Selecteer een pagina
BLOG 18 Waar het hart vol van is

BLOG 18 Waar het hart vol van is

Zangeres Jannet Bodewes (55) startte in 2020 met de aanpak van TheNewFood en viel 30 kilo af. Ook haar gezondheid verbeterde enorm. Sindsdien wil ze nooit meer anders. Naast zingen houdt ze erg van schrijven. Jannet vertelt wekelijks over haar slanke keto leven.

HOE DOE JE DAT?

Begin 2020 ben ik 10 kilo afgevallen als ik de deur uitga om een flink stuk te wandelen. Voor mijn deur staan twee buurvrouwen te praten. Ze kijken vol bewondering naar me. “Jij bent flink afgevallen, zeg! Hoe doe je dat? Is dat alleen door het lopen?”, vraagt mijn buurvrouw. Ik vertel dat het lopen meer het gevolg van veel meer energie hebben doordat ik sinds 2 maanden koolhydraatarm/keto eet.

De buurvrouw roept gelijk: “Oh, minder koolhydraten eten, dat heb ik ook gedaan. Toen was ik ook 15 kilo kwijt, maar alles en nog veel meer zit er weer bij. Dat zal je straks zelf ook wel merken als je weer gewoon gaat eten.”

BETER IN MIJN VEL

Ik vertel haar dat ik niet alleen afval, maar ook veel beter in mijn vel zit en geen darmproblemen meer heb. Ik ben van het eeuwige opgeblazen gevoel af en dat wil ik graag zo houden. En ik heb nu zoveel meer energie… Daarom ben ik helemaal niet van plan weer terug te gaan naar ‘vroeger’, naar ‘normaal eten’ met koolhydraatrijke maaltijden. Ik mis het brood, de rijst en de pasta niet. Zelfs niet alle zoetigheden.

“Dat zeg je nu,” antwoordt ze, “maar je gaat echt wel weer zin krijg aan die dingen…, wacht maar af!!” Mijn buurvrouw heeft geen gelijk gekregen. Inmiddels zijn we ruim 2 jaar verder en ben ik 30 kilo lichter. Mijn gewicht is stabiel en ik voel geen enkele behoefte om weer eten zoals vroeger. Ik voel me nu zo geweldig! En dat blijft niet onopgemerkt: mijn buurvrouw is nu ook bezig met TheNewFood. 😎

INSPIRATIE

Zij is niet de enige. Tijdens de afgelopen jaren heb ik al velen kunnen inspireren om ook het roer om te gooien en anders te gaan eten. Ik weet nog dat ik een keer met Sem aan het wandelen was, toen we een vroegere juf van zijn basisschool tegenkwamen. Ik was toen bijna 30 kilo kwijt. Ze viel letterlijk bijna van de fiets toen ze me zag. Ze was stomverbaasd. En ook zij vroeg natuurlijk: hoe dan?

Ik vertelde haar uitgebreid over mijn keto-avontuur en uiteindelijk beloofde ik haar mijn startgids uit te lenen. Zelf wilde ze namelijk al jaren ook wel graag flink wat kilo’s kwijt. Toen ze wegfietste, zei Sem: “Best grappig; vroeger als we mensen tegenkwamen ging het bijna altijd over muziek en nu gaat het ineens bijna altijd over keto eten en dan soms ook over muziek”.

WAAR HET HART VOL VAN IS

Ik realiseer me dat hij gelijk heeft. “Waar het hart vol van is, stroomt de mond van over”, schiet me te binnen. Zingen is mijn passie en helemaal als ik merk dat ik mensen echt emotioneel raak, dan ben ik zo blij en dankbaar. Met keto eten en TheNewFood is het eigenlijk net zo. Ik ben natuurlijk heel blij dat ik dit ontdekt heb en er zoveel gezondheidswinst mee heb geboekt.

Maar het raakt me vooral dat ik zoveel mensen hiermee kan helpen. Want ik gun iedereen een gezonder en fitter leven. Ik vind het geweldig dat ik op mijn eigen manier mag meehelpen om deze gezonde aanpak bekender te maken. Ik voel me gelukkig met deze 2 passies in mijn leven, waar ik vanuit mijn hart mee bezig kan zijn. Dus ja, de kans is groot dat je met mij in gesprek raakt over muziek of gezond ketogeen eten. 😊

Delen
BLOG 18 De liefste moeder

BLOG 18 De liefste moeder

Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt. 

Wortel

“Als je maar niet denkt dat ik dat ga eten”, roept Vinz verontwaardigd als hij ziet dat ik wortel aan het raspen ben. “O, maar deze wortel ga jij echt wel lekker vinden hoor”, stel ik hem gerust. Vinz lust namelijk geen wortel 😉. Ik vertel hem niet dat ik met een speciaal project bezig ben. Vandaag ga ik ze verrassen met een keto-tulbandcake. 

Ze vonden zo’n tulbandcake vroeger altijd heerlijk, vooral met veel suikerrijke abrikozenjam. Nu ze keto eten past dat natuurlijk niet meer en dat vinden ze dan toch jammer. Of ik hem niet keto kon maken, vroegen ze me laatst. Nu ben ik niet zo van alles namaken met amandelmeel, ik wil ook iets voedzamers maken! Zo kwam ik op het idee om de ontbijtkoek uit de ontbijt&lunchspecial te maken, maar dan in mijn tulbandvorm!

Tulbandcake

Inmiddels ligt er al een hele berg geraspte wortel. Het is maar goed dat Vinz naar school gaat en mij niet nauwlettend in de gaten kan houden en ziet dat die wortel de basis vormt van de ontbijtkoek. Het is woensdag en Vinz is als eerste thuis uit school. Het hele huis ruikt heerlijk. Trots laat ik de vermomde ontbijtkoek zien. Vinz is zo blij met deze ‘tulbandcake’ dat hij ernaar blijft staren. “Ik heb veel honger mam!”, laat hij weten.

Niet veel later komt Senn thuis. “We hebben tulbandcake”, roept Vinz zodra hij binnenkomt. Senn stormt naar de keuken. Enthousiast roept hij: “ja mam dit heb ik gemist; het ruikt heerlijk!” Verwachtingsvol kijken ze mij aan maar ik moet ze teleurstellen. De cake is pas voor straks, tijdens onze filmmiddag. Eerst mag hij ook nog verder afkoelen en gaan we lunchen.

Haast

De jongens voelen wel dat ik niet toe ga geven en zwijgend beginnen ze aan hun lunch met kippenvleugeltjes! Ze haasten zich wel, want hoe eerder ze klaar zijn hoe sneller het straks tijd is voor de film. Ze eten er elk zes. Voor we samen aan dit avontuur begonnen, zouden ze niet genoeg hebben gehad aan 6 kippenvleugeltjes als lunch. Nu zijn ze veel sneller verzadigd, valt mij op.

We hebben een programma af te werken en voor ik het weet, zitten de jongens al in de auto. Geen moment hoef ik ze aan te sporen. Wat zo’n tulbandcake al niet kan doen, denk ik gniffelend. In de bibliotheek zoeken de jongens snel nieuwe boeken uit en ook de nieuwe schoenen voor Senn zijn snel gevonden. We haasten ons tenslotte naar het gemeentehuis voor de nieuwe ID-kaart voor Vinz.

“Eet mij”

Thuisgekomen zitten de heren voor ik het weet al opgetogen op de bank klaar. Ze kijken elkaar verwachtingsvol aan als ik kom aanlopen met hun plak tulbandcake. Het is een enorm succes! Ik vind het zelf ook heel erg geslaagd. Ik heb deze ontbijtkoek nog nooit eerder gemaakt. Tijdens mijn afvalperiode hield ik het echt vooral bij de hoofdmaaltijden en een enkele keer een hartig tussendoortje of een toetje.

Ik had namelijk al snel in de gaten dat dit soort baksels mij toch weer hongerig maakte en dat ik dan geen maat kon houden. Zo’n baksel bleef de hele dag roepen om gegeten te worden. Het móest op. Mijn oplossing was dus om het gewoon helemaal niet te eten. Dat werkte heel goed. Ook voor Vinz en Senn is één stuk niet genoeg merk ik, ze willen nog meer. “Mogen we het ook mee naar school morgen?”, vraagt Vinz. 

Hints

Tijdens het avondeten, we eten spruiten met rookworst uit de eenpanspecial, vertellen ze Dave in geuren en kleuren over de tulbandcake. “Pap, je moet die écht proeven hoor”, benadrukt Vinz. Na het eten breng ik Senn naar de voetbaltraining en onderweg krijg ik het éne na het andere compliment van Senn. “Jij kunt écht goed bakken; jij maakt écht lekkere dingen.” En “Dit is het lekkerste wat ik ooit heb gehad.”

En, gaat hij onvermoeibaar verder: “Ik zou dit wel elke dag dit willen eten. Misschien kan ik het straks samen met papa proeven. Ik vind het fijn dat je zo goed voor mij zorgt.” En tot slot met zijn allerschattigste stem: “daaaaaaaaag mam tot straks met een dikke kus erbij!” Deze jongen weet wel hoe hij zijn moeder moet inpalmen.

Trigger

Eenmaal thuis snijd ik lekker dikke plakken af voor de jongens en Dave en besmeer ze met roomboter. Als Senn binnenkomt na de voetbal ziet hij de bordjes al op tafel staan. Een brede glimlach verschijnt op zijn gezicht. “Bedankt dat jij mij zo goed begrijpt mam!” Samen genieten ze van de ontbijtkoek; ook Dave vindt het heerlijk. De volgende dag krijgen de heren alle drie cake mee in hun lunchtrommel.

Er zijn nog een paar plakken over. De hele dag roepen die plakken… Ik wil ze niet opeten, want ik wil de jongens niet teleurstellen, maar het kost me heel veel moeite. Uiteindelijk eet ik de helft op. Ik snap niet zo goed hoe anderen dit soort dingen in huis kunnen hebben zonder alles in één keer op te eten. Voor mij werkt het niet, dit moet ik mijzelf niet elke week aan gaan doen besluit ik. Dan ben ik maar niet de liefste moeder…

Delen
BLOG 17 On the road again

BLOG 17 On the road again

Zangeres Jannet Bodewes (55) startte in 2020 met de aanpak van TheNewFood en viel 30 kilo af. Ook haar gezondheid verbeterde enorm. Sindsdien wil ze nooit meer anders. Naast zingen houdt ze erg van schrijven. Jannet vertelt wekelijks over haar slanke keto leven.

Patat met gehaktballen

Dit voorjaar beginnen we eindelijk weer een leuk gevulde agenda te krijgen met de muziek. Ontzettend leuk, maar ook wennen, want ‘on the road’ betekent ook vaak onderweg of op locatie eten en op vreemde tijden.  Vaak wordt er door een organisatie eten aangeboden en dit verschilt van een gehaktbal met patat tot compleet 3 gangenmenu. We namen het er altijd goed van! 

Maar nu ik gezond koolhydraatarm/keto eet, vraagt het wat meer creativiteit en voorbereiding. Gelukkig weet ik ondertussen wel precies wat ik wel en niet kan eten en ben ik heel handig geworden in dit soort gelegenheden voorbereiden.

Broodjes kaas

Twee maanden terug hadden we voor het eerst weer een lang ‘on the road weekend’. We begonnen met een duo-optreden in de middag, op maar een half uurtje van huis. Ik had eiercakejes mee (de eiercake uit de startgids, gebakken in kleine vormpjes) en zelfgebakken platbrood uit de ontbijt en lunch special. We lunchten tussen de twee optredens door met onze broodjes, belegd met roomboter en oude kaas.

’s Avonds moesten we met de band 50 km verderop zijn. We zouden vooraf in een restaurant eten, maar waren nog steeds verzadigd. ’s Avond in de eerste pauze heb ik de eiercakejes tevoorschijn gehaald. De rest van de bandleden keek een beetje sip, omdat ik niet, zoals vroeger, genoeg voor iedereen mee had. “Sorry jongens, ik ga het binnenkort goedmaken!”

Schuldig

Die vrijdagavond hebben we alweer een bandoptreden, toevallig ook weer dicht bij huis. Voor de bandleden die van ver kwamen, Amsterdam en Antwerpen, heb ik thuis een extra grote pan met shoarmaplate gemaakt uit de eenpanspecial. Iedereen vindt het heerlijk. En voor ’s avonds heb ik in muffinvormpjes een hele lading eiercakejes gemaakt met frambozen erdoor. Ze zijn in de eerste pauze al bijna allemaal op 😊.

’s Avonds komt er regelmatig een schaal met hapjes langs. Er zit ook genoeg tussen voor ons. Wat een verschil met ‘vroeger’, als ik dan weer eens een lijnpoging deed probeerde ik me te beperken tot komkommer of tomaatjes en voelde ik me bijna schuldig als ik iets van kaas of vleeswaren nam. Nu weet ik dat ik met een gerust hart daar wel iets van kan nemen, dus we kunnen gewoon ‘meedoen’…

Een stralend weerzien!

Die avond betekent ook een weerzien met veel mensen die we door alle maatregelen al lang niet gezien hebben. Ik word regelmatig vol bewondering aangesproken over mijn metamorfose. Want dat er een hoop kilo’s af zijn, dat is natuurlijk heel duidelijk! Een collega laat weten dat ze ook zo duidelijk kan zien en merken aan mij dat ik veel energieker ben en duidelijk goed in m’n vel zit. “Je straalt gewoon!”

Ik vertel dat het inderdaad niet alleen de kilo’s zijn, maar dat ik me veel fitter voel en ook nooit meer last heb van mijn darmen of opgeblazen gevoel of maagzuur. Dat die dingen eigenlijk ook de grootste reden zijn om gezond koolhydraatarm te blijven eten! Ik ben zoveel gezonder en voel me zoveel beter! Ze is helemaal verbaasd dat anders eten zoveel verschil kan maken.

Hard werken

Waar ik vooraf wel tegenop zag, is dat gesleep met alle spullen voor het optreden. Auto inladen (alle apparatuur staat bij ons thuis), uitladen, alles opzetten op locatie, drie keer een uur spelen (zingen voor mij), apparatuur weer afbouwen, auto weer inladen en thuis alles weer uitladen. Normaal waren we dan de volgende dag totaal kapot. Meerdere van dat soort optredens in één weekend deden we daarom al lang niet meer.

Maar nu ben ik de volgende dag gewoon weer opvallend fit! Ik ben normaal op tijd uitgerust wakker en heb nergens last van. Nou ja… ik heb wel spierpijn én flink last van zere voeten. Dat komt vast door mijn schoenen, die helemaal niet geschikt zijn voor de hele avond staan en al dat gesjouw van en naar de auto. Maar ja, ze staan zo leuk bij dat jurkje 😅Sommige dingen kan zelfs keto niet verhelpen.

Delen
BLOG 17 Keto verjaardag

BLOG 17 Keto verjaardag

Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt. 

Ontbijttaart

Vinz is vandaag al vroeg, heel vroeg, wakker. Je wordt immers maar één keer elf en dan moet je wel alles uit de dag halen. Weken heeft hij ernaar uitgekeken, maar vandaag is het eindelijk zover. Zijn ogen glunderen wanneer hij het ontbijt ziet: de feesttaart uit de lentespecial! “Dit is de eerste keer dat ik op mijn verjaardag taart als ontbijt heb!” Na de taart is het tijd om zijn cadeautjes uit te pakken.

Hij is dolblij als hij zijn nieuwe nerf ziet en wil meteen samen met Senn een nerfbattle spelen. Maar Senn vertrekt zo, zoals altijd op zaterdagochtend, naar voetbal. Hij wilde eerst afzeggen, maar het is de laatste wedstrijd van dit seizoen. Het seizoen wordt altijd leuk afgesloten, hij wil dit niet missen. Rond het middaguur is hij weer thuis, ruim op tijd voordat het feest echt begint.

Keto-stijl

Ik duik met Vinz de keuken in om deze feestdag verder voor te bereiden. Het is bij ons traditie om dat samen doen. We hebben een heel lijstje af te werken. Dit jaar is zijn eerste verjaardag in keto-stijl. Vinz had eigenlijk veel meer dingen ‘besteld’ voor vandaag, maar de dag loopt wat anders, omdat iedereen in de middag komt. Vanavond dus geen gasten aan tafel. Wat we zelf gaan eten vanavond dat zien we dan wel…

Gisteren heb ik de feesttaart al gemaakt. Vandaag gaan we burgersaladebowl uit de vastenspecial maken voor de gasten die komen lunchen. En daarna hebben we rauwkost met dipsausjes, worst, kaas en ook meloen met ham en de rundvleessalade uit de zomerspecial. We zetten ook lekkere noten op tafel:  amandelen, pistachenoten en een notenmix.

Aan de slag 

Vinz begint met het snijden van de groenten en ik begin met de dipsausjes en de rundvleessalade. Tijdens het snijden begint Vinz wat onrustig te worden en te zuchten: “Het is wel veel meer werk dan anders”, merkt hij op. Hij wiebelt wat heen en weer. Hij heeft gelijk. Eerdere verjaardagen haalden we alles kant-en-klaar in huis. We hoefden eigenlijk alleen verpakkingen open te maken en de etenswaar uit te stallen op schalen.

Hoe anders is deze verjaardag! Ik vind het ook spannend. Hoe gaan mensen reageren? Ik geef Vinz de keus en geef aan dat als hij niet meer wil helpen, dat ook prima is. Maar nee, hij is vastbesloten: hij wil toch echt alles samen doen. “Dit is veel leuker, want nu maken we echt alles zelf mam!” Moedig gaat hij verder. Het wordt allemaal erg lekker en tot grote vreugde van Vinz moet er veel geproefd worden.  

Burgersaladebowl

Als alles gesneden is denkt Vinz dat we klaar zijn. Maar we moeten de lunch nog maken! “Mam ik ben nu wel heel moe,” klaagt Vinz. Wanneer ik nogmaals aangeef dat hij best mag stoppen, rent hij naar bank om zijn nieuwe boek te gaan lezen. Als lunch hebben we Burgersaladebowl met burgersaus uit de vastenspecial. Inmiddels heeft Dave Senn ook weer opgehaald van het voetballen. Ik ben net klaar als de deurbel gaat.

Oma is er met een tante, zij blijven lunchen om op deze manier de drukte voor te zijn. We lunchen samen met de burgersaladebowl. Ze zijn beiden onder de indruk van hoe lekker het geheel is, vooral de saus valt heel goed in de smaak! Na de saladebowl krijgen de dames een punt feesttaart. Even denken ze dat de gebakjes van de bakker komen, zó lekker! Ik voel me vereerd door deze opmerking.

Feest!

Niet veel later druppelt de één na de ander binnen, het is een gezellige drukte. Ze worden allemaal even enthousiast ontvangen door Vinz. De feesttaart krijgt veel complimenten, iedereen vindt het heerlijk. Vinz staat er trots bij te glunderen en vertelt wat hij nog meer samen met mij heeft gemaakt. Iedereen ‘moet’ alles proeven van hem. Hier wordt door de gasten maar al te graag gehoor aan gegeven.

Ik had veel opmerkingen verwacht over de keto-hapjes, maar het blijft stil, al zie ik wel dat het de gasten smaakt. Ik weet dat niet iedereen onze keuze begrijpt om de jongens mee te nemen op ons gezonde keto reis. Sommige vinden het zielig omdat het ze teveel zou beperken in het onbezorgd kind zijn. Alsof je alleen kind kunt zijn met veel snoep en ander eten waar je moe, druk en wazig in je hoofd van wordt…  

Hapjesdiner

Wanneer al het bezoek naar huis is, ruim ik alvast wat op. Dave laat Charlie uit en de heren zitten nog even in het zwembad. We hebben geen van allen echte honger meer en besluiten om als diner het restant hapjes op tafel te zetten. Voor Vinz en Senn maak ik er een fruitsalade van meloen en aardbeien bij uit de zomerspecial. Aan tafel merk ik al snel dat Senn niet lekker in zijn vel zit. Hij heeft buikpijn en wil graag slapen.

Beroerd

Al snel gaat de buikpijn over in misselijkheid en spugen. Senn ligt huilend in bed met de spuugemmer binnen handbereik. Wat is er aan de hand? Dan komt het hoge woord eruit. Allebei hebben ze een zak snoep gekregen met de mededeling erbij dat mama niet alles hoeft te weten. En tja, die verleiding was hem te groot. Samen met een vriendje heeft hij de hele zak stiekem leeggegeten. Maar zijn lijf is dat niet meer gewend.

Het arme kind is niet alleen beroerd van het snoep, hij voelt zich ook heel slecht omdat hij zo baalt van zichzelf dat hij de fout in is gegaan. En hij snapt het niet… “Willen ze me dood hebben?” vraagt hij snikkend. Natuurlijk kook ik van binnen. Ik ben woedend. Niet op Senn, natuurlijk niet. Maar wel op het feit dat anderen hem dit aandoen. Hem zo voor het blok zetten. En onze wens én de wens van de jongens niet respecteren. 

Schuld

Ik stel hem gerust. Het is zo begrijpelijk dat hij de verleiding niet kon weerstaan. Daar hoeft hij zich niet schuldig over te voelen. Ik zeg dat ik het vooral heel zielig voor hem vind dat deze dag zo is afgelopen. En dat vindt hij zelf dan eigenlijk ook wel. Hij kalmeert en valt gelukkig al snel in slaap. Ik denk nog lang na over deze gebeurtenis. En vraag me af waarom het voor anderen blijkbaar zó lastig is dat wij andere keuzes maken. 

Beneden heb ik het er later nog even over met Vinz. Hij had zijn zak snoep op de kast gelegd, niet goed wetend wat te doen met de situatie, maar zeker niet van plan ervan te eten. “Je weet toch dat ik dat niet ga doen mam”, verzekert mijn elfjarige me! Wat zijn ze moedig mijn jongens! 

Delen
BLOG 16 Besparen met keto!

BLOG 16 Besparen met keto!

Zangeres Jannet Bodewes (55) startte in 2020 met de aanpak van TheNewFood en viel 30 kilo af. Ook haar gezondheid verbeterde enorm. Sindsdien wil ze nooit meer anders. Naast zingen houdt ze erg van schrijven. Jannet vertelt wekelijks over haar slanke keto leven.

IS HET DUURDER?

Een van de vragen die ik vaak krijg is: “Is deze manier van eten duurder?” Ik snap die vraag, want toen ik net begon met deze aanpak vroeg ik mij dat zelf ook af. Vanwege die terugkerende vraag heb ik op een gegeven moment mijn eerdere uitgaven en die van sinds ik koolhydraatarm/keto eet, eens naast elkaar gelegd. Ik kwam tot de verrassende ontdekking dat ik minder geld kwijt ben aan boodschappen dan eerst.

DE START

In het begin moest ik wel veelgebruikte basisproducten en kruiden in huis halen. Daarvoor maakte ik bij het koken vooral gebruik van kant-en-klaar producten en pakjes en zakjes. Maar juist daar zit de meeste suiker en andere koolhydraten in, dus dat was geen optie meer toen ik weer puur en echt ging eten. Maar als je die basisproducten eenmaal in huis hebt, dan merk je dat er ook veel afvalt wat je niet meer hoeft te kopen.

Ook was ik in het begin wat extra kwijt, omdat ik voor Sem ook nog extra aardappelen of rijst of pasta kookte. Maar gaandeweg is hij steeds meer met ons mee gaan eten. Ik kocht voor onszelf natuurlijk al vanaf de start geen extraatjes zoals snoep, koek en chips meer, en ook Sem had daar steeds minder behoefte aan. En dat scheelde veel, want al die tussendoortjes, dranken en extraatjes, die kunnen flink aantikken!

DEELVASTEN

En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat we tegenwoordig ruim verzadigd zijn met maximaal 2 hoofdmaaltijden. Dus van minimaal 6 keer per dag eten (3 hoofdmaaltijden en zeker 3 keer iets tussendoor) zijn we naar 2 hoofdmaaltijden per dag gegaan. En dat is een flinke besparing.  Als ik nu puur kijk naar wat we totaal kwijt zijn aan eten en drinken ben ik veel minder geld kwijt dan vroeger.

Misschien zijn sommige maaltijden en de (pure verse) ingrediënten wel iets duurder, maar daartegenover staan ook genoeg heerlijke goedkope recepten en eten we dus minder vaak op een dag. Als je nog ‘normaal eet’ dan kijk je daar misschien raar tegenaan, maar echt, je krijgt uiteindelijk zoveel ‘eetrust’! Je bent steeds zo heerlijk verzadigd, dat deelvasten gaat vanzelf en het voelt heerlijk.

NIKS WEGGOOIEN

Wat me ook opvalt: vroeger gooide ik ook veel meer groentes weg. Dat bleef dan eerst bewaard en uiteindelijk wist niet waar ik het in kon verwerken en verpieterde het in de koelkast, waarna het alsnog in de groene bak belandde. Toen we de weekmenu’s gingen volgen was dat meteen al anders. Ik kocht heel gericht wat ik nodig had en verder niets. En als er wel restjes waren, dan maakte ik een ‘bakje vol’ lunch.

Blijven er in de loop van de week toch nog wat restjes in de groentela over, dan voeren we een ‘groentela moet leeg’ dagje in. Dan maak ik bijvoorbeeld een grote omelet met groente en soms een omeletpizza, ik wok de groente dan eerst even voor ik ze over een bijna gare omelet verdeel. Of ik doe de groente in een ovenschaal met erover geklutst ei met kruiden, kaas en (slag)room, en dan zo’n 40 minuten op 180 graden.

HANDIGE RECEPTEN INDEX

Tegenwoordig blijft er zo maar weinig over. Ik check trouwens ook vaak de handige recepten-index van TheNewFood, als ik even geen inspiratie heb voor iets wat ik nog in huis heb. Je vult gewoon in wat je in je koelkast hebt. Niet zelden ontdek ik zo ook weer een nieuw favoriet gerecht. Ik vind die index ook super handig voor als bepaalde groente of vlees in de aanbieding is, zo kan ik flink besparen. Ook als je de weekmenu’s volgt kun je altijd voor een andere maaltijd kiezen uit de boekjes. Je zit dus nergens aan vast en dat is heel fijn als je goedkoper wilt.

Mijn conclusie is dat deze aanpak zeker niet duurder is dan ‘normaal’ eten. Uiteindelijk kun je zelfs een stuk goedkoper uit zijn. De winst zit hem ook in alles wat je niet meer eet en dus niet meer in huis hoeft te halen. Eigenlijk is het enige duurdere aan deze gezonde koolhydraatarme/keto aanpak dat ik allemaal nieuwe kleding heb moeten aanschaffen in 3 tot 4 maten kleiner.

Delen
BLOG 16 De spreekbeurt

BLOG 16 De spreekbeurt

Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt. 

Vet gezond

Als het in de klas een keer gaat over voeding, beweert Vinz stellig dat vet gezond is. “Maar,” zeggen de kinderen: “Het voedingscentrum zegt toch juist dat vetten niet gezond zijn?” Vinz weet te antwoorden dat vet juist van nature in pure voeding zit. Dat is het eten dat wij mensen horen te eten. En niet eten waar het vet is uitgehaald, zoals bijvoorbeeld magere kaas. De andere leerlingen zijn niet zomaar overtuigd.

Ze vinden het allemaal toch best wel ‘raar’. Hij krijgt ook regelmatig vragen nu de inhoud van zijn lunchtrommel zichtbaar veranderd is. Vinz wil het graag uitleggen, dus toen hij hoorde dat de spreekbeurten eraan kwamen, wist hij direct waar hij het over wilde doen… Gezond keto eten!

Aan het werk

In de vakantie hebben we samen hard aan zijn spreekbeurt gewerkt. Vinz haalde zelf het belangrijkste wat hij wilde vertellen van de website van TheNewFood. Hij heeft daarna geprobeerd om het in zijn eigen woorden uit te leggen. Het viel niet mee om alle informatie goed en duidelijk in een PowerPoint-presentatie te krijgen. We wilden het ook weer niet te lang laten duren om te voorkomen dat het zou gaan vervelen.

Vinz wilde het liefst écht alles vertellen. Ook over insulineresistentie, want dat is zo belangrijk vindt hij. Maar al snel merkten we dat dit lastig is om op een simpele en kort maar krachtige manier uit te leggen. Vinz besloot de uitleg er verder uit te laten, maar insulineresistentie wel te benoemen. En hij wilde heel duidelijk maken welke klachten je kunt krijgen wanneer je steeds te veel koolhydraten eet.

Controle

Toen zijn spreekbeurt klaar was, hebben wij het nog even laten checken door Matty. Zij heeft hier en daar nog wat aangepast en aangevuld. Daar was Vinz zo blij mee! Nu wist hij zeker dat het allemaal helemaal klopt! Hij heeft nog een paar keer alles doorgenomen en geoefend. Daarmee stonden de puntjes op de i en was alles klaar. De tolk kreeg als eerste de spreekbeurt te zien.

Vinz heeft een tolk gebarentaal in de klas die alles voor hem vertaalt. Om zich te kunnen voorbereiden vinden zij het vaak fijn om spreekbeurt e.d. van tevoren te krijgen. Toen zij daarna terug appte dat ze het een interessant en goed onderwerp vond, glunderde hij helemaal.

Feesttaart

De dag voor de spreekbeurt hebben we samen de feesttaart uit de lentespecial in cupcake-vorm gemaakt, om dit te laten proeven aan zijn klasgenoten, de leerkracht en de tolk. Vinz wilde graag laten zien dat ketogeen ook heel erg lekker is en een ware traktatie kan zijn. Dat hij ook nog lekkere dingen mag eten.

Eigenlijk heeft hij zelf die ‘lekkere dingen’ niet eens meer nodig, want het meeste wat hij eet, vindt hij tegenwoordig erg lekker. Het is zo’n oordeel dat veel mensen hebben als je zegt dat je ketogeen eet. ‘Dan mag je geen lekkere dingen meer!’ Dit is ook iets wat de jongens vaak te horen krijgen. Soms voelt het dan alsof je dat moet gaan ‘verdedigen’. 

Spannend

Die avond kan hij niet slapen. “Mam ik ben zo zenuwachtig,” gebaart hij. “Ik moet als allereerste van de klas.” Komt erachteraan. Hij vindt het zo spannend. Ik stel hem gerust met dat het altijd goed is. Dat wij zijn inzet hebben gezien en hoe hard hij heeft gewerkt, voor ons is het al geslaagd! Wanneer ik nog even wat met hem klets/gebaar op zijn bed wordt hij rustiger en valt hij in slaap. 

De spanning was ’s ochtends nog duidelijk aanwezig. Hij hoopt natuurlijk op een goed cijfer. Maar zijn inzet zegt zoveel meer dan dat cijfer, we hebben een ‘gedreven’ jongen gezien die vol overgave aan zijn spreekbeurt en presentatie heeft gewerkt en dat was goud. Bovendien weet hij nu nóg zekerder dat hij gezond keto wil blijven eten! Dat is ook al zoveel waard.

Trots

Helemaal trots komt hij thuis met een mooi cijfer; een 8! De spreekbeurt ging heel goed volgens Vinz! De klas was geïnteresseerd en iedereen luisterde aandachtig. Hij kon de informatie die hij verzameld had goed overbrengen. De kinderen vroegen zich wel af hoe hij bij ketogeen eten was gekomen. Toen heeft hij verteld over mij, dat ik eerst veel te dik was en veel pijn had. En dat ik nu weer gezond ben en geen pijn meer heb.

Ook heeft hij verteld waarom hij en Senn ook ketogeen zijn gaan eten. Omdat zijn tijd erop tijd zat was er niet heel veel tijd meer voor andere vragen. Maar de kinderen begrijpen nu wel waarom zijn lunchtrommel er anders uitziet en waarom hij zo eet. Veel kinderen gaven aan dat ze het knap van hem vonden! De feest-cupcakes waren een groot succes. Ze werden dankbaar ontvangen en iedereen smulde ervan!

Benieuwd naar de spreekbeurt van Vinz? Je kunt hem hier downloaden

Delen
BLOG 15 WEEKENDJE WEG

BLOG 15 WEEKENDJE WEG

Zangeres Jannet Bodewes (55) startte in 2020 met de aanpak van TheNewFood en viel 30 kilo af. Ook haar gezondheid verbeterde enorm. Sindsdien wil ze nooit meer anders. Naast zingen houdt ze erg van schrijven. Jannet vertelt wekelijks over haar slanke keto leven.

ONDERWEG

We gaan een dag repeteren bij ons Belgische bandlid en overnachten in een hotel. Voor zoonlief, die het weekend op de hond past, heb ik eiercakejes, kippenpoten en de roomsoep van gebakken tomaten (ovenspecial) klaargezet. Allemaal favorieten van hem, dus hij kan het weekend gemakkelijk en keto-proof doorkomen.

Met een kan koffie voor onderweg vertrekken we naar Ossendrecht. Onderweg genieten we op een parkeerplaats van een kop koffie en de meegenomen eiercakejes. Het is heerlijk zonnig weer, dus dat vakantiegevoel hebben we gelijk te pakken.

ONGEVRAAGD

Aangekomen bij het hotel reserveren we voor 19 uur een tafel in het restaurant. Het is werkelijk prachtig weer en we maken eerst nog een wandeling en drinken wat op het terras. Bij de koffie krijg ik een koekje en later bij mijn Spa rood een bakje nootjes en chipsachtige dingetjes. Ik heb er gelukkig geen moeite mee om dat te laten liggen, maar als je dat soort dingen erg lekker vindt, kan dat wel een valkuil zijn.

Zeker als je net start met keto en je nog een beetje in de ‘ach één keer moet kunnen’ modus zit, dan kunnen die ongevraagde verrassingen gevaarlijk (en zonde!) zijn. Het blijft oppassen met dingen die je zomaar ergens bij krijgt. Voor het diner kies ik vooraf een carpaccio en als hoofdgerecht een lamsrump met asperges en nog wat andere groenten. Ik benadruk dat ik er geen friet of iets anders bij hoef. 

KETO-ONTBIJT

De volgende ochtend is er een ontbijtbuffet. Normaal eet ik nooit meer ontbijt en dat bevalt me erg goed. Maar tijdens zo’n weekendje laat ik het deelvasten even varen. Er is genoeg keuze voor een lekker keto ontbijt. Gebakken spek, allerlei worst en kaassoorten, tomaten, olijven, gekookte en gebakken eieren en scrambled eggs.

Ik weet dat je moet oppassen met scrambled eggs. In een hotel wordt hier vaak een kant-en-klaar poeder voor gebruikt, wat veel koolhydraten bevat. Daarom vraag ik eerst even of het wel vers is gemaakt of uit een pakje. We hebben geluk, het is vers! We genieten van ons heerlijke ontbijt.

OVERVLOED

We vertrekken naar ons Belgische bandlid. Zijn vrouw Vera weet dat wij keto eten, ze doet altijd erg haar best om hier rekening mee te houden en ons te verwennen. Ze heeft dan ook een heerlijke salade gemaakt, gevulde tomaten, gevulde eieren en reuze gamba’s. Het één is nog lekkerder dan het andere… Ik eet deze dag veel meer dan ik gewend ben sinds ik volgens TheNewFood aanpak eet.

LEKKER VOL

Als we ’s avonds naar huis rijden heb ik voor het eerst sinds maanden het gevoel echt te veel gegeten te hebben. Maar ik zit ‘lekker vol’, dus  zonder het volle opgeblazen gevoel en de buikkrampen, zoals ik dat vroeger dagelijks had. Hoe heerlijk is dat! Ik blijf het zo bijzonder vinden, dat de oplossing voor mijn jarenlange buikproblemen uiteindelijk zo simpel is.

De volgende dag begint het gewone leven weer. Ik begin mijn dag met koffie en neem naast af en toe een glas water niets. Ik voel me nog de hele dag heerlijk verzadigd. ’s Avond geniet ik van de snelle kip curry uit de eenpanspecial! Ik vind dit zo fijn van deze manier van eten. Je kunt gerust maaltijden overslaan als het zo uitkomt, of juist weer even een weekendje wat meer eten. De weegschaal blijft nog altijd mooi in balans.

Delen
BLOG 15 Naar het zwembad

BLOG 15 Naar het zwembad

 Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt. 

Geen ontkomen aan

Lang heb ik onder het zwemmen met de jongens uit kunnen komen. De lockdown en alle coronamaatregelen, waaronder de QR code waaraan ik niet wens mee te doen, waren wat dat betreft mijn beste vrienden. We kónden niet zwemmen. Maar nu is er geen houden meer aan. Er is geen nette manier meer om eronderuit te komen. Alles is weer open, er zijn geen rare maatregelen meer. We kunnen weer zwemmen!

Uiteraard tot grote vreugde van de jongens. Zij wel. Maar ik zie er als een berg tegenop. Niet dat ik zwemmen niet leuk vind, ik vind het juist heerlijk. Maar dat lijf… Ik realiseer me dat ik me nu veel meer schaam voor mijn lijf dan vroeger, toen ik nog 65 kilo zwaarder was. Toen boeide het me niets (dacht ik). Maar met de kilo’s die ik ben kwijtgeraakt lijk ik steeds kritischer te zijn geworden over mijn lijf.

Hangend lijf

Mijn lijf, mijn lichaam, hoe het eruit ziet… het hangen van ‘alles’. Het is in een badpak zo zichtbaar. Het voelt zo oncomfortabel, het maakt me onzeker. Met kleding aan begin ik steeds meer te wennen aan mijn nieuwe lijf, ondanks dat het verre van perfect is. Lang leven de corrigerend ondergoed. Maar in een badpak is dat toch echt een ander verhaal. 

Vorig jaar heb ik in badpak rondgelopen in de tuin, waar het veilig is en er geen andere ogen zijn dan die van ons gezin. Ik lag heerlijk in het zwembad in de tuin op de warme dagen. Dan genoot ik ervan om op een luchtkussen in het water mijn boek te lezen als de heren nog op school waren. Ik genoot er intens van om samen met ze te ravotten in het water wanneer ze weer thuis waren uit school.

Buikpijn

Maar nu ga ik in een openbaar zwembad zwemmen met de jongens. Ik heb er buikpijn van, ik heb er slecht van geslapen en voel me onrustig. Vandaag is het toch echt zover: er is geen ontkomen aan met twee enthousiaste hyper-mannetjes die voor me staan. Ik trek boven mijn badpak aan en bekijk mijzelf in de spiegel. Ik voel de onzekerheid weer opkomen. 

Het is eigenlijk best gek, want in die ‘dikke jaren’ voelde ik me niet zo kwetsbaar als ik me nu voel. Toen keek ik niet zo vaak en zo kritisch in de spiegel als ik nu doe. In die periode had ik de houding: niets interesseert me en niemand kan me wat maken. Ik zie mijn oude badpak liggen en maak een foto van die twee naast elkaar. Wát een verschil! Even denk ik wat maak ik me druk, even voel ik me trots op wat ik bereikt heb…

De realiteit

Totdat ik weer word teruggeroepen naar de werkelijkheid. Straks loop ik in badpak door een overvol zwembad waar vast iedereen naar mijn uitgezakte lijf kijkt. Ik raak nu echt in paniek en app een vriendin. Zij zegt: “Is het belangrijk wat wie dan ook over jouw lijf denkt? Hoe belangrijk is dat voor jouw zijn, voor jouw bestaan, voor jouw geluk, voor wie je bent?  Zijn wij juist niet allemaal gelijk? Zijn we niet allemaal licht en liefde?”

Bam! Haar woorden zetten met even terug in de realiteit. Ben ik iemand anders doordat ik geen perfect lijf heb? Niet goed genoeg? Gaat het er nu juist niet om dat ik plezier kan maken met de jongens? Ik spreek mezelf moed in en ik ga ervoor. Ik mag zijn! Dit lijf laat zien waar ik vandaan kom en dat ik daar trots op mag zijn. Ik ga voor plezier maken, ik ga voor léven!

Bloot

Als we in het zwembad aankomen is het erg druk. We moeten eerst nog een plekje zoeken om onze spullen neer te zetten. Ik heb mijn t-shirt nog aan over mijn badpak, dat voelt daar rondlopend toch wat comfortabeler. Maar maakt juist dat t-shirt niet dat ik juist méér opval tussen al die in badkleding lopende mensen? We installeren onze spullen, Vinz en Senn willen direct gaan zwemmen.

Omdat er ook twee vriendjes komen zwemmen willen ze eerst hun aqua-ci (gehoorapparaat voor in het zwembad) op, zodat ze die kunnen horen. Het ombouwen van de ‘gewone’ ci naar de aqua ci kost tijd. Ik sta daar in mijn t-shirt, het is goed heet. Ik wil dat ding uit en doe dat ook. Het voelt onwennig, maar eigenlijk helemaal niet zo slecht, stel ik blij vast. Als de ci’s klaar zijn, sleurt Senn me direct mee het zwembad in.

Samen genieten

We zwemmen, we hebben plezier, we springen in en uit het water, gaan door de golven, door de stroming. Ik hoef deze middag geen enkele keer nee te zeggen tegen Vinz en Senn, ik kan en doe alles met wat ze al jaren graag met me hadden willen doen. Deze dag ben ik een genietende, plezier makende, meezwemmende, spelende, stortbaan rennende, moeder die enorm geniet van en met haar kinderen.

We hebben zelf heerlijk gevulde lunchboxjes mee. Ook de vriendjes hebben zelf eten meegenomen. Dat was mijn voorwaarde om samen te gaan zwemmen. Dat we allemaal zelf onze lunch meenemen. Het is een heerlijke dag!

Delen
JANNET BLOG 14 Op gewicht blijven

JANNET BLOG 14 Op gewicht blijven

Zangeres Jannet Bodewes (55) startte in 2020 met de aanpak van TheNewFood en viel 30 kilo af. Ook haar gezondheid verbeterde enorm. Sindsdien wil ze nooit meer anders. Naast zingen houdt ze erg van schrijven. Jannet vertelt wekelijks over haar slanke keto leven.

OP GEWICHT BLIJVEN

Eén van de meeste gestelde vragen, nadat ik 32 kilo was afgevallen, was: “Blijf je nu ook zonder moeite op gewicht?” Ja, het eerste half jaar was dat zeker zo! Ik was ook heerlijk bezig met mijn nieuw verkregen energie om mijn conditie op te bouwen. Ik was  begonnen met hardlopen, wandelde veel en at nooit vaker dan twee keer op een dag. Ik viel zelfs nog 3 kilo extra af! Totdat ik een nare blessure opliep…

VACCINATIE

In mei 2021 besloot ik, na lang wikken en wegen, om de vaccinatie tegen corona te halen. Ik was beslist niet overtuigd dat ik dat nodig had, ik ben door deze nieuwe manier van eten sterker en gezonder dan ik ooit geweest ben. Ik had ook mijn twijfels bij de veiligheid van het vaccin. Maar ik wilde weer aan het werk als zangeres zonder al dat testgedoe en beperkingen. Het was dus vooral uit gemak, dat ik overstag ging.

Een paar dagen na de vaccinatie kreeg ik vanuit het niks opeens ontzettende pijn aan de schouder van de arm waar het vaccin in gezet was en leek die schouder ook helemaal vast te zitten. Ik kreeg m’n arm geen enkele kant op. 

HUISARTS

Het was zo enorm pijnlijk dat ik een afspraak heb gemaakt bij de huisarts. Toen hij m’n arm pakte en probeerde te bewegen, was de diagnose binnen 3 seconden gesteld. Duidelijk een ‘frozen shoulder’! En niet een klein beetje ook. Hij twijfelde tussen beginnen met pijnstillers of een injectie en gaf aan dat zelfs een operatie mogelijk noodzakelijk zou zijn. Ik zei dat ik wel even klaar was met injecties en koos voor pijnstillers.

Ik begreep dat zo’n frozen shoulder een ontstekingsreactie is en dat het vaak komt door overbelasting of stress/trauma reactie. Van beide dingen kon ik niks bedenken waar ik het van zou moeten krijgen. Kon het een bijwerking zijn van de vaccinatie? Want het begon een paar dagen na die tijd. De arts kon het niet met zekerheid ontkennen of bevestigen. Ik ga er zelf inmiddels vanuit dat dat wel de oorzaak is.

FRUSTRATIE-ETEN

Hoe dan ook, het kon makkelijk anderhalf jaar duren en als ik pech had, wel drie jaar! Door die schouder kon ik ineens niet meer hardlopen en zelfs wandelen lukte niet meer, met die zeer pijnlijke schouder. Gelukkig was er nog Netflix! In plaats van hardlopen en wandelen, zat ik ‘gezellig’ met ons hondje Meis en een bakje noten of andere keto-snacks op de bank film te kijken. Vaak bleef het niet bij één bakje…

Ik paste mijn maaltijden niet aan. Regelmatig nam ik zelfs weer een ontbijt, terwijl ik al tijden maximaal 2 maaltijden per dag at en het ontbijt vrijwel altijd standaard oversloeg. Maar nu ging ik dus weer vaker eten, terwijl ik juist mínder trek had! Het resultaat laat zich raden; er slopen langzaam weer wat kilo’s aan en de zo trots aangeschafte kleding in 3 tot 4 maten kleiner dan voorheen, ging behoorlijk strak zitten!

ONTSTEKINGSREMMER

Dat was voor mij de eye-opener! Ik wilde nooit meer te strakke kleding én ik wilde ook niet opnieuw naar de grotere maten! Ik had tenslotte niet voor niets al die te grote kleding weggegeven. Ik stopte abrupt met het snacken en ging weer terug naar optimaal keto eten, dus met maximaal twee maaltijden per dag. Die paar extra kilo’s verdwenen in de loop van de maanden daarna gelukkig weer. 

Mijn herstel ging een stuk vlotter dan verwacht. Na ruim een half jaar kon ik mijn schouder weer redelijk zonder pijn bewegen, en dat dus zonder injectie of operatie. Niet zo raar, als je weet dat keto de beste natuurlijke ontstekingsremmer is die je kunt hebben. Langzaam kwam ik weer in beweging, al was ik mijn enthousiasme voor het hardlopen wel een beetje kwijt geraakt.

LUISTEREN NAAR JE LIJF

Vier maanden later was ik helemaal hersteld. Ik kan mijn arm en schouder weer pijnvrij alle kanten op bewegen en ik ben weer veel aan het wandelen én aan het hardlopen. Ik heb van deze ervaring niet alleen geleerd dat keto echt heel veel kan doen voor je gezondheid, maar ook dat het op zich geen garantie is dat je op gewicht blijft. Daarvoor blijft het belangrijk dat ik niet vaker of meer eet dan ik nodig heb.

Dat betekent niet dat ik nooit meer gezellig snack met keto-hapjes bijvoorbeeld, maar dan ga ik daarna niet meer uitgebreid een maaltijd eten. Ik eet in principe niet als ik (nog) verzadigd ben. Dat betekent dat ik soms maar één keer per dag eet. Ik luister nu nog beter naar mijn lijf! Zo kan ik moeiteloos op gewicht blijven. En na dit avontuur besloot ik ook het bij die 2 eerste prikken te laten, voor mijn lijf geen boosters.

Delen
BLOG 14 Verslaafd aan eten

BLOG 14 Verslaafd aan eten

Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt. 

Oortjes

Het was een hectische week. Zo’n week waarin er te veel ‘moet’ in te weinig tijd. Wanneer ik naar een afspraak in de stad ga en tussendoor ook nog een belangrijk telefoontje verwacht, neem ik mijn oortjes voor de telefoon mee. In alle drukte vergeet ik om ze vast in te pluggen. Eenmaal op de snelweg gaat mijn telefoon. Verdorie denk ik, die oortjes!

Ik probeer snel de oortjes alsnog in de telefoon te pluggen. Terwijl ik daarmee bezig ben, merk ik dat er een auto naast me gaat rijden. Even later rijdt de auto voor me en zie ik het signaal: ‘politie volgen’…

Rijbewijs

Er gaat van alles door me heen. Natuurlijk baal ik vooral, want ik zie een dure boete aankomen. De agenten spreken me aan op wat ze me zagen doen. Ik leg ze de situatie uit. Ze hebben begrip, maar toch krijg ik een boete, laten ze weten. Of ze mijn rijbewijs mogen zien. Ik overhandig mijn rijbewijs aan één van de agenten. Hij kijkt naar mijn rijbewijs en kijkt naar mij en hij kijkt nog eens…

“Ik vroeg u om úw rijbewijs”, zegt hij ten slotte, terwijl hij mijn rijbewijs weer teruggeeft. “Maar dit ís mijn rijbewijs”,  antwoord ik. Hij kijkt me wat ongelovig aan en overlegt met zijn collega… “Dan bent u wel heel veel veranderd”, aarzelt de agent. Voor ik het weet rollen de tranen uit mijn ogen. Alles wat ik kan uitbrengen is: “Ja, het is voor mij ook wennen dat ik er nu zo uitzie…”

Pijn

De tranen blijven rollen en ik zie dat de agenten ook niet goed weten wat ze ermee aan moeten. Ze spreken hun bewondering uit dat ik er zo goed uitzie. Die opmerking zorgt voor nog meer tranen, ze blijven stromen en ik kan niet meer stoppen met huilen. Er komt zoveel verdriet naar boven. Verdriet over dat veel te dikke lijf, wat me toch ook zo lang veilig heeft gehouden. Achter die muur kon niemand mij raken.

En ook verdriet om die strijd… Ik zie me weer hunkerend voor de koelkast staan. Op zoek naar eten… of eigenlijk was ik niet op zoek naar eten; ik zocht iets om de pijn te stillen die in mij verscholen lag. Iets om de leegte mee te vullen, de gaten die ik voelde van binnen. Alleen eten kon dit allemaal heel even uitzetten. Zodat ik me een moment beter kon voelen, heel even maar. Want meteen daarna kwam het schuldgevoel. 

Verslaafd

“Nancy, het is jouw schuld niet”, zei Matty me laatst, “je bent verslaafd. Verslaafd aan eten. Verslaafd aan koekjes, chips en al die andere rotzooi. Die verslaving is jouw manier om om te gaan met alles wat er mis is gegaan vroeger. Het is belangrijk dat je dat ziet. Dat het geen zwakte is, of een tekortkoming. Want het is niet jouw schuld, maar jij bent wel de enige die hier iets aan kan veranderen…”

Ik was blij geweest met haar woorden, het maakte zoveel duidelijker. Jarenlang had ik mijzelf afgekraakt en uitgescholden. Omdat het me niet lukte om te stoppen met eten. Ik begreep nu pas waarom ik nog steeds van die onweerstaanbare eetbuien heb. En juist op dit moment, hier langs de kant van de weg, voel ik ineens het oneindige verdriet wat onder al dat eten zit. Ik huil en huil, hard en intens.

Afwijzing

Ik voel voor het eerst de pijn en afwijzing van mensen die er voor mij hadden moeten zijn, maar er nooit geweest zijn. En ik voel ook de pijn van alle mensen die me pas zagen staan toen ik af ging vallen. “Wat zie je er goed uit, knap hoor dat je zoveel bent afgevallen…” Zelf vind ik het vooral knap dat ik ondanks alles, mijzelf niet in de steek heb gelaten. Dat ik steeds weer ben opgestaan en dat ik zo mijn best doe om verder te komen.

Ik weet dat ik hier niet zomaar vanaf ben. Dat ik steeds weer, als ik ‘moet eten’, zal moeten onderzoeken wat er werkelijk aan de hand is. Waar de pijn zit in mijzelf. Door mijn tranen heen, zie ik de agenten wegrijden. Ik heb blijkbaar geen bekeuring gekregen. Ik weet even niet wat me meer oplucht… Die bon waar ik onderuit kom of die enorme huilbui, waardoor er voelbaar meer rust en ‘vrede’ is gekomen binnenin mij. 

Delen
BLOG 13 Sugarblues

BLOG 13 Sugarblues

Zangeres Jannet Bodewes (55) startte in 2020 met de aanpak van TheNewFood en viel 30 kilo af. Ook haar gezondheid verbeterde enorm. Sindsdien wil ze nooit meer anders. Naast zingen houdt ze erg van schrijven. Jannet vertelt wekelijks over haar slanke keto leven.

EIGEN LEKKERS MEE

Sem wil mee boodschappen doen want hij gaat over een paar dagen logeren en wil dan zijn eigen ‘lekkers’ meenemen. “Want daar hebben ze altijd alleen maar chips…” Sem kiest zelf normaal voor pinda’s en de cheesepops. Maar nu vielen zijn ogen op de “negerzoenen”, ja, die met een of andere witte room gevulde, met chocola omhulde koeken. “Oh mam, die heb ik al heel lang niet meer gehad, die zijn zooooo lekker!”

MAG NIET VAN MATTY

Ik neem de verpakking aan en draai hem zo dat ik de ingrediënten en voedingswaarden kan lezen. Ik gebruik het zinnetje wat hij ooit zelf bedacht had: “Dit mag niet van Matty!!” 😎 Dit bevat echt veel te veel suiker en koolhydraten! Maar Sem vindt dat het voor een keer wel moet kunnen. “Dan zeg je het gewoon niet tegen Matty”, bedenkt hij. Tja, het is zijn geld, zijn keuze en hij mag eten wat hij wil. 

SUGARBLUES

De volgende dag loop ik langs zijn slaapkamer, rond de tijd dat hij normaal opstaat. Ik doe de deur open en zie dat hij nog in bed ligt. Ik zeg dat het tijd is om op te staan, omdat hij anders te laat komt. Ik hoor een zielig stemmetje vanuit het bed: “Mam, ik ben nog heel moe en ik voel me misselijk.” Een blik richting zijn bureau maakt de situatie meteen duidelijk; het hele pak negerzoenen is leeg!

Wijzend op het lege pak zeg ik dat ik snap dat hij zich niet lekker voelt. Zijn lijf is dit soort eten helemaal niet meer gewend. Hij heeft de sugarblues. Ondanks dat dat waarschijnlijk de belangrijkste les van vandaag was, moet hij van mij evengoed wel naar school. 😎

EEN NIEUW LIED

Het gebeuren laat mij niet los. Hoeveel mensen hebben hier wel niet last van. Misschien wel elke ochtend! Ik heb zin om er iets mee te doen. De inspiratie voor mijn eigen liedjes haal ik meestal gewoon uit het dagelijks leven. Niet altijd autobiografisch, maar vaak wel dicht bij huis. Ik ga de komende dagen eens even stoeien met een tekst. Sugarblues lijkt me een leuke titel voor dit liedje. Met dank aan Sem.

Delen
BLOG 13 Rommelig eten

BLOG 13 Rommelig eten

Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood. Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens (lees hier haar verhaal). Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt. 

Vakantie

Het is een heerlijke rustige week. Ik hou zo van vakanties, vooral wanneer beide heren thuis zijn. De vakanties houden wij ook zoveel als het kan afsprakenvrij. Op die manier kunnen we de dagen zelf invullen zoals we willen, is er geen tijdsdruk. Door de gehoorbeperking die Vinz en Senn hebben kost school ze veel inspanning en energie. Het is hard werken om als CI-drager alles bij te benen in de ‘horende’ wereld.

Vakanties staan hier in het teken van bijtanken en even in de slowmotion stand. Het is heerlijk weer en we zitten veel buiten in de tuin. Ik voel me altijd zo gezegend met een tuin op het zuiden. Vinz en Senn vinden het leuk om samen ‘duizenden’ te spelen. Vroeger stond er altijd iets lekkers bij. Ze vragen er nu ook om, maar ik heb even geen inspiratie. De worstjes, kaasjes en komkommer hebben ze inmiddels ook wel gezien. 

Nieuwe snacks

Ik vraag Matty of zij ideeën heeft voor meer variatie in makkelijke snacks. Ze komt met noten. Gezond, heerlijk en onmisbaar voor de kinderen, vult ze aan. Dat ik daar helemaal niet aan heb gedacht. Ik was zelf, toen ik begon met deze aanpak, al snel helemaal gestopt met noten. Voor mij bleek dat gevaarlijk ‘dooreetvoedsel’. Net als gebak of brood van amandelmeel. Daar moet ik echt niet aan beginnen.

Ik ben blij met deze nieuwe inspiratie en fiets meteen naar de winkel. Ik neem noten voor ze mee. Als ze weer samen in de tuin gaan duizenden, zet ik wat noten bij ze neer. Ze smullen ervan. Vooral de paranoten zijn favoriet bij beide. Ik merk dat, sinds zij op deze wijze eten, ze veel bewuster eten, ze genieten veel meer van eten als vroeger. 

Bijna jarig!

Vinz is bijna jarig, hij vindt het spannend want het is zijn eerste verjaardag in keto-style. Hij heeft al driftig door de boekjes zitten bladeren en exact aangegeven wat hij graag wilde op zijn verjaardag. Ik ga het druk krijgen die week met koken en bakken als ik alles ‘moet’ gaan maken wat hij heeft gemarkeerd. Samen kijken we er naar en maken we een haalbaar lijstje. Hij wil graag helpen om alles klaar te maken.

Als gezellige snacks hebben we ook rauwkost met dipsaus uit de startgids. Nog een tip van Matty voor een makkelijke snack. We willen glaasjes met wat dipsaus vullen en daar komkommerstengels, paprikareepjes en bleekselderij in te zetten. En verder in ieder geval de feesttaart (lentespecial), botercakejes, hazelnootflikken (kerstspecial) en de rundvleessalade (zomerspecial). We hebben er nu al heel veel zin in!

Oubliehoorn

Als we later langs een gebakkraam komen krijgen de jongens zin in een oubliehoorn met slagroom. “Kun jij die ook maken mam?” Lastige vraag, lastig gerecht. Ik ben er geen voorstander van om alles precies proberen na te maken. En amandelmeel probeer ik te vermijden, uit eigenbelang. Maar ik beloof dat ik mijn best ga doen. Nieuwsgierig als ze zijn willen ze meteen weten wat het is, maar ze moeten nog even wachten.

De volgende dag bak ik voor de lunch de pannenkoeken met mozzarella. Ik bestuif ze met wat poedersuiker (Sukrin Icing) en vul ze ruim met slagroom. De jongens zijn opgetogen en vallen direct aan. Alles valt uit elkaar. Toch vinden ze het heerlijk! Het smaakt naar meer! De volgende ronde snij ik de pannenkoeken eerst door de helft, dat werkt wel iets beter. Het blijft wat rommelig eten, maar ze genieten er enorm van! 

Delen
BLOG 12 Meneer B wil pasta

BLOG 12 Meneer B wil pasta

Zangeres Jannet Bodewes (55) startte in 2020 met de aanpak van TheNewFood en viel 30 kilo af. Ook haar gezondheid verbeterde enorm. Sindsdien wil ze nooit meer anders. Naast zingen houdt ze erg van schrijven. Jannet vertelt wekelijks over haar slanke keto leven.

ELKE WEEK SLANKER

Toen ik begon met koolhydraatarm/keto eten werkte ik wat extra in de thuiszorg, omdat we vanwege lockdowns niet konden optreden. Veel van mijn cliënten zagen mij elke week een stukje slanker worden en ze leefden enorm met mij mee. Meneer en mevrouw B leek het niet op te vallen, tot mevrouw B na drie maanden ineens zei: “Jij bent behoorlijk afgevallen volgens mij.” En inderdaad: ik was op dat moment al 11 kilo kwijt.

GEEN LEVEN ZONDER KOOLHYDRATEN

Ik vertelde over mijn aanpak met heel weinig koolhydraten. Het leek meneer B maar niets: geen pasta, geen aardappelen, geen brood… allemaal dingen die hij erg graag eet en die hij niet kon missen. Ik vertelde eerlijk dat ik ook wel een beetje sceptisch was in het begin en dat ik ook niet verwacht had dat ik het vol zou houden, maar dat het boven verwachting goed te doen is.

Ik vertelde dat ik er aan begonnen was vanwege een collega, die hiermee 40 kilo afgevallen was. En dat ik al snel veel meer voordelen merkte: geen opgeblazen gevoel meer, meer energie en geen last meer van maagzuur. Alleen daarvoor al laat ik  graag wat dingen staan die ik altijd lekker vond. Daarnaast eet ik zo lekker uit de boekjes van TheNewFood dat ik eigenlijk niets mis.

IK WIL PASTA

Mevrouw B was direct erg geïnteresseerd, zeker nadat ik vertelde dat ik van dat opgeblazen gevoel af was. Want ook zij had altijd last van haar buik. Ze wilde het eigenlijk wel gaan proberen, maar dan wel samen. Overdag zou geen probleem zijn, want dan aten zij en haar man elk hun eigen maaltijden. Maar twee aparte warme maaltijden te bereiden, dat zag ze niet zitten. Hoopvol keek ze naar haar man.

Meneer B was ook onder de indruk van mijn verhaal. Hij kon zelf ook best wat kilo’s missen, maar was niet enthousiast te krijgen over het laten staan van brood, aardappelen en zeker niet van de pasta. Pasta was zijn lievelingseten! Dus nee, hij wilde geen koolhydraatarm avondeten. 

HEERLIJK!

De week daarna nam ik mijn ovenspecial mee. Ik stelde mevrouw B voor dat ze hem een poosje zou lenen. “Zoek gewoon iets uit wat je lekker lijkt en vertel hem gewoon niet dat het koolhydraatarm is.” raadde ik haar aan. “Ik weet zeker dat hij zijn geliefde koolhydraatrijke producten niet eens mist!” Samen bladeren we het boekje door en ze zag het helemaal zitten. Die avond ging ze meteen de preischotel met Franse kaas maken.

Drie dagen later kreeg ik een berichtje van haar: “Wat een heerlijke recepten! En weet je wat? Hij vindt het ook heerlijk en mist de aardappelen en pasta niet eens. Tenminste, dat denk ik, want ik hoor hem nergens over.” De keer daarna tref ik het stel niet thuis. De ovenspecial ligt op tafel met een briefje: “Dank voor het lenen! Heb inmiddels zelf een paar boekjes besteld.” Meneer B is blijkbaar ook om. 😊

Delen
BLOG 12 – Een ander kind

BLOG 12 – Een ander kind

Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood en viel 60 kilo af (lees hier haar verhaal). Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens. Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs schrijft ze over haar eigen reis en over die van haar gezin.

Een andere Senn

Mijn mannen zijn erg tevreden over hun zelfgekozen weekendlunch. Ze smullen van hun heerlijke taart! Al met al zeer geslaagd dus, ondanks dat ik problemen had met het opkloppen van de slagroom. Ik had laatst een gesprek op school, er gebeurt veel bij Senn. “Ik herkende hem bijna niet terug toen ik met hem aan het werken was”, vertelde een juf. 

Ze vertelde dat ze de concentratie die ze bij het werken zag, niet herkende van Senn; hij was zo geconcentreerd en serieus aan het werk. Veranderingen die wij zelf ook merken. Veranderingen aan hem en in hem die de omgeving ook niet onopgemerkt blijven. Zijn het de welbekende ontwikkelingssprongen? Of heeft het anders eten hier toch een grote invloed op? Al snel krijg ik antwoord op deze vraag…

Snoep!

Op woensdagmiddag speelde Senn bij een ander kindje waar hij veel snoep kreeg aangeboden. Het is en blijft een kind dus ja, hij heeft veel gesnoept. Ik merkte het al aan zijn gedrag toen ik hem op ging halen, hij was DRUK!!!! Hij had zelf ook zichtbaar last van zijn eigen gedrag en zat zuchtend naast me in de auto. ‘Mam ik ga dadelijk echt mee Charlie uitlaten, ik heb zóveel energie, ik móet rennen’.

Als ik hem vraag of hij dan niet fijn gespeeld heeft, want van spelen wordt hij vaak wel moe. “Jawel, maar ik heb heel veel snoepjes en chips gegeten, ik denk dat dat mij druk maakt. Ben je nu niet boos op mij mam?” Ik antwoord dat ik niet boos ben en ook niet teleurgesteld.

Boos?

Waarom zou ik boos moeten worden op hem. Omdat hij de verleiding van onbeperkt toegang tot allerlei suikers en andere koolhydraten niet kon weerstaan? Als geen ander weet ik hoe lastig dat is en ook dat als je eenmaal begint, de rem moeilijk te vinden is. De rest van de dag hebben wij een mannetje is huis wat weer extreem druk en onrustig is. Hij heeft geen rust en is té aanwezig maar afwezig tegelijk.

Hij heeft geen geduld om mij goed aan te kijken wanneer ik tegen hem praat, als ik ervoor kies om over te schakelen naar gebarentaal kijkt hij ook niet. De communicatie verloopt op deze manier moeizaam. Wanneer ik hem vraag hoe hij zich voelt, kijkt hij me aan met een diepe zucht: “Mam ik word zó moe van al die energie”. Voor mij een teken om pas op de plaats te maken met hem.

Afschakelen

We kruipen samen op de bank en ik zet zijn favoriete film aan, even samen afschakelen. De spanning in zijn lijfje verdwijnt al snel en hij kan zich wat meer ontspannen. Wanneer ik ’s avonds in bed lig en de dag in mijn hoofd afsluit, realiseer ik me dat mijn vraag; of het een ontwikkelingssprong is of voeding, bij deze is beantwoord. We merken met name bij hem zoveel verschil in zijn ‘zijn’.

Zonder de suikers en koolhydraten is hij scherper, alerter, is er meer concentratie en lijkt hij beter in zijn vel te zitten. Soms lijkt het alsof hij  wakkerder is. Vandaag leek het alsof er een waas was tussen ons tweeën in, waar hij zelf niet doorheen kwam.

Nee zeggen

Wanneer we de volgende ochtend aan het ontbijt zitten, zegt hij opgelucht: “Ik heb mijn energie eruit geslapen!” Fijn, de waas die er gisteren was tussen ons, is verdwenen. Samen kletsen we nog even na over wat er gisteren gebeurde met hem. Dan zegt hij: “Eerst voelde ik me altijd zoals gisteren”.  Hij zegt dat hij dit niet meer wil. Ik geef aan dat hij het heus mag zeggen, als hij geen snoep en zo wil eten. Dat vindt hij wel spannend.

Maar hij voelt nu zelf zo goed het verschil nu, in wat dat eten met hem doet; hij weet zeker dat hij het niet meer wil. We bedenken samen dat hij ook iets mee kan nemen als hij ergens gaat spelen. En dat ik het vooraf kan aangeven bij de ouders of ze er rekening mee kunnen houden en geen snoep, chips en andere dingen aanbieden. Dat vindt hij een fijn idee. 

Paaseitjes

Een paar dagen later komt hij weer zo druk uit school. “Mama, ik heb het weer gedaan…” zegt hij verdrietig. Mijn keel knijpt samen, wat vind ik dit zielig voor hem. Hij vertelt dat er paaseitjes werden uitgedeeld in de klas en dat hij geen nee durfde te zeggen. “Ik vind het gewoon moeilijk.” zegt Senn. Alweer zo herkenbaar. Je wilt mensen niet teleurstellen immers. En je wilt ook niet altijd maar ‘anders zijn’.

Later die middag krijg ik een berichtje van school. “Ik begrijp nu waarom Senn anders eet… hij was DRUK!” Ik spreek af dat ik wat bifiworstjes mee zal geven, zodat er altijd iets ligt voor Senn, als er weer een keer wordt uitgedeeld op school. Senn is dolblij als ik hem vertel over de afspraak. Hij is zichtbaar opgelucht. En ik ben zó trots op hem. Hij doet het toch maar allemaal…

Delen
BLOG 11 Verslaafd aan pizza

BLOG 11 Verslaafd aan pizza

Zangeres Jannet Bodewes (55) startte in 2020 met de aanpak van TheNewFood en viel 30 kilo af. Ook haar gezondheid verbeterde enorm. Sindsdien wil ze nooit meer anders. Naast zingen houdt ze erg van schrijven. Jannet vertelt wekelijks over haar slanke keto leven.

VERSLAAFD AAN PIZZA

‘Vroeger’ aten wij elke week minstens één keer pizza. De pizzeria was altijd mijn favoriet als we kozen voor uit eten of laten bezorgen. Zelf pizza kopen of maken, deed ik ook regelmatig. Toen we begonnen met keto eten, vond ik dat wel even een dingetje. Want zo’n koolhydraatrijke pizza eten, was er natuurlijk niet meer bij. In die eerste weken had ik TheNewFood ook nog niet ontdekt.

PIZZA SCHRAPEN

Ik vond op internet een pizzabodem recept met amandelmeel. Dat leek me de moeite waard om te proberen. Toen ik het deeg gemaakt had, kwam ik er achter dat ik een deegroller moest gebruiken. Die had ik dus niet! Leermomentjes! De eerste: lees altijd eerst het hele recept en bereidingswijze door. De tweede: een glazen fles kan ook prima als deegroller gebruikt worden.

Helaas werd het, ondanks mijn prachtige geïmproviseerde deegroller, een plakkerige slappe toestand, die ik met geen mogelijkheid netjes van het bakpapier af kreeg. Uiteindelijk heb ik het met het bakpapier eronder in stukken gesneden hebben we die avond dus pizza van bakpapier geschraapt. De smaak was best oké trouwens, dus ik had wel goede hoop dat ik uiteindelijk een goede keto variant zou kunnen maken.

MISKOOP

Op een gegeven moment kwam er een advertentie voorbij waarin tegen een behoorlijke prijs kant-en-klaar keto pizzabodems aangeprezen werden. Na een tijdje wikken en wegen wilde ik het een kans geven. Het smaakte geen van ons lekker, dus de helft van die bodems zijn in de kliko belandt. Dat doe ik dus nooit meer!

Ik ben erg van de ‘geen eten verspillen’, maar dit vonden we echt niet te eten. Bovendien zaten er allerlei minder gezonde dingen in om het lang houdbaar te maken. En wat mij betreft, gaat deze manier van eten juist over puur en écht eten.

ZONDER BODEM

Gelukkig ontdekte we al snel TheNewFood. Niet alleen de boekjes, maar ook de vele adviezen op de site. Ook het artikel over ‘uit eten bij de pizzeria‘. Toen Sem weer pizza wilde eten hebben we toch een keer weer besteld; pizza’s met extra veel beleg! De bodems zouden we niet opeten. We hebben zitten smullen, eerlijk waar, maar het voelde toch ook een beetje raar om die bodem dan weg te gooien.

DE ULTIEME PIZZABODEM

Gelukkig ontdekte ik in de ovenspecial een hele simpele pizzabodem van kaas, waar we allemaal van genoten. Sem vindt deze pizzabodem zelfs lekkerder dan de normale bodem! Wij houden zelf wel van een beetje pittig, dus roer ik een mespuntje sambal door het beslag voor de bodem. Sinds die ontdekking aten we weer elke week lekker pizza. Helemaal ketoproof en zonder amandelmeel of ongezonde ingrediënten.

Toen later startgids 2 uitkwam kwamen er opties bij: pizzabodems van kipfilet of tonijn. Ik moet bekennen dat ik die nog steeds niet heb geprobeerd, al ben ik wel nieuwsgierig. Maar de pizzabodem uit de ovenspecial bevalt ons gewoon heel erg goed. Bovendien bedenk ik vaak op het laatste moment dat het weer ‘pizzatijd’ is en die bodem flans je heel snel in elkaar. Mmmm ik voel een pizza-avond aankomen…

Delen
JANNET BLOG 10 Emo-eten en snaaien

JANNET BLOG 10 Emo-eten en snaaien

Zangeres Jannet Bodewes (55) startte begin 2020 met de aanpak van TheNewFood en viel 30 kilo af. Ook haar gezondheid verbeterde enorm. Sindsdien wil ze nooit meer anders. Naast zingen houdt ze erg van schrijven. Jannet vertelt wekelijks over haar slanke keto leven.

EMO-ETER

Ik ben altijd een ‘emo-eter’ geweest. Als ik niet lekker in mijn vel zat, was mijn voorraad chocola, chips, kaas, drop en noem het maar op, niet veilig. Dat is veranderd nu ik 100% koolhydraatarm/keto eet. Ja, ik ben nog steeds een emo-eter, maar ik heb er zelden meer echt last van. Niet alleen omdat ik al die koolhydraatrijke zooi niet meer in huis heb of doordat ik nu doorgaans veel lekkerder in mijn vel zit.

Maar tegenwoordig ben ik me veel bewuster van het feit dat ik een emo-eter ben. Ik ben me gaan realiseren dat dat emo-eten vaak een dieperliggende oorzaak heeft en dat ik beter kan proberen die oorzaak aan te pakken. Dus kijken ‘waar de pijn zit’. Dat is de afgelopen 2 jaar steeds beter gegaan. Met vallen en opstaan…

ETEN TEGEN DE PIJN

Een mooi voorbeeld is die week in september 2020. Ik was toen ruim een half jaar bezig met gezond koolhydraatarm/keto. Het eten ging begin die week niet zo goed. Op zich was er qua maaltijden niets aan de hand. Maar ik had steeds een soort onbestemd gevoel, dat ik omzette in snaaien. Olijven, kaas, pinda’s, worst; alles wat aangebroken was moest op. Niks was veilig. Ondanks dat ik dus totaal geen hongergevoel had. 

En ik bedoel dan niet een plakje of blokje kaas, maar gewoon hele pakken voorgesneden kaas. Eerst één plakje, maar steeds liep ik weer naar de koelkast om nog een plakje te halen, en al snel meteen twee of meer tegelijk. En zo ging dat dan met alles wat ik kon vinden in de koelkast. Ik bleef maar eten gedurende die dagen, om te proberen van dat nare gevoel af te komen…

MARCO

Pas na een paar dagen met dat rare, onbestemde gevoel rond te hebben gelopen, viel het kwartje. Marco’s verjaardag kwam er aan! Marco, mijn zoon, is geboren op 19 september 1988. Hij overleed op 6 december van datzelfde jaar. Oorzaak: wiegendood. Wat er eigenlijk op neerkomt dat er geen verklaring te vinden was waarom hij die avond dood in z’n bedje lag.

In 1988 was het ‘in de mode’ om dit soort dingen, na een ‘gepast tijd’ van rouw, weg te stoppen en dan bedoel ik ook echt heel ver weg te stoppen. In de jaren daarna ging 19 september regelmatig voorbij zonder dat ik er erg in had. Pas na de geboorte van mijn jongste zoon, 18 jaar later, besefte ik dat wegstoppen niet hetzelfde is als verwerken. Het ‘verwerken’ van het verlies van je kind is een levenslang proces, weet ik nu.

VERDRIETIG ZIJN

Toen ik die week in september 2020 in de gaten kreeg wat er dus eigenlijk aan de hand was, besloot ik te proberen dat verdriet heel bewust toe te laten, in plaats van weer op zoek te gaan naar iets om te snaaien. Ik bezocht zijn grafje. Daar heb ongelooflijk zitten huilen. Het verdriet mocht er gewoon zijn en dat was zo fijn. Het ruimde zoveel op. Ik was ook meteen klaar met dat snaaien. 

Ik realiseer me steeds vaker dat niks, maar dan ook echt niks, zoveel invloed heeft gehad op mijn verdere leven en beslissingen als de dood van Marco. En niet alleen in negatieve zin. Er zijn ook veel bijzondere mooie dingen gebeurd naar aanleiding van Marco zijn korte leventje. 

TROOST

In 2002 schreef ik het nummer Dear Johnny (hier te horen), dat gaat over een vrouw die haar partner verliest en verder moet, maar ik heb het geschreven met mijn gevoel bij Marco. Ik kan ondertussen wel een boek schrijven over wat er vanwege dat liedje allemaal gebeurd is… Het heeft in Australië weken op 1 gestaan in de Country charts, ik kreeg zelfs mail uit Australië van mensen die zich getroost voelden door het liedje…

Als ik het live zong, met uitleg over het ontstaan van het liedje, dan gebeurde er ook altijd wel iets bijzonders. Huilende mensen, mensen die na afloop hun eigen verhaal kwamen vertellen. Een man vertelde dat hij jaren terug zijn dochter en kleinkind verloren was bij een ongeluk en dat hij sindsdien eigenlijk op de automatische piloot leefde. Nu had hij voor het eerst weer gehuild. “Ik heb eindelijk weer lucht,” zei hij, “ik leef weer…”

ETEN HELPT NIET

En nu leerde ik van Marco dat emoties wegeten niet helpt. Die emoties zijn er niet voor niets: mijn hart vraagt op zo’n moment om aandacht. Zo zie en voel ik dat nu. Die emoties mogen er zijn. Huilen om pijn en verdriet helpt! Als ik nu weer snaaizin krijg, probeer ik de oorzaak te zoeken! Meestal kom ik er wel achter en dat besef is vaak al voldoende om niet te gaan snaaien.

Helaas is het voor mij niet altijd gelijk zo duidelijk als toen. Maar in plaats van de koelkast open te trekken, trek ik mijn jas aan en ga een stuk wandelen met de hond of ik ga heerlijk mijn favoriete muziek luisteren. Niet alleen om mijzelf af te leiden. Zo komt er ruimte voor datgene wat aandacht wil in mij. Ik heb met deze aanpak zoveel meer gewonnen dan alleen een slanker en gezonder lijf, dat realiseer ik me steeds vaker.

Delen
BLOG 11 – Typisch ‘zondageten’

BLOG 11 – Typisch ‘zondageten’

Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood en viel 60 kilo af (lees hier haar verhaal). Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens. Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs schrijft ze over haar eigen reis en over die van haar gezin.

Lekker thuis

In de weekenden ging het ‘vroeger’ vooral om makkelijk en lekkers. Heel veel lekkers. En lekker(s), dat kan nog steeds met koolhydraatarm/keto, alleen dan zonder kant-en-klaar gemak. Tegenwoordig maak ik een pan soep voor het weekend, waar we twee dagen mee kunnen lunchen. Ik maak er dan vaak het pitten/zadenplatbrood bij uit de ontbijt en lunchspecial, zodat ze dat heerlijk in de soep kunnen soppen.

Op zaterdag eten we vaak hamburgers in sla of shoarma. Ze vinden dit beide heerlijk en genieten daar enorm van. Dat is nu een beetje het nieuwe ‘weekendeten’. Op zondag kook ik op de manier zoals ik de rest van de week kook: volwaardig en met ruim groentes.

Lusten we niet

Zo hadden we afgelopen zondag de gebakken boerenkool uit de eenpanspecial. Toen ik het op tafel zette, haalde ze beiden hun neusje al op. Ze hadden er geen zin in. Ze gingen, zoals broers dat doen, samen de discussie aan met mij. “Lusten we niet”, “Vind ik niet lekker”, “En wat is dit wat er tussen zit?” Ik hou van deze momenten. Ze hoeven niet altijd lief, braaf en meegaand te zijn.

Ik vind het genieten om te zien hoe bij ieder van hun het eigen karakter tot uiting komt. Senn geeft het dan al snel op en gaat gewoon eten, Vinz daarentegen is wat dwarser. Wanneer ze iets echt niet lusten hoeven ze het niet te eten, maar ik weet dat ze boerenkool en alle andere ingrediënten die erin zit lusten.  Ze hadden alleen liever wat anders gehad. Vinz eet uiteindelijk met moeite een paar happen…

Zonde om weg te gooien

Er blijft een halfvolle pan met eten over. Zo zonde om weg te gooien. En dat ga ik dan ook niet doen. Ik roer een paar eieren door het restant van de stamppot en bak hier omeletten van in veel roomboter. Ik snijd de omeletten in de vorm van pizzastukken, dat ziet er ook wat aantrekkelijker uit. De volgende ochtend willen de jongens alvast even zien wat ze meekrijgen in hun lunchtrommel. “Oh yes, pizza-ei,” roept Vinz opgetogen.

Pizza-ei

Hij smult al bij de gedachte dat dit zijn lunch is. Ik heb stiekem pret. ’s Middags als ze uit school komen, vraagt nota bene Vinz direct of er nog pizza-ei is terwijl hij de koelkast al opentrekt. “Er is nog genoeg! Mag ik nu ook een klein stukje?” En zo zitten ze beiden na school op de bank met nog een stukje pizza-ei. Ik merk op dat ik zie dat ze het wel erg lekker vinden. ‘Ja dit is écht goed!’ zegt Vinz blij.

“Maak je het nog een keer als het op is?” Vraag Senn. “Wat zit er eigenlijk allemaal in? “Wil Vinz weten. Wanneer ik vertel dat het avondeten van gisteren erin zit, betrekt zijn snoetje wel een beetje, hij denkt even na. “Op deze manier vind ik het wel lekker” besluit hij. Ik vraag ze wat er gisteren nu was tijdens het avondeten. Beiden geven aan dat het geen ‘zondageten’ was. Want dat hoort speciaal te zijn en éxtra lekker.

Zondageten

Ik leg uit waarom we op zondag voortaan ook ‘gewone maaltijden’ eten. Maar op hetzelfde moment realiseer ik me dat er iets niet klopt. Hoezo ga ik ervan uit dat alleen ‘gewone maaltijden’ gezond zijn? Misschien is dat toch een ingesleten iets van vroeger wat ik nu los mag laten. Ik mag hier best veel creatiever mee omgaan. En niet alleen met het avondeten, maar misschien ook wel met de lunch.

Ik ben bijvoorbeeld dol op de aardbeienbrokken uit de vastenspecial. Dat is natuurlijk ook een prima maaltijd, maar zo voelt dat voor mij nog niet. Net als de auberginefrieten bijvoorbeeld, waar iedereen hier dol op is. Zoiets voelt voor mij toch nog als ‘zondigen’ blijkbaar en niet als écht volwaardig eten. Terwijl het dat natuurlijk wel is. Het is puur en echt eten en géén vulling zonder voedingswaarde, zoals we vroeger aten.

Samen koken

Ik deel mijn nieuwe inzicht met de jongens. Uiteraard zijn ze het helemaal met mij eens. Ze zien het helemaal zitten: lunchen met ‘maaltijdijs’. Ze hebben er zin in om samen ons nieuwe ‘zondageten’ te gaan ontdekken en we spreken af dat ze om de beurt elke week gaan helpen kiezen uit de boekjes. “Mogen we dan ook helpen met koken op zondag?” vragen ze. “Dat lijkt mij erg gezellig,” antwoord ik. 

Misschien toch een beetje bang dat ik me weer bedenk, duiken de jongens al direct in de boeken. Al snel hebben ze een flinke lijst met zondageten voor mij klaarliggen. Volgend weekend gaan we lunchen met de verwentaart zie ik. En gelijk hebben ze. Wat voelt het goed om dat ‘krampachtige idee’ over wat ‘hoort’ met eten, nog meer los te mogen laten. Ik kijk nu al uit naar die taart, wat een feest! 

Delen
Cardioloog twijfelt aan cholesterolverhaal

Cardioloog twijfelt aan cholesterolverhaal

Steeds meer artsen ontdekken de kracht van gezond koolhydraatarm/keto. Zo ook dokter Marc Waskowsky, cardioloog in het Isala ziekenhuis te Zwolle. Tegenwoordig adviseert hij zijn patiënten op de hartpoli om de koolhydraten drastisch te gaan minderen, in plaats van dat hij (meer) medicatie voorschrijft. Wij wilden hier natuurlijk graag meer over weten en gingen met dokter Waskowsky in gesprek. 

Pillen werken blijkbaar niet 

Twee jaar geleden, begin 2020, ontdekte Waskowsky dat cholesterol in de praktijk eigenlijk helemaal niet zo’n goede voorspeller is van hartproblemen. Dat besef kwam niet zomaar uit de lucht vallen: een kritisch artikel waarin werd beweerd dat cholesterol niet de oorzaak is van hart- en vaatziektes, maakte hem nieuwsgierig. De wetenschappelijke onderbouwing in het artikel klopte. Stel dat die bewering echt waar was? 

Hij ging met andere ogen naar de praktijk kijken: “Op de hartrevalidatie zie ik dagelijks mensen die een hartinfarct hebben gehad, maar zij hebben beslist niet allemaal een veel te hoog cholesterol. We zien ook niet dat mensen die cholesterolverlagers slikken gezonder worden, hoeveel pillen ze ook slikken. De standaard behandeling werkte dus blijkbaar niet. Maar waarom niet eigenlijk?”

De olifant in de kamer

In zijn zoektocht ontdekte hij al snel dat insulineresistentie in feite de ‘olifant in de kamer’ is: “Ik ontdekte dat hoge bloedsuikers door insulineresistentie een belangrijke rol speelt bij het ontstaan van allerlei ziektes. Niet alleen bij diabetes, maar ook bij hoge bloeddruk, overgewicht én hartproblemen. Insulineresistentie leren wij artsen wel over, maar niet als zijnde zo’n belangrijk ‘centraal thema’.”

“Als het over hartgezondheid gaat, gaat het altijd over vet en cholesterol als oorzaak”, vertelt Waskowsky: “Je leert wel dat leefstijl aan de basis ligt van hart- en vaatproblemen, maar in de praktijk gaat het vooral over medicijnen voorschrijven. En nauwelijks over afvallen, meer bewegen, beter slapen of voeding. Terwijl de oplossing hem niet zit in pillen slikken, maar in leefstijl en dan met name minder koolhydraten eten.” 

Pasta en pannenkoeken

Hij was vastbesloten het anders aan te gaan pakken in de praktijk, maar wilde eerst onderzoeken hoe hij er zelf voorstaat qua leefstijl. Naast een stappenteller en een slaap- en stressmeter gebruikte hij een continue glucosemeter, om te zien wat zijn voedingspatroon met zijn bloedsuikers deed. Zo ontdekte hij dat zijn bloedsuikers meerdere malen op een dag veel te hoog waren. “Daar schrok ik wel wakker van”.

Hij at helemaal niet zo gezond als hij dacht: “Ik bleek dagelijks al snel aan de 300 gram koolhydraten te zitten. Bij ons thuis staat regelmatig pasta en pannenkoeken op het menu, zoals dat gaat in een gezin met jonge kinderen. Eten waar bij je na een uur weer honger hebt.” Hij besloot drastisch te minderen met koolhydraten. “Ik merkte al direct verschil in hongergevoel en verzadiging. Mijn leven draaide niet meer om eten.”

Nog opmerkelijker was het verschil qua fitheid en alertheid. “Normaal had ik toch wel dat ik op mijn werk halverwege de ochtend een beetje ‘inzakte’ zeg maar en dat was er niet meer. Mijn energie nam toe en mijn focus werd scherper. Dat ‘zelfonderzoek’ heeft mij veel inzichten gegeven. En zo kwam ik uiteindelijk bij koolhydraatarm/keto eten als tegenhanger van medicatie, om weer gezonder te worden.” 

Het gaat niet meer over cholesterol

Zijn aanpak op de hartrevalidatie ziet er nu anders uit. “Ik vraag nu standaard een insulineresistentie-onderzoek aan. Dat wordt niet vaak gedaan, maar insulineresistentie is voor mij leidend en niet het cholesterol. Cholesterol is het laatste waar ik eventueel naar kijk. Ik draai het nu dus om. En wat me opvalt: mensen willen helemaal geen pillen, net als ik. Mensen willen zelf iets doen!”

Hij laat mensen zien wat de werkelijke oorzaak is van veel gezondheidsproblemen: “Ik heb het nu met name over het alternatief voor pillen en over leefstijl en wat zij zélf kunnen doen om gezonder te worden. Het afgelopen jaar heb ik gezien dat mensen enorm veel kunnen bereiken als ze gemotiveerd zijn om echt iets te veranderen. Veel mensen hebben al genoeg aan een duwtje in de goede richting en kunnen dan zelf op pad.”

Waskovsky herinnert zich zijn eerste ‘succesverhaal’: een man van begin 60 met overgewicht, diabetes 2, te hoge bloeddruk en al meerdere beroertes achter de rug. Na uitleg over zijn insulineresistentie, de oorzaak en de oplossing, is de man zelf aan de slag gegaan. Een jaar later slikte hij nog maar één van de acht pillen, alleen nog een bloedverdunner, ‘voor de zekerheid’. Hij had geen aantoonbare ziektes meer.  

Hoog cholesterol is geen ziekte

Hij verbaast zich meer en meer over de angst voor een hoog cholesterol: “Er zijn legio mensen die pillen slikken en daar niets aan hebben. Ik zie mensen die statines slikken omdat hun cholesterol te hoog is, maar ze zijn niet ziek. Ik vraag me dan af: waar is de ziekte die je aan het behandelen ben? Als er geen ziekte is, dan zijn pillen toch overbodig?”

En de richtlijnen dan? “In de richtlijnen staat één regel over leefstijl (meer bewegen en minder eten) en vervolgens gaat het vooral over pillen. Ik vind dat er meer aandacht zou moeten zijn voor leefstijl, omdat daar de échte kansen liggen voor de patiënt. Ik zeg vaak: je kunt pillen kunnen slikken, maar het is de vraag of het je ook beter maakt. Pillen hebben bovendien mogelijk bijwerkingen, iets wat je ook niet wilt.”

Zelf het verschil maken

In plaats van pillen geeft hij mensen liever de tools om de leefstijl te verbeteren, daarbij adviseert hij ook om drastisch te minderen met koolhydraten. “Sommige patiënten worden erg gemotiveerd door de getallen en feiten. Ze gaan daar zelf mee aan de slag. Er zijn ook mensen die zenuwachtig worden van al die getallen. Die raken daarvan in de knoop. Zij willen gewoon een plan van wat ze moeten doen.”

Hij verwijst mensen daarom regelmatig naar de site van TheNewFood en de boekjes. “Via een patiënt kwam ik op het spoor van TheNewFood. Hij was samen met zijn vrouw meer dan 30 kilo afgevallen door de weekmenu’s te volgen en erg enthousiast over deze lekkere en makkelijke aanpak. En zij zijn niet de enige. De boekjes zijn ideaal voor mensen die graag willen starten, maar niet heel veel willen lezen en puzzelen!”

Niet alles wat kan dat hoeft

Nu hij met een andere blik naar de oorzaak van veel chronische ziektes kijkt, wordt hij steeds kritischer: “Niet alles wat kan is ook werkelijk de beste oplossing. Kijk naar diabetes: je kunt steeds meer pillen nemen, of insuline spuiten of weer nieuwere medicatie gaan gebruiken. Maar wat als je er nou gewoon niet steeds koolhydraten ‘in stopt’? Dan hoef je die koolhydraten er ook niet uit te halen met medicijnen.”

Je leefstijl omgooien is niet altijd makkelijk, geeft hij toe. Sommige patiënten willen wel, maar haken onderweg toch af. “Mensen krijgen veel tegenstrijdige boodschappen over cholesterol en wat gezond is. Vaak vragen anderen ‘waar ze nu mee bezig zijn’. Soms zijn er meerdere behandelaars en niet allemaal staan ze hier achter. Dat soort dingen maakt mensen onzeker, ik probeer ze dan toch dat vertrouwen te geven.”

Het gaat niet meer alleen over pillen

Niet iedere patiënt maakt makkelijk die omslag. Met name als er sprake is van een suikerverslaving dan is er echt meer nodig dan alleen maar een goed advies. “Als cardioloog ben ik hier niet voor opgeleid. Je kunt ook zo makkelijk aan je ‘drugs’ (suiker en ander koolhydraatrijk eten) komen. Dat verslavingsaspect is lastig. Ik denk dat mensen daar meer ondersteuning bij nodig hebben dan ik ze kan bieden.”

Soms is het dus nog wel een zoektocht hoe hij mensen het beste kan helpen. Maar dat het nu niet meer alleen gaat over meer pillen, maar vooral over meer gezondheid, en dat dat vaak ook echt wat oplevert, dat maakt zijn werk een stuk leuker. “Ik merk dat ik nu toch al vaak het verschil kan maken. En dat is toch waarom ik arts ben geworden.” 

Wil jij ook starten met deze aanpak?

Je kunt op een gezonde en effectieve manier starten met de koolhydraatarme/keto aanpak, door de weekmenu’s in de STARTGIDSEN te volgen. Al binnen enkele weken zul je merken dat je je heel veel beter en energieker gaat voelen, je al veel gewicht kwijt bent en allerlei kwalen verminderen. Ook je bloeddruk normaliseert vrijwel altijd weer, al kan dat soms wat langer duren.

HEB JE DIABETES 2? Lees eerst onze informatie over starten met diabetes 2, je kunt niet altijd zomaar starten. En hier kun je een ‘uitlegbrief’ downloaden voor je behandelaar, voor als deze vragen heeft over deze aanpak.

ANDERE GEZONDHEIDSPROBLEMEN? Misschien heb je aanvullende informatie nodig voordat je gaat starten. Kijk voor je start op deze pagina.

BOEKEN Koolhydraatarm/keto eten 

Succesvolle praktische aanpak met makkelijke koolhydraatarme/KETO menu’s en heerlijke recepten voor elke dag.

Delen
Koolhydraatarm/keto effectief bij hersentumor

Koolhydraatarm/keto effectief bij hersentumor

Uit recent onderzoek (zie bronnen) blijkt dat mensen met een hersentumor baat kunnen hebben bij een gezonde koolhydraatarme/keto aanpak, als aanvulling op een reguliere behandeling van chemotherapie en bestraling.

Opzet onderzoek

Voor het onderzoek werden 25 mensen met astrocytomen graad 2-4, na een reguliere behandeling met chemotherapie, acht weken op een strikt koolhydraatarm/keto dieet gezet. Dit in combinatie met 2 dagen per week (bijna helemaal) vasten. Op de vastendagen aten zij maximaal 20% van hun normale calorie-inname. 

Na deze acht weken concludeerden de onderzoekers dat de deelnemers aan het onderzoek betere bloedsuikers en insulinespiegels hadden en dat hun vetvrije massa toenam (de deelnemers raakten vetmassa kwijt). Maar nog veel belangrijker: hun brein, inclusief de hersentumor(en), had geen suiker meer ter beschikking, doordat vetten/ketonen als brandstof werd gebruikt. 

Conclusie

Dit zijn veelbelovende resultaten: eerder werd geconstateerd dat dit type kankercellen zich voeden met suikers en niet kunnen overleven op ketonen. Door koolhydraten sterk te gaan beperken en meer vet te gaan eten, wordt dit type kankercellen als het ware ‘uitgehongerd’. Terwijl gezonde hersencellen juist erg goed overleven op ketonen als brandstof. 

Volgens de onderzoekers is dit erg goed nieuws. Behandelmethodes voor dit type kanker zijn beperkt en de overlevingskansen zijn niet groot.  Mogelijk wordt de levensduur en overlevingskans van deze patiënten groter als zij naast de reguliere behandeling ook een strikt koolhydraatarme/keto aanpak volgen.

Ondersteunen behandeling

Dit onderzoek staat niet op zich. Eerder onderzoek (zie bronnen) toonde al aan dat bij dit soort hersentumoren een strikt koolhydraatarm/keto dieet het effect van de bestralingen vergroot. De behandeling zou beter aanslaan door de invloed van ketonen. 

BRONNEN BIJ DIT ARTIKEL
  •  Schreck, K. C., Hsu, F. C., Berrington, A., Henry-Barron, B., Vizthum, D., Blair, L., Kossoff, E. H., Easter, L., Whitlow, C. T., Barker, P. B., Cervenka, M. C., Blakeley, J. O., & Strowd, R. E. (2021). Feasibility and Biological Activity of a Ketogenic/Intermittent-Fasting Diet in Patients With Glioma. Neurology, 97(9), e953–e963. https://doi.org/10.1212/wnl.0000000000012386

  • Woodhouse, C., Ward, T., Gaskill-Shipley, M., & Chaudhary, R. (2019). Feasibility of a Modified Atkins Diet in Glioma Patients During Radiation and Its Effect on Radiation Sensitization. Current Oncology, 26(4), 433–438. https://doi.org/10.3747/co.26.4889

MEER RECENT NIEUWS

Vraag naar donorlevers groeit te snel

Lange tijd is de ernst van leververvetting onderschat. Het aantal mensen met een lever die niet meer functioneert door leververvetting neemt in snel tempo toe. En daarmee ook de vraag naar donorlevers. Maar ook de beschikbare donorlevers zijn vaak vervet en...

Kanker voedt zich met suiker

Steeds meer onderzoek laat zien dat kankercellen afhankelijk lijken te zijn van suiker en dat insulineresistentie een belangrijke rol lijkt te spelen. In een Vlaams onderzoek werd niet alleen gezien dat suiker de kankercellen voedt, het verandert ook 'het gedrag' van...

TROUW: Heel Holland vast!

TheNewFood in de Trouw Steeds meer ontdekken wat vasten kan doen voor je gezondheid en om af te vallen. Ook de Trouw besteedt hier aandacht aan! In de Trouw vandaag (14 december 2019) een artikel over vasten. Met achtergrondinformatie en ook verpleegkundige Lara...

Statines veroorzaken en verergeren diabetes

Opnieuw is er aandacht voor statines, en wederom is dit geen zonnig nieuws. De cholesterolverlagers zouden namelijk diabetes 2 kunnen veroorzaken én diabetes 2 verergeren bij wie dit al heeft. Het risico op diabetes wordt dusdanig vergroot dat de FDA (De Amerikaanse...

UPDATE correcties en aanvullingen

Helaas staat er soms een product/kruidje opgenomen in een recept in één van de boekjes van TheNewFood, wat uit het assortiment is gehaald. Dan wil je natuurlijk weten wat je daarvoor in de plaats kunt gebruiken.En soms sluipen er helaas foutjes in een boek, meestal in...

Dit artikel heb ik geschreven samen met Lara Schalk. Heb je nog vragen na het lezen van deze informatie? Stuur me even een bericht.
Matty Barnhoorn
TheNewFood 
Verpleegkundige Lara Schalk Wie is Lara Schalk? Lara Schalk is verpleegkundige bij TheNewFood. Lara combineert haar schat aan kennis over gezonde koolhydraatarme/keto 
voeding met haar medische achtergrond. Voor TheNewFood schrijft zij onder meer artikelen en adviseert en begeleidt zij mensen bij deze aanpak.
Ook één op één. Kijk hier voor de mogelijkheden, of
 stuur Lara een bericht.

 

BOEKEN Koolhydraatarm/keto eten 

Succesvolle praktische aanpak met makkelijke koolhydraatarme/KETO menu's en heerlijke recepten voor elke dag.

Delen
BLOG 10 – Een uitdagende missie

BLOG 10 – Een uitdagende missie

Nancy (41) startte in januari 2021 met TheNewFood en viel 60 kilo af (lees hier haar verhaal). Negen maanden later was ze 60 kilo kwijt en een ander mens. Niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen. Nancy 2.0. In haar blogs deelt Nancy wat haar bezighoudt. 

Op missie

We zijn met een missie op pad in de supermarkt. Maar de jongens lijken dat even te zijn vergeten. Ze worden helemaal in beslag genomen door de rijen vol chips, snoep, koek en frisdrank. Opgewonden lopen ze langs de schappen, joelend en vol verlangen… “Dit hebben we al lang niet meer gehad, zullen we dit kopen?”, vragen ze steeds, zakken snoep en chips voor mijn neus zwaaiend. 

Het zweet breekt mij uit met deze twee losgeslagen jongens in de winkel. Ik vraag me af wat ik mijzelf aandoe. Even overweeg ik zelfs de winkel uit te rennen met ze, maar dan zucht ik een paar keer diep en herpak ik mijzelf. Ik realiseer me wat er gebeurt. Ik had het kunnen weten. Als ze al die suikers en koolhydraten zien dan missen ze het. Alles in hen roept om die ‘koolhydratenkick’.

Verleidingen

Hoe vaak heb ik mijzelf wel niet in bedwang moeten houden in de supermarkt. Mijzelf vermanend toesprekend, om alleen maar te kopen wat ik nodig had en niet meer. Om me niet in de verleiding te laten brengen. Natuurlijk hebben zij dat ook. Nu ik me dit realiseer, word ik rustig. Ik roep de jongens bij me en vraag ze waarom we in de supermarkt zijn. Teleurgesteld kijken ze me aan. “Voor onze missie.”, zegt Vinz.

“Klopt, pak jullie briefje erbij en ga op zoek naar de vervanging voor de soepstengels met smeerkaas.” Vinz probeert me nog om te kopen: “Als we dat doen, mogen we daarna dan een snoepje uitzoeken?” Ik reageer hier niet op en ze laten het los. 

De beste keuze

Ze gaan op zoek naar de spullen die ze nodig hebben. De stokjesvervanger is zo gevonden, maar de smeerkaas is een ander verhaal. Zoveel verschillende soorten met een groot verschil aan koolhydraten. Na ze allemaal uitvoerig bestudeerd te hebben komen ze trots met één bakje aanlopen. “Dit is de beste!” Het klopt, wat doen ze dit goed!

Bijna bij de kassa komt Senn op het idee om in het park vlakbij wat te gaan drinken. Wat een leuk idee, het is ook best lekker weer. “Zal ik drie flesjes water pakken?” vraagt Senn. Ik ben onder de indruk dat hij niet vraagt om frisdrank en stel voor dat we ook bifiworstjes meenemen. Even later komt hij trots terug met het water en bifiworstjes. De zakken snoep en chips lijken te zijn vergeten.

Druk in je hoofd

Even later zitten we in het park en hebben we het nog even over wat er gebeurde toen we in de supermarkt kwamen. Vinz geeft aan: “Toen ik al dat lekkers zag brak het zweet mij uit.” Senn vult aan: “Ik werd er vooral heel druk door in mijn hoofd.” Ik vertel dat ik dat ook had in het begin en dat het steeds makkelijker is geworden. Maar ik wil eerlijk zijn en voeg er aan toe dat ik het soms nog moeilijk vind, vooral als ik gestrest ben.

Samen komen de heren tot de conclusie dat een supermarkt eigenlijk maar raar is. Er ligt zoveel wat je niet nodig hebt, de winkel zou zeker de helft kleiner zijn als ze dat allemaal weg zouden laten. Een ‘keto-winkel’ zou ideaal zijn en dan kost boodschappen doen ook minder tijd.

Smullen

De volgende dag als ze uit school komen staat de smeerkaas met ‘stokjes’ van komkommer op ze te wachten. Ze genieten ervan en vinden het een goed alternatief. Samen besluiten ze een lijstje te gaan maken met dingen die ze nog meer willen vervangen; hier gaan we later in de week samen naar kijken. Het plan is om dan ook vaker op missie te gaan in de supermarkt. Ik moet wel even slikken bij die gedachte 😉

Delen