf met een heerlijke luie thuisdag. De moeheid die we beiden ervaren door de grote verandering van voeding mag er zijn.

Heerlijk
Verder ging het vandaag weer heel goed met de maaltijden. Ik ervaar het als een luxe om te lunchen. En wat was het weer lekker. Fijn dat de startgids ook recepten heeft voor 2 dagen. Daardoor hoef ik vanavond niet te koken. Ook deze 2de dag smaakte de zuurkoolschotel goed en dit is denk ik wel een blijvertje voor de toekomst.

Vanavond verras ik Marja met zelf gemaakte kaascrackers.  Zij vindt ze heerlijk. Wat een uitkomst is dit. Het geeft net even een bite in de avond. Ik voel me zo gelukkig. Het is zo bijzonder dat mijn vrouw dit nieuwe eten met mij aangaat. Samen door dik en dun is voor ons geen loze kreet. Morgen wordt het spannend; dan gaan we naar onze stacaravan en we zullen nu extra moeten nadenken over wat er allemaal mee moet.  

DAG VIJF ZATERDAG

We gaan het weekend naar onze stacaravan in Ommen. Een paar dagen geleden wisten we niet eens of het zou doorgaan vandaag, omdat Marja zich zo slecht voelde. Maar ze voelt zich veel beter en we gaan dus toch nog naar de camping. Yeahhhh.

Voor we weg gaan stap ik nog even snel op de weegschaal: 104,2 kilo. Yessssss min 2,5 kilo! Ik voel me zo geweldig. Dit werkt echt! Gisteren stond ik in de badkamer voor de spiegel en keek ik sinds lange tijd eens kritisch naar mijn lichaam. Hoe heb ik het toch zover kunnen laten komen? Hoe zal ik eruit zal zien als ik straks 20 kg (of misschien wel meer) kwijt ben? Lang genoeg gemijmerd, we moeten weg.

Later in de auto eten we nog even een halve rookworst. Dit voelt als snacken. Mmmmmmmm heerlijk. En…… een makkelijke lunch!

In de caravan 
Rond etenstijd komen we aan. Ook in onze caravan hebben we vorige week al alle “foute” levensmiddelen weggedaan. Ook hier geen verleidingen dus! Althans niet qua eten 😊 We vullen meteen de koelkast met gezonde producten en even later genieten we van de heerlijke maaltijd uit de startgids. De maaltijden die ik tot nu toe bereid heb, waren allemaal lekker en zo klaar. 

Makkelijk
Ik heb nooit geweten dat gezond koken zo makkelijk kan zijn. TheNewFood  heeft al het denkwerk al voor ons gedaan. En lusten we de groente of het vlees of de vis van het menu een keer niet dan kunnen we deze simpel omruilen voor iets anders uit het boek. Het kost natuurlijk wel iets meer moeite omdat alles zelf bereid moet worden, maar…….. het is het zeker waard. En zelfs hier op de camping is het koken geen probleem.

’s Avonds neem ik nog een heerlijke kaascracker met zaden als tussendoortje. Jeetje wat staan er heerlijke tussendoortjes in de startgids. Marja neemt ook nog even een kop bouillon en dan gaan we slapen bij het geluid van de vele vogels die rondom onze caravan leven. 

DAG ZES ZONDAG

Marja staat nu elke dag fit op. Het drinken van bouillon met extra zout in de avond is voor haar echt dé oplossing. We ontbijten deze dag op de camping ieder verschillend. Voor Marja yoghurt met siroop en voor mij gebakken eieren met spek.

Dan is het tijd om het gras te gaan maaien. Terwijl Marja hier mee bezig is, zorg ik dat onze vogels genoeg te eten hebben. Ook zij krijgen verantwoord voer: zaadjes, vet en pinda’s. Daarna is het tijd om te lunchen en dit doen we in het zonnetje en het voelt zo ontzettend luxe. Een restaurant kan ons inziens niet een lekkerder salade serveren dan die wij nu zelf gemaakt hebben. Echt smullen. 

Wandelen

Het is wisselvallig weer, maar we besluiten toch te gaan wandelen in de mooie omgeving van de Lemelerberg. We hebben afgesproken dat we iedere dag samen een wandeling maken. Niet alleen bij onze caravan, maar ook als we thuis zijn. Bewegen is belangrijk, maar dit wandelen is nieuw voor mij. Marja loopt met gemak 20 kilometer en doet dat ook regelmatig als ze er alleen op uit gaat.

Maar ik kom nog niet veel verder dan 5 kilometer. Dit wil ik natuurlijk op gaan bouwen. “Wacht maar Marja, straks loop ik jou eruit” 😊 Van bewegen krijg je trek en niet veel later genieten we weer van een lekkere en gezonde maaltijd. Deze avond heb ik voor het eerst geen tussendoortje nodig. Ik voel me lekker verzadigd. Ik herinner me niet dit ooit eerder te hebben meegemaakt. 

DAG ZEVEN MAANDAG

Het weer is bar en boos en we slapen lekker uit. Als we eindelijk aan eten toe zijn is het eigenlijk al lunchtijd en we besluiten het ontbijt over te slaan. Het leuke van deze nieuwe fase is dat we veel meer tijd nemen om te eten en ervan te genieten. Het is een moment om naar uit te kijken.

Omdat we niet anders kunnen als binnen blijven, maken we samen vast de boodschappenlijst voor week 2. Wauw, wat staan er weer heerlijke recepten in voor de komende week. Die week hebben wij het beiden wel druk, dus het is even afwachten hoe het dan zal gaan. Ook zijn we veel buitenshuis en krijgen we visite. Uiteraard op veilige afstand. 😉 Ik merk dat ik dat wel spannend vind.

Na het eten gaan we naar huis. Voor het zover is halen we altijd de koelkast leeg. Andere keren ging er dan heel veel mee terug naar huis. Maar door de weekmenu’s heb ik dusdanig afgepast ingekocht dat alles, behalve de roomboter en de eieren, schoon op is. 

Thuiskomen

Rond 22 uur zijn we thuis en uitgepakt. We drinken samen nog even wat en nemen de laatste kaascrackers. Marja mist haar wijntje een beetje. “Geen punt hoor”, zegt ze direct, “maar dit is zo’n moment dat ik dat tegenkom”. We hebben wel gelezen dat dat later best eens mogelijk is. Zeker voor haar omdat zij niet af hoeft te vallen. Ikzelf drink nooit wijn of drankjes met alcohol, dus hier heb ik nu eindelijk eens een voordeeltje.

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koor-dirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

DAG ÉÉN DINSDAG

Bijna waren we vandaag niet gestart met de weekmenu’s. Dit was toen we onze kasten met “verkeerde” levensmiddelen aan het leegruimen waren. “Zullen we soms eerst alles opmaken voor we gaan beginnen, dit is toch zonde?” vraag ik aan Marja. We overwegen dit zelfs even serieus.

Maar gelukkig beseffen we allebei dat dit niet verstandig is. Het zou dan nog weken kunnen duren voordat we konden beginnen. Terwijl we er NU klaar voor zijn! En dan is daar het moment dat ik op de weegschaal stap om mijn exacte startgewicht te kunnen invullen: 106,7 kilo! 

Een nieuw begin van de dag

Om je eerlijk de waarheid te zeggen, ben ik nogal lui ’s morgens en een uitslaper. Jarenlang ben ik verwend met ontbijt op bed: 2 boterhammen met pindakaas en een glas vers sinaasappelsap. Ik schoof dat vervolgens gedachteloos naar binnen.

Maar nu wil ik zelf aan de slag met mijn nieuwe eten. Symbolisch sta ik op tijd op om zelf die eieren met spek van het menu te bakken. Mij realiserend dat dit de eerste stap is naar een gezonder leven en gewichtsverlies. Het smaakt me goed en de dag kan beginnen.

Alles is wennen…

Lunchen deed ik eigenlijk nooit. Nu is dit een must. Het is even lastig om de tijd te vinden om deze klaar te maken en ook de rust te vinden om het op te eten. Maar de lunch werd uiteindelijk een echt genietmoment met een heerlijke salade met gerookte kip.

Drinken vind ik lastig. Ik dronk tot gisteren namelijk heel veel Cola Light. Er ging minstens 1 grote fles per dag doorheen.  Ik drink nooit koffie,  dus ik haalde mijn cafeïne uit de Cola. Ik mis nu mijn oppeppertje. Dit is dus nog wel een dingetje. Maar…. vanavond mag ik 1 glas Cola!

Ik merk wel dat ik de hele dag bezig ben met wat ik mag en wanneer ik moet eten. Het is ook een beetje jammer dat ik uitgerekend op mijn eerste TheNewFooddag niet echt veel afleiding had. Ik leef daardoor van maaltijd naar maaltijd.

Het eten is lekker en verzadigend

De laatste maaltijd vandaag is courgette spaghetti met tonijn.  Makkelijk  te maken en snel klaar. Ik schrik van de hoeveelheid  die op mijn bord ligt. Is dit alles? Mijn bord is zeker de helft minder gevuld dan ik gewend ben. Ik besluit rustiger te eten en echt te proeven. Het is lekker! En gek genoeg, het vult!

Later op de avond krijg ik toch trek. Gelukkig kan ik een tussendoortje kiezen uit de startgids. Ik neem een gekookt eitje en mijn trek is over. Dag één zit erop en het was een positieve ervaring!

DAG TWEE WOENSDAG

Ik moest vannacht vier keer mijn bed uit om te plassen. Normaal slaap ik de nacht gewoon door. Het kostte me steeds wel weer even tijd om in slaap te vallen. Het levert me natuurlijk wel mooi meer stappen 😊.

Maar dan het ontbijt: wat een heerlijke  chocolademousse staat er op het menu!  Ik miste mijn boterhammen  met pindakaas niet. Omdat ik rond het middaguur niet thuis ben, maak ik vast mijn lunch klaar om mee te nemen. Wonderlijk genoeg heb ik in de middag geen moment honger gevoeld, terwijl ik normaal gesproken ’s middags altijd lekkere trek kreeg en daar ook aan toegaf.

Ik ging dan op zoek in onze kast naar iets lekkers in de vorm van koekjes of chocolade. Als het dan maar bij één koekje of één stukje chocolade had kunnen blijven, was dat misschien niet eens zo erg geweest. Maar ik kon geen maat houden!

Heeft Marja afkickverschijnselen?

Helaas reageert Marja niet zo positief op de verandering. Ze voelt zich niet fit, is trillerig, misselijk en heeft diarree. We denken dat dit komt doordat zij nooit eerder veel vet aan haar maaltijden toevoegde,  laat staan roomboter en room. Het geeft haar een gevoel van stress. We weten dat het erbij kan horen, maar vragen het toch even na via de Facebookpagina.

Het blijkt dat we de verkeerde magnesium gebruiken, van deze soort kun je diarree krijgen! Ook hadden we het advies over zout niet goed gelezen. We gebruikten echt veel te weinig. We halen de juiste producten in huis. De misselijkheid van Marja kan er inderdaad ‘gewoon’ bijhoren begrijpen we, vanwege de overgang naar dit andere eten. We lezen dat vitamine D voor iedereen onmisbaar is en bestellen die gelijk mee.

Ik ben vandaag laat thuis en begin dus direct met koken. Romige spinazie en zalm. Snel klaar en heerlijk. In de avond weer dat trekmoment en een plakje ham gevuld met roomkaas genomen. Heerlijk en het mag!

DAG DRIE DONDERDAG

Ik kan het niet laten om vanmorgen toch al even op de weegschaal te gaan staan. Ik weet het, dit is te vroeg, niet verstandig, maar ik deed het toch. En….. tot mijn grote verbazing is er al 2 kilo af. YEAHHHHHH! In mijn nakie ren ik naar Marja die thuiswerkt. “Mar, je gelooft het niet…” Oeps, ik heb me niet gerealiseerd dat Marja in een online vergadering had kunnen zitten, terwijl ik door het beeld rende.  Gelukkig was dit niet zo. 😅

Deze verloren kilo’s zijn vast vooral vocht, maar het stimuleert wel enorm. Ook weet ik dat mijn gewicht per dag zal schommelen, maar ik was gewoon erg nieuwsgierig. Ik voel ook dat de spanning van mijn maag af is. Of verbeeld ik me dat? Kan dat wel, zo snel? Het geeft me in ieder geval  vertrouwen dat er iets met mijn lichaam gebeurt.

Een onverwachts uitje

De smoothie die Marja al klaar heeft gemaakt, smaakt prima als ontbijt. De dag kan beginnen. Mijn dochter belt of we vandaag wat samen kunnen ondernemen. Ja leuk, zeg ik direct en we spreken voor een uur later af. De paniek slaat toe als ik me bedenk dat ik met de lunch niet thuis zal zijn.

De startgids is mijn redding. Ik maak snel een bakje met tussendoortjes klaar, om mee te nemen als lunch. Niet veel later loop ik heerlijk te wandelen met mijn dochter. We strijken neer op een terrasje. Voorheen bestelde ik dan steevast een stukje taart, maar nu kostte het me geen enkele moeite om dit wel aan mijn dochter aan te bieden, maar het zelf te houden bij een heerlijk glas muntthee. 

Sceptisch

Mijn dochter is sceptisch over keto eten. “Dit houd je niet vol mam”, zegt ze. Zelf is ze bezig met koolhydraatarm. Marja en ik hebben veel gelezen over deze aanpak en wij voelden ons hier het beste bij. We houden het nu bij TheNewFood. Al zullen er altijd anderen zijn die het beter weten.

Mijn meegenomen lunch eet ik na de wandeling in alle rust in de auto op en op de autoradio speelt op dat moment toevallig BIG GIRL van Mika. Is dat toeval? Thuisgekomen voel ik me moe. Ik besluit eraan toe te geven en nestel me met een dekentje op de bank en ga even Netflixen, waarbij ik ook even in slaap val. Dit is iets wat ik normaal niet doe, maar ik laat het gewoon gebeuren.

Zuurkool

Als het tijd is om te gaan koken, voel ik me alweer een stuk energieker en het bereiden van de zuurkoolschotel kost me dan ook geen enkele moeite. Noch Marja, noch ik zijn echt liefhebbers van zuurkool. Maar dit recept wilden we toch een kans geven. En gelukkig maar, want het smaakt ons erg goed.

Marja heeft hier voor de hele verdere avond genoeg aan, maar ik maak later nog een lekkere warme chocolademelk uit het boek. Ik weet niet of ik dit nu nodig heb omdat ik af moet kicken van “vulling” in de avond of van de gewoonte dat ik dit altijd deed? Gelukkig mag het gewoon.

Gezondheid verbeterd

Rian (66) is getrouwd met Marja (64), moeder van 2 kinderen, oma van 3 kleinkinderen en koor-dirigent van beroep. Ze is 1.68 lang en na ‘een leven lang lijnen’ weegt ze bijna 107 kilo. Ze besluit het roer om te gooien en kiest voor TheNewFood. Rian deelt haar ervaringen in haar blogs.

Van maat 38 naar maat 52

Twee jaar geleden beloofde ik mijzelf om nooit meer te beginnen met lijnen. Ik wilde niet meer falen! Vanaf mijn twintigste was ik al aan de lijn. Ik ging van maat 38 naar uiteindelijk maat 52. Natuurlijk schommelde mijn gewicht regelmatig omdat ik mijn leven lang al diëten heb gevolgd. Alle lijnpogingen resulteerden in gewichtsverlies, maar met snel daarna weer nóg meer aankomen. Daar kon ik niet meer mee dealen.

En zo staan we nu voor de grote stap om het anders aan te gaan pakken: we gaan onze eet/leefwijze volledig omgooien.

Nooit meer lijnen

Ik wilde nooit meer lijnen, maar ik wilde wel graag slanker en gezonder zijn. We besloten de  aanpak te gaan volgen van TheNewFood. Omdat we niet in de verleiding willen komen verkeerde voeding te eten, hebben we alle levensmiddelen die in huis waren en niet meer in dit eetpatroon passen, weggedaan. Gelukkig konden we er nog iemand anders blij mee maken, want het was best veel, zoals je kunt zien op de foto hierboven. 

Het was behoorlijk confronterend om dit te doen. Waar heb ik mijn lichaam al die jaren mee gevuld? Geen wonder dat ik al zo lang worstel met overgewicht. De belangrijkste reden om het roer nu zo drastisch om te gooien, is voor mijn vrouw Marja en mij: gezondheid en vitaliteit!

Vanaf nu wil ik eerlijk zijn

Door deze stap komt er veel bij me los. Ik besef nu pas hoe ik mezelf jarenlang voor de gek heb gehouden. Ik vertelde iedereen dat ik geen problemen met mijn gewicht had. Niet fysiek en niet emotioneel. Ik riep altijd: “Dit gewicht past bij mij, ik heb er geen last van;  ik ben nog steeds soepel en het belet me nergens in”. Maar is dat wel zo? Nee, eerlijk gezegd de laatste jaren niet! Pas nu durf ik dat onder ogen te zien. 

De realiteit is, dat ik wel degelijk voelde dat het me ging beperken en mijn spiegelbeeld bevalt me al lang niet meer. Het kostte me veel energie om mezelf geloofwaardig te houden en net te doen alsof het me niet kon schelen. De weegschaal zit nu ruim boven de 100 kilo en ik durf voor het eerst sinds lange tijd binnen te laten dat ik me hier heel ongelukkig bij voel. Ik wil mezelf niet langer voor de gek houden. Het roer moet om!

Op naar een slanker, gezonder en fitter leven

Marja weegt 57 kilo en is mooi slank. Zij heeft nooit overgewicht gekend, maar tobt wel met schildklierproblemen, waarvoor zij al vele jaren medicijnen slikt. Ook lijdt zij aan chronische vermoeidheid.

Zelf heb ik naast mijn overgewicht ook al jaren last van een te hoge bloeddruk, waar ik medicijnen voor slik. Mijn streefgewicht is voorlopig 85 kilo. Zover ben ik nog lang niet en tegen die tijd, kijk ik gewoon hoe ik me voel. Mocht ik me hier goed bij voelen, dan blijf ik zeker deze eetstijl volhouden voor mijn gezondheid. Maar eerst maar eens zo ver zien te komen.

Het gaat echt gebeuren!

Ik weet dat ik nog een lange weg te gaan heb, maar ik heb er alle vertrouwen in dat dit me gaat lukken. Dat ik op deze manier echt zal afvallen. En belangrijker nog: dat ik gezonder en vitaler zal worden. Om anderen en zeker ook mezelf te motiveren, deel ik hier mijn ervaringen. Vandaag gaan we dan echt starten met de weekmenu’s! Marja en ik gaan ervoor. Ieder met ons eigen doel. Ik heb er zin in!

Gezondheid verbeterd